Hoe was jullie eerste jaar met een baby?

18-09-2020 18:45 198 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vandaag ben ik precies 21 weken zwanger van mijn eerste kindje. En ik merk dat ik me steeds drukker begin te maken over wanneer de baby komt en hoe het gaat zijn. Met name omdat veel mensen je lijken aan te willen praten dat 'je leven dan echt voorbij is'. Erg deprimerend, wat ik heb er juist zo'n zin in! Wat ik van velen hoor is:

- geen slaap meer
- geen zin meer om dingen te ondernemen
- je relatie komt op spanning
- je zwangerschapskilo's gaan er echt niet zo snel af als je denkt (ik ben overigens alleen nog maar afgevallen, maar goed)
- geen tijd meer voor jezelf

Ik vraag me af hoe jullie ervaring is geweest. Wel enigszins positief? Zelf werk ik 3 om 4 dagen, 32 uur per week (3x9&4x9). Ik ga per oktober een post hbo van een jaar volgen (onder werktijd naar school) en neem na mijn bevallingsverlof 1 dag per 2 weken ouderschapsverlof zodat ik een jaar lang 3x9 werk. Baby gaat 2 dagen per week naar gastouder, één dag bij opa&oma, éen dag bij man en één dag bij mij. De dag extra dat ik vrij ben, hou ik voor mijn studie en om bij te komen (iguess?).

Het lijkt mij overigens prima te doen zoals bovenstaand, maar ik ben heel benieuwd na alle sarcastische 'wacht maar... je piept dan wel anders' opmerkingen.

Benieuwd naar ervaringen!
Alle reacties Link kopieren
Een eerste kind is altijd spannend en bijzonder. Dus al die vragen en gedachten zijn heel logisch.

Het belangrijkste is denk ik, los laten. Dat klinkt misschien een beetje vreemd, omdat je van alles aan het voorbereiden bent. Maar tot een bepaalde hoogte kan je dingen voorbereiden, afstemmen, inlezen, oefenen etc. Maar de praktijk ......

Jullie vinden daar je eigen weg in en dat is goed. Wat anderen er ook van denken of zeggen.

Geniet van je zwangerschap en de voorbereidingen!
Alle reacties Link kopieren
Zonneoog schreef:
18-09-2020 19:06
Wij zitten er nu midden in :proud:

Wij zijn trotse ouders geworden van een zoon sinds 3 weken.
Ik merk wel dat manlief beter en vaker zijn ding kan doen dan ik. Zijn hobby gaat nog gewoon op volle toeren door en die van mij is er niet meer. Jammer maar komt wel weer. In de nacht komt onze zoon 2x en dat is heel goed te doen.
Gefeliciteerd! Hopelijk zet partner zich er actief voor in dat jij ook gewoon je hobby's kan behouden!
Alle reacties Link kopieren
Maída schreef:
18-09-2020 19:09
Wat fijn, al die reacties. Wel wat uiteenlopend. Hoe zag het er dan bij jullie uit? Zijn jullie minder gaan werken? Hadden jullie wel contacten met andere nieuwe moeders?
Ik probeerde 3 dagen, maar dat was geen succes 4 gaan werken. En ik zag in de weekenden vriendinnen met en zonder kinderen
Alle reacties Link kopieren
viva-life22: nou precies dat dus. Ik vind dat nu erg moeilijk, omdat ik sowieso al een control-freak ben en tja, dat kan hierbij dus niet! :biggrin: dus stiekem toch maar een beetje oriënteren...
Alle reacties Link kopieren
Maída schreef:
18-09-2020 19:11
Yes, deze zijn er dus ook nog :-D.
Ik zag er uit als een spook, m'n huis was een zooi en ik deed weinig anders dan baby en werk (geen partner), maar het was geweldig.
Alle reacties Link kopieren
Zonneoog schreef:
18-09-2020 19:06
Wij zitten er nu midden in :proud:

Wij zijn trotse ouders geworden van een zoon sinds 3 weken.
Ik merk wel dat manlief beter en vaker zijn ding kan doen dan ik. Zijn hobby gaat nog gewoon op volle toeren door en die van mij is er niet meer. Jammer maar komt wel weer. In de nacht komt onze zoon 2x en dat is heel goed te doen.
Gefeliciteerd! Waarom kan jouw hobby niet doorgaan dan en die van hem wel??
Alle reacties Link kopieren
ik vond t heerlijk.
maar ja mijn dochter sloeg na een maand de voeding om 2.00 over.
hele tevreden baby die alleen huilde als er iets was.
ik viel af van de borstvoeding. dus zwangerschapskilo's hoefde me ik niet druk om te maken.
borstvoeding ging behoorlijk goed
kindje wou ook graag andere dingen eten toen ze dat mocht.
ben na mn verlof heel rustig aan begonnen met werken. heb eerst mn stage afgemaakt en daarna 16 a 24 uur per week. pas na een jaar 32. (dit was zo door omstandigheden, niet gepland)

die periode wil ik wel graag nog een keer meemaken.
Been there, done that, got the T-shirt.
Ik heb twee kinderen geboorte gegeven en in beide gevallen begon ik pas echt te genieten toen ze een maand of vier waren en dat hele erge zuigeling-achtige eraf was. Had trouwens niets te maken met slaapgebrek, want dat kon ik prima handelen, maar ik vind die echte zuigelingen gewoon niet zo spannend :$
Gelukkig is mijn man echt heel erg dol op zuigelingen, die deed ze echt juichend een schone luier om en in het badje en zo en dan kon ik een beetje bijslapen, tussen de borstvoedingen door. En we ondernamen ook best dingen, al waren het dan andere dingen dan voorheen. Een lange afstandswandeling maken met een zuigeling in de rugzak was me een brug te ver, maar een paar weken met beeb naar de camping (in een caravan van de meeste gemakken voorzien) ging prima.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil mezelf nou niet gelijk al woest hitsig en geil profileren, maar dat van een ingestort seksleven met borstvoeding herken ik niet. En ik moest de laatste twee kinderen elk twee jaar voeden.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Lafae schreef:
18-09-2020 18:56
Idem hier, maar dat wil je niet horen als je 21 weken zwanger bent, denk ik. Het verandert niets, maar het maakt de zwangerschap wel minder leuk.

Ik zou het wel willen weten. (Maar ik dacht vooral dat ik het beter zou doen/aankunnen dan de rest :facepalm: )
Alle reacties Link kopieren
Maída schreef:
18-09-2020 19:12
viva-life22: nou precies dat dus. Ik vind dat nu erg moeilijk, omdat ik sowieso al een control-freak ben en tja, dat kan hierbij dus niet! :biggrin: dus stiekem toch maar een beetje oriënteren...
Oriënteren is niets mis mee! Bepaalde dingen moet je ook voorbereiden. Maar wees niet te streng voor je/jullie zelf als dingen anders gaan dan verwacht.
Alle reacties Link kopieren
DreamyEzra schreef:
18-09-2020 19:17
Ik zou het wel willen weten. (Maar ik dacht vooral dat ik het beter zou doen/aankunnen dan de rest :facepalm: )
Haha, dat heb ik ook wel. De ene keer denk ik dat ik binnen no-time een leuke vlotte moeder ben, opleiding met 2 vingers in de neus, nog tijd voor sport, vriendinnen en hobbies en een toprelatie, de andere keer denk ik dat er niks meer overblijft en dat het leven echt even 'klaar' is buiten het zorgen om en ben ik daar om aan het 'rouwen'. Wellicht de hormonen? :whistle:
feow schreef:
18-09-2020 19:15
Ik wil mezelf nou niet gelijk al woest hitsig en geil profileren, maar dat van een ingestort seksleven met borstvoeding herken ik niet. En ik moest de laatste twee kinderen elk twee jaar voeden.
Nee, wij hadden ook totaal geen last van een ingestort seksleven. En ik heb zelfs nog wel getandemd, terwijl er 3,5 jaar zat tussen de oudste en de jongste :proud:
Ik vond het eerste jaar fantastisch. Mijn zoon was een hele makkelijke baby die goed sliep en at, dat scheelt natuurlijk de helft. Ik vond het zalig om in een bubbel te zitten met zo’n kleintje. Ik heb wel maar 32 uur gewerkt het eerste jaar.
Ik heb helemaal niet het gevoel gehad iets te missen, maar ik was de jaren ervoor zó vaak de hort op, naar concerten, uit eten, met vakantie, dat ik dat een beetje zat was. Ik vond winkelen en uit lunchen trouwens heel goed te doen met een baby in de wagen, dus heb dat erg veel gedaan. En oneindig veel boswandelingen.
Wat ook heel fijn was, was de lieve meiden op de kinderopvang. Ik kon hem met een gerust hard achter laten en kreeg hem altijd uitgerust en gevoed weer terug aan het einde van de dag. Dat heeft ook een hoop geholpen.
O ja, ik heb het trouwens alleen gedaan (bam) en ik lag behoorlijk in de kreukels na de keizersnede, maar het was echt heel goed te doen allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Het verschilde per kind. Nummer 1 was een handenbinder de eerste maanden., nummer 3 een zeer relaxte baby, die veel sliep.
De eerste maanden waren zwaar, maar ook heel bijzonder. En na 3 maanden werd het makkelijker, na 6 maanden prima.
Zwangerschapskilo's was ik na 2 weken kwijt
We hebben veel uitstapjes en weekendjes weg gedaan. Oudste dochter was 12 weken toen ze meeging op wintersport, dat was een heerlijke vakantie.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt er geen pijl op trekken vooraf. Je weet niet hoe je baby is, je weet niet hoe jij gaat reageren op al dat hormonale geweld en de nieuwe situatie, je weet niet hoe je partner het gaat ‘doen’ als co-ouder.

Maar in bijna alle situaties, hoe wanhopig ook (en ik was de wanhoop nabij, yes sir): het is een fase. Na regen komt zonneschijn.

Mijn tip: zoek niet teveel mensen op in hetzelfde schuitje. Zoek mensen op met kinderen die al wat ouder zijn. Die hebben de beste tips, kalmte en ervaring om je gerust te te stellen in tijden van hoge nood. Ik werd extra depri van al die roze wolk figuren wiens baby al doorsliep toen de mijne nog 18 uur van de 24 lag te krijsen. Dan is het echt wel fijn als iemand langskomt en zegt: “Dit komt echt wel goed joh. Hup jas aan, we gaan lekker wandelen. Met de regenkap op die wagen want dat dempt het geluid echt super”. Met dat soort pro-tips kun je er weer even tegenaan :-D
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Maída schreef:
18-09-2020 19:20
Haha, dat heb ik ook wel. De ene keer denk ik dat ik binnen no-time een leuke vlotte moeder ben, opleiding met 2 vingers in de neus, nog tijd voor sport, vriendinnen en hobbies en een toprelatie, de andere keer denk ik dat er niks meer overblijft en dat het leven echt even 'klaar' is buiten het zorgen om en ben ik daar om aan het 'rouwen'. Wellicht de hormonen? :whistle:
Uiteindelijk komt het goed, misschien niet de eerste maanden. Sporten kan gerust, afspreken, studeren etc.
Waarbij het cruciaal is, dat je een leuke vader voor je kind hebt uitgekozen. Iemand die het echt samen doet
Ik vond het heerlijk :-D Natuurlijk niet altijd, maar over het algemeen: heerlijk! Dochter is nu 1,5 en de liefde die je voelt is gewoon heel bijzonder (ja, cliché). Ik ben nu 3 maanden zwanger en heel veel zin in de tweede. Je moet je wel overgeven aan het zorgen de eerste periode & niet te veel verwachten buiten het zorgen / thuis om (quality time met partner, vrienden, spannende uitjes is inderdaad de eerste maanden minder). Maar alles kan! Wij zijn met een baby van 6 maanden door Japan gaan reizen.

