Kinderen
alle pijlers
Verwaarlozing / emotionele mishandeling
woensdag 5 februari 2020 om 14:17
Waar ligt de grens tussen een ouder die gewoon een keer de behoeftes van zijn kind mist of uit zijn plaat gaat en daarbij iets zegt dat niet aardig is naar het kind, en verwaarlozing of emotionele mishandeling?
Reden dat ik dit vraag: vermoeden dat een kind uit mijn zoons klas wellicht hiermee te maken heeft. Ik vind het heel lastig wat ik hiermee moet. Ik ga sowieso ook veilig thuis bellen, maar wil ook geen problemen voor dit gezin veroorzaken als blijkt dat ik iets als heel heftig ervaar terwijl dit niet zo is.
Sorry ik wil er niet te diep op ingaan in de openingspost, omdat het wel een erg herkenbaar verhaal wordt dan.
Reden dat ik dit vraag: vermoeden dat een kind uit mijn zoons klas wellicht hiermee te maken heeft. Ik vind het heel lastig wat ik hiermee moet. Ik ga sowieso ook veilig thuis bellen, maar wil ook geen problemen voor dit gezin veroorzaken als blijkt dat ik iets als heel heftig ervaar terwijl dit niet zo is.
Sorry ik wil er niet te diep op ingaan in de openingspost, omdat het wel een erg herkenbaar verhaal wordt dan.
woensdag 5 februari 2020 om 14:22
Volgens mij zit het verschil in een eenmalig / incidenteel karakter vs. structureel. Ik denk dat bijna iedere ouder wel eens een behoefte van zijn kind mist of er niet aan voldoen. Maar bij veruit de meeste van die ouders is de structurele relatie ouder-kind wel in orde. Voelt het kind zich veilig en gehoord.
woensdag 5 februari 2020 om 14:26
Wat ik bijvoorbeeld heb gezien: (Ik hou het bewust vaag, ivm herkenbaarheid):
- Erg boos tegen kind schreeuwen, dingen zoals "als je zo doorgaat, ga je maar bij je andere ouder wonen" (ouders zijn gescheiden) of "waarom moet je het nou weer verpesten"
- Kind krijgt geen begeleiding bij emotie regulering. Als het kind boos wordt, word de ouder ook boos, maar leert het kind niet om op een andere wijze om te gaan met de emoties, waardoor dit steeds verder uit de hand loopt.
- Kind krijgt geen straf als het iets fout doet, maar krijgt een preek van een uur en ook de volgende dag wordt er nog gemopperd over het incident, en wordt dit incident waarbij het kind aanwezig is besproken met andere mensen
- Kind krijgt erg vaak ongezond eten, het weigert weliswaar zelf het gezonde eten maar is nog niet op een leeftijd dat je dit zomaar los kunt laten
SVP niet quoten.
- Erg boos tegen kind schreeuwen, dingen zoals "als je zo doorgaat, ga je maar bij je andere ouder wonen" (ouders zijn gescheiden) of "waarom moet je het nou weer verpesten"
- Kind krijgt geen begeleiding bij emotie regulering. Als het kind boos wordt, word de ouder ook boos, maar leert het kind niet om op een andere wijze om te gaan met de emoties, waardoor dit steeds verder uit de hand loopt.
- Kind krijgt geen straf als het iets fout doet, maar krijgt een preek van een uur en ook de volgende dag wordt er nog gemopperd over het incident, en wordt dit incident waarbij het kind aanwezig is besproken met andere mensen
- Kind krijgt erg vaak ongezond eten, het weigert weliswaar zelf het gezonde eten maar is nog niet op een leeftijd dat je dit zomaar los kunt laten
SVP niet quoten.
anoniem_644a441f18f50 wijzigde dit bericht op 05-02-2020 14:30
10.60% gewijzigd
woensdag 5 februari 2020 om 14:31
Ja, heb ik gedaan, ik word teruggebeld. Maar kan dat ook zonder een naam te noemen van de persoon waar het om gaat? Ik vind het erg eng eigenlijk, eerlijk gezegd.
woensdag 5 februari 2020 om 14:32
Ik denk dat dat als buitenstaander heel moeilijk te herkennen is.
