Kinderen
alle pijlers
Ik weet het niet meer
zondag 22 september 2019 23:49
Hey forummers,
Een poosje geleden heb ik een topic geplaatst over bij elkaar blijven voor je kind.
Ex en ik kunnen goed met elkaar door een deur, bijna nooit ruzie, en met een pittige peuter is het prettig dat je op elkaar terug kan vallen. Vooral ik vind de zorg zwaar, vader heeft daar minder last van.
We doen dit nu dus een aantal weken en voorop gesteld, voor mijn zoontje is dit super. Dit is wat ik ook had verwacht. Papa en mama altijd in de buurt, niet het gesleep van het ene naar een ander huis maar een vaste basis. Ik realiseer me maar weer te meer hoe belangrijk een gezinsbasis is en hoe fucked up het voor kinderen is dat ouders uit elkaar gaan.
Maar.... ondanks dat ik mijn zoontje zie opbloeien, de zorg voor mij stukken minder zwaar is voel ik me enorm ongelukkig. Vooral vanaf het moment dat mijn zoontje naar bed is gebracht. Ik voel me niet op mijn gemak, wil graag naar mijn eigen huisje, mijn eigen ruimte en mijn privacy.
Mijn ex is ‘s avonds bijna altijd weg, vanaf 20:00 uur ongeveer, hij is vaak tussen 22:00 en 23:00 uur weer thuis. Ik ga vaak voor 22:00 al naar bed zodat ik hem niet meer hoef te zien ‘s avonds. Hij vindt het altijd gezellig om samen een kopje koffie te doen, van mij hoeft dat echt niet.
Het grote verschil tussen ons is dat hij juist geniet van een beetje aanspraak in huis en ik echt totaal niet. Ik wil het liefst helemaal met rust gelaten worden vanaf het moment dat zoontje op bed ligt maar dat gaat dus niet helemaal.
Dit weekend ben ik weer in mijn eigen huisje geweest en dat was een verademing, wat heerlijk om alleen te zijn... nu zondagavond weer bij ex in huis en ik voel me weer zo niet happy.
Ik weet niet meer wat te doen. Het voelt egoïstisch om voor mijn eigen geluk te kiezen maar ik ben bang dat ik dit niet kan volhouden... anderzijds als ik weer grotendeels alleen voor de zorg van zoontje kom te staan wordt het ook weer enorm zwaar en zoontje heeft nu eindelijk wat rust en stabiliteit... De momenten met zijn drieën geniet ik trouwens wel omdat zoontje zo lekker in zijn vel zit. Het zijn de avonden/nachten die ik die echt niet trek.
Ik weet niet hoe nu verder, het voelt alsof ik geen kant op kan. Wat zouden jullie doen?
Een poosje geleden heb ik een topic geplaatst over bij elkaar blijven voor je kind.
Ex en ik kunnen goed met elkaar door een deur, bijna nooit ruzie, en met een pittige peuter is het prettig dat je op elkaar terug kan vallen. Vooral ik vind de zorg zwaar, vader heeft daar minder last van.
We doen dit nu dus een aantal weken en voorop gesteld, voor mijn zoontje is dit super. Dit is wat ik ook had verwacht. Papa en mama altijd in de buurt, niet het gesleep van het ene naar een ander huis maar een vaste basis. Ik realiseer me maar weer te meer hoe belangrijk een gezinsbasis is en hoe fucked up het voor kinderen is dat ouders uit elkaar gaan.
Maar.... ondanks dat ik mijn zoontje zie opbloeien, de zorg voor mij stukken minder zwaar is voel ik me enorm ongelukkig. Vooral vanaf het moment dat mijn zoontje naar bed is gebracht. Ik voel me niet op mijn gemak, wil graag naar mijn eigen huisje, mijn eigen ruimte en mijn privacy.
