Kinderen
alle pijlers
Huil/schreeuwgedrag buurkinderen - wat is normaal?
donderdag 26 mei 2022 15:42
Aan de hand van een post in een ander topic werd ik gewezen op de mogelijkheid om veilig thuis om advies te vragen. Veilig thuis is vandaag iig niet bereikbaar. Punt is dat ik zelf echt niet goed weet wat nu 'normaal' in deze situatie is, als er al een normaal mogelijk is. Heb zelf (nog) geen kinderen, dus geen ervaring met opvoeden en gedrag van kinderen. Vandaar graag jullie brede kijk op de situatie/signalen.
Ik heb een buur, sinds kort een alleenstaande vrouw, met twee kinderen tussen de 3 en 5 jaar oud. Er is een omgangsregeling met vader geloof ik. Buur werkt zelf redelijk aardig wat uren, maar wel in de normaal range geloof ik. Ze is geregeld thuis, helft van de week of 3/4 van de week is ze werken. Sinds dit gezin bij ons in de buurt woont, ongeveer 3,5 jaar is het gedrag van kinderen onveranderd.
De kinderen huilen haast altijd. Als ze binnen in huis zijn dan horen we ze krijsen en gillen/huilen en ook heel lang van duur, en als ze buiten zijn ook heel erg. Er wordt wel gespeeld door de kinderen maar vaak op een manier waardoor moeder/buur dus moet ingrijpen en corrigeren. We kunnen niet zien wat er gebeurd, wegens schutting en privacy, maar horen haar continu 'ingrijpen'. Dat gebeurt op een manier als: ' nee ophouden, niet doen, dat is gevaarlijk, laat los, wat doen jullie nou weer!!!, etc.'.
Ze scheld niet maar schreeuwt wel kwaad tegen de kinderen en de kinderen gaan dan nog harder huilen. Dan trekt ze uiteindelijk de kinderen mee naar binnen nadat het een uur lang fout gaat buiten (als in enorm gekrijs). De uren daarvoor ook gehuil en gekrijs maar dan stopt het tussendoor een paar minuten of afwisselend met ook kindergelach/gepraat. En dat naar binnen halen gaat wel eens iets ruwer, lijkt het, aan de hand van de geluiden. Maar nooit geluiden die lijken op slaan o.i.d. Kinderen horen we dus echt elke dag 1/2 of 3/4 van de dag huilen en schreeuwen. Lijkt mij ongezond. Zekers als het jaren doorgaat, wat nu zo lijkt te zijn. Bovendien kunnen we nooit meer rustig in de tuin zitten, want kinderen zijn super veel buiten, zolang het niet regent en niet hard waait en buiten de slaaptijden van de kinderen.
Haar al meermaals aangesproken op geluidsoverlast, omdat kinderen dus elke week of om de week om 06:40 wel eens in de tuin gedropt worden en wij daar in het weekend wakker van worden. Moeder/buur ontkent dat ze dit doet... en doet dan heel vijandig terug naar ons. Haar reactie op ons vriendelijke bezoek dit een uurtje of 2 uit te stellen - dat maakt dat ik me ook wat ongerust maak. Het ontkennen en meteen boos doen, vind ik typisch.
Ik heb een buur, sinds kort een alleenstaande vrouw, met twee kinderen tussen de 3 en 5 jaar oud. Er is een omgangsregeling met vader geloof ik. Buur werkt zelf redelijk aardig wat uren, maar wel in de normaal range geloof ik. Ze is geregeld thuis, helft van de week of 3/4 van de week is ze werken. Sinds dit gezin bij ons in de buurt woont, ongeveer 3,5 jaar is het gedrag van kinderen onveranderd.
De kinderen huilen haast altijd. Als ze binnen in huis zijn dan horen we ze krijsen en gillen/huilen en ook heel lang van duur, en als ze buiten zijn ook heel erg. Er wordt wel gespeeld door de kinderen maar vaak op een manier waardoor moeder/buur dus moet ingrijpen en corrigeren. We kunnen niet zien wat er gebeurd, wegens schutting en privacy, maar horen haar continu 'ingrijpen'. Dat gebeurt op een manier als: ' nee ophouden, niet doen, dat is gevaarlijk, laat los, wat doen jullie nou weer!!!, etc.'.
Ze scheld niet maar schreeuwt wel kwaad tegen de kinderen en de kinderen gaan dan nog harder huilen. Dan trekt ze uiteindelijk de kinderen mee naar binnen nadat het een uur lang fout gaat buiten (als in enorm gekrijs). De uren daarvoor ook gehuil en gekrijs maar dan stopt het tussendoor een paar minuten of afwisselend met ook kindergelach/gepraat. En dat naar binnen halen gaat wel eens iets ruwer, lijkt het, aan de hand van de geluiden. Maar nooit geluiden die lijken op slaan o.i.d. Kinderen horen we dus echt elke dag 1/2 of 3/4 van de dag huilen en schreeuwen. Lijkt mij ongezond. Zekers als het jaren doorgaat, wat nu zo lijkt te zijn. Bovendien kunnen we nooit meer rustig in de tuin zitten, want kinderen zijn super veel buiten, zolang het niet regent en niet hard waait en buiten de slaaptijden van de kinderen.
Haar al meermaals aangesproken op geluidsoverlast, omdat kinderen dus elke week of om de week om 06:40 wel eens in de tuin gedropt worden en wij daar in het weekend wakker van worden. Moeder/buur ontkent dat ze dit doet... en doet dan heel vijandig terug naar ons. Haar reactie op ons vriendelijke bezoek dit een uurtje of 2 uit te stellen - dat maakt dat ik me ook wat ongerust maak. Het ontkennen en meteen boos doen, vind ik typisch.
donderdag 26 mei 2022 15:56
Ik snap die bozigheid wel een beetje, als jullie meteen komen klagen over geluidsoverlast. Ik gok er namelijk op dat de buurvrouw ook niet zit te wachten op een stel schreeuwende, onhandelbare kinderen. Je had beter kunnen vragen of je iets voor haar kon doen, maar achteraf kijk je een koe in de kont.Lotje12345 schreef: ↑26-05-2022 15:42
Haar al meermaals aangesproken op geluidsoverlast, omdat kinderen dus elke week of om de week om 06:40 wel eens in de tuin gedropt worden en wij daar in het weekend wakker van worden. Moeder/buur ontkent dat ze dit doet... en doet dan heel vijandig terug naar ons. Haar reactie op ons vriendelijke bezoek dit een uurtje of 2 uit te stellen - dat maakt dat ik me ook wat ongerust maak. Het ontkennen en meteen boos doen, vind ik typisch.
donderdag 26 mei 2022 15:58
Als ouders nogal schreeuwerig communiceren (en dat hoeft niet eens ‘boos’ of ‘gefrustreerd’ te zijn, gewoon van die mensen die altijd klinken als een misthoorn) dan doen 9 van de 10 keer de kinderen dat ook want dat is hun ‘normaal’.
Sommige kinderen zijn echte ‘jankerds’ zonder dat er sprake is van mishandeling of verwaarlozing. Dat is gewoon pech hebben. Buurjongetje was vroeger ook veel vocaler dan onze zoon (laatstgenoemde was meer van het type ‘ezelen’ door met de armen overeen wat gaan rond stampen met zijn kleine voetjes om zijn ongenoegen te uiten). Hoe jonger de kinderen des te meer basale reacties. Want nog geen alternatieven die wat meer geaccepteerd zijn ter beschikking.
Kan ook zijn dat die kinderen iets hebben waardoor ze meer communiceren met huilen en keelklanken.
Kinderen voor een bepaald uur in het weekend in de tuin laten krijsen: ligt echt aan de buurt. Bij mijn zus in de buurt vindt men dat schijnbaar volkomen normaal om op zaterdagochtend de kinderen om 07.00 al op een trampoline los te laten. In mijn wijk heb je dan een delegatie aan de deur. Hier hoor je pas na 10.00 kinderen. Voor die tijd zie je wel ouders met loopfietsen en stepjes de meer actieve kleintjes ‘uitlaten’ als het ware.
Sommige kinderen zijn echte ‘jankerds’ zonder dat er sprake is van mishandeling of verwaarlozing. Dat is gewoon pech hebben. Buurjongetje was vroeger ook veel vocaler dan onze zoon (laatstgenoemde was meer van het type ‘ezelen’ door met de armen overeen wat gaan rond stampen met zijn kleine voetjes om zijn ongenoegen te uiten). Hoe jonger de kinderen des te meer basale reacties. Want nog geen alternatieven die wat meer geaccepteerd zijn ter beschikking.
Kan ook zijn dat die kinderen iets hebben waardoor ze meer communiceren met huilen en keelklanken.
Kinderen voor een bepaald uur in het weekend in de tuin laten krijsen: ligt echt aan de buurt. Bij mijn zus in de buurt vindt men dat schijnbaar volkomen normaal om op zaterdagochtend de kinderen om 07.00 al op een trampoline los te laten. In mijn wijk heb je dan een delegatie aan de deur. Hier hoor je pas na 10.00 kinderen. Voor die tijd zie je wel ouders met loopfietsen en stepjes de meer actieve kleintjes ‘uitlaten’ als het ware.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 26 mei 2022 15:59
Maak je je echt zorgen om het gezin, om ben je gewoon klaar met het lawaai (wat ik me ook kan voorstellen)
Wij hadden een probleemgezin in de buurt, maar aan het soort-lawaai, kon je horen dat er echt sprake was van mishandeling. Uiteindelijk is daar hulp gekomen.
Ik heb toen VT eens gebeld voor advies.
Wij hadden een probleemgezin in de buurt, maar aan het soort-lawaai, kon je horen dat er echt sprake was van mishandeling. Uiteindelijk is daar hulp gekomen.
Ik heb toen VT eens gebeld voor advies.
donderdag 26 mei 2022 16:03
Respect hoor, midden in/net gescheiden, twee jonge kids, die ook aan de nieuwe situatie moeten wennen.
Je zou ook een constructief gesprek aan kunnen gaan met de buuf hoe het nu gaat, dat je voor kan stellen dat het best zwaar kan zijn zo in de nieuwe situatie en van daar uit het gesprek aan gaan.
Het ene kind is veel vocaler en luider dan de ander. En ook de kids moeten wennen aan de nieuwe situatie en kunnen een wat korter lontje hebben.
Je zou ook een constructief gesprek aan kunnen gaan met de buuf hoe het nu gaat, dat je voor kan stellen dat het best zwaar kan zijn zo in de nieuwe situatie en van daar uit het gesprek aan gaan.
Het ene kind is veel vocaler en luider dan de ander. En ook de kids moeten wennen aan de nieuwe situatie en kunnen een wat korter lontje hebben.
donderdag 26 mei 2022 16:08
Ik hou er trouwens zelf een schreeuwerig kind op na, met driftbuien (en een diagnose dus). Inmiddels is ie bijna achttien en hij is al aardig uitgeraasd, maar er was een tijd dat we door de hele straat met de nek werden aangekeken. Pas toen kind voor iedereen zichtbaar met het busje werd opgehaald om naar school te gaan verstomde het gemor en tegenwoordig is iedereen zelfs dol op hem omdat ie zo leuk piano speelt met de ramen open 
donderdag 26 mei 2022 16:15
Een (officiele) melding maken bij VT is ook echt een laatste stap, wilde eerst anoniem advies vragen over wat nu normaal is, zonder gegevens van gezin door te geven.
In het begin, toen de verstandhouding nog goed was, toen regelmatig wat voor hen gedaan, maar de verzoeken om vaker en meer te helpen waren op een gegeven moment vond ik, buiten proportioneel. Tezamen met dat als wij iets hadden, een nood-reparatie (tussen 09:00 en 12:00) ivm lekkage en waterschade aan het dak wat door de woning naar beneden sijpelde deze buur helemaal kon flippen en de reparateurs weg wilde sturen vanwege de kinderen die moesten slapen.
Begrip kwam dus van een kant. En daarnaast zijn wij heel stille mensen die volgens haar en andere buren nooit te horen zijn.
We klagen niet om elke poep en scheet maar pas als we denken, dit kan gewoon echt niet - qua intensiteit of frequentie of beiden. Buren aan de andere kant hadden tijdenlang een blaffende hond die uren kon blaffen, wat we heel luid hoorden in onze woning, en zij geven wel eens een feestje of zijn tot laat wakker. Maar daar is begrip voor elkaar en accepteren we elkaars geluiden. Met die hond toen wel meermaals over gesproken omdat dit meerdere keren per week urenlang gaande was en samen gezocht naar een oplossing. En buren aan onze andere kant hebben ook last van dit gezin, van de vroege tijdstippen en het daarmee wekken van andere buurtgenoten, waaronder zijzelf.
Ik had eerst voornamelijk last van het geluid en dacht tot een jaar geleden nog dat de kinderen mogelijk gezien hun jonge leeftijd (toen 3,5 en 2,5) gevoeliger zijn of sneller van slag. Maar omdat dit nog steeds zo voortzet vraag ik mij af of er niet iets aan de hand is binnen de dynamiek van dat gezin.
In het begin, toen de verstandhouding nog goed was, toen regelmatig wat voor hen gedaan, maar de verzoeken om vaker en meer te helpen waren op een gegeven moment vond ik, buiten proportioneel. Tezamen met dat als wij iets hadden, een nood-reparatie (tussen 09:00 en 12:00) ivm lekkage en waterschade aan het dak wat door de woning naar beneden sijpelde deze buur helemaal kon flippen en de reparateurs weg wilde sturen vanwege de kinderen die moesten slapen.
Begrip kwam dus van een kant. En daarnaast zijn wij heel stille mensen die volgens haar en andere buren nooit te horen zijn.
We klagen niet om elke poep en scheet maar pas als we denken, dit kan gewoon echt niet - qua intensiteit of frequentie of beiden. Buren aan de andere kant hadden tijdenlang een blaffende hond die uren kon blaffen, wat we heel luid hoorden in onze woning, en zij geven wel eens een feestje of zijn tot laat wakker. Maar daar is begrip voor elkaar en accepteren we elkaars geluiden. Met die hond toen wel meermaals over gesproken omdat dit meerdere keren per week urenlang gaande was en samen gezocht naar een oplossing. En buren aan onze andere kant hebben ook last van dit gezin, van de vroege tijdstippen en het daarmee wekken van andere buurtgenoten, waaronder zijzelf.
Ik had eerst voornamelijk last van het geluid en dacht tot een jaar geleden nog dat de kinderen mogelijk gezien hun jonge leeftijd (toen 3,5 en 2,5) gevoeliger zijn of sneller van slag. Maar omdat dit nog steeds zo voortzet vraag ik mij af of er niet iets aan de hand is binnen de dynamiek van dat gezin.
donderdag 26 mei 2022 16:18
Dit ook wel eens gedaan, maar na overleg met andere buren die zich ook heel zorgen maakten over een ander gezin. Daar werden de kinderen elke dag verrot gescholden door de ouders en hoorden we ook dat ze geslagen werden.lilalinda schreef: ↑26-05-2022 15:59Maak je je echt zorgen om het gezin, om ben je gewoon klaar met het lawaai (wat ik me ook kan voorstellen)
Wij hadden een probleemgezin in de buurt, maar aan het soort-lawaai, kon je horen dat er echt sprake was van mishandeling. Uiteindelijk is daar hulp gekomen.
Ik heb toen VT eens gebeld voor advies.
donderdag 26 mei 2022 16:21
Mijn jongste heeft zo’n fase gehad. Het maakte niet uit wat er gebeurde, ernstig of niet, maar ieder ergernisje werd geuit met een gekrijs van heb ik jou daar. Als haar sok niet lekker zat, was het gelijk brullen, en dan vertelde ik echt wel dat ze ook kon zeggen ‘goh mama, mijn sok zit niet zo lekker.’ Legosteentjes die niet los of vast wilden, drie keer proberen en dan krijsend door de kamer mikken. Ik heb haar dus ook wel eens in de tuin gezet om daar uit te razen.
Vanaf een jaar of 10 is ze er overheen gegroeid en had ik zelf inmiddels ook een manier gevonden om de buien voor te zijn.
Dus nee, het is niet normaal, maar er hoeft niet per se iets aan de hand te zijn. Ik heb nog nooit tegen haar geschreeuwd, geslagen of geknepen. Dat was deel van het probleem (volgens de deskundige). Zij zag aan mij weinig emoties omdat ik in alle situaties kalm en beheerst lijk en alleen mijn stem verhef in levensbedreigende situaties.
Vanaf een jaar of 10 is ze er overheen gegroeid en had ik zelf inmiddels ook een manier gevonden om de buien voor te zijn.
Dus nee, het is niet normaal, maar er hoeft niet per se iets aan de hand te zijn. Ik heb nog nooit tegen haar geschreeuwd, geslagen of geknepen. Dat was deel van het probleem (volgens de deskundige). Zij zag aan mij weinig emoties omdat ik in alle situaties kalm en beheerst lijk en alleen mijn stem verhef in levensbedreigende situaties.
donderdag 26 mei 2022 16:34
maar ook als het geen mishandeling/verwaarlozing is, lijkt het me wel een moeder die best wat hulp kan gebruikenTtroeteltje schreef: ↑26-05-2022 16:25Eerlijk gezegd lees ik helemaal niets dat mij laat vermoeden dat er sprake is van mishandeling of verwaarlozing.
Uiteraard zal moeder een pittige tijd hebben, evenals de kinderen. En de dynamiek tussen hen zal daardoor (tijdelijk) anders zijn.
en ook daarvoor kan VT aan TO tips geven
donderdag 26 mei 2022 16:37
Ik denk dat dat al niet meer hoeft, nu TO daar langs is geweest om te klagen over de geluidsoverlast.
Het enige wat we voor TO kunnen hopen is dat haar eigen beeb niet al te hard gaat janken straks.
donderdag 26 mei 2022 16:39
je kunt gewoon bellen voor advies, je maakt echt niet direct een meldingTtroeteltje schreef: ↑26-05-2022 16:36Ik vind inschakelen VT niet altijd een correcte keuze. Anoniem kan het wel iets opleveren voor TO misschien, maar voor die moeder en de kinderen kan het misschien kwaad indien het niet anoniem gebeurd.
en VT is er ook niet op uit, omdat gezin verder onderuit te duwen he? Hulp kan echt prettig zijn.
Gezin bij ons in de straat kreeg een beter/groter huis (woonden meet te veel in een tweekamer appartementje) kregen extra hulp voor de kinderen etcetc. Zijn daar echt beter uitgekomen.
En daar was de problematiek flink erger dan het bij de buren van TO lijkt te zijn.
donderdag 26 mei 2022 16:41
een van de dingen die ze vast gaan geven als tip is: niet meer klagenLady*Voldemort schreef: ↑26-05-2022 16:37Ik denk dat dat al niet meer hoeft, nu TO daar langs is geweest om te klagen over de geluidsoverlast.
Het enige wat we voor TO kunnen hopen is dat haar eigen beeb niet al te hard gaat janken straks.
verstandhouding weer goed maken
en daarna hulp aanbieden
echt hoor, VT is niet een doodlopende weg naar kinderen de pleegzorg in ofzo.
donderdag 26 mei 2022 16:45
Nah. Wij woonden ook met zijn vieren in een tweekamer ding en in al mijn wanhoop heb ik ooit helemaal uit eigen beweging maatschappelijk werk ingeschakeld, maar die konden toch echt niets voor ons doen hoor qua huisvesting. Er was/is namelijk geen huisvesting voor mensen die net een dubbeltje teveel verdienen om aanspraak te kunnen maken op sociale huurwoningen. Inmiddels wonen we met zijn drieën in hetzelfde tweekamerding en nu gaat het wel, maar dat is dus niet te danken aan al die hulp.
donderdag 26 mei 2022 16:45
Maar dat is het dus, nog voor dat het gezin veranderingen onderging, maar echt vanaf dat ze hier wonen huilen die kinderen haast non stop. Al jaren dus. Bijna 4 jaar lang.Ttroeteltje schreef: ↑26-05-2022 16:25Eerlijk gezegd lees ik helemaal niets dat mij laat vermoeden dat er sprake is van mishandeling of verwaarlozing.
Uiteraard zal moeder een pittige tijd hebben, evenals de kinderen. En de dynamiek tussen hen zal daardoor (tijdelijk) anders zijn.
donderdag 26 mei 2022 16:47
Daar moet buuf ook maar net zin in hebben he.
En wat je laatste zin betreft: niks gelezen over al die kinderen van toeslagenaffaire-slachtoffers die nu nog steeds ergens in de residentiële hulpverlening zitten?
donderdag 26 mei 2022 16:48
Ben van mening dat verstandhouding van 2 kanten moet komen. Als jij zelf anderen nooit tot last bent, en zelfs hulpvaardig en de ander altijd anderen tot last is, en heel veel van anderen vraagt maar niet begripvol is bij normale leefgeluiden - dan heb ik er weinig zin in om daar heel hard voor te gaan rennen/werken.
donderdag 26 mei 2022 16:52
Dus je bent het wel met me eens dat kindergejank behoort tot de normale leefgeluiden?Lotje12345 schreef: ↑26-05-2022 16:48Ben van mening dat verstandhouding van 2 kanten moet komen. Als jij zelf anderen nooit tot last bent, en zelfs hulpvaardig en de ander altijd anderen tot last is, en heel veel van anderen vraagt maar niet begripvol is bij normale leefgeluiden - dan heb ik er weinig zin in om daar heel hard voor te gaan rennen/werken.
donderdag 26 mei 2022 16:54
We spreken hen ook niet de hele tijd aan op 'overlast'. Pas als het echt te veel is, te vroeg, te vaak... we zijn redelijk verdraagzaam. Denk dat het maximaal 2 a 3 keer per jaar voorkomt, eerder 1 a 2 keer per jaar als ik het echt niet meer trek. Hele tijd zeuren om huilende kinderen is funest voor de verstandhouding en het onderlinge contact.
In het oppervlakkige contact zeggen we elkaar gewoon vriendelijk gedag - alleen als we dus iets bespreekbaar willen maken doet ze raar.
In het oppervlakkige contact zeggen we elkaar gewoon vriendelijk gedag - alleen als we dus iets bespreekbaar willen maken doet ze raar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
