Wanneer kinderen alleen met de trein?

29-04-2019 10:13 127 berichten
Alle reacties Link kopieren
Over een paar dagen gaan de kinderen (10 en 12) logeren bij oma; ik wilde ze gewoon brengen en halen maar nu wil oudste graag met de trein (1 uur enkele reis)
Jongste heb ik nog niet gesproken hier over. Vinden jullie dit verantwoord op deze leeftijd? Ze zijn heel verantwoordelijk maar ik twijfel toch; stel de trein krijgt pech en ze zitten uren vast? Ze hebben allebei een telefoon dus aan de ene kant denk ik; wat is het probleem. Aan de andere kant merk ik toch dat ik het een dingetje vind ;-)

Aan de andere kant; ooit moet je ze beginnen los te laten. Benieuwd naar jullie ervaringen.
Alle reacties Link kopieren
Los van individuele verschillen kun je toch niet ontkennen dat kinderen door ouders veel kleiner gehouden worden dan vroeger?

Terwijl je zou zeggen dat dat met de mobile telefoon een stuk minder nodig is, maar zelfs dat ding wordt ingezet voor de wereldreis naar de supermarkt van ouder of kind.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
feow schreef:
29-04-2019 15:02
Los van individuele verschillen kun je toch niet ontkennen dat kinderen door ouders veel kleiner gehouden worden dan vroeger?

Terwijl je zou zeggen dat dat met de mobile telefoon een stuk minder nodig is, maar zelfs dat ding wordt ingezet voor de wereldreis naar de supermarkt van ouder of kind.
Ik denk dat kinderen op bepaalde gebieden kleiner worden gehouden en juist op andere gebieden weer niet. En dat is denk ik deels een kwestie van voortschrijdend inzicht: sommige dingen die we vroeger van kinderen verwachtten vinden we nu onverantwoord, bijv omdat gebleken is dat het voor veel kinderen toch niet zo heel goed was.
En deels doordat de maatschappij verandert worden ook andere dingen van belang.

Ik vind het echt te simpel om te zeggen dat we kinderen kleiner houden dan vroeger.

Ik ging vanaf mijn 4e alleen naar school. Als ik een foto terugzie van onze straat destijds staat daar 1 auto. Nu staan daar 3 rijen auto's plus nog een paar op de stoep. Verkeer, maar ook OV, is veel drukker en ingewikkelder geworden. Niet zo gek dat we daar onze kinderen wat later zelfstandig aan blootstellen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Solomio schreef:
29-04-2019 15:09

Ik vind het echt te simpel om te zeggen dat we kinderen kleiner houden dan vroeger.

Ik ging vanaf mijn 4e alleen naar school. Als ik een foto terugzie van onze straat destijds staat daar 1 auto. Nu staan daar 3 rijen auto's plus nog een paar op de stoep. Verkeer, maar ook OV, is veel drukker en ingewikkelder geworden. Niet zo gek dat we daar onze kinderen wat later zelfstandig aan blootstellen.
Ik ging ook alleen op mijn 5e. Als ik nu kijk op Google Maps, is die weg, die destijds naar de rand van de wijk liep (de school lag aan het eind, erachter was weiland) nu de belangrijkste toegangsweg naar een grote nieuwbouwwijk erachter. Bovendien staan nu overal bosjes die het zicht belemmeren. Dat was toen ook niet. Om de vaart bij auto's eruit te halen, veel kronkels in de weg - en dan dichte bosjes eromheen. Ik zou mijn kleuter er niet meer laten oversteken. Vroeger was die weg recht, niet druk en helemaal te overzien.
feow schreef:
29-04-2019 15:02
Los van individuele verschillen kun je toch niet ontkennen dat kinderen door ouders veel kleiner gehouden worden dan vroeger?

Terwijl je zou zeggen dat dat met de mobile telefoon een stuk minder nodig is, maar zelfs dat ding wordt ingezet voor de wereldreis naar de supermarkt van ouder of kind.
Ik vind dat allemaal wel meevallen.
En inderdaad: de maatschappij is veranderd. Verder vraag ik me af met welk ‘vroeger’ je vergelijkt?
Solomio schreef:
29-04-2019 14:55
Het 'gevaar' schuilt em bijv in de andere mensen. Ik heb het vorig jaar meegemaakt, trein kon niet verder en we moesten er allemaal uit. Omroepberichten waren onduidelijk en IEDEREEN wilde als eerste in de volgende trein zitten. Mensen gingen rennen, drongen voor, gingen bijna op de vuist. Iemand viel met koffer en al van de roltrap, het was niet alleen chaos, het was gewoon eng.
En ik ben 1,90 m en niet op mijn mondje gevallen.
Deze situatie klinkt inderdaad eng.
Ik moet wel zeggen dat ik het eigenlijk alleen herken van wanneer ik zelf één van die mensen ben die per sé in de eerstvolgende trein wil zitten.

Als mijn kind zelf het vertrouwen heeft het aan te kunnen, dan zouden er voor mij op dat vlak geen zorgen zijn. Maar ik begrijp ook dat dat persoonlijk is hoor.
Alle reacties Link kopieren
doen en dan zonder dat ze het weten in een andere coupe gaan zitten.
feow schreef:
29-04-2019 15:02
Los van individuele verschillen kun je toch niet ontkennen dat kinderen door ouders veel kleiner gehouden worden dan vroeger?

Terwijl je zou zeggen dat dat met de mobile telefoon een stuk minder nodig is, maar zelfs dat ding wordt ingezet voor de wereldreis naar de supermarkt van ouder of kind.
Hmmm, ik ging vroeger ook op mijn twaalfde met de trein. Bij ons zijn er niet zoveel verschillen. Waarom zou je dat willen?

In de situatie van solomio snap ik het trouwens helemaal.
Op 1 en dezelfde lijn, in 2 rustige stations ... direct.
Zeker als jij ze afzet aan 't beginstation en oma klaarstaat aan 't eindstation.

In Amsterdam-Centraal of met overstappen ... laat maar zitten.


Ik zou het daarnaast van de jongste laten afhangen.
Bij 12 vind ik er niets verkeerd mee, maar er is ook nog een 10-jarige mee.
Je zit er niet op te wachten dat die onderweg in paniek raakt en dat zus haar moet gekalmeerd krijgen én ook nog es de treinstations in 't oog moet houden.

Reken niet te hard op de speakers of tv-borden.
Die begeven het altijd op zo'n moment.
feow schreef:
29-04-2019 15:02
Los van individuele verschillen kun je toch niet ontkennen dat kinderen door ouders veel kleiner gehouden worden dan vroeger?

Terwijl je zou zeggen dat dat met de mobile telefoon een stuk minder nodig is, maar zelfs dat ding wordt ingezet voor de wereldreis naar de supermarkt van ouder of kind.
Nee, Ik zie juist meer vrijheid.

De wereld is groter voor mijn kinderen nu dan mijn wereld was en de mijne mogen veel meer/dingen eerder dan ik vroeger. En hun vriendjes en vriendinnetjes ook. Juist door de mobiel en tracking apps. ;-)
Mijn ervaring is dat kinderen vaak veel meer aankunnen dan je als ouder denkt. Mijn zoon was 10, toen hij voor het eerst met de bus naar school ging. Hij stapte prompt in de verkeerde bus en kwam op de verkeerde plek in een voor hem onbekende stad aan. Uiteindelijk loste hij het prima op en was zelfs nog op tijd op school.

Mijn kinderen hebben geen treinervaring en dus zou ik eerst een keer met ze willen oefenen. Maar daarna zouden ze mogen. Juist nu met mobiel kun je ze gewoon ophalen als ze ergens stranden (vroeger moest ik dan als kind weer op zoek naar een telefooncel en moest je weer losgeld voor de telefoon enzo bij je hebben).
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
29-04-2019 10:22
Mijn dochter is 9 en wilde nu al alleen met de trein, 2,5u, niet overstappen. Ik heb het afgehouden, maar als ze 10 is denk ik dat we het gewoon doen.
Grappig dat je ook zo’n zelfstandige dochter hebt. Mijn dochter gaat sinds ze 8 is zelfstandig met de bus naar school.
Laatst wilde ze tijdens een vakantie in eigen land naar huis voor een feestje van een vriendinnetje. Ze zou dan met de trein mogen van mij. Maar met de trein doen we bijna nooit en dat vond ze toch wat te spannend. Bovendien is ons dichtstbijzijnde treinstation een heel groot en onoverzichtelijk station. Dat maakt het nogal ingewikkeld.

@to; als de stations dus overzichtelijk zijn en ze zijn gewend aan reizen met de trein... waarom niet?!
Alle reacties Link kopieren
Annelleke schreef:
29-04-2019 11:51
Het is echt niet moeilijk of zo. Kinderen kunnen ontzettend veel, maar ouders houden ze tegenwoordig kleiner.
Dit dus.

Stel je eens voor wat het aller ergste is dat er kan gebeuren. Wel realistisch. Ik lees de krant en er lopen wel eens kinderen weg van huis, maar ik lees nooit over kinderen die in een trein stappen en voor eeuwig zoekraken.

De trein wordt halverwege vertraagd. Nee, zelfs afgelast. En dan zet de NS bussen in. En de kinderen snappen er niks van, raken hun telefoon kwijt, gaan wandelen en raken de weg kwijt.
Wat gebeurt er in het echt: Ze spreken een voorbijganger aan. Die belt de politie en die vertelt waar je je kinderen weer op kunt halen.
In het aller ergste scenario gaat de dag dus anders dan gepland en zit je thuis met de kinderen aan het avondeten na te praten over een belevenisvolle dag.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Snouth schreef:
29-04-2019 18:12
Grappig dat je ook zo’n zelfstandige dochter hebt. Mijn dochter gaat sinds ze 8 is zelfstandig met de bus naar school.

Wat leuk! Hoe ver is dat? Moet ze dan ook nog een stuk lopen of fietsen? Dochter gaat eens per week in een andere stad naar school en we zaten ons af te vragen of ze dat al alleen zou kunnen met de trein.

We hebben de bso onlangs opgezegd, ze gaat nu alleen naar huis. Ook weer zo’n mijlpaal *zucht*
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
29-04-2019 20:22
Wat leuk! Hoe ver is dat? Moet ze dan ook nog een stuk lopen of fietsen? Dochter gaat eens per week in een andere stad naar school en we zaten ons af te vragen of ze dat al alleen zou kunnen met de trein.

We hebben de bso onlangs opgezegd, ze gaat nu alleen naar huis. Ook weer zo’n mijlpaal *zucht*
Het is zo’n 5km naar school. Ze gaat ook wel eens op de fiets of met de skeelers. En zowel ons huis als de school staan vlakbij de bushalte.
BSO hier ook vorige maand op gezegd. Ze ging het laatste half jaar eigenlijk alleen nog om haar jongere zusje (4 jaar, net als jouw zoon, toch?) te supporten.

Onze dochter gaat, hoe toevallig, ook 1x per week naar school in een ander dorp. Dat is 13 km vanaf huis. En die busverbinding is niet rechtstreeks, waardoor ik haar op die dag eigenlijk altijd breng. Maar we hebben afgesproken dat ze volgend jaar ook dat zelf gaat doen. Ze moet het immers ook leren voor als ze over (ruim) 2 jaar naar het VO gaat.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
29-04-2019 10:22
Mijn dochter is 9 en wilde nu al alleen met de trein, 2,5u, niet overstappen. Ik heb het afgehouden, maar als ze 10 is denk ik dat we het gewoon doen.

:woa:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
feow schreef:
29-04-2019 15:02
Los van individuele verschillen kun je toch niet ontkennen dat kinderen door ouders veel kleiner gehouden worden dan vroeger?

Terwijl je zou zeggen dat dat met de mobile telefoon een stuk minder nodig is, maar zelfs dat ding wordt ingezet voor de wereldreis naar de supermarkt van ouder of kind.
Ben zelf een schipperskind en gingen met zes jaar naar het internaat (jaren 70) op zondagavond naar het internaat en op vrijdagmiddag ging je weer naar boord(het schip). En dan ging je met de trein / bus alleen met je koffer/weekend tas. In het tijdperk zonder mobiel en internet.. En we kwamen aan, miste je de trein dan ouders ongerust, was het schip er nog niet kind in de stress.. We waren wel wat gewend en wisten niet beter.. Dat we vroeg zelfstandig waren, en al heel snel voor ons zelf konden zorgen verbaast niet denk ik..

Waar naar toe? Van Rotterdam naar Keulen, Amsterdam, Vlissingen, Antwerpen, Roermond etc. En dat opzoeken in het spoorboekje.
Alle reacties Link kopieren
Er ging bij mij vroeger weleens iets mis, maar nooit echt faliekant mis. En daar leer je ook van.
Alle reacties Link kopieren
@Snouth, je dochter klinkt als een stoere dame. Wat grappig dat ze ook een keer per week ergens anders heengaat! Hoe regel je dat met je jongste?

De school in de andere stad waar mijn dochter heengaat is op 7 minuten treinen, maar het is vanaf daar nog wel een stukje lopen en vanaf hier een stukje fietsen naar het station. Geen dorp, vrij drukke stad. Maar als ik jouw dochter zo lees gaan we het gewoon een keer proberen, dan ga ik stiekem achter haar aan :)

Hoe gaat het met je jongste?
Alle reacties Link kopieren
Hier hebben mijn meiden afgelopen najaar voor het eerst samen een treinreis gedaan, leeftijd 10 en echt bijna 14 ( een week later jarig)

Ik heb ze afgezet op Rotterdam centraal daar op de juiste trein laten instappen, ze uitgezwaaid en mijn ouders hebben ze in Assen opgepikt.
Overstappen hoefden ze gelukkig niet, ze hadden van alles bij zich om zich te vermaken voor onderweg.
Geoefend hadden ze niet en wij hadden geen tijd om op en neer te rijden ivm andere dochter die ziek in het ziekenhuis lag.
Ze reden in de spits maar hadden gelukkig wel een plekje en ach na Utrecht centraal word het altijd rustiger.
Mobiel hadden ze bij zich, maar is echt prima gegaan.
Terug weer idem alleen reed de intercity niet direct door naar Rotterdam centraal maar moesten ze in Den Haag overstappen, hier heb ik ze opgepikt.

Nu is de leeftijd van mijn 14 jarige wel anders dan een 12 jarige, ze treint regelmatig naar vriendinnen of gaat shoppen.
Met haar oudste zus een keer samen naar Utrecht gegaan om te shoppen toen waren ze 15 en 13 en ja dat ging met de terugweg even niet goed er werd van alles omgeroepen treinen die opeens van een ander spoor vertrokken en toen mijn oudste dochter even in de trein ging vragen waar de desbetreffende trein naar toe ging vertrok deze al.
Mijn dochter van net 13 bleef alleen achter en daar hebben zich mensen over ontfermd en haar op de juiste trein gezet, mijn oudste dochter wist eenmaal aangekomen in Breda uit te zoeken hoe ze naar huis moest komen.
Ze lachen er samen nog steeds hartelijk om.
Ik als moeder schoot wel in de stress toen ze mij belden, maar allemaal goed gekomen.
Alle reacties Link kopieren
Ik mis nog de verhalen van de peuters en kleuters die allang zelfstandig kunnen reizen.

Oftewel: de verhalen worden stoerder en stoerder. Kinderen van 9, ow, 8, nee, 6 zelfs.
En ik geloof ze best hoor, die verhalen.
Maar als ik lees hoe zelfstandig kinderen daarvan worden denk ik dat je dat ook kunt omdraaien: als je ziet dat je kind zelfstandig genoeg is kun je het bijv alleen met OV laten gaan.

Ik ging op mijn 14e of 15e alleen met OV en dat vond ik rete-spannend. En toch is het goedgekomen met mijn zelfstandigheid.

Als ouder maak je een inschatting. En ja, soms onderschat je je kind, soms overschat je hem/haar. Hoort er allemaal bij.

Mijn kind kon op zijn 10e overal zelfstandig naar toe. Nu is hij 18 en moet voor alles gebracht en gehaald worden.
Op zijn 10e had hij nog geen idee wat er allemaal mis kon gaan, dus ging hij onbekommerd op pad.
Inmiddels is hij zich zeer (veel te veel) bewust van wat er allemaal mis kan gaan en durft hij niks meer.
Ja, hij heeft een stoornis, en nee, hij is niet klein gehouden.

Vragen als in dit topic, of een kind iets kan (of zou moeten kunnen) op een bepaalde leeftijd, vind ik dan ook altijd heel bijzonder: kijk naar je kind en je weet het antwoord.
En al kunnen alle andere kinderen van die leeftijd het wel, dan nog is jouw kind uniek en moet jij bepalen of je kind ergens aan toe is.

Want waarom kan het 12-jarige kind van TO het wel en de 10-jarige niet?
Als ik naar mijn eigen kinderen kijk kon mijn jongste veel eerder alleen op pad dan mijn oudste.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
JulienClerc schreef:
29-04-2019 13:05
Ik had het over het aanspreken van mensen op het perron of NS-medewerkers en dat snap je zelf ook wel.
Als ouder op afstand kun je in sommige gevallen wel helpen, maar bij vertraging, storing of andersoort problemen kun je als ouder ook niet veel, omdat informatie vaak pas laat online wordt gezet.
Informatie staat juist heel snel online. Ik check altijd mijn app omdat waar ik op het perron sta te wachten het bord niet kan zien en de omroep amper kan horen.
Alle reacties Link kopieren
Lillybit schreef:
29-04-2019 10:51
De 12 jarige zou ik overwegen te laten gaan. De 10 jarige niet.
En ik zou de verantwoordelijkheid over de jongste niet bij de oudste willen neerleggen.
Nou, dan doe je dat toch niet? Gewoon, samen reizen. Waarom zou je in godsnaam 1 vd 2 'verantwoordelijk maken'.

Mijn kinderen gingen beide vanaf 10 jaar vanuit Amsterdam CS (wonen we) naar diverse andere steden, wel rechtstreekse verbindingen. Overstappen mocht van mij wel (een perron vinden is tenslotte extreem makkelijk) maar het kwam er niet van.

Vanaf ca 12 reizen ze, net als wij, wat ze maar willen. Na de trein een bus, de trams, hop. Vind die OVkaarten superhandig. Automatisch opladen en geen omkijken naar!

Snap aarzeling omtrent dit soort dingen nooit zo goed. In het ergste geval stap je een keer verkeerd uit ofzo, nou en?
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
29-04-2019 23:02
:woa:
Wat denk je dat er gebeurt in die trein? Dat ze zich rot verveelt misschien ja... so what.
Alle reacties Link kopieren
Ik was 9 of 10 of zo van Den Haag naar Utrecht. Mobieltjes bestonden toen nog niet.
We used to be friends...
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk kijk je naar het kind.
Pas op het moment dat je twijfelt ga je om je heen kijken en vragen hoe anderen dat doen of wat anderen er van vinden.

En je kleuter kan je krijgen: mijn broertje was twee jaar jonger. Mijn zus twee jaar ouder. Dus 8,6 en 4 in één keer van de bingolijst. Ik heb er geen vervelende herinneringen aan, maar heb gelijk al geschreven dat ik het met mijn eigen kinderen anders heb gedaan. Ik heb makkelijk praten, mijn financiële mogelijkheden waren anders.

Mijn ouders hadden het vast niet zo gedaan als ze geen vertrouwen in ons en de mensheid hadden, maar omgeving speelt vast ook een rol. Ik zat op een schipperskinderenschool, en dus was het in mijn directe omgeving niet gek of onverantwoordelijk om jonge kinderen alleen te laten reizen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven