Kinderen
alle pijlers
Pittige kleuter, herkenning?
zondag 18 oktober 2020 11:31
Van baby; "het wordt wel makkelijker als de tandjes doorzijn/ ze kunnen kruipen/lopen/praten"
Naar peuter; "ik ben twee, dus ik zeg nee - ik ben drie dus ik wil niet - ja ze is zooo toe aan school"
Naar kleuter; "als ze gewend is aan school gaat het echt beter..."
Zijn we nu al 5,5 jaar met onze slimme, vlotte maar pittige oudste dame aan het stoeien.
Op school gaat het prima, veel vrienden, sportief, leergierig, lief, beleefd. Thuis gaat het echter mis zodra ze iets 'moet'. Dat proberen we te voorkomen, maar ja, soms moet ze toch echt even zelf haar broek aandoen/ uit bad / iets uit haar kamer pakken... Keuzes geven daarbij heeft nooit gewerkt (vragen wij; wil je a of b, zij zegt; ik wil c). Dat resulteert in krijsbuien van een half uur tot een uur, waar we allemaal (ook papa) gevangen zitten in koppigheid. Dit gebeurt gemiddeld 1 keer per dag, maar dagen 2-3 keer, soms dagen niet.
Haar jongere zusje (3,5) gaat het nu af en toe voor haar oplossen (opruimen, ook preventief uit zichzelf) en dat breekt echt mijn hart.
Boeken over gevoelige pittige kinderen geven wel herkenning, maar de handvatten helpen maar beperkt. Als ik google op pittige kleuter wordt ik doorverwezen naar peuter tips. Is er iemand die dit op 'latere' leeftijd nog kent?
Naar peuter; "ik ben twee, dus ik zeg nee - ik ben drie dus ik wil niet - ja ze is zooo toe aan school"
Naar kleuter; "als ze gewend is aan school gaat het echt beter..."
Zijn we nu al 5,5 jaar met onze slimme, vlotte maar pittige oudste dame aan het stoeien.
Op school gaat het prima, veel vrienden, sportief, leergierig, lief, beleefd. Thuis gaat het echter mis zodra ze iets 'moet'. Dat proberen we te voorkomen, maar ja, soms moet ze toch echt even zelf haar broek aandoen/ uit bad / iets uit haar kamer pakken... Keuzes geven daarbij heeft nooit gewerkt (vragen wij; wil je a of b, zij zegt; ik wil c). Dat resulteert in krijsbuien van een half uur tot een uur, waar we allemaal (ook papa) gevangen zitten in koppigheid. Dit gebeurt gemiddeld 1 keer per dag, maar dagen 2-3 keer, soms dagen niet.
Haar jongere zusje (3,5) gaat het nu af en toe voor haar oplossen (opruimen, ook preventief uit zichzelf) en dat breekt echt mijn hart.
Boeken over gevoelige pittige kinderen geven wel herkenning, maar de handvatten helpen maar beperkt. Als ik google op pittige kleuter wordt ik doorverwezen naar peuter tips. Is er iemand die dit op 'latere' leeftijd nog kent?
kleinezon wijzigde dit bericht op 18-10-2020 16:28
0.55% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 16:31
zondag 18 oktober 2020 16:32
Misschien heb ik geluk gehad hoor, maar ik heb dus gewoon eens gebeld met een pedagoog van CJG (enorme drempel voelde ik!), en in die 45 minuten heb ik zóveel goede tips gekregen, zowel qua aanpak als dingen om te lezen, dat dat ons enorm heeft geholpen.
zondag 18 oktober 2020 16:33
Moet: Het uit bed komen op schooldagen of als we ergens heen moeten, meelopen van/naar school.
De rest is minder dringend. Misschien kunnen we daar wel vaker flexibel in kunnen zijn. Als haar zusje iets wel doet na een keer aandringen (bord naar de keuken, jas ophangen...) vind ik het extra lastig haar 'vrijuit' te laten gaan.
Keuzes geven; wat ze op brood wil, drinken? / fietsen of lopen? Broek of rok?
kleinezon wijzigde dit bericht op 18-10-2020 17:02
4.55% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 17:01
Kun je de naam pb-en?B1loemetje schreef: ↑18-10-2020 15:59Weet bv een fijn iemand in Arnhem, maar is mogelijk te ver weg?
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 17:20
Tja, welkom in de echte wereld.
School is nu eenmaal gewoon niet zinnig, niet nuttig, niet leuk. Wie herinnert zich niet die steen in de maag op zondag, omdat je maandag weer 'moest'?
Je kan helaas niet alleen maar dingen doen die je leuk vindt… Daar moet je als kind ook mee leren omgaan.
anoniem_63613ca6e2601 wijzigde dit bericht op 18-10-2020 17:54
53.45% gewijzigd
zondag 18 oktober 2020 17:42
Hier werkt het om te anticiperen op de drama.
Avond van te voren kleren uitzoeken. Afspreken dat we daar geen drama over maken. En haar aan die afspraak houden.
Eigen regie geven. Dus in de ochtend er niet bovenop zitten, maar zeggen dat ze zelf zich even moet aankleden.
En als echt niets meer werkt gaat ze hier nog ouderwets in de hoek.
Overigens las ik ook dat je haar rustig buiten laat staan krijsen omdat iemand anders haar moet tillen. Maar je kan haar toch gewoon oppakken en haar binnen neerzetten?
Het lijkt erop dat jullie erg graag willen dat ze in jullie pas loopt. Misschien dat een beetje loslaten en ook wat haar kant op bewegen.
Avond van te voren kleren uitzoeken. Afspreken dat we daar geen drama over maken. En haar aan die afspraak houden.
Eigen regie geven. Dus in de ochtend er niet bovenop zitten, maar zeggen dat ze zelf zich even moet aankleden.
En als echt niets meer werkt gaat ze hier nog ouderwets in de hoek.
Overigens las ik ook dat je haar rustig buiten laat staan krijsen omdat iemand anders haar moet tillen. Maar je kan haar toch gewoon oppakken en haar binnen neerzetten?
Het lijkt erop dat jullie erg graag willen dat ze in jullie pas loopt. Misschien dat een beetje loslaten en ook wat haar kant op bewegen.
zondag 18 oktober 2020 17:57
Het is méér dan dingen doen die je niet leuk vindt. Het is in je essentie niet-gezien worden, je heel de dag moeten aanpassen, het jezelf, je eigen wensen, behoeftes, verlangens opzij moeten zetten.steampunk11111111 schreef: ↑18-10-2020 17:20Tja, welkom in de echte wereld.
School is nu eenmaal gewoon niet leuk. Wie herinnert zich niet die steen in de maag op zondag, omdat je maandag weer 'moest'?
Je kan helaas niet alleen maar dingen doen die je leuk vindt… Daar moet je als kind ook mee leren omgaan.
School hoeft niet per sé leuk te zijn, maar het zou wel een plek moeten zijn waar je je veilig voelt. Waar je dingen kunt leren en waar je zoveel mogelijk jezelf zou mogen zijn. Waar je je op een gezonde manier kunt ontwikkelen. En dit staat los van de regels van school, het stil moeten zitten en naar de juf moeten luisteren. Sterker nog, je kunt mijns inziens niet tot leren komen als je je in de basis niet veilig voelt op school. En dan is het een hele logische reactie om alle frustratie en verdriet er thuis, waar het wel veilig is, eruit te gooien.
zondag 18 oktober 2020 18:03
Hecamel schreef: ↑18-10-2020 17:42Hier werkt het om te anticiperen op de drama.
Avond van te voren kleren uitzoeken. Afspreken dat we daar geen drama over maken. En haar aan die afspraak houden.
Eigen regie geven. Dus in de ochtend er niet bovenop zitten, maar zeggen dat ze zelf zich even moet aankleden.
Werkt niet, ze doet t domweg niet. Alleen met 'niets anders voor je aangekleed bent' maar daar hebben we bij school de tijd niet voor
En als echt niets meer werkt gaat ze hier nog ouderwets in de hoek.
Hier op de gang
Overigens las ik ook dat je haar rustig buiten laat staan krijsen omdat iemand anders haar moet tillen. Maar je kan haar toch gewoon oppakken en haar binnen neerzetten?
Als de aanleiding van het gekrijs is dat ze niet getild werd, is dat qua consequent zijn niet handig. Het hele brullen was trouwens een uur, buiten een kwartiertje
Het lijkt erop dat jullie erg graag willen dat ze in jullie pas loopt. Misschien dat een beetje loslaten en ook wat haar kant op bewegen.
Ik wil dat ze haar bed uit komt als dat moet en na school naar huis loopt + 1 a 2 keer per dag iets kleins (eigen zooi opruimen). Owja, uit bad ken als het bad leeg is. Echt niet heel veel mi, maar misschien goed daar nog eens kritisch naar te kijken. Op vrije dagen, uitstapjes etc gaat het (meestal dan, het blijft een kind) wel prima. Maar als iets moet...
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 18:05
Dat is wat school zou moeten zijn. Maar, we leven niet in de ideale wereld. Helaas.Friezin71 schreef: ↑18-10-2020 17:57Het is méér dan dingen doen die je niet leuk vindt. Het is in je essentie niet-gezien worden, je heel de dag moeten aanpassen, het jezelf, je eigen wensen, behoeftes, verlangens opzij moeten zetten.
School hoeft niet per sé leuk te zijn, maar het zou wel een plek moeten zijn waar je je veilig voelt. Waar je dingen kunt leren en waar je zoveel mogelijk jezelf zou mogen zijn. Waar je je op een gezonde manier kunt ontwikkelen.
Het is wat het is.
Gelukkig duurt school niet je hele leven! Als volwassene is er gelukkig meer ruimte om je eigen ding te doen.
zondag 18 oktober 2020 18:09
Heeft jullie dochter een vol programma? Moet ze vroeg uit haar bedje? Of pas om 7.30 uur bijvoorbeeld.
Ik lees BSO opa/oma. Zou je haar dag/week rustiger kunnen maken door alleen school/thuis aan te bieden? Papa of mama thuis na school zou wellicht rust geven.
Ze klinkt erg overprikkeld, maar dat is mijn mening.
Ik lees BSO opa/oma. Zou je haar dag/week rustiger kunnen maken door alleen school/thuis aan te bieden? Papa of mama thuis na school zou wellicht rust geven.
Ze klinkt erg overprikkeld, maar dat is mijn mening.
zondag 18 oktober 2020 18:11
Ik ben begonnen met het lezen van de reacties en gestopt. Als iemand niet het type kind heeft (die ik iig heb en jij denk ik ook) hebben ze echt geen idee hoe het is. En dat lees je an de reacties en tips. Ik bedoel het niet vervelend hoor, ik snap het hee goed. Je moet er echt zelf mee dealen voor je het snapt.
Mijn tip, zoek de tips niet hier maar bij groepen als: gevoelig en strong willed. Het boek: hoogstimulatieve kind vond ik ook een eye opener.
Volgende tip: doe dit niet alleen. Zoek een coach die specifiek over dit onderwerp veel weet. Het ligt waarschijnlijk niet aan de opvoeding ( niet consequent genoeg blabla), maar zij kunnen handige tips geven. Maar vooral aan de slag met je kind.
Jullie dochter moet nog leren de vele emoties en prikkels die er binnen komen een plek te geven.
Mijn zoon is nu 6. Van zn 1,5 tm 5,5 hebben we het heeel pitig met hem gehad. Ik was gesloopt. Maar we hebben ook 2 jaar lang een coach laten komen. Ik heb veel erover gelezen zodat je beter begrijpt waar het gedrag vandaan komt. En nu begint het zn vruchten af te werpen. De laatste weken echt een super lief kind, stuk rustiger. Wel buien maar die zijn te behappen. Ik voel me nu heel anders ook.
Ik weet btw ook hoe het is om een kind te hebben met pittige buien, zoals ieder kind. E dat is echt niet vergelijkbaar.
Succes! Het gaat snel beter worden.
Mijn tip, zoek de tips niet hier maar bij groepen als: gevoelig en strong willed. Het boek: hoogstimulatieve kind vond ik ook een eye opener.
Volgende tip: doe dit niet alleen. Zoek een coach die specifiek over dit onderwerp veel weet. Het ligt waarschijnlijk niet aan de opvoeding ( niet consequent genoeg blabla), maar zij kunnen handige tips geven. Maar vooral aan de slag met je kind.
Jullie dochter moet nog leren de vele emoties en prikkels die er binnen komen een plek te geven.
Mijn zoon is nu 6. Van zn 1,5 tm 5,5 hebben we het heeel pitig met hem gehad. Ik was gesloopt. Maar we hebben ook 2 jaar lang een coach laten komen. Ik heb veel erover gelezen zodat je beter begrijpt waar het gedrag vandaan komt. En nu begint het zn vruchten af te werpen. De laatste weken echt een super lief kind, stuk rustiger. Wel buien maar die zijn te behappen. Ik voel me nu heel anders ook.
Ik weet btw ook hoe het is om een kind te hebben met pittige buien, zoals ieder kind. E dat is echt niet vergelijkbaar.
Succes! Het gaat snel beter worden.
zondag 18 oktober 2020 18:24
Wat mij wel hielp was heel spaarzaam zijn met nee. Ik ben het er niet mee eens dat je met conflictvermijding dictatortjes krijgt. Veel ouders, ik ook, zijn snel geneigd om nee te zeggen tegen iets wat ze zelf niet zouden verzinnen. Eten voordat je gaat eten bijvoorbeeld, in principe vanuit de boekjes een no-go, maar vaak zijn kinderen rond etenstijd niet te genieten van de honger. Dan geen koekje, maar voor ze het vragen een cracker of een banaan aanbieden. Doe je dat twee keer, dan is het ineens een gewoonte. Verder scheelde het als ik na thuiskomst eerst een kwartiertje ging zitten en wat drinken. Daarvoor dook ik gelijk de keuken in, waardoor de kinderen vanzelf de namiddagstress overnamen.
Neemt niet weg dat vooral jongste alsnog wel met vragen kon komen waarop ik nee moest zeggen, en ze dan vaak ook een enorme keel opzette. Je maakt van temperamentvolle kinderen niet eens volgzame kippetjes.
Wat wel grappig, of eigenlijk juist niet, was, was dat de pedagoog die ik had voor oudste vond dat ik alles goed deed, terwijl die van jongste me triple P wilde laten doen. En dat laatste werkt niet voor dit soort slimme pittige kinderen, maar levert alleen meer strijd op.
Neemt niet weg dat vooral jongste alsnog wel met vragen kon komen waarop ik nee moest zeggen, en ze dan vaak ook een enorme keel opzette. Je maakt van temperamentvolle kinderen niet eens volgzame kippetjes.
Wat wel grappig, of eigenlijk juist niet, was, was dat de pedagoog die ik had voor oudste vond dat ik alles goed deed, terwijl die van jongste me triple P wilde laten doen. En dat laatste werkt niet voor dit soort slimme pittige kinderen, maar levert alleen meer strijd op.
zondag 18 oktober 2020 19:00
Even voor de duidelijkheid: Ik wil verder de problemen niet downplayen, of roepen dat dat jullie maar aanstellers zijn.
Ik weet hoe serieus het is als niet gezien wordt of niet tot leren komt. Daar loop je gewoon schade van op.
Dus ja, logisch dat een kind daar ‘pittig’ van wordt. Een kind zet het ook op een krijsen als je het slaat, of op een andere wijze lichamelijke schade aandoet. Waarom zou het met psychische schade anders zijn?
Maar ja, het hoort er allemaal bij, want we hebben schoolplicht in dit land. Kennelijk vinden we dat belangrijk, dat iedereen in hetzelfde malletje gestopt wordt. Wat mij betreft schaffen we die achterlijke schoolplicht morgen nog af.
Ik weet hoe serieus het is als niet gezien wordt of niet tot leren komt. Daar loop je gewoon schade van op.
Dus ja, logisch dat een kind daar ‘pittig’ van wordt. Een kind zet het ook op een krijsen als je het slaat, of op een andere wijze lichamelijke schade aandoet. Waarom zou het met psychische schade anders zijn?
Maar ja, het hoort er allemaal bij, want we hebben schoolplicht in dit land. Kennelijk vinden we dat belangrijk, dat iedereen in hetzelfde malletje gestopt wordt. Wat mij betreft schaffen we die achterlijke schoolplicht morgen nog af.
zondag 18 oktober 2020 19:05
Je pb is wel aangekomen. Je hebt pb terug.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 19:19
Best wel vol, klopt. 5 dagen continurooster, 3 dagen bso. Binnenkort wordt dat 1 middag bso minder. Nog minder heeft weinig nut; school is de dominante vermoeiende factor. Opa en oma is verleden tijdTitanic40 schreef: ↑18-10-2020 18:09Heeft jullie dochter een vol programma? Moet ze vroeg uit haar bedje? Of pas om 7.30 uur bijvoorbeeld.
Ik lees BSO opa/oma. Zou je haar dag/week rustiger kunnen maken door alleen school/thuis aan te bieden? Papa of mama thuis na school zou wellicht rust geven.
Ze klinkt erg overprikkeld, maar dat is mijn mening.
Ze slaapt van 19.30 (dan ligt ze er in, soms speelt ze nog wat met de knuffels) tot 7.20.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 19:27
Dank voor je reactie.juliadenders schreef: ↑18-10-2020 18:11Ik ben begonnen met het lezen van de reacties en gestopt. Als iemand niet het type kind heeft (die ik iig heb en jij denk ik ook) hebben ze echt geen idee hoe het is. En dat lees je an de reacties en tips. Ik bedoel het niet vervelend hoor, ik snap het hee goed. Je moet er echt zelf mee dealen voor je het snapt.
Mijn tip, zoek de tips niet hier maar bij groepen als: gevoelig en strong willed. Het boek: hoogstimulatieve kind vond ik ook een eye opener.
Volgende tip: doe dit niet alleen. Zoek een coach die specifiek over dit onderwerp veel weet. Het ligt waarschijnlijk niet aan de opvoeding ( niet consequent genoeg blabla), maar zij kunnen handige tips geven. Maar vooral aan de slag met je kind.
Jullie dochter moet nog leren de vele emoties en prikkels die er binnen komen een plek te geven.
Mijn zoon is nu 6. Van zn 1,5 tm 5,5 hebben we het heeel pitig met hem gehad. Ik was gesloopt. Maar we hebben ook 2 jaar lang een coach laten komen. Ik heb veel erover gelezen zodat je beter begrijpt waar het gedrag vandaan komt. En nu begint het zn vruchten af te werpen. De laatste weken echt een super lief kind, stuk rustiger. Wel buien maar die zijn te behappen. Ik voel me nu heel anders ook.
Ik weet btw ook hoe het is om een kind te hebben met pittige buien, zoals ieder kind. E dat is echt niet vergelijkbaar.
Succes! Het gaat snel beter worden.
Hooggevoelig en strong willed herken ik veel in, al past het niet perfect. Maar dat kan natuurlijk ook nooit. Alleen die stereotypering van man, vrouw, meisje, jongen in het model werkt me zo gruwelijk op mijn feministische allergie, dat ik coaching in die hoek niet zag zitten. (Misschien ben ik ook wel wat gevoelig...).
Ik wil het niet meer alleen doen. Steeds als ik dit voorneem gaat het weer een weekje beter, dus ik ben benieuwd... Het is nu ook vakantie en we gaan zelfs even weg.
Fijn dat het voor jullie in rustiger vaarwater komt nu!
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 19:42
Hulp zoeken is altijd een goed idee. Dochter vond het altijd fijn om met een coach te praten en stoom af te blazen.Kleinezon schreef: ↑18-10-2020 19:27Dank voor je reactie.
Hooggevoelig en strong willed herken ik veel in, al past het niet perfect. Maar dat kan natuurlijk ook nooit. Alleen die stereotypering van man, vrouw, meisje, jongen in het model werkt me zo gruwelijk op mijn feministische allergie, dat ik coaching in die hoek niet zag zitten. (Misschien ben ik ook wel wat gevoelig...).
Ik wil het niet meer alleen doen. Steeds als ik dit voorneem gaat het weer een weekje beter, dus ik ben benieuwd... Het is nu ook vakantie en we gaan zelfs even weg.
Fijn dat het voor jullie in rustiger vaarwater komt nu!
Sowieso zou je eens neutraal aan dochter kunnen vragen hoe ze het op school vindt? Voelt ze zich prettig in de klas? Gaat ze graag naar school en de BSO. Dochter vond het lastig te verwoorden toen ze jong was, maar kon in ieder geval heel goed aangeven dat ze zich niet fijn voelde op school. Op de BSO, waar het goed klikte met de leidsters, ging het wel goed.
zondag 18 oktober 2020 19:59
Het is hier ook drama als iets moet.
Ik merk trouwens dat als ik uit zicht ben het een stuk soepeler verloopt dan als ik er wel bij ben. Dus man doet meestal het aankleden terwijl ik ff wat anders ga doen.
Het helpt hier echt om bepaalde dingen door haar te laten bepalen, een beetje regie geven op het leven. Mijn mantra is dan ook al sinds ze baby was, gaat het niet linksom, dan maar rechtsom.
Overigens klinkt het makkelijker dan dat het voelt hoor. Het is soms echt drama. Heb laatst van ellende gewoon maar nieuwe kleren gekocht, want alles wat in de kast lag was niet goed, of roze, of niet blauw, of te groot of een verkeerde jurk. En schoenen is hier helemaal crisis.
Ik denk overigens ook dat het met de tijd voor de vakantie te maken heeft. Dat was hier iig zo. Ze is nu 2 dagen vrij en ze is alweer een stuk meewerkender. En mijn eigen vooruitzicht. Een week geen gedoe in de ochtend helpt ook om er wat rooskleuriger in te staan.
Onderschat ook niet je eigen mentale status in dezen. Als jij gestresst bent zal zij daarop reageren. Of als je down bent of noem maar op.
zondag 18 oktober 2020 20:00
Ik herken je op, bij mij oudste dochter. Is nu 9 en is wel wat beter geworden, maar die wil ook al van jongs af aan niks moeten, wil graag autonoom zijn er cet, veel frustratie en woede bij haar. Wij hebben ook hulp gezocht, op een gegeven moment mee gestopt, want dochter wil niet praten, en we wilden haar ook niet gevoel geven dat er met haat wat mis is. Ze is overigens hoogbegaafd ook. Ik woon in de buurt van Zutphen, ik weet ook wel wat in Zutphen, maar dat moet je een btje liggen. Die mensen hebben in mijn ogen een nogal hoog antroposofisch gehalte, wat niet bij ons past, dus daar zijn we mee gestopt, maar als jou dat wel past, wie weet helpt t. Overigens, als je dochter heel slim/heb is, fan kan het voor haar wel fijn zijn om gelijkgestemde kinderen te treffen.
Wat bij ons heel erg hielp, was school inschakelen. Doordat er daar wat dingen zijn aangepast, ging het thuis ook beter
zondag 18 oktober 2020 20:02
Nee, maar als alles een worsteling is? He is voor lang niet alle kinderen zo dat ze op zondag een steen in de maag hebben hoor. Ik vind dit te kort door de bochtsteampunk11111111 schreef: ↑18-10-2020 17:20Tja, welkom in de echte wereld.
School is nu eenmaal gewoon niet zinnig, niet nuttig, niet leuk. Wie herinnert zich niet die steen in de maag op zondag, omdat je maandag weer 'moest'?
Je kan helaas niet alleen maar dingen doen die je leuk vindt… Daar moet je als kind ook mee leren omgaan.
zondag 18 oktober 2020 20:03
zondag 18 oktober 2020 20:07
juliadenders schreef: ↑18-10-2020 18:11Ik ben begonnen met het lezen van de reacties en gestopt. Als iemand niet het type kind heeft (die ik iig heb en jij denk ik ook) hebben ze echt geen idee hoe het is. En dat lees je an de reacties en tips. Ik bedoel het niet vervelend hoor, ik snap het hee goed. Je moet er echt zelf mee dealen voor je het snapt.
Mijn tip, zoek de tips niet hier maar bij groepen als: gevoelig en strong willed. Het boek: hoogstimulatieve kind vond ik ook een eye opener.
Volgende tip: doe dit niet alleen. Zoek een coach die specifiek over dit onderwerp veel weet. Het ligt waarschijnlijk niet aan de opvoeding ( niet consequent genoeg blabla), maar zij kunnen handige tips geven. Maar vooral aan de slag met je kind.
Eens.
En ik heb ook een boek gelezen over gevoelig en sterke wil idd
