Moeite met stiefkind

20-02-2019 09:41 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds 5 jaar een relatie met een man + kind. Destijds was hij pas 1.5 jaar. Ik heb altijd gedacht dat ik wel in mij rol zou rollen... Ik verzorg, ik regel dingen, we ondernemen samen dingen (vader neemt de grootste deel van de verzorging op zich).
Ik hou wel van zijn kind, maar het staat in schril contrast hoe hij met zijn kind om gaat of hoe vriendinnen met hun kinderen omgaan. Er is co-ouderschap en de helft van de tijd verblijft de kleine bij ons. Mijn leven is dan zo enorm verschillend dan wanneer we slechts met ons 2 zijn. Ik ben absoluut niet jaloers op de aandacht die zijn zoon krijgt, maar heb wel enorme moeite met het feit dat alles in die dagen bepaald wordt door zijn zoon. Hij is enorm aanwezig en heeft een enorme hang naar zijn vader. Hij heeft heel vaak een grote mond en wil constant aandacht (ondanks dat we dit beide niet accepteren, zie ik hier geen verandering in). Dit frustreert me zo enorm, dat ik niet kan genieten van de momenten dat het wel leuk is. Ik ben vanaf begin erg streng (soms te), maar hoe vaak ik het geprobeerd heb, ik kan er niet niets van zeggen als hij zich weer eens misdraagt. Ik heb geprobeerd dit voorzichtig aan te kaarten bij mijn vriend. Maar hij vind het aanstellerij van mij kant en erkent mijn gevoelens hierin totaal niet. Hij is slechts de helft van de tijd bij ons en hij neemt het grootste gedeelte van de verzorging op zich. Hij zegt dat het een mindset is en ik niet zoveel naar problemen moet zoeken op internet (nadat ik aangaf hierin echt niet de enige te zijn). Graag advies van andere stiefmoeders, want dit is voor ons alledrie niet leuk....
anoniem_383029 wijzigde dit bericht op 20-02-2019 16:07
0.92% gewijzigd
Kandelaar4 schreef:
20-02-2019 11:06
Kort door de bocht zeg Kadanz. Ik denk dat vriend van TO een ingewikkeld kind heeft die brutaal is en alle aandacht opeist en ik kan me voorstellen dat dat irritant kan zijn en dat je door dit soort dingen niet van dat kind houdt. Maargoed het is natuurlijk not done om er voor uit te komen dat je geen übermoeder bent en dat jouw leven niet alleen maar om kinderen draait. Net als dat je nooit mag zeggen dat een kind krijgen NIET het mooiste is wat je ooit is overkomen en dat trouwen niet de mooiste dag van je leven was. Op zich wel mooi dat er mensen aan de cliches blijven hangen...maar ik snap TO en het is niet vreemd als je niet van je stiefkind houdt.
Je mag zeggen wat je wil, mar de realiteit is toch dat dat kind op nummer één staat. Dat snapt die vriend van TO heel goed. Nu TO nog.

En waar lees je dat het kind ingewikkeld is? Ik lees niets geks. Dat mannetje heeft te dealen met de scheiding van zijn ouders. Een chagrijnige stiefmama, de ene dag hier, de andere dag daar...
Alle reacties Link kopieren
Suy schreef:
20-02-2019 11:13
Maar, vraag aan iedereen die zegt; "tja zo is het nu eenmaal met kinderen die eisen alle aandacht op"
Kom op, je zegt toch hopelijk tegen je eigen kinderen ook weleens; nu even niet? Het zou toch wat zijn als ik hele de dag bezig zou zijn als soort entertainment team voor mijn kinderen.
Zelf spelen, even niet zeuren en als mama in gesprek is met een andere volwassene hou je ook gewoon even je mond dicht.
JUIST!!! Dit dus.
Kandelaar4 schreef:
20-02-2019 10:51
Hoe kan het zo zijn dat er hier veel vrouwen zijn die reageren met "dit was van tevoren bekend dus je had het kunnen weten."? Als je iets van tevoren weet, wil dat niet perse zeggen dat je daar ook naar kan handelen.
Ik snap heel goed dat je niet van andermans kind houdt, Ik zou idd (is al door iemand gezegd) als vriend aan het co-ouderen is, mijn eigen plan trekken. Ga met vriendinnen lunchen of naar de sportschool.

