Peuter vraagt 100x toestemming voor hetzelfde

27-01-2020 16:55 100 berichten
Ik zit even met iets vaags. Mijn peuter is 3,5 en ze is al zindelijk en kan zelf deuren open maken uit bed komen naar de wc etc. Lampen aan en uitdoen gaat ook prima. Ze gaat s ochtends zelfstandig naar de wc. Dus ze durft zich door het huis te bewegen. Maar nu. Ze vraagt dus constant overal toestemming voor. "Mama mag ik naar boven om te spelen?" Bijvoorbeeld. Ik heb al vaak gezegd dat dit gewoon mag. Maar als ik ja zeg gaat ze het daarna nog rustig 4 of 5x vragen. Nu is ze net boven wezen spelen en ze kan en mag gewoon naar beneden en de woonkamer in. Ook dit meermaals gezegd en uitgelegd. Nu roept ze vanuit de gang of ze binnen mag komen. Normaliter moet ik dan minstens 4x JA roepen of zeggen voor ze daadwerkelijk binnen komt. En nee ze is niet doof. Nu dacht ik ik zeg eens gewoon niks. Bedoel de deur kan open en dicht dus eens kijken wat ze doet. En nu staat ze alsof er een onzichtbare barrière is al 5 min te dralen en te zingen in de gang. Ik ben nog nooit boos op haar geweest om wel of niet een kamer in of uit gaan. Ze gaat op een dag ook zelf door die deur om van of naar de wc te gaan en dus snap ik er niks van. Het gaat met meerdere dingen zo. Dat ze voor zowat elk hapje toestemming vraagt. Toestemming om een slokje drinken te nemen toestemming om met haar speelgoed te spelen en niet 1 maar zeker 5 x per onderwerp. Het is een schat van een meisje maar ik ben onderhand horendol ervan. Want ik heb ook meerdere malen gezegd dat ze met het speelgoed in de woon kamer mag spelen wanneer ze wil en het niet constant hoeft te vragen. Ook heb ik weleens geprobeerd om een wedervraag te stellen om uit te vissen waarom ze dit vraagt maar dat weet ze zelf ook niet. Nu as we speak staat ze dus op de deur te kloppen echt why. En wandelt ze weer naar boven. Ze heeft nog nooit toestemming hoeven vragen om naar beneden te mogen komen. En nu snap ik dat je denkt Zeg dan gewoon ja. Maar als ik dat doe vraagt ze het dus nog 4x of ze binnen mag komen echt aargh.

Is dit een fase of is het een tik van de molen?
Alle reacties Link kopieren
Deels herkenbaar. Mijn jongste kreeg dit soort dingen toen hij wat ouder was. Zijn uiteindelijk bij de praktijkondersteuner geweest voor een aantal gesprekken. Het had bij hem heel erg met bevestiging te maken en een soort routines die hem vastigheid en vertrouwen gaven. Uiteindelijk hebben die gesprekken hem er wel een deel af geholpen, maar deels zit het er nog in (en hij is 12 nu).

Mijn tip: neem eens contact op met het consultatiebureau (heet dat nu CJG?) en vraag daar eens of ze mee willen denken. Probeer een ervaren iemand te krijgen. En anders via de huisarts. Bij ons ging het niet vanzelf over, werd alleen maar erger en ik werd er soms ook gek van.
Succes!
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon heeft het nooit zo extreem gedaan, maar soms wel wat neigingen daar toe en bij hem komt het denk ik omdat hij alles zo graag heel goed doet. Zou dat bij je dochter kunnen kloppen? Ze zegt mag ik, maar bedoelt eigenlijk doe ik het goed zo, vind je het mooi, is dit wat je verwacht van me?
CHL schreef:
27-01-2020 17:06
Haha mijn peuter doet dit soms ook (ok niet 4 keer achter elkaar), maar vraagt soms de gekste dingen en reageert vervolgens heel opgetogen als hij "toestemming" krijgt. 'Mag ik op de bank zitten mama?' 'Ja tuurlijk mag je dat schat.' 'Oh, dank je mama!!!!'
:rofl:
Hahaha ja dit dus. Maar snap je dat als je kind dat bij de stomste dingen tig keer doet dat je er op een gegeven moment een sik van krijgt?
Schijtirritant is nogal een term.
Maak er een grapje van door het gedrag te spiegelen. Leg geduldig uit dat het niet hoeft, kondig aan dat je binnenkort geen antwoord meer geeft op dit soort vragen. Ga iets leuks met haar doen.
Alle reacties Link kopieren
Weten ze op het kinderdagverblijf waarom ze dit doet?
Alle reacties Link kopieren
Aandacht!
Dochter van 4 doet dit ook maar dan met ander soort vragen. Gisteren bijvoorbeeld wilde ze een donut. Gezegd dat ze die na het avondeten mocht. Tot we dat ding gaan eten vraagt ze dan gerust 20 x of ze die donut mag. 🤦‍♀️ Weet soms ook niet meer wat ik moet zeggen.
Betty_Slocombe schreef:
27-01-2020 17:19
Schijtirritant is nogal een term.
Maar dat is het wel. Zeker als dit dagelijks gebeurt.

TO, laat je niks aanpraten over je scheiding, dat is hier namelijk ni e t aan de hand. Sommige peuters/kleuters hebben dit blijkbaar. En het is maar een fase😂 Als ze het over een paar jaar nog doet zou ik hulp inschakelen.
Alle reacties Link kopieren
jahoor, heel normaal.
En ook als hij een verhaal wil vertellen.

mama, weet je? mama weet je? mama weet je? toen we buiten gingen spelen, toen we buiten gingen spelen.. mama weet je? toen we buiten gingen spelen, ging ik van de glijbaan!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen kinderen, dus ik weet er vast niks van, maar het eerste wat ik dacht was: zou dit niet haar manier kunnen zijn om te vragen om meer regels en structuur.

Overigens ook ingegeven door je opmerking dat het 1 groot vrij kader is en ze op het eerste oog vrij veel zelfstandig mag doen en doet met haar 3 jaar.
meisje85 wijzigde dit bericht op 27-01-2020 17:38
31.81% gewijzigd
MarijeMarije schreef:
27-01-2020 17:18
Deels herkenbaar. Mijn jongste kreeg dit soort dingen toen hij wat ouder was. Zijn uiteindelijk bij de praktijkondersteuner geweest voor een aantal gesprekken. Het had bij hem heel erg met bevestiging te maken en een soort routines die hem vastigheid en vertrouwen gaven. Uiteindelijk hebben die gesprekken hem er wel een deel af geholpen, maar deels zit het er nog in (en hij is 12 nu).

Mijn tip: neem eens contact op met het consultatiebureau (heet dat nu CJG?) en vraag daar eens of ze mee willen denken. Probeer een ervaren iemand te krijgen. En anders via de huisarts. Bij ons ging het niet vanzelf over, werd alleen maar erger en ik werd er soms ook gek van.
Succes!
Ga ik even doen. Want ik kom er zelf niet uit.

-als ik toestemming geef blijft ze vragen
-als ik het negeer blijft ze doorgaan
-als ik uitleg wat wel mag vraagt ze het de keer erop gewoon weer

Ze is mijn eerste en enige dus ik kon zelf even niet inschatten in hoeverre dit een fase is die zelf over gaat of iets waar hulp wenselijk bij is. Vandaar. Dus bedankt voor je tip.
Spiegelen? Als in:
Mag ik je kleren uittrekken.
Mag ik je haren wassen.
Mag ik je naar bed brengen.
Mag ik je haren in een staart doen.
En dan ook 4 keer of meer vragen.
Kijken hoe zij reageert?

(Niet heel serieus deze reactie, maar zou toch wel benieuwd zijn naar haar reactie.)

Succes. Ook al zal het een fase zijn, vervelend lijkt het mij zeker ook wel.
Betty_Slocombe schreef:
27-01-2020 17:19
Schijtirritant is nogal een term.
Maak er een grapje van door het gedrag te spiegelen. Leg geduldig uit dat het niet hoeft, kondig aan dat je binnenkort geen antwoord meer geeft op dit soort vragen. Ga iets leuks met haar doen.
Al weken mijn aanpak

En leuke dingen doen we volop en aandacht krijgt ze zat. Ze helpt me mee met klusjes in huis we gaan wandelen en naar de speeltuin en ballorig of zwemmen of samen iets bakken. Vandaag is ze mee geweest naar de winkel hebben we granola gebakken en samen met de loco en een puzzel en ik heb geholpen met knutselen. Tevens heeft ze met mijn vriend net in de tuin gerommeld hebben we samen de kat gekamd en daarna heeft ze zelf even in haar speelhoek gespeeld alvorens ze aangaf even maar boven te willen. Het praatje "je hoeft het niet te vragen of je weer binnen mag komen " heeft ze meermaals gehad.

O alsof de duvel ermee speelt vraagt ze net "Mag ik op de bank zitten"
kerst schreef:
27-01-2020 17:20
Weten ze op het kinderdagverblijf waarom ze dit doet?
Nee ze kwamen bij mij of ze dit van mij moest. Dus ik heb ze uitgelegd dat dit absoluut niet zo is. Tips hadden ze niet.
Alle reacties Link kopieren
Heb je al eens gezegd: waarom vraag je dat?
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou toch benieuwd zijn hoe dit bij papa er aan toe gaat. Misschien moet ze juist daar wel alles vragen en is ze gewoon bang voor straf als ze iets doet wat ze niet heeft gevraagd? Kun je dat met je ex partner bespreken?
'Happiness is only real when shared'.
Alle reacties Link kopieren
HolyGirl schreef:
27-01-2020 17:40
Spiegelen? Als in:
Mag ik je kleren uittrekken.
Mag ik je haren wassen.
Mag ik je naar bed brengen.
Mag ik je haren in een staart doen.
En dan ook 4 keer of meer vragen.
Kijken hoe zij reageert?

(Niet heel serieus deze reactie, maar zou toch wel benieuwd zijn naar haar reactie.)

Succes. Ook al zal het een fase zijn, vervelend lijkt het mij zeker ook wel.
Ik zou dit ook niet adviseren, maar ben ook heel benieuwd wat er dan zou gebeuren, als experiment ;-D

Overigens niet eens met de mensen die roepen dat het heel normaal is en maar een fase, ik vind dit geen normaal gedrag en het lijkt me voor niemand fijn.
Alle reacties Link kopieren
louti schreef:
27-01-2020 17:44
Heb je al eens gezegd: waarom vraag je dat?
Ook mijn eerste vraag.. 'Waarom vraag je dat?' 'Tuurlijk, waarom denk je dat het niet mag?'
Zou ze het niet meer als een mededeling bedoelen? Al is het dan raar dat ze niet gewoon binnenkomt na de vraag.

Praat je zelf veel in de vraagvorm? 'Zullen we de kat gaan kammen?' in plaats van 'Kom, we gaan de kat gezellig kammen'.
Alle reacties Link kopieren
To, dit doet mijn zoon ook van ongeveer 3,5, het is de peuterpubertijd.
Net zoals pubers willen ze dus extra bevestiging.

Zelf word ik er helemaal gek van en heb zelf de adviezen die hier staan allang geprobeerd. Het werkte niet, en in mijn geval doet de psz ook geen drol.

Tot 10 tellen is het enige wat je kunt doen, en je kind benaderen van de zelfde hoogten dus jij op je knieèn en rustig blijven communiceren.

Nu dit typend hoor ik ook vanaf de bank!

Zoon heeft een wekker gekregen.
Hoor nu ook 80 keer
“ wekker doet het niet”
“ maamaa ik hoor niets”
“ geen batterij in” ( zit er wel in)
Maar ondanks alles is het soms echt wel om te gieren. :rofl: :rofl:
Minds are Like Parachutes, they Only Function when open #.
totallyfree schreef:
27-01-2020 17:52
Ik zou toch benieuwd zijn hoe dit bij papa er aan toe gaat. Misschien moet ze juist daar wel alles vragen en is ze gewoon bang voor straf als ze iets doet wat ze niet heeft gevraagd? Kun je dat met je ex partner bespreken?
Helaas niet.
Alle reacties Link kopieren
Misschien kun je verschillende onderdelen van de dag aan haar aanbieden in een tekening/gesprek.

Bijv "eten". Maak allebei een tekening van eten, met een vol bord, bestek etc. Wat hoort er allemaal bij eten? Ja inderdaad, dat je je aardappels eet. Ja en je mag een hapje Boontjes en een stukje kipfilet. En als je dorst heb neem je een slokje. En je bestek kun je gebruiken bij het eten enz. En dan afsluiten met "en dat hoort allemaal bij het eten. Dus als we gaan eten mag je dat allemaal doen. Want zo hoort dat"


Of heel duidelijk aangeven dat jij als je bij bijv familie op visite bent ook niet vraagt of je de kamer mag inkomen, naar de wc mag gaan etc.

Je kunt ook proberen om haar een periode heel erg te betrekken bij het huis. "Dit is ons huis. Van mama maar ook van jou. Wij wonen hier". Bijv door haar een bloemetje voor op tafel uit te laten zoeken ofzo of samen met haar iets te veranderen in huis, waardoor het echt weer "eigen" wordt en ze hopelijk beseft dat dit ook haar huis is en zij hier zichzelf mag zijn? (maar dan op peuterniveau)
Alle reacties Link kopieren
Eggo schreef:
27-01-2020 17:11
Gescheiden toen ze 1 was. Ze weet niet beter dan dat mama en papa niet in 1 huis wonen.
Hoe was jullie omgangsregeling?
Het kan dus heel goed zijn dat ze bevestiging zoekt door overal jouw toestemming voor te vragen omdat ze een hechtingsstoring heeft opgelopen.

Dat alleen boven willen spelen is op die leeftijd ook best bijzonder. De meeste peuters willen gezellig de hele dag bij mama zijn en niet in hun eentje boven spelen.

Jammer dat jij er niet zo goed tegen kan dat je kind om bevestiging vraagt maar lokt mij wel belangrijk om haar daar in tegemoet te komen.
Eggo schreef:
27-01-2020 18:05
Helaas niet.
Je kunt dat niet bespreken? Want..?
Alle reacties Link kopieren
Eggo schreef:
27-01-2020 17:40
Al weken mijn aanpak

En leuke dingen doen we volop en aandacht krijgt ze zat. Ze helpt me mee met klusjes in huis we gaan wandelen en naar de speeltuin en ballorig of zwemmen of samen iets bakken. Vandaag is ze mee geweest naar de winkel hebben we granola gebakken en samen met de loco en een puzzel en ik heb geholpen met knutselen. Tevens heeft ze met mijn vriend net in de tuin gerommeld hebben we samen de kat gekamd en daarna heeft ze zelf even in haar speelhoek gespeeld alvorens ze aangaf even maar boven te willen. Het praatje "je hoeft het niet te vragen of je weer binnen mag komen " heeft ze meermaals gehad.

O alsof de duvel ermee speelt vraagt ze net "Mag ik op de bank zitten"
Die aandacht krijgt ze zat. Daarmee krijg ik het gevoel alsof je zegt ze krijgt al meer aandacht dan ik wil geven of waarvan ik vindt dat ze dat nodig heeft.

Je kind is gewoon een peuter die hebben de hele dag aandacht nodig.
Dat is nou eenmaal inherent aan een kind hebben.

Me time heb je alleen als ze in bed liggen of iemand anders even de zorg overneemt.
Alle reacties Link kopieren
Eggo schreef:
27-01-2020 18:05
Helaas niet.
Je kunt opvoeddinge toch wel bespreken? Desnoods via een mediator weet ik het. OF via mailcontact wat dan ook.
'Happiness is only real when shared'.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven