Tips gezocht 'onrustige' baby Geen OP

26-10-2020 00:20 131 berichten
X
moderatorviva wijzigde dit bericht op 10-12-2020 20:38
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen zijn genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Vivaforum
0.00% gewijzigd
captain_hindsight schreef:
27-10-2020 13:17
https://sarahockwell-smith.com/2015/01/ ... sometimes/

Crying it out vs crying in arms.

Oh en oordopjes kunnen ook helpen. Dat maakt zo'n gillende baby in ieder geval decibeltechnisch wat beter te hanteren.
Dankjewel! Mooi om te lezen.
Oordopjes helpen inderdaad wel om het te dempen als het niet te stoppen is.
Leeuw32 schreef:
27-10-2020 13:51
Geen idee, altijd kv gegeven. Maar genoeg vriendinnen doen vanaf begin een mengeling omdat ze de nachten niet alleen wilden doen.

En vaste voeding mag nu al hè? Ze is 4 maanden...zoontje was 14 weken toen ik er mee begon. Je merkt vanzelf of ze er aan toe is.
Ik vond die nachten met een cosleeper eigenlijk best goed te doen, en man ging er s ochtends vaak (bijna altijd) met baby uit en dan sliep ik tot een uur of tien of zo.
nachtvlinder1977 schreef:
27-10-2020 13:27
Ik heb niet alle reacties gelezen.

Je kindje troosten tot 6 mnd is nooit verwennen of aanleren. Dat snapt je kindje echt nog niet. Laat je niks aanpraten.

Huilt ze altijd als ze plat ligt of ook als ze zit of rechtop is?

Gebruik jij zelf zuivel?

Is er naar t tongriempje gekeken?

Bij onze oudste bleek het ernstige koemelkallergie te zijn icm reflux. Platliggen was voor hem vreselijk. Ik was toen nog niet bekend met dragen, maar zette hem veel schuin in zijn wipstoeltje.
Dit lijkt het niet te zijn.
Het is ook wanneer ze rechtop zit.
Zuivel neem ik daarom wel gewoon. Maar geen koffie, koolzuurhoudende dranken, citrusvruchten, aardbeien, kersen, kruiden, champignons, uien, chocolade, bloemkool, bonen, e.d. Ze heeft namelijk wel last van krampjes nog, al is dat al flink verminderd de laatste tijd. Nog even opletten.
captain_hindsight schreef:
27-10-2020 13:29
Hoe doet hij dat dan?

En hoeveel tijd brengt hij door met haar?
Wat doet hij hoe? Ik begrijp het even niet :)
Als hij thuis is, neemt hij haar ook regelmatig bij zich zodat ik bijvoorbeeld eten kan koken of de was doen.
Inclusief haar verschonen, in bad doen, etcetera.
Maar het is niet iemand die opstaat om alleen met haar te gaan wandelen buiten. Tsja de een is wat meer actief dan de ander, dat is gewoon zo. Zeker na een drukke werkdag.
Hij wordt ook niet zo getriggerd door het huilen als ik, is wat relaxter daarin
Noor226 schreef:
27-10-2020 14:00
Ik herken veel uit je verhaal. Wat mij destijds het meeste opbrak waren de schuldgevoelens over mijn gedachtes. Regelmatig dacht ik ‘oh nee, niet weer’ of ‘nee, je bent nog niet aan de beurt’ als onze baby weer huilde na een hazenslaapje van 10 minuten of al na 1,5u weer hongersignalen gaf. Schuldig dat ik me voelde, want dit lieve wezentje kan er niks aan doen en ik hou toch van haar?! Maar door veel praten met partner en een vriendin was het makkelijker te accepteren dat het soms ook klote is om voor een baby te zorgen. Heel vaak mooi/lief/leuk/bijzonder, maar soms ook beperkt/intens/verwarrend/frustrerend.

Wat mij door de eerste drie maanden heeft gesleept:
1) draagzak; tenminste handen vrij voor eten en drinken, staand tv kijken of lekker hersenloos scrollen op telefoon
2) accepteren dat baby het ritme aangeeft en me niet blindstaren op schema’s of dingen als ‘ze moet nu 3-4u slapen overdag’. Baby deed het niet, gemiddeldes kennen altijd uitschieters naar beneden en naar boven.
3) elke dag naar buiten, frisse neus en wat beweging, plus met mazzel sliep baby na binnenkomst nog 5 minuten door in de wagen
4) wat je partner ook al zei, focus op wat wel goed gaat. Baby is hier nu 3 maanden. Slaapt iets beter overdag, maar slaapt (met enkele uitzonderingen) elke nacht door sinds 12 weken. Dus daar hebben we mazzel mee. Overdag kan ze maximaal 5 minuten zelf spelen in de box, dus misschien kun je dan wat beter in perspectief zien dat 20 minuten alleen in de box dan jouw mazzeltje is?

Meer dan je best kun je als ouder niet doen :)
Jij ook bedankt voor je bijdrage! En ook succes met de kleine :)
Punt 4 is het meest belangrijke voor mij om te veranderen.
Maisnon3 schreef:
27-10-2020 14:12
Tuurlijk wel. In het weekend stuur je man lekker op pad met de baby. lekker in de wagen of draagzak, anderhalf uur buiten wandelen. En dan kan jij even bijslapen. Kwestie van creatief zijn. Nee, het is geen nacht van 8 uur, maar ik kon de rest van de dag toch ineens veel beter functioneren als ik rond de middag even 1-2 uur kon slapen.

Vaste voeding zou je al mee mogen beginnen. Flesvoeding kan je altijd proberen als je dat wil. Sommige kindjes moeten het even 'leren' drinken het smaakt anders. Je zou het ook kunnen mengen met gekolfde melk.

Over apart slapen: mijn ervaring is ook dat het went. Het was niet zo dat ik mijn dochter niet meer hoorde. Maar weten dat mijn vriend de zorg had, dat ik niets hoefde op dat moment hielp mij ook heel erg. En vaak had vriend dochter dan ook zo stil, want de hongerbehoefte werd gestild. Dus ookal werd ik wel wakker, toch leverde het me veel op. Ik kon in ieder geval veel sneller weer inslapen. Dochter was toen overigens wel al ouder, omdat ik het eerste halfjaar vond dat ik het voeden allemaal zelf moest doen met de borst. Achteraf had ik dit best wat eerder kunnen doen.

En niets hiervan moet hè. Als je je er prettiger bij voelt om zelf te voeden, gewoon doen. Het zijn allemaal opties waaruit jullie samen degenen kunnen uitproberen die jullie aanspreken.
Ja die borstvoeding...
Ik vind het veel mooie kanten hebben en daarom geef ik het ook nog zelf. Vooral voor de hechting geef ik het liever zelf dan gekolfd. Maar man en ik hebben het er wel over om op een gegeven moment toch flesje te geven in de nacht, dat wil hij dan ook gaan doen.
Maar zolang het nog even kan, probeer ik het vol te houden.
captain_hindsight schreef:
27-10-2020 16:57
Ik vond die nachten met een cosleeper eigenlijk best goed te doen, en man ging er s ochtends vaak (bijna altijd) met baby uit en dan sliep ik tot een uur of tien of zo.
Hm dat zie ik mijn man niet doen, hij is totaal geen ochtendmens. Ik wel, dus sta altijd eerder op.
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
27-10-2020 16:57
Ik vond die nachten met een cosleeper eigenlijk best goed te doen, en man ging er s ochtends vaak (bijna altijd) met baby uit en dan sliep ik tot een uur of tien of zo.
Jij hoefde niet te werken neem ik aan dan...en je man ook niet?
Alle reacties Link kopieren
Anemoonn schreef:
27-10-2020 17:09
Hm dat zie ik mijn man niet doen, hij is totaal geen ochtendmens. Ik wel, dus sta altijd eerder op.
Dan stuur je hem eind van de middag of vroeg avond nog op pad. Ook dan kun je prima een aantal km met wagen of draagdoek wandelen.
Die van mij is net zo oud en tot een week geleden deed mijn man dit iedere avond direct na zijn werk zodat ik even een uur echt diep kon slapen in plaats van waken.
Cosleeper is mijn baby al te groot voor maar heb zijn ledikant tegen mijn bed gezet en ik kan net met mijn arm door de spijlen en hem over zijn bolletje aaien/fiepje geven.
Hier slaapt baby overdag gewoon maar op mij, dan slaapt hij zo heerlijk (ik kan snel het fiepje terugstoppen wanneer hij begint te wiebelen enzo) dat hij daarna 10 tot 20 minuten kan spelen en goed eet.
Ook ga ik iedere ochtend een uur wandelen, dan ben je er maar d’r uit geweest.