Mijn ex is ‘s avonds bijna altijd weg, vanaf 20:00 uur ongeveer, hij is vaak tussen 22:00 en 23:00 uur weer thuis. Ik ga vaak voor 22:00 al naar bed zodat ik hem niet meer hoef te zien ‘s avonds. Hij vindt het altijd gezellig om samen een kopje koffie te doen, van mij hoeft dat echt niet.
Het grote verschil tussen ons is dat hij juist geniet van een beetje aanspraak in huis en ik echt totaal niet. Ik wil het liefst helemaal met rust gelaten worden vanaf het moment dat zoontje op bed ligt maar dat gaat dus niet helemaal.
Dit weekend ben ik weer in mijn eigen huisje geweest en dat was een verademing, wat heerlijk om alleen te zijn... nu zondagavond weer bij ex in huis en ik voel me weer zo niet happy.
Ik weet niet meer wat te doen. Het voelt egoïstisch om voor mijn eigen geluk te kiezen maar ik ben bang dat ik dit niet kan volhouden... anderzijds als ik weer grotendeels alleen voor de zorg van zoontje kom te staan wordt het ook weer enorm zwaar en zoontje heeft nu eindelijk wat rust en stabiliteit... De momenten met zijn drieën geniet ik trouwens wel omdat zoontje zo lekker in zijn vel zit. Het zijn de avonden/nachten die ik die echt niet trek.
Ik weet niet hoe nu verder, het voelt alsof ik geen kant op kan. Wat zouden jullie doen?
maandag 23 september 2019 10:44
Welke voordelen zitten er voor jou persoonlijk aan?
De voordelen voor jullie zoontje zijn overduidelijk en heel belangrijk.
De voordelen voor vader ook, veel werken zonder oppasproblemen.
En jij?
Geen eigen plekje en werkelijke rust, altijd beschikbaar moeten zijn om op jullie kind te letten en even een zure gok, je doet het meeste in huis?
Het komt op mij namelijk over dat er best wel gebruik van je wordt gemaakt, zonder dat je er persoonlijk wat voor terugkrijgt. Als moeder wel natuurlijk, maar als mens met eigen behoeften niet.
De voordelen voor jullie zoontje zijn overduidelijk en heel belangrijk.
De voordelen voor vader ook, veel werken zonder oppasproblemen.
En jij?
Geen eigen plekje en werkelijke rust, altijd beschikbaar moeten zijn om op jullie kind te letten en even een zure gok, je doet het meeste in huis?
Het komt op mij namelijk over dat er best wel gebruik van je wordt gemaakt, zonder dat je er persoonlijk wat voor terugkrijgt. Als moeder wel natuurlijk, maar als mens met eigen behoeften niet.
maandag 23 september 2019 10:44
Het gaat erom dat hij na 22:00 uur vaak weer terug is en ik me dan niet prettig voel dat we samen onder een dak slapen. Ik wordt er gewoon heel onrustig van. En daarnaast het gevoel dat ik gehaast naar bed moet voordat hij terug is omdat we anders nog even ‘gezellig’ moeten doen. Mijn avonden zijn daardoor gewoon niet meer prettig.
maandag 23 september 2019 10:55
Er zitten ook wel degelijk grote voordelen voor mij aan. Namelijk dat het avondeten, tandenpoetsen en naar bed brengen nu altijd gezellige momenten zijn. Dat was bij mij thuis altijd een vreselijke strijd en was soms tot laat in de avond bezig voordat hij eindelijk sliep. Bij vader is zoontje rustiger, hij brengt hem naar bed en hij gaat slapen. Bij mij gaar hij bij alles en altijd de strijd aan.Bloem1970 schreef: ↑23-09-2019 10:44Welke voordelen zitten er voor jou persoonlijk aan?
De voordelen voor jullie zoontje zijn overduidelijk en heel belangrijk.
De voordelen voor vader ook, veel werken zonder oppasproblemen.
En jij?
Geen eigen plekje en werkelijke rust, altijd beschikbaar moeten zijn om op jullie kind te letten en even een zure gok, je doet het meeste in huis?
Het komt op mij namelijk over dat er best wel gebruik van je wordt gemaakt, zonder dat je er persoonlijk wat voor terugkrijgt. Als moeder wel natuurlijk, maar als mens met eigen behoeften niet.
maandag 23 september 2019 10:57
Maar waarom regelen jullie dan geen oppas voor die paar uur? Dan kun jij gewoon lekker naar huis voor je sociale leven en om te slapen. Als je ex tot zo laat werkt zal hij 's ochtends niet vroeg naar z'n werk moeten en kan hij kind naar school doen.Decadence schreef: ↑23-09-2019 10:44Het gaat erom dat hij na 22:00 uur vaak weer terug is en ik me dan niet prettig voel dat we samen onder een dak slapen. Ik wordt er gewoon heel onrustig van. En daarnaast het gevoel dat ik gehaast naar bed moet voordat hij terug is omdat we anders nog even ‘gezellig’ moeten doen. Mijn avonden zijn daardoor gewoon niet meer prettig.
maandag 23 september 2019 10:57
Ga dan eens uitzoeken waarom hij dat doet. Of niet en dat laat je alles zoals het nu is, maar dan moet je ook niet klagen.Decadence schreef: ↑23-09-2019 10:55Er zitten ook wel degelijk grote voordelen voor mij aan. Namelijk dat het avondeten, tandenpoetsen en naar bed brengen nu altijd gezellige momenten zijn. Dat was bij mij thuis altijd een vreselijke strijd en was soms tot laat in de avond bezig voordat hij eindelijk sliep. Bij vader is zoontje rustiger, hij brengt hem naar bed en hij gaat slapen. Bij mij gaar hij bij alles en altijd de strijd aan.
Je kiest hier tenslotte zelf voor.
maandag 23 september 2019 11:03
Hebben jullie nou officieel nog/weer een relatie, of wonen jullie alleen bij elkaar omwille van je zoontje? En ziet je ex dat verschil? Als jullie uit elkaar zijn maar onder één dak wonen voor je zoontje dan moet hij toch snappen dat jij je eigen leven en je eigen privacy hebt en niet meer constant met hem gaat koffie leuten? Waarom vindt hij dat je dat nog wel zou moeten?
Je slaapt wel op een eigen kamer, neem ik aan. Misschien kun je die wat gezelliger inrichten - bedbank, televisie, et cetera, zodat je er ook lekker kan zitten als je nog niet naar bed gaat en niet hoeft te kiezen: of om 22.00 slapen, of nog met je ex socializen, maar gewoon op je eigen kamer kan zitten. Niet ideaal, maar de hele situatie is uitzonderlijk.
Overigens lijkt af en toe een kop koffie met je ex drinken me wel normaal in deze regeling. Je kunt niet compleet doen alsof hij niet bestaat zodra je zoontje er niet bij is. Dat je er niet elke avond zin in hebt snap ik.
Je slaapt wel op een eigen kamer, neem ik aan. Misschien kun je die wat gezelliger inrichten - bedbank, televisie, et cetera, zodat je er ook lekker kan zitten als je nog niet naar bed gaat en niet hoeft te kiezen: of om 22.00 slapen, of nog met je ex socializen, maar gewoon op je eigen kamer kan zitten. Niet ideaal, maar de hele situatie is uitzonderlijk.
Overigens lijkt af en toe een kop koffie met je ex drinken me wel normaal in deze regeling. Je kunt niet compleet doen alsof hij niet bestaat zodra je zoontje er niet bij is. Dat je er niet elke avond zin in hebt snap ik.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 23 september 2019 11:08
En dan is dit de oplossing? Je kunt er toch beter voor zorgen dat je erachter komt waarom er bij jou altijd strijd is, en dan dat probleem oplossen. I.p.v. dan maar bij je ex-man in te gaan wonen.Decadence schreef: ↑23-09-2019 10:55Er zitten ook wel degelijk grote voordelen voor mij aan. Namelijk dat het avondeten, tandenpoetsen en naar bed brengen nu altijd gezellige momenten zijn. Dat was bij mij thuis altijd een vreselijke strijd en was soms tot laat in de avond bezig voordat hij eindelijk sliep. Bij vader is zoontje rustiger, hij brengt hem naar bed en hij gaat slapen. Bij mij gaar hij bij alles en altijd de strijd aan.
maandag 23 september 2019 11:20
Birdnesting? Drie huizen? 
Raar gedoe, ga gewoon uit elkaar, denk je dat een kind niet aanvoelt hoe ongemakkelijk zijn ouders erbij zitten, blijf oprecht naar jezelf en neem gewoon om en om kind in huis, het went echt wel hoor, dat birdnesten in 1 huis en dan steeds verhuizen ouders is zo onnatuurlijk en raar.
En dan ben je als ouder ook nooit echt ergens thuis, plus je houd een zooitje huizen bezet terwijl mensen snakken naar woonruimte..
Wel gek dat je zoontje zo heftig op jou als moeder reageert, zit je erg slecht in je vel? Je moet goed voor jezelf zorgen want hij heeft je wel nodig.
Raar gedoe, ga gewoon uit elkaar, denk je dat een kind niet aanvoelt hoe ongemakkelijk zijn ouders erbij zitten, blijf oprecht naar jezelf en neem gewoon om en om kind in huis, het went echt wel hoor, dat birdnesten in 1 huis en dan steeds verhuizen ouders is zo onnatuurlijk en raar.
En dan ben je als ouder ook nooit echt ergens thuis, plus je houd een zooitje huizen bezet terwijl mensen snakken naar woonruimte..
Wel gek dat je zoontje zo heftig op jou als moeder reageert, zit je erg slecht in je vel? Je moet goed voor jezelf zorgen want hij heeft je wel nodig.
maandag 23 september 2019 11:45
Ondanks dat je zoontje er goed op reageert lijkt me dit voor jou geen leefbare situatie.
Heeft jullie huis meerdere verdiepingen? Dan wellicht de zolderverdieping zo verbouwen dat het gewoon je eigen etage wordt, je eigen woonkamer is etc.
Maar eerlijk gezegd zou ik gewoon zo veel mogelijk in je eigen huis zijn. Misschien is het in deze situatie wel beter dat je zoontje minder bij jou thuis is en meer bij de vader. Je kan dan nog steeds regelmatig daar zijn rond etenstijd maar je houdt je eigen basis in je eigen huis.
Werk je zelf? En waarom werkt je ex zoveel?
Heeft jullie huis meerdere verdiepingen? Dan wellicht de zolderverdieping zo verbouwen dat het gewoon je eigen etage wordt, je eigen woonkamer is etc.
Maar eerlijk gezegd zou ik gewoon zo veel mogelijk in je eigen huis zijn. Misschien is het in deze situatie wel beter dat je zoontje minder bij jou thuis is en meer bij de vader. Je kan dan nog steeds regelmatig daar zijn rond etenstijd maar je houdt je eigen basis in je eigen huis.
Werk je zelf? En waarom werkt je ex zoveel?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 23 september 2019 11:48
maandag 23 september 2019 13:35
Mijn zoontje is gehandicapt en heeft daardoor veel frustraties. Hij is niet alleen bij mij pittig, dit is zijn karakter in combinatie met zijn beperking. De enige plek waar dit gedrag redelijk onder controle is bij vader en het revalidatiecentrum. Waar hem dit in zit, vader maakt direct korte metten met huilen en andere drama waardoor hij weet dat het bij vader geen zin heeft om de strijd aan te gaan. Ik ben toegeeflijker en gevoeliger hierin, daar zal het verschil in zitten. Probleem is dat dit patroon nu is ontstaan en niet zo makkelijk te doorbreken. Ik had gehoopt door deze constructie dat dit zou verbeteren, echter er is nog geen verschil, als ik hem naar bed breng bij vader is het moord en brand, zodra vader het overneemt gaat hij rustig slapen.
Ik werk overigens ook. Drie dagen doordeweeks, dan gaat zoon naar de peutergroep, en ik werk in het weekend. In principe is de afspraak dat zoontje van maandag t/m vrijdag mijn verantwoording is en in het weekend voor vader.
Ik voel me echt gevangen in deze situatie, ik doe zoontje tekort als hij niet de aanwezigheid van vader continue om zich heeft. Mijn zoontje trekt ook wel naar mij toe en is echt gek op mij, hij zoekt juist mijn aandacht op als vader en ik samen zijn, maar dat stukje rust wat vader hem kan geven, dat heb ik dus niet en kan ik hem niet geven. En geloof me dat ik al veel geprobeerd heb, ook met hulp.
Ja het is een vreselijke constructie, maar wat moet je anders, elke avond een gefrustreerd, verdrietig kind, of een kindje die een bepaalde rust en stabiliteit heeft hierdoor..
Ik ga toch eens kijken of we een manier kunnen bedenken waarbij ik meer thuis kan slapen, ik denk dat dat een eerste oplossing is..
Ik werk overigens ook. Drie dagen doordeweeks, dan gaat zoon naar de peutergroep, en ik werk in het weekend. In principe is de afspraak dat zoontje van maandag t/m vrijdag mijn verantwoording is en in het weekend voor vader.
Ik voel me echt gevangen in deze situatie, ik doe zoontje tekort als hij niet de aanwezigheid van vader continue om zich heeft. Mijn zoontje trekt ook wel naar mij toe en is echt gek op mij, hij zoekt juist mijn aandacht op als vader en ik samen zijn, maar dat stukje rust wat vader hem kan geven, dat heb ik dus niet en kan ik hem niet geven. En geloof me dat ik al veel geprobeerd heb, ook met hulp.
Ja het is een vreselijke constructie, maar wat moet je anders, elke avond een gefrustreerd, verdrietig kind, of een kindje die een bepaalde rust en stabiliteit heeft hierdoor..
Ik ga toch eens kijken of we een manier kunnen bedenken waarbij ik meer thuis kan slapen, ik denk dat dat een eerste oplossing is..
maandag 23 september 2019 14:21
Dan is het toch goed dat hij bij z'n vader woont? Ga jij daar gewoon eind van de middag naartoe om met hem te eten en hem naar bed te doen en daarna ga je weer naar je eigen huis.Decadence schreef: ↑23-09-2019 10:55Er zitten ook wel degelijk grote voordelen voor mij aan. Namelijk dat het avondeten, tandenpoetsen en naar bed brengen nu altijd gezellige momenten zijn. Dat was bij mij thuis altijd een vreselijke strijd en was soms tot laat in de avond bezig voordat hij eindelijk sliep. Bij vader is zoontje rustiger, hij brengt hem naar bed en hij gaat slapen. Bij mij gaar hij bij alles en altijd de strijd aan.
maandag 23 september 2019 14:26
Daarna gaat vader dus weer aan het werk, dus moet ik daar wel blijven als hij bij vader slaapt.redbulletje schreef: ↑23-09-2019 14:21Dan is het toch goed dat hij bij z'n vader woont? Ga jij daar gewoon eind van de middag naartoe om met hem te eten en hem naar bed te doen en daarna ga je weer naar je eigen huis.
maandag 23 september 2019 14:28
Je schreef dat de vader rond 22-23 uur thuis komt, dus dan heb je alleen oppas nodig vanaf dat kind naar bed is totdat je ex thuis is. En jij kunt vanaf kind op bed ligt gewoon lekker naar je eigen huis of met vrienden afspreken, gaan sporten ipv daar de hele avond te blijven hangen en 's nachts ook nog te blijven slapen.
maandag 23 september 2019 22:02
Ja jeetje zeg, alle nadelen waren al genoemd in het vorige topic. Toch heb je de keuze gemaakt om weer samen in 1 huis te gaan wonen. Je zoontje is nu dolgelukkig dat hij papa en mama om zich heen heeft, eindelijk weer, na zo'n tijd zonder papa of mama.
En dan ga je nu ineens weer terug krabbelen? Ik vind dit heel erg gemeen tegen over je zoon. Je hebt echt genoeg redenen gekregen hier om het wel of niet te doen dus dit kon je van te voren weten.
Echt heel erg sneu voor zoon ...
En dan ga je nu ineens weer terug krabbelen? Ik vind dit heel erg gemeen tegen over je zoon. Je hebt echt genoeg redenen gekregen hier om het wel of niet te doen dus dit kon je van te voren weten.
Echt heel erg sneu voor zoon ...
maandag 23 september 2019 22:16
Eens.. zoek hulp voor jezelf. Zo kom je er niet uit. Je hoeft niet nu de keuze te maken. Morgen ook niet... Eerst wat dingen op een rijtje voor je zelf en ondersteuning bij het naar bed brengen van je zoontje (er is ook ambulante hulp die niet van 9-5 werkt en je live daarbij kan helpen en anders een plan kunnen maken met jou).Redballoon schreef: ↑23-09-2019 22:02Ja jeetje zeg, alle nadelen waren al genoemd in het vorige topic. Toch heb je de keuze gemaakt om weer samen in 1 huis te gaan wonen. Je zoontje is nu dolgelukkig dat hij papa en mama om zich heen heeft, eindelijk weer, na zo'n tijd zonder papa of mama.
En dan ga je nu ineens weer terug krabbelen? Ik vind dit heel erg gemeen tegen over je zoon. Je hebt echt genoeg redenen gekregen hier om het wel of niet te doen dus dit kon je van te voren weten.
Echt heel erg sneu voor zoon ...
dinsdag 24 september 2019 20:48
Het is niet zo zwart/wit. Ook voordat we in huis van vader gingen wonen had hij elke avond papa en mama bij zich, vader at bij mij en bracht hem bij mij naar bed en ging dan weer weg. Omdat dit praktisch gezien heel onhandig werd voor mijn ex om elke keer heen en weer te rijden hebben we onder andere voor deze constructie gekozen. Ik vind het een rare woordkeuze dat dit gemeen is tegenover mijn zoontje, ik probeer juist bij alle keuzes die ik maak zijn belang het zwaarst te laten wegen. Het zou niet in mij opkomen om in een keer weer terug naar mijn huis te verhuizen en dat mijn zoontje zijn vader in een keer heel weinig ziet. Vraag me af waar je dat op baseert want volgens mij staat dat ook nergens in mijn bericht. Ik heb inmiddels met ex gesproken hierover, we gaan zoeken naar oppas voor 1 of twee avonden in de week als zoontje toch al op bed ligt zodat ik wat vaker in mijn eigen huis kan slapen. Vind de reacties waaronder deze zo ongenuanceerd. Ik probeer een manier te vinden om een situatie die vrij ingewikkeld is zo goed mogelijk aan te pakken. Dit soort reacties heb ik echt precies niks aan, dit is niet meedenken maar iemand afbranden.Redballoon schreef: ↑23-09-2019 22:02Ja jeetje zeg, alle nadelen waren al genoemd in het vorige topic. Toch heb je de keuze gemaakt om weer samen in 1 huis te gaan wonen. Je zoontje is nu dolgelukkig dat hij papa en mama om zich heen heeft, eindelijk weer, na zo'n tijd zonder papa of mama.
En dan ga je nu ineens weer terug krabbelen? Ik vind dit heel erg gemeen tegen over je zoon. Je hebt echt genoeg redenen gekregen hier om het wel of niet te doen dus dit kon je van te voren weten.
Echt heel erg sneu voor zoon ...
