Kinderen
alle pijlers
Wat was ik toch een goede opvoeder toen ik nog geen kind had
woensdag 18 oktober 2017 14:56
Toen ik nog geen kinderen had, maar veel familie en vrienden al wel, wist ik het allemaal prima. Ik zou niet toegeven aan de grillen van mijn kind (hoezo perse die beker) en ik zou ze gewoon overal mee naartoe slepen.
Bij de eerste ging het nog aardig. Ik dacht af en toe wel ‘hmm dit is iets lastiger dan ik dacht’ maar ik kon het prima bolwerken.
Maar toen kwam nummer 2! En waar ik bij de eerste nog dacht dat onze eetopvoeding (weinig snoep en suiker, alles wat gezond is aanbieden) zorgde voor zo’n goede eter, ben ik daar nu van terug gekomen. Je kan bij onze tweede op je kop gaan staan, maar hij eet t gewoon niet als het niet zoet is. Het was bij de eerste dus gewoon een kwestie van geluk.
Inmiddels voel ik veel meer mee met ouders met kinderen die zich bijvoorbeeld misdragen in een restaurant. Want hoewel dat met mijn kinderen prima gaat, durf ik niet meer te beweren dat een goede opvoeding altijd helpt.
Van welk opvoedidee ben jij terug gekomen? Of gaat t echt zoals je van tevoren dacht?
Bij de eerste ging het nog aardig. Ik dacht af en toe wel ‘hmm dit is iets lastiger dan ik dacht’ maar ik kon het prima bolwerken.
Maar toen kwam nummer 2! En waar ik bij de eerste nog dacht dat onze eetopvoeding (weinig snoep en suiker, alles wat gezond is aanbieden) zorgde voor zo’n goede eter, ben ik daar nu van terug gekomen. Je kan bij onze tweede op je kop gaan staan, maar hij eet t gewoon niet als het niet zoet is. Het was bij de eerste dus gewoon een kwestie van geluk.
Inmiddels voel ik veel meer mee met ouders met kinderen die zich bijvoorbeeld misdragen in een restaurant. Want hoewel dat met mijn kinderen prima gaat, durf ik niet meer te beweren dat een goede opvoeding altijd helpt.
Van welk opvoedidee ben jij terug gekomen? Of gaat t echt zoals je van tevoren dacht?
woensdag 18 oktober 2017 15:34
Gek he, dat je toch de oudste als maat blijft houden. Tot nu toe is alles wat bij de oudste moeilijk was juist makkelijk bij de jongste en andersom maar toch blijf ik dat doen!nicole123 schreef: ↑18-10-2017 15:27Hier pas bij 3, dus ik herken de terrible two's wel. (En de driftbuien die erbij hoorden ook helaas.) Het gekke is dat je dat ook weer als standaard gaat zien, dus ik zag 'met angst en beven' uit naar de periode van 1,5 tot 3 bij mijn jongste. Maar waar de oudste altijd direct weg speerde zodra je buiten kwam en het een drama was als hij een hand moest geven bij het oversteken, gaat de jongste juist huilen als je haar maar even een seconde geen handje geeft.
Zo zag ik laatst hier iemand zich afvragen waarom je niet met een peuter naar de kapper kan. En dan zelf geknipt worden! Het idee alleen al hier
Maar voor haar blijkbaar de normaalste zaak van de wereld.
anoniem_193087 wijzigde dit bericht op 18-10-2017 15:39
13.07% gewijzigd
woensdag 18 oktober 2017 15:36
Bijna niets gaat zoals ik van tevoren dacht. Ik was echt heerlijk naïef.
Vooral het slapen. Vroeger vond ik het zo’n onzin wanneer mensen niet konden afspreken vanwege een slaapje. Dan slaapt ie toch gewoon eerder of later? Wat een gezeur. Mijn moeder zei toen al, wacht maar, daar kom je later wel op terug. En ja hoor, onze dochter was tot een paar maanden geleden een extreem slechte slaper, echt niet dat ik met het middagslaapje ging spelen en nog meer slapeloze nachten ging riskeren!
Ook bij driftbuien dacht ik vaak, dat ligt ook deels aan de ouders. Nou nee dat ligt aan de peuter zelf die gewoon nog niet anders kan en weet. En zo zijn er nog veel dingen die ik vroeger bij anderen belachelijk vond en nu zelf ook doe. Je weet gewoon echt niet hoe het is wanneer je geen kinderen hebt.
Toen we net terugkwamen uit het ziekenhuis met onze pasgeboren baby snapte ik serieus niet dat ze niet gewoon ging slapen in dat ontzettend schattige wiegje. En hoezo om het uur aan de borst? Dat het zo zwaar was had ik echt niet verwacht. Het viel me echt wel even tegen allemaal. Volgens mij kun je je er ook niet op voorbereiden.
Vooral het slapen. Vroeger vond ik het zo’n onzin wanneer mensen niet konden afspreken vanwege een slaapje. Dan slaapt ie toch gewoon eerder of later? Wat een gezeur. Mijn moeder zei toen al, wacht maar, daar kom je later wel op terug. En ja hoor, onze dochter was tot een paar maanden geleden een extreem slechte slaper, echt niet dat ik met het middagslaapje ging spelen en nog meer slapeloze nachten ging riskeren!
Ook bij driftbuien dacht ik vaak, dat ligt ook deels aan de ouders. Nou nee dat ligt aan de peuter zelf die gewoon nog niet anders kan en weet. En zo zijn er nog veel dingen die ik vroeger bij anderen belachelijk vond en nu zelf ook doe. Je weet gewoon echt niet hoe het is wanneer je geen kinderen hebt.
Toen we net terugkwamen uit het ziekenhuis met onze pasgeboren baby snapte ik serieus niet dat ze niet gewoon ging slapen in dat ontzettend schattige wiegje. En hoezo om het uur aan de borst? Dat het zo zwaar was had ik echt niet verwacht. Het viel me echt wel even tegen allemaal. Volgens mij kun je je er ook niet op voorbereiden.
woensdag 18 oktober 2017 15:41
Haha! Heel herkenbaar!
Man en ik totaal geen zoetigheid eters en snoepers, 2 kinderen die het liefst in het snoephuisje van Hans en Grietje wonen.
Ach, ze kunnen het hebben. Ik verwen ze af en toe met onbeperkt graaien in de snoeppot
Always look on the bright side of life
woensdag 18 oktober 2017 15:41
poeziewoezie schreef: ↑18-10-2017 15:30Ik dacht dat het veeeeeeel makkelijker zou worden als ze eenmaal ouder zouden zijn......
NOT!
Ik heb net een puber omgekocht met een zak reesecups, die kreeg ie als ie gedouched was en zijn kamer opgeruimd had.
woensdag 18 oktober 2017 15:43
Knuffelheks schreef: ↑18-10-2017 15:41Ik heb net een puber omgekocht met een zak reesecups, die kreeg ie als ie gedouched was en zijn kamer opgeruimd had.
Hier heb ik echt hardop om gelachen
Sterkte.
woensdag 18 oktober 2017 15:45
Ik durfde nog niet eens te posten, dat ze hem ook gewoon opat, zo'n grote restaurantpannenkoekFlowerspowers schreef: ↑18-10-2017 15:41Haha! Heel herkenbaar!
Man en ik totaal geen zoetigheid eters en snoepers, 2 kinderen die het liefst in het snoephuisje van Hans en Grietje wonen.
Ach, ze kunnen het hebben. Ik verwen ze af en toe met onbeperkt graaien in de snoeppot
.
woensdag 18 oktober 2017 15:47
Dan ben ik wel benieuwd, waarvan denk jij nu ‘dat ga ik echt anders/ beter doen’?Sprookjesbos schreef: ↑18-10-2017 15:44Ik ben nog geen moeder, maar ik lees graag even mee in het kader van mentale voorbereiding
woensdag 18 oktober 2017 15:47
True!poeziewoezie schreef: ↑18-10-2017 15:30Ik dacht dat het veeeeeeel makkelijker zou worden als ze eenmaal ouder zouden zijn......
NOT!
Dames maak je borst nat! Wacht maar tot ze van kibbelen overgaan op vechten. En tot niet meewerken overgaat in een giga grote mond
Ze worden zelfstandiger dus je hoopt op meer beweegruimte voor jezelf maar mijn ervaring is dat ik nu alleen nog maar aan het bijkomen ben in mijn vrije tijd haha.Oja en mijn kids zijn volgens alle leraren en docenten tot nu toe heerlijke rustige beleefde kinders.Ja ja, als ze slapen
anoniem_353706 wijzigde dit bericht op 18-10-2017 15:48
0.88% gewijzigd
woensdag 18 oktober 2017 15:49
De hoeveelheid schermtijd absoluut. Ik dacht een uurtje per dag is toch wel het uiterste maximum. Wist ik veel dat peuterdochter lekker elke ochtend om 6.00 uur wakker zou worden. Ik dacht dat ik ook een uitslapertje zou baren net als mijn broer gezellig op zaterdag en zondag rond een uur of 9.00 opstaan. Nee dus, dan heb ik er al drie uur opzitten en die uren ga ik echt niet allemaal met haar zitten kleuren/voorlezen/wandelen. Dus dat maximale uurtje schermtijd heeft ze er in de ochtend al opzitten 
En inderdaad met peuterdochter naar de kapper terwijl je zelf geknipt wordt.......echt hoe dan. Die van mij heeft de tent binnen 5 minuten afgebroken of heeft de zaak via de voor- of achterdeur verlaten. Ze heeft echt een spanningsboog van 10 seconde. Behalve op het kdv, daar schijnt ze heerlijk alleen te kunnen knutselen en spelen
En inderdaad met peuterdochter naar de kapper terwijl je zelf geknipt wordt.......echt hoe dan. Die van mij heeft de tent binnen 5 minuten afgebroken of heeft de zaak via de voor- of achterdeur verlaten. Ze heeft echt een spanningsboog van 10 seconde. Behalve op het kdv, daar schijnt ze heerlijk alleen te kunnen knutselen en spelen
woensdag 18 oktober 2017 15:49
Heb je ook nog bemoedigende woorden voor ons moeders van baby’s, peuters en kleuters?silversky schreef: ↑18-10-2017 15:47True!
Dames houd je borst vast! Wacht maar tot ze van kibbelen overgaan op vechten. En tot niet meewerken overgaat in een giga grote mond
Oja en mijn kids zijn volgens alle leraren en docenten tot nu toe heerlijke rustige beleefde kinders.Ja ja, als ze slapen
woensdag 18 oktober 2017 15:54
namenzoektocht schreef: ↑18-10-2017 15:49Heb je ook nog bemoedigende woorden voor ons moeders van baby’s, peuters en kleuters?
Haha jawel jawel! Het is en blijft je kind natuurlijk. De onnnvoorwaardelijke liefde sleept je er doorheen hoor. En nu die van mij 10+ zijn vind ik het ook wel erg leuk om mijn 3 individuutjes te zien opgroeien tot de leuke mensen die ze tóch wel zijn hoor. Ondanks het gepuber en gezeur waar ik zelf ook vroeger vaak schuldig aan geweest ben t.o.v. mijn ouders dan.
woensdag 18 oktober 2017 15:55
Soms hebben die pubers echt wel humor. Of blijken ze ineens heel attent te kunnen zijn. Dat uiteraard tussen de grote monden, rollende ogen en het gebankhang doornamenzoektocht schreef: ↑18-10-2017 15:49Heb je ook nog bemoedigende woorden voor ons moeders van baby’s, peuters en kleuters?
.
woensdag 18 oktober 2017 15:59
Die van ons is pas 1 maar ik wist het vroeger ook beter.. Nou dat valt soms best tegen.
- Hij heeft een iPhone
Een oude die niet werkt. Ik kan het wel proberen goed te praten, met dat zoon echt op onze telefoons jaagt en ze op de één op andere manier altijd te pakken krijgt, maar kom op. Dat had ik vroeger nog al afgekeurd. We zijn ook niet mensen die 'bezig' zijn met onze telefoons maar zoon gaat in jachtmodus en zoekt tot hij vindt.
- Lekker meenemen en overal laten slapen. Nou hij slaapt zodra hij het matras raakt
Ja ZIJN matras, in ZIJN bed. 3x raden wie zijn bed mee heeft genomen op vakantie
- Leuk mee op visite.. Dan zijn we dus constant bezig met afleiden want anders peutert hij het behang van de wand, klimt op tafeltjes/stoelen/kastjes en draait elke handtas om opzoek naar... een iPhone 
- "Een kind kan zich binnen gewoon vermaken"
Nope. Ik gooi hem 2x per dag in de speeltuin (park, gras, zandbak, bomen, schommels, hek er om heen) en alleen dan is hij aan het eind van de dag moe.
- Hij heeft een iPhone
Een oude die niet werkt. Ik kan het wel proberen goed te praten, met dat zoon echt op onze telefoons jaagt en ze op de één op andere manier altijd te pakken krijgt, maar kom op. Dat had ik vroeger nog al afgekeurd. We zijn ook niet mensen die 'bezig' zijn met onze telefoons maar zoon gaat in jachtmodus en zoekt tot hij vindt.- Lekker meenemen en overal laten slapen. Nou hij slaapt zodra hij het matras raakt
Ja ZIJN matras, in ZIJN bed. 3x raden wie zijn bed mee heeft genomen op vakantie - Leuk mee op visite..
Dan zijn we dus constant bezig met afleiden want anders peutert hij het behang van de wand, klimt op tafeltjes/stoelen/kastjes en draait elke handtas om opzoek naar... een iPhone - "Een kind kan zich binnen gewoon vermaken"
Nope. Ik gooi hem 2x per dag in de speeltuin (park, gras, zandbak, bomen, schommels, hek er om heen) en alleen dan is hij aan het eind van de dag moe.
woensdag 18 oktober 2017 16:02
Heel herkenbaar.. Mijn lieve baby is nu 3 weken ( en 3 dagen voor de volledigheidVlammetje-1 schreef: ↑18-10-2017 15:36Bijna niets gaat zoals ik van tevoren dacht. Ik was echt heerlijk naïef.
Vooral het slapen. Vroeger vond ik het zo’n onzin wanneer mensen niet konden afspreken vanwege een slaapje. Dan slaapt ie toch gewoon eerder of later? Wat een gezeur. Mijn moeder zei toen al, wacht maar, daar kom je later wel op terug. En ja hoor, onze dochter was tot een paar maanden geleden een extreem slechte slaper, echt niet dat ik met het middagslaapje ging spelen en nog meer slapeloze nachten ging riskeren!
Ook bij driftbuien dacht ik vaak, dat ligt ook deels aan de ouders. Nou nee dat ligt aan de peuter zelf die gewoon nog niet anders kan en weet. En zo zijn er nog veel dingen die ik vroeger bij anderen belachelijk vond en nu zelf ook doe. Je weet gewoon echt niet hoe het is wanneer je geen kinderen hebt.
Toen we net terugkwamen uit het ziekenhuis met onze pasgeboren baby snapte ik serieus niet dat ze niet gewoon ging slapen in dat ontzettend schattige wiegje. En hoezo om het uur aan de borst? Dat het zo zwaar was had ik echt niet verwacht. Het viel me echt wel even tegen allemaal. Volgens mij kun je je er ook niet op voorbereiden.
). En hoeveel ik ook heb gelezen, informatie heb verzameld, geluisterd heb naar mensen die al kinderen hadden.. Niets heeft me kunnen voorbereiden op deze rollercoaster waar ik nu in zit.
Het is echt een schatje hoor, die dochter van ons en eerlijk gezegd ook zeker niet de moeilijkste baby, maar meeeeen, wat heb ik me vergist in het hele babygebeuren.. Hoe naïef kun je ook zijn zeg. En nu ik zelf in deze situatie zit, krijg ik pas de verhalen van andere moeders te horen, die allemaal hetzelfde mee hebben gemaakt, maar waar je het nooit zo van hebt gehoord. Volgens mijn moeder heeft ze die hele periode ( de eerste 6-8 weken) gewoon verdrongen
Mogelijk dat slaaptekort daar aan bij heeft gedragen! Niets lekker slapen na een schone luier, voeding en knuffels, niet even de tijd voor mezelf hebben tijdens haar slaapjes , want sta ik net op het punt te gaan douchen, begint ze te huilen. En waar ik vroeger dacht dat je een baby best wel eventjes kunt laten huilen, is dat als nieuwbakken moeder toch wel heel erg moeilijk. En wil ik dat gewoon ook helemaal niet. Ik heb eerder de neiging zelf mee te gaan huilen
. De 3 R'en die door zowel moeder, schoonmoeder als CB worden aangemoedigd..Mijn baby wil dat gewoon nog niet zo, die wil bij mij hangen, liggen, slapen en al die adviezen maken me soms helemaal gek
. Echt, hoe erg kun je je vergissen in die beginperiode.. Niet dat ik haar zou willen inruilen voor me-time hoor, ik ben heel gek op haar. Ik merk alleen wel dat de muren soms een beetje op me afkomen en aangezien ze wel gebaat lijkt te zijn bij rust en regelmaat vind ik het lastig om haar overal mee naartoe te slepen. Ik ben dus echt nog bezig haar te leren kennen, maar ook mijzelf te leren kennen in deze nieuwe rol, die ik geweldig vind, maar ergens soms ook best heel eng. De onzekerheid die erbij komt kijken is iets wat ik nooit had verwacht..Nu kan ik de hormonen nog de schuld geven
woensdag 18 oktober 2017 16:06
Ik ben dan wel niet zo ervaren als sommige moeders hier, maar heb wel 2x een babytijd achter de rug. En echt echt echt het wordt makkelijker. En leuker. En geloof me, je doet het super. Je moet er alleen even doorheen hoe stom dat ook klinkt. Maar ook jouw kind gaat ooit een ritme krijgen en ook jij kan ooit weer rustig douchen.Chantilly21_1 schreef: ↑18-10-2017 16:02Heel herkenbaar.. Mijn lieve baby is nu 3 weken ( en 3 dagen voor de volledigheid
Het is echt een schatje hoor, die dochter van ons, maar meeeeen, wat heb ik me vergist in het hele babygebeuren.. Hoe naïef kun je ook zijn zeg. En nu ik zelf in deze situatie zit, krijg ik pas de verhalen van andere moeders te horen, die allemaal hetzelfde mee hebben gemaakt, maar waar je het nooit zo van hebt gehoord. Volgens mijn moeder heeft ze die hele periode ( de eerste 6-8 weken) gewoon verdrongen
Niets lekker slapen na een schone luier, voeding en knuffels, niet even de tijd voor mezelf hebben tijdens haar slaapjes , want sta ik net op het punt te gaan douchen, begint ze te huilen. En waar ik vroeger dacht dat je een baby best wel eventjes kunt laten huilen, is dat als nieuwbakken moeder toch wel heel erg moeilijk. En wil ik dat gewoon ook helemaal niet. Ik heb eerder de neiging zelf mee te gaan huilen
Echt, hoe erg kun je je vergissen in die beginperiode.. Niet dat ik haar zou willen inruilen voor me-time hoor, ik ben heel gek op haar. Ik merk alleen wel dat de muren soms een beetje op me afkomen en aangezien ze wel gebaat lijkt te zijn bij rust en regelmaat vind ik het lastig om haar overal mee naartoe te slepen. Ik ben dus echt nog bezig haar te leren kennen, maar ook mijzelf te leren kennen in deze nieuwe rol, die ik geweldig vind, maar ergens soms ook best heel eng. De onzekerheid die erbij komt kijken is iets wat ik nooit had verwacht..
woensdag 18 oktober 2017 16:09
Ah dank je! Daar hou ik me aan vast, het wordt vast allemaal wel beter en ik hoop vooral dat die onzekerheid met de tijd gaat verdwijnen. Het lijkt wel alsof ik veel vatbaarder ben voor alle adviezen dan voorheen.. En aangezien die adviezen vaak tegenstrijdig zijn, weet ik niet goed wat ik er mee moet. Dus, ik vertrouw nu maar op wat ik denk dat goed is voor haar, meer kan ik niet doen.namenzoektocht schreef: ↑18-10-2017 16:06Ik ben dan wel niet zo ervaren als sommige moeders hier, maar heb wel 2x een babytijd achter de rug. En echt echt echt het wordt makkelijker. En leuker. En geloof me, je doet het super. Je moet er alleen even doorheen hoe stom dat ook klinkt. Maar ook jouw kind gaat ooit een ritme krijgen en ook jij kan ooit weer rustig douchen.
woensdag 18 oktober 2017 16:11
Haha, mijn moeder denkt ook dat het door haar goede opvoeding komt dat mijn broer en ik altijd zulke goede eters zijn geweest terwijl het mi ook meer een kwestie van geluk is geweest.namenzoektocht schreef: ↑18-10-2017 14:56Maar toen kwam nummer 2! En waar ik bij de eerste nog dacht dat onze eetopvoeding (weinig snoep en suiker, alles wat gezond is aanbieden) zorgde voor zo’n goede eter, ben ik daar nu van terug gekomen. Je kan bij onze tweede op je kop gaan staan, maar hij eet t gewoon niet als het niet zoet is. Het was bij de eerste dus gewoon een kwestie van geluk.
Zelf ben ik daarom altijd al voorzichtiger geweest met bepaalde dingen als vrucht van de opvoeding bestempelen.
woensdag 18 oktober 2017 16:11
Vergeet niet dat je nog zwaar onder invloed van hormonen bent, dat helpt niet mee. En ze is jouw dochter, jij weet beter dan wie dan ook (en haar vader dan) wat goed voor haar is. Je moet alleen op jezelf durven vertrouwen. Komt echt goed!Chantilly21_1 schreef: ↑18-10-2017 16:09Ah dank je! Daar hou ik me aan vast, het wordt vast allemaal wel beter en ik hoop vooral dat die onzekerheid met de tijd gaat verdwijnen. Het lijkt wel alsof ik veel vatbaarder ben voor alle adviezen dan voorheen.. En aangezien die adviezen vaak tegenstrijdig zijn, weet ik niet goed wat ik er mee moet. Dus, ik vertrouw nu maar op wat ik denk dat goed is voor haar, meer kan ik niet doen.
woensdag 18 oktober 2017 16:11
namenzoektocht schreef: ↑18-10-2017 15:34
Zo zag ik laatst hier iemand zich afvragen waarom je niet met een peuter naar de kapper kan. En dan zelf geknipt worden! Het idee alleen al hierMaar voor haar blijkbaar de normaalste zaak van de wereld.
Mijn peuter zou het wel súper leuk vinden, dat dan weer wel.
Nadat hij alles in de zaak aangeraakt heeft wil hij vast wel helpen met mijn haren knippen.
Als ik de zaak dan nog niet verlaten heb met een half kapsel.
