Kinderen
alle pijlers
Kinderwens: hoe bereid ik me goed voor?
dinsdag 14 februari 2017 11:59
Hoi allemaal,
Als stille meelezer zit ik met een vraag waardoor ik een eigen account heb aangemaakt. Mijn man en ik hebben een kinderwens en willen op korte termijn stoppen met anticonceptie. We hebben het prima voor elkaar: een stabiele relatie, financiële ruimte een fijn huis. Daarnaast leven we ook allebei gezond, niet roken, sporten regelmatig etc. Het potje foliumzuur staat ook al op de plank.
Ik vraag me alleen af of ik wel goed genoeg voorbereid ben. Ik vind baby's hartstikke leuk maar ik heb soms het gevoel dat ik er nog maar zo weinig vanaf weet. Ik weet hoe een zwangerschap verloopt maar daarna? Hoe weet je dat je het goed doet met je kindje? Ik ben bang om iets fout te doen. Wij zijn de eerste in onze omgeving die aan kinderen willen beginnen dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Daarom ben ik benieuwd hoe jullie je hebben voorbereid op de zwangerschap. Zijn er bijvoorbeeld boeken die jullie hebben gelezen of websites die je aan kan raden? Misschien loop ik wel veel te hard van stapel aangezien ik nog niet eens zwanger ben maar ik wil het gewoon graag goed doen.
Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties!
Als stille meelezer zit ik met een vraag waardoor ik een eigen account heb aangemaakt. Mijn man en ik hebben een kinderwens en willen op korte termijn stoppen met anticonceptie. We hebben het prima voor elkaar: een stabiele relatie, financiële ruimte een fijn huis. Daarnaast leven we ook allebei gezond, niet roken, sporten regelmatig etc. Het potje foliumzuur staat ook al op de plank.
Ik vraag me alleen af of ik wel goed genoeg voorbereid ben. Ik vind baby's hartstikke leuk maar ik heb soms het gevoel dat ik er nog maar zo weinig vanaf weet. Ik weet hoe een zwangerschap verloopt maar daarna? Hoe weet je dat je het goed doet met je kindje? Ik ben bang om iets fout te doen. Wij zijn de eerste in onze omgeving die aan kinderen willen beginnen dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Daarom ben ik benieuwd hoe jullie je hebben voorbereid op de zwangerschap. Zijn er bijvoorbeeld boeken die jullie hebben gelezen of websites die je aan kan raden? Misschien loop ik wel veel te hard van stapel aangezien ik nog niet eens zwanger ben maar ik wil het gewoon graag goed doen.
Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties!
dinsdag 14 februari 2017 12:44
Ik was ook de eerste in mijn omgeving die zwanger werd en had ook nog nooit een luier verschoond enzo
Maar weet je, je hebt 9 maanden de tijd om je erop voor te bereiden en je wordt goed begeleidt door allemaal professionals (verloskundige, ziekenhuis, kraamverzorger, consultatiebureau, huisarts...) allemaal mensen die je vanalles kunnen uitleggen
Wat betreft zwanger worden, zorg ervoor dat je gezond bent (anders ff naar de dokter als je bepaalde medicijnen slikt), dat je geen verslavingen (roken, veel drinken enz) hebt en met foliumzuur beginnen. En ervoor gaan natuurlijk
komt helemaal goed.
Maar weet je, je hebt 9 maanden de tijd om je erop voor te bereiden en je wordt goed begeleidt door allemaal professionals (verloskundige, ziekenhuis, kraamverzorger, consultatiebureau, huisarts...) allemaal mensen die je vanalles kunnen uitleggen
Wat betreft zwanger worden, zorg ervoor dat je gezond bent (anders ff naar de dokter als je bepaalde medicijnen slikt), dat je geen verslavingen (roken, veel drinken enz) hebt en met foliumzuur beginnen. En ervoor gaan natuurlijk
komt helemaal goed.
dinsdag 14 februari 2017 12:50
Mijn man en ik zitten op hetzelfde punt. Rationeel alles op orde, maar mijn standpunt wisselt nog veel.
Het ene moment weet ik zeker dat ik graag n kindje wil en ben ik overtuigd dat t wel goed komt. Het volgende moment durf ik niet te springen.
Maar niet vanwege de praktische zaken, daar zijn we goed in, dat leren we wel. Wat ik echt eng vind: Wat nou als ik spijt krijg? Als ik straks nooit meer een nacht doorslaap, en nooit meer series kan bingewatchen zoals we nu doen, nooit meer lekker verantwoordelijkheids-loos kan zijn op baaldagen. Dat vind ik pas echt eng: Als we nu springen, en we krijgen een kindje, dan is er geen weg terug, je bent voor de rest van je leven iemands moeder, ook als je geen zin hebt.
En het is helemaal niet alsof we nu zo van de hak op de tak leven, we hebben zo'n beetje het meest geregelde leven van de hele vriendenclub qua ritme. We hebben ook een hond, dat gaat ook goed. Maar soms ben ik bang dat ik die 99 dagen volwassen spelen alleen volhoud omdat ik op de 100e dag gewoon met een pot ijs in bed blijven liggen om een seizoen friends te kijken. En dat kan niet als er een kleintje op je rekent.
Het ene moment weet ik zeker dat ik graag n kindje wil en ben ik overtuigd dat t wel goed komt. Het volgende moment durf ik niet te springen.
Maar niet vanwege de praktische zaken, daar zijn we goed in, dat leren we wel. Wat ik echt eng vind: Wat nou als ik spijt krijg? Als ik straks nooit meer een nacht doorslaap, en nooit meer series kan bingewatchen zoals we nu doen, nooit meer lekker verantwoordelijkheids-loos kan zijn op baaldagen. Dat vind ik pas echt eng: Als we nu springen, en we krijgen een kindje, dan is er geen weg terug, je bent voor de rest van je leven iemands moeder, ook als je geen zin hebt.
En het is helemaal niet alsof we nu zo van de hak op de tak leven, we hebben zo'n beetje het meest geregelde leven van de hele vriendenclub qua ritme. We hebben ook een hond, dat gaat ook goed. Maar soms ben ik bang dat ik die 99 dagen volwassen spelen alleen volhoud omdat ik op de 100e dag gewoon met een pot ijs in bed blijven liggen om een seizoen friends te kijken. En dat kan niet als er een kleintje op je rekent.
dinsdag 14 februari 2017 13:00
dinsdag 14 februari 2017 13:00
Ik denk niet dat je spijt krijgt van een kind. Ja, slapeloze nachten zijn Schering en inslag, als je kind tot 7u30 slapt vind je dat hebt "uitgeslapen" , je moet er altijd voor zorgen, ook als je zelf ziek bent of een kater hebt ofzo, maar het is heel cliché, je krijgt er zoveel voor terug <3
En dat je altijd maar moet zorgen duurt ook maar een korte tijd he ? Mijn kinderen zijn 4 en 6.5 en kunnen al veel zelf. Als ik moe ben, dan kan ik ze voor de TV zetten en dan laten ze me met rust 's avonds heb ik ook alle tijd voor mezelf . Tijd zat om een seizoen Friends te kijken met een bak ijs
En ze slapen niet meer overdag, dus we kunnen gewoon dagjes weg.
En aan de andere kant, de meeste mensen krijgen kinderen, toen wij ze kregen, waren we de eersten, maar nu hebben veel vrienden kleine kinderen en passen we daar onze uitjes ook op aan. Je leven verandert, maar ik denk dat je leven so wie so wel verandert als je ouder wordt, ook als je geen kinderen hebt
En dat je altijd maar moet zorgen duurt ook maar een korte tijd he ? Mijn kinderen zijn 4 en 6.5 en kunnen al veel zelf. Als ik moe ben, dan kan ik ze voor de TV zetten en dan laten ze me met rust 's avonds heb ik ook alle tijd voor mezelf . Tijd zat om een seizoen Friends te kijken met een bak ijs
En ze slapen niet meer overdag, dus we kunnen gewoon dagjes weg.En aan de andere kant, de meeste mensen krijgen kinderen, toen wij ze kregen, waren we de eersten, maar nu hebben veel vrienden kleine kinderen en passen we daar onze uitjes ook op aan. Je leven verandert, maar ik denk dat je leven so wie so wel verandert als je ouder wordt, ook als je geen kinderen hebt
dinsdag 14 februari 2017 13:03
quote:laylalala schreef op 14 februari 2017 @ 12:50:
Mijn man en ik zitten op hetzelfde punt. Rationeel alles op orde, maar mijn standpunt wisselt nog veel.
Het ene moment weet ik zeker dat ik graag n kindje wil en ben ik overtuigd dat t wel goed komt. Het volgende moment durf ik niet te springen.
Maar niet vanwege de praktische zaken, daar zijn we goed in, dat leren we wel. Wat ik echt eng vind: Wat nou als ik spijt krijg? Als ik straks nooit meer een nacht doorslaap, en nooit meer series kan bingewatchen zoals we nu doen, nooit meer lekker verantwoordelijkheids-loos kan zijn op baaldagen. Dat vind ik pas echt eng: Als we nu springen, en we krijgen een kindje, dan is er geen weg terug, je bent voor de rest van je leven iemands moeder, ook als je geen zin hebt.
En het is helemaal niet alsof we nu zo van de hak op de tak leven, we hebben zo'n beetje het meest geregelde leven van de hele vriendenclub qua ritme. We hebben ook een hond, dat gaat ook goed. Maar soms ben ik bang dat ik die 99 dagen volwassen spelen alleen volhoud omdat ik op de 100e dag gewoon met een pot ijs in bed blijven liggen om een seizoen friends te kijken. En dat kan niet als er een kleintje op je rekent.Dat heeft de natuur prima geregeld. Zodra jouw kindje geboren is, komt er een stofje vrij wat er voor zorgt dat jouw kind voor de rest van zijn of haar leventje op nummer 1 komt te staan. Nu onmogelijk om voor te stellen, maar het is echt zo
Mijn man en ik zitten op hetzelfde punt. Rationeel alles op orde, maar mijn standpunt wisselt nog veel.
Het ene moment weet ik zeker dat ik graag n kindje wil en ben ik overtuigd dat t wel goed komt. Het volgende moment durf ik niet te springen.
Maar niet vanwege de praktische zaken, daar zijn we goed in, dat leren we wel. Wat ik echt eng vind: Wat nou als ik spijt krijg? Als ik straks nooit meer een nacht doorslaap, en nooit meer series kan bingewatchen zoals we nu doen, nooit meer lekker verantwoordelijkheids-loos kan zijn op baaldagen. Dat vind ik pas echt eng: Als we nu springen, en we krijgen een kindje, dan is er geen weg terug, je bent voor de rest van je leven iemands moeder, ook als je geen zin hebt.
En het is helemaal niet alsof we nu zo van de hak op de tak leven, we hebben zo'n beetje het meest geregelde leven van de hele vriendenclub qua ritme. We hebben ook een hond, dat gaat ook goed. Maar soms ben ik bang dat ik die 99 dagen volwassen spelen alleen volhoud omdat ik op de 100e dag gewoon met een pot ijs in bed blijven liggen om een seizoen friends te kijken. En dat kan niet als er een kleintje op je rekent.Dat heeft de natuur prima geregeld. Zodra jouw kindje geboren is, komt er een stofje vrij wat er voor zorgt dat jouw kind voor de rest van zijn of haar leventje op nummer 1 komt te staan. Nu onmogelijk om voor te stellen, maar het is echt zo
dinsdag 14 februari 2017 13:08
quote:Maccaron schreef op 14 februari 2017 @ 13:03:
[...]
Dat heeft de natuur prima geregeld. Zodra jouw kindje geboren is, komt er een stofje vrij wat er voor zorgt dat jouw kind voor de rest van zijn of haar leventje op nummer 1 komt te staan. Nu onmogelijk om voor te stellen, maar het is echt zo Ja! En zodra je kind door gaat slapen, kun je heus nog wel serieus bingewatchen. Of laat je kind een weekend bij opa en oma logeren. Opa en oma blij, kind blij, jij blij. Echt doen hoor, straks.
[...]
Dat heeft de natuur prima geregeld. Zodra jouw kindje geboren is, komt er een stofje vrij wat er voor zorgt dat jouw kind voor de rest van zijn of haar leventje op nummer 1 komt te staan. Nu onmogelijk om voor te stellen, maar het is echt zo Ja! En zodra je kind door gaat slapen, kun je heus nog wel serieus bingewatchen. Of laat je kind een weekend bij opa en oma logeren. Opa en oma blij, kind blij, jij blij. Echt doen hoor, straks.
dinsdag 14 februari 2017 13:08
Relax, komt allemaal goed! Echt voorbereiden kun je ook niet. Er is genoeg leesvoer te vinden over baby's en ineens heeft ook iedereen een mening als het om kinderen gaat (en iedereen heeft weer een andere mening). En dat is leuk, maar weet je, in de praktijk gaat het soms heel anders en moet je hierin je eigen weg zien te vinden. En dat gaat echt niet van de ene op de andere dag. Dat leer je gaandeweg met heel veel vallen en opstaan. Al die moeders die precies weten wanneer hun kind gaat slapen en wanneer er weer een tandje doorkomt, hebben niet stiekem een cursus gevolgd. Die zijn daar achter gekomen door naar hun kind te blijven kijken, van alles te proberen en regelmatig met hun handen in het haar te zitten haha. Wat Bloes al zei: die andere moeders doen ook maar wat! En gelukkig drogen de meeste kinderen heel leuk op
dinsdag 14 februari 2017 13:11
Komt vanzelf allemaal. Kraamhulp doet inderdaad alles voor, hoe je een baby in bad moet doen bijvoorbeeld (jaja, heb je een speciale 'greep' voor), en laat je dan oefenen.
Als ik soms niet meer wist wat ik moest met een huilende baby probeerde ik maar vanalles wat uit. Soms duurde het even voordat ik het goede gevonden had, maar och, niemand anders die dat zag. Je kunt tzt namelijk uren en uren oefenen met je baby waar niemand bij is he, dus tegen de tijd dat er kraamvisite komt heb je eea allang onder de knie.
En helemaal voorbereiden kun je echt niet, al je in de zwangerschap denkt, dit gaat straks zus of zo, zul je merken dat de praktijk helemaal anders is.
Als ik soms niet meer wist wat ik moest met een huilende baby probeerde ik maar vanalles wat uit. Soms duurde het even voordat ik het goede gevonden had, maar och, niemand anders die dat zag. Je kunt tzt namelijk uren en uren oefenen met je baby waar niemand bij is he, dus tegen de tijd dat er kraamvisite komt heb je eea allang onder de knie.
En helemaal voorbereiden kun je echt niet, al je in de zwangerschap denkt, dit gaat straks zus of zo, zul je merken dat de praktijk helemaal anders is.
.
dinsdag 14 februari 2017 13:13
Ik heb me, toen ik acht jaar geleden net zwanger was, aangemeld op dit forum. De beste beslissing ooit. Ik kon met alle vragen, onzekerheden en gekkigheden over mijn zwangerschap hier terecht...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
dinsdag 14 februari 2017 13:22
Voorbereiden kan je niet. Zoals mijn vriend zegt: de gebruiksaanwijzing is in de buik achter gebleven. Je leert het vanzelf wel. 1e 4 jaar heb je controles bij het consultatiebureau (gelukkig heb ik er een goede ervaring mee) en deze kan je ook altijd bellen.
Ook heb je diverse fora waar je met vragen en problemen terecht kan.
Je leert je kind sneller kennen dan je denkt. Zelf ben ik veel op gevoel af gegaan. En ja... je zult fouten maken, maar de perfecte ouder bestaat niet. Ook jij leert.
Veel succes. Komt echt wel goed.
Ook heb je diverse fora waar je met vragen en problemen terecht kan.
Je leert je kind sneller kennen dan je denkt. Zelf ben ik veel op gevoel af gegaan. En ja... je zult fouten maken, maar de perfecte ouder bestaat niet. Ook jij leert.
Veel succes. Komt echt wel goed.
dinsdag 14 februari 2017 13:24
Wat ik wel heel heftig vind, nog steeds, is hoezeer je kind je achillespees is. Als er iets is met mijn kind, blijf ik nergens.
Het zorgen maken of het goed gaat met je kind, het loslaten, de pijn die je voelt als je kind pijn heeft. Ik vind dat soms best wel heftig en had ik van te voren niet zo kunnen bedenken.
Ben een weekdier geworden.
Het zorgen maken of het goed gaat met je kind, het loslaten, de pijn die je voelt als je kind pijn heeft. Ik vind dat soms best wel heftig en had ik van te voren niet zo kunnen bedenken.
Ben een weekdier geworden.
dinsdag 14 februari 2017 13:31
quote:lux. schreef op 14 februari 2017 @ 12:28:
[...]
De babyverzorging is sowieso echt niet moeilijk. Luiers, badjes, aankleden, etc., maar ik denk wel dat het best overwhelming is voor je gevoel als je nog nooit baby's hebt verzorgd. Wat dat betreft is het jammer dat we geen grote gezinnen meer hebben waar de oudsten meehelpen de jongsten te verzorgen en de jongsten helpen de kinderen van de oudsten te verzorgen. Dan was dat allemaal niet meer zo nieuw denk ik, in die tijd.
Nu is echt álles nieuw voor veel mensen.
Ik denk dat de angst vooral zit in het onbekende. Ik had mij vroeger nooit voor kunnen stellen dat ik nu 4 kinderen heb, die ik allemaal verzorg en in leven weet te houden
Ik was zoooo trots op mijzelf toen mijn oudste ( nu 12) zijn eerste verjaardag vierde. " wauw... dat heb ik gewoon voor elkaar gekregen ".. zo'n gevoel.
[...]
De babyverzorging is sowieso echt niet moeilijk. Luiers, badjes, aankleden, etc., maar ik denk wel dat het best overwhelming is voor je gevoel als je nog nooit baby's hebt verzorgd. Wat dat betreft is het jammer dat we geen grote gezinnen meer hebben waar de oudsten meehelpen de jongsten te verzorgen en de jongsten helpen de kinderen van de oudsten te verzorgen. Dan was dat allemaal niet meer zo nieuw denk ik, in die tijd.
Nu is echt álles nieuw voor veel mensen.
Ik denk dat de angst vooral zit in het onbekende. Ik had mij vroeger nooit voor kunnen stellen dat ik nu 4 kinderen heb, die ik allemaal verzorg en in leven weet te houden
Ik was zoooo trots op mijzelf toen mijn oudste ( nu 12) zijn eerste verjaardag vierde. " wauw... dat heb ik gewoon voor elkaar gekregen ".. zo'n gevoel.
dinsdag 14 februari 2017 13:42
quote:laylalala schreef op 14 februari 2017 @ 12:50:
...Wat ik echt eng vind: Wat nou als ik spijt krijg? .
Wat een verademing dat je dit schrijft. Daar ben ik stiekem ook bang voor, ook al wil ik enorm graag een kindje, Dat is ook het spannende: je hele leven staat op zijn kop, je weet nooit wat voor persoontje het wordt. Daarnaast krijgen jij en je partner ook een hele andere rol, je bent niet meer met zijn tweeën maar hebt samen de verantwoordelijkheid over een klein kindje. Wat gebeurd er met je relatie, en daarnaast met jou als persoon? We hebben nu zo'n goed ritme samen.
Het suffe is ook, ik werk in de zorg, dus qua vaardigheden zou het moeten lukken en ben ik ook gewoon een heel zorgzaam persoon. (niet dat mensen die in andere branches werken dat niet zijn hoor! maar even voor de beeldvorming) Het loslaten en niet te perfectionistisch willen zijn moet ik nog leren, haha.
Enorm fijn, al dat oprechte advies! Zowel van moeders, bijna moeders als vrouwen met een kinderwens. Dit helpt me enorm.
...Wat ik echt eng vind: Wat nou als ik spijt krijg? .
Wat een verademing dat je dit schrijft. Daar ben ik stiekem ook bang voor, ook al wil ik enorm graag een kindje, Dat is ook het spannende: je hele leven staat op zijn kop, je weet nooit wat voor persoontje het wordt. Daarnaast krijgen jij en je partner ook een hele andere rol, je bent niet meer met zijn tweeën maar hebt samen de verantwoordelijkheid over een klein kindje. Wat gebeurd er met je relatie, en daarnaast met jou als persoon? We hebben nu zo'n goed ritme samen.
Het suffe is ook, ik werk in de zorg, dus qua vaardigheden zou het moeten lukken en ben ik ook gewoon een heel zorgzaam persoon. (niet dat mensen die in andere branches werken dat niet zijn hoor! maar even voor de beeldvorming) Het loslaten en niet te perfectionistisch willen zijn moet ik nog leren, haha.
Enorm fijn, al dat oprechte advies! Zowel van moeders, bijna moeders als vrouwen met een kinderwens. Dit helpt me enorm.
dinsdag 14 februari 2017 13:43
quote:Maccaron schreef op 14 februari 2017 @ 13:31:
[...]
Ik denk dat de angst vooral zit in het onbekende. Ik had mij vroeger nooit voor kunnen stellen dat ik nu 4 kinderen heb, die ik allemaal verzorg en in leven weet te houden
Ik was zoooo trots op mijzelf toen mijn oudste ( nu 12) zijn eerste verjaardag vierde. " wauw... dat heb ik gewoon voor elkaar gekregen ".. zo'n gevoel.Dat zeg je heel mooi! Dat je op een gegeven moment kan zeggen: Kijk eens wat we op de wereld hebben gezet! Daar mag je ook echt trots op zijn!
[...]
Ik denk dat de angst vooral zit in het onbekende. Ik had mij vroeger nooit voor kunnen stellen dat ik nu 4 kinderen heb, die ik allemaal verzorg en in leven weet te houden
Ik was zoooo trots op mijzelf toen mijn oudste ( nu 12) zijn eerste verjaardag vierde. " wauw... dat heb ik gewoon voor elkaar gekregen ".. zo'n gevoel.Dat zeg je heel mooi! Dat je op een gegeven moment kan zeggen: Kijk eens wat we op de wereld hebben gezet! Daar mag je ook echt trots op zijn!
dinsdag 14 februari 2017 13:55
quote:Maccaron schreef op 14 februari 2017 @ 13:31:
[...]
Ik denk dat de angst vooral zit in het onbekende. Ik had mij vroeger nooit voor kunnen stellen dat ik nu 4 kinderen heb, die ik allemaal verzorg en in leven weet te houden
Ik was zoooo trots op mijzelf toen mijn oudste ( nu 12) zijn eerste verjaardag vierde. " wauw... dat heb ik gewoon voor elkaar gekregen ".. zo'n gevoel.Ja, maar dat bedoel ik ook. Als je opgroeit met baby's om je heen, dan kun je alvast een beetje kijken bij anderen van 'goh, hoe gaat dat nou in z'n werk'. Dan word je veel minder in het diepe gegooid dan als je eigen baby zo'n beetje de eerste baby is die je ooit ziet.
[...]
Ik denk dat de angst vooral zit in het onbekende. Ik had mij vroeger nooit voor kunnen stellen dat ik nu 4 kinderen heb, die ik allemaal verzorg en in leven weet te houden
Ik was zoooo trots op mijzelf toen mijn oudste ( nu 12) zijn eerste verjaardag vierde. " wauw... dat heb ik gewoon voor elkaar gekregen ".. zo'n gevoel.Ja, maar dat bedoel ik ook. Als je opgroeit met baby's om je heen, dan kun je alvast een beetje kijken bij anderen van 'goh, hoe gaat dat nou in z'n werk'. Dan word je veel minder in het diepe gegooid dan als je eigen baby zo'n beetje de eerste baby is die je ooit ziet.
dinsdag 14 februari 2017 13:59
quote:lux. schreef op 14 februari 2017 @ 13:55:
[...]
Ja, maar dat bedoel ik ook. Als je opgroeit met baby's om je heen, dan kun je alvast een beetje kijken bij anderen van 'goh, hoe gaat dat nou in z'n werk'. Dan word je veel minder in het diepe gegooid dan als je eigen baby zo'n beetje de eerste baby is die je ooit ziet.Precies! Ik heb geen voorbeeld van vriendinnen of schoonzussen ofzo. Wel wat collega's met kinderen maar daar sta ik toch wat verder vanaf om zulke persoonlijke vragen te stellen.
[...]
Ja, maar dat bedoel ik ook. Als je opgroeit met baby's om je heen, dan kun je alvast een beetje kijken bij anderen van 'goh, hoe gaat dat nou in z'n werk'. Dan word je veel minder in het diepe gegooid dan als je eigen baby zo'n beetje de eerste baby is die je ooit ziet.Precies! Ik heb geen voorbeeld van vriendinnen of schoonzussen ofzo. Wel wat collega's met kinderen maar daar sta ik toch wat verder vanaf om zulke persoonlijke vragen te stellen.
dinsdag 14 februari 2017 14:05
quote:MN-- schreef op 14 februari 2017 @ 13:43:
Ik ben inmiddels al overtijd dus kan ieder moment bevallen en ben nog niet voorbereid voor mijn gevoel. Maar heb alles in huis dus zal vanzelf wel goedkomen.
Al heb ik wel de angst van wat als dat moederinstinct niet komt etc.? Maar vooraf weet je het toch niet.Gefeliciteerd! En ik denk stiekem dat iedereen die angst wel heeft. Hopelijk is de kleine er snel en kan je er van gaan genieten!
Ik ben inmiddels al overtijd dus kan ieder moment bevallen en ben nog niet voorbereid voor mijn gevoel
. Maar heb alles in huis dus zal vanzelf wel goedkomen.Al heb ik wel de angst van wat als dat moederinstinct niet komt etc.? Maar vooraf weet je het toch niet.Gefeliciteerd! En ik denk stiekem dat iedereen die angst wel heeft. Hopelijk is de kleine er snel en kan je er van gaan genieten!
dinsdag 14 februari 2017 14:09
quote:lux. schreef op 14 februari 2017 @ 13:55:
[...]
Ja, maar dat bedoel ik ook. Als je opgroeit met baby's om je heen, dan kun je alvast een beetje kijken bij anderen van 'goh, hoe gaat dat nou in z'n werk'. Dan word je veel minder in het diepe gegooid dan als je eigen baby zo'n beetje de eerste baby is die je ooit ziet.
Klopt helemaal. Ik heb bijvoorbeeld in mijn hele leven 2x heel even een baby vastgehouden. Heb ook geen broer(tjes)/ zus(jes) en totaal geen ervaring in de zorg.
Het eerste wat ik de kraamzorg vroeg is... wat gebeurd er als we thuiskomen van de bevalling? Klinkt stom, maar dan sta je daar als een leek met een baby in je handen... en dan...
Gelukkig is het in Nederland ontzettend goed geregeld met kraamzorg ed. Dus kunnen erop vertrouwen dat het helemaal goed komt.
Uiteraard ben je soms onzeker, maar dat komt omdat je het juist goed wil doen.
[...]
Ja, maar dat bedoel ik ook. Als je opgroeit met baby's om je heen, dan kun je alvast een beetje kijken bij anderen van 'goh, hoe gaat dat nou in z'n werk'. Dan word je veel minder in het diepe gegooid dan als je eigen baby zo'n beetje de eerste baby is die je ooit ziet.
Klopt helemaal. Ik heb bijvoorbeeld in mijn hele leven 2x heel even een baby vastgehouden. Heb ook geen broer(tjes)/ zus(jes) en totaal geen ervaring in de zorg.
Het eerste wat ik de kraamzorg vroeg is... wat gebeurd er als we thuiskomen van de bevalling? Klinkt stom, maar dan sta je daar als een leek met een baby in je handen... en dan...
Gelukkig is het in Nederland ontzettend goed geregeld met kraamzorg ed. Dus kunnen erop vertrouwen dat het helemaal goed komt.
Uiteraard ben je soms onzeker, maar dat komt omdat je het juist goed wil doen.
dinsdag 14 februari 2017 14:12
quote:MN-- schreef op 14 februari 2017 @ 13:43:
Ik ben inmiddels al overtijd dus kan ieder moment bevallen en ben nog niet voorbereid voor mijn gevoel. Maar heb alles in huis dus zal vanzelf wel goedkomen.
Al heb ik wel de angst van wat als dat moederinstinct niet komt etc.? Maar vooraf weet je het toch niet.Spannend!!! Komt helemaal goed.
Ik ben inmiddels al overtijd dus kan ieder moment bevallen en ben nog niet voorbereid voor mijn gevoel
. Maar heb alles in huis dus zal vanzelf wel goedkomen.Al heb ik wel de angst van wat als dat moederinstinct niet komt etc.? Maar vooraf weet je het toch niet.Spannend!!! Komt helemaal goed.
dinsdag 14 februari 2017 14:29
Je kunt je op best wat dingen voorbereiden als het op kinderen aankomt. Leen een baby voor een dag en op het einde weet je wel met de meegekregen aanwijzingen hoe het eten verloopt, de luiers verschoont moeten worden, wat een baby op een bepaalde leeftijd al kan en wat zijn/haar bedritueel is. Dat zijn ook zaken waarin je meegroeit met je baby en vaak weinig zorgen met zich meebrengen.
Waar je je totaal niet op voor kunt bereiden is het gevoel dat je eigen baby je geeft. Je hart ploft nog net niet uit elkaar van de mengeling tussen de ultieme vorm van 'houden van' en zorgen waar je eerder nooit over na hebt gedacht. Ik vond dat in de eerste maanden een heel heftig gevoel en heeft echt moeten landen. Dat gevoel heeft een functie, namelijk dat je als een leeuw op je kind let, maar pfoe, je krijgt het af en toe zo gemakkelijk op je netvlies dat je er bang van wordt soms.
Maar, als je er voor je kind weet te zijn, onvoorwaardelijk, kijkt naar de behoeftes van je kind en daar op weet te schakelen en het doet met oprechte liefde voor je kind om een stabiele volwassene te worden... dan ben je al een eind. Ik zeg niet dat het perfect hoeft, kan, überhaupt, maar een kind, van welke leeftijd dan ook, weet wanneer er echt van hem of haar gehouden wordt. En dat is al heel veel waard.
Waar je je totaal niet op voor kunt bereiden is het gevoel dat je eigen baby je geeft. Je hart ploft nog net niet uit elkaar van de mengeling tussen de ultieme vorm van 'houden van' en zorgen waar je eerder nooit over na hebt gedacht. Ik vond dat in de eerste maanden een heel heftig gevoel en heeft echt moeten landen. Dat gevoel heeft een functie, namelijk dat je als een leeuw op je kind let, maar pfoe, je krijgt het af en toe zo gemakkelijk op je netvlies dat je er bang van wordt soms.
Maar, als je er voor je kind weet te zijn, onvoorwaardelijk, kijkt naar de behoeftes van je kind en daar op weet te schakelen en het doet met oprechte liefde voor je kind om een stabiele volwassene te worden... dan ben je al een eind. Ik zeg niet dat het perfect hoeft, kan, überhaupt, maar een kind, van welke leeftijd dan ook, weet wanneer er echt van hem of haar gehouden wordt. En dat is al heel veel waard.
dinsdag 14 februari 2017 14:46
k ben het niet helemaal eens met iedereen die zegt dat je je er niet op voor kunt bereiden...op sommige dingen namelijk wel!
De belangrijkste, vind ik dan: bespreek hoe je de toekomst ziet met elkaar. Hoe ga je het regelen? Wie gaat er evt minder werken? Zorgen jullie straks samen voor je kindje of komt het vooral op de moeder neer? Hoe sta je er straks financieel voor? Geen leuke dingen om over na te denken maar ik denk dat veel stellen er pas achter komen dat ze er verschillend over denken als het kindje er eenmaal is.
En: ga je borstvoeding geven? Dan zou ik daar ook over lezen, dat overviel mij namelijk totaal!
Qua verzorging etc: daar zou ik proberen me echt niet druk om te maken. Ik had nog nooit een luier verschoond of wat dan ook. Je krijgt veel hulp en veel gaat vanzelf. En daarnaast zijn er de talloze fora, tijdschriften en mensen in je omgeving. Dat komt wel goed!
En het klopt ook wat iedereen zegt: de eerste jaren is het intensief en heb je het gevoel dat je niet meer aan jezelf toe komt. Maar hoe ouder, hoe makkelijker. Wij hebben ook weer tijd voor uren Netflix en uitslapen. En misschien heb je leuke toekomstige opa's en oma's ? Die passen dan vast heeeeeel graag een weekendje op!
Geniet van de spannende tijd!
De belangrijkste, vind ik dan: bespreek hoe je de toekomst ziet met elkaar. Hoe ga je het regelen? Wie gaat er evt minder werken? Zorgen jullie straks samen voor je kindje of komt het vooral op de moeder neer? Hoe sta je er straks financieel voor? Geen leuke dingen om over na te denken maar ik denk dat veel stellen er pas achter komen dat ze er verschillend over denken als het kindje er eenmaal is.
En: ga je borstvoeding geven? Dan zou ik daar ook over lezen, dat overviel mij namelijk totaal!
Qua verzorging etc: daar zou ik proberen me echt niet druk om te maken. Ik had nog nooit een luier verschoond of wat dan ook. Je krijgt veel hulp en veel gaat vanzelf. En daarnaast zijn er de talloze fora, tijdschriften en mensen in je omgeving. Dat komt wel goed!
En het klopt ook wat iedereen zegt: de eerste jaren is het intensief en heb je het gevoel dat je niet meer aan jezelf toe komt. Maar hoe ouder, hoe makkelijker. Wij hebben ook weer tijd voor uren Netflix en uitslapen. En misschien heb je leuke toekomstige opa's en oma's ? Die passen dan vast heeeeeel graag een weekendje op!
Geniet van de spannende tijd!
dinsdag 14 februari 2017 14:52
quote:Xervy schreef op 14 februari 2017 @ 14:09:
[...]
Klopt helemaal. Ik heb bijvoorbeeld in mijn hele leven 2x heel even een baby vastgehouden. Heb ook geen broer(tjes)/ zus(jes) en totaal geen ervaring in de zorg.
Het eerste wat ik de kraamzorg vroeg is... wat gebeurd er als we thuiskomen van de bevalling? Klinkt stom, maar dan sta je daar als een leek met een baby in je handen... en dan...
Gelukkig is het in Nederland ontzettend goed geregeld met kraamzorg ed. Dus kunnen erop vertrouwen dat het helemaal goed komt.
Uiteraard ben je soms onzeker, maar dat komt omdat je het juist goed wil doen.
Ja ik heb dat wel. Ik ben opgegroeid met een babybroertje vanaf mijn 12de, au pair geweest en veel baby's als oppaskindjes gehad. Oh en ik werk ook (nja nu studeer ik weer verder voor een baan) met kinderen, want kinderen vind ik nu eenmaal geweldig
Dat betekent niet dat ik nooit zenuwachtig ben, of bang, of het niet spannend vind, dat ik nu zelf een kind krijg. Want ik weet gewoon niet hoe dat zal zijn, als hij van mij is, ik eindverantwoordelijk ben, hij mij nodig heeft en ik hem niet meer terug kan geven als er wat misgaat. Best spannend.
Mijn man daarentegen, die heeft nog nooit een baby vastgehouden. Nja 1x laatst. Met uitgestrekte armen en die baby bungelen hij kijkt z'n ogen uit in babywinkels; waar is dat allemaal voor? En kan zich nog vrij weinig voorstellen bij hoe klein ons zoontje straks is en is elke keer weer verbaasd als ik over iets zeg 'nee dat leren ze pas na zoveel weken/maanden'. Dat maakt helemaal niet uit, daar komt hij gauw genoeg achter en ik weet ook echt niet alles meer precies (broertje is inmiddels een goed eind op weg naar zijn eindexamen ). Maar merk wel dat hij idd met dat soort vragen zit, van: wat gebeurt er nou straks allemaal als die baby thuiskomt? Dat heeft hij nog nooit bewust meegemaakt. Dus voor hem is het veel onbekender terrein.
Maar 't is een vrij steile leercurve in mijn ervaring dus komt helemaal goed voor alle mensen die geen baby's in de omgeving hebben (gehad). En elke baby is ook weer anders dus je moet elke keer toch weer even puzzelen. Na een week is het of je nooit iets anders hebt gedaan dan luiers verschonen en shirtjes over hele tere, zwabberende babynekjes hebt getrokken
[...]
Klopt helemaal. Ik heb bijvoorbeeld in mijn hele leven 2x heel even een baby vastgehouden. Heb ook geen broer(tjes)/ zus(jes) en totaal geen ervaring in de zorg.
Het eerste wat ik de kraamzorg vroeg is... wat gebeurd er als we thuiskomen van de bevalling? Klinkt stom, maar dan sta je daar als een leek met een baby in je handen... en dan...
Gelukkig is het in Nederland ontzettend goed geregeld met kraamzorg ed. Dus kunnen erop vertrouwen dat het helemaal goed komt.
Uiteraard ben je soms onzeker, maar dat komt omdat je het juist goed wil doen.
Ja ik heb dat wel. Ik ben opgegroeid met een babybroertje vanaf mijn 12de, au pair geweest en veel baby's als oppaskindjes gehad. Oh en ik werk ook (nja nu studeer ik weer verder voor een baan) met kinderen, want kinderen vind ik nu eenmaal geweldig
Dat betekent niet dat ik nooit zenuwachtig ben, of bang, of het niet spannend vind, dat ik nu zelf een kind krijg. Want ik weet gewoon niet hoe dat zal zijn, als hij van mij is, ik eindverantwoordelijk ben, hij mij nodig heeft en ik hem niet meer terug kan geven als er wat misgaat. Best spannend.
Mijn man daarentegen, die heeft nog nooit een baby vastgehouden. Nja 1x laatst. Met uitgestrekte armen en die baby bungelen hij kijkt z'n ogen uit in babywinkels; waar is dat allemaal voor? En kan zich nog vrij weinig voorstellen bij hoe klein ons zoontje straks is en is elke keer weer verbaasd als ik over iets zeg 'nee dat leren ze pas na zoveel weken/maanden'. Dat maakt helemaal niet uit, daar komt hij gauw genoeg achter en ik weet ook echt niet alles meer precies (broertje is inmiddels een goed eind op weg naar zijn eindexamen ). Maar merk wel dat hij idd met dat soort vragen zit, van: wat gebeurt er nou straks allemaal als die baby thuiskomt? Dat heeft hij nog nooit bewust meegemaakt. Dus voor hem is het veel onbekender terrein.
Maar 't is een vrij steile leercurve in mijn ervaring dus komt helemaal goed voor alle mensen die geen baby's in de omgeving hebben (gehad). En elke baby is ook weer anders dus je moet elke keer toch weer even puzzelen. Na een week is het of je nooit iets anders hebt gedaan dan luiers verschonen en shirtjes over hele tere, zwabberende babynekjes hebt getrokken
dinsdag 14 februari 2017 14:55
Ik ben het met veel eens: het komt wel goed.
Wel twee tips:
- wees relaxt! Na mijn verlos ben ik weer aan het werk. In het begin wilde ik dat alles thuis netjes was, alles voorbereid voor de volgende dag. Genoeg aandacht aan kind en man en dan ook nog een keer mn haar op tijd wassen. Dat werd erg ongezellig, want je bent moe en er zitten maar 24 uur in een dag, waarvan je er ook nog 7 wil slapen (excl half uur onderbreking). En ondertussen boos worden van binnen dat man wel op de bank uitrust (hij doet ook de luiers, afval, koken, alleen wilde ik net meer).
Dat is niet goed voor je relatie. Huis heb ik losgelaten. Doe een was die ook in de droger kan. Zorg dat er eten is voor de volgende dag, en dat mijn kind, man en ik aandacht hebben. Klaar. Ik ben ook op de bank gaan zitten. Dat vond man ook een goed idee, dus nu zijn wel samen gelukkig in een rommelig huis. Gelukkig in een net huis komt dan wel weer.
- 3 R-en helpt (vaak) echt: kind is heel makkelijk. Echt een schatje, huilt bijna nooit. Totdat hij niet genoeg slaap krijgt. Na twee weken veel huilen, strak regime aangehouden. En dat hielp echt.
En ik zoek veel op internet op. Soms weet ik bijvoorbeeld niet goed of hij moe is. De ene keer is hij duidelijk dan anders. En dan kijk ik hoe lang een baby ongeveer wakker kan blijven. Hij volgt redelijk de boekjes namelijk.
En je leert je kindje inderdaad vanzelf kennen. En als hij dan lacht als hij gaat slapen, of als hij wakker wordt, ben je heel trots op je kindje en ook op jezelf.
Btw, moet ik aan denken want net werd ik er weer aan herinnert: Het is absoluut belachelijk als je kind met 15 weken nog niet doorslaapt. En dat je dat niet erg vindt en je super goed voelt en er helemaal aan gewend bent, is helemaal van de zotte. (dit is natuurlijk sarcastisch en ik zit zelf in die situatie)
Wel twee tips:
- wees relaxt! Na mijn verlos ben ik weer aan het werk. In het begin wilde ik dat alles thuis netjes was, alles voorbereid voor de volgende dag. Genoeg aandacht aan kind en man en dan ook nog een keer mn haar op tijd wassen. Dat werd erg ongezellig, want je bent moe en er zitten maar 24 uur in een dag, waarvan je er ook nog 7 wil slapen (excl half uur onderbreking). En ondertussen boos worden van binnen dat man wel op de bank uitrust (hij doet ook de luiers, afval, koken, alleen wilde ik net meer).
Dat is niet goed voor je relatie. Huis heb ik losgelaten. Doe een was die ook in de droger kan. Zorg dat er eten is voor de volgende dag, en dat mijn kind, man en ik aandacht hebben. Klaar. Ik ben ook op de bank gaan zitten. Dat vond man ook een goed idee, dus nu zijn wel samen gelukkig in een rommelig huis. Gelukkig in een net huis komt dan wel weer.
- 3 R-en helpt (vaak) echt: kind is heel makkelijk. Echt een schatje, huilt bijna nooit. Totdat hij niet genoeg slaap krijgt. Na twee weken veel huilen, strak regime aangehouden. En dat hielp echt.
En ik zoek veel op internet op. Soms weet ik bijvoorbeeld niet goed of hij moe is. De ene keer is hij duidelijk dan anders. En dan kijk ik hoe lang een baby ongeveer wakker kan blijven. Hij volgt redelijk de boekjes namelijk.
En je leert je kindje inderdaad vanzelf kennen. En als hij dan lacht als hij gaat slapen, of als hij wakker wordt, ben je heel trots op je kindje en ook op jezelf.
Btw, moet ik aan denken want net werd ik er weer aan herinnert: Het is absoluut belachelijk als je kind met 15 weken nog niet doorslaapt. En dat je dat niet erg vindt en je super goed voelt en er helemaal aan gewend bent, is helemaal van de zotte. (dit is natuurlijk sarcastisch en ik zit zelf in die situatie)
dinsdag 14 februari 2017 15:03
quote:DrMelfi schreef op 14 februari 2017 @ 14:46:
k ben het niet helemaal eens met iedereen die zegt dat je je er niet op voor kunt bereiden...op sommige dingen namelijk wel!
De belangrijkste, vind ik dan: bespreek hoe je de toekomst ziet met elkaar. Hoe ga je het regelen? Wie gaat er evt minder werken? Zorgen jullie straks samen voor je kindje of komt het vooral op de moeder neer? Hoe sta je er straks financieel voor? Geen leuke dingen om over na te denken maar ik denk dat veel stellen er pas achter komen dat ze er verschillend over denken als het kindje er eenmaal is.
En: ga je borstvoeding geven? Dan zou ik daar ook over lezen, dat overviel mij namelijk totaal!
Qua verzorging etc: daar zou ik proberen me echt niet druk om te maken. Ik had nog nooit een luier verschoond of wat dan ook. Je krijgt veel hulp en veel gaat vanzelf. En daarnaast zijn er de talloze fora, tijdschriften en mensen in je omgeving. Dat komt wel goed!
En het klopt ook wat iedereen zegt: de eerste jaren is het intensief en heb je het gevoel dat je niet meer aan jezelf toe komt. Maar hoe ouder, hoe makkelijker. Wij hebben ook weer tijd voor uren Netflix en uitslapen. En misschien heb je leuke toekomstige opa's en oma's ? Die passen dan vast heeeeeel graag een weekendje op!
Geniet van de spannende tijd!
Het hele toekomst gedeelte hebben we besproken. Dus: hoe doen we het financieel, hoe verdelen we het qua werk, wat is onze visie op opvoeding. Het 'regel' gedeelte is er dus, dat is het probleem niet denk ik.
Het is vooral het verzorgende en emotionele stuk wat ik best spannend vind en waar ik voor mijn gevoel inderdaad in het diepe ga springen. Dus vooral de dingen waar je niet echt op kan sturen, geen invloed op hebt.
k ben het niet helemaal eens met iedereen die zegt dat je je er niet op voor kunt bereiden...op sommige dingen namelijk wel!
De belangrijkste, vind ik dan: bespreek hoe je de toekomst ziet met elkaar. Hoe ga je het regelen? Wie gaat er evt minder werken? Zorgen jullie straks samen voor je kindje of komt het vooral op de moeder neer? Hoe sta je er straks financieel voor? Geen leuke dingen om over na te denken maar ik denk dat veel stellen er pas achter komen dat ze er verschillend over denken als het kindje er eenmaal is.
En: ga je borstvoeding geven? Dan zou ik daar ook over lezen, dat overviel mij namelijk totaal!
Qua verzorging etc: daar zou ik proberen me echt niet druk om te maken. Ik had nog nooit een luier verschoond of wat dan ook. Je krijgt veel hulp en veel gaat vanzelf. En daarnaast zijn er de talloze fora, tijdschriften en mensen in je omgeving. Dat komt wel goed!
En het klopt ook wat iedereen zegt: de eerste jaren is het intensief en heb je het gevoel dat je niet meer aan jezelf toe komt. Maar hoe ouder, hoe makkelijker. Wij hebben ook weer tijd voor uren Netflix en uitslapen. En misschien heb je leuke toekomstige opa's en oma's ? Die passen dan vast heeeeeel graag een weekendje op!
Geniet van de spannende tijd!
Het hele toekomst gedeelte hebben we besproken. Dus: hoe doen we het financieel, hoe verdelen we het qua werk, wat is onze visie op opvoeding. Het 'regel' gedeelte is er dus, dat is het probleem niet denk ik.
Het is vooral het verzorgende en emotionele stuk wat ik best spannend vind en waar ik voor mijn gevoel inderdaad in het diepe ga springen. Dus vooral de dingen waar je niet echt op kan sturen, geen invloed op hebt.
