Kinderen
alle pijlers
Hoe ga ik om met de gebroken nachten
zaterdag 20 april 2019 07:22
Hi allemaal,
Na wederom een gebroken nacht, is mijn batterij weer onvoldoende opgeladen. Ik zit op een breekpunt, ik ben zo ontzettend moe.
Hoe ga ik hier mee om?
Ik heb niet de illusie dat ik mijn kinderen beter kan laten slapen, maar wel de behoefte aan meer nachtrust. Dus ik ben op zoek naar wat ik kan doen. Kijk even met mij mee.
Achtergrond:
Oudste is 6 jaar, sliep snel door, maar sinds de eczeem ontplofte was het dagelijks iedere nacht uren op om haar in slaap te krijgen. Dat is nu goed, maar tegen die tijd diende nr 2 zich aan.
Middelste is 3 jaar, sliep na een half jaar door maar was altijd rond 5 uur echt wakker. Gelukkig vlak voor de jongste kwam, ging hij langer slapen.
Jongste is 2 jaar, slaapt al 2 jaar niet door. De nachten dat hij aan een ruk sliep zijn op 1 hand te tellen. Hij gaat prima slapen, maar in de nacht komt hij zeker 2x. De eerste keer gaat een van ons bij hem liggen (groot bed), zodat hij weer rustig ligt. De tweede keer strompelen we meestal totaal vermoeid de trap af en pakken hem bij ons. Soms is dit al om 4 uur, soms pas om half 6.
Man en ik wisselen de nachten af, soms doet hij alles, soms ik, maar vaak gaan we er allebei uit (omstebeurt).
Ik lig geregeld om 10 uur op bed, maar ben zo ontzettend moe.
Eerder naar bed lijkt geen optie. Ik ben namelijk bezig met een studie en heb de avonden ook nodig om te studeren. In de weekenden slaap ik 1 dag uit, en soms ga ik overdag nog even liggen, maar aangezien de oudste 2 niet meer slapen, probeer ik dat niet te vaak te doen.
Help, wie heeft een idee waardoor ik minder moe ben.
Na wederom een gebroken nacht, is mijn batterij weer onvoldoende opgeladen. Ik zit op een breekpunt, ik ben zo ontzettend moe.
Hoe ga ik hier mee om?
Ik heb niet de illusie dat ik mijn kinderen beter kan laten slapen, maar wel de behoefte aan meer nachtrust. Dus ik ben op zoek naar wat ik kan doen. Kijk even met mij mee.
Achtergrond:
Oudste is 6 jaar, sliep snel door, maar sinds de eczeem ontplofte was het dagelijks iedere nacht uren op om haar in slaap te krijgen. Dat is nu goed, maar tegen die tijd diende nr 2 zich aan.
Middelste is 3 jaar, sliep na een half jaar door maar was altijd rond 5 uur echt wakker. Gelukkig vlak voor de jongste kwam, ging hij langer slapen.
Jongste is 2 jaar, slaapt al 2 jaar niet door. De nachten dat hij aan een ruk sliep zijn op 1 hand te tellen. Hij gaat prima slapen, maar in de nacht komt hij zeker 2x. De eerste keer gaat een van ons bij hem liggen (groot bed), zodat hij weer rustig ligt. De tweede keer strompelen we meestal totaal vermoeid de trap af en pakken hem bij ons. Soms is dit al om 4 uur, soms pas om half 6.
Man en ik wisselen de nachten af, soms doet hij alles, soms ik, maar vaak gaan we er allebei uit (omstebeurt).
Ik lig geregeld om 10 uur op bed, maar ben zo ontzettend moe.
Eerder naar bed lijkt geen optie. Ik ben namelijk bezig met een studie en heb de avonden ook nodig om te studeren. In de weekenden slaap ik 1 dag uit, en soms ga ik overdag nog even liggen, maar aangezien de oudste 2 niet meer slapen, probeer ik dat niet te vaak te doen.
