
Lompe opmerkingen in kraamtijd
woensdag 8 juni 2011 om 16:08
Ben benieuwd, wie wint de award?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
zaterdag 13 augustus 2011 om 11:56
Ik kan me echt oprecht niet voorstellen dat mijn ouders of schoonmoeder uberhaupt lomp zouden kunnen doen, voel me echt gezegend met zo'n familie!
Enigste puntje van zorg is m'n vriend, die kan zich nu al (ben nog niet eens zwanger) enorm druk maken over een bevalling, heeft al 1000x gezegd dat ie alles, alles, alles, voor me zal doen, maar ervan overtuigd is dat ie neergaat zodra hij bloed ziet. Om over een knip nog maar niet te spreken, dat is voor hem (na een uitgebreid verslag van de bevalling van zijn vriends kind) echt de grootste gruwel die hij ooit mee kan maken.
Als ik hem uitleg dat ie echt niet daar beneden hoeft te kijken en bij mijn hoofd kan blijven staan, trekt ie nog wit weg...
Ik verwacht dan ook de meeste lompheid van de vader zelf
Enigste puntje van zorg is m'n vriend, die kan zich nu al (ben nog niet eens zwanger) enorm druk maken over een bevalling, heeft al 1000x gezegd dat ie alles, alles, alles, voor me zal doen, maar ervan overtuigd is dat ie neergaat zodra hij bloed ziet. Om over een knip nog maar niet te spreken, dat is voor hem (na een uitgebreid verslag van de bevalling van zijn vriends kind) echt de grootste gruwel die hij ooit mee kan maken.
Als ik hem uitleg dat ie echt niet daar beneden hoeft te kijken en bij mijn hoofd kan blijven staan, trekt ie nog wit weg...
Ik verwacht dan ook de meeste lompheid van de vader zelf
life ain't a perfect story, write it while you live it
woensdag 1 augustus 2012 om 21:20
Hier eentje toen ik pas zwanger was, nog maar 3 weken ofzo.
Wist het door een bloedtest bij de huisarts en had dus meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Die zag op dat moment nog geen vruchtje, was nog wat te vroeg, bleek achteraf dus. Hij keek heel bezorgd dus ik vond het alllemaal al onrustwekkend. Toen zei hij ook nog doodleuk: 'Goh ik hoop dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is'
Ik helemaal in paniek! Wat een boer, als je zoiets niet zeker weet, zeg het dan niet?! Gelukkig had hij ongelijk, overigens, zoonlief is nu 14 maanden en al een flink kereltje! Diezelfde gynaecoloog heeft het ook meerdere malen gepresteerd te zeggen dat ik teveel bijkwam (ben in totaal 12kg bijgekomen, lijkt me niet zoveel toch?)
En eentje van mijn vader toen zoontje een paar weken oud was. Hij huilde heel erg veel en we wisten niet wat er aan de hand was. Ik zei toen dat ik hem wilde laten controleren, want dat hij ergens pijn had of allergisch was aan iets ofzo.. Waarop mijn vader: 'Maar nee, doe niet zo dom, accepteer gewoon dat je geen makkelijk kind hebt!'
Hij was nog maar 4 of 5 weken en ik was helemaal overstuur omdat dat arm ventje altijd zo lag te huilen, ik kon zijn opmerking echt niet waarderen! (zoontje bleek overigens koemelkallergie te hebben, zat ik toch juist en was ik helemaal niet 'dom' om te beweren dat hij pijn had, arm kereltje)
Wist het door een bloedtest bij de huisarts en had dus meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Die zag op dat moment nog geen vruchtje, was nog wat te vroeg, bleek achteraf dus. Hij keek heel bezorgd dus ik vond het alllemaal al onrustwekkend. Toen zei hij ook nog doodleuk: 'Goh ik hoop dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is'
Ik helemaal in paniek! Wat een boer, als je zoiets niet zeker weet, zeg het dan niet?! Gelukkig had hij ongelijk, overigens, zoonlief is nu 14 maanden en al een flink kereltje! Diezelfde gynaecoloog heeft het ook meerdere malen gepresteerd te zeggen dat ik teveel bijkwam (ben in totaal 12kg bijgekomen, lijkt me niet zoveel toch?)
