Ontwikkeling zoon 14 maanden

Mijn zus liep ook heel laat, maar mijn ouders hebben het op zijn beloop gelaten. Daarna was haar motoriek nog knudde (als ze viel stak ze haar handen niet uit enzo) en daarvoor hebben ze haar op judo gedaan.



Ik denk dus dat je het beste op zijn eigen tijd alles kunt laten doen. Je zegt dat hij al wat praat, dat hij zelf kan eten en drinken etc. dus ik zou je niet al te druk maken. Er is niets mis met hem, hij vindt lopen gewoon niet zo tof.

Hier geen ervaring, maar ik kan me voorstellen dat je je hierover zorgen maakt. Zeker als je ziet dat andere kinderen van zijn leeftijd meer kunnen qua grove motoriek. Maar zo te lezen is zijn fijne motoriek heel goed. Kennelijk is hij 'gewoon' langzaam in de grove motoriek en kun je er niet meer aan doen dan hem, zoals ja al doet, de ruimte geven om zich te ontwikkelen. Cliché misschien maar ieder kind doet dit op zijn eigen tempo. En als de fysio en de osteopaat aangeven dat er fysiek niets aan de hand is, probeer je dan niet te druk te maken (al snap ik dat dat soms best moeilijk is hoor ). Hij gaat uiteindelijk echt wel kruipen en lopen. Alleen wat later dan anderen.Over de peutergroep op het KDV, kun je niet afspreken dat hij bijv. iets langer op zijn groep blijft?

Misschien moet je aan het CB vragen wat zij aanraden om de ontwikkeling van je zoontje te stimuleren, in plaats van dat ze alleen maar constateren dat hij "dit en dat nog niet kan en al lang zou moeten kunnen".



Tja en verder is er natuurlijk de dooddoener dat iedereen de dingen in z'n eigen tempo doet. Hoe snel kon jij dit soort dingen? En je man? Als jullie ook heel traag waren, dan stelt dat je misschien wat gerust. En hoe zit het met andere dingen in de ontwikkeling? Mijn dochter (ook 14 maanden) kon prima op tijd omrollen, tijgeren, kruipen, staan, etc., maar klapt pas sinds een week in haar handjes en ook andere dingen daar snapt ze nog helemaal niets van, terwijl ze dat volgens de boekjes wel zou moeten kunnen of zou moeten snappen. Mijn dochter is wel prematuur geboren, wat ons wat extra "rek" geeft, maar dan nog: ik geloof het wel allemaal. Voor ze 18 is kan ze het vást en zo niet, dan zien we dan wel weer verder.



Ik weet niet wat voor geruststelling je verder zoekt. Dat je zoontje het nog wel leert? Geen idee. Normaal gesproken wel en sommige kinderen leren nu eenmaal heel traag bewegen. Dat kan allemaal nog gewoon bijtrekken. Dus als je daarin geruststelling vindt, dat kan inderdaad. Niet ieder kind is gemiddeld, die gemiddelden bestaan immers ook maar bij de gratie van uitersten.

Als je geruststelling zoekt in de vorm van "oh, dan moet je naar zo'n peut", dan zou ik je aanraden om dat met het CB of met de huisarts te overleggen. Maar zo lang ze daar uit zichzelf nog niet op aandringen, zou ik er maar vanuit gaan dat hij wel traag is, maar dat hij nog niet in de hopeloze probleemgevallen-categorie zit. Als ze zich echt zorgen maken, dan mag je er vanuit gaan dat ze je doorverwijzen naar de juiste peut of deskundoloog. En als jij je echt zorgen maakt, dan staat het je vrij om daar via huisarts of CB zelf het voortouw in te nemen natuurlijk. Maar misschien dat je wel meer winst boekt door te accepteren dat je zoon het in zijn eigen tempo doet.



Voor wat betreft de overgang naar de peutergroep op het kdv: d'r kunnen twee dingen gebeuren. Of je zoontje vindt inderdaad geen aansluiting, of hij wordt juist gestimuleerd om zich toch maar te gaan voortbewegen, omdat hij anders buiten de boot valt. Ik weet van een vriendin dat zij samen met haar zich minder goed ontwikkelende tweelingzus naar de fysio moest, zodat haar zus bij haar de truc kon "afkijken".