Help, wie heeft een idee waardoor ik minder moe ben.
zaterdag 20 april 2019 08:26
Kun je wel een facepalm geven, maar ik denk dat er wel wat inzit.
Zoals het vroeger ging hoeft het niet, maar ik denk dat er tegenwoordig vaak doorgeslagen wordt naar de andere kant.
Dat we baby's niet meer laten huilen is een mooie ontwikkeling, maar het lijkt erop dat we er nu helemaal niet meer tegen kunnen als een kind huilt.
Ik weet niet of dit bij TO het geval is, maar een kind moet ook leren om zelf weer in slaap te vallen als ie tussendoor wakker wordt.
Qua vroeg wakker: ik gaf mijn jongste zodra hij wakker werd, rond 5 uur meestal, wat eten en drinken en meestal konden we dan nog wel een uurtje slapen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 20 april 2019 08:37
Kinderen negeren doe je in mijn ogen niet. Niet bepaald kindvriendelijk. Mijn kind mag best huilen maar wel met iemand in de buurt voor troost.Solomio schreef: ↑20-04-2019 08:26Kun je wel een facepalm geven, maar ik denk dat er wel wat inzit.
Zoals het vroeger ging hoeft het niet, maar ik denk dat er tegenwoordig vaak doorgeslagen wordt naar de andere kant.
Dat we baby's niet meer laten huilen is een mooie ontwikkeling, maar het lijkt erop dat we er nu helemaal niet meer tegen kunnen als een kind huilt.
Ik weet niet of dit bij TO het geval is, maar een kind moet ook leren om zelf weer in slaap te vallen als ie tussendoor wakker wordt.
Qua vroeg wakker: ik gaf mijn jongste zodra hij wakker werd, rond 5 uur meestal, wat eten en drinken en meestal konden we dan nog wel een uurtje slapen.
Een kind dat leert dat er toch niemand komt, wordt vanzelf stil. Wil niet zeggen dat kind rustig en ontspannen gaat slapen.
anoniem_370071 wijzigde dit bericht op 20-04-2019 08:39
6.93% gewijzigd
zaterdag 20 april 2019 08:45
Het ligt er ook maar aan hoe een kind huilt, de leeftijd en waarom. Compleet over je toeren huilen met snot aan de muur, vind ik wat anders dan een beetje dreinen en mopperen, omdat ze niet willen slapen.1-Aapje schreef: ↑20-04-2019 08:37Kinderen negeren doe je in mijn ogen niet. Niet bepaald kindvriendelijk. Mijn kind mag best huilen maar wel met iemand in de buurt voor troost.
Een kind dat leert dat er toch niemand komt, wordt vanzelf stil. Wil niet zeggen dat kind rustig en ontspannen gaat slapen.
Baby's kunnen niet anders dan huilen om hun ongemak aan te geven. Om hen te laten huilen, terwijl ze niet begrijpen dat je in de buurt bent om hen te troosten, vind ik ook niet kunnen. De reden dat ze uiteindelijk in slaap vallen is van vermoeidheid van het huilen. Niet omdat ze ineens het licht zien en besluiten te gaan slapen.
zaterdag 20 april 2019 08:47
Voor jonge kinderen ben ik het met je eens, maar met een tweejarige kun je best afspraken maken. Mijn oudste kinderen gingen vanzelf doorslapen met een jaar of 1.5, maar met mijn jongste kwamen we op een gegeven moment in een soort cyclus. Ik stond zeer sceptisch tegenover de methode van laten huilen, maar bij hem was het uiteindelijk maar 1 avond nodig (toen hij jonger was ook weleens geprobeerd, maar toen had ik er geen goed gevoel over, nu voelde ik zelf dat het tijd was de spiraal te doorbreken).1-Aapje schreef: ↑20-04-2019 08:37Kinderen negeren doe je in mijn ogen niet. Niet bepaald kindvriendelijk. Mijn kind mag best huilen maar wel met iemand in de buurt voor troost.
Een kind dat leert dat er toch niemand komt, wordt vanzelf stil. Wil niet zeggen dat kind rustig en ontspannen gaat slapen.
Kind was uiteindelijk gelukkiger omdat hij doorsliep en wij omdat we onze nachten en avonden terug hadden. Achteraf had ik spijt dat ik het geen half jaar eerder gedaan had.
Het is een lastig spanninsgveld, dat geef ik direct toe.
zaterdag 20 april 2019 08:47
Ik vind het wel een goede vraag, wanneer man en ik aan elkaar toekomen. Ik denk tussendoor. Onze liefde voor elkaar zit niet meer in afgebakende samenmomenten, zoals vroeger, maar in de tussendoormomenten. Hoe we samen verzonnen liedjes zingen bij het smeren van de boterhammen en het verschonen van de luiers. Hoe we zoenen als we koken, hoe we in het weekend kolonisten met de kinderen en in de gesprekken met de kinderen dubbelzinnige gesprekken voeren met elkaar. Onze tijd alleen met elkaar is inderdaad schaars, maar onze tijd samen niet; die zit alleen verweven in tijd met de kinderen. En uiteindelijk zullen de momenten waarop we samen alleen zijn ook wel weer komen. Onze dochter is nu 9 en heeft besloten dat ze groot is. Ze trekt al vaak haar eigen plan. Onze zoon is nog jong, maar hij zal ook vanzelf zelfstandig worden. Het verandert met de tijd wel weer.
zaterdag 20 april 2019 08:52
Zodra de jongste een jaar of 6 is heb je soms weer zeeën van tijd samen, omdat ze dan lekker de hort op gaan met vriendjes. Wat ik dan wel weer heel erg mis zijn de avonden samen met mijn vriend. Mijn oudsten van 14 en 13 gaan vaak later naar bed dan ik. Het is met hun samen ook heel gezellig (leuke film kijken/kletsen/spel spelen) en daarom wil ik ze ook niet naar boven sturen, maar de gesprekken met vriend mis ik wel. Dat doen we nu maar vaak overdag in het weekeinde.
zaterdag 20 april 2019 08:53
Ik denk dat je moet beginnen met het veranderen van jouw eigen mindset.sleutelhuis schreef: ↑20-04-2019 08:20Hoe trekt je relatie dit? Want met de tip van de studie van net, zou dit zeker fijn zijn. In ieder geval voor een aantal nachten, maar hoe komen jullie nog aan elkaar toe?
Jouw kinderen mogen niet teveel naar anderen / opvang want dan doe je hen tekort, ze mogen niet huilen of een keer slaap tekort komen want dat is zielig, jouw man mag niet tekort komen en jullie relatie mag niet in het geding komen... waar ben jij zelf tussen al die belangen in?
Als jij straks omvalt, dan krijgt jouw hele gezin en jullie relatie echt veel meer te verduren. Zorg dus eerst goed voor jezelf!
En dat begint bij stoppen met alles op jouw schouder te blijven nemen. Er is bijv. geen enkele reden om nachten niet af te wisselen en allebei uit bed te gaan. Maak afspraken en hou je daar ook aan. Liever één persoon met een slechte nacht dan twee. Als jouw man toch al vroeg op moet, dan kan hij met de kleine douchen en ontbijten enzo totdat hij weg moet, zodat jij nog even door kunt slapen. Als de jongste een nachtje weg gaat, of jijzelf, dan kan er even goed bijgetankt worden. Als de kinderen een dag extra naar de opvang gaan, kun jij die dag voor jezelf zorgen.
Het is echt niet zo dat kinderen levenslange trauma’s oplopen aan tijdelijk een dag extra opvang of een mama die eens niet beschikbaar is. Dat wordt anders met oververmoeide ouders die op de duur psychische klachten ontwikkelen en uiteindelijk niet meer de leuksten thuis kunnen zijn.
zaterdag 20 april 2019 08:59
Mijn ervaring met 1 kind is dag het wel langer dan 1 nacht (of 3 zoals in de boekjes staat) kan duren, maar ik zal wel slappe hap zijn enzo.k.middleton schreef: ↑20-04-2019 07:34Volgens mij wil jullie jongste alleen maar aandacht. Het kind is 2 jaar, die kun je best wel een paar nachten negeren. Je moet daarin doorzetten, gewoon instellen dat het een paar nachten echt helemaal los gaat en daarna kun je eindelijk weer normaal slapen.