En eentje van mijn vader toen zoontje een paar weken oud was. Hij huilde heel erg veel en we wisten niet wat er aan de hand was. Ik zei toen dat ik hem wilde laten controleren, want dat hij ergens pijn had of allergisch was aan iets ofzo.. Waarop mijn vader: 'Maar nee, doe niet zo dom, accepteer gewoon dat je geen makkelijk kind hebt!'
Hij was nog maar 4 of 5 weken en ik was helemaal overstuur omdat dat arm ventje altijd zo lag te huilen, ik kon zijn opmerking echt niet waarderen! (zoontje bleek overigens koemelkallergie te hebben, zat ik toch juist en was ik helemaal niet 'dom' om te beweren dat hij pijn had, arm kereltje)

woensdag 1 augustus 2012 om 21:36
quote:NYC schreef op 01 augustus 2012 @ 21:24:
Waarom is de opmerking van de huisarts lomp? Hij uit toch zijn bezorgdheid? Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen kunnen voorkomen...Ja is ook zo, maar ik was toen echt nog maar heeeeel pril zwanger.. Als gynaecoloog weet je dan ook dat het soms wel eens voorkomt dat het vruchtje nog te klein is om te zien. Ik had de opmerking wel kunnen begrijpen als ik 10-12 weken zwanger was en er niets te zien was, maar zo vroeg zo'n uitspraak doen vind ik toch heel erg. Ben hierna weer bloed moeten gaan trekken om mijn waarden te controleren en toen ik erover vertelde tegen de betreffende arts had die ook wel zoiets van
Waarom is de opmerking van de huisarts lomp? Hij uit toch zijn bezorgdheid? Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen kunnen voorkomen...Ja is ook zo, maar ik was toen echt nog maar heeeeel pril zwanger.. Als gynaecoloog weet je dan ook dat het soms wel eens voorkomt dat het vruchtje nog te klein is om te zien. Ik had de opmerking wel kunnen begrijpen als ik 10-12 weken zwanger was en er niets te zien was, maar zo vroeg zo'n uitspraak doen vind ik toch heel erg. Ben hierna weer bloed moeten gaan trekken om mijn waarden te controleren en toen ik erover vertelde tegen de betreffende arts had die ook wel zoiets van

woensdag 1 augustus 2012 om 21:39
Die van de HA vind ik ook niet zo raar hoor. En heel eerlijk gezegd die van je vader ook niet. Vroeger bestond koemelkallergie enzo niet en als een baby huilde was dat goed voor de longen en liet je ze ff gaan. Veel oudere mensen houden nog aan die opvoeding vast en vinden ons tegenwoordig allemaal zo overbezorgd. Ik merk het nu ook. Zodra dochter gaat huilen ren ik erheen. Van mij hoeft ze niet te huilen, vind dat nergens voor nodig en ik ga haar dus meteen troosten. Mijn ouders en schoonouders vinden het volgens mij wat overdreven maar ze zeggen er niks over hoor! Dat dan weer niet
woensdag 1 augustus 2012 om 21:45
En ja ik kan begrijpen dat hij zoiets had van 'Maak je niet zo'n zorgen' maar ik voelde me echt alsof hij vond dat ik er helemaal niks van wist en maar wou doen alsof ik het allemaal beter wist, terwijl ik het uiteindelijk toch echt wel bij het rechte eind had, mijn gevoel dat er iets aan de hand was klopte wel. En dan zeggen dat ik een moeilijk kind heb, het ventje was ocharme pas een paar weken oud.. Vond het toch wel bot, hoor..

woensdag 1 augustus 2012 om 21:48
Het is idd ook wel wat bot, maar ik denk dat hij dat niet zo door had gewoon omdat het vroeger idd zo was dat je je er dan maar bij neer moest leggen dat je een lastiger kind had. Kan me voorstellen dat het toen in het verkeerde keelgat schoot hoor! Maar zou het hem niet kwalijk nemen, dat bedoelde ik eigenlijk
woensdag 1 augustus 2012 om 21:56
En deze dan, heel grapppig vond ik dit:
Ik was 7 maanden zwanger dus had al een flinke buik en ik ging na mijn bezoek aan de gynaecoloog even aan de balie de volgende afspraak vastleggen (de gynaecologenafdeling had trouwens zijn eigen balie en stond pal in het midden van de afdeling)
Ik vroeg dus om een nieuwe afspraak vast te leggen bij mijn gynaecoloog, waarop de vrouw achter de balie vroeg 'Is het voor een zwangerschap of een standaard onderzoek?'
