Kinderen
alle pijlers
Vader wil geen contact met zoon
zaterdag 26 januari 2019 22:36
Mijn ex-partner en ik zijn zeer recentelijk uit elkaar gegaan. We hebben samen een zoontje van 9 weken. Hij wil dit kleine binkie niet meer zien omdat (ik citeer) ‘hij opgevoed word in een omgeving/familie waar ik niet achter de denkwijze sta. Tevens wil hij geen alimentatie betalen etc etc. Kortom hij wil van de gehele verplichting af zijn. Kan hij dit maken? Tevens heeft hij ouderlijk gezag en erkenning in de zwangerschap aangevraagd. Wie oh wie kan mij aan meer informatie helpen?
zondag 27 januari 2019 09:50
Allen bedankt voor de antwoorden!
Wat is er gebeurd? Mijn zwangerschap liep niet goed waardoor ik met 16 weken zwangerschap al thuis kwam te zitten. Incl. Ik had last van HG, bekkeninstabiliteit waardoor ik niet zelfstandig trappen kon lopen, en vanaf 18 weken had ik al voorweeën waardoor ik van ziekenhuis naar bedlegerig naar ziekenhuis ging. Gelukkig is alles goed gegaan dankzij de vele rust. Maar hierdoor kwam er veel op de schouders van mijn ex.
Daarnaast is mijn ex een persoon die heel erg gericht is op nuttige taken verrichten, zoveel mogelijk werken, zo netjes mogelijk leven, en zo weinig mogelijk met zijn 2 ontspannen want daar bereik je niks mee. Ik ben een echt gevoelsmens, dus voor mij is het erg belangrijk om naast alle verplichtingen die het leven biedt, samen te ontspannen met een drankje of een knuffel. Dat botste weleens.
Nu had hij in zijn hoofd gehaald (en ik weet echt niet waarom) dat je na de kraamweek als vrouw weer kan werken, volledig zorg kan dragen over huishouding , zodat hij verlicht kon worden in zijn verplichtingen na de zwangerschap. Huishouden heb ik natuurlijk op mij genomen, zorg voor de kleine man ook. Maar ik wilde wel mijn verlof uitzitten. Nou dat viel door alle stress die hij voelde heel erg verkeerd. Hij ziet mij nu als een persoon die alleen maar leuke dingen wilt doen, wilt genieten, wil leven in een rommelig en vies huis. Kortom hij heeft zichzelf een totaal verkeerd beeld geschetst over mij. En omdat hij vind dat ik zo in het leven staat verwacht hij ook dat onze zoon zo opgevoed word en wil hij er geen tijd, energie en/of geld insteken.
Wat is er gebeurd? Mijn zwangerschap liep niet goed waardoor ik met 16 weken zwangerschap al thuis kwam te zitten. Incl. Ik had last van HG, bekkeninstabiliteit waardoor ik niet zelfstandig trappen kon lopen, en vanaf 18 weken had ik al voorweeën waardoor ik van ziekenhuis naar bedlegerig naar ziekenhuis ging. Gelukkig is alles goed gegaan dankzij de vele rust. Maar hierdoor kwam er veel op de schouders van mijn ex.
Daarnaast is mijn ex een persoon die heel erg gericht is op nuttige taken verrichten, zoveel mogelijk werken, zo netjes mogelijk leven, en zo weinig mogelijk met zijn 2 ontspannen want daar bereik je niks mee. Ik ben een echt gevoelsmens, dus voor mij is het erg belangrijk om naast alle verplichtingen die het leven biedt, samen te ontspannen met een drankje of een knuffel. Dat botste weleens.
Nu had hij in zijn hoofd gehaald (en ik weet echt niet waarom) dat je na de kraamweek als vrouw weer kan werken, volledig zorg kan dragen over huishouding , zodat hij verlicht kon worden in zijn verplichtingen na de zwangerschap. Huishouden heb ik natuurlijk op mij genomen, zorg voor de kleine man ook. Maar ik wilde wel mijn verlof uitzitten. Nou dat viel door alle stress die hij voelde heel erg verkeerd. Hij ziet mij nu als een persoon die alleen maar leuke dingen wilt doen, wilt genieten, wil leven in een rommelig en vies huis. Kortom hij heeft zichzelf een totaal verkeerd beeld geschetst over mij. En omdat hij vind dat ik zo in het leven staat verwacht hij ook dat onze zoon zo opgevoed word en wil hij er geen tijd, energie en/of geld insteken.
zondag 27 januari 2019 10:04
Jee, jullie klinken inderdaad erg verschillend. Hoe is dat vóór je zwangerschap zo goed kunnen gaan dat het toen geen probleem was? Wat maakt dat het nu zo veranderd is dat het tot een break leidde?Trotsemama91 schreef: ↑27-01-2019 09:50Allen bedankt voor de antwoorden!
