Spijt van je kind(eren)

24-05-2019 16:29 387 berichten
Heb jij wel eens spijt van jouw keuze om een of meerdere kinderen te krijgen? Dit naar aanleiding van het topic dat loopt over spijt van sterilisatie.

Ik ben benieuwd of er inderdaad ook veel vrouwen zijn die altijd, vaak of soms spijt hebben van het krijgen van kinderen. Of misschien achteraf denken: had ik maar gestopt na 1 / 2 / 3 enz. kinderen, dus achteraf spijt van het aantal.

Heb je wel eens spijt dat je kinderen hebt gekregen?

Totaal aantal stemmen: 331

Ja, heel vaak (9%)
Ja, soms (8%)
Ja, een heel enkele keer (9%)
Ja, ik had moeten stoppen na ... kinderen, heel vaak spijt (1%)
Ja, ik had moeten stoppen na ... kinderen, soms spijt (1%)
Ja, ik had moeten stoppen na ... kinderen, een enkele keer spijt (2%)
Nee, geen spijt (70%)
Geen spijt, wel jammer dat ik er niet meer heb.
Ja Minke, ik had er ook wel meer dan één willen hebben. Helaas kan dat niet meer.
Ik heb gestemd voor een heel enkele keer. Inmiddels geen spijt meer, maar ik had niet verwacht dat het zo'n stress voor onze relatie zou opleveren. Gelukkig uiteindelijk goed gekokmen, maar achteraf hadden we misschien beter wat langer kunnen wachten voor we eraan begonnen. Maar ik ben wel superblij met zoon. :heart:
Ja soms.
Tijdens de jaren in het zwembad op het zweetbankje.
Tijdens het spelen van memory.
Tijdens urenlange monopoly sessies.

Maar met alle kennis die ik nu heb, weet ik ook dat het leven zoveel meer diepgang en zin heeft.

Het is absoluut zwaarder nu. Het is vermoeiender.
Maar zonder ze zou ik niets van het leven hebben gesnapt.

Dus alleen spijt als ik stomme dingen moet doen, zoals sint maarten lopen en kijken tijdens verplichte sportmiddagen etc.
Alle reacties Link kopieren
Geen spijt, maar wel een een heftig besef dat ik ze uit puur egoïsme heb gekregen.
Ik wil ze geregeld achter het behang plakken maar spijt dat ze er zijn heb ik nooit gehad.
-Lucille- schreef:
24-05-2019 16:35
Dus alleen spijt als ik stomme dingen moet doen, zoals sint maarten lopen en kijken tijdens verplichte sportmiddagen etc.
Maar heb je dan meteen spijt?
Ik vind zulke dingen ook niet leuk maar ze zijn niet zo erg dat ik spijt van mijn kinderen heb.
-Lucille- schreef:
24-05-2019 16:35
Ja soms.
Tijdens de jaren in het zwembad op het zweetbankje.
Tijdens het spelen van memory.
Tijdens urenlange monopoly sessies.

Maar met alle kennis die ik nu heb, weet ik ook dat het leven zoveel meer diepgang en zin heeft.

Het is absoluut zwaarder nu. Het is vermoeiender.
Maar zonder ze zou ik niets van het leven hebben gesnapt.

Dus alleen spijt als ik stomme dingen moet doen, zoals sint maarten lopen en kijken tijdens verplichte sportmiddagen etc.
Ja? Dan heb je echt spijt van je kinderen?!
Ik vond de eerste 13 jaar juist het leukst, al moet ik erbij melden dat ik van de puberjaren ook heb genoten.
Ik vind dit altijd een beetje raar. Mensen maken keuzes, geen enkele keuze maakt altijd totaal gelukkig. Je keus voor een opleiding, carriere, relatie, woonplaats, lang niet alles is achteraf terug te draaien en lang niet alles maakt gelukkig. Kinderen krijgen is volgens mij gewoon een biologisch gegeven, niet iets waar je al dan niet gelukkig van wordt en ook niet iets wat terug te draaien is.
Dus waarom praten over spijt?

En wie hebben er dan spijt? En is dat tijdelijk of niet? Mogelijk is iemand psychisch compleet van het padje en is de spijt daarop gestoeld en heeft het weinig met het krijgen van kinderen te maken. Of iemand is gewoon ongelukkig met álle keuzes in het leven of kneiterdepressief. En mensen denken vast wel eens ‘oh wat had ik met mijn leven kunnen doen als...’ of ‘had ik toen ik 20 was maar....’ en dat hoort erbij.
Je keuzes worden minder naarmate je ouder wordt en er meer vast ligt. Niemand is altijd gelukkig met zijn keuzes.
Onze huidige maatschappij wordt dat weleens vergeten. Je baan, je huwelijk en je kinderen moeten je allemaal gelúkkig maken. En ben je niet steeds gelukkig dan heb je vast spijt.

Het leven is nou eenmaal niet zo gericht op geluk. Voorplanting gaat daar al helemaal niet over.
Alle reacties Link kopieren
Absoluut geen spijt! Wel (soms) spijt dat we niet langer gewacht hebben en misschien nog wat hadden kunnen reizen. Ja, dat kan met kinderen ook, i know maar zonder kinderen ben je dan toch een stuk flexibeler.

Maar absoluut geen spijt dat ze er is. Juist het beste dat ons ooit overkomen is :flirting:
Iedere dag ben ik dankbaar voor mijn lieve, gezonde kinderen. Spijt heb ik nog geen seconde gehad.

Het is allemaal nog honderd keer mooier en leuker dan ik ooit had kunnen denken en tegelijkertijd zwaarder dan ik me had kunnen inbeelden. Maar dat het soms zwaar is, betekent niet dat ik spijt heb. Ik had het precies zo gedaan, mocht ik het overdoen.
Ranveig schreef:
24-05-2019 16:43
Ik vind dit altijd een beetje raar. Mensen maken keuzes, geen enkele keuze maakt altijd totaal gelukkig. Je keus voor een opleiding, carriere, relatie, woonplaats, lang niet alles is achteraf terug te draaien en lang niet alles maakt gelukkig. Kinderen krijgen is volgens mij gewoon een biologisch gegeven, niet iets waar je al dan niet gelukkig van wordt en ook niet iets wat terug te draaien is.
Dus waarom praten over spijt?

En wie hebben er dan spijt? En is dat tijdelijk of niet? Mogelijk is iemand psychisch compleet van het padje en is de spijt daarop gestoeld en heeft het weinig met het krijgen van kinderen te maken. Of iemand is gewoon ongelukkig met álle keuzes in het leven of kneiterdepressief. En mensen denken vast wel eens ‘oh wat had ik met mijn leven kunnen doen als...’ of ‘had ik toen ik 20 was maar....’ en dat hoort erbij.
Je keuzes worden minder naarmate je ouder wordt en er meer vast ligt. Niemand is altijd gelukkig met zijn keuzes.
Onze huidige maatschappij wordt dat weleens vergeten. Je baan, je huwelijk en je kinderen moeten je allemaal gelúkkig maken. En ben je niet steeds gelukkig dan heb je vast spijt.

Het leven is nou eenmaal niet zo gericht op geluk. Voorplanting gaat daar al helemaal niet over.
Eens. Ik denk dat wanneer ouders klagen over dat het zwaar is, dat dit vaak wordt verward met spijt hebben.
Ranveig schreef:
24-05-2019 16:43
Ik vind dit altijd een beetje raar. Mensen maken keuzes, geen enkele keuze maakt altijd totaal gelukkig. Je keus voor een opleiding, carriere, relatie, woonplaats, lang niet alles is achteraf terug te draaien en lang niet alles maakt gelukkig. Kinderen krijgen is volgens mij gewoon een biologisch gegeven, niet iets waar je al dan niet gelukkig van wordt en ook niet iets wat terug te draaien is.
Dus waarom praten over spijt?

En wie hebben er dan spijt? En is dat tijdelijk of niet? Mogelijk is iemand psychisch compleet van het padje en is de spijt daarop gestoeld en heeft het weinig met het krijgen van kinderen te maken. Of iemand is gewoon ongelukkig met álle keuzes in het leven of kneiterdepressief. En mensen denken vast wel eens ‘oh wat had ik met mijn leven kunnen doen als...’ of ‘had ik toen ik 20 was maar....’ en dat hoort erbij.
Je keuzes worden minder naarmate je ouder wordt en er meer vast ligt. Niemand is altijd gelukkig met zijn keuzes.
Onze huidige maatschappij wordt dat weleens vergeten. Je baan, je huwelijk en je kinderen moeten je allemaal gelúkkig maken. En ben je niet steeds gelukkig dan heb je vast spijt.

Het leven is nou eenmaal niet zo gericht op geluk. Voorplanting gaat daar al helemaal niet over.

Is ook zo. Desondanks kun je best spijt hebben / ongelukkig zijn met de keuzes die je hebt gemaakt. En dan alsnog moet je daar gewoon het beste van maken.

Waarom dan toch praten over spijt? Ik zou eerder zeggen: waarom niet? Waarom is het zo'n taboe om te zeggen: als ik wist wat ik nu weet had ik anders gekozen? Waarom is het wel ok om te praten over spijt van een keuze om je te laten steriliseren, maar niet om te praten over spijt hebben dat je wél een kind hebt gekregen?
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 24-05-2019 16:50
9.88% gewijzigd
snorriemorrie schreef:
24-05-2019 16:48
Is ook zo. Desondanks kun je best spijt hebben / ongelukkig zijn met de keuzes die je hebt gemaakt. En dan alsnog moet je daar gewoon het beste van maken.
Nee hoor, hoeft niet. Mijn moeder dumpte me gewoon in kinderkolonies en internaten om haar vrijheid om te stappen te herwinnen.
Ik heb nooit spijt gehad, me wel eens afgevraagd of ik zonder gelukkiger was geweest en of ik ze op de juiste tijd gekregen heb, maar feitelijk is dat zinloos. Als ik ze niet had gehad had ik nu misschien vreselijk getwijfeld of ik niet 10 jaar eerder had moeten baren en als ik ze nooit had gekregen had ik daar misschien spijt van gehad.

Je kunt nou eenmaal niet alles kiezen. Aan kinderen zitten leuke kanten en ook zware kanten. Als je kiest om ze niet te krijgen of ze niet kunt krijgen heeft dat voor- en nadelen en andersom ook. Spijt is zo’n zinloos gebeuren bij dit soort onveranderlijke zaken.
SallySpectra* schreef:
24-05-2019 16:40
Ja? Dan heb je echt spijt van je kinderen?!
Dan denk ik op momenten: "waar ben ik in godsnaam aan begonnen?"

Is dat spijt? Wat is spijt? Gek dat ik nu moet uitleggen dat dit wel of niet onder spijt valt.

Ik heb momenten dat ik denk: als ik dit allemaal van tevoren had geweten, dan was ik er nooit aan begonnen.

Dan mogen jullie nu voor mij gaan bepalen of dat wel of niet spijt is :p
Cateautje schreef:
24-05-2019 16:50
Nee hoor, hoeft niet. Mijn moeder dumpte me gewoon in kinderkolonies en internaten om haar vrijheid om te stappen te herwinnen.

Dat was dan blijkbaar haar manier om er het beste van te maken. Maar wel een heel harde manier :-(
Alle reacties Link kopieren
Nee geen seconde spijt gehad, zelfs genoten van Sint maarten lopen in de regen, laatste keer heel bewust omdat het nu een tiener wordt het dat allemaal laatste keren worden.

Wel eens een beetje spijt gevoel van mijn hond als ik om half acht op zondagochtend met een kater in de zeikende regen sta, maar dan maar heel even..
snorriemorrie schreef:
24-05-2019 16:51
Dat was dan blijkbaar haar manier om er het beste van te maken. Maar wel een heel harde manier :-(
Jaren later vertelde ik haar dat ik heel gelukkig ben geweest in die huizen en daar werd ze pislink om. Was blijkbaar niet de bedoeling. :-D
snorriemorrie schreef:
24-05-2019 16:48
Is ook zo. Desondanks kun je best spijt hebben / ongelukkig zijn met de keuzes die je hebt gemaakt. En dan alsnog moet je daar gewoon het beste van maken.

Waarom dan toch praten over spijt? Ik zou eerder zeggen: waarom niet? Waarom is het zo'n taboe om te zeggen: als ik wist wat ik nu weet had ik anders gekozen? Waarom is het wel ok om te praten over spijt van een keuze om je te laten steriliseren, maar niet om te praten over spijt hebben dat je wél een kind hebt gekregen?
Omdat je dat gewoon niet weet, of je anders had gekozen. En uiteraard mag je praten over emoties en dat is prima. Alleen heb ik het idee dat er bij mensen die worstelen met spijt, op wat voor gebied dan ook, vaak iets onderliggends is. Erover praten met als doel acceptatie en verder komen is prima, erover praten zonder doel, enkel klagen en erin blijven hangen is en zinloos en schadelijk voor de kinderen in kwestie.
Alle reacties Link kopieren
Spijt hebben van je kinderen is ook op Viva een flink taboe. Denk niet dat je hier een open discussie over gaat krijgen.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
zilverelfje schreef:
24-05-2019 16:56
Spijt hebben van je kinderen is ook op Viva een flink taboe. Denk niet dat je hier een open discussie over gaat krijgen.
Dat is een dooddoener van jewelste. Ik hoop alleen dat mensen met oprechte spijt en daar issues door zich melden bij huisarts en/of psycholoog, want dat lijkt me lastig en daar zou je wat mee moeten ipv er een discussie over voeren lijkt me. Spijt van niet terug te draaien levenskeuzes kan heel zwaar ziin, daar moet je niet mee blijven worstelen
zilverelfje schreef:
24-05-2019 16:56
Spijt hebben van je kinderen is ook op Viva een flink taboe. Denk niet dat je hier een open discussie over gaat krijgen.

Hoeft ook niet persé, daarom heb ik juist een poll aangemaakt, zodat mensen ook anoniem kunnen aangeven of ze spijt hebben zonder te reageren, zoals dat een aantal volgens mij ook hebben gedaan.

Maar inderdaad, het is een flink taboe.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven