Kinderen
alle pijlers
Schoonouders geven niks voor toekomstig kleinkind
donderdag 15 augustus 2019 17:12
Mijn man en ik verwachten ons eerste kindje.
Dit is overigens het eerste kleinkind wat er geboren wordt voor mijn ouders en schoonouders.
Nu vind ik het vreemd dat mijn schoonouders (nog) niks hebben gekocht voor hun toekomstige kleindochter (ik ben nu 8 maanden zwanger).
Dit staat behoorlijk in contrast met hoe mijn ouders er mee omgaan. Niet dat zij overdreven veel spullen hebben gehaald maar een ledikantje voor bij hun thuis en wat cadeautjes voor ons (rompertje, slabbetje etc.) is wat zij wel hebben gegeven.
Bovendien hebben wij van heel veel vrienden, kennissen, vrienden van ouders, buren van ouders etc. toch wel allemaal dingetjes gekregen (ik heb het echt puur over kleinigheidjes, zoals bijv een paar sokjes of een rompertje oid).
Zelf vind ik dit eigenlijk best vreemd. Mijn man zegt dat zijn ouders hier gewoon minder attent in zijn. Maar ik vraag mij af of het nou zo vreemd is van mij dat ik er zo over denk of dat het inderdaad wel een beetje gek is dat van iedereen, zij juist niks geven.
Disclaimer: ik besef mij uiteraard dat het niet vanzelfsprekend is om iets te krijgen. Maar het valt mij toch behoorlijk op, vandaar. De schoonouders hebben trouwens wel gezegd blij met de komst van hun kleindochter te zijn
Dit is overigens het eerste kleinkind wat er geboren wordt voor mijn ouders en schoonouders.
Nu vind ik het vreemd dat mijn schoonouders (nog) niks hebben gekocht voor hun toekomstige kleindochter (ik ben nu 8 maanden zwanger).
Dit staat behoorlijk in contrast met hoe mijn ouders er mee omgaan. Niet dat zij overdreven veel spullen hebben gehaald maar een ledikantje voor bij hun thuis en wat cadeautjes voor ons (rompertje, slabbetje etc.) is wat zij wel hebben gegeven.
Bovendien hebben wij van heel veel vrienden, kennissen, vrienden van ouders, buren van ouders etc. toch wel allemaal dingetjes gekregen (ik heb het echt puur over kleinigheidjes, zoals bijv een paar sokjes of een rompertje oid).
Zelf vind ik dit eigenlijk best vreemd. Mijn man zegt dat zijn ouders hier gewoon minder attent in zijn. Maar ik vraag mij af of het nou zo vreemd is van mij dat ik er zo over denk of dat het inderdaad wel een beetje gek is dat van iedereen, zij juist niks geven.
Disclaimer: ik besef mij uiteraard dat het niet vanzelfsprekend is om iets te krijgen. Maar het valt mij toch behoorlijk op, vandaar. De schoonouders hebben trouwens wel gezegd blij met de komst van hun kleindochter te zijn
zondag 18 augustus 2019 14:50
In het geheel niet. En hier schijnt de zon.
Basisprincipe is: je vraagt niet om specifieke cadeaus en je hebt geen commentaar als je toch cadeautjes krijgt. Geldt dus voor alles. Praktisch of niet. Dat is het idee.
Zoals ik al zei, het is gewoon geen onderwerp. Is het dat wel, is dat i.m.o. materialistisch. En armoedig gedrag.
Als je dat niet van nature aanvoelt is het (kennelijk) onbegonnen werk dat door te laten dringen.
Ben eigenlijk wel benieuwd waar mensen wonen of wat ze doen, die dit normaal vinden. Misschien is het streekgebonden ofzo.
zondag 18 augustus 2019 15:01
Het is niet armoedig of streekgebonden, het is gewoon heel simpel:permis schreef: ↑18-08-2019 14:50In het geheel niet. En hier schijnt de zon.
Basisprincipe is: je vraagt niet om specifieke cadeaus en je hebt geen commentaar als je toch cadeautjes krijgt. Geldt dus voor alles. Praktisch of niet. Dat is het idee.
Zoals ik al zei, het is gewoon geen onderwerp. Is het dat wel, is dat i.m.o. materialistisch. En armoedig gedrag.
Als je dat niet van nature aanvoelt is het (kennelijk) onbegonnen werk dat door te laten dringen.
Ben eigenlijk wel benieuwd waar mensen wonen of wat ze doen, die dit normaal vinden. Misschien is het streekgebonden ofzo.
Je nodigt iemand uit en die vraagt wat je wil hebben, dringt aan. Je geeft die een suggestie. Als er meerdere mensen aandringen, deel je je suggesties in een groep of via een lijst. Afhankelijk van hoe oud de jarige wordt of zo. Of afhankelijk van hoe goed je kunt onthouden aan wie je wat hebt gesuggereerd.
Volgens mij gaat het zo bij 99% van de mensen, door het hele land heen.
Ga je nooit naar gelegenheden dan? Je vraagt expres niet wat de uitnodiger wil hebben? Of juist wel, want als er een suggestie/lijst komt kun je ze lekker afkraken.....
Ik had laatst nog een verjaardag van meisjes. Ik heb geen idee! Dus dan vraag ik het aan hun moeder en die geeft mij hun wensen door. Raar hoor. Raar dat ze dan iets krijgen waar ze blij mee gaan zijn. Ik had natuurlijk ook de plank finaal mis kunnen slaan en ze een lesje dankbaarheid kunnen geven.
zondag 18 augustus 2019 16:32
Het is in ieder geval duidelijk dat het nogal verschilt en dat de opvattingen over cadeaulijsten en cadeaus geven tijdens of na zwangerschap of andere gelegenheid uiteenlopen. Om dan een hele generatie die het anders doet (als dat al generatie gebonden is, oma geeft ook verlanglijsten als we ernaar vragen) inhalig, gierig of zelfingenomen noemen vind ik wat ver gaan. Ik weet niet beter dan dat mijn hele omgeving een cadeaulijst geeft als iemand daarnaar vraagt. Vragen mensen er niet naar dan geef je geen lijst. Je verwacht verder geen cadeaus, ook niet als er een lijst gevraagd is, het bezoek op de gelegenheid zelf is eigenlijk alles waar je echt naar uitkijkt.
Er werd ergens genoemd dat je een cadeau dat je niet nodig hebt kunt doorgeven aan iemand die er blij mee zal zijn. Dat is bij 'ons' dan weer not done. Hoewel ik het zelf niet erg zou vinden als ik erachter kwam dat iemand een cadeau van mij aan een ander geeft, zijn er wel mensen in mijn omgeving die dat heel beledigend vinden. Als ik een cadeau krijg wordt me ook vaak gevraagd of ik het al gebruikt heb etc. Ook als ik niet om het cadeau gevraagd heb. Ik zou daarom niet zo gauw een niet zo bruikbaar cadeau doorgeven. Misschien dat dit nog verklaart waarom bij bepaalde mensen het vragen naar en geven van wensenlijsten etc. als normaler gezien worden dan bij mensen die gerust een cadeau doorgeven. Of vragen of de gever de bon nog heeft lol.
Babyshowers, gender reveal parties, bachelor(ette) parties en andere 'overgewaaide' feestjes vind ik persoonlijk niks, maar het is in mijn omgeving wel steeds normaler lijkt het. Ik kom uit het noorden en woon in de randstad en op beide plekken wil iedereen zo'n feest, behalve ik lijkt het. En dan krijg je het alsnog, als verrassing. Zo heb ik een bachelorette feest gehad en een babyshower, beide als verrassing... Gelukkig lees ik meer mensen die er niet zoveel mee hebben, maar ik ken er persoonlijk heel weinig!
Er werd ergens genoemd dat je een cadeau dat je niet nodig hebt kunt doorgeven aan iemand die er blij mee zal zijn. Dat is bij 'ons' dan weer not done. Hoewel ik het zelf niet erg zou vinden als ik erachter kwam dat iemand een cadeau van mij aan een ander geeft, zijn er wel mensen in mijn omgeving die dat heel beledigend vinden. Als ik een cadeau krijg wordt me ook vaak gevraagd of ik het al gebruikt heb etc. Ook als ik niet om het cadeau gevraagd heb. Ik zou daarom niet zo gauw een niet zo bruikbaar cadeau doorgeven. Misschien dat dit nog verklaart waarom bij bepaalde mensen het vragen naar en geven van wensenlijsten etc. als normaler gezien worden dan bij mensen die gerust een cadeau doorgeven. Of vragen of de gever de bon nog heeft lol.
Babyshowers, gender reveal parties, bachelor(ette) parties en andere 'overgewaaide' feestjes vind ik persoonlijk niks, maar het is in mijn omgeving wel steeds normaler lijkt het. Ik kom uit het noorden en woon in de randstad en op beide plekken wil iedereen zo'n feest, behalve ik lijkt het. En dan krijg je het alsnog, als verrassing. Zo heb ik een bachelorette feest gehad en een babyshower, beide als verrassing... Gelukkig lees ik meer mensen die er niet zoveel mee hebben, maar ik ken er persoonlijk heel weinig!
zondag 18 augustus 2019 16:38
En die zogenaamde basisprincipes die heb jij verzonnen?permis schreef: ↑18-08-2019 14:50In het geheel niet. En hier schijnt de zon.
Basisprincipe is: je vraagt niet om specifieke cadeaus en je hebt geen commentaar als je toch cadeautjes krijgt. Geldt dus voor alles. Praktisch of niet. Dat is het idee.
Zoals ik al zei, het is gewoon geen onderwerp. Is het dat wel, is dat i.m.o. materialistisch. En armoedig gedrag.
Als je dat niet van nature aanvoelt is het (kennelijk) onbegonnen werk dat door te laten dringen.
Ben eigenlijk wel benieuwd waar mensen wonen of wat ze doen, die dit normaal vinden. Misschien is het streekgebonden ofzo.
Iedereen mag lijsten maken zoveel als hij wil.
zondag 18 augustus 2019 17:31
Kan maar ik denk eerder leeftijdsgebonden. Zo werden mijn oma's opgevoed vroeger.permis schreef: ↑18-08-2019 14:50In het geheel niet. En hier schijnt de zon.
Basisprincipe is: je vraagt niet om specifieke cadeaus en je hebt geen commentaar als je toch cadeautjes krijgt. Geldt dus voor alles. Praktisch of niet. Dat is het idee.
Zoals ik al zei, het is gewoon geen onderwerp. Is het dat wel, is dat i.m.o. materialistisch. En armoedig gedrag.
Als je dat niet van nature aanvoelt is het (kennelijk) onbegonnen werk dat door te laten dringen.
Ben eigenlijk wel benieuwd waar mensen wonen of wat ze doen, die dit normaal vinden. Misschien is het streekgebonden ofzo.
zondag 18 augustus 2019 18:03
Met oprechte interesse: waar ligt dan de grens precies naar jouw mening? Mag je wel aangeven welke titels aan boeken of dvds je leuk vindt om te krijgen of zeg je dan 'een boek' of 'een dvd'.
Of wat als er bij navraag om geld wordt gevraagd voor een bepaald doel (grote uitgave), is dat dan ook niet ok? Want dan heb je ook een heel specifiek doel waar je anderen aan vraagt bij te dragen. Ik vind dit zelf geen punt. Ik hoor ook graag wat voor boek of dvd gewenst wordt, kind of geen kind. Mijn oma wilde graag Jane Austen verhalen op dvd. Ik vraag dan gewoon of ze de pride & prejudice van bbc 1995 versie al heeft of die met Keira Knightley.
zondag 18 augustus 2019 18:08
Let op, het gaat om mensen die zogenaamd niks hoeven... Maar plots een lijstje blijken te hebben.Violet-Nebula schreef: ↑18-08-2019 18:03Met oprechte interesse: waar ligt dan de grens precies naar jouw mening? Mag je wel aangeven welke titels aan boeken of dvds je leuk vindt om te krijgen of zeg je dan 'een boek' of 'een dvd'.
Of wat als er bij navraag om geld wordt gevraagd voor een bepaald doel (grote uitgave), is dat dan ook niet ok? Want dan heb je ook een heel specifiek doel waar je anderen aan vraagt bij te dragen. Ik vind dit zelf geen punt. Ik hoor ook graag wat voor boek of dvd gewenst wordt, kind of geen kind. Mijn oma wilde graag Jane Austen verhalen op dvd. Ik vraag dan gewoon of ze de pride & prejudice van bbc 1995 versie al heeft of die met Keira Knightley.
Maar ik luister nooit naar opgelechte lijstjes. Ik verzin zelf iets
Mama van jarige denkt dat het houten blokken wil, van mij krijgt ze een roze 'barbie'. Altijd weer groot succes.
zondag 18 augustus 2019 18:17
Een verlanglijstje maken heb jij als kind nooit gedaan ?permis schreef: ↑18-08-2019 14:50In het geheel niet. En hier schijnt de zon.
Basisprincipe is: je vraagt niet om specifieke cadeaus en je hebt geen commentaar als je toch cadeautjes krijgt. Geldt dus voor alles. Praktisch of niet. Dat is het idee.
Zoals ik al zei, het is gewoon geen onderwerp. Is het dat wel, is dat i.m.o. materialistisch. En armoedig gedrag.
Als je dat niet van nature aanvoelt is het (kennelijk) onbegonnen werk dat door te laten dringen.
Ben eigenlijk wel benieuwd waar mensen wonen of wat ze doen, die dit normaal vinden. Misschien is het streekgebonden ofzo.
Ook geen plaatjes geknipt uit de Bart Smit folder tegen Sinterklaas en Kerst ?
Geen oma’s die vroegen wat je graag voor je verjaardag wilde hebben ?
Vroeger werd dat ook gedaan bij volwassenen. Tegenwoordig eigenlijk niet meer ; iedereen heeft “ alles al “ en geeft men vaker bonnen of een fles van het een of ander.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 18 augustus 2019 18:20
O, o, o....denk eens aan het milieu, joh.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 18 augustus 2019 18:42
Ik krijg van 2 nichtjes altijd online lijstjes die overduidelijk door Ma zijn verzonnen. Alles zo verantwoordblijfgewoonbianca schreef: ↑18-08-2019 18:17Een verlanglijstje maken heb jij als kind nooit gedaan ?
Ook geen plaatjes geknipt uit de Bart Smit folder tegen Sinterklaas en Kerst ?
Geen oma’s die vroegen wat je graag voor je verjaardag wilde hebben ?
Vroeger werd dat ook gedaan bij volwassenen. Tegenwoordig eigenlijk niet meer ; iedereen heeft “ alles al “ en geeft men vaker bonnen of een fles van het een of ander.
, doe ik niet aan mee
zondag 18 augustus 2019 18:43
Ik maakte als kind wel lijstjes, maar ik kreeg nooit wat ik vroeg, van niemand.blijfgewoonbianca schreef: ↑18-08-2019 18:17Een verlanglijstje maken heb jij als kind nooit gedaan ?
Ook geen plaatjes geknipt uit de Bart Smit folder tegen Sinterklaas en Kerst ?
Geen oma’s die vroegen wat je graag voor je verjaardag wilde hebben ?
En dat was niet erg hoor, want ik kreeg wel leuke dingen, maar ik leerde al snel dat die lijstjes voor de kat z'n jeweetwel waren, dus ik ben er mee gestopt , en er nooit mee mee begonnen.
Nog wel eens toen het zo uitkwam een keer een mixer gevraagd aan een ex (hij vroeg zelf wat ik wilde) en toen kreeg ik een staafmixer, lief, maar kon er niks mee (ding was volgens mij wel duurder dan de mixer die ik wilde, maar daar ging het niet om)
En dat is ook de ellende van lijstjes, het schept alleen maar verwachtingen die niet uit gaan komen.
Dan word ik liever verrast door iemand, dan valt het nooit tegen, zelfs niet als ik een foeilelijk vaasje krijg ofzo, want dan voel ik de goede bedoelingen, in plaats van de ergenis over het niet luisteren naar mijn wens
zondag 18 augustus 2019 19:20
Ik zou ook geen stad en land afgaan voor antroposofische , veganistische en pedagogisch verantwoorde uitbreiding voor de onbespoten, ongeverfde, duurzame houten spoorbaan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 18 augustus 2019 19:46
Ik zeg i.m.o. Dat betekent 'in mijn ogen'.
Natuurlijk mag iedereen zoveel lijsten maken als ie wil, het is niet bij wet verboden he... wat een domme opmerking.
En ik mag dat treurig vinden.
zondag 18 augustus 2019 19:49
Ik krijg het lijstje doorgestuurd met ineens de link waar ik die ongeverfde, duurzame houten spoorbaan kan bestellen.blijfgewoonbianca schreef: ↑18-08-2019 19:20Ik zou ook geen stad en land afgaan voor antroposofische , veganistische en pedagogisch verantwoorde uitbreiding voor de onbespoten, ongeverfde, duurzame houten spoorbaan.
Binnen de week staat ie dus bij mij thuis.
Ik ben niet zo voor internet-aankopen, maar op 't moment dat iemand iets vraagt dat ze alleen 150 km verder verkopen ... wil ik mijn principes best aan de kant zetten.
En de jarige gelukkig zien met die spoorbaan
.Hier zijn lijstjes in mijn omgeving dus standaard.
Heb je geen lijstje krijg je een vage bon (die ik nooit opgebruik) of geld.
zondag 18 augustus 2019 19:51
Ik zeg niks. Als mensen vragen wat wil je hebben, zeg ik niks ik ben blij dat je komt. Mensen die me goed kennen kennen overigens ook mijn smaak. Ik krijg niet zo vaak geschenken van mensen die ik niet goed ken. Maar dan ook leuk, maakt niet uit wat.Violet-Nebula schreef: ↑18-08-2019 18:03Met oprechte interesse: waar ligt dan de grens precies naar jouw mening? Mag je wel aangeven welke titels aan boeken of dvds je leuk vindt om te krijgen of zeg je dan 'een boek' of 'een dvd'.
Of wat als er bij navraag om geld wordt gevraagd voor een bepaald doel (grote uitgave), is dat dan ook niet ok? Want dan heb je ook een heel specifiek doel waar je anderen aan vraagt bij te dragen. Ik vind dit zelf geen punt. Ik hoor ook graag wat voor boek of dvd gewenst wordt, kind of geen kind. Mijn oma wilde graag Jane Austen verhalen op dvd. Ik vraag dan gewoon of ze de pride & prejudice van bbc 1995 versie al heeft of die met Keira Knightley.
Zo gaat het in onze familie, vrienden en kennissenkring. Heb je het niet over.
Ik koop zelf ook graag cadeautjes. Heb nog nooit meegemaakt dat ik met een boodschappenlijst op pad moet.
Ik vond een envelopje op een uitnodiging of een goed doel ook om te janken.
Nogmaals, gewoon he-le-maal niet enige richting opsturen, cadeaus.
zondag 18 augustus 2019 19:53
Niet....Marnamai schreef: ↑18-08-2019 19:49Ik krijg het lijstje doorgestuurd met ineens de link waar ik die ongeverfde, duurzame houten spoorbaan kan bestellen.
Binnen de week staat ie dus bij mij thuis.
Ik ben niet zo voor internet-aankopen, maar op 't moment dat iemand iets vraagt dat ze alleen 150 km verder verkopen ... wil ik mijn principes best aan de kant zetten.
En de jarige gelukkig zien met die spoorbaan
Hier zijn lijstjes in mijn omgeving dus standaard.
Heb je geen lijstje krijg je een vage bon (die ik nooit opgebruik) of geld.
zondag 18 augustus 2019 23:09
Dat is helemaal niet dom. Je moet je eigen reactie eens beter lezen. Dat i.m.o staat in een ander deel van de tekst en niet bij basisprincipe
maandag 19 augustus 2019 07:45
Ik bestel ze nog niet eens bij BOL, Nichtjes krijgen van mij altijd Iets wat op dat moment IN is, en (liefst) onverantwoord (zo kinderachtig ben ik wel).blijfgewoonbianca schreef: ↑18-08-2019 19:20Ik zou ook geen stad en land afgaan voor antroposofische , veganistische en pedagogisch verantwoorde uitbreiding voor de onbespoten, ongeverfde, duurzame houten spoorbaan.
Kan make-up zijn of een roze penny board, maar ze zijn er altijd heel blij mee.
maandag 19 augustus 2019 10:34
Kom ik zomaar - als nauwelijks ooit op het forum schrijvende - lezeres ook maar eens op dit topic binnenvallen.
Wat me in de reacties opvalt is dat het veel gaat om verwachtingen en om aannames.
Bijvoorbeeld: iemand is gewend dat er bij bepaalde situaties cadeautjes worden gegeven en verwacht dus dat zij zelf in zo'n situatie ook cadeautjes zal krijgen. Krijg je die niet, dan (aanname) is er dus iets mis met de denkwijze van degene die zonder cadeautje komt (niet attent, gierig, of zoiets).
Bijvoorbeeld: iemand is niet gewend dat er verlanglijstjes worden verstrekt en verwacht dus van een ander geen verlanglijstje te gaan krijgen. Krijg je die toch, dan (aanname) is er dus iets mis met de denkwijze van degene die zo'n lijstje heeft gestuurd (hebberig, materialistisch, of zoiets).
Natuurlijk maak ik ook wel eens mee dat iemand iets anders doet dan dat ik eigenlijk had verwacht. Ik ga dan echter niet meteen uit van 'slechte bedoelingen', ik denk dan alleen: "Goh, bij hen gaat het blijkbaar anders."
Nog één voorbeeld dan, uit de praktijk. Mijn oom was jarig en gaf een feest. Hij gaf bij de uitnodiging aan dat hij geen cadeaus wilde krijgen. Zijn zus (mijn tante dus) nam echter toch een kleinigheidje mee. En dat heeft me toch een ruzie opgeleverd!! Wat ongelooflijk jammer dat mijn tante alleen vanuit haar eigen verwachtingspatroon kon denken (Ik ga naar een feest, dus ik moet een cadeautje meenemen). Zij vond haar eigen 'het hoort zo' dus belangrijker dan de wens van mijn oom. En wat ongelooflijk jammer dat mijn oom uitging van kwade bedoelingen van mijn tante (ik wil geen cadeau en als je dan toch een cadeau meeneemt, dan doe je dat om mijn wens belachelijk te maken). Waarom niet gewoon accepteren dat er nu eenmaal verschillende denkwijzen zijn, het is niet zo dat de één gelijk heeft en de ander ongelijk. Als ik in de schoenen van mijn tante had gestaan, dan had ik geen cadeau meegenomen. Als ik in de schoenen van mijn oom had gestaan, dan had ik het cadeau van tante met een vriendelijk bedankje aangenomen, en er verder geen woorden meer over vuil gemaakt. 't Kan soms zo eenvoudig zijn!!
Wat me in de reacties opvalt is dat het veel gaat om verwachtingen en om aannames.
Bijvoorbeeld: iemand is gewend dat er bij bepaalde situaties cadeautjes worden gegeven en verwacht dus dat zij zelf in zo'n situatie ook cadeautjes zal krijgen. Krijg je die niet, dan (aanname) is er dus iets mis met de denkwijze van degene die zonder cadeautje komt (niet attent, gierig, of zoiets).
Bijvoorbeeld: iemand is niet gewend dat er verlanglijstjes worden verstrekt en verwacht dus van een ander geen verlanglijstje te gaan krijgen. Krijg je die toch, dan (aanname) is er dus iets mis met de denkwijze van degene die zo'n lijstje heeft gestuurd (hebberig, materialistisch, of zoiets).
Natuurlijk maak ik ook wel eens mee dat iemand iets anders doet dan dat ik eigenlijk had verwacht. Ik ga dan echter niet meteen uit van 'slechte bedoelingen', ik denk dan alleen: "Goh, bij hen gaat het blijkbaar anders."
Nog één voorbeeld dan, uit de praktijk. Mijn oom was jarig en gaf een feest. Hij gaf bij de uitnodiging aan dat hij geen cadeaus wilde krijgen. Zijn zus (mijn tante dus) nam echter toch een kleinigheidje mee. En dat heeft me toch een ruzie opgeleverd!! Wat ongelooflijk jammer dat mijn tante alleen vanuit haar eigen verwachtingspatroon kon denken (Ik ga naar een feest, dus ik moet een cadeautje meenemen). Zij vond haar eigen 'het hoort zo' dus belangrijker dan de wens van mijn oom. En wat ongelooflijk jammer dat mijn oom uitging van kwade bedoelingen van mijn tante (ik wil geen cadeau en als je dan toch een cadeau meeneemt, dan doe je dat om mijn wens belachelijk te maken). Waarom niet gewoon accepteren dat er nu eenmaal verschillende denkwijzen zijn, het is niet zo dat de één gelijk heeft en de ander ongelijk. Als ik in de schoenen van mijn tante had gestaan, dan had ik geen cadeau meegenomen. Als ik in de schoenen van mijn oom had gestaan, dan had ik het cadeau van tante met een vriendelijk bedankje aangenomen, en er verder geen woorden meer over vuil gemaakt. 't Kan soms zo eenvoudig zijn!!
maandag 19 augustus 2019 10:40
Dat zie je vaak in families, daar zit een jarenlange manier van met elkaar omgaan onder. Het is nooit dit ene stukje.Amanori schreef: ↑19-08-2019 10:34
Nog één voorbeeld dan, uit de praktijk. Mijn oom was jarig en gaf een feest. Hij gaf bij de uitnodiging aan dat hij geen cadeaus wilde krijgen. Zijn zus (mijn tante dus) nam echter toch een kleinigheidje mee. En dat heeft me toch een ruzie opgeleverd!! Wat ongelooflijk jammer dat mijn tante alleen vanuit haar eigen verwachtingspatroon kon denken (Ik ga naar een feest, dus ik moet een cadeautje meenemen). Zij vond haar eigen 'het hoort zo' dus belangrijker dan de wens van mijn oom. En wat ongelooflijk jammer dat mijn oom uitging van kwade bedoelingen van mijn tante (ik wil geen cadeau en als je dan toch een cadeau meeneemt, dan doe je dat om mijn wens belachelijk te maken). Waarom niet gewoon accepteren dat er nu eenmaal verschillende denkwijzen zijn, het is niet zo dat de één gelijk heeft en de ander ongelijk. Als ik in de schoenen van mijn tante had gestaan, dan had ik geen cadeau meegenomen. Als ik in de schoenen van mijn oom had gestaan, dan had ik het cadeau van tante met een vriendelijk bedankje aangenomen, en er verder geen woorden meer over vuil gemaakt. 't Kan soms zo eenvoudig zijn!!
Een "familieopstelling" brengt dan alle rotzooi naar boven
dinsdag 20 augustus 2019 07:48
Dit is inderdaad anders bij een zwangerschap dan bij een verjaardag. En ik vind dat mensen doorgaans ook veel moeite stoppen in het cadeau “Ja, vind je dit setje leuk? Ja, ik dacht wel dat je van wat stoerder hield. En het wordt straks ook weer koud.” etc. Dus ik snap wel dat je het verkeerd op kunt vatten als je niets krijgt, maar niet iedereen heeft natuurlijk gevoel bij babyspullen.blijfgewoonbianca schreef: ↑18-08-2019 10:02...
Ik blijf het raar vinden dat je als dolblije aanstaande oma langs een babywinkel oid kunt lopen en dan geen schattig knuffeltje aanschaft , of zo’n ieniemienie pyjamapakje .
dinsdag 20 augustus 2019 08:11
Ja, kleine kinderen doen dat, nadenken over wat ze willen hebben en lijstjes maken. Dan vind je dat namelijk nog er belangrijk- en ze hebben zelf nog geen geld natuurlijk;)blijfgewoonbianca schreef: ↑18-08-2019 18:17Een verlanglijstje maken heb jij als kind nooit gedaan ?
Ook geen plaatjes geknipt uit de Bart Smit folder tegen Sinterklaas en Kerst ?
Geen oma’s die vroegen wat je graag voor je verjaardag wilde hebben ?
Vroeger werd dat ook gedaan bij volwassenen. Tegenwoordig eigenlijk niet meer ; iedereen heeft “ alles al “ en geeft men vaker bonnen of een fles van het een of ander.
We hebben het hier over volwassen mensen.
Een volwassen vrouw die een topic opent waarom ze nog geen cadeautje heeft gekregen.
Volwassenen die een verlanglijstje maken. Met niet alleen wat ze mooi lijkt, maar ook handig, want misschien krijg je anders wel iets waar je niks aan hebt.
Hebben hebben.
Iemand zei hier, 99 procent van volwassenen wisselt lijsten uit in dit land. Ik heb het oprecht nog nooit meegemaakt. En ik heb een erg grote familie en vriendenkring.
Vandaar dat ik me afvraag, is het misschien streek, generatie of subcultuur gebonden.