Wat is er gebeurd? Mijn zwangerschap liep niet goed waardoor ik met 16 weken zwangerschap al thuis kwam te zitten. Incl. Ik had last van HG, bekkeninstabiliteit waardoor ik niet zelfstandig trappen kon lopen, en vanaf 18 weken had ik al voorweeën waardoor ik van ziekenhuis naar bedlegerig naar ziekenhuis ging. Gelukkig is alles goed gegaan dankzij de vele rust. Maar hierdoor kwam er veel op de schouders van mijn ex.
Daarnaast is mijn ex een persoon die heel erg gericht is op nuttige taken verrichten, zoveel mogelijk werken, zo netjes mogelijk leven, en zo weinig mogelijk met zijn 2 ontspannen want daar bereik je niks mee. Ik ben een echt gevoelsmens, dus voor mij is het erg belangrijk om naast alle verplichtingen die het leven biedt, samen te ontspannen met een drankje of een knuffel. Dat botste weleens.
Nu had hij in zijn hoofd gehaald (en ik weet echt niet waarom) dat je na de kraamweek als vrouw weer kan werken, volledig zorg kan dragen over huishouding , zodat hij verlicht kon worden in zijn verplichtingen na de zwangerschap. Huishouden heb ik natuurlijk op mij genomen, zorg voor de kleine man ook. Maar ik wilde wel mijn verlof uitzitten. Nou dat viel door alle stress die hij voelde heel erg verkeerd. Hij ziet mij nu als een persoon die alleen maar leuke dingen wilt doen, wilt genieten, wil leven in een rommelig en vies huis. Kortom hij heeft zichzelf een totaal verkeerd beeld geschetst over mij. En omdat hij vind dat ik zo in het leven staat verwacht hij ook dat onze zoon zo opgevoed word en wil hij er geen tijd, energie en/of geld insteken.
Denk dat er meer rust is als jullie los van elkaar leven. Maar slaat natuurlijk nergens op dat jullie kind zijn vader niet meer ziet omdat jullie anders in het leven staan. Ongelooflijk dat hij daardoor zijn kind niet wil zien. Kan een rustperiode er niet voor zorgen dat jullie beiden adem krijgen en later eens gaan bespreken hoe jullie dit aan gaan pakken?
zondag 27 januari 2019 10:07
zondag 27 januari 2019 10:14
Als hij zich zo makkelijk uit het veld laat slaan dan heb je er als vader weinig aan. Wat als kind een dreinende peuter wordt die op alles ‘nee’ zegt. Of een kleuter die nog eens regelmatig ‘s nachts in bed plast. Hoe zou je ex daar dan op reageren? Wel jammer dat je je dat niet eerder gerealiseerd hebt.
zondag 27 januari 2019 10:28
Niet fijn dat hij zo reageert, dat voorop.
Hij klinkt als iemand die er moeite mee heeft als dingen anders gaan dan anders, en nu zsm terug wil naar ‘normaal’. Ook klinkt het alsof hij flink overbelast is geweest tijdens de zwangerschap.
Is er een goede wederzijdse vriend of een familielid die eens met hem kan gaan praten?
Als hij zo verschilt van jou, hoe komt het dan dat dit niet eerder een dealbreaker is geweest tussen jullie? Hoe kom je dan tot de keus samen een gezin te beginnen?
Hij klinkt als iemand die er moeite mee heeft als dingen anders gaan dan anders, en nu zsm terug wil naar ‘normaal’. Ook klinkt het alsof hij flink overbelast is geweest tijdens de zwangerschap.
Is er een goede wederzijdse vriend of een familielid die eens met hem kan gaan praten?
Als hij zo verschilt van jou, hoe komt het dan dat dit niet eerder een dealbreaker is geweest tussen jullie? Hoe kom je dan tot de keus samen een gezin te beginnen?
zondag 27 januari 2019 10:39
Zijn levensstijl is wat vroeger Calvinistisch werd genoemd, zo te horen. Iets met "ledigheid is des duivels oor kussen". Maar omdat jij dus niet eerder weer aan het werk ging dan dat je verlof over was vond hij je een slecht mens, wat een idioot.
Het grootste probleem voor nu is het al aangevraagde gezag. Is dat toegekend of loopt de procedure nog? Misschien kun je het in het laatste geval nog stop zetten? Ga maandag naar een advocaat, want dat moet je eerst regelen. Een vader die niks met zijn kind en de moeder van het kind te maken wil hebben, maar wel gezag heeft, gaat je de komende 18 jaar een heel lastig leven bezorgen. Hij moet namelijk ook overal akkoord voor tekenen. Misschien weet je over 10 jaar niet eens meer waar hij woont. Als je dan een paspoort voor je kind aan moet vragen gaat het niet lukken. Of als je kind naar de middelbare school wilt en hij weigert te tekenen omdat hij er niks mee te maken wil hebben, wat dan? Of als er medische beslissingen worden genomen.
Wat ook nog kan gebeuren is dat hij jouw gezag aan gaat vechten en gaat proberen het kind voor zich alleen te krijgen. Hij vindt jou immers ongeschikt om het kind op te voeden. Kleine kans dat hij zijn zin krijgt, maar vele rechtszaken, onderzoeken van jeugdzorg of misschien ooit een Onder Toezichtstelling zijn wel zaken, die zo'n vechtscheiding teweeg kunnen brengen.
Het is echt heel erg dat je op zo'n manier verlaten bent en dat een vader zijn eigen kind niet wil zien, maar daar kun je niks aan veranderen. Je moet nu eerst even je schouders eronder en kijken of je dat gezag nog tegen kunt houden. Misschien krijg je hem nu in zijn emoties nog zover dat hij er zelf vanaf wil zien. Heb je steun en hulp van familie?
Wat een bizarre situatie, heel veel sterkte!
Het grootste probleem voor nu is het al aangevraagde gezag. Is dat toegekend of loopt de procedure nog? Misschien kun je het in het laatste geval nog stop zetten? Ga maandag naar een advocaat, want dat moet je eerst regelen. Een vader die niks met zijn kind en de moeder van het kind te maken wil hebben, maar wel gezag heeft, gaat je de komende 18 jaar een heel lastig leven bezorgen. Hij moet namelijk ook overal akkoord voor tekenen. Misschien weet je over 10 jaar niet eens meer waar hij woont. Als je dan een paspoort voor je kind aan moet vragen gaat het niet lukken. Of als je kind naar de middelbare school wilt en hij weigert te tekenen omdat hij er niks mee te maken wil hebben, wat dan? Of als er medische beslissingen worden genomen.
Wat ook nog kan gebeuren is dat hij jouw gezag aan gaat vechten en gaat proberen het kind voor zich alleen te krijgen. Hij vindt jou immers ongeschikt om het kind op te voeden. Kleine kans dat hij zijn zin krijgt, maar vele rechtszaken, onderzoeken van jeugdzorg of misschien ooit een Onder Toezichtstelling zijn wel zaken, die zo'n vechtscheiding teweeg kunnen brengen.
Het is echt heel erg dat je op zo'n manier verlaten bent en dat een vader zijn eigen kind niet wil zien, maar daar kun je niks aan veranderen. Je moet nu eerst even je schouders eronder en kijken of je dat gezag nog tegen kunt houden. Misschien krijg je hem nu in zijn emoties nog zover dat hij er zelf vanaf wil zien. Heb je steun en hulp van familie?
Wat een bizarre situatie, heel veel sterkte!
zondag 27 januari 2019 10:46
Alleen overdenkingen (heb geen info want weet daar niets van).
Wat vreselijk naar, twee verse ouders die in wat de meest mooie tijd zou moeten zijn, uit elkaar gaan. Wat triest voor je. Na een zware zwangerschap, net wanneer je je weer een beetje mens gaat voelen, verlaat hij alles.
1. Is hij misschien door zijn vermoeidheid labiel? Is lichamelijk (vitamines etc.) alles goed met hem? (Lab prikken?)
2. Zijn verwachtingen zijn anders dan de huidige realiteit. I.p.v. Daar over te spreken, blokt hij alles en wil alleen verder. Heeft hij een ander?
3. Blijf goed voor jezelf en je zoontje zorgen. Zodat je daar goed en sterk op terug kunt kijken.
Wat vreselijk naar, twee verse ouders die in wat de meest mooie tijd zou moeten zijn, uit elkaar gaan. Wat triest voor je. Na een zware zwangerschap, net wanneer je je weer een beetje mens gaat voelen, verlaat hij alles.
1. Is hij misschien door zijn vermoeidheid labiel? Is lichamelijk (vitamines etc.) alles goed met hem? (Lab prikken?)
2. Zijn verwachtingen zijn anders dan de huidige realiteit. I.p.v. Daar over te spreken, blokt hij alles en wil alleen verder. Heeft hij een ander?
3. Blijf goed voor jezelf en je zoontje zorgen. Zodat je daar goed en sterk op terug kunt kijken.
zondag 27 januari 2019 11:51
Het was geen geplande zwangerschap, een (voor mij gelukkig) foutje door de pil heen. Voor de zwangerschap hadden we ook weleens iets, maar niet zo heftig of extreem. En zo’n zwangerschap heeft hem natuurlijk veel spanning gegeven. Het is niet normaal om voor vriendin, huis en inkomen alleen te moeten zorgen.
Maar goed, ik ga wel even met een juridisch adviseur praten wat de beste stappen zijn om dit op te lossen. Allen hartelijk dank voor de informatie, tips en steun! Betekend veel voor me!
Maar goed, ik ga wel even met een juridisch adviseur praten wat de beste stappen zijn om dit op te lossen. Allen hartelijk dank voor de informatie, tips en steun! Betekend veel voor me!
zondag 27 januari 2019 12:25
Als dit tijdelijk nodig is ivm zwangerschap is dit wel normaal, wat denkt ie wel niet, jij bent ook maar een mens.Trotsemama91 schreef: ↑27-01-2019 11:51Het is niet normaal om voor vriendin, huis en inkomen alleen te moeten zorgen.
zondag 27 januari 2019 12:39
Trotsemama91 schreef: ↑27-01-2019 11:51Het was geen geplande zwangerschap, een (voor mij gelukkig) foutje door de pil heen. Voor de zwangerschap hadden we ook weleens iets, maar niet zo heftig of extreem. En zo’n zwangerschap heeft hem natuurlijk veel spanning gegeven. Het is niet normaal om voor vriendin, huis en inkomen alleen te moeten zorgen.
Maar goed, ik ga wel even met een juridisch adviseur praten wat de beste stappen zijn om dit op te lossen. Allen hartelijk dank voor de informatie, tips en steun! Betekend veel voor me!
Dus hij wil werken, en jij moet én werken, én het hele huishouden doen én voor jullie kind zorgen?
Hoe is dit eerlijk verdeeld?
Hij klinkt als een totale creep. En jij als een naief meisje wat voor hem rent en zelf ook niet zo goed weet wat normaal is. Zorg goed voor jezelf.
zondag 27 januari 2019 13:02
Er bestaat een verschil tussen 'perfect use' van anticonceptie en 'typical use' en daaruit blijkt dat er echt wel behoorlijk wat vrouwen zwanger worden ondanks anticonceptie. Dit heeft voornamelijk te maken met onvoldoende uitleg en voorlichting en controle door (huis)artsen over het juiste gebruik van voorbehoedsmiddelen en over factoren die deze middelen onbetrouwbaar(der) maken.
Bron: https://www.nhg.org/standaarden/volledi ... iconceptie
zondag 27 januari 2019 15:56
Hij heeft dit kind mee gewild, heeft gezag aangevraagd, dus ik zou op zijn minst alimentatie aanvragen.
Je kan hem niet verbieden kind niet te zien, maar dan wordt de alimentatie wat mij betreft gewoon hoger gezet omdat jij 7 op 7 24 op 24 voor kind zorgt.
Wil hij wel nog contact houden?
Want totaal geen contact en wel gezag en erkenning hebben gaat niet erg goed samen.
Weet ie wat ie met dat gezag aan te vragen getekend heeft?
Je kan hem niet verbieden kind niet te zien, maar dan wordt de alimentatie wat mij betreft gewoon hoger gezet omdat jij 7 op 7 24 op 24 voor kind zorgt.
Wil hij wel nog contact houden?
Want totaal geen contact en wel gezag en erkenning hebben gaat niet erg goed samen.
Weet ie wat ie met dat gezag aan te vragen getekend heeft?
zondag 27 januari 2019 17:39
Trotsemama91 schreef: ↑27-01-2019 09:50Allen bedankt voor de antwoorden!
Wat is er gebeurd? Mijn zwangerschap liep niet goed waardoor ik met 16 weken zwangerschap al thuis kwam te zitten. Incl. Ik had last van HG, bekkeninstabiliteit waardoor ik niet zelfstandig trappen kon lopen, en vanaf 18 weken had ik al voorweeën waardoor ik van ziekenhuis naar bedlegerig naar ziekenhuis ging. Gelukkig is alles goed gegaan dankzij de vele rust. Maar hierdoor kwam er veel op de schouders van mijn ex.
Daarnaast is mijn ex een persoon die heel erg gericht is op nuttige taken verrichten, zoveel mogelijk werken, zo netjes mogelijk leven, en zo weinig mogelijk met zijn 2 ontspannen want daar bereik je niks mee. Ik ben een echt gevoelsmens, dus voor mij is het erg belangrijk om naast alle verplichtingen die het leven biedt, samen te ontspannen met een drankje of een knuffel. Dat botste weleens.
Nu had hij in zijn hoofd gehaald (en ik weet echt niet waarom) dat je na de kraamweek als vrouw weer kan werken, volledig zorg kan dragen over huishouding , zodat hij verlicht kon worden in zijn verplichtingen na de zwangerschap. Huishouden heb ik natuurlijk op mij genomen, zorg voor de kleine man ook. Maar ik wilde wel mijn verlof uitzitten. Nou dat viel door alle stress die hij voelde heel erg verkeerd. Hij ziet mij nu als een persoon die alleen maar leuke dingen wilt doen, wilt genieten, wil leven in een rommelig en vies huis. Kortom hij heeft zichzelf een totaal verkeerd beeld geschetst over mij. En omdat hij vind dat ik zo in het leven staat verwacht hij ook dat onze zoon zo opgevoed word en wil hij er geen tijd, energie en/of geld insteken.
Voor een werkgever is het wettelijk verboden een vrouw op de werkvloer te hebben voordat haar 6 weken zwangerschapsverlof voorbij zijn.
Sorry dat ik het moet zeggen, maar wat een asbak van een vent! Die ben je beter kwijt dan rijk...
zondag 27 januari 2019 17:49
Maar voor hem was het geen gelukkig foutje.Trotsemama91 schreef: ↑27-01-2019 11:51Het was geen geplande zwangerschap, een (voor mij gelukkig) foutje door de pil heen.
Als hij dan ook nog eens de volledige zorg op zich moest nemen, maandenlang, dan is hij misschien wel overspannen geraakt van de hele situatie.
Ik zou adviseren om rustig af te wachten of jullie verstandhouding de komende tijd verbetert en niet te snel over scheiden praten.
zondag 27 januari 2019 17:50
Dus jullie hebben fikse ruzie gehad na de geboorte van jullie kind. Jullie zijn echt niet de eersten. Het krijgen van een kind is een van de meest stressvolle gebeurtenissen in je leven en zeker in je relatie.
Juridische stappen zetten zou niet mijn eerste keus zijn. Wat is de situatie thuis nu? Wonen jullie nog in één huis?
Wanneer heb je hem voor het laatst gesproken?
Juridische stappen zetten zou niet mijn eerste keus zijn. Wat is de situatie thuis nu? Wonen jullie nog in één huis?
Wanneer heb je hem voor het laatst gesproken?
Een inschattingsfout kan heel snel fataal zijn bij wat wij doen
zondag 27 januari 2019 17:54
Gefeliciteerd met je zoontje.
Als ik alles zo lees is je ex overvraagd.
Misschien overspannen zelfs.
Dat kan echt gekke dingen met je doen.
Als je (onrealistische) gedachte van t eindpunt van de stress periode dan ook nog eens weken later blijkt te zijn, kan dat een beste klap zijn.
Voor jou vind ik het heel vervelend, ik wens je heel veel sterkte!
Ik hoop dat je het wat tijd kunt geven en dat je kindje toch op mag groeien met 2 ouders.
Als ik alles zo lees is je ex overvraagd.
Misschien overspannen zelfs.
Dat kan echt gekke dingen met je doen.
Als je (onrealistische) gedachte van t eindpunt van de stress periode dan ook nog eens weken later blijkt te zijn, kan dat een beste klap zijn.
Voor jou vind ik het heel vervelend, ik wens je heel veel sterkte!
Ik hoop dat je het wat tijd kunt geven en dat je kindje toch op mag groeien met 2 ouders.
zondag 27 januari 2019 20:53
Ik denk dat bij jouw ex even alle spanning eruit komt. Het is niet niks, alle stress tijdens de zwangerschap, fulltime werken, thuis alles doen, een bevalling meemaken en opeens een kleine die er in eens bij is elke dag.
Misschien heeft hij in zijn hoofd afgeteld naar het moment dat de kleine er zou zijn en gedacht dat alles dan weer een beetje normaal zou zijn.
Dat praat natuurlijk niet goed wat hij nu allemaal doet.
Ik zou me nu nog niet heel druk maken om gezag etc. Financiële verplichting heeft hij sowieso vanwege de erkenning.
Maar wie weet als jullie elkaar 1 of 2 weekjes even met rust laten hij jullie toch wel enorm gaat missen en zich nog bedenkt dat hij niet zo handig is geweest met zijn woorden/actie.
Hier zijn de eerste weken ook behoorlijk stressvol geweest.
Misschien heeft hij in zijn hoofd afgeteld naar het moment dat de kleine er zou zijn en gedacht dat alles dan weer een beetje normaal zou zijn.
Dat praat natuurlijk niet goed wat hij nu allemaal doet.
Ik zou me nu nog niet heel druk maken om gezag etc. Financiële verplichting heeft hij sowieso vanwege de erkenning.
Maar wie weet als jullie elkaar 1 of 2 weekjes even met rust laten hij jullie toch wel enorm gaat missen en zich nog bedenkt dat hij niet zo handig is geweest met zijn woorden/actie.
Hier zijn de eerste weken ook behoorlijk stressvol geweest.
zondag 27 januari 2019 23:04
Hoe goed waren jullie voorbereid op die zwangerschap en geboorte. Man niet op de hoogte van zwangerschapsverlof 16 weken? Geen idee dat het was om te herstellen? Hoe zwaar was voor hem jouw zwangerschap? Lag jij 24 uur per dag op bed. En moest hij een hele boerderij bij houden? En zorgen voor een veestapel? Waar zijn jouw en zijn ouders in dit verhaal? Is hij overspannen? Zware baan en studie en hoe oud zijn jullie?
maandag 28 januari 2019 00:50
Wat is er betuttelend aan? Als je net een baby hebt zit je vol in de hormonen en samen in de vermoeidheid. Er zijn veel tegenslagen geweest en je leven staat op zijn kop. Dat is geen moment om dratiscche beslissingen te nemen.
Dan vind ik advies in de trant van: laat het even bezinken, rustig aan doen en praten eventueel met een onafhankelijk persoon erbij, beter dan meteen naar juridische personen te rennen en op een harde manier ruzie te maken. Begrijp jouw reactie op mij niet hoor, wat is er naïef aan.
maandag 28 januari 2019 01:51
Aan Ouderschap blijft en dat soort programma’s heb je geen moer als vader ronduit zegt zijn eigen kind niet te willen zien.patchouli_ schreef: ↑26-01-2019 23:47Mijn eerste stap zou niet een advocaat zijn, dan drijf je dingen meteen op de spits. Kijk of je op een of andere manier dit samen op kan lossen. Er is gespecialiseerde hulpverlening voor, programma’s zoals Ouderschap Blijft
Advocaat, alimentatie ed regelen. Jammer dat hij gezag heeft.
maandag 28 januari 2019 09:08
Wat een begrip voor de vader zeg. Nounounou hij moest het 'hele' huishouden doen. Hoeveel werk is dat nou helemaal met twee volwassenen? Of je nou voor 1 of 2 kookt, zoveel verschil maakt dat ook niet. En volwassen mensen zijn meestal nog wel in staat om hun rotzooi achter zich op te ruimen, een heel verschil met een stel koters. Zat alleenstaande moeders die fulltime of net iets minder werken en 2 of meer koters te verzorgen hebben en dat niet voor een paar maanden.
maandag 28 januari 2019 09:10
Gelukkig is het er maar eentje die het voor de vader opneemt en doet of hij het zo zwaar had, de rest vindt zijn denkwijze ook idioot.lattemachiato schreef: ↑28-01-2019 09:08Wat een begrip voor de vader zeg. Nounounou hij moest het 'hele' huishouden doen. Hoeveel werk is dat nou helemaal met twee volwassenen? Of je nou voor 1 of 2 kookt, zoveel verschil maakt dat ook niet. En volwassen mensen zijn meestal nog wel in staat om hun rotzooi achter zich op te ruimen, een heel verschil met een stel koters. Zat alleenstaande moeders die fulltime of net iets minder werken en 2 of meer koters te verzorgen hebben en dat niet voor een paar maanden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