Mijn ervaring met 2 kinderen is dat het maar 1 nacht nodig is en daarna hoor je ze nooit meer snachts.
zaterdag 20 april 2019 09:15
Nou , het is maar slapen ?
Als je al bijna vier jaar geen nacht doorslaapt maakt dat je echt niet vrolijk.
zaterdag 20 april 2019 09:16
Vraag je weleens waarom ie niet meer alleen in kan slapen? Misschien is ie ergens bang voor of is het gewoon aandacht?
Je zou kunnen proberen om met hem bijvoorbeeld een "slaapknuffel" te kopen (gewoon een knuffel dus haha) die altijd veilig in bedje ligt en bij je ligt om goed te kunnen slapen (op die leeftijd willen ze dit soort dingen nog wel eens geloven).
Of als het aandacht is een stickerkaart waarop hij een sticker mag plakken als hij de hele nacht goed heeft geslapen (maar dit vind ik een beetje lastig want sommige kindjes kunnen er gewoon eenmaal niks aan doen dat ze wakker worden).
Je zou ook nog kunnen proberen om zijn bed anders neer te zetten, heb wel eens gehoord dat dit ook kan helpen.
Verder zou ik in de avond, zeker 2 uur voor je gaat slapen geen intensieve dingen meer doen. Dan ga je in ieder geval met een leeg hoofd naar bed.
Je zou kunnen proberen om met hem bijvoorbeeld een "slaapknuffel" te kopen (gewoon een knuffel dus haha) die altijd veilig in bedje ligt en bij je ligt om goed te kunnen slapen (op die leeftijd willen ze dit soort dingen nog wel eens geloven).
Of als het aandacht is een stickerkaart waarop hij een sticker mag plakken als hij de hele nacht goed heeft geslapen (maar dit vind ik een beetje lastig want sommige kindjes kunnen er gewoon eenmaal niks aan doen dat ze wakker worden).
Je zou ook nog kunnen proberen om zijn bed anders neer te zetten, heb wel eens gehoord dat dit ook kan helpen.
Verder zou ik in de avond, zeker 2 uur voor je gaat slapen geen intensieve dingen meer doen. Dan ga je in ieder geval met een leeg hoofd naar bed.
zaterdag 20 april 2019 09:18
Blijkbaar werkt het voor jullie niet, niets mis mee toch?
Als het bij mijn kinderen niet had geholpen dan zou ik bij ze in bed gaan slapen. Compleet tegenovergesteld maar soms moeten we uitersten proberen voordat je weet wat werkt.
zaterdag 20 april 2019 09:18
Ik bedoel dat het maar slapen is naast jou in je eigen bed. Daar maak ik geen probleem van.Gekopbloemen schreef: ↑20-04-2019 09:15Nou , het is maar slapen ?
Als je al bijna vier jaar geen nacht doorslaapt maakt dat je echt niet vrolijk.
zaterdag 20 april 2019 09:20
En als dat niet lukt, laat je het maar volledig door het lint gaan? De volwassenen die ik ken die ‘s nachts vaak wakker worden en moeilijk weer in slaap vallen, vinden dat ontzettend lastig. En die kunnen dan nog even wat gaan lezen of wat gaan drinken als het echt niet lukt. Van een kind van twee verwachten dat het eindeloos stilletjes blijft liggen midden in de nacht is wel heel sneu.Solomio schreef: ↑20-04-2019 08:26Kun je wel een facepalm geven, maar ik denk dat er wel wat inzit.
Zoals het vroeger ging hoeft het niet, maar ik denk dat er tegenwoordig vaak doorgeslagen wordt naar de andere kant.
Dat we baby's niet meer laten huilen is een mooie ontwikkeling, maar het lijkt erop dat we er nu helemaal niet meer tegen kunnen als een kind huilt.
Ik weet niet of dit bij TO het geval is, maar een kind moet ook leren om zelf weer in slaap te vallen als ie tussendoor wakker wordt.
Qua vroeg wakker: ik gaf mijn jongste zodra hij wakker werd, rond 5 uur meestal, wat eten en drinken en meestal konden we dan nog wel een uurtje slapen.
zaterdag 20 april 2019 09:26
Je bevestigt nog even wat ik schrijf: dat je bij een baby vooral duidelijk moet maken dat er altijd iemand is, en dat je die dus niet laat huilen, geldt steeds minder naarmate kinderen ouder worden.1-Aapje schreef: ↑20-04-2019 08:37Kinderen negeren doe je in mijn ogen niet. Niet bepaald kindvriendelijk. Mijn kind mag best huilen maar wel met iemand in de buurt voor troost.
Een kind dat leert dat er toch niemand komt, wordt vanzelf stil. Wil niet zeggen dat kind rustig en ontspannen gaat slapen.
Bij een dreumes/peuter kun je daar al anders mee omgaan, bij een kleuter nog wat soepeler, enz.
Tegen dat ze puber zijn moeten ze 's nachts echt voor zichzelf kunnen zorgen.
En waar de balans ligt kun je alleen zelf bepalen, maar het kan heel fijn zijn als iemand eens tegen je zegt: hé, je kind is geen baby meer, die mag je best even laten miepen 's nachts.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 20 april 2019 09:28
Waarom trek je het in het extreme?Eze schreef: ↑20-04-2019 09:20En als dat niet lukt, laat je het maar volledig door het lint gaan? De volwassenen die ik ken die ‘s nachts vaak wakker worden en moeilijk weer in slaap vallen, vinden dat ontzettend lastig. En die kunnen dan nog even wat gaan lezen of wat gaan drinken als het echt niet lukt. Van een kind van twee verwachten dat het eindeloos stilletjes blijft liggen midden in de nacht is wel heel sneu.
Niet je kind door het lint laten gaan, wel ook je eigen grenzen in de gaten houden.
Balans dus. En die is bij TO zoek.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 20 april 2019 09:29
zaterdag 20 april 2019 09:59
Oh ja , daarheen je gelijk in.
Helaas hebben wij daar dan ook weer pech in omdat hij dan steeds aan je zit en er van slapen alsnog niets komt.
Na meer dan drie en een half jaar, halleluja slaapt hij eindelijk beter.
zaterdag 20 april 2019 10:04
Beste sleutelhuis, een knuffel voor jou. Met jouw ervaring verwacht ik dat je alle tips al wel hebt gehoord en al veel hebt uitgeprobeerd.
Klinkt heel pittig en herkenbaar (hier ook 3 kinderen en jarenlang slechte nachten en daarnaast studie en werk) en ook van alles uitgeprobeerd en herken de complicatie dat als de jongste huilt de rest (incl buren) ook wakker worden. Dus geen tips maar vooral een hou vol en een cliché van “het wordt echt beter”
Klinkt heel pittig en herkenbaar (hier ook 3 kinderen en jarenlang slechte nachten en daarnaast studie en werk) en ook van alles uitgeprobeerd en herken de complicatie dat als de jongste huilt de rest (incl buren) ook wakker worden. Dus geen tips maar vooral een hou vol en een cliché van “het wordt echt beter”
zaterdag 20 april 2019 10:20
Dat is de laatste jaren wel wat karig maar met het vooruitzicht dat het wel weer komt. Als iedereen doodmoe is ga ik niet verplicht tot 22 uur beneden zitten zodat we elkaar maar een beetje glazig kunnen aankijken.sleutelhuis schreef: ↑20-04-2019 08:20Hoe trekt je relatie dit? Want met de tip van de studie van net, zou dit zeker fijn zijn. In ieder geval voor een aantal nachten, maar hoe komen jullie nog aan elkaar toe?
