Irritatie angst kinderen voor dieren

27-03-2023 15:16 316 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien krijg ik het hele forum over mij heen nu, maar ik merk dat ik mijzelf irriteer aan kinderen die bang zijn voor dieren.

Ik ben uiteraard lief en begripvol naar die kinderen toe die hier komen spelen en bang zijn voor katten. Maar onderliggend irriteer ik mijzelf hier aan.

Hoe komt een kind (in deze gevallen zonder nare ervaringen met dieren), aan zo’n grote angst voor een dier. En dan heb ik het over gillen/schreeuwen/wegrennen als 1 van onze katten de richting van het bange kind op kijkt.

En ik vind het vermoeiend dat gegil de hele tijd en dat gepaniek. Ik wil eigenlijk niet dat mijn kinderen dat gedrag zien en ik ben er de hele middag zoet mee.

Mocht je zelf zo’n angst hebben gehad als kind zijnde, of als ouder zijnde een kind hebben met deze angst, hoe ga je daarmee om? Waar komt het vandaan? Misschien kan ik dan wat begrip kweken…

(Even een disclaimer, een angststoornis is uiteraard een ander verhaal en dan komt er ook geen irritatie bij kijken)
Jodelodiehoho schreef:
27-03-2023 17:48
Terechte irritatie hoor, met 10 kan kind zelf snappen dat er bij jullie dieren met rechten zijn en als dit dan angst oplevert kiezen om niet te komen of anders normaal te praten en zich te gedragen.

Is dit cynisch bedoeld? Ja toch?

Dieren met rechten..
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook regelmatig kinderen over de vloer gehad die het niet hadden op onze hond. De vorige kon ik weg zetten in een buitenverblijf, de huidige breekt daar uit en is dan zo gestressed dat dat gevaarlijk zou kunnen zijn. Deze hield ik altijd met een riem aan mijn middel. En dan ging het goed. Nu hoeft het niet meer, de pubers weten wat ze moeten doen. De hond kent de meeste ook inmiddels. De hond negeren, vooral niet aanhalen of aanstaren, en dan gaat het prima.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
27-03-2023 17:51
Is dit cynisch bedoeld? Ja toch?

Dieren met rechten..
Nou mijn katten in ons huis gaan wel voor op kinderen die zich niet normaal kunnen gedragen.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom neem je dan ook kinderen te spelen mee die bang zijn van een hond, kat of cavia?

Dan speelt je kind maar bij die andere of wordt er met een ander gespeeld.


Kan je in begin van 't jaar een lijstje opvragen bij de juf wie waarvoor angst heeft?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Pozzebok schreef:
27-03-2023 16:29
Mijn irritatie met het angstige jongetje zit er voornamelijk in dat hij met zijn schreeuwerige "Haal dat beest weg!" een onaardige term jegens kat moeiteloos combineert met een commando jegens mij. Als je 10 bent, mag je je wel wat fatsoenlijker uitdrukken in andermans huis.

Als je bang bent reageer je uit angst. Je gaat dan niet nadenken of je wel vriendelijk genoeg doet. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw irritatie er niet mag zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
27-03-2023 17:51
Is dit cynisch bedoeld? Ja toch?

Dieren met rechten..
Oeps, nee, het was niet cynisch. Ik kan wel snappen dat na de onderbouwjaren waarin je als ouder het nodige hebt gedaan aan begeleiding tijdens speelafspraakjes, dat je met groep 6/7 dat wel gehad hebt. En een huisdier heeft in zijn eigen huis toch soort van "rechten" op beetje ruimte en verzorging en daar hoort dan bij dat baasjes het niet fijn vinden als er zo naar hun inwonend dier wordt gedaan.
Ik heb zelf geen dieren maar kan me er zo wel iets bij voorstellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn honden gaan in de kennel bij angstige visite. Of lekker in de buitenren.

Commanderen, schelden, schreeuwen of agressief gedrag tegen mijn honden tolereer ik overigens niet. Dan mag je weer snel wieberen of opgehaald worden door je ouders.
viva-life22 schreef:
27-03-2023 17:56
Als je bang bent reageer je uit angst. Je gaat dan niet nadenken of je wel vriendelijk genoeg doet. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw irritatie er niet mag zijn.

Dit ja. Ik vind dat er in dit topic ontzettend neerbuigend gedaan wordt over mensen met angst voor dieren. Terwijl dezelfde ‘baasjes’ waarschijnlijk heel anders zouden reageren als het andersom was en hun dier bang was voor het kind in kwestie.. dan was het waarschijnlijk ook alweer de schuld van het kind want dat deed te druk ofzo.

Ik ben blij dat ik weinig van dit soort dierenliefhebbers in mijn omgeving heb.
Away schreef:
27-03-2023 18:02
Mijn honden gaan in de kennel bij angstige visite. Of lekker in de buitenren.

Commanderen, schelden, schreeuwen of agressief gedrag tegen mijn honden tolereer ik overigens niet. Dan mag je weer snel wieberen of opgehaald worden door je ouders.
En als je hond blaft tegen het kind en er tegenop springt? Tolereer je dat wel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
27-03-2023 18:05
En als je hond blaft tegen het kind en er tegenop springt? Tolereer je dat wel?
Dat gaat niet als ze in de kennel zitten. En ik ga ervan uit dat bange kinderen daar niet bij gaan zitten, wel?
Alle reacties Link kopieren Quote
viva-life22 schreef:
27-03-2023 17:56
Als je bang bent reageer je uit angst. Je gaat dan niet nadenken of je wel vriendelijk genoeg doet.
Ook als je bang bent kun je leren niet meteen te gaan schreeuwen of gillen.
Gevoelens mogen er zijn, maar je kunt ook gewoon leren daarmee om te gaan en je niet bij elk gevoel compleet te laten gaan. Als je ineens vanuit het niets besprongen wordt door een dier dat je niet aan ziet komen, dan snap ik dat je gilt.
Maar voor de rest leer je als kind ook om boosheid, verdriet en andere gevoelens dusdanig te kanaliseren dat je niet meteen gaat schreeuwen. Er zit nog een heleboel tussen muisstil in een hoekje zitten en elke oprisping eruit schreeuwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jodelodiehoho schreef:
27-03-2023 17:57
Oeps, nee, het was niet cynisch. Ik kan wel snappen dat na de onderbouwjaren waarin je als ouder het nodige hebt gedaan aan begeleiding tijdens speelafspraakjes, dat je met groep 6/7 dat wel gehad hebt. En een huisdier heeft in zijn eigen huis toch soort van "rechten" op beetje ruimte en verzorging en daar hoort dan bij dat baasjes het niet fijn vinden als er zo naar hun inwonend dier wordt gedaan.
Ik heb zelf geen dieren maar kan me er zo wel iets bij voorstellen.
Mijn katten kunnen zoveel rechten hebben als ze willen.

Ze rennen standaard vanzelf weg bij bezoek :-).
Als ik bezoek heb dat toch te bang is dat er een kat opduikt gaan bepaalde deuren dicht en mogen de katten in bepaalde stukken huis tijdelijk niet binnen. Gaan ze maar boven liggen slapen ofzo.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
27-03-2023 18:05
Dit ja. Ik vind dat er in dit topic ontzettend neerbuigend gedaan wordt over mensen met angst voor dieren. Terwijl dezelfde ‘baasjes’ waarschijnlijk heel anders zouden reageren als het andersom was en hun dier bang was voor het kind in kwestie.. dan was het waarschijnlijk ook alweer de schuld van het kind want dat deed te druk ofzo.

Ik ben blij dat ik weinig van dit soort dierenliefhebbers in mijn omgeving heb.
Gek hoe iedereen toch door zijn eigen bril kijkt. Ik lees helemaal geen neerbuigende reacties. Wel reacties dat urenlang gegil wellicht inderdaad irritant is.
Stientje schreef:
27-03-2023 17:51
Is dit cynisch bedoeld? Ja toch?

Dieren met rechten..
1. Het kind weet dat er dieren zijn (en als je bang bent vraag je dat vooraf na)
2. Hysterisch gillen en rennen is helemaal niet nodig.
3. Dus als je bang bent kom je niet binnen en speel je buiten of bij jezelf thuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
27-03-2023 18:13
Gek hoe iedereen toch door zijn eigen bril kijkt. Ik lees helemaal geen neerbuigende reacties. Wel reacties dat urenlang gegil wellicht inderdaad irritant is.
Nou ja, als je bang bent voor katten moet je daar in het dagelijks leven altijd over in discussie. Hier proef ik dat ook een beetje uit de reacties. Dat vinden mensen echt onbegrijpelijk. Bang voor spinnen daarentegen, vindt niemand raar.

Dat gezegd hebbende, je hebt je als gast te schikken naar waar je te gast bent. Bevallen de dieren je niet, dan spreek je daar niet meer af.
lorem_ipsum wijzigde dit bericht op 27-03-2023 18:19
13.10% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
27-03-2023 18:14
1. Het kind weet dat er dieren zijn (en als je bang bent vraag je dat vooraf na)
2. Hysterisch gillen en rennen is helemaal niet nodig.
3. Dus als je bang bent kom je niet binnen en speel je buiten of bij jezelf thuis.
Ik meld het bij “spelers” van de jongste (7 jaar) ook altijd; we hebben 4 honden en je bent welkom als je je normaal gedraagt.

Uiteraard kunnen ze (de honden) ook even naar hun eigen ruimte.
Pozzebok schreef:
27-03-2023 15:34
En ik vind het echt niet aan mij om andermans kinderen van irreële angsten af te helpen. Als dat toevallig gebeurt, prima, maar ik steek er geen moeite in.

Hoe weet jij dat het irreële angsten zijn?

Kinderen worden niet bang geboren, er gaat meestal echt wel iets aan vooraf.

Hond die te dichtbij komt, komt te dicht bij. En dat voelt dus als bedreiging ook al zegt iedereen: 'hij doet niks hoor!'
JAWEL, HIJ KOMT TE DICHTBIJ!
Tenminste dichterbij dan ik kan handelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
viva-life22 schreef:
27-03-2023 17:56
Als je bang bent reageer je uit angst. Je gaat dan niet nadenken of je wel vriendelijk genoeg doet. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw irritatie er niet mag zijn.
+1
In mijn ogen is de leeftijd niet relevant, want angst is van alle leeftijden en ook bij volwassenen komen er wel eens irrationele reacties. Ik zou wél, als dat kind vaker komt, met de ouders in gesprek gaan hoe we het voor kind en dier een prettig bezoek kunnen maken.
Komt kind te weinig om er structureel aan te wennen dan gaat de kat een andere ruimte in met voer en kattenbak, bij ons. Maar dat is tot heden maar bij 1 speelafspraak gebeurt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik bedenk mij net dat ik nog nooit iemand heb ontmoet irl die bang is voor katten. Ben zelf wel eens geschrokken van een kat (niet gezien en dan ineens uit een boom springen of onder een auto vandaan schieten of van een kast naast je op de bank springen met een snoekduik).
Ik waarschuw mensen altijd dat ik een hondje heb maar eigenlijk nooit dat er ook een kat rondloopt.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
27-03-2023 18:23
Ik bedenk mij net dat ik nog nooit iemand heb ontmoet irl die bang is voor katten. Ben zelf wel eens geschrokken van een kat (niet gezien en dan ineens uit een boom springen of onder een auto vandaan schieten of van een kast naast je op de bank springen met een snoekduik).
Ik waarschuw mensen altijd dat ik een hondje heb maar eigenlijk nooit dat er ook een kat rondloopt.
Angst voor honden komt - naar mijn gevoel - vaker voor dan angst voor katten.

Maar ik heb toch écht al mensen gehad die doodsbenauwd werden van mijn 2 à 3 tijgers-op-lemen-pootjes.

Ik heb het zelf niet op grote honden, dus ik snap hen voor een stuk.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
27-03-2023 18:13
Gek hoe iedereen toch door zijn eigen bril kijkt. Ik lees helemaal geen neerbuigende reacties. Wel reacties dat urenlang gegil wellicht inderdaad irritant is.
Nee inderdaad. Wie doet er dan neerbuigend? Volgens mij begrijpt iedereen toch dat angsten niet expres zijn.

Maar gegil is voor alle partijen ook vervelend dus dan wil je dat toch kanaliseren naar een werkbare oplossing?
Alle reacties Link kopieren Quote
nlies schreef:
27-03-2023 17:00
Ik denk dat ik als ik 10 jaar zou zijn, en normaal gesproken best beleefd, al die beleefdheidsregels zou vergeten als ik opeens heel erg bang zou zijn. En zou gaan roepen/ gillen. En heel misschien zou bij een aardige reactie van de eigenaar van het beest, ik na enige tijd wel netjes kon vragen of beest in een andere ruimte mocht
10 is een grensgeval, dit jongetje is bang en reageert met boosheid naar de kat en het baasje, maar hij moet zich realiseren dat hij een gast is.

Kijk dat je bang bent voor normale dingen kan prima (er zijn miljoenen katten in ons land, dus ja die zijn normaal), maar gillen en schreeuwen bij mensen die een kat hebben is niet normaal.

Hij kan nu op een vriendelijke manier van pozzebok leren hoe je je gedraagt bij mensen bij wie je bang bent voor de huisdieren.

Of hij leert het ooit op een minder leuke manier. Over een paar jaar zullen zijn pubervrienden hem misschien uitlachen. Of hij treft een keer de verkeerde die alleen zijn onbeschofte gedrag ziet en niet de angst eronder en dan krijgt hij een snauw.

Ik heb best volwassen mensen met angst en afkeer voor katten over de vloer gehad en allemaal wisten ze dat netjes te vertellen en dan zoeken we samen een oplossing dat het bezoek gezellig kan verlopen.
dropdrop wijzigde dit bericht op 27-03-2023 18:33
7.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
27-03-2023 18:30
Nee inderdaad. Wie doet er dan neerbuigend? Volgens mij begrijpt iedereen toch dat angsten niet expres zijn.

Maar gegil is voor alle partijen ook vervelend dus dan wil je dat toch kanaliseren naar een werkbare oplossing?
Lijkt mij ook.
Ik zou ook niet voor mijn plezier op visite gaan bij iemand wiens halve woonkamer bestaat uit een terrarium gevuld met vogelspinnen en tarantula’s. Dan spreek ik liever bij mij af of ergens in een horecazaak. Even goede vrienden.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor iedereen die vindt dat mijn irritatie nav het haaldatbeestweg-jongetje onterecht is, of dat zijn uitspraak heel passend is bij zijn angst: ik doe niet vervelend tegen hem. Ik zeg dan: "Dat is Siepje en die ligt daar lekker te chillen op de bank. Siepje doet niks, en je hoeft er niet in de buurt te komen als je dat niet wilt."
Ik doe niet onaardig.
Maar dit topic gaat over irritatie, en ja, die voel ik wel. Ik ben ook geen heilige.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
27-03-2023 18:05
Dit ja. Ik vind dat er in dit topic ontzettend neerbuigend gedaan wordt over mensen met angst voor dieren. Terwijl dezelfde ‘baasjes’ waarschijnlijk heel anders zouden reageren als het andersom was en hun dier bang was voor het kind in kwestie.. dan was het waarschijnlijk ook alweer de schuld van het kind want dat deed te druk ofzo.

Ik ben blij dat ik weinig van dit soort dierenliefhebbers in mijn omgeving heb.
Ik heb er geen moeite mee als volwassen de katten eng vinden. Dan doe ik ze ff boven. No problem. Kinderen die hier komen vinden onze katten niet eng. 1 is echt net een fluffy knuffeldier (raskat) en veel te zachtaardig. Daar heb ik wel eens bij in moeten grijpen omdat ze steeds verkeerd opgepakt werd ondanks waarschuwingen. Niet dat zij krabt of blaast of bijt want dat doet ze niet, maar ze is ook geen speelgoedbeest waar je alles mee kan doen en zo werd ze dan ook wel behandeld. Aan de voorpoten optillen bijv of ze werd een keer bijna opgehangen omdat 1 kind een ‘lijntje’ had gemaakt om mee te wandelen met haar :P
Stressed is just desserts spelled backwards

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven