Kinderen
alle pijlers
Huil/schreeuwgedrag buurkinderen - wat is normaal?
donderdag 26 mei 2022 15:42
Aan de hand van een post in een ander topic werd ik gewezen op de mogelijkheid om veilig thuis om advies te vragen. Veilig thuis is vandaag iig niet bereikbaar. Punt is dat ik zelf echt niet goed weet wat nu 'normaal' in deze situatie is, als er al een normaal mogelijk is. Heb zelf (nog) geen kinderen, dus geen ervaring met opvoeden en gedrag van kinderen. Vandaar graag jullie brede kijk op de situatie/signalen.
Ik heb een buur, sinds kort een alleenstaande vrouw, met twee kinderen tussen de 3 en 5 jaar oud. Er is een omgangsregeling met vader geloof ik. Buur werkt zelf redelijk aardig wat uren, maar wel in de normaal range geloof ik. Ze is geregeld thuis, helft van de week of 3/4 van de week is ze werken. Sinds dit gezin bij ons in de buurt woont, ongeveer 3,5 jaar is het gedrag van kinderen onveranderd.
De kinderen huilen haast altijd. Als ze binnen in huis zijn dan horen we ze krijsen en gillen/huilen en ook heel lang van duur, en als ze buiten zijn ook heel erg. Er wordt wel gespeeld door de kinderen maar vaak op een manier waardoor moeder/buur dus moet ingrijpen en corrigeren. We kunnen niet zien wat er gebeurd, wegens schutting en privacy, maar horen haar continu 'ingrijpen'. Dat gebeurt op een manier als: ' nee ophouden, niet doen, dat is gevaarlijk, laat los, wat doen jullie nou weer!!!, etc.'.
Ze scheld niet maar schreeuwt wel kwaad tegen de kinderen en de kinderen gaan dan nog harder huilen. Dan trekt ze uiteindelijk de kinderen mee naar binnen nadat het een uur lang fout gaat buiten (als in enorm gekrijs). De uren daarvoor ook gehuil en gekrijs maar dan stopt het tussendoor een paar minuten of afwisselend met ook kindergelach/gepraat. En dat naar binnen halen gaat wel eens iets ruwer, lijkt het, aan de hand van de geluiden. Maar nooit geluiden die lijken op slaan o.i.d. Kinderen horen we dus echt elke dag 1/2 of 3/4 van de dag huilen en schreeuwen. Lijkt mij ongezond. Zekers als het jaren doorgaat, wat nu zo lijkt te zijn. Bovendien kunnen we nooit meer rustig in de tuin zitten, want kinderen zijn super veel buiten, zolang het niet regent en niet hard waait en buiten de slaaptijden van de kinderen.
Haar al meermaals aangesproken op geluidsoverlast, omdat kinderen dus elke week of om de week om 06:40 wel eens in de tuin gedropt worden en wij daar in het weekend wakker van worden. Moeder/buur ontkent dat ze dit doet... en doet dan heel vijandig terug naar ons. Haar reactie op ons vriendelijke bezoek dit een uurtje of 2 uit te stellen - dat maakt dat ik me ook wat ongerust maak. Het ontkennen en meteen boos doen, vind ik typisch.
Ik heb een buur, sinds kort een alleenstaande vrouw, met twee kinderen tussen de 3 en 5 jaar oud. Er is een omgangsregeling met vader geloof ik. Buur werkt zelf redelijk aardig wat uren, maar wel in de normaal range geloof ik. Ze is geregeld thuis, helft van de week of 3/4 van de week is ze werken. Sinds dit gezin bij ons in de buurt woont, ongeveer 3,5 jaar is het gedrag van kinderen onveranderd.
De kinderen huilen haast altijd. Als ze binnen in huis zijn dan horen we ze krijsen en gillen/huilen en ook heel lang van duur, en als ze buiten zijn ook heel erg. Er wordt wel gespeeld door de kinderen maar vaak op een manier waardoor moeder/buur dus moet ingrijpen en corrigeren. We kunnen niet zien wat er gebeurd, wegens schutting en privacy, maar horen haar continu 'ingrijpen'. Dat gebeurt op een manier als: ' nee ophouden, niet doen, dat is gevaarlijk, laat los, wat doen jullie nou weer!!!, etc.'.
Ze scheld niet maar schreeuwt wel kwaad tegen de kinderen en de kinderen gaan dan nog harder huilen. Dan trekt ze uiteindelijk de kinderen mee naar binnen nadat het een uur lang fout gaat buiten (als in enorm gekrijs). De uren daarvoor ook gehuil en gekrijs maar dan stopt het tussendoor een paar minuten of afwisselend met ook kindergelach/gepraat. En dat naar binnen halen gaat wel eens iets ruwer, lijkt het, aan de hand van de geluiden. Maar nooit geluiden die lijken op slaan o.i.d. Kinderen horen we dus echt elke dag 1/2 of 3/4 van de dag huilen en schreeuwen. Lijkt mij ongezond. Zekers als het jaren doorgaat, wat nu zo lijkt te zijn. Bovendien kunnen we nooit meer rustig in de tuin zitten, want kinderen zijn super veel buiten, zolang het niet regent en niet hard waait en buiten de slaaptijden van de kinderen.
Haar al meermaals aangesproken op geluidsoverlast, omdat kinderen dus elke week of om de week om 06:40 wel eens in de tuin gedropt worden en wij daar in het weekend wakker van worden. Moeder/buur ontkent dat ze dit doet... en doet dan heel vijandig terug naar ons. Haar reactie op ons vriendelijke bezoek dit een uurtje of 2 uit te stellen - dat maakt dat ik me ook wat ongerust maak. Het ontkennen en meteen boos doen, vind ik typisch.
donderdag 26 mei 2022 21:08
Weet je wat er gebeurd alsje veilig thuis belt. Dan raakt moeder gestrest want wie heeft er gebeld?
Is het de buurvrouw die klaagt over geluidsoverlast? Of is het toch haar ex die haaf ern hak wil zetten. Gevolg de relatie tussen de exen wordt slechter wat zorgt voor een nog gestresstere buurvrouw en tegendraadse kinderen. Of was het die vriendin die laatst vroeg of ze het wel redde. Niet merr uitnodigen dus. Dus niet meer je hart kunnen luchten. Kind ook masr niet meer laten spelen bij vriendinnetje x want die moeder vroeg laatst wel erg veel.
Veilig thuis zorgt alleen maar voor stress en daardoor voor meer geluidsoverlast voor jou.
Tenzij ze zover gaan dat de kinderen uit huis worden gehaald.
Dan heb jij rust maar wil je dat op je geweten hebben?
Is het de buurvrouw die klaagt over geluidsoverlast? Of is het toch haar ex die haaf ern hak wil zetten. Gevolg de relatie tussen de exen wordt slechter wat zorgt voor een nog gestresstere buurvrouw en tegendraadse kinderen. Of was het die vriendin die laatst vroeg of ze het wel redde. Niet merr uitnodigen dus. Dus niet meer je hart kunnen luchten. Kind ook masr niet meer laten spelen bij vriendinnetje x want die moeder vroeg laatst wel erg veel.
Veilig thuis zorgt alleen maar voor stress en daardoor voor meer geluidsoverlast voor jou.
Tenzij ze zover gaan dat de kinderen uit huis worden gehaald.
Dan heb jij rust maar wil je dat op je geweten hebben?
vrijdag 27 mei 2022 11:29
Dit is zo herkenbaar.Ttroeteltje schreef: ↑26-05-2022 17:12Dat kunnen wij echt niet inschatten vanachter onze iPad.
As we speak…..ik heb een 10-jarige vooralsnog zonder diagnose, maar met overduidelijk kenmerken van ADHD.
Die heeft vandaag sinds een uur of 12 non stop buiten gespeeld in de bosjes met een hele kinderschare. Klimmen, klauteren, stoeien, lachen, gieren, brullen.
Leuk, leuk, leuk, zo leuk dat er geen tijd voor andere dingen werd gemaakt. Tot daarnet kind thuiskomt en zo overprikkeld is dat hier het huis te klein is. Komt net thuis voor het eten en begint al te roepen hoooooooongeeeeeeer te hebben. Prima, ga even lekker douchen, en als je klaar bent is het eten uitgeserveerd.
Reactie: WAAAAAAAAAAAT???? IK HEB HOOOOOOOONGEEEEEERRRRRR, IK HEB ETEN NODIG EN IK KRIJG GEEN ETEN VAN JULLIEEEEEEE……..HUIL, SNIK, GIL, KRAKEEL, TRAAN, SLIK, BOOS, WOEDEND, HARDER EN HARDER. In de tussentijd springen en tekeer gaan. Absoluut niet normaal in mijn ogen en uiteraard spreek ik kind op dat gedrag aan. Ik stel luid en duidelijk dat voor alles gezorgd is, dat de enige taak van kind is dat dat lichaam zo snel mogelijk onder die douche gaat staan, schoon en wel onder die douche vandaan komt zodat we zonder stanklucht aan tafel kunnen. Hoe langer kind te keer gaat, hoe langer dat moment van eten op zich laat wachten. Begint kind nog luider: ZIE JE WEL, JIJ GEEFT ME NIKS TE EEEEEEEETEN, NOOIT.
Nou, leuk. Ik heb alle ramen open staan en dat geschreeuw was vijf wijken verderop nog te horen. Het is dat mijn kind een wel doorvoede indruk maakt en wij regelmatig worden gespot met zakken vol voedsel, anders zou men zomaar denken dat ons kind te kort komt en op rantsoen gezet is. En dan ook nog een moeder heeft die van boosheid na 5 pogingen om een rustig gesprek te voeren ook haar stem verheft.
Inmiddels is de boodschap ontvangen, kind is onder de douche vandaan en maakt een kalme en tevreden indruk. Heeft trek en schuift zometeen lekker schoon aan tafel. Alles goed gekomen.
Maar hee, het heeft mij daarnet wel weer een aantal grijze haren opgeleverd. Zomaar, spontaan. En waarom……..kind is duidelijk overprikkeld en moet echt even kalmeren. Letterlijk en figuurlijk.
Zou mijn buurvrouw in zo’n geval VT bellen zou ik behoorlijk van slag zijn.
Hier precies zo'n bijna 10 jarige
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 27 mei 2022 13:10
Niet alle reacties gelezen.
Als ik de OP lees, heb ik heel erg het gevoel dat buurvrouw aan het eind van haar Latijn is en dringend hulp nodig heeft. Niet van een één of andere instantie, maar gewoon van een naaste. Een familielid, een vriendin. Maar ook als buurvrouw zijnde kun je best vragen of iemand hulp bij dingen nodig heeft. En dat hoeft echt niet op reguliere basis te zijn, maar even een middagje de kinderen onder je hoede nemen is toch niet zo heel erg? Dan kan de buurvrouw even uitblazen. Ze werkt er ook nog eens bij en dan kan ik het me goed voorstellen dat het erg pittig is.
Ik schreeuw af en toe en wanneer in dat doe doe ik dat uit onmacht. Niet omdat ik het leuk of nodig vind om te doen.
Als ik de OP lees, heb ik heel erg het gevoel dat buurvrouw aan het eind van haar Latijn is en dringend hulp nodig heeft. Niet van een één of andere instantie, maar gewoon van een naaste. Een familielid, een vriendin. Maar ook als buurvrouw zijnde kun je best vragen of iemand hulp bij dingen nodig heeft. En dat hoeft echt niet op reguliere basis te zijn, maar even een middagje de kinderen onder je hoede nemen is toch niet zo heel erg? Dan kan de buurvrouw even uitblazen. Ze werkt er ook nog eens bij en dan kan ik het me goed voorstellen dat het erg pittig is.
Ik schreeuw af en toe en wanneer in dat doe doe ik dat uit onmacht. Niet omdat ik het leuk of nodig vind om te doen.
zondag 29 mei 2022 09:02
Moeder doet al vijandig tegen haar, en dan zou zij ook nog op de kinderen gaan oppassen. Terwijl ze niet weet of dit (voor die kinderen) normaal gedrag is of geen normaal gedrag. Nog niet misschien dat ik Op onbekende kinderen oppas , tenzij er een noodsituatie is. En ik kan me ook niet voorstellen dat af en toe oppassen er voor zorgt dat de kinderen ophouden met gillen en schreeuwen.ontbijtkoekje schreef: ↑27-05-2022 13:10Niet alle reacties gelezen.
Als ik de OP lees, heb ik heel erg het gevoel dat buurvrouw aan het eind van haar Latijn is en dringend hulp nodig heeft. Niet van een één of andere instantie, maar gewoon van een naaste. Een familielid, een vriendin. Maar ook als buurvrouw zijnde kun je best vragen of iemand hulp bij dingen nodig heeft. En dat hoeft echt niet op reguliere basis te zijn, maar even een middagje de kinderen onder je hoede nemen is toch niet zo heel erg? Dan kan de buurvrouw even uitblazen. Ze werkt er ook nog eens bij en dan kan ik het me goed voorstellen dat het erg pittig is.
Ik schreeuw af en toe en wanneer in dat doe doe ik dat uit onmacht. Niet omdat ik het leuk of nodig vind om te doen.
maandag 30 mei 2022 20:01
Zoals ik je openingspost lees, lees ik een moeder die haar kinderen eigenlijk maar amper aankan en leeft van moment naar moment en dus constant in de situatie moet ingrijpen en niet vooruit kan handelen. Zo'n moeder is eigenlijk chronisch overspannen en loopt op haar tenen. Ik heb ook een aantal van dat soort gezinnen om me heen wonen en het is mij ook al ontzettend opgevallen en tegengevallen hoeveel herrie kinderen kunnen maken in een gezin dat helemaal niet goed kan schakelen op de behoeften. Dus bijv. (drukke) kinderen in de ochtend mee naar buiten nemen, zodat ze hun energie kwijtraken, zodat ze in de middag terug thuis veel beter aan te sturen zijn.
Die kinderen die weinig afleiding en structuur kennen staan constant scherp afgesteld en kunnen vreselijke herriemachines zijn, compleet met dramatische jankbuien, schreeuwpartijen, gillen, etc. en ouders die daardoor weer constant moeten reageren op deze situaties (en dan weer boos zijn, schreeuwen, de kinderen van kamer, naar tuin, naar kamer, naar tuin sturen).
Pffff, ik word er vaak moe van door er alleen maar naar te luisteren. Kun je nagaan hoe moe je bent als je daar constant (in je up als alleenstaande ouder) in je eentje inzit.
maandag 30 mei 2022 20:09
Oh en dit is ook zeker zo. Het zijn 2 werkelijkheden die naast elkaar kunnen bestaan.Bbubbels schreef: ↑26-05-2022 18:48Uiteindelijk gaat het er niet om wat de reden is dat die kids schreeuwen (tenzij mishandeling), maar laten we nou niet doen alsof degelijke buren niet schijtirritant zijn. Echt, super zielig hoor als er een bepaalde diagnose aan ten grondslag ligt (dat was bij mijn oude buren ook het geval), maar als je de halve dag je buurkinderen hoort schreeuwen en schelden en je daardoor niet eens meer rustig zit in je eigen huis, dan vergaat je ook wel je woonplezier. Dus dat begrijp ik van TO heel goed. Dat VT in dit geval niet de oplossing is lijkt me duidelijk maar wat doe je er verder aan? Kan best machteloos voelen.
De moeder kan zich compleet machteloos voelen en enorme driftkikkers van kinderen hebben en niet in staat zijn om hier ook maar iets in te kunnen veranderen en elke opmerking van bemoeizuchtige buren alleen maar meer stress geven
EN
de buren kunnen enorm last hebben van die jankschreeuwstampers en dat dit echt hun plezier en rust vergalt in eigen huis en tuin.
maandag 30 mei 2022 20:23
Ik hoop elke keer weer dat mijn buren geen veilig thuis bellen. Mijn oudste is temperamentvol en heeft een sterke wil. Hij kan enorme driftbuien hebben, en dan schreeuwt hij zo hard, dat ik elke keer bang ben dat hij flauw gaat vallen ( explosief in zijn boosheid ). Hij roept soms uit paniek ook au , au, au en het lijkt voor een buitenstaander alsof hij mishandelt. In werkelijkheid ben ik bij hem, op veilige afstand, en wacht ik op het moment dat ik hem kan troosten.
Op zulke momenten kunnen wij doen wat we willen, maar we kunnen de driftbuien niet voorkomen. We staan op de wachtlijst voor hulp, omdat we denken dat hij hoogsensitief is ( of er speelt iets anders).
Mijn punt is: je weet niet hoe het voor je buurvrouw is en wat er aan de hand is.
Op zulke momenten kunnen wij doen wat we willen, maar we kunnen de driftbuien niet voorkomen. We staan op de wachtlijst voor hulp, omdat we denken dat hij hoogsensitief is ( of er speelt iets anders).
Mijn punt is: je weet niet hoe het voor je buurvrouw is en wat er aan de hand is.
woensdag 1 juni 2022 22:16
Dit!Velvetlady schreef: ↑26-05-2022 21:08Weet je wat er gebeurd alsje veilig thuis belt. Dan raakt moeder gestrest want wie heeft er gebeld?
Is het de buurvrouw die klaagt over geluidsoverlast? Of is het toch haar ex die haaf ern hak wil zetten. Gevolg de relatie tussen de exen wordt slechter wat zorgt voor een nog gestresstere buurvrouw en tegendraadse kinderen. Of was het die vriendin die laatst vroeg of ze het wel redde. Niet merr uitnodigen dus. Dus niet meer je hart kunnen luchten. Kind ook masr niet meer laten spelen bij vriendinnetje x want die moeder vroeg laatst wel erg veel.
Veilig thuis zorgt alleen maar voor stress en daardoor voor meer geluidsoverlast voor jou.
Tenzij ze zover gaan dat de kinderen uit huis worden gehaald.
Dan heb jij rust maar wil je dat op je geweten hebben?
Een vriendin van mij heeft iets soortgelijks meegemaakt. Haar kinderen zijn ook van die non-stop stuiterballen die euh nogal intens in hun emoties zitten zeg maar. En zij heeft dus een keer zo'n anonieme melding bij VT gekregen, daar was ze echt helemaal stuk van. Ze vroeg zich continu af wie haar dat geflikt had en was op het achterdochtige af, bijv rond de tijd dat de postbode zijn ronde liep durfde ze haar kinderen nauwelijks tv te laten kijken want misschien was hij wel diegene die VT gebeld had en dacht hij dat ze d'r kinderen non-stop voor de tv parkeerde. Wilde een van de kinderen zijn lievelingsbroek-met-kniestukken aan dan was ze bang dat de buren zouden denken dat ze geen nieuwe kleding kon/wilde betalen, etc juist omdat ze niet wist van wie die VT melding kwam was voor haar echt killing.
Dus TO richt je iets minder op je buren (sorry maar je klinkt behoorlijk betweterig en bemoeiziek, met je "normale range" werkuren en bijhouden welke spullen er allemaal in het huis van je buuf komen) en focus meer op je eigen a.s. gezin, dat lijkt me een stuk gezonder en prettiger voor iedereen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