Hoezo zou je er niet naar kunnen handelen? Dan leer je dat eerst maar. Ik denk dat voordat je aan samenwonen begint in dit soort situaties eerst eens moet kijken naar het draagvlak, niet alleen bij de kinderen, maar dus ook bij jezelf en de andere betrokken volwassenen. Niet denken dat alles vanzelf gaat, van je stiefkind houden kan je al helemaal niet afdwingen. En eerlijk gezegd weet ik niet of ik het een kind zou willen aandoen om samen te moeten leven met iemand die niet oprecht van hem houdt en het beste met hem voor heeft, ook al hou je nog zoveel van zijn vader. Waar ik dan ook een beetje aan twijfel, eerlijk gezegd.
Alle reacties Link kopieren
kadanz schreef:
20-02-2019 11:16
Je mag zeggen wat je wil, mar de realiteit is toch dat dat kind op nummer één staat. Dat snapt die vriend van TO heel goed. Nu TO nog.

En waar lees je dat het kind ingewikkeld is? Ik lees niets geks. Dat mannetje heeft te dealen met de scheiding van zijn ouders. Een chagrijnige stiefmama, de ene dag hier, de andere dag daar...
Chagrijnige stiefmama, waar lees je dat?
Alle reacties Link kopieren
Suy schreef:
20-02-2019 11:13
Maar, vraag aan iedereen die zegt; "tja zo is het nu eenmaal met kinderen die eisen alle aandacht op"
Kom op, je zegt toch hopelijk tegen je eigen kinderen ook weleens; nu even niet? Het zou toch wat zijn als ik hele de dag bezig zou zijn als soort entertainment team voor mijn kinderen.
Zelf spelen, even niet zeuren en als mama in gesprek is met een andere volwassene hou je ook gewoon even je mond dicht.
Natuurlijk wel maar het kind ziet zijn vader al maar de helft van de tijd.
Logisch dat het kind, als hij zijn vader dan ziet, meer aandacht wil.
Kandelaar4 schreef:
20-02-2019 11:18
Chagrijnige stiefmama, waar lees je dat?
Uit de woorden van haar vriend, dat het een kwestie is van mindset.
Alle reacties Link kopieren
Enn schreef:
20-02-2019 09:58
Maar wat verwacht jij dan? Die jongen komt dus eens per twee weken een weekend bij jullie? Wat gaat er niet goed?


Een kind is een mens en neemt dus in ieder geval een derde van de aandacht en ruimte in een driemans huishouding. Meestal nemen ze meer in en dat is hun goed recht.
het is bijna knap dat je zó hard je eigen mening wil geven dat je vergeet te lezen wat TO schrijft...

met je tweede alinea ben ik het trouwens helemaal eens
En doooooor!
Alle reacties Link kopieren
Kandelaar4 schreef:
20-02-2019 11:18
Chagrijnige stiefmama, waar lees je dat?
Ze kan er niet mee omgaan en zoekt zelfs bevestiging op internet.
Denk je nu werkelijk dat het kind niet meekrijgt hoe To zich voelt?
Ik denk dat een paar houding- en gedragsregels je enorm zouden helpen:

1. Je vriend is de vader, hij beslist.
2. Bij kinderen onder de 12 gaat het eigenlijk altijd over de kinderen. Laat los dat het die dagen nog ergens anders over gaat. Alle keuzes die gemaakt worden tijdens die dagen, hangen samen met de kinderen.
3. Verzorgen mag, opvoeden mag niet.
4. Leefregels mogen, maar: als stiefouder ben je vaak minder goed in staat om te snappen wat kinderen daadwerkelijk aankunnen, dat ze dingen niet doen om te pesten, dat het geen manipulatieve kleine krengetjes zijn - maar gewoon medeburgers die nog lang niet af zijn.
5. Zorg voor jezelf. Wil je een film kunnen kijken die niet over Sneeuwwitje gaat? TV op de slaapkamer. Wil je iets anders eten dan patat met komkommer? Kook voor de kinderen en daarna voor de volwassenen. Wil je volwassen gesprekken? Spreek af met je vriendinnen op de avonden dat je stiefkind er is.
6. Als je je ergert aan dingen, bedenk dan dat die ergernis van jou is en niet de schuld van het kind of van je partner. De oplossing ligt ook bij jou.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er ook niet tegen kunnen, de helft van de tijd een stiefkind om me heen. Maar ik kies daar dan ook niet voor. Die jongen is er nou eenmaal en het gaat zoals het gaat. Wil je dat niet, dan zul je het uit moeten maken en een man zonder kind moeten zoeken.
kadanz schreef:
20-02-2019 10:29
Nee. Dat kind is onderdeel van het pakket. Je kiest zelf voor een relatie met een man die voor zijn kind zorgt, zijn verantwoordelijkheid neemt.

TO moet toch echt werken aan haar mindset. Kind staat altijd op nummer één, ook als het kind zich niet gedraagt. Als ze daar niet mee om kan gaan dan ligt het probleem toch echt bij haar.
Maar dat is niet werkbaar als twee volwassenen een gelijkwaardige relatie willen aan gaan. Dat kind voor één van de partners op 1 staat voelt ie wel aan en dan is TO altijd de verliezer. Gewoon niet slim om in zo'n situatie samen te gaan wonen.
Suy schreef:
20-02-2019 11:13
Maar, vraag aan iedereen die zegt; "tja zo is het nu eenmaal met kinderen die eisen alle aandacht op"
Kom op, je zegt toch hopelijk tegen je eigen kinderen ook weleens; nu even niet? Het zou toch wat zijn als ik hele de dag bezig zou zijn als soort entertainment team voor mijn kinderen.
Zelf spelen, even niet zeuren en als mama in gesprek is met een andere volwassene hou je ook gewoon even je mond dicht.

Ja, duh. Maar een kind van die leeftijd moet je wel nog behoorlijk in het vizier houden, dat vergt ook aandacht, zelfs al zitten ze braaf te spelen, kan ineens omslaan naar kattenkwaad of gevaar. Ze voeden zichzelf niet op. Het zijn geen hulpeloze baby's meer, maar het vergt toch nog wel heel veel oplettendheid en sturing. En ik kan me voorstellen dat ze soms helemaal geen zin hebben om hun ouder te delen met een ander, zeker niet als die ander de rest van de week die ouder voor zichzelf heeft. En ik denk dat voor TO normale opvoedingstaken al teveel zijn.
Jij bent streng voor een jongetje van 5 dat niet van jou is. Oké. Bijzonder.

Persoonlijk zou ik alleen een relatie aangaan met een vader als ik hem een goede en consequente vader zou vinden. Die zijn kind(eren) goed opvoedt. Zelf zou ik me daar namelijk zo min mogelijk mee bemoeien.

Ik zou alleen leuke dingen met het kind willen doen. En het kind veel aandacht geven en op een positieve manier benaderen. Dan is het gewoon gezellig. Jammer dat er zoveel krengen van vrouwen bestaan. Jíj koos voor een man met een kind en dan ga je er nog lelijk tegen doen ook. Schaam je!
Alle reacties Link kopieren
maledive schreef:
20-02-2019 11:16
Ik heb juist het gevoel dat het helemaal hip is, op dit forum en irl, om te zeggen dat je niet van je stiefkind houdt.

Prima als dat voor jullie op deze manier zo werkt.

Ik zou nooit mijn leven kunnen delen met een man die niet van mijn zoon houdt. Daar is ook niks krampachtigs aan. Gaat vanzelf. Net als dat zoon andersom ook van zijn stiefvader houdt.
Ik ben het, als stiefmoeder, met Koko eens. Niet zwart/wit dat ik niet of wel van stiefkind houd, maar zeker beduidend minder dan de ouders van het kind. Anders. Ik geef om stiefkind, zorg voor haar, pas mijn leven aan, mis haar zelfs als ze langer weg is. Maar ik voel niet die allesvergevende liefde die ik voor het kind voel wat uit mij is geboren.

TO: Mijn man zei vanaf het begin 'wees niet te streng voor jezelf. Je hoeft niet van haar te houden. Als je haar accepteert en mij van haar laat houden zoals ik dat graag wil, dan is het goed.' Dat werkte heel goed om te wennen. Ben het wel met jouw man eens dat het een mindset is. Hoe meer jij je focussed op je onrust, hoe meer ellende je ziet bij een ander.
Hips, hopsakee en pierlala.
Alle reacties Link kopieren
Merl0t schreef:
20-02-2019 11:55
Ik ben het, als stiefmoeder, met Koko eens. Niet zwart/wit dat ik niet of wel van stiefkind houd, maar zeker beduidend minder dan de ouders van het kind. Anders. Ik geef om stiefkind, zorg voor haar, pas mijn leven aan, mis haar zelfs als ze langer weg is. Maar ik voel niet die allesvergevende liefde die ik voor het kind voel wat uit mij is geboren.

TO: Mijn man zei vanaf het begin 'wees niet te streng voor jezelf. Je hoeft niet van haar te houden. Als je haar accepteert en mij van haar laat houden zoals ik dat graag wil, dan is het goed.' Dat werkte heel goed om te wennen. Ben het wel met jouw man eens dat het een mindset is. Hoe meer jij je focussed op je onrust, hoe meer ellende je ziet bij een ander.
wat een mooie post
ik denk ook dat vooral dit is

ik lees in elk geval geen boze stiefmoeder of een geheel chagrijnig stiefmoeder in TO
ook geen jaloezie ofzo
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
20-02-2019 11:25
Maar dat is niet werkbaar als twee volwassenen een gelijkwaardige relatie willen aan gaan. Dat kind voor één van de partners op 1 staat voelt ie wel aan en dan is TO altijd de verliezer. Gewoon niet slim om in zo'n situatie samen te gaan wonen.

Ja, dit dus. Het is nogal makkelijk om te zeggen dat TO haar mindset moet veranderen. Dat moet van twee kanten komen. TO moet ook het gevoel krijgen dat ze wordt gesteund, maar er wordt gezegd dat ze niet moet zeuren. Je twijfelt ook nog eens aan jezelf, want iedereen kent het verhaal van Asspeoester en de nare stiefmoeder – dat is gewoon vaak een beladen verhouding. En dan wordt daar ook nog mee geschermd, maar zo zwart-wit is het natuurlijk nooit! Alsof niet iedereen graag wil dat er van je gehouden wordt... ook door je stiefkind.
En in een relatie die niet lekker loopt krijg je al snel het wij met z'n tweetjes (kind en vader) tegen TO. Wij kunnen niet zeggen of TO jaloers is, zich aanstelt, of dat er manipulatieve spelletjes worden gespeeld door vader.
Alle reacties Link kopieren
Je bereikt veel meer met niet straffen, maar met positief benaderen. Voor een kind is negatieve aandacht ook aandacht, als het aandacht tekort komt bij papa.
Suy schreef:
20-02-2019 11:13
Maar, vraag aan iedereen die zegt; "tja zo is het nu eenmaal met kinderen die eisen alle aandacht op"
Kom op, je zegt toch hopelijk tegen je eigen kinderen ook weleens; nu even niet? Het zou toch wat zijn als ik hele de dag bezig zou zijn als soort entertainment team voor mijn kinderen.
Zelf spelen, even niet zeuren en als mama in gesprek is met een andere volwassene hou je ook gewoon even je mond dicht.
Vaak genoeg. Maar ze moeten eten, in bad, snacks, stoten hun teen en moeten dan even getroost worden. En dan moeten ze ook nog hun pyjama aan doen wat niet altijd van harte gaat en na een verhaaltje naar bed.

Dus al ben ik de hele dag met andere dingen bezig en heb ik even geen tijd voor mijn kleuter. Dan nog vind ik het vaak erg vermoeiend en bepalend voor je dag. En ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat er de hele dag (de halve week) een kleuter voor mijn voeten loopt waarvan ik niet hou.

Al denk ik zelf wel dat ik zo'n kind snel in mijn hart zou sluiten. Maar goed ik vind kind dus hoe dan ook bepalend voor je leven. Ook als het een lief kind is dat zichzelf urenlang in een hoekje kan vermaken.
Alle reacties Link kopieren
maledive schreef:
20-02-2019 11:16
Ik heb juist het gevoel dat het helemaal hip is, op dit forum en irl, om te zeggen dat je niet van je stiefkind houdt.

Prima als dat voor jullie op deze manier zo werkt.

Ik zou nooit mijn leven kunnen delen met een man die niet van mijn zoon houdt. Daar is ook niks krampachtigs aan. Gaat vanzelf. Net als dat zoon andersom ook van zijn stiefvader houdt.
Niet van je stiefkind houden vind ik heel wat anders dan niet op dezelfde manier van hem houden zoals zijn eigen ouders doen. Of zoals je van je eigen knderen houdt.

Niet van een kind houden lijkt me een no go in een relatie, maar die lat zo vreselijk hoog leggen voor jezelf of je partner is ook niet realistisch.
Alle reacties Link kopieren
Wow wat een heftige reacties, ik heb ze nog niet allemaal gelezen.
Voor het eerst dat ik denk, goh wat zou een ander hierin doen. Maar ik word meteen aan de schandpaal genageld. Ik vroeg om advies en niet om kritiek. Juist omdat ik het beter wil doen en ons allemaal beter wil laten voelen. Wellicht dat dit hier niet de juiste plek voor is.
Alle reacties Link kopieren
Enn schreef:
20-02-2019 09:58
Maar wat verwacht jij dan? Die jongen komt dus eens per twee weken een weekend bij jullie? Wat gaat er niet goed?


Een kind is een mens en neemt dus in ieder geval een derde van de aandacht en ruimte in een driemans huishouding. Meestal nemen ze meer in en dat is hun goed recht.
Uiteraard, ik vraag advies hoe met mijn gevoel weg te komen. Tips en handvaten om relaxter te worden in deze. We hebben co-ouderschap. Dus niet alleen vrijheid / blijheid om het andere weekend.
Alle reacties Link kopieren
Hexx schreef:
20-02-2019 10:05
Blijft staan dat je gewoon jaloers bent.
Je wist waar je aan begon, een paar jaar geleden. Waarschijnlijk heb je het onderschat. Vergis je niet, ook als dit kind van jou was geweest was het niet altijd leuk hoor. Alle kinderen hebben veel aandacht nodig.

Verder: laat je partner ouder zijn. Niet jij. Jij bent geen ouder van dit kind.

Waaruit haal je dat ik jaloers ben? Ik ben juist trots op de band die hij met zijn zoon heeft.
En ik vraag juist tips en adviezen voor de momenten dat het niet leuk is. Voor 'echte moeders' zit er altijd een enorme mantel der liefde om heen. Bij mij is dat meer een cape ;-).
Alle reacties Link kopieren
aankleefsjaan schreef:
20-02-2019 10:09
Heel herkenbaar hoor TO. Hier ook vriend + kind (van 7 jaar inmiddels).
Er is een stiefmoeder meeschrijftopic, niet super actief, maar misschien heb je daar nog meer herkenning.
Viva brigade heeft het niet zo op stiefmoeders.

relaties/stiefmoeder-meeschrijftopic/li ... ges/399678
Oei dat blijkt! Thanks. Ik probeer mezelf nu los te maken van de schandpaal.
Alle reacties Link kopieren
Stiefsloeber schreef:
20-02-2019 15:36
Wow wat een heftige reacties, ik heb ze nog niet allemaal gelezen.
Voor het eerst dat ik denk, goh wat zou een ander hierin doen. Maar ik word meteen aan de schandpaal genageld. Ik vroeg om advies en niet om kritiek. Juist omdat ik het beter wil doen en ons allemaal beter wil laten voelen. Wellicht dat dit hier niet de juiste plek voor is.
Je hebt op internet al bevestiging gevonden en nu zoek je dat hier weer?
Er staan genoeg tips tussen dus misschien eerst alles maar even lezen voordat je zo hoog van de toren gaat blazen.
granny71 wijzigde dit bericht op 20-02-2019 15:44
0.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
granny71 schreef:
20-02-2019 10:21
Daar kies je zelf voor als je een relatie aangaat met een man met een kind.
Jij hebt die keuze, het kind niet.
Je hebt niet altijd de keuze wanneer je verliefd wordt. Ook komen het idee en de werkelijkheid niet altijd overeen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven