Kinderen
alle pijlers
Nieuwe moeder vindt babytijd superzwaar!
woensdag 24 augustus 2011 16:23
Hallo allemaal, Ik ben nieuw op de Viva site en hoop dus maar dat ik dit goed doe... ik ben wanhopig op zoek naar andere (nieuwe) moeders die de roze wolk niet kennen. Ik ben 34 en mijn dochtertje is 3 maanden. Een schatje hoor en we zijn gezond, maar ik moet eerlijk zeggen... ik vind deze tijd superzwaar en helemaal niet leuk!!! De hele tijd dat gokken wat ze nou wil! Die huiluurtjes en het slaapgebrek, pfffff. Ik dacht dat het makkelijker zou worden na een paar weken. Het wordt wel een klein beetje makkelijker en het is natuurlijk super dat ze nu lacht enzo, maar echt leuk vind ik het nog steeds niet... ik snap gewoon niet wat ze wil. Ik weet ook niet hoe ik haar moet entertainen als ze wakker is. Ik word gek van alle boeken en internetsites die ik lees en alle strategieen die ik bedenk om een betere moeder te worden... ik baal dat ik niet geniet, wat daar heb ik straks vast spijt van. Maar ik weet niet hoe ik dit om moet buigen! Wie herkent dit????
Hanna
Hanna
woensdag 24 augustus 2011 18:55
Wat fijn is dit! Zoals ik in mijn eerste bericht al zei, ben ik nieuw op Viva.nl
Annepiet, idd, boeken eruit en contact met andere moeders die me niet raar vinden is een goed idde...Is er een 'plek' waar ik met andere moeders (jullie?) kan kletsen de komende maanden?
Kas; je hebt me goed doorzien qua huilen en entertainment. Ik wist het eigenlijk zelf al, maar goed om nog eens te horen dat ik er wat minder opgefokt mee om moet gaan... het zit tussen de oren. Wel lastig te veranderen...
Annepiet, idd, boeken eruit en contact met andere moeders die me niet raar vinden is een goed idde...Is er een 'plek' waar ik met andere moeders (jullie?) kan kletsen de komende maanden?
Kas; je hebt me goed doorzien qua huilen en entertainment. Ik wist het eigenlijk zelf al, maar goed om nog eens te horen dat ik er wat minder opgefokt mee om moet gaan... het zit tussen de oren. Wel lastig te veranderen...
woensdag 24 augustus 2011 19:09
Hanna, je kunt nog even verder zoeken, maar misschien dat dit topic uitgerekend in mei iets voor je is?
Ik ben verder niet zo thuis op de kinderpijler, maar er zijn vast nog meer topics waar je wat aan kan hebben.
En kun je niet iets gaan doen met de baby waar je andere verse moeders leert kennen? Babyzwemmen of -massage, muziek met je kind op schoot, zwanger Fit, weet ik veel, zoiets?
Ik ben verder niet zo thuis op de kinderpijler, maar er zijn vast nog meer topics waar je wat aan kan hebben.
En kun je niet iets gaan doen met de baby waar je andere verse moeders leert kennen? Babyzwemmen of -massage, muziek met je kind op schoot, zwanger Fit, weet ik veel, zoiets?
woensdag 24 augustus 2011 19:19
woensdag 24 augustus 2011 19:26
Heel herkenbaar. Onze tweede heeft heel veel gehuild het eerste jaar en ik kon hem echt af en toe wel eens achter het behang plakken. Veel schuldgevoel over gehad. Nu zijn ze bijna 3 en 4 1/2 en ik vind het geweldig, mede omdat ik ook weer tijd voor mezelf heb. Ik merk nu dat ik dat vooral het meeste mistte. Daarnaast durf ik nu ook wel toe te geven dat ik niet zo'n babymoeder ben. Komt goed meid, het lijkt alleen een taboe omdat het te zeggen.
woensdag 24 augustus 2011 19:38
TO,
Herkenbaar verhaal. Toen mijn baby net geboren was, had ik de tijd wel maanden vooruit willen zetten. Ik stond voor mijn gevoel 24/7 in de overlevingsmodus. Op de een of andere manier ging die periode dan ook als een waas aan me voorbij. Roze wolk was dan ook sporadisch te zien.....(vind ik erg!).
Bij mij kwam er rust toen ik koos voor 1 boek (en niet tien) en dat als ruggensteun te gebruiken, als een soort 'naslagwerk'. Ik raad het iedereen aan (Wat je baby vertelt, van Tracy Hogg. Het leert je de behoeften van je baby kennen, zonder je eigen grenzen te overschrijden) en verder trek ik lekker mijn eigen plan. Maar ook dat heb ik moeten leren c.q. ik heb moeten leren vertrouwen in mijn eigen intuïtie.
Toen ik stopte met borstvoeding voelde ik me weer de oude worden, sindsdien geniet ik meer en voel ik me niet meer gespannen.
Ik geniet er nu wel van, goddank. Ik heb er een hekel aan als mensen zeggen dat je MOET genieten, maar nu ben ik wel heeeeel blij dat het overleven heeft plaatsgemaakt voor het leven zoals ik me dat vooraf had voorgesteld.
Ik baal ervan dat ik zo onzeker ben geweest en zou nu ondanks alles de eerste periode dolgraag overdoen, alleen al om weer zo'n heel klein baby'tje te kunnen verzorgen. Misschien komt het voor jou ook wel dat je juist naar deze periode terugverlangt.
En verder...
Leer 'los' te laten. En als je bang bent dat je je kind niet goed kunt entertainen: dit vind ik een waardevol boekje (haha, zit je straks nog met -tig boekjes...)
http://www.bol.com/nl/p/n ... ters/666810699/index.html
Te gebruiken van 0 maanden tot anderhalf jaar en theoretisch goed onderbouwd. Helemaal niet moeilijk of heel spectaculair (met toeters en bellen), maar wel fijne activiteiten met weinig middelen waarmee je je kindje beter leert kennen en hij/zij jou. Ik denk niet dat je bang moet zijn dat je je kind de hele dag bezig moet houden en moet overladen met speelgoed e.d. Je kindje is nog zo klein! Naar gezichten kijken vinden ze vaak nog het leukst of een beetje rammelen met een zacht knisperboekje of knuffeltje. Het hoeft allemaal niet zo 'groots'.
Sterkte!
Herkenbaar verhaal. Toen mijn baby net geboren was, had ik de tijd wel maanden vooruit willen zetten. Ik stond voor mijn gevoel 24/7 in de overlevingsmodus. Op de een of andere manier ging die periode dan ook als een waas aan me voorbij. Roze wolk was dan ook sporadisch te zien.....(vind ik erg!).
Bij mij kwam er rust toen ik koos voor 1 boek (en niet tien) en dat als ruggensteun te gebruiken, als een soort 'naslagwerk'. Ik raad het iedereen aan (Wat je baby vertelt, van Tracy Hogg. Het leert je de behoeften van je baby kennen, zonder je eigen grenzen te overschrijden) en verder trek ik lekker mijn eigen plan. Maar ook dat heb ik moeten leren c.q. ik heb moeten leren vertrouwen in mijn eigen intuïtie.
Toen ik stopte met borstvoeding voelde ik me weer de oude worden, sindsdien geniet ik meer en voel ik me niet meer gespannen.
Ik geniet er nu wel van, goddank. Ik heb er een hekel aan als mensen zeggen dat je MOET genieten, maar nu ben ik wel heeeeel blij dat het overleven heeft plaatsgemaakt voor het leven zoals ik me dat vooraf had voorgesteld.
Ik baal ervan dat ik zo onzeker ben geweest en zou nu ondanks alles de eerste periode dolgraag overdoen, alleen al om weer zo'n heel klein baby'tje te kunnen verzorgen. Misschien komt het voor jou ook wel dat je juist naar deze periode terugverlangt.
En verder...
Leer 'los' te laten. En als je bang bent dat je je kind niet goed kunt entertainen: dit vind ik een waardevol boekje (haha, zit je straks nog met -tig boekjes...)
http://www.bol.com/nl/p/n ... ters/666810699/index.html
Te gebruiken van 0 maanden tot anderhalf jaar en theoretisch goed onderbouwd. Helemaal niet moeilijk of heel spectaculair (met toeters en bellen), maar wel fijne activiteiten met weinig middelen waarmee je je kindje beter leert kennen en hij/zij jou. Ik denk niet dat je bang moet zijn dat je je kind de hele dag bezig moet houden en moet overladen met speelgoed e.d. Je kindje is nog zo klein! Naar gezichten kijken vinden ze vaak nog het leukst of een beetje rammelen met een zacht knisperboekje of knuffeltje. Het hoeft allemaal niet zo 'groots'.
Sterkte!
woensdag 24 augustus 2011 19:58
Hier ook ervaring. mijn zoontje heeft 1,5maand in totaal in ziekenhuis gelegen en kon er echt niet van genieten:( vond het ook helemaal niet leuk hartstikke zwaar allemaal, snachts eruit enzo nee. ik moet wel zeggen dat ik ook nog jong ben. Maar nu geniet ik er heel erg van zoontje is nu 16maanden en wat een leuk ventje is het.
woensdag 24 augustus 2011 20:10
Heel herkenbaar verhaal hoor, ik ging zo ongeveer kapot de eerste maanden en geen hond die je ff waarschuwt van te voren!! Nu is mn dochtertje 2 jaar en is het zo veel leuker! Ik ben nu 37 weken zwanger en zie best wel weer op tegen de eerste maanden maar ik denk wel dat ik het anders aan zal pakken dan de eerste keer!!
woensdag 24 augustus 2011 20:15
quote:Toermalijn schreef op 24 augustus 2011 @ 19:38:
http://www.bol.com/nl/p/n ... ters/666810699/index.html
Te gebruiken van 0 maanden tot anderhalf jaar en theoretisch goed onderbouwd. Helemaal niet moeilijk of heel spectaculair (met toeters en bellen), maar wel fijne activiteiten met weinig middelen waarmee je je kindje beter leert kennen en hij/zij jou. Ik denk niet dat je bang moet zijn dat je je kind de hele dag bezig moet houden en moet overladen met speelgoed e.d. Je kindje is nog zo klein! Naar gezichten kijken vinden ze vaak nog het leukst of een beetje rammelen met een zacht knisperboekje of knuffeltje. Het hoeft allemaal niet zo 'groots'.
Sterkte!
Dat is een erg leuk boekje! Een klassieker, ik heb hier de versie die mijn eigen moeder nog heeft gebruikt .
Ik vind het erg herkenbaar allemaal, ik vond de babytijd ook heel zwaar. Mijn dochter was best bewerkelijk en een enorme plakbaby, ze had heel veel lichamelijk contact nodig. Overdag in bed liggen? In de kinderwagen? Krijsen! Wat was ik blij toen ik weer mocht werken!
Wat mij "gered" heeft was mijn draagdoek. Ideaal, kind erin en ze sliep! Of niet, maar ze was tevreden en ik kon iets voor mezelf doen. Wandelen, maar ook gewoon op de bank een boekje lezen, tv kijken, de was ophangen.
Daagdoeken zijn best duur, dat klopt. Maar ik vond het iedere cent meer dan waard, vooral tijdens de huiluurtjes. Op marktplaats kun je vaak erg goedkoop een lange rekbare (tricot) draagdoek krijgen van tricot slen of draagdoek.nl. Prima doeken voor de eerste maanden, maar die zijn met dit weer wel erg warm. Calin Blue draagdoeken zijn niet al te duur (50 euro) en dun, dus ook met dit weer goed te gebruiken. Kom anders een vragen op het draagdoekentopic, daar geven ze erg goed advies!
http://www.bol.com/nl/p/n ... ters/666810699/index.html
Te gebruiken van 0 maanden tot anderhalf jaar en theoretisch goed onderbouwd. Helemaal niet moeilijk of heel spectaculair (met toeters en bellen), maar wel fijne activiteiten met weinig middelen waarmee je je kindje beter leert kennen en hij/zij jou. Ik denk niet dat je bang moet zijn dat je je kind de hele dag bezig moet houden en moet overladen met speelgoed e.d. Je kindje is nog zo klein! Naar gezichten kijken vinden ze vaak nog het leukst of een beetje rammelen met een zacht knisperboekje of knuffeltje. Het hoeft allemaal niet zo 'groots'.