Ik heb dus een ander slaapzakje gekocht en sinds het moment dat ik hem dat aandoe slaapt hij spontaan door...
Anemoonn schreef:
26-10-2020 08:57
Advies van CB was trouwens bij 1 maand om haar vanaf toen al te laten huilen. Dit niet naar aanleiding van een vraag van mijn kant, maar volgens haar bij voorbaat al om te voorkomen dat het een huilbaby zou worden aangezien het ons eerste kindje is.
Volgens haar moest ik mijn gevoel uitschakelen. Huilen van een baby zou niet erg zijn, het betekent niet perse dat ze verdrietig is of wat dan ook. Ik begrijp wat ze bedoelde, maar volgens mij is huilen altijd een hulpvraag!
Hoe kán het dat dit soort adviezen nog steeds gegeven worden??
Onbegrijpelijk.

TO, ik had ook twee onrustige baby's. Plakkers. Bij mijn oudste werd het na 4 maanden beter en bij mijn jongste duurde het een jaar. Wat iemand anders al zei, al die verhalen over baby's die uren in hun eigen bed slapen overdag, doorslapen met drie maanden, in slaap vallen in de box (hoe dan?), ik kan me er nog steeds over verbazen.
Mijn jongste heeft zijn gehele eerste levensjaar strak tegen mij aan geslapen en werd tig keer per nacht wakker. Wat was ik moe.....nu is hij anderhalf en het ligt sinds een paar maanden achter ons. Dus echt. Het wordt beter.
Alle reacties Link kopieren
Anemoonn schreef:
27-10-2020 17:09
Hm dat zie ik mijn man niet doen, hij is totaal geen ochtendmens. Ik wel, dus sta altijd eerder op.
Hij heeft nu een kind, dus hup, schop hem er uit, laat m naar de supermarkt lopen of zo. En laat je niet afschepen met "ja, maar ik heb de hele week gewerkt". Suck it up, jij werkt 24/7 zo te horen :)

En ik zou kolven, en haar een flesje gaan geven. Al is het maar om te proberen haar 120 ml of zo te laten drinken, en kijken of ze daar langer tevreden mee is. Hoeft niet alle voedingen, gewoon eens om te proberen, En als dat nou blijkt te helpen, geef je iets meer flesjes.

Ik heb verder geen tips helaas... (maar als je dat fijn vindt, mag je best een pb sturen; mijn mannetje is 15 weken, dus ik zit in ieder geval in dezelfde leeftijdsfase, en dit is ook mijn eerste :) )

En, oh ja, zoals gezegd; die arts is een maftoeter. Baby's laat je níet huilen! (iets anders is een beetje jammeren voordat ze in slaap vallen, maar dat bedoel jij volgens mij niet ;) )
irish_wasser_woman wijzigde dit bericht op 27-10-2020 18:54
9.91% gewijzigd
Anemoonn schreef:
26-10-2020 13:06
Volgens de arts worden 1e kindjes vaak huibaby's omdat ze meer aandacht krijgen dan bijvoorbeeld een 2e of 3e kindje. Wanneer ze meteen aandacht krijgen als ze huilen, worden het algauw huilbaby's, aldus haar (dat is dan aangeleerd). Daarom het advies om dit te voorkomen door vanaf het begin niet meteen te reageren op het huilen.
En volgens haar moest ik daarbij m'n gevoel negeren omdat dit niet zou kloppen: huilen is niet zielig.
Ik heb het 1 dag geprobeerd, maar was er toen helemaal klaar mee! Het past niet bij mij: niet op rationele en niet op gevoelsbasis.
Ik zou een klacht indienen. Deze 'arts' verkoopt de grootste onzin.
Anemoonn schreef:
27-10-2020 17:09
Hm dat zie ik mijn man niet doen, hij is totaal geen ochtendmens. Ik wel, dus sta altijd eerder op.
Mijn man ook niet maar vette pech, ik had de nacht al gedaan ;-D

Ik denk dat jij het nog wel te veel naar je toetrekt hoor. Je man doet niet zo veel en wat hij doet is op verzoek van jou.

Maar het ook ook 100% zijn kind.
Leeuw32 schreef:
27-10-2020 17:35
Jij hoefde niet te werken neem ik aan dan...en je man ook niet?
Jawel, dit ging om het weekend en de dag dat man vrij was. Dan moest ik wel werken maar ik hoefde minder vroeg te beginnen dan hij. En half zeven of half acht eruit maakt best verschil. Ook op mijn eigen vrije dag kreeg ik baby terug als hij de deur uit ging.

Vanaf dat ze geen borstvoeding meer kregen (na 1 jaar) deed hij standaard de nachten overigens. En ze werden nog best wel eens wakker.
Anemoonn schreef:
27-10-2020 17:01
Wat doet hij hoe? Ik begrijp het even niet :)
Met het huilen. Wat zou zijn strategie zijn en waarom? En heeft hij dat wel eens echt gedaan? Bvb naar bed brengen en dan kijken hoe het gaat.
captain_hindsight schreef:
27-10-2020 19:44
Mijn man ook niet maar vette pech, ik had de nacht al gedaan ;-D

Ik denk dat jij het nog wel te veel naar je toetrekt hoor. Je man doet niet zo veel en wat hij doet is op verzoek van jou.

Maar het ook ook 100% zijn kind.

Haha dat zeg ik ook wel eens tegen hem...
Maar hij zegt dat het anders is als je moeder bent, dat het logisch is dat je meer doet als moeder.
Hij is vroeger thuis best wel verwend, hoefde nooit iets te doen, z'n zus wel. Dat zeg ik ook tegen hem: je bent verwend en als ik dan iets concreets vraag om te doen, doet hij dat meestal wel.
Wat voor mij heel erg uitmaakt, is dat hij werkt en daarom vind ik dat hij veel minder hoeft te doen dan ik. Alleen wel iets als het mij allemaal wat teveel wordt. Zo is onze taken verdeling. Neemt niet weg dat hij inderdaad ook wel wat lui is van zichzelf, dat is een minpuntje van hem, zoals ik die ook heb.
Jouw man gaat er dan ook echt vroeg uit? Dat gaat de mijne dus niet doen.
drominique schreef:
27-10-2020 17:41
Dan stuur je hem eind van de middag of vroeg avond nog op pad. Ook dan kun je prima een aantal km met wagen of draagdoek wandelen.
Die van mij is net zo oud en tot een week geleden deed mijn man dit iedere avond direct na zijn werk zodat ik even een uur echt diep kon slapen in plaats van waken.
Cosleeper is mijn baby al te groot voor maar heb zijn ledikant tegen mijn bed gezet en ik kan net met mijn arm door de spijlen en hem over zijn bolletje aaien/fiepje geven.
Hier slaapt baby overdag gewoon maar op mij, dan slaapt hij zo heerlijk (ik kan snel het fiepje terugstoppen wanneer hij begint te wiebelen enzo) dat hij daarna 10 tot 20 minuten kan spelen en goed eet.
Ook ga ik iedere ochtend een uur wandelen, dan ben je er maar d’r uit geweest.

Ik heb dus een ander slaapzakje gekocht en sinds het moment dat ik hem dat aandoe slaapt hij spontaan door...
Dat gaat hij dus niet doen. Hij wil best wat doen, maar als hij thuis is, komt hij meestal niet meer van de bank af.
Hij heeft niet zo'n drive om dingen te doen, en hoewel ik dit als een minpunt beschouw, accepteer ik het voor wat het is. Zo is hij gewoon.
Genoeg positieve eigenschappen die dit compenseren.
Alleen nu met onze baby heb ik er desondanks wel wat meer moeite mee dan voorheen.
Smolla schreef:
27-10-2020 18:51
Hoe kán het dat dit soort adviezen nog steeds gegeven worden??
Onbegrijpelijk.

TO, ik had ook twee onrustige baby's. Plakkers. Bij mijn oudste werd het na 4 maanden beter en bij mijn jongste duurde het een jaar. Wat iemand anders al zei, al die verhalen over baby's die uren in hun eigen bed slapen overdag, doorslapen met drie maanden, in slaap vallen in de box (hoe dan?), ik kan me er nog steeds over verbazen.
Mijn jongste heeft zijn gehele eerste levensjaar strak tegen mij aan geslapen en werd tig keer per nacht wakker. Wat was ik moe.....nu is hij anderhalf en het ligt sinds een paar maanden achter ons. Dus echt. Het wordt beter.
Dankjewel voor je bijdrage! Heerlijk om nu bij te komen zeker!
Irish_Wasser_Woman schreef:
27-10-2020 18:53
Hij heeft nu een kind, dus hup, schop hem er uit, laat m naar de supermarkt lopen of zo. En laat je niet afschepen met "ja, maar ik heb de hele week gewerkt". Suck it up, jij werkt 24/7 zo te horen :)

En ik zou kolven, en haar een flesje gaan geven. Al is het maar om te proberen haar 120 ml of zo te laten drinken, en kijken of ze daar langer tevreden mee is. Hoeft niet alle voedingen, gewoon eens om te proberen, En als dat nou blijkt te helpen, geef je iets meer flesjes.

Ik heb verder geen tips helaas... (maar als je dat fijn vindt, mag je best een pb sturen; mijn mannetje is 15 weken, dus ik zit in ieder geval in dezelfde leeftijdsfase, en dit is ook mijn eerste :) )

En, oh ja, zoals gezegd; die arts is een maftoeter. Baby's laat je níet huilen! (iets anders is een beetje jammeren voordat ze in slaap vallen, maar dat bedoel jij volgens mij niet ;) )
Fijn trouwens, een mama die in dezelfde fase zit ! :)
Ga ik onthouden! Dankjewel
captain_hindsight schreef:
27-10-2020 19:51
Met het huilen. Wat zou zijn strategie zijn en waarom? En heeft hij dat wel eens echt gedaan? Bvb naar bed brengen en dan kijken hoe het gaat.
Eerst 5 minuten laten huilen, hij denkt dat het dan misschien wel over gaat.
Ik heb gemerkt van niet.
Haar naar bed brengen heeft hij in het begin wel gedaan, toen duurde het uren voordat ze sliep en nam hij het regelmatig over. Hij hield dan haar handje vast of ging voor haar zingen tot ze sliep.
Ik kon toen sowieso minder door een blessure waardoor ik niet tot nauwelijks kon lopen. Daardoor voelde hij echt wel zijn verantwoordelijkheid. Later kon en deed ik de verzorging (gelukkig) zelf en voelt hij dit minder.
S Nachts helpt hij me als ik dat vraag (of ook wel ongevraagd) ook wanneer nodig. Vaak met verschonen, want dat lukt mij s nachts niet goed.
drominique schreef:
27-10-2020 17:41
Dan stuur je hem eind van de middag of vroeg avond nog op pad. Ook dan kun je prima een aantal km met wagen of draagdoek wandelen.
Die van mij is net zo oud en tot een week geleden deed mijn man dit iedere avond direct na zijn werk zodat ik even een uur echt diep kon slapen in plaats van waken.
Cosleeper is mijn baby al te groot voor maar heb zijn ledikant tegen mijn bed gezet en ik kan net met mijn arm door de spijlen en hem over zijn bolletje aaien/fiepje geven.
Hier slaapt baby overdag gewoon maar op mij, dan slaapt hij zo heerlijk (ik kan snel het fiepje terugstoppen wanneer hij begint te wiebelen enzo) dat hij daarna 10 tot 20 minuten kan spelen en goed eet.
Ook ga ik iedere ochtend een uur wandelen, dan ben je er maar d’r uit geweest.

Ik heb dus een ander slaapzakje gekocht en sinds het moment dat ik hem dat aandoe slaapt hij spontaan door...
Fijn dat jij nu ook meer aan je rust komt nu hij beter slaapt!
Wandelen is ook fijn hè, doe ik als het droog is ook elke dag. Ze huilt dan soms ook, maar meestal vindt ze het prettig.

Ik heb al een hele lijst met ideeën verzameld ondertussen :) echt meer dan ik had kunnen denken.
Smolla schreef:
27-10-2020 18:54
Ik zou een klacht indienen. Deze 'arts' verkoopt de grootste onzin.
Dat doe ik niet, ik zie haar binnenkort weer en dan zal ik haar er nog wel op bevragen (zij mij waarschijnlijk wel ook) en kunnen we het er nog eens over hebben.
Niet dat ik het alsnog ga doen hoor!
Alle reacties Link kopieren
Anemoonn schreef:
27-10-2020 19:58
Dat gaat hij dus niet doen. Hij wil best wat doen, maar als hij thuis is, komt hij meestal niet meer van de bank af.
Hij heeft niet zo'n drive om dingen te doen, en hoewel ik dit als een minpunt beschouw, accepteer ik het voor wat het is. Zo is hij gewoon.
Genoeg positieve eigenschappen die dit compenseren.
Alleen nu met onze baby heb ik er desondanks wel wat meer moeite mee dan voorheen.
Maar lieverd. Mijn baby is ook 4 maanden en ik heb een man die heel graag op de bank zit. Feit is wel: wij wilden een baby en ik ga ervan uit dat dit bij jullie hetzelfde is.
In dat geval is samen zorg dragen het minste. Jij verdedigt degene die dit samen met jou zou moeten doen en wordt boos/onzeker van de rest van alle (goedbedoelde) adviezen van kennissen familie en Consultatiemevrouw.
Terwijl de oplossing bij jou op de bank zit en 50% eigenaar is van het wonder.
drominique wijzigde dit bericht op 27-10-2020 22:02
0.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Anemoonn schreef:
27-10-2020 16:52
Ik kan me enerzijds wel voorstellen dat het went, maar de gedachte aan een tweede kindje is nog ver weg ;)
Ben er zelf al wel ietsje meer aan gewend dan in het begin, ik wist gewoon niet dat baby's zoveel kunnen huilen en een dergelijke mate van huidhonger hebben.
Ik had me bij baby nr 2 ingesteld op 3 maanden gekrijs, dus ik ging er relaxed in. Baby 2 huilde nooit...
Alle reacties Link kopieren
Anemoonn schreef:
27-10-2020 17:07
Ja die borstvoeding...
Ik vind het veel mooie kanten hebben en daarom geef ik het ook nog zelf. Vooral voor de hechting geef ik het liever zelf dan gekolfd. Maar man en ik hebben het er wel over om op een gegeven moment toch flesje te geven in de nacht, dat wil hij dan ook gaan doen.
Maar zolang het nog even kan, probeer ik het vol te houden.
Het is natuurlijk ook een hulpmiddel bij de hechting. Maar blijf het wel in perspectief zien hè? Als jij baby 8x per dag de borst geeft en je man 1x een flesje, heeft dat echt geen invloed op jullie hechting. Sterker nog, het zal bevordelijk zijn voor de hechting met vader. En het is natuurlijk ook niet zo dat baby's die de fles krijgen niet goed gehecht zijn in vergelijk met borstbaby's. Dat zegt niet dat je nu meteen over moet stappen op de fles, maar ook dat daar niets tegen is als het voor jou of baby beter zou zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven