In huis of in de auto roken met kinderen

MissMaran schreef: ↑

20-03-2018 16:31

Ik merk dat ik voor de mensen die nu nog in het openbaar durven te roken een soort respect begin te krijgen..
Je moet maar durven nog tegenwoordig , zeker als moeder,
vaders gaan nog steeds een beetje hun eigen gang qua roken maar als ik een nette beschaafde moeder zie en die steekt een sigaret op nadat ze haar kind even afgezet heeft bij een sport denk ik die heeft ballen.
Mag ze het ff lekker zelf weten.

respect, nee joh. Misschien onder rokers. rest van NL ziet hen vooral als 'sukkels'.

lilalinda schreef: ↑

20-03-2018 16:47

respect, nee joh. Misschien onder rokers. rest van NL ziet hen vooral als 'sukkels'.

Hou het even bij jezelf, je bent niet 'de rest van Nederland ' jij ziet het als sukkels blijkbaar? En ik hen geen roker, allemaal aannames..

Wat ik trouwens nog het ergste vind: Longpatiënten die stug door blijven roken maar zo erg is de verslaving blijkbaar. Ik had een client die COPD had en gewoon stug door rookte en via via ken ik er ook een die ondanks COPD stug doorrookt. Helaas kende ik ook iemand met ernstige COPD, die ooit ook gerookt had, die niet meer zonder extra zuurstof kon en dus 24/7 aan de zuurstof zat. Die werd ook om de zoveel tijd opgenomen in het ziekenhuis want een verkoudheid kon fataal zijn. Ze vertelde me dat er op de longafdeling van het ziekenhuis ook patiënten waren die tijdens de behandeling door bleven roken en dan kwaad werden dat ze door de arts naar huis werden gestuurd. Was een harde eis dat men niet rookte.
Een COPD patient vertelde mij zelfs dat de COPD niet door het roken kwam, geen idee wie hij nou voor de gek probeerde te houden, zichzelf?

Cateautje schreef: ↑

20-03-2018 15:55

Ik denk dat de hardheid waarmee rokers worden geconfronteerd wel een tikkie minder kan, want stoppen is geen dagje naar het strand, het is loodzwaar.

Dat laatste verschilt per persoon. Ik ben zo’n 10 jaar geleden gestopt met roken. Mijn man besloot van de ene op de andere dag te stoppen en had slapeloze nachten, hartkloppingen, zweetaanvallen enz. Ik heb de slof nog opgerookt en ben toen zo gestopt en heb nergens last van gehad. Als ik er nu 1 zou opsteken, zou dat prima gaan ook en zou ik het ook bij 1 kunnen houden. Ik rookte zo’n 8-10 sigaretten per dag, in het weekend ging er soms wel een pakje per dag doorheen. Maar ik rookte bijvoorbeeld op mijn werk in de winter niet, ik vertikte het om ervoor in de kou te gaan staan. Kon dat prima een werkdag volhouden en zodra ik buiten stond, stak ik er 1 op.
Dus dat het loodzwaar is, voor sommige wel en voor sommige niet. Ik vond het een eitje iig

Whomi schreef: ↑

20-03-2018 16:56

Dat laatste verschilt per persoon. Ik ben zo’n 10 jaar geleden gestopt met roken. Mijn man besloot van de ene op de andere dag te stoppen en had slapeloze nachten, hartkloppingen, zweetaanvallen enz. Ik heb de slof nog opgerookt en ben toen zo gestopt en heb nergens last van gehad. Als ik er nu 1 zou opsteken, zou dat prima gaan ook en zou ik het ook bij 1 kunnen houden. Ik rookte zo’n 8-10 sigaretten per dag, in het weekend ging er soms wel een pakje per dag doorheen. Maar ik rookte bijvoorbeeld op mijn werk in de winter niet, ik vertikte het om ervoor in de kou te gaan staan. Kon dat prima een werkdag volhouden en zodra ik buiten stond, stak ik er 1 op.
Dus dat het loodzwaar is, voor sommige wel en voor sommige niet. Ik vond het een eitje iig

En zij die het een eitje vinden hangen hun ervaring weer op aan de zwaarte die anderen ervaren, vandaar die heksenjacht.

In ieder geval, ik ben de derde week van december gestopt en als het nog te koop is, dan begin ik weer als ik 75 ben, maar goed, dan wil ik ook trippen, heroïne proberen, MDMA uittesten en weer blowen, dus ik ga een leuke oude dag tegemoet.

Ik was laatst op bezoek bij mensen van in de 50 jaar oud. Daar word ook binnen gerookt (geen kinderen). Ik rook zelf ook af en toe. Maar toen kregen ze blijkbaar nog meer bezoek met een peuter van 2 jaar oud, dus ik had mijn sigaret die ik nog wilde aansteken weg gelegd. En om mij heen om werden er wel sigaretten opgestoken.. Ik kon het echt niet ik vind dat zo niet kunnen, ik heb gewacht tot we weg waren en heb toen buiten mijn sigaret gerookt.

Het is nu precies lente.

Yggdrasil, ik probeer nu al een paar keer een post te schrijven voor je. Maar ik kan de juiste woorden niet vinden.
Je bent hulpverlener, en het blijft mij verbazen hoe weinig inlevingsvermogen jij lijkt te hebben. Je praat zó ontzettend vanuit je eigen referentiekader, zo ontzettend vanuit jouw meningen, gevoelens, gedachtenwereld. Je lijkt je zó ontzettend niet in te kunnen leven in je clienten/patienten, niet bij hun gedachtenwereld, gevoelens, hun persoon aan te kunnen sluiten.
Ik verbaas mij daar echt over. Je klinkt heel erg alsof je hun verteld hoe het allemaal moet, en verbaast bent dat daar niet naar geluisterd wordt. Dat is niet hoe GVO werkt, en dat is niet hoe een hulpverlener een situatie zou moeten binnenstappen. Kijk eens naar je client/patient, práát echt met ze. Ik weet niet, wat ik zeg, ik kan er de juiste woorden niet voor vinden (en geloof me, dat is bij mij echt een bijzonderheid).
Ik bedoel dit trouwens niet kwetsend, ik hoop dat ik jouw woorden gewoon verkeerd interpreteer, dat je wel inlevingsvermogen hebt, en het vermogen om aan te sluiten bij de wereld van je clienten om te kijken naar waar zIJ behoefte aan hebben en niet wat JIJ vind dat het beste voor hen is.

Roken is slecht. Voor iedereen, niemand uitgezonderd. En als er kinderen in het spel zijn kun je in ieder geval proberen om mensen zo ver te krijgen om niet altijd bij de kinderen te roken. Het is mij nog niet gebeurd dat het me niet lukte om daar een oplossing voor te vinden, waardoor de kinderen in ieder geval veel minder in de rook van hun ouders zaten. En elke stap richting kinderen beschermen tegen de rook is er eentje. Stap voor stap kom je ver. Tenminste, het lukt mij en mijn collega's over het algemeen redelijk goed. We weten er een aantal toe te bewegen te stoppen na verloop van tijd, maar het merendeel gaat in ieder geval minder in de buurt van de kinderen roken. Soms is dat het hoogst haalbare. En daar moet je je dan bij neerleggen, en bij volgende bezoeken aan de poli weer het onderwerp aanslingeren en toch weer mogelijkheden bespreken. Stap voor stap. Het hoeft niet in één keer. Liefst wel natuurlijk , dat ze na één gesprekje van tien minuten het licht zien, stoppen met roken en lang en gelukkig verder leven, maar dat heb ik zeggen en schrijven één keer meegemaakt. In 20 jaar zorg. Dus mijn hoop dat dat nog héél vaak zal voorkomen is wel vervlogen. Maar ik merk echt wel dat elk gesprek toch wel resultaat heeft. Bewustwording is vaak een lang proces.

Misschien heb je hier wat aan:
http://www.andriesbaart.nl/presentie/

Juist in de gevallen waar je denkt nergens te komen, kun je vanuit deze gedachte nog heel veel voor iemand zijn, en met er zijn kan weer een nieuw startpunt zijn. Of niet. Maar je bént er wel voor diegene.

Ik geloof dat Ygg wel degelijk inlevingsvermogen heeft. Ze heeft daarnaast de gave topics te openen die zeer veel gespreksstof opleveren. Want laten we eerlijk zijn......haar topics worden doorgaans druk bezocht. Zowel aanhangers als tegenstanders melden zich, druk over elkaar heen buitelend. Is dat toevallig het doel van dit forum?

Volgens mij doet ze het zo slecht dus niet.

Je bent er voor opgeleid, maar je weet zelf het antwoord niet. Slechte opleiding dan.

Troeteltje schreef: ↑

20-03-2018 20:14

Ik geloof dat Ygg wel degelijk inlevingsvermogen heeft. Ze heeft daarnaast de gave topics te openen die zeer veel gespreksstof opleveren. Want laten we eerlijk zijn......haar topics worden doorgaans druk bezocht. Zowel aanhangers als tegenstanders melden zich, druk over elkaar heen buitelend. Is dat toevallig het doel van dit forum?

Volgens mij doet ze het zo slecht dus niet.

Ik mag haar ook graag hoor Troetel.

Cateau, wij zijn het regelmatig met elkaar eens. Zelfs wanneer een meerderheid anders denkt......of zegt te denken.

Wij hebben geen boodschap aan spookrijders Troeteltje.

Het is ook de kunst om te willen, toch?
Ik lees veel onwil en veel drama ook trouwens.

Kom je er op huisbezoek enkel omdat ze roken, Ygg?
Of kom je er om andere problemen te bespreken?

Want dan zou ik me bij die laatste houden.

Als maatschappelijk werker (of weet ik veel wat je officiële functie is) win je het toch écht zowat nooit van hun sigaret.
En zien ze je toch echt als een zeur. Die ze de volgende keer gewoon niet meer binnen laten.

Ze roken binnen omdat ze verslaafd zijn.
Omdat ze geen zin hebben om buiten in de kou te staan.
Omdat oma er 90 mee is geworden.
Omdat ze zelf toch ook volwassen zijn geraakt met de rook van hun ouders.

In 't beste geval pikken hun kinderen op school op hoe ongezond de boel is.
En breken zij vroeg of laat de ban.

Yggdrasil- schreef: ↑

20-03-2018 16:53

Jazeker.
En toen er kinderen kwamen was het over.
Was het moeilijk?
Mwa, eigenlijk niet.
Zelfs mijn partner die toch echt een pakje zware naar binnen kachelde toendertijd was er zo vanaf. Het is een mindset. En je moet het echt willen.
Voor de een zou het moeilijker zijn dan voor de ander. Geloof ik meteen.
Maar toch......

Vreemd, want onder een van je oude nicks een x aantal jaar geleden schreef je nog dat je rookte terwijl je toen al lang en breed drie kinderen had. Je schrijft zelfs mee in een topic over stoppen met roken en hoe moeilijk je het daar wel niet mee hebt.