Sterkte!
Dat is een erg leuk boekje! Een klassieker, ik heb hier de versie die mijn eigen moeder nog heeft gebruikt .
Ik vind het erg herkenbaar allemaal, ik vond de babytijd ook heel zwaar. Mijn dochter was best bewerkelijk en een enorme plakbaby, ze had heel veel lichamelijk contact nodig. Overdag in bed liggen? In de kinderwagen? Krijsen! Wat was ik blij toen ik weer mocht werken!
Wat mij "gered" heeft was mijn draagdoek. Ideaal, kind erin en ze sliep! Of niet, maar ze was tevreden en ik kon iets voor mezelf doen. Wandelen, maar ook gewoon op de bank een boekje lezen, tv kijken, de was ophangen.
Daagdoeken zijn best duur, dat klopt. Maar ik vond het iedere cent meer dan waard, vooral tijdens de huiluurtjes. Op marktplaats kun je vaak erg goedkoop een lange rekbare (tricot) draagdoek krijgen van tricot slen of draagdoek.nl. Prima doeken voor de eerste maanden, maar die zijn met dit weer wel erg warm. Calin Blue draagdoeken zijn niet al te duur (50 euro) en dun, dus ook met dit weer goed te gebruiken. Kom anders een vragen op het draagdoekentopic, daar geven ze erg goed advies!
woensdag 24 augustus 2011 20:27
ik heb speciaal voor dit onderwerp een account aangemaakt....
ik herken het zo! mijn zoontje is nu 4 maanden en oooowhh ik voel mij precies zo.
en dan ook de verwachtingen waar je aan moet doen/ jezelf wilt stellen. leuke mama overal energie voor hebben, leuk huwelijk wilt houden (hoewel ik heel goed snap dat partners met een baby ook snel scheiden ) leuk zijn op je werk en ook nog de perfecte huisvrouw wilt zijn.
en dan word er gezegd genieten hoor!! ja hoor, wil jij hem dan een weekje lenen kan jij ook even 'genieten'
)
ik herken het zo! mijn zoontje is nu 4 maanden en oooowhh ik voel mij precies zo.
en dan ook de verwachtingen waar je aan moet doen/ jezelf wilt stellen. leuke mama overal energie voor hebben, leuk huwelijk wilt houden (hoewel ik heel goed snap dat partners met een baby ook snel scheiden ) leuk zijn op je werk en ook nog de perfecte huisvrouw wilt zijn.
en dan word er gezegd genieten hoor!! ja hoor, wil jij hem dan een weekje lenen kan jij ook even 'genieten'
)
woensdag 24 augustus 2011 20:51
Ow herkenbaar hoor! De eerste 3 maanden ben je constant aan t gissen wat hij/zij nou wil. Ik had een hele makkelijke baby die over het algemeen alleen huilde om honger, slaap of aandacht, en hij was snel tevreden te stellen. Maar soms had ie toch een dag, dan was niets goed, en daar zat je dan met huilende baby op de bank en man aan t werk. Na al die weken verlof, was ik erg blij dat ik ook even weg kon van huis.
Ook ben je constant druk met wassen, strijken, stofzuigen, koken en met de baby. Zelf douchen was een hele onderneming, want dan moest je de wipper in de douche zetten of maar net gokken dat ie genoeg ging slapen zodat jij even kon douchen. Of als je de deur uitgaat, begint de baby net met huilen, dus jasje weer uit, weer aankoppelen (ja misschien is t wel honger), boertje, spugen, jij weer een schoon shirt en hup je bent weer een uur verder. Nee Brigitte Kaandorp overdreef wb dat helemaal niet . Pas na een maand of 6, toen er ook een beetje ritme kwam vond ik het echt leuk worden. Ook die hormonen gieren nog door je lijf 3 maanden na de bevalling, dus ik voelde me helemaal mezelf niet. Terwijl voordat ik een baby had, had ik altijd het idee dat dat hele hormoonverhaal een beetje overdreven was. Maar tis echt zo, ik was echt een beetje raar en onredelijk, chagerijnig en vooral heel erg moooeeee.
Maar het wordt echt beter, en veel gezelliger en je kent je kindje over een paar maandjes echt heel goed, waardoor je vanzelf ineens gaat aanvoelen wat er is. En dingen gaat herkennen. Plus mijn zoon kan zich inmiddels wel een kwartiertje (soms langer) vermaken in de box, en ik kan inmiddels met hem spelen.
Ook ben je constant druk met wassen, strijken, stofzuigen, koken en met de baby. Zelf douchen was een hele onderneming, want dan moest je de wipper in de douche zetten of maar net gokken dat ie genoeg ging slapen zodat jij even kon douchen. Of als je de deur uitgaat, begint de baby net met huilen, dus jasje weer uit, weer aankoppelen (ja misschien is t wel honger), boertje, spugen, jij weer een schoon shirt en hup je bent weer een uur verder. Nee Brigitte Kaandorp overdreef wb dat helemaal niet . Pas na een maand of 6, toen er ook een beetje ritme kwam vond ik het echt leuk worden. Ook die hormonen gieren nog door je lijf 3 maanden na de bevalling, dus ik voelde me helemaal mezelf niet. Terwijl voordat ik een baby had, had ik altijd het idee dat dat hele hormoonverhaal een beetje overdreven was. Maar tis echt zo, ik was echt een beetje raar en onredelijk, chagerijnig en vooral heel erg moooeeee.
Maar het wordt echt beter, en veel gezelliger en je kent je kindje over een paar maandjes echt heel goed, waardoor je vanzelf ineens gaat aanvoelen wat er is. En dingen gaat herkennen. Plus mijn zoon kan zich inmiddels wel een kwartiertje (soms langer) vermaken in de box, en ik kan inmiddels met hem spelen.
woensdag 24 augustus 2011 20:58
Net als iedereen hier zegt: het wordt beter! Sommige moeders zijn echte 'babymoeders' en anderen zijn dat niet. Ik ben zeker geen babymoeder! Pas na een maand of 6 voelde ik me weer een beetje mezelf en vond ik het echt leuk worden. En ook mijn baby was niet heel lastig en sliep al heel snel door.
Wat ik heel erg merkte was dat hij heel erg op mijn stemming reageerde. En aangezien ik heel gespannen was, was hij dat soms ook. Toen ik met homeopatische korrels eindelijk weer wat rust in mijn lijf kreeg, merkte ik ook dat de wisselwerking tussen mij een kind veel beter werd. Hij werd gewoon veel relaxter doordat ik dat ook werd.
Baby is inmiddels twee en helemaal geweldig! Nummer twee is onderweg, en ik stel me er gewoon op in dat ik de eerste paar maanden niet superleuk vind, maar dat het wel snel beter wordt. En wat zijn nu een paar maanden op een mensenleven?
Wat ik heel erg merkte was dat hij heel erg op mijn stemming reageerde. En aangezien ik heel gespannen was, was hij dat soms ook. Toen ik met homeopatische korrels eindelijk weer wat rust in mijn lijf kreeg, merkte ik ook dat de wisselwerking tussen mij een kind veel beter werd. Hij werd gewoon veel relaxter doordat ik dat ook werd.
Baby is inmiddels twee en helemaal geweldig! Nummer twee is onderweg, en ik stel me er gewoon op in dat ik de eerste paar maanden niet superleuk vind, maar dat het wel snel beter wordt. En wat zijn nu een paar maanden op een mensenleven?
woensdag 24 augustus 2011 21:03
Zo herkenbaar!!
Ik heb 4 kinderen, mijn oudste is 15 en bij hem had ik het a l" roze wolk??????? genieten?????"
Toen was het helemaal taboe om te zeggen dat je het eigenlijk helemaal niet zo leuk vond.
Mijn jongst is bijna 2 en heeft heel erg reflux gehad , maar los daarvan ben ik gewoon geen "baby moeder" dat wist ik met de 2e zeker, ik stond er dan ook bij 3 en 4 "anders" in,maar de vermoeidheid , geen energie enz.....hakte er hoe dan ook telkens weer in.
De lange dagen van zorgen , ik vloog tegen de muren op , was zo blij dat ik weer aan het werk kon, heb me best weleens schuldig gevoeld hoor.
Nog ben ik geen moeder die de hele dag in dienst staat van haar kinderen ik geef ze veel verantwoordelijkheid naar leeftijd uiteraard en ze helpen allemaal een handje......
En tijd voor je zelf plannen heel belangrijk!
Na een jaar was ik pas vaak weer een beetje mezelf.
Ik kreeg bij mijn 1e een boek "dat leuke 1e jaar"geloof mij dat boek had in week 3 na de geboorte al alle hoeken van kamer gezien.
Maar hoe cliché het wordt echt makkelijker!!
Alleen je zit nu in de zware tijd .....het is goeed dat je het uit gewoon blijven doen!
Succes.....
Ik heb 4 kinderen, mijn oudste is 15 en bij hem had ik het a l" roze wolk??????? genieten?????"
Toen was het helemaal taboe om te zeggen dat je het eigenlijk helemaal niet zo leuk vond.
Mijn jongst is bijna 2 en heeft heel erg reflux gehad , maar los daarvan ben ik gewoon geen "baby moeder" dat wist ik met de 2e zeker, ik stond er dan ook bij 3 en 4 "anders" in,maar de vermoeidheid , geen energie enz.....hakte er hoe dan ook telkens weer in.
De lange dagen van zorgen , ik vloog tegen de muren op , was zo blij dat ik weer aan het werk kon, heb me best weleens schuldig gevoeld hoor.
Nog ben ik geen moeder die de hele dag in dienst staat van haar kinderen ik geef ze veel verantwoordelijkheid naar leeftijd uiteraard en ze helpen allemaal een handje......
En tijd voor je zelf plannen heel belangrijk!
Na een jaar was ik pas vaak weer een beetje mezelf.
Ik kreeg bij mijn 1e een boek "dat leuke 1e jaar"geloof mij dat boek had in week 3 na de geboorte al alle hoeken van kamer gezien.
Maar hoe cliché het wordt echt makkelijker!!
Alleen je zit nu in de zware tijd .....het is goeed dat je het uit gewoon blijven doen!
Succes.....
woensdag 24 augustus 2011 21:04
Dit is voor veel moeders herkenbaar geloof ik. Ook ik hoor daar deels bij. Ik heb absoluut mijn momenten gehad dat ik flink kon genieten van mijn meiden... maar soms was ik er zo klaar mee. Je weet niet wat ze willen. Ik heb een te vroeg geboren (33 weken) tweeling die ook nog reflux bleken te hebben. Daardoor was ik nonstop bezig met verschonen, voeden, troosten, wiegen, etc... naar een paar maanden kwam er gelukkig verbetering in. Maar ow, wat heb ik me een slechte moeder gevoeld. Het voelde als falen... Nu ben ik een stuk rustiger en de meiden zijn ook een stukje rustiger... soms hebben ze nog wel even hun reflux/huilbuien maar dat is snel weer over.
De meiden zijn nu 8 maanden en ik kijk erg uit naar de periode dat ze kunnen praten.. lijkt me heerlijk!
De meiden zijn nu 8 maanden en ik kijk erg uit naar de periode dat ze kunnen praten.. lijkt me heerlijk!
woensdag 24 augustus 2011 21:04
quote:babouche01 schreef op 24 augustus 2011 @ 17:32:
Ik weet het is moeilijk als ze gaat huilen, maar je bent echt geen "slechte" moeder als je haar even laat huilen, het is juist goed voor haar om zich zelf te leren entertainen.
We hebben het over een kind van drie maanden he! Op die leeftijd hebben ze net door dat ze controle hebben over hun handen, en hun aandachtsspanne is nog minimaal. Zichzelf entertainen is dan nog wel erg veel gevraagd. Er is echt niks mis met je kind als het zich op die leeftijd nog niet zelf kan bezighouden, en je verwent je kind niet als je het op die leeftijd niet laat huilen.
Ik weet het is moeilijk als ze gaat huilen, maar je bent echt geen "slechte" moeder als je haar even laat huilen, het is juist goed voor haar om zich zelf te leren entertainen.
We hebben het over een kind van drie maanden he! Op die leeftijd hebben ze net door dat ze controle hebben over hun handen, en hun aandachtsspanne is nog minimaal. Zichzelf entertainen is dan nog wel erg veel gevraagd. Er is echt niks mis met je kind als het zich op die leeftijd nog niet zelf kan bezighouden, en je verwent je kind niet als je het op die leeftijd niet laat huilen.
woensdag 24 augustus 2011 21:13
Ik voel me steeds beter door jullie reacties en tips.
Sooffie; ik weet niet precies hoe het werkt, maar heb je een vrienden uitnodiging gestuurd. Omdat jouw kindje ongeveer even oud is, lijkt het me leuk om emailadressen ofzo uit te wisselen als je het leuk vindt.
Ik ben vandaag ook aan mijn afbouwschema voor de borstvoeding begonnen. Heerlijk! Vond BV erg fijn, maar het idee dat over een maand of 2 vriendlief net zo goed kan voeden... bevrijding!
Fijn dat zoveel mama's hetzelfde hebben met die babytijd, maar inderdaad wel gek dat het je niet echt verteld wordt van tevoren. Die roze wolk is echt 1 grote farce! Volgens mij zijn de moeders die hem ervaren in de minderheid.. of lijkt dat maar zo? Ik kan er in elk geval weer even tegenaan door alle geruststellende woorden dat het beter wordt. Ik wist natuurlijk wel al dat dat zo is, maar hoor het graag nog bevestigd.
Sooffie; ik weet niet precies hoe het werkt, maar heb je een vrienden uitnodiging gestuurd. Omdat jouw kindje ongeveer even oud is, lijkt het me leuk om emailadressen ofzo uit te wisselen als je het leuk vindt.
Ik ben vandaag ook aan mijn afbouwschema voor de borstvoeding begonnen. Heerlijk! Vond BV erg fijn, maar het idee dat over een maand of 2 vriendlief net zo goed kan voeden... bevrijding!
Fijn dat zoveel mama's hetzelfde hebben met die babytijd, maar inderdaad wel gek dat het je niet echt verteld wordt van tevoren. Die roze wolk is echt 1 grote farce! Volgens mij zijn de moeders die hem ervaren in de minderheid.. of lijkt dat maar zo? Ik kan er in elk geval weer even tegenaan door alle geruststellende woorden dat het beter wordt. Ik wist natuurlijk wel al dat dat zo is, maar hoor het graag nog bevestigd.
woensdag 24 augustus 2011 21:18
Het beste vermaak voor een baby van drie maanden is met jou meekijken (in de draagdoek echt, echt de moeite waard om in te investeren) Gewoon met jou meekijken, wat je doet, hoe je op dingen en andere mensen reageert.
Het idee dat je iets zou moeten doen om haar te vermaken is niet terecht, laat haar zoveel mogelijk jouw leven meemaken. Naar de supermarkt, afwassen, op bezoek als je daar zin in hebt.
En probeer je er bij neer te leggen dat het is zoals het is... dat heeft mij het meest geholpen (op alle fronten, de hele babytijd door)
Het idee dat je iets zou moeten doen om haar te vermaken is niet terecht, laat haar zoveel mogelijk jouw leven meemaken. Naar de supermarkt, afwassen, op bezoek als je daar zin in hebt.
En probeer je er bij neer te leggen dat het is zoals het is... dat heeft mij het meest geholpen (op alle fronten, de hele babytijd door)
woensdag 24 augustus 2011 21:21
Het werd je niet verteld?? Heb je onder een steen geleefd TO? Mij werd het juist continue verteld en ik las het vaak genoeg op fora.
Maar ook zonder moeders die je de nadelen vertellen, bedenk je je zelf toch ook dat een baby hebben heel erg zwaar is? Of dacht je echt dat alles van het leien dakje zou gaan?
Maar ook zonder moeders die je de nadelen vertellen, bedenk je je zelf toch ook dat een baby hebben heel erg zwaar is? Of dacht je echt dat alles van het leien dakje zou gaan?
woensdag 24 augustus 2011 21:23
Nee sorry ik herken dit niet, ik vind/vond de babytijd geweldig! Ik paste me aan aan het ritme van de baby als zij een slaapje deed , deed ik dat ook. Meer dan knuffelen, kiekeboe enzo deden we toen nog niet. Baby sleip nog heel veel.
Als ik jou was zou ik er wat relaxter mee omgaan, een baby van 3maanden wil eigenlijk nog gewoon rondkijken en veel slapen.
Vermoeiender vond ik steeds maar weer voeden voeden voeden.....
Ik denk dat de leeftijd tussen 2 en 4 het moeilijkste is. Want dan doen ze geen middagslaapje meer en willen ze veel lopen en veel beleven...daar gaat mijn rust....haha
Als ik jou was zou ik er wat relaxter mee omgaan, een baby van 3maanden wil eigenlijk nog gewoon rondkijken en veel slapen.
Vermoeiender vond ik steeds maar weer voeden voeden voeden.....
Ik denk dat de leeftijd tussen 2 en 4 het moeilijkste is. Want dan doen ze geen middagslaapje meer en willen ze veel lopen en veel beleven...daar gaat mijn rust....haha
woensdag 24 augustus 2011 21:25
Gelukkig, TO!
Soms heb je dat ff nodig.
Ik vertel mijn vriendinnen (geen van hen heeft kinderen, maar hebben wel allemaal kinderwens) dat ik veel van Toermalijntje hou en dat ik het geweldig vind om voor haar te zorgen, dat mijn liefde voor haar onnoemelijk groot is, maar ik vertel ze ook -heel bewust- dat sommige dagen (of beter: nachten) heftig zijn (geweest).
Ik wil voorkomen dat ze zeggen: "toermalijn, waarom heb je me dit niet verteld?" als ze straks hetzelfde voelen als ik in het begin deed.
Daar help ik ze meer mee dan de roze wolk te verheerlijken. Ik geloof dat de roze wolk wel bestaat, dat dan weer wel
Soms heb je dat ff nodig.
Ik vertel mijn vriendinnen (geen van hen heeft kinderen, maar hebben wel allemaal kinderwens) dat ik veel van Toermalijntje hou en dat ik het geweldig vind om voor haar te zorgen, dat mijn liefde voor haar onnoemelijk groot is, maar ik vertel ze ook -heel bewust- dat sommige dagen (of beter: nachten) heftig zijn (geweest).
Ik wil voorkomen dat ze zeggen: "toermalijn, waarom heb je me dit niet verteld?" als ze straks hetzelfde voelen als ik in het begin deed.
Daar help ik ze meer mee dan de roze wolk te verheerlijken. Ik geloof dat de roze wolk wel bestaat, dat dan weer wel
woensdag 24 augustus 2011 21:26
VenneJo: je weet het toch pas echt als je het zelf ervaart. Iedereen kan het wel vertellen, maar het zelf meemaken is toch anders.
TO: toen mijn zoontje drie maanden was, bestond het hem 'bezig houden' vooral uit gaan wandelen, hem in de wipstoel mee laten kijken als ik iets deed, op bezoek gaan en hem dan op de bank naast me hebben liggen. Dat soort dingen. Maar vooral veel wandelen dus en bijv, boodschappen doen. Dat was toen wel een dagelijks 'hoofd-uitje'. Nu, met 8 maanden is dat gewoon iets wat even gedaan wordt. Als een van de meerdere dingen op een dag. Je kunt het je misschien nog niet voorstellen, maar het gaat echt enorm veranderen.
TO: toen mijn zoontje drie maanden was, bestond het hem 'bezig houden' vooral uit gaan wandelen, hem in de wipstoel mee laten kijken als ik iets deed, op bezoek gaan en hem dan op de bank naast me hebben liggen. Dat soort dingen. Maar vooral veel wandelen dus en bijv, boodschappen doen. Dat was toen wel een dagelijks 'hoofd-uitje'. Nu, met 8 maanden is dat gewoon iets wat even gedaan wordt. Als een van de meerdere dingen op een dag. Je kunt het je misschien nog niet voorstellen, maar het gaat echt enorm veranderen.
woensdag 24 augustus 2011 21:28