Ik heb mij toen redelijk serieus kunnen houden, maar toen ik buitenkwam heb ik toch even heel hard staan lachen.
Ik was 7 maanden zwanger dus had al een flinke buik en ik ging na mijn bezoek aan de gynaecoloog even aan de balie de volgende afspraak vastleggen (de gynaecologenafdeling had trouwens zijn eigen balie en stond pal in het midden van de afdeling)
Ik vroeg dus om een nieuwe afspraak vast te leggen bij mijn gynaecoloog, waarop de vrouw achter de balie vroeg 'Is het voor een zwangerschap of een standaard onderzoek?'
Ik heb mij toen redelijk serieus kunnen houden, maar toen ik buitenkwam heb ik toch even heel hard staan lachen.
woensdag 1 augustus 2012 om 22:17
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan met een week of acht al behoorlijk fatale gevolgen hebben. Snap de bezorgdheid van de gyn dus wel. Juist goed dat hij het even extra heeft laten controleren dmv een bloedtest. Een vriendin van mij heeft bijna het loodje gelegd doordat ze het niet tijdig wisten. Ze was toen acht weken zwanger.
woensdag 1 augustus 2012 om 22:23
quote:khemam schreef op woensdag 08 juni 2011 16:18 Toen ik na 6 dagen ploeteren uit pure wanhoop toch maar besloot op flesvoeding over te gaan, een verpleegster doodleuk zei toen ze de baby kwam brengen, " ja je moeder is een beetje lui, die geeft liever een flesje" Kon dat mens wel doodslaan. Lig je daar met al je verdriet en schuldgevoelens omdat je niet genoeg melk hebt, komt zo'n trut je ook nog ff voor lui uitmaken.Jee wat een opmerking was bij mij ook zoiets ik wilde stoppen na 4 dgn met borstvoeding terwijl ik in het kraamhotel lag ik had vreselijke tepelkloven tot bloedes toe. Zegt ze het is toch wel beter hoor borstvoeding. Ik had een enorm schuldgevoel eb was erg verdrietig want ik wilde zo graag. Toen ik vroeg aan de kraamverzorgster hoelang zij borstvoeding had gegeven antwoordde ze nee ik heb gelijk de fles gegeven. Toen brak m'n klomp

woensdag 1 augustus 2012 om 23:31
Oja sorry, gynaecoloog lees ik nu. Snap dat het op dat moment bij jou keihard binnen komt, omdat je eigenlijk liever van een arts wil horen dat je je daar in dit stadium nog niet over hoeft na te denken, maar vind het wel goed dat hij er rekening mee houdt.
Gelukkig maar voor jou dat het dat inderdaad niet was en je nu een lief kereltje hebt!
Tja en de opmerking van je pa zal idd wel goedbedoeld zijn, al is het op dat moment zelf ook niet leuk.
Ik hou er ook maar vast rekening mee dat wij rare/onwetende/domme/kwetsende opmerkingen gaan krijgen als wij een kindje krijgen...
Gelukkig maar voor jou dat het dat inderdaad niet was en je nu een lief kereltje hebt!
Tja en de opmerking van je pa zal idd wel goedbedoeld zijn, al is het op dat moment zelf ook niet leuk.

woensdag 1 augustus 2012 om 23:38
quote:sabrinav schreef op 01 augustus 2012 @ 21:20:
Hier eentje toen ik pas zwanger was, nog maar 3 weken ofzo.
Wist het door een bloedtest bij de huisarts en had dus meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Die zag op dat moment nog geen vruchtje, was nog wat te vroeg, bleek achteraf dus. Hij keek heel bezorgd dus ik vond het alllemaal al onrustwekkend. Toen zei hij ook nog doodleuk: 'Goh ik hoop dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is'
Ik helemaal in paniek! Wat een boer, als je zoiets niet zeker weet, zeg het dan niet?! Gelukkig had hij ongelijk, overigens, zoonlief is nu 14 maanden en al een flink kereltje! Diezelfde gynaecoloog heeft het ook meerdere malen gepresteerd te zeggen dat ik teveel bijkwam (ben in totaal 12kg bijgekomen, lijkt me niet zoveel toch?)