Na verlof tijd 3 dagen gewerkt (daarvoor fulltime) en inmiddels weer 4 dagen. Na volgende verlof wil ik ook weer tijdelijk terug naar 3.

Fijne zwangerschap!
Ik denk dat mensen dat vooral doen zodat jij je achteraf geen zorgen maakt, er verandert namelijk zoveel en het is zo bijzonder!

De gemiddelde vrouw hoort en ziet de roze wolk verhalen en bereidt zich daarop voor. De "maar" word niet altijd verteld, maar gebeurt wel regelmatig.

Bijvoorbeeld uit jouw post, je schrijft "je relatie komt op spanning". Niemand die mij dat had verteld, ik kende alleen de roze wolk van mama en papa die samen ervoor gingen. Maar nee, we wilden écht uit elkaar toen onze nu 3 jarige oudste 8 maanden oud was. Toen ik erover ging praten met familie en vrienden bleek toch echt dat ook hun relaties op spanningen had gestaan! We hebben toen besloten om niet uit elkaar te gaan tot zij op zn minst 1,5 was, hij gewend was aan de situatie en ik een tijd verlost zou zijn van de hormonen.

Onze jongste is nu 1,5 en ik ben maar wat blij dat we nooit gestopt zijn en tijdens de eerste periode van onze jongste wisten we waar de spanningen vandaan kwamen. Ik zou maar wat blij geweest zijn als iemand mij tijdens de zwangerschap hiervoor waarschuwde. Het is niet raar dat het gebeurt namelijk. En zo kan je er sneller op anticiperen in een wereld die inderdaad anders, maar leuker, zal worden.

Neem dat soort adviezen dus gewoon mee in je achterhoofd en haal het naar voren mocht zo een situatie zich aandienen.

Gefeliciteerd! Het is heel, heel fijn zo een kleine erbij!
Alle reacties Link kopieren
Het ligt denk ik ook wel aan hoe je baby is en hoe gemakkelijk je je aanpast aan de nieuwe situatie.

Ik vond het bij de oudste retezwaar en ook niet zo leuk. Ik had vooral moeite met de omschakeling dat de kleine zowat alles bepaalde in huis. Ze huilde in het begin heel veel en dan lukte het soms nog niet om op een dag even de deur uit te komen. Later draaide veel nog om haar ritme en het aanpassen daaraan vond ik moeilijk. Bij de tweede vond ik het al veel beter te doen, die draaide gewoon mee in het bestaande ritme en was een hele tevreden baby. Nu ze peuter en kleuter zijn vind ik het geweldig, ik ben gewoon niet zo’n babymoeder dus.
Alle reacties Link kopieren
Onze relatie kwam niet echt onder spanning, maar op een bepaald moment waren we aan het zaniken wie het meest recht had op moe zijn :-$
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
18-09-2020 19:10
:popcorn:
Hahahaha.... ik zit op m’n handen....
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
18-09-2020 19:23
Uiteindelijk komt het goed, misschien niet de eerste maanden. Sporten kan gerust, afspreken, studeren etc.
Waarbij het cruciaal is, dat je een leuke vader voor je kind hebt uitgekozen. Iemand die het echt samen doet
Dat is mij zeker goed gelukt (al zeg ik het zelf). Van nature fantastisch met kinderen, vind dat ook erg leuk en zorgt vanaf het begin heel goed voor me (veel kwalen helaas). Natuurlijk geen garantie voor de toekomst, maar ik zie dat wel goed komen.
Alle reacties Link kopieren
Snouth schreef:
18-09-2020 19:29
Hahahaha.... ik zit op m’n handen....
sssssssssssst :whistle:
Alle reacties Link kopieren
Snouth schreef:
18-09-2020 19:29
Hahahaha.... ik zit op m’n handen....
Het is er wel weer eens tijd voor!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven