Niet serieus genomen worden als moeder

Roses90 schreef: ↑

29-01-2020 18:22

Het lijkt heel makkelijk om me spullen te pakken gewoon te gaan. Maar in dw praktijk is dat verdomde lastig.
En ja de een is daar makkelijk in en de ander niet.
Ik hou van me man en hij heeft ook echt zijn goede kanten.
Het is verdomde lastig als je zelf in een situatie zit waarin je niemand wilt kwetsen, maar zelf veel gekwetst word..

Ik vind dat je nu jezelf in een slachtofferrol plaatst en volgens mij kun je dan sowieso nooit de beste keuzes maken.

Volgens mij zitten er tussen je spullen pakken en weggaan, en altijd alles van je man accepteren nog wel een paar andere opties. Ik zou je aanraden om die opties eens te gaan onderzoeken en daadwerkelijk toe te passen, desnoods met hulp. Je man duidelijk maken dat 'je bent vervangbaar' roepen, betekent dat je echt niet lang meer bij hem blijft kan een eerste stap zijn. Een keer de ruzie aangaan waar je schoonouders bij zijn misschien ook. Thuis duidelijker zijn in wat je wilt zonder het over je schoonouders te hebben. Ik weet verder even niet, maar er zijn vast meer dingen te verzinnen, eventueel met een goede vriendin van je bijvoorbeeld.

Als dat allemaal echt niet lukt, dan zou ik wel serieus over weggaan na gaan denken ja. Jij hebt het over 'de goede kanten' van je man, maar heb je al eens nagedacht over de andere vragen die ik je stelde? Bijvoorbeeld met betrekking tot schoolkeuze en over wat voor een voorbeeld je je kind wilt geven? Hoe wil je dat je kind opgroeit?

Op ide laatste vraag zou mijns inziens niet het enige antwoord moeten zijn 'als het vooral maar niet in een gebroken gezin is!!' maar eerder iets als 'zelfstandige, verantwoordelijke, emotioneel stabiele volwassene' en dan moet je kijken of je dat gaat bereiken als je doorleeft zoals nu.

Klein voorbeeldje: ik wilde graag vloerbedekking op de bovenverdieping, schoonmoeder zegt nee niet doen, man was eerst akkoord maar veranderde toen van mening.

maar met zo een klein voorbeeld laat je wel zien wat voor type partner je hebt. Knap dat je dit kunt volhouden, ik zou het niet kunnen en echt voor mezelf kiezen. Dit wordt alleen maar erger. Wat een kansloos figuur zeg.

Ik las dat partner van TO zegt, dat iedereen vervangbaar is behalve familie.

Beste kan TO deze zinsnede ook gebruiken tegen haar partner en zijn familie. Waarschijnlijk valt dan het kwartje.

Je partner is door zijn ouders opgevoed en jij bent er mee getrouwd. Blijkbaar hebben je schoonouders het toch goed gedaan.

Jouw 'regels' zijn niet alles bepalend. Jouw schoonouders moeten toestemming hebben om met jullie kind een dag naar een pretpark te gaan. Als jij die toestemming niet geeft, dan mag je kind niet naar een pretpark. Doen ze het toch dan is dat in feite jullie kind kidnappen. Zo zie ik het. Wat als er wat gebeurt? Kan en wil je man dan met de gevolgen leven?

Qua los vervoeren van je kind, ik zou hierover een stevig gesprek hebben met schoonouders, al dan niet met partner erbij. Zou zelfs zo ver gaan dat als ze geen autostoeltje willen gebruiken, kind dan ook niet meer komt.

Zeer jonge kinderen horen geen cola te drinken maar het verbieden bij een ander, terwijl vader erbij is en het zelf bij zijn kind doet? Maak jezelf daar niet druk om.

Als het allemaal moet volgens jouw 'regels' laat dan de schoonfamilie bij jullie komen. Jullie huis, jullie regels. Of de verhouding(en) er beter op worden...........

Roses90 schreef: ↑

28-01-2020 17:01

Handig ja haha om voorbeelden te noemen. Zo heb je niks aan mijn verhaal.

In de auto meenemen zonder stoeltje.. zeg ik er wat van krijg ik als antwoord er gebeurt niks, is maar klein stukje.
Geef ik aan dat kind nu geen cola mag, want hij moet zo naar bed, schenken ze toch de beker in (gebeurt vrij regelmatig)
Komen telkens met grote cadeau's aan (heel lief maar al meerdere keren aangegeven, niet doen zo willen wij hem njet opvoeden dat hij telkens iets moet krijgen) ik word dan uitgelachen
Geef ik dat ik liever niet wil dat hij naar bijvoorbeeld pretpark gaat zonder dat wij als ouders er bij zijn, word daar boos op gereageerd
En dit zijn enkele voorbeelden

Manlief komt voor ze op, omdat het zijn familie is, iets onvervangbaar en ik ben zijn vrouw en ben dus 'vervangbaar' als ik het zo kort mag samenvatten.

Als je het zo leest, lijkt misschien dat ik mij aanstel, maar het gebeurt zeer regelmatig en is niet fijn.

Ik vind jouw regels totaal niet gek en al vond ik dat wel, het is jullie kind en niet dat van een ander. Bij ons thuis geldt: je hebt twee ja's nodig of één nee, met andere woorden als iets van mij mag en van mijn partner niet (of andersom) dan gebeurt het gewoonweg niet.

En zonder autostoeltje een kind van twee vervoeren, sorry maar dan ben je niet goed in je knarretje.

Roses90 schreef: ↑

29-01-2020 18:22

Het lijkt heel makkelijk om me spullen te pakken gewoon te gaan. Maar in dw praktijk is dat verdomde lastig.
En ja de een is daar makkelijk in en de ander niet.
Ik hou van me man en hij heeft ook echt zijn goede kanten.
Het is verdomde lastig als je zelf in een situatie zit waarin je niemand wilt kwetsen, maar zelf veel gekwetst word..

Jij kan anderen niet veranderen dus als je bij hem wil blijven moet je zelf veranderen. Zorg dat hij en de familie geen ruimte meer bij je voelt om dingen te doen die je niet wil. Dus zeg niet ik heb liever niet dat je naar pretpark gaat. Maar zeg dat hij niet meegaat.