Kinderen
alle pijlers
Ruzie tussen peuter en kleuter
donderdag 2 april 2020 20:39
Ik heb twee jongens en ik ben dol op ze, maar soms denk ik wel eens waar ben ik aan begonnen.
De oudste is 4.5 en de jongste 2 en zodra ze in dezelfde ruimte zijn maken ze ruzie. De oudste wou al geen broertje toen ik zwanger was. Alleen een meisje was welkom. En deze mening is nog geen dag anders geweest, hij kan hem niet uitstaan. De jongste kijkt op tegen zijn oudere broer en probeert wel eens een knuffel te geven en samen te spelen. Maar hij wordt in alles dwars gezeten en alles wordt van hem afgepakt. (En ook hij pakt wel eens wat af) Hij heeft als reactie dan knijpen en bijten. We komen dan in een cirkel met fysiek geweld. De oudste is meer van hem omver lopen, om duwen en van de bank duwen.
De hele dag gillen en schreeuwen ze als ze samen zijn, en ik probeer scheidsrechter te zijn want ik wil niet dat ze elkaar pijn doen. Ik ben bang dat ze dan nog meer een hekel krijgen aan elkaar.
Nu de school dicht is wordt ik knettergek en mijn man zegt dat ik ze gewoon moet negeren. Ze vechten het samen maar uit daar leren ze van. Ik betwijfel of ze dat al kunnen op deze leeftijd.
Wat zou jullie aanpak zijn?
De oudste is 4.5 en de jongste 2 en zodra ze in dezelfde ruimte zijn maken ze ruzie. De oudste wou al geen broertje toen ik zwanger was. Alleen een meisje was welkom. En deze mening is nog geen dag anders geweest, hij kan hem niet uitstaan. De jongste kijkt op tegen zijn oudere broer en probeert wel eens een knuffel te geven en samen te spelen. Maar hij wordt in alles dwars gezeten en alles wordt van hem afgepakt. (En ook hij pakt wel eens wat af) Hij heeft als reactie dan knijpen en bijten. We komen dan in een cirkel met fysiek geweld. De oudste is meer van hem omver lopen, om duwen en van de bank duwen.
De hele dag gillen en schreeuwen ze als ze samen zijn, en ik probeer scheidsrechter te zijn want ik wil niet dat ze elkaar pijn doen. Ik ben bang dat ze dan nog meer een hekel krijgen aan elkaar.
Nu de school dicht is wordt ik knettergek en mijn man zegt dat ik ze gewoon moet negeren. Ze vechten het samen maar uit daar leren ze van. Ik betwijfel of ze dat al kunnen op deze leeftijd.
Wat zou jullie aanpak zijn?
donderdag 2 april 2020 21:38
daarvan wordthet broertje alleen maar een grotere vijandHippiemeisje schreef: ↑02-04-2020 21:30Wat heftig..! Ik lees niet alle reacties dus misschien zeg ik nu niks nieuws, maar het lijkt mij het beste dat je hier echt even een poosje aandacht aan besteed samen met je oudste.
Ik heb zelf geen kinderen maar ik zou denk ik eerst gaan praten met de oudste, vragen waarom hij zo gemeen doet tegen de jongste. Dan zou ik met hem afspreken dat we voortaan lief gaan zijn tegen hem, en uitleggen dat hij nog maar klein is en nog veel moet leren. En dan samen gaan spelen en belonen als ie lief is tegen zn broertje.
donderdag 2 april 2020 21:48
De oudste krijgt wel de aandacht als de kleine slaapt en dat is nog zo'n 2 uur in de middag. En een half uur tot een uur voor hij naar bed gaat mag hij bepalen wat we doen. Dan ligt de ander er ook al in. Dus het is niet zo dat hij nooit 1 op 1 aandacht krijgt.
Ik zal morgen nog een proberen te praten met hem. Dat heb ik al wel vaker geprobeerd de laatste tijd. Dat we het nu echt even met zijn 4en moeten doen in dit huis. Maar we geven het nog een kans.
En ik mag morgen ochtend de weekboodschappen doen, mama naar buiten is een blije mama. Dan kan ik weer iets meer van ze hebben.
Ik zal morgen nog een proberen te praten met hem. Dat heb ik al wel vaker geprobeerd de laatste tijd. Dat we het nu echt even met zijn 4en moeten doen in dit huis. Maar we geven het nog een kans.
En ik mag morgen ochtend de weekboodschappen doen, mama naar buiten is een blije mama. Dan kan ik weer iets meer van ze hebben.
donderdag 2 april 2020 21:53
Je mag best van je man verwachten dat hij ook zijn steentje bijdraagt nu de kinderen 24/7 thuis zijn. Maak afspraken dat hij ook af en toe even een uurtje of 2 de verantwoording neemt en jij er even uit kan. Rondje hardlopen, of gewoon even alleen zijn in je slaapkamer.lindamaria85 schreef: ↑02-04-2020 21:10Shareborn therapie, nog nooit van gehoord maar ik zal het eens opzoeken.
De oudste is een gevoelige jongen die niet van andere jongens houdt. Ook op school heeft hij liever meisjes om zich heen en meisjes speelgoed.
Mijn man werkt op het moment thuis. Maar wel een verdieping hoger met een koptelefoon op. En ik hoor de deur dicht gaan zodra ze gillen. We hebben gelukkig wel wat ruimte in huis dus ik probeer ze gescheiden te houden. Maar dan komen ze mij om de beurt halen en de kleine volgt mij mee naar de oudste.
donderdag 2 april 2020 22:03
donderdag 2 april 2020 22:17
Dat is een aanname dat een 5 jarige op zijn eigen gedrag en motivatie kan reflecteren.Hippiemeisje schreef: ↑02-04-2020 21:30Wat heftig..! Ik lees niet alle reacties dus misschien zeg ik nu niks nieuws, maar het lijkt mij het beste dat je hier echt even een poosje aandacht aan besteed samen met je oudste.
Ik heb zelf geen kinderen maar ik zou denk ik eerst gaan praten met de oudste, vragen waarom hij zo gemeen doet tegen de jongste. Dan zou ik met hem afspreken dat we voortaan lief gaan zijn tegen hem, en uitleggen dat hij nog maar klein is en nog veel moet leren. En dan samen gaan spelen en belonen als ie lief is tegen zn broertje.
En een aanname dat hij zijn eigen gedrag 'gemeen' vindt.
Wat nou als hij gewoon een jongen van 5 is die even met rust gelaten wil worden. Als zijn broertje wil spelen, moet dat op het niveau van een kind van 2, en daar heeft niet iedereen altijd zin in. En hij heeft niet de reflectie en levenservating van een volwassene.
Hij heeft gewoon geen zin.
En hij is niet gemeen: Als het broertje gewoon wegblijft is er toch geen ruzie? Hoezo ligt het dan maar aan de oudste?
Dat is een kei duidelijke 5-jarige logica en het is gewoon waar.
Dat de jongste zichzelf niet kan vermaken promoveert een 5 jarige kleuter niet meteen tot het call-when-you-want entertainmentbureau voor zijn kleine broertje.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
donderdag 2 april 2020 22:20
Eens, dat dit soort dingen (mee) kunnen spelenSteunEndeToeverlaet schreef: ↑02-04-2020 22:17Dat is een aanname dat een 5 jarige op zijn eigen gedrag en motivatie kan reflecteren.
En een aanname dat hij zijn eigen gedrag 'gemeen' vindt.
Wat nou als hij gewoon een jongen van 5 is die even met rust gelaten wil worden. Als zijn broertje wil spelen, moet dat op het niveau van een kind van 2, en daar heeft niet iedereen altijd zin in. En hij heeft niet de reflectie en levenservating van een volwassene.
Hij heeft gewoon geen zin.
En hij is niet gemeen: Als het broertje gewoon wegblijft is er toch geen ruzie? Hoezo ligt het dan maar aan de oudste?
Dat is een kei duidelijke 5-jarige logica en het is gewoon waar.
Dat de jongste zichzelf niet kan vermaken promoveert een 5 jarige kleuter niet meteen tot het call-when-you-want entertainmentbureau voor zijn kleine broertje.
donderdag 2 april 2020 22:25
Tussen wat jij zegt en wat oudste ziet is een enorm verschil.lindamaria85 schreef: ↑02-04-2020 21:48De oudste krijgt wel de aandacht als de kleine slaapt en dat is nog zo'n 2 uur in de middag. En een half uur tot een uur voor hij naar bed gaat mag hij bepalen wat we doen. Dan ligt de ander er ook al in. Dus het is niet zo dat hij nooit 1 op 1 aandacht krijgt.
Ik zal morgen nog een proberen te praten met hem. Dat heb ik al wel vaker geprobeerd de laatste tijd. Dat we het nu echt even met zijn 4en moeten doen in dit huis. Maar we geven het nog een kans.
En ik mag morgen ochtend de weekboodschappen doen, mama naar buiten is een blije mama. Dan kan ik weer iets meer van ze hebben.
Jouw oudste krijgt (alleen) een op een aandacht wanneer de jongste in bed ligt. Voor de rest van de aandacht draait het erom of de situatie van/met broertje het toelaat. Oudste wil jou iets laten zien, jij bent met de je aandacht bij broertje. Voor jouw gevoel logisch natuurlijk, want broertje is kleiner en heeft meer hulp nodig. Maar als kind zie je dat niet en zie je alleen dat de ander wordt voorgetrokken voor je gevoel.
Oudste voelt zich misschien tweede viool. Hij zag de bui vast al hangen met je zwangerschap. En hoe ‘soepel’ jij ook dacht dat je de overgang had voorbereid. De realiteit is gewoon dat bij de geboorte van een tweede de aandachtverdeling niet 50-50 is, maar hooguit 15-85 in het voordeel van de tweede. En dat is incasseren hoor, voor zo’n knulletje van krap 3 jaar.
En de twee uur dat jongste ligt te slapen, meestal is er ook een was, vaatwasser, koken of andere huishoudelijke taken die gebeuren moeten. Hoeveel 1 op 1 tijd blijft er dan effectief over?
Ga vooral met kind in gesprek. Maar niet over dat kind moet veranderen. Jij bent de sleutel. Luister naar je kind. Luister naar wat hij je duidelijk wil maken.
vrijdag 3 april 2020 03:01
Helemaal mee eens.dansenindewind schreef: ↑02-04-2020 22:25Tussen wat jij zegt en wat oudste ziet is een enorm verschil.
Jouw oudste krijgt (alleen) een op een aandacht wanneer de jongste in bed ligt. Voor de rest van de aandacht draait het erom of de situatie van/met broertje het toelaat. Oudste wil jou iets laten zien, jij bent met de je aandacht bij broertje. Voor jouw gevoel logisch natuurlijk, want broertje is kleiner en heeft meer hulp nodig. Maar als kind zie je dat niet en zie je alleen dat de ander wordt voorgetrokken voor je gevoel.
Oudste voelt zich misschien tweede viool. Hij zag de bui vast al hangen met je zwangerschap. En hoe ‘soepel’ jij ook dacht dat je de overgang had voorbereid. De realiteit is gewoon dat bij de geboorte van een tweede de aandachtverdeling niet 50-50 is, maar hooguit 15-85 in het voordeel van de tweede. En dat is incasseren hoor, voor zo’n knulletje van krap 3 jaar.
En de twee uur dat jongste ligt te slapen, meestal is er ook een was, vaatwasser, koken of andere huishoudelijke taken die gebeuren moeten. Hoeveel 1 op 1 tijd blijft er dan effectief over?
Ga vooral met kind in gesprek. Maar niet over dat kind moet veranderen. Jij bent de sleutel. Luister naar je kind. Luister naar wat hij je duidelijk wil maken.
vrijdag 3 april 2020 04:34
Misschien kun je met een beloningssysteem werken zoals een ster die je krijgt voor goed gedrag.
Zo zijn ze gemotiveerd om iets goed te doen zodat ze beloond worden.
Je kunt bijv 2 kaarten van vilt maken en losse sterren van vilt.
Als ze iets goed doen, zoals lief zijn voor elkaar dan krijgen ze een ster. 10 sterren geeft je recht op.....Vul zelf in.
Zijn ze mopperig en ruzie makend, dan verliezen ze een ster.
Hang het bijv op de koelkast, zodat ze het goed kunnen zien maar wel uit hun bereik.
( ik weet niet of de jongste er te jong voor is)
Zo zijn ze gemotiveerd om iets goed te doen zodat ze beloond worden.
Je kunt bijv 2 kaarten van vilt maken en losse sterren van vilt.
Als ze iets goed doen, zoals lief zijn voor elkaar dan krijgen ze een ster. 10 sterren geeft je recht op.....Vul zelf in.
Zijn ze mopperig en ruzie makend, dan verliezen ze een ster.
Hang het bijv op de koelkast, zodat ze het goed kunnen zien maar wel uit hun bereik.
( ik weet niet of de jongste er te jong voor is)
vrijdag 3 april 2020 05:40
Verbinder schreef: ↑03-04-2020 04:34Misschien kun je met een beloningssysteem werken zoals een ster die je krijgt voor goed gedrag.
Zo zijn ze gemotiveerd om iets goed te doen zodat ze beloond worden.
Je kunt bijv 2 kaarten van vilt maken en losse sterren van vilt.
Als ze iets goed doen, zoals lief zijn voor elkaar dan krijgen ze een ster. 10 sterren geeft je recht op.....Vul zelf in.
Zijn ze mopperig en ruzie makend, dan verliezen ze een ster.
Hang het bijv op de koelkast, zodat ze het goed kunnen zien maar wel uit hun bereik.
( ik weet niet of de jongste er te jong voor is)
Ja, lijkt me een prima idee om wenselijk gedrag aan te leren en de oudste te leren voortaan zijn broertje voortaan buiten het zicht te terroriseren
vrijdag 3 april 2020 05:47
Bizar dat je ze als ouder in een spiraal van geweld laat komen en dat je zegt: ik probeer wat.
Je bent de ouder. Grijp in, haal ze uit elkaar. Je kunt ze niet samen alleen laten spelen daar zijn ze te klein voor.
Ik zou bij de oudste ook aangeven dat ieder zijn mening heeft maar dat geweld en naar doen niet wordt getolereerd.
Je bent de ouder. Grijp in, haal ze uit elkaar. Je kunt ze niet samen alleen laten spelen daar zijn ze te klein voor.
Ik zou bij de oudste ook aangeven dat ieder zijn mening heeft maar dat geweld en naar doen niet wordt getolereerd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 3 april 2020 07:31
Door ruzie te maken krijgt kleuter negative aandacht. Dat is ook aandacht. Ga dat negeren en doe hem bij positief gedrag belonen... Van: jeetje wat doe je dat goed. Je bent echt een grote broer.....
En doe in deze tijden je opdelen, ieder doet wat met een kind. Stukje fietsen etc....
Ik had het met mijn middelste zoon, hij kreeg nog. Een broertje, en een half jaar later nog 2 pleegzusjes. En hij had ook nog een kleine handiccap....Heeft hem echt geholpen....
En doe in deze tijden je opdelen, ieder doet wat met een kind. Stukje fietsen etc....
Ik had het met mijn middelste zoon, hij kreeg nog. Een broertje, en een half jaar later nog 2 pleegzusjes. En hij had ook nog een kleine handiccap....Heeft hem echt geholpen....
vrijdag 3 april 2020 08:31
Ik ben het met je eens dat het kind nu op een negatie be manier aandacht vraagt omdat negatieve aandacht ook aandacht is.
Maar in dit geval kan je negatief gedrag niet negeren. Voor het kleine broertje moet het ook veilig zijn thuis.
Dus moet to wel ingrijpen.
Beloningssystemen zodat oudste zonder morren accepteerd dat hij wordt achtergesteld bij de jongste lijkt mij ook geen goed idee.
De oudste geeft met zijn negatieve manier van om aandacht vragen aan dat hij mama ook nog heel hard nodig heeft. Wat logisch is want hij is ook nog maar heel jong.
vrijdag 3 april 2020 08:47
Nog wat ideeen:
Het schijnt te helpen als je de unieke band benadrukt. Dus noem ze naar elkaar toe grote broer en kleine broer ipv nick en joep.
In het verlengde hiervan: wat hier bij de oudste hielp: bewust maken van wat hij kan dat de jongste nog moet leren. Op een positieve manier. Dus: wow, jij kunt netjes knippen, dat moet kleine broer nog leren, dus laat het maar aan hem zien, dan kan hij dat ook leren. En: zie je dat kleine broer nu kan voetballen, dat heeft hij van jou geleerd, omdat jij dat al goed kunt en broertjes elkaar altijd leren voetballen.
Ze samen tegen jou "opzetten". "Jullie zitten me toch niet samen te foppen"
En alle positieve momenten prijzen
Allemaal geen dingen die vandaag nog het verschil gaan maken, maar misschien heb je er iets aan.
Het schijnt te helpen als je de unieke band benadrukt. Dus noem ze naar elkaar toe grote broer en kleine broer ipv nick en joep.
In het verlengde hiervan: wat hier bij de oudste hielp: bewust maken van wat hij kan dat de jongste nog moet leren. Op een positieve manier. Dus: wow, jij kunt netjes knippen, dat moet kleine broer nog leren, dus laat het maar aan hem zien, dan kan hij dat ook leren. En: zie je dat kleine broer nu kan voetballen, dat heeft hij van jou geleerd, omdat jij dat al goed kunt en broertjes elkaar altijd leren voetballen.
Ze samen tegen jou "opzetten". "Jullie zitten me toch niet samen te foppen"
En alle positieve momenten prijzen
Allemaal geen dingen die vandaag nog het verschil gaan maken, maar misschien heb je er iets aan.
vrijdag 3 april 2020 11:11
Die klinken goed!Garlicnaan schreef: ↑03-04-2020 08:47Nog wat ideeen:
Het schijnt te helpen als je de unieke band benadrukt. Dus noem ze naar elkaar toe grote broer en kleine broer ipv nick en joep.
In het verlengde hiervan: wat hier bij de oudste hielp: bewust maken van wat hij kan dat de jongste nog moet leren. Op een positieve manier. Dus: wow, jij kunt netjes knippen, dat moet kleine broer nog leren, dus laat het maar aan hem zien, dan kan hij dat ook leren. En: zie je dat kleine broer nu kan voetballen, dat heeft hij van jou geleerd, omdat jij dat al goed kunt en broertjes elkaar altijd leren voetballen.
Ze samen tegen jou "opzetten". "Jullie zitten me toch niet samen te foppen"
Ik zou er nog aan toe willen voegen dat de grote broer ook af en toe geen zin kan hebben om zijn kleine broer iets te leren. Misschien als daar ruimte voor is, dat hij het op andere momenten wel wil. De boog kan niet altijd gespannen blijven.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
vrijdag 3 april 2020 11:56
Waar ligt de behoefte van je oudste zoon? Is dat eigen tijd met jou of papa of misschien eigen tijd met zijn speelgoed zonder onderbroken te worden door zijn broertje? Kun je achterhalen wat hij nodig heeft om rustig voor zichzelf te kunnen spelen?
En wat is de behoefte van je jongste zoon? Je zegt dat hij wil kroelen met zijn grote broer en dingen samen wil doen. Is het mogelijk om dat te gaan kaderen? De oudste een half uurtje eigen tijd gunnen waarin hij niet mag worden onderbroken in zijn spel, waarop jij de jongste bezig houdt? Kun je bepaalde momenten in gaan lassen waarin het voor beide jongens duidelijk wordt wat er wel en wat er niet gedaan mag worden? Dus als oudste aan het bouwen is, mag jongste even met de auto's (bij wijze van) maar onderbreken we elkaar niet?
En veel benoemen. Ik zie dat je boos bent, vindt je het niet leuk dat ..naam kind.. dit of dat heeft gedaan? Wat wil jij dat we doen? etc..
En wat is de behoefte van je jongste zoon? Je zegt dat hij wil kroelen met zijn grote broer en dingen samen wil doen. Is het mogelijk om dat te gaan kaderen? De oudste een half uurtje eigen tijd gunnen waarin hij niet mag worden onderbroken in zijn spel, waarop jij de jongste bezig houdt? Kun je bepaalde momenten in gaan lassen waarin het voor beide jongens duidelijk wordt wat er wel en wat er niet gedaan mag worden? Dus als oudste aan het bouwen is, mag jongste even met de auto's (bij wijze van) maar onderbreken we elkaar niet?
En veel benoemen. Ik zie dat je boos bent, vindt je het niet leuk dat ..naam kind.. dit of dat heeft gedaan? Wat wil jij dat we doen? etc..
vrijdag 3 april 2020 12:29
Klopt! Ik bedoel het ook net wat anders. Het is meer het benadrukken dat grote broer al dingen kan die kleine broer niet kan op een positieve manier. Dus niet: zachtjes doen want je broertje kan dan nog niet. Maar meer: dat is echt iets voor grote jongens, knap hoor, dat zal kleine broer ook wel willen leren als hij 4 is. Het positieve benadrukken van het grote broer zijn, zeg maar.SteunEndeToeverlaet schreef: ↑03-04-2020 11:11Die klinken goed!
Ik zou er nog aan toe willen voegen dat de grote broer ook af en toe geen zin kan hebben om zijn kleine broer iets te leren. Misschien als daar ruimte voor is, dat hij het op andere momenten wel wil. De boog kan niet altijd gespannen blijven.
vrijdag 3 april 2020 19:10
Tjee, wat een gedoe, met extra waardering voor de één of de ander, of stickertjes als beloning of praten met kinderen van 4.
Mijn broer en ik schelen iets meer dan 3 jaar en in de eerste jaren van ons leven konden we soms heel leuk samen iets doen, en soms elkaar de tent uit vechten. Mijn moeder hoefde dan alleen maar te zeggen: "En NÚ is het afgelopen, klaar!" en de manier waarop ze dat zei was al genoeg, en we hoefden alleen maar naar haar gezicht te kijken om te weten dat het menens was. En dan was het ook klaar. Tuurlijk pruttelden we dan nog wat na ("Ja, maar hij..."), maar dat was het dan wel. Want we wisten allebei donders goed dat we te ver waren gegaan.
Waarom hebben ouders daar tegenwoordig zo'n moeite mee?
Mijn broer en ik schelen iets meer dan 3 jaar en in de eerste jaren van ons leven konden we soms heel leuk samen iets doen, en soms elkaar de tent uit vechten. Mijn moeder hoefde dan alleen maar te zeggen: "En NÚ is het afgelopen, klaar!" en de manier waarop ze dat zei was al genoeg, en we hoefden alleen maar naar haar gezicht te kijken om te weten dat het menens was. En dan was het ook klaar. Tuurlijk pruttelden we dan nog wat na ("Ja, maar hij..."), maar dat was het dan wel. Want we wisten allebei donders goed dat we te ver waren gegaan.
Waarom hebben ouders daar tegenwoordig zo'n moeite mee?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 3 april 2020 22:53
Goede vraag eigenlijk wel...pejeka schreef: ↑03-04-2020 19:10Tjee, wat een gedoe, met extra waardering voor de één of de ander, of stickertjes als beloning of praten met kinderen van 4.
Mijn broer en ik schelen iets meer dan 3 jaar en in de eerste jaren van ons leven konden we soms heel leuk samen iets doen, en soms elkaar de tent uit vechten. Mijn moeder hoefde dan alleen maar te zeggen: "En NÚ is het afgelopen, klaar!" en de manier waarop ze dat zei was al genoeg, en we hoefden alleen maar naar haar gezicht te kijken om te weten dat het menens was. En dan was het ook klaar. Tuurlijk pruttelden we dan nog wat na ("Ja, maar hij..."), maar dat was het dan wel. Want we wisten allebei donders goed dat we te ver waren gegaan.
Waarom hebben ouders daar tegenwoordig zo'n moeite mee?
vrijdag 3 april 2020 23:04
Vandaag hadden we gelukkig een betere dag. Veel gepuzzeld en geknutseld. En het hielp wel mee dat die kleine geen energie had en 3.5 uur geslapen heeft.
Maar ik vraag me ook af waarom vroeger een boze blik van moeder voldoende was. Die van mij hebben daar niets van, ze lachen er om. Strafplek heeft meestal ook geen invloed, de kleine vind het prima in zijn lege box en de oudste wacht rustig zijn minuten af. Speelgoed afpakken of geen snoep meer die dag, ze geven er niets om. Hoe deden die moeders dat?
Maar ik vraag me ook af waarom vroeger een boze blik van moeder voldoende was. Die van mij hebben daar niets van, ze lachen er om. Strafplek heeft meestal ook geen invloed, de kleine vind het prima in zijn lege box en de oudste wacht rustig zijn minuten af. Speelgoed afpakken of geen snoep meer die dag, ze geven er niets om. Hoe deden die moeders dat?
zaterdag 4 april 2020 00:04
Waarschijnlijk hetzelfde jij; de ene dag beter dan de anderelindamaria85 schreef: ↑03-04-2020 23:04Vandaag hadden we gelukkig een betere dag. Veel gepuzzeld en geknutseld. En het hielp wel mee dat die kleine geen energie had en 3.5 uur geslapen heeft.
Maar ik vraag me ook af waarom vroeger een boze blik van moeder voldoende was. Die van mij hebben daar niets van, ze lachen er om. Strafplek heeft meestal ook geen invloed, de kleine vind het prima in zijn lege box en de oudste wacht rustig zijn minuten af. Speelgoed afpakken of geen snoep meer die dag, ze geven er niets om. Hoe deden die moeders dat?
zaterdag 4 april 2020 01:15
Koop een grondbox of afscheidingshekje en geef ze beiden (met name de oudste) hun eigen 'veilige' plek waar ze lekker alleen kunnen spelen.
Als ze samen in de kamer ruzie maken kun je ze dan de keuze geven om alleen in hun ruimte te spelen óf ze gedragen zich. En dan mag daar best een consequentie aan zitten als het dan niet op houdt.
Oh en de reden dat kinderen vroeger al luisterden naar een "Nu is het afgelopen", is omdat er meestal een tik volgde als je niet luisterde. Dat mag niet meer, dus moet je creatiever zijn. Zoals de onderliggende behoeften tegemoet komen (alleen spelen), andere consequenties bedenken (niet samen met een speelgoedje kunnen spelen is speelgoed helemaal weg). Succes!
Als ze samen in de kamer ruzie maken kun je ze dan de keuze geven om alleen in hun ruimte te spelen óf ze gedragen zich. En dan mag daar best een consequentie aan zitten als het dan niet op houdt.
Oh en de reden dat kinderen vroeger al luisterden naar een "Nu is het afgelopen", is omdat er meestal een tik volgde als je niet luisterde. Dat mag niet meer, dus moet je creatiever zijn. Zoals de onderliggende behoeften tegemoet komen (alleen spelen), andere consequenties bedenken (niet samen met een speelgoedje kunnen spelen is speelgoed helemaal weg). Succes!
zaterdag 4 april 2020 08:53
Nee hoor, mijn moeder hoefde dat niet met het uitdelen van een tik te bekrachtigen. Ze zei gewoon: En NU is het afgelopen... en dan hoorden we aan haar stem en zagen we aan haar gezicht dat het menens was en dus was het ook afgelopen. Dacht je nou echt dat mijn moeder stickertjes ging uitdelen als je een keer een half uurtje "lief" was of eindeloos in discussie ging met een kleuter om toch vooral te práten over wat er aan de hand was? En dat is denk ik de fout van veel ouders: die willen het "vriendje" van hun kind zijn, maar dat ben je niet, je bent de ouder en JIJ bepaalt op cruciale momenten, zonder tegenspraak of discussie.Dubbeljus schreef: ↑04-04-2020 01:15Koop een grondbox of afscheidingshekje en geef ze beiden (met name de oudste) hun eigen 'veilige' plek waar ze lekker alleen kunnen spelen.
Als ze samen in de kamer ruzie maken kun je ze dan de keuze geven om alleen in hun ruimte te spelen óf ze gedragen zich. En dan mag daar best een consequentie aan zitten als het dan niet op houdt.
Oh en de reden dat kinderen vroeger al luisterden naar een "Nu is het afgelopen", is omdat er meestal een tik volgde als je niet luisterde. Dat mag niet meer, dus moet je creatiever zijn. Zoals de onderliggende behoeften tegemoet komen (alleen spelen), andere consequenties bedenken (niet samen met een speelgoedje kunnen spelen is speelgoed helemaal weg). Succes!
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