Fysieke verwaarlozing wel overigens, emotionele mishandeling ook nog wel, maar emotionele verwaarlozing is veel moeilijker en vaak subtiel. Het gaat dan over dingen die er niet zijn, in plaats van dingen die er wel zijn.
Ik ben zelf emotioneel verwaarloosd als kind. Fysiek prima verzorgd, er werd niet tegen me geschreeuwd (niet tot ik een jaar of 13 was tor zover ik weet dan).
Ik werd alleen ook niet geknuffeld of getroost. Ik kreeg geen hulp bij schoolwerk, boeken kaften, tandartsafspraken maken. Een voldoende of onvoldoende was om het even. Vanaf mijn elfde kreeg ik zak en kleedgeld, en was ik dus oud genoeg om alles zo ongeveer zelf te doen. Emoties en zorgen werden niet erkend en zelfs belachelijk gemaakt. Ik werd weggehaald bij psychologen omdat mijn ouders het onzin vonden. Dat ik mezelf ging snijden of ging blowen was geen probleem "je bloed toch niet dood", of bij een ruzie "ga maar weer lekker snijden". Het was meer desinteresse, en het feit dat mijn ouders zelf ook niet goed met emoties om kunnen gaan.
Dus... hoe kom je daar achter? Het kind weet misschien niet eens wat wél normaal is (ik niet al vond ik het superleuk als ik na school bij een vriendinnetje ging spelen en de moeder met een kopje thee aankwam en vroeg wat er was gebeurd, dat soort dingen).
Waar denk je aan to? Emotionele verwaarlozing of fysieke verwaarlozing en emotionele mishandeling?
Fysieke verwaarlozing wel overigens, emotionele mishandeling ook nog wel, maar emotionele verwaarlozing is veel moeilijker en vaak subtiel. Het gaat dan over dingen die er niet zijn, in plaats van dingen die er wel zijn.
Ik ben zelf emotioneel verwaarloosd als kind. Fysiek prima verzorgd, er werd niet tegen me geschreeuwd (niet tot ik een jaar of 13 was tor zover ik weet dan).
Ik werd alleen ook niet geknuffeld of getroost. Ik kreeg geen hulp bij schoolwerk, boeken kaften, tandartsafspraken maken. Een voldoende of onvoldoende was om het even. Vanaf mijn elfde kreeg ik zak en kleedgeld, en was ik dus oud genoeg om alles zo ongeveer zelf te doen. Emoties en zorgen werden niet erkend en zelfs belachelijk gemaakt. Ik werd weggehaald bij psychologen omdat mijn ouders het onzin vonden. Dat ik mezelf ging snijden of ging blowen was geen probleem "je bloed toch niet dood", of bij een ruzie "ga maar weer lekker snijden". Het was meer desinteresse, en het feit dat mijn ouders zelf ook niet goed met emoties om kunnen gaan.
Dus... hoe kom je daar achter? Het kind weet misschien niet eens wat wél normaal is (ik niet al vond ik het superleuk als ik na school bij een vriendinnetje ging spelen en de moeder met een kopje thee aankwam en vroeg wat er was gebeurd, dat soort dingen).
Waar denk je aan to? Emotionele verwaarlozing of fysieke verwaarlozing en emotionele mishandeling?
woensdag 5 februari 2020 om 14:38
Veilig Thuis bellen en anoniem je verhaal vertellen. Bij een melding gaan ze onderzoek doen en contact leggen met het gezin en het gesprek aan over de zorgen die er zijn. Wat is voor jou belangrijker? Het welzijn van een kind of je eigen meldangst?
En nog even voor de duidelijkheid, kinderen kunnen niet zomaar uit huis geplaatst worden en Veilig Thuis heeft deze bevoegdheid niet. Zij onderzoeken de zorgen en gaan het gesprek aan met ouders en onderzoeken of ouders open staan voor eventuele hulpverlening.
En nog even voor de duidelijkheid, kinderen kunnen niet zomaar uit huis geplaatst worden en Veilig Thuis heeft deze bevoegdheid niet. Zij onderzoeken de zorgen en gaan het gesprek aan met ouders en onderzoeken of ouders open staan voor eventuele hulpverlening.
woensdag 5 februari 2020 om 14:42
Ouder is dus gestressed door de scheiding. Als jij veilig thuis op thuis op de ouder afstuurt wordt deze ouder alleen maar meer gestressed en zal alleen maar vaker tegen kind gepreekt worden omdat de ouder geen gedoe wil met veilig thuis.
Je gaat de situatie alleen maar erger maken.
Waarom is in jouw ogen een straf beter dan een preek?
En doet de ouder dit dan waar jij bij staat dat jij dit zo goed weet?
Zo ja misschien doet de ouder dat wel omdat deze ouder niet wil dat jij denkt dat deze ouder te soft is. Omdat jij blijkbaar wel straft.
En als kind steeds klaagt dat iets bij de andere ouder wel mag dan snap ik dat een ouder zegt nou dan ga je daar maar wonen.
Je gaat de situatie alleen maar erger maken.
Waarom is in jouw ogen een straf beter dan een preek?
En doet de ouder dit dan waar jij bij staat dat jij dit zo goed weet?
Zo ja misschien doet de ouder dat wel omdat deze ouder niet wil dat jij denkt dat deze ouder te soft is. Omdat jij blijkbaar wel straft.
En als kind steeds klaagt dat iets bij de andere ouder wel mag dan snap ik dat een ouder zegt nou dan ga je daar maar wonen.
woensdag 5 februari 2020 om 14:49
Ik heb ooit gebeld.mindervanmij schreef: ↑05-02-2020 14:31Ja, heb ik gedaan, ik word teruggebeld. Maar kan dat ook zonder een naam te noemen van de persoon waar het om gaat? Ik vind het erg eng eigenlijk, eerlijk gezegd.
Begin met anoniem om hulp vragen: wat kan ik zelf doen
Werd een melding
Het gezin kreeg uiteindelijk hulp.
Goed dat je belde!!
woensdag 5 februari 2020 om 14:51
Wat een rare reactie en heb jij een glazenbol ofzo? Het kan ook zijn dat de ouder denkt door de melding, wat fijn!!! Ik kan mijn verhaal kwijt en hopelijk hulp krijgen want ik heb geen idee meer hoe ik het allemaal moet redden zo. Echt het slechtste advies ooit om niet te melden.sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 14:42Ouder is dus gestressed door de scheiding. Als jij veilig thuis op thuis op de ouder afstuurt wordt deze ouder alleen maar meer gestressed en zal alleen maar vaker tegen kind gepreekt worden omdat de ouder geen gedoe wil met veilig thuis.
Je gaat de situatie alleen maar erger maken.
Waarom is in jouw ogen een straf beter dan een preek?
En doet de ouder dit dan waar jij bij staat dat jij dit zo goed weet?
Zo ja misschien doet de ouder dat wel omdat deze ouder niet wil dat jij denkt dat deze ouder te soft is. Omdat jij blijkbaar wel straft.
En als kind steeds klaagt dat iets bij de andere ouder wel mag dan snap ik dat een ouder zegt nou dan ga je daar maar wonen.
woensdag 5 februari 2020 om 15:00
Als het echt zo is dat het kind emotioneel verwaarloost wordt, zal het kind je later dankbaar zijn. En zo niet, dan weet het toch dat er naar hem/haar wordt omgekeken.mindervanmij schreef: ↑05-02-2020 14:31Ja, heb ik gedaan, ik word teruggebeld. Maar kan dat ook zonder een naam te noemen van de persoon waar het om gaat? Ik vind het erg eng eigenlijk, eerlijk gezegd.
woensdag 5 februari 2020 om 15:05
Je kunt noemen dat je anoniem belt dus naam gezin kind niet noemt voor advies maar je kunt dan ook vragen het gesprek wel vast te leggen. Je krijgt dan een nummer en als je later weer belt over dezelfde casus dan noem je dat nummer en kunnen ze je eerdere contact erbij zoeken.
where ever you go, go with your heart
woensdag 5 februari 2020 om 15:05
Ik ken werkelijk geen 1 ouder die zegt blij te zijn dat er een melding is gemaakt Alleen maar ouders die daar giigantisch van in de stress schoten.
Ik ken ouders die zelf hulp hebben gezocht bij jeugdzorg en daardoor gigantisch in de problemen zijn gekomen. Ik ken ouders waarbij een melding is gedaan over hun ex maar die daardoor zelf ook in de stress zitten. Ik ken ouders over wie onterecht een melding is gedaan en waarbij het dossier dus direct gesloten is maar die niemand meer durven te vertrouwem. Want wie zou die anonieme melder zijn geweest? De buurvrouw, een vriendin, of toch dat familielid dat altijd zal jaloers op haar was. Gevolg ze vraagt voor de zekerheid maar niemand meer als oppas en huurt nu een oppasmwisje in.
Ik ken ouders die zelf hulp hebben gezocht bij jeugdzorg en daardoor gigantisch in de problemen zijn gekomen. Ik ken ouders waarbij een melding is gedaan over hun ex maar die daardoor zelf ook in de stress zitten. Ik ken ouders over wie onterecht een melding is gedaan en waarbij het dossier dus direct gesloten is maar die niemand meer durven te vertrouwem. Want wie zou die anonieme melder zijn geweest? De buurvrouw, een vriendin, of toch dat familielid dat altijd zal jaloers op haar was. Gevolg ze vraagt voor de zekerheid maar niemand meer als oppas en huurt nu een oppasmwisje in.
woensdag 5 februari 2020 om 15:13
Wat bijzonder dat jij zoveel mensen kent die in aanraking gekomen zijn met veilig thuis of jeugdzorg. En dan ook nog enkel ellende.sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:05Ik ken werkelijk geen 1 ouder die zegt blij te zijn dat er een melding is gemaakt Alleen maar ouders die daar giigantisch van in de stress schoten.
Ik ken ouders die zelf hulp hebben gezocht bij jeugdzorg en daardoor gigantisch in de problemen zijn gekomen. Ik ken ouders waarbij een melding is gedaan over hun ex maar die daardoor zelf ook in de stress zitten. Ik ken ouders over wie onterecht een melding is gedaan en waarbij het dossier dus direct gesloten is maar die niemand meer durven te vertrouwem. Want wie zou die anonieme melder zijn geweest? De buurvrouw, een vriendin, of toch dat familielid dat altijd zal jaloers op haar was. Gevolg ze vraagt voor de zekerheid maar niemand meer als oppas en huurt nu een oppasmwisje in.
Wat is jouw advies dan bij vermoeden van mishandeling of verwaarlozing?
woensdag 5 februari 2020 om 15:17
Het gaat niet om de ouders.sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:05Ik ken werkelijk geen 1 ouder die zegt blij te zijn dat er een melding is gemaakt Alleen maar ouders die daar giigantisch van in de stress schoten.
Ik ken ouders die zelf hulp hebben gezocht bij jeugdzorg en daardoor gigantisch in de problemen zijn gekomen. Ik ken ouders waarbij een melding is gedaan over hun ex maar die daardoor zelf ook in de stress zitten. Ik ken ouders over wie onterecht een melding is gedaan en waarbij het dossier dus direct gesloten is maar die niemand meer durven te vertrouwem. Want wie zou die anonieme melder zijn geweest? De buurvrouw, een vriendin, of toch dat familielid dat altijd zal jaloers op haar was. Gevolg ze vraagt voor de zekerheid maar niemand meer als oppas en huurt nu een oppasmwisje in.
woensdag 5 februari 2020 om 15:18
Maar dat mag je toch niet weerhouden van het doen van een melding?sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:05Ik ken werkelijk geen 1 ouder die zegt blij te zijn dat er een melding is gemaakt Alleen maar ouders die daar giigantisch van in de stress schoten.
Ik ken ouders die zelf hulp hebben gezocht bij jeugdzorg en daardoor gigantisch in de problemen zijn gekomen. Ik ken ouders waarbij een melding is gedaan over hun ex maar die daardoor zelf ook in de stress zitten. Ik ken ouders over wie onterecht een melding is gedaan en waarbij het dossier dus direct gesloten is maar die niemand meer durven te vertrouwem. Want wie zou die anonieme melder zijn geweest? De buurvrouw, een vriendin, of toch dat familielid dat altijd zal jaloers op haar was. Gevolg ze vraagt voor de zekerheid maar niemand meer als oppas en huurt nu een oppasmwisje in.
Het is vaak al zo ontzettend moeilijk om te bellen met veilig thuis omdat mensen met schuldgevoelens zitten. Er wordt zo vaak niet gebeld, terwijl het wel nodig was geweest. Ik vind het echt jammer dat je dit zo denkt en hier schrijft.
woensdag 5 februari 2020 om 15:21
Dus liever dat er naar een kind geschreeuwd wordt, in plaats van dat er eventuele hulp geboden wordt. Logisch!sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:05Ik ken werkelijk geen 1 ouder die zegt blij te zijn dat er een melding is gemaakt Alleen maar ouders die daar giigantisch van in de stress schoten.
Ik ken ouders die zelf hulp hebben gezocht bij jeugdzorg en daardoor gigantisch in de problemen zijn gekomen. Ik ken ouders waarbij een melding is gedaan over hun ex maar die daardoor zelf ook in de stress zitten. Ik ken ouders over wie onterecht een melding is gedaan en waarbij het dossier dus direct gesloten is maar die niemand meer durven te vertrouwem. Want wie zou die anonieme melder zijn geweest? De buurvrouw, een vriendin, of toch dat familielid dat altijd zal jaloers op haar was. Gevolg ze vraagt voor de zekerheid maar niemand meer als oppas en huurt nu een oppasmwisje in.
¡Apagando las luces!
woensdag 5 februari 2020 om 15:25
Pas bellen wanneer je echt heel erg zeker weet dat een kind mishandelt of verwaarloosd wordt. Dus niet bij vermoedens. Pas wanneer je zeker weet dat het ook zo ernstig is dat het wel bijna zeker is dat kind uit huis moet.Honingdropje2 schreef: ↑05-02-2020 15:13
Wat is jouw advies dan bij vermoeden van mishandeling of verwaarlozing?
In alle andere gevallen veranderd het meestal echt niet ten goede.
woensdag 5 februari 2020 om 15:28
Er is een onderzoekscommissie geweest die heeft onderzoek gedaan naar mishandeling en verwaarlozing van kinderen die tussen 1945 en 2015 in pleeggezinnen en instellingen hebben gewoond.
Het blijkt dat drie kwart van de kinderen daar mee te maken heeft gehad.
woensdag 5 februari 2020 om 15:31
Dat is niet in het belang van het kind. Als je iets vermoedt moet je bellen; in het ergste geval blijkt er inderdaad sprake van verwaarlozing/mishandeling, anders weet het kind dat er naar hem/haar omgekeken wordt. Als er een onterechte melding wordt gedaan is dat ook een signaal voor de ouders dat er toch iets niet helemaal zo loopt als gewenst, mensen bellen niet zomaar.sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:25Pas bellen wanneer je echt heel erg zeker weet dat een kind mishandelt of verwaarloosd wordt. Dus niet bij vermoedens. Pas wanneer je zeker weet dat het ook zo ernstig is dat het wel bijna zeker is dat kind uit huis moet.
In alle andere gevallen veranderd het meestal echt niet ten goede.
woensdag 5 februari 2020 om 15:35
Ik ken veel alleenstaande moeders met kinderen die lichamelijk iets mankeren of etiketje hebben. Die krijgen blijkbaar al snel te maken met veilig thuis En jeugdzorg.Honingdropje2 schreef: ↑05-02-2020 15:13Wat bijzonder dat jij zoveel mensen kent die in aanraking gekomen zijn met veilig thuis of jeugdzorg. En dan ook nog enkel ellende.
Wat is jouw advies dan bij vermoeden van mishandeling of verwaarlozing?
