Spijt dat je geen kinderen hebt gekregen?

24-05-2019 22:36 310 berichten
In serie ‘spijt’ die nu op het forum loopt, een onderwerp dat ik nog mis: Heeft iemand spijt dat je geen kinderen hebt gekregen? Als gevolg van een bewuste keuze.

Ik ben zelf gewenst kinderloos en nader de leeftijd waarop het ook niet meer kan. Ik verwacht over een paar jaar de vraag te krijgen of ik niet toch liever wel moeder was geworden.

Ik ben benieuwd hoe het met de kinderloze dames (40+) hier zit.
RégineFilange schreef:
24-05-2019 23:55
Ja ik vind dat 'het is geen garantie dat je kinderen je komen opzoeken' altijd een kleine dooddoener, want in héél veel gevallen is dat natuurlijk wel gewoon zo.

Maar goed, om dan spijt te hebben... je wist op het moment zelf waarom je geen kinderen wilde, je kunt het moeilijk alleen doen voor je oude dag.
Maar ik denk dat er nog wel momenten zijn (mocht ik oud worden) dat ik het lastig ga krijgen dat ik alleen ben.
Je richt je leven toch anders in dan? Dan ga je gewoon wat eerder in een zorgflat wonen als dat nodig is.

Ik heb nu veel zorg voor mijn bejaarde ouders. Eerlijk gezegd iets té veel. En omdat ik geen gezin heb, komt het op één of andere manier meer bij mij terecht dan bij mijn broers en zus. Ik heb meer tijd. Ik doe het met liefde, maar ik ben zou dat zelf mijn kinderen niet aan willen doen. Het is best belastend. Ik koop mijn zorg en hulp gewoon in hoor.
Alle reacties Link kopieren
lollypopje schreef:
30-05-2019 09:53
Ik heb ook weleens een nachtmerrie gehad waarin ik veel te laat ontdekte dat ik zwanger was. Was echt compleet in paniek. Werd met kloppend hart wakker. Was echt opgelucht dat het een droom bleek :P
Hier vannacht weer. Of wat ik ook zo lastig vind: mensen die mij vertellen dat ze in verwachting zijn. Met heel veel moeite kan ik dan mijn felicitaties faken, maar ik voel me dan altijd zo naar omdat ik:
A. niet graag tegen mensen lieg
B. denk dat ze het op de een of andere manier toch ruiken dat ik eigenlijk denk "Hoe stom kun je zijn?!"
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren
Maya, bij iedere mogelijke invulling van het moederschap die ik kan bedenken zou ik of mezelf of mijn hypothetisch kind enorm tekort doen. Ouders zorgen, besteden aandacht, tijd, geld en ruimte aan hun kinderen. Dat dagelijks doen past niet bij mij. Het idee benauwt me. Geen enkel beeld dat jij schetst van een mogelijke invulling van het moederschap, maakt het voor mij aantrekkelijker. Al doe ik er nog zoveel leuke, nuttige, fijne, zelfstandige dingen naast... de dagelijks terugkerende moederrol staat mij tegen. Is het werkelijk zo moeilijk te begrijpen dat er mensen zijn die die rol gewoon echt niet willen? Niet vanwege verkeerde beeldvorming rondom het ouderschap, maar simpelweg omdat ieder mogelijke vorm van ouderschap niet bij hen past...
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 40+ geen kinderen.
Geen spijt, vind het prima.
Alle reacties Link kopieren
S7rin schreef:
30-05-2019 09:58
Hier vannacht weer. Of wat ik ook zo lastig vind: mensen die mij vertellen dat ze in verwachting zijn. Met heel veel moeite kan ik dan mijn felicitaties faken, maar ik voel me dan altijd zo naar omdat ik:
A. niet graag tegen mensen lieg
B. denk dat ze het op de een of andere manier toch ruiken dat ik eigenlijk denk "Hoe stom kun je zijn?!"
Ohw dat heb ik niet, ben dan echt blij voor die persoon. Als het ouderschap bij je past is het volgens mij iets heel moois, maar ik zou knettergek worden :P
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Alle reacties Link kopieren
Vraagje: wie van jullie heeft dat ook dat als je n babyfoto of baby te zien krijgt, je het leuk vindt voor de ouders, maar je zelf niet heel enthousiast bent?

Ik heb dat nl. Als ik echter n puppy of kitten zie dan vind ik dat wel heel leuk.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren
lollypopje schreef:
30-05-2019 10:02
Ohw dat heb ik niet, ben dan echt blij voor die persoon. Als het ouderschap bij je past is het volgens mij iets heel moois, maar ik zou knettergek worden :P
Laat ik het dan nuanceren: bij het laatste geval dacht ik "hoe stom kun je zijn." Die zijn nu net dik een jaar bij elkaar en zij is nu 8 maanden zwanger. Er zijn inderdaad ook wel eens stellen geweest waarvan ik het niet stom vond. Maar de vlag gaat bij mij nooit uit ;)
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren
S7rin schreef:
30-05-2019 10:06
Laat ik het dan nuanceren: bij het laatste geval dacht ik "hoe stom kun je zijn." Die zijn nu net dik een jaar bij elkaar en zij is nu 8 maanden zwanger. Er zijn inderdaad ook wel eens stellen geweest waarvan ik het niet stom vond. Maar de vlag gaat bij mij nooit uit ;)
In dat geval zou ik ook wel mijn wenkbrauwen optrekken inderdaad :P
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
S7rin schreef:
30-05-2019 09:58
Hier vannacht weer. Of wat ik ook zo lastig vind: mensen die mij vertellen dat ze in verwachting zijn. Met heel veel moeite kan ik dan mijn felicitaties faken, maar ik voel me dan altijd zo naar omdat ik:
A. niet graag tegen mensen lieg
B. denk dat ze het op de een of andere manier toch ruiken dat ik eigenlijk denk "Hoe stom kun je zijn?!"
Dan heb je weinig empathie.
Ik heb een hekel aan katten. Als iemand vertelt dat hij zijn kat in moet laten slapen kan ik heel goed begrijpen dat dat heel verdrietig is.
Alle reacties Link kopieren
noa schreef:
30-05-2019 10:05
Vraagje: wie van jullie heeft dat ook dat als je n babyfoto of baby te zien krijgt, je het leuk vindt voor de ouders, maar je zelf niet heel enthousiast bent?

Ik heb dat nl. Als ik echter n puppy of kitten zie dan vind ik dat wel heel leuk.
Yep. Mijn brein reageert wel op baby-beestjes, maar absoluut niet op baby-mensen. :biggrin:
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
noa schreef:
30-05-2019 10:05
Vraagje: wie van jullie heeft dat ook dat als je n babyfoto of baby te zien krijgt, je het leuk vindt voor de ouders, maar je zelf niet heel enthousiast bent?

Ik heb dat nl. Als ik echter n puppy of kitten zie dan vind ik dat wel heel leuk.
Ik. Maar ik heb wel een kind.
Ik ben ook oprecht blij voor mensen die een kind verwachten. Het gaat er toch om dat hún wens in vervulling gaat, net zoals ik mijn leven naar wens inricht?

Ik vind kinderen ook erg leuk, en ik snap heel goed dat het erg leuk is om kinderen te hebben. Maar mij persoonlijk spreekt het niet aan. De verantwoordelijkheid staat me tegen. Mijn moeder maakt zich nog steeds zorgen om haar volwassen kinderen! Daar kom je nooit vanaf. Het idee dat ik voor altijd aan zo’n vader gekoppeld ben lijkt me niks.

En simpelweg het leven doorgeven wil ik niet. Ik heb een leuk en prima leven, maar ik doe het omdat ik er nou eenmaal ben, ik maak er maar wat van. Maar op zich had het voor mij allemaal niet gehoeven. Dus dan moet ik ook een ander er niet mee opzadelen. En nee, ik ben niet depressief.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
30-05-2019 10:10
Ik. Maar ik heb wel een kind.
Haha, dat vind ik grappig.
Ben jij zo’n moeder die haar eigen kind heel leuk vindt, maar minder heeft met andere kinderen?
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
30-05-2019 10:09
Dan heb je weinig empathie.
Ik heb een hekel aan katten. Als iemand vertelt dat hij zijn kat in moet laten slapen kan ik heel goed begrijpen dat dat heel verdrietig is.