En eentje van mijn vader toen zoontje een paar weken oud was. Hij huilde heel erg veel en we wisten niet wat er aan de hand was. Ik zei toen dat ik hem wilde laten controleren, want dat hij ergens pijn had of allergisch was aan iets ofzo.. Waarop mijn vader: 'Maar nee, doe niet zo dom, accepteer gewoon dat je geen makkelijk kind hebt!'
Hij was nog maar 4 of 5 weken en ik was helemaal overstuur omdat dat arm ventje altijd zo lag te huilen, ik kon zijn opmerking echt niet waarderen! (zoontje bleek overigens koemelkallergie te hebben, zat ik toch juist en was ik helemaal niet 'dom' om te beweren dat hij pijn had, arm kereltje)Waarom moet je met 3 weken al een echo dan? Of had je een medisch verleden?
Hier eentje toen ik pas zwanger was, nog maar 3 weken ofzo.
Wist het door een bloedtest bij de huisarts en had dus meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Die zag op dat moment nog geen vruchtje, was nog wat te vroeg, bleek achteraf dus. Hij keek heel bezorgd dus ik vond het alllemaal al onrustwekkend. Toen zei hij ook nog doodleuk: 'Goh ik hoop dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is'
Ik helemaal in paniek! Wat een boer, als je zoiets niet zeker weet, zeg het dan niet?! Gelukkig had hij ongelijk, overigens, zoonlief is nu 14 maanden en al een flink kereltje! Diezelfde gynaecoloog heeft het ook meerdere malen gepresteerd te zeggen dat ik teveel bijkwam (ben in totaal 12kg bijgekomen, lijkt me niet zoveel toch?)
En eentje van mijn vader toen zoontje een paar weken oud was. Hij huilde heel erg veel en we wisten niet wat er aan de hand was. Ik zei toen dat ik hem wilde laten controleren, want dat hij ergens pijn had of allergisch was aan iets ofzo.. Waarop mijn vader: 'Maar nee, doe niet zo dom, accepteer gewoon dat je geen makkelijk kind hebt!'
Hij was nog maar 4 of 5 weken en ik was helemaal overstuur omdat dat arm ventje altijd zo lag te huilen, ik kon zijn opmerking echt niet waarderen! (zoontje bleek overigens koemelkallergie te hebben, zat ik toch juist en was ik helemaal niet 'dom' om te beweren dat hij pijn had, arm kereltje)Waarom moet je met 3 weken al een echo dan? Of had je een medisch verleden?
donderdag 2 augustus 2012 om 00:02
Was geen echo, maar een onderzoek om te kijken of alles wel goed zat. Die controle heb ik, buiten mijn 3 echo's, elke maand laten doen. Geen medisch verleden, dacht dat het standaard was? En ja, eigenlijk is het wel waar dat hij er goed aan deed om op zeker te spelen. Maar ik vond het nogal cru overkomen om meteen van het ergste uit te gaan en zoals gezegd was ik helemaal in paniek (hij deed alsof zijn uitspraak heel vanzelfsprekend was)
En mijn vader is niet meteen de meest tactvolle persoon. Ik twijfel of het zo goedbedoeld was, want hij had eerder ook al gezegd dat ik 'niet zo moest zagen'. Toen ik pas bevallen was, was hij overigens ook kwaad dat mijn moeder er was toen hij de kamer binnen wou komen (ze zijn 20 jaar gescheiden en hij heeft altijd een soort concurrentie gevoeld tov haar). Ik had hem dat moeten laten weten. Ja, echt iets waar ik me op dat moment druk om ga maken.. Hij is op de gang blijven wachten en was heel beledigd dat mijn moeder ZIJN kleinkind eerst had kunnen vasthouden.
En mijn vader is niet meteen de meest tactvolle persoon. Ik twijfel of het zo goedbedoeld was, want hij had eerder ook al gezegd dat ik 'niet zo moest zagen'. Toen ik pas bevallen was, was hij overigens ook kwaad dat mijn moeder er was toen hij de kamer binnen wou komen (ze zijn 20 jaar gescheiden en hij heeft altijd een soort concurrentie gevoeld tov haar). Ik had hem dat moeten laten weten. Ja, echt iets waar ik me op dat moment druk om ga maken.. Hij is op de gang blijven wachten en was heel beledigd dat mijn moeder ZIJN kleinkind eerst had kunnen vasthouden.
donderdag 2 augustus 2012 om 00:31
Gezellig Sabrina, je ma binnen en je pa buiten.. Overigens weet ik niet hoe oud je vader is, maar mijn schoonvader begon zich na een paar weken echt zorgen te maken om onze dochter die zoveel huilde, terwijl wij door het consultatie-bureau nog afgescheept werden met: "Sommige kinderen huilen nou eenmaal meer, en het is een temperamentvol meiske" Door ons gezamenlijk gezoek op internet kwamen we er zelf achter dat het koemelkallergie kon zijn en heb ik ook zelf de diagnose gesteld door op koemelkvrij dieet te gaan. Wat veel mensen dan weer onzin vonden: Gewoon hypoallergene flesvoeding halen!
donderdag 2 augustus 2012 om 00:54
Vriend van mijn man heeft het altijd over sex... Dus ook tijdens het kraambezoek was hij benieuwd of ik wijd geworden was. Echt... Hoe kom je er op?! Ook had hij thee meegenomen ter bevordering van de borstvoeding en dan zo lachen (heb normaal dd maar dan na bevalling echt twee keer zo veel).
Schoonmoeder is sociaal nogal onbeholpen en denkt niet goed na voor ze iets zegt. Gelukkig was de kraamverzorgster in de kamer en kon haar terecht wijzen toen ze beweerde dat ik me aanstelde en zoon helemaal niet klein was. Schoonvader maakte ook grapjes over of zijn zoon wel de vader was en toen mijn man aangifte had gedaan van de vrucht zei hij: "Zo, dus nu zit je er aan vast".
Schoonmoeder is sociaal nogal onbeholpen en denkt niet goed na voor ze iets zegt. Gelukkig was de kraamverzorgster in de kamer en kon haar terecht wijzen toen ze beweerde dat ik me aanstelde en zoon helemaal niet klein was. Schoonvader maakte ook grapjes over of zijn zoon wel de vader was en toen mijn man aangifte had gedaan van de vrucht zei hij: "Zo, dus nu zit je er aan vast".
donderdag 2 augustus 2012 om 04:16
donderdag 2 augustus 2012 om 07:27
quote:Dokkie schreef op 02 augustus 2012 @ 00:31:
Gezellig Sabrina, je ma binnen en je pa buiten.. Overigens weet ik niet hoe oud je vader is, maar mijn schoonvader begon zich na een paar weken echt zorgen te maken om onze dochter die zoveel huilde, terwijl wij door het consultatie-bureau nog afgescheept werden met: "Sommige kinderen huilen nou eenmaal meer, en het is een temperamentvol meiske" Door ons gezamenlijk gezoek op internet kwamen we er zelf achter dat het koemelkallergie kon zijn en heb ik ook zelf de diagnose gesteld door op koemelkvrij dieet te gaan. Wat veel mensen dan weer onzin vonden: Gewoon hypoallergene flesvoeding halen!
Inderdaad, gezellig. En ik was toen nog maar net 2 of 3 uur daarvoor bevallen, dus ik trok het toen echt niet. Heb er op het moment zelf niks over gezegd, echt geen energie voor, maar toen ik terug thuis was uit het ziekenhuis heb ik mijn mening wel gezegd.
Een soortgelijke reactie kreeg ik ook toen ik hem uitnodigde voor zoon zijn doopsel.
Hij: 'Komt je moeder ook?'
Ik: 'Ehh. Ja.'
Hij: 'Dan kom ik niet.'
En wat goed dat je toch nog bv hebt kunnen geven! Ik was jammer genoeg al eerder gestopt (toen hij 3 weken was), dacht dat mijn melk niet voedzaam genoeg was of dat hij die niet kon verdragen. Tja, wist echt niet meer wat te doen of denken uiteindelijk, en was nog zoooooo onervaren (niet dat ik nu alles weet ofzo, maar heb wel gezegd dat ik volgende keer langer bv wil geven). Ik voelde me zo rot en schuldig dat ik stopte, maar ik dacht dat hij met flesvoeding wat rustiger zou worden en geen pijn meer zou hebben. Niks bleek minder waar, het werd nog erger. Na nog eens 3 weken (en een borstontsteking van mijn kant) kwamen we er dus uiteindelijk achter wat het was..
Gezellig Sabrina, je ma binnen en je pa buiten.. Overigens weet ik niet hoe oud je vader is, maar mijn schoonvader begon zich na een paar weken echt zorgen te maken om onze dochter die zoveel huilde, terwijl wij door het consultatie-bureau nog afgescheept werden met: "Sommige kinderen huilen nou eenmaal meer, en het is een temperamentvol meiske" Door ons gezamenlijk gezoek op internet kwamen we er zelf achter dat het koemelkallergie kon zijn en heb ik ook zelf de diagnose gesteld door op koemelkvrij dieet te gaan. Wat veel mensen dan weer onzin vonden: Gewoon hypoallergene flesvoeding halen!
Inderdaad, gezellig. En ik was toen nog maar net 2 of 3 uur daarvoor bevallen, dus ik trok het toen echt niet. Heb er op het moment zelf niks over gezegd, echt geen energie voor, maar toen ik terug thuis was uit het ziekenhuis heb ik mijn mening wel gezegd.
Een soortgelijke reactie kreeg ik ook toen ik hem uitnodigde voor zoon zijn doopsel.
Hij: 'Komt je moeder ook?'
Ik: 'Ehh. Ja.'
Hij: 'Dan kom ik niet.'
En wat goed dat je toch nog bv hebt kunnen geven! Ik was jammer genoeg al eerder gestopt (toen hij 3 weken was), dacht dat mijn melk niet voedzaam genoeg was of dat hij die niet kon verdragen. Tja, wist echt niet meer wat te doen of denken uiteindelijk, en was nog zoooooo onervaren (niet dat ik nu alles weet ofzo, maar heb wel gezegd dat ik volgende keer langer bv wil geven). Ik voelde me zo rot en schuldig dat ik stopte, maar ik dacht dat hij met flesvoeding wat rustiger zou worden en geen pijn meer zou hebben. Niks bleek minder waar, het werd nog erger. Na nog eens 3 weken (en een borstontsteking van mijn kant) kwamen we er dus uiteindelijk achter wat het was..
donderdag 2 augustus 2012 om 07:58
donderdag 2 augustus 2012 om 08:03
Oh god wat erg allemaal, ik heb ook een paar lompe gekregen van 1 ziekenhuis medewerkster.
De uurtjes na de bevalling vroeg ik paracetamol, ze loopt weg en komt terug en zegt waar heb je de paracetamol eigenlijk voor nodig? Grrrr wat denk je zelf!!!
Zelfde vrouw ik vroeg ijs voor mijn mega knip blauwe gezwollen onderkant. Kwam ze later binnen en zegt gebruik je nou nog steeds zoveel ijs? Ik had echt het idee dat ze dacht dat ik daar voor mijn lol lag!
De uurtjes na de bevalling vroeg ik paracetamol, ze loopt weg en komt terug en zegt waar heb je de paracetamol eigenlijk voor nodig? Grrrr wat denk je zelf!!!
Zelfde vrouw ik vroeg ijs voor mijn mega knip blauwe gezwollen onderkant. Kwam ze later binnen en zegt gebruik je nou nog steeds zoveel ijs? Ik had echt het idee dat ze dacht dat ik daar voor mijn lol lag!
donderdag 2 augustus 2012 om 08:08
Verse kleinkinderen en gescheiden grootouders, pffff.
Een paar uur na de bevalling zijn we eens gaan bellen dat dochter er was. Hoor ik man aan de telefoon met zijn vader, een heel gedoe over wanneer hij dan komt, nu meteen dan is ie tenminste eerder dan zijn ex, maar ja die is ook al onderweg, echt hele theorien over hoe ze elkaar het beste knden ontlopen. Heb de telefoon afgepakt en verteld dat ze volwassen zijn en het zelf maar uit moeten zoeken, ben geen politieagent al heb daar geen zin in op mijn kraambed. Doeiiiii!
Een paar uur na de bevalling zijn we eens gaan bellen dat dochter er was. Hoor ik man aan de telefoon met zijn vader, een heel gedoe over wanneer hij dan komt, nu meteen dan is ie tenminste eerder dan zijn ex, maar ja die is ook al onderweg, echt hele theorien over hoe ze elkaar het beste knden ontlopen. Heb de telefoon afgepakt en verteld dat ze volwassen zijn en het zelf maar uit moeten zoeken, ben geen politieagent al heb daar geen zin in op mijn kraambed. Doeiiiii!