Kinderen
alle pijlers
ver weg wonen tov vader hoe zien jullie dat?
vrijdag 18 oktober 2019 09:53
Even een kort schets
Heel wat jaren geleden heb ik een studie gevolgd gerelateerd aan een bepaald land (ik hou het even vaag ivm herkenbaarheid). Mijn grote droom was altijd om later in dat land te gaan wonen, werken en oud te worden.
Tot....ik aan het einde van de studie een relatie kreeg met een man en daar zwanger van raakte. Allebei waren we speciaal naar een bepaalde stad gegaan puur om te studeren en nooit heeft een van twee de wil gehad om daar na de studie te blijven, ik niet maar ook zeker de man in kwestie niet.
De relatie strandde en terwijl ik nog in de fase was van ok, hoe doen we dat dan nu verder qua omgang, woonplaats, verankerde de vader de situatie door (tegen alle verwachting in) een huis in de studiestad te kopen en daarmee werd ik gedwongen ook daar te blijven. Iets wat ik NIET wilde maar ik had geen keus en heb mezelf een schop onder mijn kont gegeven destijds en gedacht ok dit is wat het is. Ik ben in een hele andere sector gaan werken en heb ook een huis gekocht. Heb jarenlang een goed leven gecreeerd voor zowel kind als mezelf. Veel geholpen ook op scholen, bij sport, vriendinnen erbij gekregen. Omgang tussen vader en kind vind en vond ik altijd belangrijk en dat ik dan in een stad waar ik niet wilde blijven moest gaan wonen, ok dat heb ik geaccepteerd.
Nu zijn we heel wat jaren verder. Kind gaat niet veel naar vader, ik heb daar zeker in de beginjaren erg mijn best voor gedaan om de deur tussen die twee zoveel mogelijk open te laten staan, maar behalve de verplichte weekenden is er vanuit vader eigenlijk nooit wat gekomen.
Ons kind gaat over een paar jaar naar de leeftijd van 18 en sinds een half jaar ongeveer kriebelt heel erg de wens om naar het "land van mijn studie" te gaan. Ik heb het met mijn mijn kind er uitgebreid over gehad. Die vindt het ook een heerlijk land,weet niet of ie er ook zou kunnen of willen wonen maar als we erheen gaan is het altijd goed. Kind heeft ook zelf nog 1000 andere plannen zoals reizen of studeren in het buitenland of in Nederland maar dan komen universiteiten boven water die zeker niet in de stad waar we nu wonen staan.
Ik wil eigenlijk nu gewoon ook mijn eigen droom volgen en daarbij uiteraard rekening houden met mijn kind maar niet meer met vader. Ik heb dat 18 jaar straks gedaan en ik vind het wel prima. Maarnu hoor ik van mensen in mijn omgeving dat ik dat niet kan maken. Ook als een kind volwassen is (niet alleen 18 maar ook bv 30) is het als moeder de bedoeling dat je op normale afstand (liefst minder dan 5 km) van vader blijft wonen. Zo is het voor het kind ook het rustigst/makkelijkst en kan ook tegelijk vader en moeder bezoeken bv in een kerstvakantie.
Ik vind het prima om de vader later nog tegen te komen op een huwelijk, als er iets is qua gezondheid bv met ons kind zal ik hem dat altijd melden ook al is ons kind 50 maar ermoet toch een moment komen lijkt me dat ik ook echt weer zelf verder kan met mijn leven? En dat bedoel ik niet op een egoistische manier richting kind want daar houd ik natuurlijk rekening meer maar ik bedoel meer richting ex...
Wat vinden jullie?
NB we hebben het hier niet over Belgie of Duitsland...land ligt wel aanzienlijk verder weg....
Heel wat jaren geleden heb ik een studie gevolgd gerelateerd aan een bepaald land (ik hou het even vaag ivm herkenbaarheid). Mijn grote droom was altijd om later in dat land te gaan wonen, werken en oud te worden.
Tot....ik aan het einde van de studie een relatie kreeg met een man en daar zwanger van raakte. Allebei waren we speciaal naar een bepaalde stad gegaan puur om te studeren en nooit heeft een van twee de wil gehad om daar na de studie te blijven, ik niet maar ook zeker de man in kwestie niet.
De relatie strandde en terwijl ik nog in de fase was van ok, hoe doen we dat dan nu verder qua omgang, woonplaats, verankerde de vader de situatie door (tegen alle verwachting in) een huis in de studiestad te kopen en daarmee werd ik gedwongen ook daar te blijven. Iets wat ik NIET wilde maar ik had geen keus en heb mezelf een schop onder mijn kont gegeven destijds en gedacht ok dit is wat het is. Ik ben in een hele andere sector gaan werken en heb ook een huis gekocht. Heb jarenlang een goed leven gecreeerd voor zowel kind als mezelf. Veel geholpen ook op scholen, bij sport, vriendinnen erbij gekregen. Omgang tussen vader en kind vind en vond ik altijd belangrijk en dat ik dan in een stad waar ik niet wilde blijven moest gaan wonen, ok dat heb ik geaccepteerd.
Nu zijn we heel wat jaren verder. Kind gaat niet veel naar vader, ik heb daar zeker in de beginjaren erg mijn best voor gedaan om de deur tussen die twee zoveel mogelijk open te laten staan, maar behalve de verplichte weekenden is er vanuit vader eigenlijk nooit wat gekomen.
Ons kind gaat over een paar jaar naar de leeftijd van 18 en sinds een half jaar ongeveer kriebelt heel erg de wens om naar het "land van mijn studie" te gaan. Ik heb het met mijn mijn kind er uitgebreid over gehad. Die vindt het ook een heerlijk land,weet niet of ie er ook zou kunnen of willen wonen maar als we erheen gaan is het altijd goed. Kind heeft ook zelf nog 1000 andere plannen zoals reizen of studeren in het buitenland of in Nederland maar dan komen universiteiten boven water die zeker niet in de stad waar we nu wonen staan.
Ik wil eigenlijk nu gewoon ook mijn eigen droom volgen en daarbij uiteraard rekening houden met mijn kind maar niet meer met vader. Ik heb dat 18 jaar straks gedaan en ik vind het wel prima. Maarnu hoor ik van mensen in mijn omgeving dat ik dat niet kan maken. Ook als een kind volwassen is (niet alleen 18 maar ook bv 30) is het als moeder de bedoeling dat je op normale afstand (liefst minder dan 5 km) van vader blijft wonen. Zo is het voor het kind ook het rustigst/makkelijkst en kan ook tegelijk vader en moeder bezoeken bv in een kerstvakantie.
Ik vind het prima om de vader later nog tegen te komen op een huwelijk, als er iets is qua gezondheid bv met ons kind zal ik hem dat altijd melden ook al is ons kind 50 maar ermoet toch een moment komen lijkt me dat ik ook echt weer zelf verder kan met mijn leven? En dat bedoel ik niet op een egoistische manier richting kind want daar houd ik natuurlijk rekening meer maar ik bedoel meer richting ex...
Wat vinden jullie?
NB we hebben het hier niet over Belgie of Duitsland...land ligt wel aanzienlijk verder weg....
vrijdag 18 oktober 2019 19:13
Welke kamers? En verder. Blabla.Rivermoana schreef: ↑18-10-2019 17:40Een kind met 18 uit huis jagen? Heel veel kinderen die gaan studeren gaan op kamers hoor, je moet maar net de mazzel hebben dat de studie die je wilt doen in de stad is waar je woont. Dat komt natuurlijk voor maar ook heel vaak niet. Het is doodnormaal om met je 18e uit huis te gaan. Mijn zoon wil een bepaalde richting op en die is sowieso niet in de stad waar wij wonen. Hij kan dus sowieso niet thuis blijven wonen als hij die studie wil doen. Als hij wel thuis wil blijven wonen kan hij die studie niet doen heel simpel. Want de steden waar die studie wordt aangeboden wil ik dan weer niet wonen.
En woningnood is helemaal niet aan de orde. Ik heb vanaf zijn geboorte keurig netjes gespaard en kan over een aantal jaar dat geld gewoon vrijmaken waardoor hij kan studeren en op kamers kan of ik kan een klein appartementje in de studentenstad waar hij wil gaan studeren kopen. Dat is financieel veel aantrekkelijker.
En ja dat moet iedereen zelf weten.
Ik hoop dat je dit soort gezwets voor je houdt en je kind niet gevoel geeft dat de meeste hier bekruipt van je denkwijzes.
vrijdag 18 oktober 2019 19:23
Vertel anders even wat je precies wil TO. Duidelijk niet dat het forum meedenkt of feedback geeft op je plannen want jij stelt je uitermate koppig op en hebt steeds dezelfde riedel klaar. Je reageert ook nog eens vrij onaangenaam. Misschien ervaart je omgeving hetzelfde en reageren ze daarom zo op je. Vindt je het lastig als mensen een andere mening hebben dan jij en je vertellen dat je het ook van de kant van je kind moet bekijken in plaats van alleen van je eigen kant en vanuit je eigen ervaringen ?
Wat wil je horen ? Doen ! Goed plan ! Pak morgen nog je boeltje en zet je puber in het vliegtuig ?
Wat wil je horen ? Doen ! Goed plan ! Pak morgen nog je boeltje en zet je puber in het vliegtuig ?
vrijdag 18 oktober 2019 20:54
Waar slaat dat op whateffa, misschien kan je in mijn openingspost lezen dat ik al zolang mijn kind leeft er iets heel fijns van probeer te maken voor hem.
Er zijn zat kinderen hoor die op hun 18e op kamers gaan om te studeren. En ja er zijn dan zat ouders die niet gespaard hebben en misschien nog even zwaaien zo van doei zoek het uit.
En ik schrijf ook hierboven dat ik dat dus absoluut niet zal en ga doen. Ik heb goed gespaard, ik kan dus een appartementje kopen of een leuke kamer huren en inrichten. En daarnaast is er natuurlijk nog veel contact in de weekenden en vakanties en is er telefoon en whatsapp.
Als iemand op een liefdevolle manier haar kind wil helpen met alles rondom het studeren op een mooie rustige manier zonder bv geldstress te regelen dan ben ik het wel.
Mijn zoon heeft niet straks 6 jaar VWO gedaan om dan niet daarna iets te gaan doen waar zijn hart ligt. Ik als moeder moet hem toch daarin steunen en de kans geven lijkt mij.
Er zijn zat kinderen hoor die op hun 18e op kamers gaan om te studeren. En ja er zijn dan zat ouders die niet gespaard hebben en misschien nog even zwaaien zo van doei zoek het uit.
En ik schrijf ook hierboven dat ik dat dus absoluut niet zal en ga doen. Ik heb goed gespaard, ik kan dus een appartementje kopen of een leuke kamer huren en inrichten. En daarnaast is er natuurlijk nog veel contact in de weekenden en vakanties en is er telefoon en whatsapp.
Als iemand op een liefdevolle manier haar kind wil helpen met alles rondom het studeren op een mooie rustige manier zonder bv geldstress te regelen dan ben ik het wel.
Mijn zoon heeft niet straks 6 jaar VWO gedaan om dan niet daarna iets te gaan doen waar zijn hart ligt. Ik als moeder moet hem toch daarin steunen en de kans geven lijkt mij.
vrijdag 18 oktober 2019 22:12
Dus als jouw kind niet op zichzelf wil is er met liefde een kamer bij je vrij. Dan heeft hij dus geen keuze, op met 18 op zichzelf of mee emigreren.Rivermoana schreef: ↑18-10-2019 16:49Het is lullig voor mijn kind als ik na 18 jaar wil verhuizen? Wat moeten veel ouders zich dan lullig voelen als ze gaan verhuizen (vaak ook al als de kinderen nog op de basisschool zitten en hup uit hun omgeving gerukt worden).
Als mijn kind er met 18 nog niet aan toe is om op zichzelf te gaan wonen dan prima er is altijd liefde en een kamer vrij.
Maar ik wil hoe dan ook weg uit deze stad, ik ben hier ooit heengegaan voor mijn studie. Mijn kind wil hier ook sowieso niet blijven. Die wil of elders (250 km verderop) gaan studeren of op wereldreis.
Dan zou ik dus braaf bij papa in dezelfde stad moeten blijven wonen en ons kind zit op 250 km afstand.
Ik zou als tweede keus ook nog wel in Nederland willen gaan wonen in de omgeving waar ik voor mijn studie jarenlang heb gewoond, dit vond ik een fijne omgeving en voelt voor mij altijd nog als een thuis. Dit is ook een paar honderd km bij vader vandaan. Of naar het buitenland.
Overigens over op welke leeftijd uit huis gaan. Iedereen moet dat zelf weten. Ik snap alleen zelf niet waarom je nog boven de 20 thuis wil wonen. Dat is ook echt de leeftijd dat je zelf een leven krijgt ik had destijds bv een vriend waar ik regelmatig sliep en hij bij mij. Dat doe je niet bij je ouders neem ik aan. Ik zou dat iig nooit willen en mijn ouders ook niet.
Blijf nu niet hangen dat je bij vader ij de buurt moet blijven, je hoeft nl helemaal geen rekening met je ex te houden. Ik krijg steeds meer het idee dat daar je ongenoegen vandaan komt.
Mijn zoon is 17 en zou best op zichzelf kunnen wonen over een jaar. Maar een moeder die in een heel ander land woont is echt nog wat te hoog gegrepen. Buiten dat wil ik hem de ruimte geven het op zijn eigen tempo te doen. Dat je hem nu al het huis uitkijkt echt vreselijk!
zaterdag 19 oktober 2019 03:53
Ik kijk hem niet het huis uit! Hij wil gaan studeren! HIj wil gaan studeren! Daar heeft hij zin in! Net als al die andere kinderen in zijn klas waarvan de helft al in een bepaalde studentenstad staat ingeschreven!!!!
Heb je ooit gehoord van ouders die na het eindexamen van het kind mee gingen verhuizen naar de studentenstad van keuze van het kind zodat het kind thuis kon blijven wonen? Ik heb daar nog nooit van gehoord sorry hoor.
Heb je ooit gehoord van ouders die na het eindexamen van het kind mee gingen verhuizen naar de studentenstad van keuze van het kind zodat het kind thuis kon blijven wonen? Ik heb daar nog nooit van gehoord sorry hoor.
zaterdag 19 oktober 2019 06:53
Geld is geen liefde. Al die kinderen komen zeker in het weekend of de vakanties nooit thuis en wanneer het spaak loopt kunnen ze niet terug naar hun ouders want zo gaat dat nou eenmaal in jullie wereld. Eenmaal uit het nest gestoten, lekker wegblijven en nooit meer terugkomen. Je hebt een heel aparte kennissen kring wanneer ik het zo hoor....
Wanneer je zoveel geld hebt dan kun je toch ook zoiets doen als 3 maanden hier en 3 maanden daar of 6 maanden hier en 6 maanden daar. Er zijn zat mensen met een tweede huis die hun kinderen in NL regelmatig zien en ondersteunen maar die soms ook weken in het buitenland verblijven maar de banden doorsnijden en emotioneel niet beschikbaar zijn voor een kind dat nog een tiener is, is volstrekt onverantwoordelijk.
Je snapt zelf ook wel dat je op een leuke plek in NL meer beschikbaar bent dan aan de andere kant van de wereld, doe nou niet alsof je oliedom bent. Een uur treinen is iets anders van 14 uur vliegen en heeft ook een ander prijskaartje en tijdsbestek.
Wanneer je zoveel geld hebt dan kun je toch ook zoiets doen als 3 maanden hier en 3 maanden daar of 6 maanden hier en 6 maanden daar. Er zijn zat mensen met een tweede huis die hun kinderen in NL regelmatig zien en ondersteunen maar die soms ook weken in het buitenland verblijven maar de banden doorsnijden en emotioneel niet beschikbaar zijn voor een kind dat nog een tiener is, is volstrekt onverantwoordelijk.
Je snapt zelf ook wel dat je op een leuke plek in NL meer beschikbaar bent dan aan de andere kant van de wereld, doe nou niet alsof je oliedom bent. Een uur treinen is iets anders van 14 uur vliegen en heeft ook een ander prijskaartje en tijdsbestek.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 19 oktober 2019 08:27
Je hebt een biijzondere kijk op ce wereld. Je blijft maar hameren op de afstand tot de vader, maar die is echt van ondergeschikt belang. Waar het jou om gaat is het feit dat je 'vrij' bent als je kind 18 is. Je hebt gezorgd voor een flinke zak met geld - en timmert jezelf op de borst omdat andere mensen dat niet hebben - en verder zoekt hij het maar uit. Maar zoals eerder gezegd: geld is geen liefde.
Uit je OP lees ik dat je jezelf heel erg in de slachtofferrol ziet, je hebt je al die jaren opgeofferd voor je kiind en zijn vader, en nu ben jij aan de beurt.
Wel, misschien is het een eye-opener: ouders 'offeren' zich altijd op voor hun kinderen, zij houden altijd rekening met wat hun kind nodig heeft, met alle keuzes die ze maken in het leven. Zodra je een kind hebt draait jouw leven nu eenmaal niet meer om jou alleen.
Ook een studerend kind van 18 heeft af en toe zijn ouders nodig, voor een goed gesprek, een schouder om uit te huilen, voor motivatie als het met de studie of met de liefde even tegenvalt.
Geziien jouw nick ligt jouw beloofde land aan de andere kant van de wereld. Dat is een enorme afstand ..... ook als je zoon zich later gaat settelen, een partner heeft en kinderen krijgt. Oma is dan een pratend hoofd op een iPad.
Uit je OP lees ik dat je jezelf heel erg in de slachtofferrol ziet, je hebt je al die jaren opgeofferd voor je kiind en zijn vader, en nu ben jij aan de beurt.
Wel, misschien is het een eye-opener: ouders 'offeren' zich altijd op voor hun kinderen, zij houden altijd rekening met wat hun kind nodig heeft, met alle keuzes die ze maken in het leven. Zodra je een kind hebt draait jouw leven nu eenmaal niet meer om jou alleen.
Ook een studerend kind van 18 heeft af en toe zijn ouders nodig, voor een goed gesprek, een schouder om uit te huilen, voor motivatie als het met de studie of met de liefde even tegenvalt.
Geziien jouw nick ligt jouw beloofde land aan de andere kant van de wereld. Dat is een enorme afstand ..... ook als je zoon zich later gaat settelen, een partner heeft en kinderen krijgt. Oma is dan een pratend hoofd op een iPad.
zaterdag 19 oktober 2019 08:53
Heb je nu echt zo'n bijzondere kijk op het leven of praatje het allemaal goed voor jezelf op deze manier.Rivermoana schreef: ↑19-10-2019 03:53Ik kijk hem niet het huis uit! Hij wil gaan studeren! HIj wil gaan studeren! Daar heeft hij zin in! Net als al die andere kinderen in zijn klas waarvan de helft al in een bepaalde studentenstad staat ingeschreven!!!!
Heb je ooit gehoord van ouders die na het eindexamen van het kind mee gingen verhuizen naar de studentenstad van keuze van het kind zodat het kind thuis kon blijven wonen? Ik heb daar nog nooit van gehoord sorry hoor.
Heeft iemand gezegd dat je bij je ex in de buurt moet blijven? NEE. Heeft iemand gezegd dat je naar de studentenstad moet mee verhuizen? NEE.
Maar een moeder om ver weg in het buitenland waardoor je er niet op terug kan vallen is toch echt wel het andere uiterste?
De meeste studenten gaan (Als ze al op kamers gaan ik ken er nl zat die thuis wonen) in het weekend naar huis. Eten dan de vitamines bij, doen of laten hun was doen, laten zich even vertroetelen door hun ouders zodat ze er weer een week tegen kunnen.
Je kijkt wel degelijk je kind het huis uit als je het nu al hebt over je kind inschrijven op de uni, een kamer regelen om vervolgens zelf te kunnen vertrekken.
Je verantwoordelijkheden stoppen niet bij 18 jaar. Dan heb ik het niet alleen over de financiële verantwoordelijkheden waar je trots over verteld dat alles goed geregend is.
Een kind heeft met 18 jaar ook nog liefde nodig en af en toe de warmte, veiligheid en geborgenheid van een moeder.
Zoals ik eerder schreef over mijn vriendin waarvan de kinderen al op kamers woonde toen ze vertrok.
zaterdag 19 oktober 2019 09:05
zaterdag 19 oktober 2019 09:09
Dat is ook maar de vraag. Hier zitten 18+ studenten voornamelijk thuis, bij hun ouders.Lillybit schreef: ↑19-10-2019 09:05Stel dat je kind gaat studeren met 18 jaar, dus dat hij niet blijft zitten onderweg of zakt voor het examen. Dan verkast hij naar zijn studiestad. Kan jij dan niet je emigratie in fases doen? Dat je de eerste 2 jaar van zijn studie nog in Nederland blijft om aan te kijken hoe het hem vergaat.
Niet omdat ze willen maar omdat er geen betaalbare kamers zijn, als er uberhaupt al kamers zijn.
Zitten allemaal heel blij te wezen met de woningnood en het leenstelsel.
Maar TO's kind is met 18 zo de deur uit, want die heeft zakken met geld en genoeg vrije kamers liggen voor het oprapen en hij wil dat natuurlijk ook gewoon echt helemaal zelf.
Ik zou trouwens ook met 18 weg willen als mijn moeder zo denkt en dat tegen mij uitspreekt.
zaterdag 19 oktober 2019 09:45
Ik vermoed dat de mensen in jouw omgeving je ex als reden noemt dat je het niet kunt maken te verhuizen maar eigenlijk je kind bedoelen maar jou dat niet duidelijk kunnen maken. De redenen over je kind schuif je direct van tafel maar over je ex wil je nog wel even over nadenken. Dus de mensen denken dan gooien we het maar over de ex want daar wil ze nog wel wat van horen en naar luisteren.
Vraag ze eens zou ik zeggen.
Vraag ze eens zou ik zeggen.
Blijf in jezelf geloven !
zaterdag 19 oktober 2019 09:52
Ik heb het al eens eerder gezegd maar ik vind 22-23 echt heel laat om uit huis te gaan.05-2019 schreef: ↑18-10-2019 15:10Omdat jij met 19 jaar uit huis bent gegaan en er aan toe was betekend niet dat jouw kind daar aan toe is tegen die tijd. Misschien is hij er pas aan toe met 22a23 jaar.
Ik denk dat je het dromen van verhuizen niet van de baan hoeft te vegen maar eerder even weg moet zetten. Bekijk hoe de situatie tegen die tijd is want dat duurt nog een paar jaar. Kijk hoe jouw kind is en wat ie precies wil. Is hij tegen die tijd wel volwassen genoeg? En dan een beslissing nemen en niet nu al over stressen wat zouden andere mensen ervan vinden.
En ook niet druk maken over die ex van je. Het gaat er alleen nog maar om wat je kind wilt tegen die tijd.
Ik denk wel, TO, dat je met je kind mee moet denken dat hij wel een plek heeft om te wonen. Wellicht dat je samen met je kind een huis aan kunt houden waar jij bij kan wonen als je in NL bent oid?
zaterdag 19 oktober 2019 09:54
Doe even wat minder dramatisch joh. Je gedraagt je nu zelf niet alsof je de leeftijd hebt om uit te mogen.Rivermoana schreef: ↑19-10-2019 03:53Ik kijk hem niet het huis uit! Hij wil gaan studeren! HIj wil gaan studeren! Daar heeft hij zin in! Net als al die andere kinderen in zijn klas waarvan de helft al in een bepaalde studentenstad staat ingeschreven!!!!
Heb je ooit gehoord van ouders die na het eindexamen van het kind mee gingen verhuizen naar de studentenstad van keuze van het kind zodat het kind thuis kon blijven wonen? Ik heb daar nog nooit van gehoord sorry hoor.
zaterdag 19 oktober 2019 09:56
Je hoeft echt niet bij vader in de buurt te blijven wonen. Maar je moet wel in enige overeenstemming met je kind kijken waar je gaat wonen. En hoe ouder kind wordt hoe minder dat uitmaakt.
Als een kind uit huis gaat is dat een keuze van het kind, als jij verhuist is dat jouw keuze. Daar zit het verschil.
Als een kind uit huis gaat is dat een keuze van het kind, als jij verhuist is dat jouw keuze. Daar zit het verschil.
zaterdag 19 oktober 2019 12:52
Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat jongeren en jongvolwassenen steeds langer thuis blijven wonen. Oei, daar gaan je toekomstplannen! In 2016 was de gemiddelde leeftijd waarop kinderen het ouderlijk nest verlieten 23,6 jaar oud. Inmiddels is dezeleeftijd gestegen naar 24,6 jaar oud.COtweepuntnul schreef: ↑19-10-2019 09:52Ik heb het al eens eerder gezegd maar ik vind 22-23 echt heel laat om uit huis te gaan.
Verschil jongens en meisjes
Heb je een jongen? Dan hoef je volgens de cijfers niet gauw te verwachten dat hij aanstalten maakt om de verhuisdozen in te pakken. Jonge mannen blijven volgens de statistieken langer thuis wonen dan jonge vrouwen. Bij 18-jarigen is dit verschil nog klein, maar dit wordt groter naarmate de leeftijd oploopt. Van de 24-jarige jonge mannen woont 45 procent namelijk nog thuis. Bij de jonge vrouwen is dit 28 procent.
Kinderen keren vaker terug naar het ouderlijk nest
Ben je bang dat je ze toch een beetje gaat missen als ze eenmaal het huis uit zijn? Dat is nergens voor nodig: uit de cijfers blijkt namelijk ook dat kinderen steeds vaker weer een tijdje terug intrekken bij hun ouders. Tot weerziens dus!
Blijf in jezelf geloven !
zaterdag 19 oktober 2019 13:04
Nee natuurlijk niet je mag altijd een mening hebben. Wil alleen aangeven dat de gemiddelde leeftijd uit huis hoger ligt als wat je zou denken. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk.COtweepuntnul schreef: ↑19-10-2019 13:0105-2019 mijn mening en de statistieken hoeven natuurlijk niet overeen te komen.
Blijf in jezelf geloven !
zaterdag 19 oktober 2019 13:46
zaterdag 19 oktober 2019 13:48
Er zijn twee opties, naar het buitenland of terug naar de omgeving waar ik graag naar terug wil in Nederland.
In allebei dat gevallen staat mijn kind erg hoog en is het zeker niet uit huis trappen en tot nooit meer ziens.
Wel is het zo dat ik me niet aan hoef te passen aan de woonplaats van vader. Stel kind gaat in Eindhoven studeren en vader woont in Leeuwarden dan kan ik toch in Zeeuws Vlaanderen bv gaan wonen?
In allebei dat gevallen staat mijn kind erg hoog en is het zeker niet uit huis trappen en tot nooit meer ziens.
Wel is het zo dat ik me niet aan hoef te passen aan de woonplaats van vader. Stel kind gaat in Eindhoven studeren en vader woont in Leeuwarden dan kan ik toch in Zeeuws Vlaanderen bv gaan wonen?
zaterdag 19 oktober 2019 13:50
Ja dat lijkt me toch logisch?Rivermoana schreef: ↑19-10-2019 13:48Er zijn twee opties, naar het buitenland of terug naar de omgeving waar ik graag naar terug wil in Nederland.
In allebei dat gevallen staat mijn kind erg hoog en is het zeker niet uit huis trappen en tot nooit meer ziens.
Wel is het zo dat ik me niet aan hoef te passen aan de woonplaats van vader. Stel kind gaat in Eindhoven studeren en vader woont in Leeuwarden dan kan ik toch in Zeeuws Vlaanderen bv gaan wonen?
Ik zou niet weten waarom je rekening met je ex moet houden. Wel met je kind. Tot op zekere hoogte.