Ik doe wel mijn best om ze te feliciteren en blij voor ze te zijn, maar ik voel mij dan zo'n leugenaar.
Daar tegenover staat dat wanneer ik mijn kat in laat slapen, ik niet van andere mensen verwacht dat ze het verdrietig vinden. Sterker nog, ik begreep toen niet waarom andere mensen het eventueel verdrietig vonden. Het was namelijk toch míjn kat?

Misschien heb ik inderdaad wel weinig empathie. Maar tot nu toe is dat blijkbaar nog niemand opgevallen.
s7rin wijzigde dit bericht op 30-05-2019 10:25
19.00% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren
Buiten de opvoeding gedurend de eerste 18 jaren, gaat het ook daarna niet altijd even soepel. Dat kunnen we hier vaak genoeg in topics lezen.

Ik ken een aantal (inderdaad vaak alleenstaande) vrouwen die nu al een jaar of 15 tot 20 volledig geclaimd worden door hun moeder; soms vol liefde en vanuit een goede band (maar toch...) en soms tegen heug en meug en vooral afgedwongen door de moeder. Moeders kunnen expliciet of impliciet ook heel veel 'terug' verlangen van hun (schoon)kinderen.
Die 'last' zal je zonder kinderen in elk geval niet veroorzaken ;-)
Alle reacties Link kopieren
noa schreef:
30-05-2019 10:05
Vraagje: wie van jullie heeft dat ook dat als je n babyfoto of baby te zien krijgt, je het leuk vindt voor de ouders, maar je zelf niet heel enthousiast bent?
Ik! Leuk en schattig hoor maar verder niet boeiend. Ik ben dan ook niet zo'n babymens (bij anderen). En dan heb ik al een kind en ben ook nog eens (heel gewenst) zwanger.
Ik zal zelf anderen dan ook niet overladen met foto's van mijn kind(eren). Neem aan, dat andere mensen dat namelijk ook zullen hebben met mijn kroost.
Met dieren heb ik overigens precies hetzelfde.
.
noa schreef:
30-05-2019 10:05
Vraagje: wie van jullie heeft dat ook dat als je n babyfoto of baby te zien krijgt, je het leuk vindt voor de ouders, maar je zelf niet heel enthousiast bent?

Ik heb dat nl. Als ik echter n puppy of kitten zie dan vind ik dat wel heel leuk.
Ik reageer op de kwaliteit van de foto. Dus als ze zoiets van hun wondertje weten te maken, dan zou ik reageren met wat 'n geweldige foto!
Afbeelding

maar ja, de meeste huis tuin en keuken kiekjes en dan ook nog terwijl de baby nog niet goed is bijgetrokken, daar kan ik beter in het geheel niet op reageren.
Alle reacties Link kopieren
noa schreef:
30-05-2019 10:17
Haha, dat vind ik grappig.
Ben jij zo’n moeder die haar eigen kind heel leuk vindt, maar minder heeft met andere kinderen?
Ja;)
Ik had ook last van die ‘mijn kind is de mooiste op aarde’ hormonen en dan 2 jaar later zie je dat die ene prachtige foto van dat schoonheidswonder eigenlijk gewoon net zo’n gedrocht was als al die andere baby’s🤣
Alle reacties Link kopieren
Ik word dit jaar 50 (fééstje!) en heb nog geen dag spijt gehad van mijn kindervrije bestaan. Rond mijn dertigste heb ik wel een korte periode twijfels gehad, maar dat kwam meer door de niet aflatende stroom aan opmerkingen van anderen. Toen ik me dat realiseerde, was het zo'n opluchting!

Ben overigens wel de beste tante van de wereld, ook nu neefjes en nichtjes ouder zijn, ze vinden ons nog steeds tof.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
Dat is toch wel het laatste dat ik hier ooit had verwacht, rb die een babyfoto post :rofl:.

En verder, ja ook ik dacht dat alle aandacht was omdat mijn baby's de allermooiste en allerliefste baby's ooit geboren waren. Pas een tijd later heb ik me gerealiseerd dat al die aandacht helemaal niet specifiek om de fantastische eigenschappen van mijn baby ging maar gewoon was omdat baby's in het algemeen schattig gevonden worden.

Maar ik heb nooit mensen lastiggevallen met foto's of verhalen, alleen als ze er zelf naar vroegen.

Als ik geen kinderen had gehad, dan had ik daar eeuwig verdriet om gehad. Ik ben heel blij dat ik kinderen heb gekregen (ook al denk ik daar op momenten wel eens anders over) maar ik kan wel prima begrijpen dat anderen geen kinderen willen. Net zoals ik prima begrijp dat mensen huisdieren willen, terwijl ik er niet aan moet denken. Zo moeilijk is het niet, om begrip te hebben voor andere keuzes dan die je zelf zou maken.
Huisdieren heb ik trouwens ook niet. Ik heb een tijdje meegelezen in het kindvrije topic, maar daar ging het op een gegeven moment pagina’s lang over katten.

Ik mag niet oordelen, maar dat vind ik zo treurig, mensen die bewust geen kinderen zeggen te hebben en dan vervolgens op het idiote af in hun kattenbeesten (of honden) opgaan. Bijna alsof het hun surrogaatkinderen zijn. Ik vond nul herkenning in dat topic. Echt stereotype kattenvrouwtjes.

Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk. En aan een kat valt verder weinig te verpesten.
Nitflex schreef:
30-05-2019 10:47
Huisdieren heb ik trouwens ook niet. Ik heb een tijdje meegelezen in het kindvrije topic, maar daar ging het op een gegeven moment pagina’s lang over katten.

Ik mag niet oordelen, maar dat vind ik zo treurig, mensen die bewust geen kinderen zeggen te hebben en dan vervolgens op het idiote af in hun kattenbeesten (of honden) opgaan. Bijna alsof het hun surrogaatkinderen zijn. Ik vond nul herkenning in dat topic. Echt stereotype kattenvrouwtjes.

Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk. En aan een kat valt verder weinig te verpesten.
Ik kan prima begrijpen dat mensen huisdieren willen, maar sommige mensen slaan er inderdaad totaal in door. Als mensen hun hond 'mijn meisje' gaan noemen bijvoorbeeld of het alleen maar over hun huisdier kunnen hebben, vreselijk. Maar dat staat los van wel of geen kinderen willen, ik ken ook mensen die hun honden belangrijker vinden dan hun kind.
AnnabeldeDertiende schreef:
30-05-2019 10:55
Ik kan prima begrijpen dat mensen huisdieren willen, maar sommige mensen slaan er inderdaad totaal in door. Als mensen hun hond 'mijn meisje' gaan noemen bijvoorbeeld of het alleen maar over hun huisdier kunnen hebben, vreselijk. Maar dat staat los van wel of geen kinderen willen, ik ken ook mensen die hun honden belangrijker vinden dan hun kind.
Da’s waar. Het komt wel anders over als je geen kinderen hebt.
Nitflex schreef:
30-05-2019 10:47
Huisdieren heb ik trouwens ook niet. Ik heb een tijdje meegelezen in het kindvrije topic, maar daar ging het op een gegeven moment pagina’s lang over katten.

Ik mag niet oordelen, maar dat vind ik zo treurig, mensen die bewust geen kinderen zeggen te hebben en dan vervolgens op het idiote af in hun kattenbeesten (of honden) opgaan. Bijna alsof het hun surrogaatkinderen zijn. Ik vond nul herkenning in dat topic. Echt stereotype kattenvrouwtjes.

Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk. En aan een kat valt verder weinig te verpesten.
Dat stoorde mij ook.
Nitflex schreef:
30-05-2019 10:57
Da’s waar. Het komt wel anders over als je geen kinderen hebt.
Het zal ook wel vaker voorkomen bij kindvrijen. Ik heb daar ook wel eens meegelezen. Ik snap namelijk heel goed dat niet iedereen van kinderen houdt.

Wat mij er stoort is de manier waarop kinderen door sommige mensen weggezet worden. Als een stelletje vieze onderkruipsels die zo snel mogelijk van de aarde zouden moeten worden gevaagd. En dat de mods dat prima vinden. Als je er iedere andere bevolkingsgroep voor in de plaats zou noemen werd het vf opgedoekt maar als het over kinderen gaat mag ineens alles gezegd worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven