Kinderen
alle pijlers
Peuter bang na val van fiets
zondag 26 april 2020 19:41
Hallo forummers,
Al een tijdje lees ik mee op de baby- en kinderpijler, heb al veel leuke en handige tips opgedaan. Nu voor het eerst een specifiek probleem waarvan ik benieuwd ben hoe anderen dat zouden aanpakken.
>> In het kort: hoe krijgen we peuter (2jr) weer achterop de fiets? Na een val is hij bang en wil hij niet meer.
Meer detail: man moest even iets afgeven aan de overkant van de straat en liet peuterzoon in zijn fietsstoeltje zitten (weet ik, hoort niet, maar 't is een mamafiets met zo'n dubbele standaard en man was nog geen drie seconden weg). Zoon kukelt met fiets en al om, man staat er al naast voor hij goed en wel de grond raakt. Geen schrammetje, geen blauwe plekken, alleen erg geschrokken (man ook!) en fietsstoeltje kapot. Dus gauw naar huis gefietst met zoon dan maar even in het babystoeltje voorop. Thuis uitgebreid nagepraat (moet/doet zoon altijd, zo verwerkt hij); steeds uitgelegd, foutje van papa, gebeurt niet nog een keer.
Omdat stoeltje kapot was, heb ik een nieuwe besteld. Expres samen met peuter uitgepakt en weer uitgebreid besproken en uitgelegd: dit is je nieuwe stoeltje en nee, daarmee ga je niet vallen. Zover nog positief, en ook bij de montage stond peuter aandachtig te kijken.
Maar: hij wil er niet in. Even 'proefzitten' om de gordel af te stellen terwijl we hem samen vasthielden resulteerde vanmiddag in dikke paniek, "uituituituituit ikke uit vallen nee niet vallen uituituit" en hard huilen.
Wij willen hem graag weer op de fiets hebben, nu nog om soms even uit te waaien maar straks ook weer om hem naar de opvang te brengen. Hij is te zwaar (13kg) om veilig voorop te zitten, vind ik. Hoe zouden jullie het aanpakken om hem in zijn mooie nieuwe stoeltje achterop te krijgen?
Ben benieuwd naar tips!
Al een tijdje lees ik mee op de baby- en kinderpijler, heb al veel leuke en handige tips opgedaan. Nu voor het eerst een specifiek probleem waarvan ik benieuwd ben hoe anderen dat zouden aanpakken.
>> In het kort: hoe krijgen we peuter (2jr) weer achterop de fiets? Na een val is hij bang en wil hij niet meer.
Meer detail: man moest even iets afgeven aan de overkant van de straat en liet peuterzoon in zijn fietsstoeltje zitten (weet ik, hoort niet, maar 't is een mamafiets met zo'n dubbele standaard en man was nog geen drie seconden weg). Zoon kukelt met fiets en al om, man staat er al naast voor hij goed en wel de grond raakt. Geen schrammetje, geen blauwe plekken, alleen erg geschrokken (man ook!) en fietsstoeltje kapot. Dus gauw naar huis gefietst met zoon dan maar even in het babystoeltje voorop. Thuis uitgebreid nagepraat (moet/doet zoon altijd, zo verwerkt hij); steeds uitgelegd, foutje van papa, gebeurt niet nog een keer.
Omdat stoeltje kapot was, heb ik een nieuwe besteld. Expres samen met peuter uitgepakt en weer uitgebreid besproken en uitgelegd: dit is je nieuwe stoeltje en nee, daarmee ga je niet vallen. Zover nog positief, en ook bij de montage stond peuter aandachtig te kijken.
Maar: hij wil er niet in. Even 'proefzitten' om de gordel af te stellen terwijl we hem samen vasthielden resulteerde vanmiddag in dikke paniek, "uituituituituit ikke uit vallen nee niet vallen uituituit" en hard huilen.
Wij willen hem graag weer op de fiets hebben, nu nog om soms even uit te waaien maar straks ook weer om hem naar de opvang te brengen. Hij is te zwaar (13kg) om veilig voorop te zitten, vind ik. Hoe zouden jullie het aanpakken om hem in zijn mooie nieuwe stoeltje achterop te krijgen?
Ben benieuwd naar tips!
zondag 26 april 2020 22:26
Voor 1x een pop in het zitje of lopen naast de fiets is een goed idee.
Daarna is het toch echt kind in het zitje en gaan.
Hoe langer hij kans krijgt om er tegen aan te hikken hoe banger hij wordt.
Het is ook niet voor niets dat ze zeggen dat je na een auto ongeluk zo snel mogelijk weer achter het stuur moet. Voor je niet met durft.
In zijn hoofd maakt hij het nu steeds enger. Ik denk dat je er al veel te veel drama omheen hebt gemaakt voor zoon en dat is zoals je nu gemerkt hebt niet helpend.
Bovendien is het niet slim om zoon te zeggen dat hij nooit meer gaat vallen.
Dat kan altijd gebeuren al is het maar door een ander. En daarna vertrouwd hij je echt niet meer.
Je had beter kunnen zeggen dat hij toch al heel vaak mee geweest was zonder te vallen. Dat dit een ongelukje was en dat papa volgende keer beter oplet.
Dat je snapt dat hij het nu even eng vindt maar dat je niet alles met de auto of lopend kan doen dus dat hij gewoon echt weer achter op die fiets moet.
Daarna is het toch echt kind in het zitje en gaan.
Hoe langer hij kans krijgt om er tegen aan te hikken hoe banger hij wordt.
Het is ook niet voor niets dat ze zeggen dat je na een auto ongeluk zo snel mogelijk weer achter het stuur moet. Voor je niet met durft.
In zijn hoofd maakt hij het nu steeds enger. Ik denk dat je er al veel te veel drama omheen hebt gemaakt voor zoon en dat is zoals je nu gemerkt hebt niet helpend.
Bovendien is het niet slim om zoon te zeggen dat hij nooit meer gaat vallen.
Dat kan altijd gebeuren al is het maar door een ander. En daarna vertrouwd hij je echt niet meer.
Je had beter kunnen zeggen dat hij toch al heel vaak mee geweest was zonder te vallen. Dat dit een ongelukje was en dat papa volgende keer beter oplet.
Dat je snapt dat hij het nu even eng vindt maar dat je niet alles met de auto of lopend kan doen dus dat hij gewoon echt weer achter op die fiets moet.
zondag 26 april 2020 23:03
Dank voor de reacties, wat veel, zo snel!
Wij doen zelf luchtig tegen hem (@Sugarmiss), maar voor peuter is het "navertellen en herbespreken" altijd heel belangrijk bij gebeurtenissen, en hier dus ook... Natuurlijk hebben we gezegd dat het een foutje van papa was dat niet nog eens gebeurt, niet dat hij nooit meer kan vallen (maar misschien is er voor een peuter idd geen verschil).
Morgen maar eens proberen met pop in het zitje, dat is een goed idee en past goed bij z'n beleving, denk ik.
Wij doen zelf luchtig tegen hem (@Sugarmiss), maar voor peuter is het "navertellen en herbespreken" altijd heel belangrijk bij gebeurtenissen, en hier dus ook... Natuurlijk hebben we gezegd dat het een foutje van papa was dat niet nog eens gebeurt, niet dat hij nooit meer kan vallen (maar misschien is er voor een peuter idd geen verschil).
Morgen maar eens proberen met pop in het zitje, dat is een goed idee en past goed bij z'n beleving, denk ik.
zondag 26 april 2020 23:19
Wat sneu, mijn zoon kon zich op die leeftijd ook echt enorme zorgen over dat soort dingen waren (hij weigerde bijvoorbeeld ergens te slapen waar geen rookmelders waren, vooral toen hij klein was dacht hij altijd te ver door).
Ik nam hem altijd wel serieus. In dit geval zou ik inderdaad benadrukken dat dit heel stom was van papa, dat papa zich ook kapot geschrokken is en dat hij voortaan de fiets heel goed met beide handen vasthoudt en dat zoon maar heel goed moet opletten of papa dat ook doet en zo niet dan mag papa voor straf nooit meer ... (vul iets toepasselijks in, dit om er even wat humeur in te brengen, laat je kind maar lekker meeverzinnen in passende straffen).
Vervolgens was ik dan ook nog weleens van de onpedagogische aanpak om kind een klein zetje over de hobbel te geven. Zeggen dat je een stukje gaat fietsen naar de ijssalon bijvoorbeeld.
Ik nam hem altijd wel serieus. In dit geval zou ik inderdaad benadrukken dat dit heel stom was van papa, dat papa zich ook kapot geschrokken is en dat hij voortaan de fiets heel goed met beide handen vasthoudt en dat zoon maar heel goed moet opletten of papa dat ook doet en zo niet dan mag papa voor straf nooit meer ... (vul iets toepasselijks in, dit om er even wat humeur in te brengen, laat je kind maar lekker meeverzinnen in passende straffen).
Vervolgens was ik dan ook nog weleens van de onpedagogische aanpak om kind een klein zetje over de hobbel te geven. Zeggen dat je een stukje gaat fietsen naar de ijssalon bijvoorbeeld.
maandag 27 april 2020 07:48
De tip uit het boek the whole brain child is om samen met hem de gebeurtenis nog eens te doorlopen. Bijv. Weet je nog dat je laatst gevallen was met de fiets? Papa ging iets afgeven bij de buurvrouw en jij bleef zitten in het zitje. Wat gebeurdeer toen? Etc etc, feitelijk blijven, niet ingaan op papas schuld oid want dat snapt hij niet. En dit zo blijven herhalen totdat zijn emotie is verwerkt. Kinderen onder de 4 handelen vooral naar emotie en niet met logica zoals volwassen.
maandag 27 april 2020 08:05
Mijn ervaring is dat dat enorm verschilt per kind. Die van mij waren bijzonder vatbaar voor logica op die leeftijd.marielouisa schreef: ↑27-04-2020 07:48De tip uit het boek the whole brain child is om samen met hem de gebeurtenis nog eens te doorlopen. Bijv. Weet je nog dat je laatst gevallen was met de fiets? Papa ging iets afgeven bij de buurvrouw en jij bleef zitten in het zitje. Wat gebeurdeer toen? Etc etc, feitelijk blijven, niet ingaan op papas schuld oid want dat snapt hij niet. En dit zo blijven herhalen totdat zijn emotie is verwerkt. Kinderen onder de 4 handelen vooral naar emotie en niet met logica zoals volwassen.
maandag 27 april 2020 08:14
Bij mijn kind werkte logica dan juist. Maar zoals al gezegd, ik denk dat het per kind heel erg verschilt.marielouisa schreef: ↑27-04-2020 08:08Ja als ze niet in een emotie 'vastzitten'. To's zoontje lijkt geblokkeerd.
maandag 27 april 2020 08:42
Dat is niet zo gek, fietsstoeltje kapot toch? Dat is dan best een klap geweest dan. En dan nog doen alsof het niets wasmarielouisa schreef: ↑27-04-2020 08:08Ja als ze niet in een emotie 'vastzitten'. To's zoontje lijkt geblokkeerd.
maandag 27 april 2020 08:54
Bij echte angst werkt het niet, maar dat weet je dan ook weer en probeer je wat anders. Bij mijn kinderen kon het ze weleens net dat extra zetje geven, er is in dit geval nog geen sprake van een fobie.
maandag 27 april 2020 09:34
Je begrijpt me verkeerd, het boek gaf aan dat als kinderen geblokkeerd zijn in een emotie, dit geval angst, je die eerst moet verwerken, heeft niets te maken met de ernst van dr situatie.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑27-04-2020 08:42Dat is niet zo gek, fietsstoeltje kapot toch? Dat is dan best een klap geweest dan. En dan nog doen alsof het niets was
maandag 27 april 2020 15:06
Fijn dat jullie mee blijven denken. Vandaag weer "besproken" met peuter, lijkt wel te werken, al wil hij nog niet fietsen, hij wil wel proberen te zitten als hij wordt vastgehouden. Dus toch uitleg, praten, en tijd in dit geval, denk ik. En ijsje lijkt me een mooie eerste bestemming als hij eenmaal durft!
Over de val zelf, toch even reageren @RodeRoos en nog iemand die dat zei: die was echt niet enorm hard! Fietsstoeltje was kapot omdat precies het plastic van de gordelbevestiging was gebarsten. Dat is niet meer te repareren, want onveilig, en daarom stoeltje 'total loss', maar niet dat de brokstukken erbij lagen zeg maar, gelukkig niet! En we doen volgens mij ook niet of het niets was, toch? Anders had ik er überhaupt geen topic over geopend, denk ik...
Over de val zelf, toch even reageren @RodeRoos en nog iemand die dat zei: die was echt niet enorm hard! Fietsstoeltje was kapot omdat precies het plastic van de gordelbevestiging was gebarsten. Dat is niet meer te repareren, want onveilig, en daarom stoeltje 'total loss', maar niet dat de brokstukken erbij lagen zeg maar, gelukkig niet! En we doen volgens mij ook niet of het niets was, toch? Anders had ik er überhaupt geen topic over geopend, denk ik...
