Kinderen
alle pijlers
Peuter op observatie/diagnostiek-groep
dinsdag 30 juni 2020 14:08
Over een paar maanden gaat mijn peuter starten op een observatie/diagnostiekgroep voor 2 ochtenden per week, dit omdat zijn (taal)ontwikkeling erg achter loopt en er ook nog wat 'afwijkende' dingen zijn rondom zijn gedrag.
Na een aantal logopedie-sessies, een observatie van een orthopedagoog op het kdv en zorgen van onze kant is besloten hem hier voor minimaal vier maanden te observeren om er zo wellicht achter te komen waarom hij nog niet praat (hij is 2,5 en zegt zo goed als niks, op wat brabbelen na) en of dit te maken heeft met wellicht een taalontwikkelingsstoornis, of dat er meer 'iets' in het gedrag zit wat hem remt in zijn verdere ontwikkeling.
Ik vind het best spannend, maar ben ook blij dat dat hij hier kan starten. Hopelijk komen we er zo achter hoe we hem beter kunnen helpen.
Zijn er hier ouders met ervaring?
Na een aantal logopedie-sessies, een observatie van een orthopedagoog op het kdv en zorgen van onze kant is besloten hem hier voor minimaal vier maanden te observeren om er zo wellicht achter te komen waarom hij nog niet praat (hij is 2,5 en zegt zo goed als niks, op wat brabbelen na) en of dit te maken heeft met wellicht een taalontwikkelingsstoornis, of dat er meer 'iets' in het gedrag zit wat hem remt in zijn verdere ontwikkeling.
Ik vind het best spannend, maar ben ook blij dat dat hij hier kan starten. Hopelijk komen we er zo achter hoe we hem beter kunnen helpen.
Zijn er hier ouders met ervaring?
vrijdag 11 september 2020 12:21
Bij ons is dat ook gebeurd. Voelt inderdaad een beetje raar, maar heb maar gewoon zo normaal mogelijk gedaan. Degene die kwam observeren nam ook steeds een strategische plaats in waardoor het niet heel erg opviel, ook voor jezelf.
vrijdag 11 september 2020 12:49
Ja inderdaad, het ‘vlieg-op-de-muur’-principeHerfstblaadje19 schreef: ↑11-09-2020 12:21Bij ons is dat ook gebeurd. Voelt inderdaad een beetje raar, maar heb maar gewoon zo normaal mogelijk gedaan. Degene die kwam observeren nam ook steeds een strategische plaats in waardoor het niet heel erg opviel, ook voor jezelf.
dinsdag 15 september 2020 11:04
Gisteren was de thuisobservatie, ging eigenlijk wel prima. Zoon laat zich op de observatiegroep grotendeels hetzelfde zien als thuis. Kreeg ook gelijk wat handvatten mee hoe we op bepaalde momenten meer contact kunnen krijgen. Zo is zoon (en wij!) zo gewend aan het non-verbale communiceren. Hij pakt bijv. mijn hand en begeleidt mijn hand naar hetgeen hij wil hebben. De begeleider leerde om op die momenten eerst oogcontact te maken, voordat hij krijgt wat hij wil. Kleine dingetjes die wellicht gaan helpen.
woensdag 16 september 2020 21:46
Huh? Verkeerde topic?
dinsdag 29 september 2020 15:19
Vanmorgen gesprek met de gedragsdeskundige en vaste begeleider van zoon gehad. Aanpak is nu dat ze bij zoon een ontwikkelingsonderzoek gaan doen en starten met onderzoek naar autisme omdat hier toch wel sterkte vermoedens naar zijn. Tevens wordt een ergo-therapeut ingeschakeld i.v.m. de (moeite met) prikkelverwerking.
Op een behandelgroep bij ons in de buurt zou binnenkort plek zijn, dat is fijn! Deze observatiegroep zit zo'n 20 min. (auto)rijden bij ons vandaag dus best een belasting.
Was al met al een fijn gesprek. Ik merk dat het een soort proces is als ouder: de 1e gesprekken vond ik heel zwaar, maar het krijgt steeds meer een plekje. Ze lieten het ook heel erg aan ons als ouders over of we bijv. nu al wilden starten met de onderzoeken naar autisme ja of nee.
Ben wel heel benieuwd wat er uit het ontwikkelingsonderzoek komt.
Op een behandelgroep bij ons in de buurt zou binnenkort plek zijn, dat is fijn! Deze observatiegroep zit zo'n 20 min. (auto)rijden bij ons vandaag dus best een belasting.
Was al met al een fijn gesprek. Ik merk dat het een soort proces is als ouder: de 1e gesprekken vond ik heel zwaar, maar het krijgt steeds meer een plekje. Ze lieten het ook heel erg aan ons als ouders over of we bijv. nu al wilden starten met de onderzoeken naar autisme ja of nee.
Ben wel heel benieuwd wat er uit het ontwikkelingsonderzoek komt.
donderdag 8 oktober 2020 22:47
Ik spui nog ff door in mn eentje 
Vandaag in overleg met sociaal team en huidige behandelaars besproken dat zoon binnen nu en een maand al gaat starten bij behandelgroep in de buurt. We zijn er gisteren geweest en lijkt ons een fijne plek voor hem.
Betekent wel praktisch veel gedoe: behandelgroep is w’lijk 3 dagen tot 14.30u. En dan...? Zoon gaat nu naar kdv, daar stoppen we dan mee (ook ivm belasting voor hem), maar we hebben ook nog een baan... hoe gaan andere ouders hiermee om?
Vandaag in overleg met sociaal team en huidige behandelaars besproken dat zoon binnen nu en een maand al gaat starten bij behandelgroep in de buurt. We zijn er gisteren geweest en lijkt ons een fijne plek voor hem.
Betekent wel praktisch veel gedoe: behandelgroep is w’lijk 3 dagen tot 14.30u. En dan...? Zoon gaat nu naar kdv, daar stoppen we dan mee (ook ivm belasting voor hem), maar we hebben ook nog een baan... hoe gaan andere ouders hiermee om?
vrijdag 9 oktober 2020 12:07
Wat fijn promesso!promesso schreef: ↑08-10-2020 22:47Ik spui nog ff door in mn eentje
Vandaag in overleg met sociaal team en huidige behandelaars besproken dat zoon binnen nu en een maand al gaat starten bij behandelgroep in de buurt. We zijn er gisteren geweest en lijkt ons een fijne plek voor hem.
Betekent wel praktisch veel gedoe: behandelgroep is w’lijk 3 dagen tot 14.30u. En dan...? Zoon gaat nu naar kdv, daar stoppen we dan mee (ook ivm belasting voor hem), maar we hebben ook nog een baan... hoe gaan andere ouders hiermee om?
Onze zoon ging 3 ochtenden, dat was te overzien. Twee dagen daarvan ging hij ‘s middags door naar het kdv, dat was dus een combi. Op het werk gelukkig kunnen regelen dat ik iets later kon beginnen en tussendoor even heen en weer kon rijden.
Tot 14.30 uur is wel onhandig! Daarna nog kdv lijkt mij ook veel, plus dat je dan voor de hele middag betaalt wastschi terwijl hij maar een paar uurtjes zou komen. Maar “even” 3x per week 2-3 uur verlof opnemen loopt ook rap op. Plus dat dat op jullie werk ook niet altijd mogelijk is waarschijnlijk.
vrijdag 9 oktober 2020 13:47
Ah jij maakte dus wel de combi? Denk dat wij toch ook wel moeten, aangezien het anders niet te organiseren is. Voordeel is dat deze behandelgroep in een regulier psz-centrum zit en hij dus vanaf 14.30u ‘intern’ door kan schuiven. Geen idee hoe dat qua uren zit, maar we hoeven straks geen kdv te betalen dus dat scheelt.
Maar onhandig is het wel! Merk sowieso dat het best een uitdaging is de gehele zorg/opvang te combineren met werk.
Maar onhandig is het wel! Merk sowieso dat het best een uitdaging is de gehele zorg/opvang te combineren met werk.
vrijdag 9 oktober 2020 16:39
Oh dat is ideaal zeg, dat dat in hetzelfde gebouw zit! Bij ons zaten behandelgroep en kdv in verschillende plaatsen, kwartier met de auto en dan weer terug naar het werk (gelukkig zat behandelgroep vlakbij werk). Dan zou ik het gewoon proberen en kijken hoe het gaat.promesso schreef: ↑09-10-2020 13:47Ah jij maakte dus wel de combi? Denk dat wij toch ook wel moeten, aangezien het anders niet te organiseren is. Voordeel is dat deze behandelgroep in een regulier psz-centrum zit en hij dus vanaf 14.30u ‘intern’ door kan schuiven. Geen idee hoe dat qua uren zit, maar we hoeven straks geen kdv te betalen dus dat scheelt.
Maar onhandig is het wel! Merk sowieso dat het best een uitdaging is de gehele zorg/opvang te combineren met werk.
Wij hebben afgelopen maandag de intake bij de orthopedagoog gehad, dus het traject gaat lopen nu.
vrijdag 9 oktober 2020 19:19
vrijdag 9 oktober 2020 19:58
Onze zoon zat eerst 12 weken in een observatiegroep, dat was 2 ochtenden per week. Toen het advies gekregen voor de behandelgroep, daar ging hij dus 3 ochtenden per week naartoe en dat duurde een jaar.promesso schreef: ↑09-10-2020 19:19Ja fijn hé! Als hij er in de toekomst aan toe is zou hij wellicht ook mee kunnen draaien op de reguliere groep. Vind het alleen wel lastig qua belasting voor hem... maar aan de andere kant: we moeten ook gewoon werken.
Ben benieuwd naar het traject! Hoe lang duurt zoiets?
zaterdag 10 oktober 2020 08:26
zaterdag 10 oktober 2020 09:05
Heb het hele verhaal gelezen, wat fijn dat er al op deze manier naar een kind gekeken word. Hier een moeder van een iets oudere tiener. Onze zoektocht destijds was anders. Onze zoon praatte ook laat en toen hij eenmaal ging praten, begon hij elk woord met dezelfde letter.
Wij zijn begonnen met logopedie en de kno arts. Heeft ook buisjes gehad, meerdere keren. Via logopedie bij een gz psycholoog terecht gekomen van het ziekenhuis. Het viel haar op dat hij de hele tijd rustig bleef spelen en geen contact zocht met ons tussendoor. Hou het in de gaten werd er gezegd en we zijn op een wachtlijst gekomen voor onderzoek naar dcd, ook omdat hij lichamelijk wat problemen had. Dat onderzoek vond plaats op een revalidatie centrum. Dcd kwam er niet uit, wel een sensorische integratie stoornis en nog wat lichamelijks. Hij heeft daar een jaar lang borstel therapie gehad, ergo en fysio. Dat heeft hem enorm geholpen. De psycholoog daar zag wel wat autisme kenmerken, maar veel paste ook nog bij de leeftijd. Met dat in ons achterhoofd zijn we er op 8 jarige leeftijd achter gekomen dat zoon klassiek autisme had. Inmiddels is dat veranderd naar hoog functionerend autisme en zit hij inmiddels op de universiteit.
Wat ik jullie vooral wil meegeven is om niet te ver voorruit te kijken. Waar wij soms dachten dat hij dingen nooit zou kunnen, kon hij het een jaar later wel ineens. Ook nu doen we dat nog. Alleen wonen kan hij bijvoorbeeld nog echt niet, alleen reizen nu wel.
Wij zijn begonnen met logopedie en de kno arts. Heeft ook buisjes gehad, meerdere keren. Via logopedie bij een gz psycholoog terecht gekomen van het ziekenhuis. Het viel haar op dat hij de hele tijd rustig bleef spelen en geen contact zocht met ons tussendoor. Hou het in de gaten werd er gezegd en we zijn op een wachtlijst gekomen voor onderzoek naar dcd, ook omdat hij lichamelijk wat problemen had. Dat onderzoek vond plaats op een revalidatie centrum. Dcd kwam er niet uit, wel een sensorische integratie stoornis en nog wat lichamelijks. Hij heeft daar een jaar lang borstel therapie gehad, ergo en fysio. Dat heeft hem enorm geholpen. De psycholoog daar zag wel wat autisme kenmerken, maar veel paste ook nog bij de leeftijd. Met dat in ons achterhoofd zijn we er op 8 jarige leeftijd achter gekomen dat zoon klassiek autisme had. Inmiddels is dat veranderd naar hoog functionerend autisme en zit hij inmiddels op de universiteit.
Wat ik jullie vooral wil meegeven is om niet te ver voorruit te kijken. Waar wij soms dachten dat hij dingen nooit zou kunnen, kon hij het een jaar later wel ineens. Ook nu doen we dat nog. Alleen wonen kan hij bijvoorbeeld nog echt niet, alleen reizen nu wel.
zaterdag 10 oktober 2020 14:12
Wat fijn dit te lezen Sarah, mooi hoe je zoon zich ontwikkelt heeft. Het is idd een goede les niet te ver vooruit te kijken. Zoon wordt over een jaar 4 en nu valt al regelmatig het woordje ‘school’, terwijl wij daar nog helemaal niet mee bezig zijn. Eerst maar eens de behandelgroep, stap voor stap. Ik ga me eens inlezen in de diagnoses van je zoon. Borsteltherapie doet de ergotherapeut toch?
zaterdag 10 oktober 2020 18:03
Klopt, dat doet de ergo therapeut. Het heeft hem erg geholpen. Zal straks wat uitgebreider reagerenpromesso schreef: ↑10-10-2020 14:12Wat fijn dit te lezen Sarah, mooi hoe je zoon zich ontwikkelt heeft. Het is idd een goede les niet te ver vooruit te kijken. Zoon wordt over een jaar 4 en nu valt al regelmatig het woordje ‘school’, terwijl wij daar nog helemaal niet mee bezig zijn. Eerst maar eens de behandelgroep, stap voor stap. Ik ga me eens inlezen in de diagnoses van je zoon. Borsteltherapie doet de ergotherapeut toch?
zaterdag 10 oktober 2020 18:49
Mijn zoon was relatief jong toen hij aangemeld werd voor het dcd team. Hij was 4 of 5. Daarna is hij ongeveer een jaar twee keer per week behandeld op het revalidatie centrum. Een half uur ergo en een half uur fysio. Omdat hij ook op jonge leeftijd de borstel therapie heeft gehad, kon hij over bepaalde gevoeligheden heen groeien. Zo kon hij niet met blote voeten in het gras, op het zand, was douchen een probleem. Na de therapie kon dat wel.
De logopediste heeft trouwens ook nog gekeken naar verbale dyspraxie.
Uiteindelijk de autisme diagnose op 8 jarige leeftijd, achteraf gezien vielen er veel dingen op zijn plek.
En inderdaad voor nu, stapje voor stapje!
De logopediste heeft trouwens ook nog gekeken naar verbale dyspraxie.
Uiteindelijk de autisme diagnose op 8 jarige leeftijd, achteraf gezien vielen er veel dingen op zijn plek.
En inderdaad voor nu, stapje voor stapje!
zondag 11 oktober 2020 06:56
Wat fijn om te lezen Sarah!
@promesso: wij hebben met onze zoon een soortgelijk traject doorlopen. mede daarom ging hij pas met 4,5 jaar naar school, omdat er eerst goed gekeken moest worden naar wat bij hem zou passen. ik ben overigens wel op zeker moment op m’n strepen gaan staan want Passend Onderwijs wilde ivm Corona alles maar blijven uitstellen.
Onze zoon zit nu op het SBO. Ik had geen idee dat dat ook nog bestond, maar dat is een soort tussenvorm van het speciaal onderwijs en het reguliere onderwijs. Hij krijgt wel het gewone aanbod, maar zit dan met 12 kinderen in de klas ipv met 30. En dan met een juf, onderwijsassistent en een stagiair.
Hij is na de zomervakantie gestart en heeft het heel erg naar z’n zin. Ik heb lang gedacht: ojee, als hij maar wel naar het reguliere onderwijs kan. Maar inmiddels snap ik niet meer waarom ik dat toen wilde. Hij vindt school nu echt leuk, is minder overprikkeld en gaat met sprongen vooruit. Het blijft een zoektocht om uit te vinden hoe hij iets leert, zindelijkheid is nog steeds een drama, maar het belangrijkste is dat het nu een gelukkig kind is.
Qua werk heeft uiteindelijk mijn man een stap teruggedaan. Die is halve dagen gaan werken en werkt een volle dag op de dag dat ik thuis ben. Ik werk 4 dagen en hij nu 3 (4x halve dag, 1 volle dag). Gelukkig kon dat met zijn baan.
@promesso: wij hebben met onze zoon een soortgelijk traject doorlopen. mede daarom ging hij pas met 4,5 jaar naar school, omdat er eerst goed gekeken moest worden naar wat bij hem zou passen. ik ben overigens wel op zeker moment op m’n strepen gaan staan want Passend Onderwijs wilde ivm Corona alles maar blijven uitstellen.
Onze zoon zit nu op het SBO. Ik had geen idee dat dat ook nog bestond, maar dat is een soort tussenvorm van het speciaal onderwijs en het reguliere onderwijs. Hij krijgt wel het gewone aanbod, maar zit dan met 12 kinderen in de klas ipv met 30. En dan met een juf, onderwijsassistent en een stagiair.
Hij is na de zomervakantie gestart en heeft het heel erg naar z’n zin. Ik heb lang gedacht: ojee, als hij maar wel naar het reguliere onderwijs kan. Maar inmiddels snap ik niet meer waarom ik dat toen wilde. Hij vindt school nu echt leuk, is minder overprikkeld en gaat met sprongen vooruit. Het blijft een zoektocht om uit te vinden hoe hij iets leert, zindelijkheid is nog steeds een drama, maar het belangrijkste is dat het nu een gelukkig kind is.
Qua werk heeft uiteindelijk mijn man een stap teruggedaan. Die is halve dagen gaan werken en werkt een volle dag op de dag dat ik thuis ben. Ik werk 4 dagen en hij nu 3 (4x halve dag, 1 volle dag). Gelukkig kon dat met zijn baan.
