Kinderen
alle pijlers
Moeilijke puber, graag advies!
zondag 22 juli 2018 00:37
Goedenavond,
Ik heb een dochter van net 15 die behoorlijk aan het puberen is. Daarnaast loopt ze al 2 jaar bij psychologen ivm een negatief zelfbeeld, automutileren en dat soort dingen.
Sinds een week is haar gedrag ineens flink verergerd. Ze was hele dagen plus avonden weg en ik ben erachter gekomen dat ze dan gaat drinken en blowen met ‘vrienden’. Sinds ik haar daarop aan heb gesproken is het helemaal mis. Ze is gistermiddag niet thuisgekomen, niet naad haar werk gegaan en ik heb de politie uiteindelijk gebeld omdat het bijna nacht was en haar telefoon uit stond. Die hebben haar uiteindelijk gevonden en thuisgebracht.
Ik heb toen rustig met haar gepraat, gezegd dat dit echt niet kan, en gevraagd waarom ze dit doet etc. Ze begreep me, zou voortaan niet meer zoiets doen.
Nu vanavond vroeg ze of ze weg mocht (ik was nog niet thuis op dat moment). Ik heb gezegd nee, ik kom zo naar huis. Toen ik thuiskwam was ze weg. Ik heb haar gebeld, ze nam op maar vertelde mij dat ze toch even naar een feest ging om haar vrienden gedag te zeggen, ze wilde mij niet zeggen waar. Dat was kwart over negen. Ze is er nu nog niet. Reageert nergens meer op.
Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen! Ze zit vast ergens te blowen/drinken en is met allemaal jongeren die ik niet ken.
Ik heb gezocht, net nog de politie om advies gevraagd (moet nog even afwachten). Ik kan nu dus alleen maar wachten voor mijn gevoel.
Iemand nog tips of adviezen? En ook, hoe kan ik dit in hemelsnaam voorkomen in de toekomst. Ze kan natuurlijk zo altijd de deur uitlopen.
In ieder geval bedankt voor het lezen van dit heel verhaal. Adviezen zijn meer dan welkom.
Ik heb een dochter van net 15 die behoorlijk aan het puberen is. Daarnaast loopt ze al 2 jaar bij psychologen ivm een negatief zelfbeeld, automutileren en dat soort dingen.
Sinds een week is haar gedrag ineens flink verergerd. Ze was hele dagen plus avonden weg en ik ben erachter gekomen dat ze dan gaat drinken en blowen met ‘vrienden’. Sinds ik haar daarop aan heb gesproken is het helemaal mis. Ze is gistermiddag niet thuisgekomen, niet naad haar werk gegaan en ik heb de politie uiteindelijk gebeld omdat het bijna nacht was en haar telefoon uit stond. Die hebben haar uiteindelijk gevonden en thuisgebracht.
Ik heb toen rustig met haar gepraat, gezegd dat dit echt niet kan, en gevraagd waarom ze dit doet etc. Ze begreep me, zou voortaan niet meer zoiets doen.
Nu vanavond vroeg ze of ze weg mocht (ik was nog niet thuis op dat moment). Ik heb gezegd nee, ik kom zo naar huis. Toen ik thuiskwam was ze weg. Ik heb haar gebeld, ze nam op maar vertelde mij dat ze toch even naar een feest ging om haar vrienden gedag te zeggen, ze wilde mij niet zeggen waar. Dat was kwart over negen. Ze is er nu nog niet. Reageert nergens meer op.
Ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen! Ze zit vast ergens te blowen/drinken en is met allemaal jongeren die ik niet ken.
Ik heb gezocht, net nog de politie om advies gevraagd (moet nog even afwachten). Ik kan nu dus alleen maar wachten voor mijn gevoel.
Iemand nog tips of adviezen? En ook, hoe kan ik dit in hemelsnaam voorkomen in de toekomst. Ze kan natuurlijk zo altijd de deur uitlopen.
In ieder geval bedankt voor het lezen van dit heel verhaal. Adviezen zijn meer dan welkom.
zondag 22 juli 2018 00:45
zondag 22 juli 2018 00:48
Jee, wat heftig!
Is ze altijd een 'moeilijk' kind geweest? Of is dit iets wat pas bij de puberteit in ontstaan?
Is er wellicht iets ingrijpends gebeurt, 2 jaar geleden, wat zou kunnen verklaren waarom ze zich zo gedraagt?
Ik zou zo geen beter advies weten dan praten en in nauw contact met haar blijven te blijven, maar dat doe je zo te lezen al...
Is ze altijd een 'moeilijk' kind geweest? Of is dit iets wat pas bij de puberteit in ontstaan?
Is er wellicht iets ingrijpends gebeurt, 2 jaar geleden, wat zou kunnen verklaren waarom ze zich zo gedraagt?
Ik zou zo geen beter advies weten dan praten en in nauw contact met haar blijven te blijven, maar dat doe je zo te lezen al...
The time is now
zondag 22 juli 2018 01:01
Dit. Gaat alles ook goed op school? Op haar werk?Celaena_Aelin schreef: ↑22-07-2018 00:45Automutileren zou ik toch niet meer ‘behoorlijk puberen’ noemen.
Ik lees een meisje dat ernstig met zichzelf in de knoop zit en niet weet hoe ze dat moet uiten. Ik zou aandacht geven aan dat aspect en haar helpen om zich op een gezonde manier te leren uiten.
zondag 22 juli 2018 01:03
Ik ben het met jullie eens dat dit geen normaal pubergedrag is. Daarom lopen we ook al jaren bij psychologen.
Ja, als klein kind vertoonde ze al destructief gedrag. Ook toen al hulp gezocht.
Ik vind het heel lastig, ik praat eindeloos met haar, probeer haar te begrijpen, maar dit gedrag maakt me ook boos (ondanks dat ik de nood bij haar zie).
Soms denk ik moeten we niet minder praten en meer grenzen stellen? Ik vind het heel moeilijk.
Ja, als klein kind vertoonde ze al destructief gedrag. Ook toen al hulp gezocht.
Ik vind het heel lastig, ik praat eindeloos met haar, probeer haar te begrijpen, maar dit gedrag maakt me ook boos (ondanks dat ik de nood bij haar zie).
Soms denk ik moeten we niet minder praten en meer grenzen stellen? Ik vind het heel moeilijk.
zondag 22 juli 2018 01:13
Jee wat moeilijk voor je. Hier ook een puber, van een jaartje jonger, en daar heb ik ook al flink moeite mee. Ik ben absoluut geen professional, en doe ook heel veel verkeerd als opvoeder 
, dus ik weet niet of ik nou de beste adviseur ben. Daarnaast ken ik de precieze omstandigheden en problematiek natuurlijk niet. Maar mijn eerste reactie is wel een boze: ik zou de neiging hebben om hier flink kwaad over te worden. Ze communiceert niet, gaat compleet haar eigen gang. Er is nogal iets gebeurd, en weer lapt ze aan haar laars wat jullie afgesproken hebben en wat jij wilt, en zit jij in de zorgen. Wat is haar verantwoordelijkheid? Is dit de manier waarop ze verder wil gaan in het gezin?
Je schrijft dat je wellicht grenzen moet gaan stellen. Heb je ook een idee hoe? Heb je een pressiemiddel, zoals zakgeld inhouden of telefoon? Je wilt natuurlijk liever alles in goed overleg, maar daarvoor moet er wel communicatie mogelijk zijn.
Nou, ik hoop dat ze inmiddels thuis is, of dat je in ieder geval contact hebt gehad.
, dus ik weet niet of ik nou de beste adviseur ben. Daarnaast ken ik de precieze omstandigheden en problematiek natuurlijk niet. Maar mijn eerste reactie is wel een boze: ik zou de neiging hebben om hier flink kwaad over te worden. Ze communiceert niet, gaat compleet haar eigen gang. Er is nogal iets gebeurd, en weer lapt ze aan haar laars wat jullie afgesproken hebben en wat jij wilt, en zit jij in de zorgen. Wat is haar verantwoordelijkheid? Is dit de manier waarop ze verder wil gaan in het gezin? Je schrijft dat je wellicht grenzen moet gaan stellen. Heb je ook een idee hoe? Heb je een pressiemiddel, zoals zakgeld inhouden of telefoon? Je wilt natuurlijk liever alles in goed overleg, maar daarvoor moet er wel communicatie mogelijk zijn.
Nou, ik hoop dat ze inmiddels thuis is, of dat je in ieder geval contact hebt gehad.
zondag 22 juli 2018 01:26
Nee nog niets gehoord helaas. Dank voor de berichten ![☺️]()
Ja telefoon afpakken is de het ergste wat ik kan doen geloof ik. Maar waar ik dan bang voor ben is dat ze weer weggaat en dan heb ik niets om haar proberen te contacten (niet dat het nu iets uitmaakt).
Ik ben ook vooral boos geweest. Nu het steeds later wordt verandert het meer in angst dat er toch iets gebeurd is.
Van haar zusje hoor ik dat ze een tweede telefoon en simkaart gebruikt en toen ik haar begin avond nog aan de telefoon had was ze heel rustig en zei steeds dat ze me begreep en dat ik gelijk had maar dat ze toch even wegging en later wel zou komen. Nu gaan er alleen maar gekke dingen door me heen zoals: is ze niet onder invloed van een verkeerde jongen?
Eerst maar thuiskomen
Ja telefoon afpakken is de het ergste wat ik kan doen geloof ik. Maar waar ik dan bang voor ben is dat ze weer weggaat en dan heb ik niets om haar proberen te contacten (niet dat het nu iets uitmaakt).
Ik ben ook vooral boos geweest. Nu het steeds later wordt verandert het meer in angst dat er toch iets gebeurd is.
Van haar zusje hoor ik dat ze een tweede telefoon en simkaart gebruikt en toen ik haar begin avond nog aan de telefoon had was ze heel rustig en zei steeds dat ze me begreep en dat ik gelijk had maar dat ze toch even wegging en later wel zou komen. Nu gaan er alleen maar gekke dingen door me heen zoals: is ze niet onder invloed van een verkeerde jongen?
Eerst maar thuiskomen
zondag 22 juli 2018 01:48
Wat heftig zeg, is ze nu al thuis gekomen?
En misschien een schrale troost maar ik was ook een rot puber die altijd maar de hort op was en ging drinken en blowen en rare dingen doen ( niet heel raar maar toch) en nam mijn telefoon ook nooit op. Al mijn vrienden en vriendinnen deden eigenlijk hetzelfde en op een enkeling na zijn we allemaal goed terecht gekomen.
Heb niet echt advies voor je behalve dat je moet proberen om vertrouwen in je dochter te hebben dat ze niet in 7 sloten tegelijk loopt. En zoals mijn moeder vroeger altijd zei ( kom uit een gezin van 6 dus ervaring had ze zeker) als ze honger hebben en het geld op is komen ze wel weer thuis.
En misschien een schrale troost maar ik was ook een rot puber die altijd maar de hort op was en ging drinken en blowen en rare dingen doen ( niet heel raar maar toch) en nam mijn telefoon ook nooit op. Al mijn vrienden en vriendinnen deden eigenlijk hetzelfde en op een enkeling na zijn we allemaal goed terecht gekomen.
Heb niet echt advies voor je behalve dat je moet proberen om vertrouwen in je dochter te hebben dat ze niet in 7 sloten tegelijk loopt. En zoals mijn moeder vroeger altijd zei ( kom uit een gezin van 6 dus ervaring had ze zeker) als ze honger hebben en het geld op is komen ze wel weer thuis.
zondag 22 juli 2018 02:08
Begrijp dat jij je veel zorgen maakt wat een vervelende situatie. Je doet al veel goed door met haar te praten. heeft ze ook een vertrouwensband opgebouwd met haar hulpverlener? Het is belangrijk dat je toch grenzen stelt ook al denk je dat je dochter zich er toch niet aan houdt. Dus dat je wil weten met wie ze is en waar en wanneer of hoe ze terug komt. Duidelijke afspraken maken. En haar voor straf thuis houden omdat ze weg is gegaan. S avonds telefoon inleveren enz. Vrienden thuis uitnodigen zodat je weet wie het zijn en wie de ouders zijn. Veel sterkte gewenst
zondag 22 juli 2018 02:33
Waarom heeft ze een laag zelfbeeld? Hoe is jullie gezin? Zijn er problemen tussen jou en je partner? Kinderen zijn niet zomaar moeilijk. Het is het hele plaatje!
Hoe kijk jij naar jezelf en naar haar? Wat is er voorgevallen in haar kindertijd?
Het gaat om het totaalbeeld, een moeilijk kind is te makkelijk gezegd!
Hoe kijk jij naar jezelf en naar haar? Wat is er voorgevallen in haar kindertijd?
Het gaat om het totaalbeeld, een moeilijk kind is te makkelijk gezegd!
zondag 22 juli 2018 03:00
Mevrouw is net thuisgekomen, gelukkig.
Louise, dat besef ik heel goed! Vandaar ook al jaren hulpverlening, waarbij mijn rol ook onder de loep wordt genomen. Ze heeft inderdaad best wat meegemaakt ja, ook daar wordt hard aan gewerkt. Ze is niet zomaar zo, dat klopt, maar dit vind ik wel heel erg moeilijk.
Louise, dat besef ik heel goed! Vandaar ook al jaren hulpverlening, waarbij mijn rol ook onder de loep wordt genomen. Ze heeft inderdaad best wat meegemaakt ja, ook daar wordt hard aan gewerkt. Ze is niet zomaar zo, dat klopt, maar dit vind ik wel heel erg moeilijk.
zondag 22 juli 2018 04:09
Misschien is dit iets voor jullie?
http://www.mst-nederland.nl/
Binnen ons gezin (wel andere problematiek) bleek dit, naast alle andere hulpverlening, echt de oplossing.
Heel intensief traject, kost veel energie en geduld, maar heeft ons zoveel opgeleverd.
http://www.mst-nederland.nl/
Binnen ons gezin (wel andere problematiek) bleek dit, naast alle andere hulpverlening, echt de oplossing.
Heel intensief traject, kost veel energie en geduld, maar heeft ons zoveel opgeleverd.
zondag 22 juli 2018 04:11
Fijn dat ze thuis is! Ik zou maandag even contact leggen met haar behandelaar en als die niet te bereiken is toch maar even langs de ha.
Dat ze niet met jou praat vind ik dan weer niet vreemd, weinig pubers die over dit soort moeilijke dingen met ouders willen praten. Dus naar een neutraal persoon en hopen dat die wel doordringt...
Dat ze niet met jou praat vind ik dan weer niet vreemd, weinig pubers die over dit soort moeilijke dingen met ouders willen praten. Dus naar een neutraal persoon en hopen dat die wel doordringt...
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zondag 22 juli 2018 07:02
Heb je vrienden of familie uit de buurt die een beetje pedagogisch onderlegd zijn? Dan zou je haar daar een weekje naar toe kunnen sturen zonder telefoon.
Kan zij even resetten en heb jij tijd om goed over de situatie na te denken en met professionals te overleggen, want dat gaat natuurlijk ook niet als je van crisis naar crisis leeft.
Kan zij even resetten en heb jij tijd om goed over de situatie na te denken en met professionals te overleggen, want dat gaat natuurlijk ook niet als je van crisis naar crisis leeft.
zondag 22 juli 2018 08:20
zondag 22 juli 2018 08:32
zondag 22 juli 2018 08:40
Je kan dit niet tegenhouden. Dat merk je nu al. Ruzie, boos worden, straf, het zorgt alleen maar voor nog meer verwijdering. Nu geef je haar alleen maar bevestiging dat ze niet goed is, het niet goed doet. Weet ze zelf ook wel.
Gooi het eens over een andere boeg. Accepteer dat het nu zo is. Stel bodem eisen, school, werk en misschien wat afspraken over in huis. Focus op wat goed gaat, positief is. Ze is over gegaan, ze heeft vast hele leuke eigenschappen, besteed daar aandacht aan.
Gebruik de tijd dat ze thuis is om contact met haar te hebben.Doe leuke dingen, praat over wat haar bezig houdt zonder oordeel of advies.
Ik geef het je te doen hoor, want je houdt je hart vast, maar zonder contact werkt uiteindelijk niets meer.
Gooi het eens over een andere boeg. Accepteer dat het nu zo is. Stel bodem eisen, school, werk en misschien wat afspraken over in huis. Focus op wat goed gaat, positief is. Ze is over gegaan, ze heeft vast hele leuke eigenschappen, besteed daar aandacht aan.
Gebruik de tijd dat ze thuis is om contact met haar te hebben.Doe leuke dingen, praat over wat haar bezig houdt zonder oordeel of advies.
Ik geef het je te doen hoor, want je houdt je hart vast, maar zonder contact werkt uiteindelijk niets meer.
lolapaloeza wijzigde dit bericht op 22-07-2018 08:44
20.96% gewijzigd
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