Maar ik zou zeggen: ga er eens een gesprek over aan bij het kdv. Misschien hebben zij wel eerdere ervaring met deze situatie en kunnen zij je hierin adviseren.

Hier wel ervaring. Mijn zoontje is door ziekte eigenlijk overal heel traag mee. Eigenlijk kun je niet meer doen dan je al doet. Je gaat naar de fysiotherapeut. Het enige wat je nog zou kunnen doen is hem eens goed na laten kijken door de kinderarts. Als die ook niks vind dan is het gewoon afwachten tot hij weer een spurt maakt.

Heeft de fysiotherapeut je geen oefeningen gegeven? Hier zoon van 9 maanden die ook achterloopt in zijn ontwikkeling. We hebben al tijden fysiotherapie en oefenen dagelijks meerdere malen met hem. Daardoor gaat hij echt vooruit. Hij rolt nu af en toe zelf op zijn buik, maar dat hebben we hem door de oefeningen echt moeten leren.

De fyssio kan je wel heel goed oefeningen mee geven om thuis te doen. Is dat al gebeurt? (ging ik wel een beetje vanuit in mijn vorige berichtje, had ik even moeten vragen). Ben je bij een gewone fysio geweest of bij een kinderfysio? Wij hebben een tijdje kinderfysio gehad in het revalidatiecentrum, met allemaal zachte blokken en een trampoline en dat soort dingen en dan vertelde ze me wat ik thuis kon doen om hem te stimuleren.

Overigens: dat lopen aan één hand wordt hier ook nog niet gedaan hoor, ook al is mijn dochter dus wel een snelle. Ze heeft vorige week haar eerste voorzichtige stapjes los gezet, kruipt goed, loopt met haar loopauto in flink tempo de hele kamer door, maar echt niet dat ze aan één hand wil lopen. Dan blijft ze stokstijf staan en is ze met geen mogelijkheid te bewegen tot lopen.



Ik denk dat je je zoontje ook niet teveel moet pushen hierin. Hij gaat vanzelf de dingen doen als hij eraan toe is. Als iemand jou steeds vraagt om iets te doen wat je gewoon niet kúnt, dan schiet je ook in de stress, toch? Dat brullen van je zoontje betekent precies hetzelfde. Ik zou proberen om hem niet te overvragen, maar om het gewoon de ruimte te geven om het in zijn eigen tempo te doen. Of hooguit om bijvoorbeeld op bed een leuk spelletje te maken van bijvoorbeeld dat rollen. Toen mijn dochter daar aan toe was, om zich om te rollen, maar dat nog niet helemáál snapte, rolde ik haar het hele bed door, onder de enthousiaste kreet "gaan wij samen róllebollen?!". En dan rolde ik haar om en om en om, zodat ze de beweging een beetje door kreeg. Op die manier was het leuk voor haar en had ik het gevoel dat ik haar positief stimuleerde.



Hoe moeilijk het ook is: probeer je toch vooral te richten op wat je zoontje wél kan. Hij kan al een heleboel namelijk, dat is ook wat waard!

Mijn ervaring is wel dat je op je kop kunt gaan staan en er bovenop kunt gaan zitten, maar daar help je jezelf en je kind niet mee. Je wordt er onwijs onzeker van (doe ik wel genoeg?) en het laat zich toch niet sturen. Als je oefeningen meekrijgt doe dat gewoon spelenderwijs zoals afgesproken met de fysio want teveel is ook niet goed, en probeer het je niet teveel te laten beïnvloeden en ik weet dat het moeilijk is (de omgeving: WAAAAT? Kan hij nou nog niet lopen/praten/zwaaien; vul maar in) daar kan je heel onzeker van worden, terwijl je kindje het gewoon op zijn eigen tempo doet.



dus OOK blijven genieten van je kindje, dat bedoel ik er mee te zeggen.

Mijn zoontje is nog maar 4 maandjes oud, dus ik heb er zelf nog geen ervaring mee. Maar ik zelf ben pas gaan lopen toen ik 18 maanden oud was. Ik was als baby super snel met mijn fijne moteriek (liep daarmee voor), maar had geen interesse in de grove moteriek. Dat kwam dus pas later, maar het is wel allemaal goed gekomen Als de artsen aangeven dat er geen beperkingen zijn dan zou ik gewoon afwachten tot wanneer hij er klaar voor is (en ondertussen gewoon wel vaak met hem aan de hand lopen).

hmmm wat qwertu zegt dus maar dan anders, ik ben een beetje mosterd

Je hebt tegenwoordig geen doorverwijzing meer nodig voor een fysiotherapeut. Als ik jou was zou ik een afspraak maken bij een goede kinderfysiotherapeut en zelf om oefeningen vragen. Als je een aanvullende verzekering hebt wordt het vaak ook nog volledig vergoed.

Ieder kind is anders, waar de een snel mee is is de ander weer langzaam mee. Je schrijft dat hij al een beetje babbelt: mijn zoon liep dan wel met 10 maanden zijn eerste losse stapjes, maar pas sinds een maand ofzo is hij begonnen met praten -en volgende maand wordt hij 2



Vaak maken ze ook een inhaalslag als ze eenmaal beginnen. Het dochtertje van mijn zus was ook zo langzaam qua motoriek; die deed het eerste jaar helemaal niets, en toen ging ze ineens in twee maanden tijd rollen, kruipen, staan en lopen. Komt dus vast goed!

Wat hier voor mij ook al gezegd is ,een kinderfysiotherapeut kan je wel degelijk helpen.Maar als je zoon nog maar 14 maanden is kan er nog van allesgebeuren met zijn verdere ontwikkeling.Het ene kind is het andere niet,de een loopt met 13 maanden de hele kamer rond en een ander met 20 maanden.Heb zelf ook met men kind heel lang bij de fysiotherapeut gelopen,maar toen was die al wel 4 jaar.Ook een slechte motoriek dacht ook dat het er nooit van zou komen dat ie zonder zijwieltjes zou fietsen.Slecht met ballen vangen,koprol maken niet hoog op de klimrek durven.En wat de fysiotherapeut heeft gedaan is het geven van heel veel oefeningen.Daarnaast ook opgegeven voor een sportclub speciaal voor kinderen met een slechte motoriek.Dit wekte bij men kind ook zelfvertrouwen want het is toch wel prettig als je wel een beetje mee kunt komen met gym op school.Want kinderen zijn al hard onder elkaar.En het loopt nu allemaal lekker alleen er zal nooit een G op het rapport staan voor de gymnastiek .

Hai!



Ik zou me niet al teveel zorgen maken hoor. Als de fysio en osteopaat ook aangeven dat er niets mis is met hem, dan zal dat vast ook wel kloppen. Wel goed dat je navraag hebt gedaan natuurlijk.



Mijn oudste zoontje was ook vlug met paten, puzzels maken en dat soort dingen. (Fijne motoriek)



Maar kruipen deed hij nooit, hij liep pas een week voordat ie 21 maanden werd. Hij is doodnormaal, alleen wat trager op dat gebied.



Zelf hebben wij navraag gedaan bij onze ouders, en het bleek dat ik zelfs pas liep met 26 maanden en mn vriend ook rond de 20 maanden, dus hij heeft het niet van een vreemde.



En bekijk het van de zonnige kant: hij kan niet weglopen in drukke omstandigheden. (Haha)



Succes in elk geval!

Mijn dochter was in haar grove motoriek ook heel laat. Met de rest (praten) was ze gemiddeld en fijne motoriek was ze snel. Bij het CB zeiden ze bij ons toen onze dochter 18 maanden was dat we maar eens naar de fysio moesten. Toen wilde ze nog niet loslopen, aan de hand lopen ed. Wel kon ze zelf gaan staan en langs de tafel en bank lopen.



Wij hebben toen nog 2 maanden gewacht en aangekeken maar ze ging nauwelijks vooruit in die tijd. Met 20 maanden zijn we uiteindelijk naar de cesartherapie (voor kinderen) gegaan. Dat heeft haar heel erg geholpen. Onze dochter is heel erg onzeker in haar grove motoriek en ook wel vrij makkelijk (waarom zou ik lopen als ik ook kan kruipen ) met behulp van de cesar overwon ze dat een beetje. Nog steeds is ze (nu 2 jaar en 4 maanden) wel onzeker maar inmiddels loopt ze wel en vindt ze het zelfs leuk!



Ik zou je nog niet gelijk zorgen maken! Ieder kindje heeft z'n eigen tempo. Hij heeft nog alle tijd om dingen te leren en de meeste kindjes lopen wel voor hun 2e jaar.