Kinderen
alle pijlers
werkende mama's, hoe doen jullie dat toch?
maandag 18 juni 2018 om 11:41
Deze vraag is voor alle werkende mama's,
Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)
Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.
Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.
Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?
Disclaimer
Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!
Groetjes,
tweelingzusje
Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)
Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.
Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.
Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?
Disclaimer
Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!Groetjes,
tweelingzusje
woensdag 20 juni 2018 om 14:10
MadameJean schreef: ↑20-06-2018 14:00Hier een vrouw die niet van dr fulltime contract af komt. En ja, ik kan op mijn strepen gaan staan en ouderschapsverlof eisen want het bedrijf moet daar idd een heel goede reden voor hebben, maar ik verwacht dat dat me een kruisje achter mn naam op gaat leveren en me minder leuke klussen op zal leveren. Plus, er wordt hier makkelijk ontslag aangezegd. Dus voorlopig blijf ik fulltime werken.
Maar idd, ook ik breng mn kinderen niet 5 dagen naar de opvang hoor. Mijn man werkt 4 dagen, waarvan 3,5 overdag plus een avond na bedtijd. Ik plan het zo dat ik vrijdagmiddag vrij ben (buiten noodgevallen, maar dat is sporadisch). We hebben dus 3,5 dag opvang waarvan 2 dagen thuis.
Boodschappen laten we bezorgen, schoonmaak en was (!) besteden we uit, koken doe ik graag en lekker maar wel vaak voor 2 dagen. Ik vind het allemaal net te doen, niet erg ontspannen (voor mij) maar het loopt allemaal wel. En ik wilde zo nodig carriere...
Nou, kijk. Je werkt 5 dagen en toch hoeft je kind geen 5 dagen per week naar de opvang! Precies wat ik bedoel.
Er zijn altijd wel meer mogelijkheden tussen je carriere opgeven of 5 dagen opvang. Maar zoals ik het lees kán je wel minder werken maar durft/wil die keuze nu niet maken. Als je kind ziek zou worden ofzo dan zou je het vast wel doorzetten en dan zou dat kruisje achter je naam je worst wezen.
Je vindt het nu dus gewoon nog niet nodig genoeg. Prima dan toch?
woensdag 20 juni 2018 om 14:12
Zeker, ik zou morgen stoppen als mijn kinderen ziek zouden zijn, of als mijn man zou vinden dat ik te weinig in ons gezin aanwezig ben (en er te veel op hem neerkomt). Vooralsnog vinden we dit beiden ok. Ik kijk wel naar banen van 4 dagen, maar die hebben meestal meer reistijd, zodat ik weliswaar een ochtend 'win', maar vervolgens de andere dagen vroeg weg moet en later thuis ben. Dus vrees dat het weinig uit zal maken. Het blijft veel.Xanthan schreef: ↑20-06-2018 14:10
Maar zoals ik het lees kán je wel minder werken maar durft/wil die keuze nu niet maken. Als je kind ziek zou worden ofzo dan zou je het vast wel doorzetten en dan zou dat kruisje achter je naam je worst wezen.
Je vindt het nu dus gewoon nog niet nodig genoeg. Prima dan toch?
woensdag 20 juni 2018 om 14:14
Deels wel herkenbaar, maar ik denk dat veel vrouwen het zich hierin wel moeilijker maken dan nodig door veel taken naar zich toe te trekken (en/of mannen zich het zichzelf makkelijker maken door de taken op hun vrouw te schuiven). Dingen als huishouden, helpen op school, tijd met de kinderen, zorg en clubjes/feestjes verdelen wij zoveel mogelijk. Man doet boodschappen/koken/afwas, ik doe de was/wc/badkamer. Man doet de schoonmaakavonden op school, ik de pleinwacht. Man doet de meeste doktersbezoekjes en de zwemles, ik doe de logopedist en koop nieuwe kleding. Man regelt de speelafspraakjes, ik zorg voor cadeautjes voor kinderfeestjes. Hierdoor blijft er per persoon nog maar 50% van de taken over en is het veel behapbaarder dan wanneer 1 persoon alles op zich neemt. Op die manier heb je beiden ook nog genoeg tijd voor werk en voor jezelf, in plaats van dat een van beiden daar alle offers in moet brengen.Hetismogelijk schreef: ↑19-06-2018 22:52Wat ik nu wel een uitdaging vind is overal tijd voor maken:
- kinderen niet teveel opvang
- voldoende kunnen werken
- tijd met partner
- tijd met hele gezin en beide kinderen 1 op 1
- bijscholing werk/ persoonlijke ontwikkeling
- huishouden
- tijd voor mezelf (sport, sociaal)
- familie (soms ook helpen bij..)
- helpen op school vd kinderen/ ouderavond oid
- zorg voor kinderen (fysio, ortho..)
- clubjes feestjes nieuwe schoenen..
-...
Heb je alles zo geregeld dat je zo min mogelijk opvang nodig hebt, zie je je man weer erg weinig omdat je om de beurt de deur uit vliegt.
Herkenbaar?
woensdag 20 juni 2018 om 14:14
En hun hele leven lang hè?nicole123 schreef: ↑20-06-2018 14:00En je man dan (ik neem aan dat hij wel werkt)? Die wil in jouw ogen zijn eigen kind dus niet opvoeden? Die wil zijn zoon geen dingen bijbrengen? Wat treurig.
Verder herken ik helemaal niets van die eerste dingen: eerste stapjes, zindelijk worden en leren fietsen daar was ik toch echt wel bij. Het enige wat ik niet gezien heb was het allereerste lachje van mijn dochter. Die deed ze toen ze 4 weken was en ik gewoon nog verlof had tegen oma, toen ik net even aan de andere kant van de kamer was. En weet je, het boeit me echt totaal niet dat ik het gemist heb. Want daarna heeft ze nog duizenden lachjes aan me laten zien, dus wat maakt het nou uit als je die eerste mist? Als je echt alles voor de eerste keer mee wilt maken dan zul je 24/7 geen meter van je kind moeten wijken (want wie weet roepen ze hun eerste woordje anders precies als ze in bed liggen of als je op de wc zit) en dat lijkt me voor een kind dat steeds meer zijn eigen wereld wil gaan ontdekken niet echt positief.
Want er zijn heel veel eerste keren. Eerste woordje schrijven, eerste keer een doelpunt maken, eerste keer los zwemmen, eerste keer een spannende toets, eerste keer sex. Ga daar maar lekker naast staan als ouder.
woensdag 20 juni 2018 om 17:10
Gelukkig verdelen we het hier ook goed, maar sommige weken hebben man en ik dan wel weinig tijd samen.nicole123 schreef: ↑20-06-2018 14:14Deels wel herkenbaar, maar ik denk dat veel vrouwen het zich hierin wel moeilijker maken dan nodig door veel taken naar zich toe te trekken (en/of mannen zich het zichzelf makkelijker maken door de taken op hun vrouw te schuiven). Dingen als huishouden, helpen op school, tijd met de kinderen, zorg en clubjes/feestjes verdelen wij zoveel mogelijk. Man doet boodschappen/koken/afwas, ik doe de was/wc/badkamer. Man doet de schoonmaakavonden op school, ik de pleinwacht. Man doet de meeste doktersbezoekjes en de zwemles, ik doe de logopedist en koop nieuwe kleding. Man regelt de speelafspraakjes, ik zorg voor cadeautjes voor kinderfeestjes. Hierdoor blijft er per persoon nog maar 50% van de taken over en is het veel behapbaarder dan wanneer 1 persoon alles op zich neemt. Op die manier heb je beiden ook nog genoeg tijd voor werk en voor jezelf, in plaats van dat een van beiden daar alle offers in moet brengen.
woensdag 20 juni 2018 om 17:31
Wat zal dat duizenden jaren een drama zijn geweest, tot pakweg 25jaar geleden. Al die miljarden mensen die geen sociale omgangsvormen hadden. En hebben, in grote delen van de wereld. Gelukkig is er nu het KDV.JuliaChild schreef: ↑18-06-2018 12:04Je mag het onzin vinden, maar dit is wel wat ik om mij heen zie. Kinderen die nooit naar een opvang gaan, met 2 naar de psz en er maar op los slaan omdat ze geen idee hebben van hoe het werkt.
En nee, dit is niet bij 1 kind wat ik gezien heb, maar bij meerdere kinderen.
Tuurlijk is het ook de leeftijd en karakter, maar de kindjes die van jongs af aan naar een kdv gaan, vind ik andere omgangsvormen hebben dan kindjes die dat niet zijn geweest
Alle gekheid op een stokje, tegenover jouw peroonlijke voorbeelden heb ik pf de buurvrouw natuurlijk weer andere. Het is vaak 'in the eye of the beholder'. Dat zegt helemaal niks.
Er zijn wel veel studies hiernaar gedaan. Het enige overtuigd bewezen effect is dat het KDV voor kleine baby's schadelijk kan zijn. Daarna maakt het geen moer meer uit. Gechargeerd, er zijn geen posi- of negatieve effecten.
Je moet t ook niet groter maken dan het is.
woensdag 20 juni 2018 om 20:12
Hetismogelijk schreef: ↑20-06-2018 17:10Gelukkig verdelen we het hier ook goed, maar sommige weken hebben man en ik dan wel weinig tijd samen.
Herkenbaar hoor. Wij verdelen ook alles heel keurig maar zien elkaar niet veel meer. We nemen soms een ochtend samen vrij als kind op de opvang is.
En verder is het ook keuzes maken. Kleding en schoenen koop ik uitsluitend online of in mijn pauze op het werk (ik werk in het stadscentrum).
Helpen op school zeg ik bij voorbaat van dat we dat dus niet gaan doen. Laat ze de ouderbijdrage maar verhogen maar daar hebben we dus gewoon geen tijd voor. Tenzij het echt iets is waarbij ik mijn kind ook zie.
woensdag 20 juni 2018 om 21:24
Jazeker wel maar die verdient twee keer zo veel als ik en heeft bovendien baangarantie tot zijn 70e dus hebben we er destijds voor gekozen dat ik drie dagen ging werken en hij full time bleef werken, en dat is maar goed ook want ik ben er al een keer uitgevlogen in de economische crisis en anders hadden we ineens alleen nog maar zijn inkomen voor drie dagen gehad in plaats van zijn full time inkomen nu.eckano schreef: ↑20-06-2018 11:35Het enige waar ik wel van baal is dat ik door drie dagen te gaan werken mijn carriere om zeep heb geholpen; dat heb ik blijkbaar vooraf onderschat. Maar spijt heb ik niet want anders had ik het het kind vijf dagen per week naar de opvang moeten sturen en dat vind ik ook geen alternatief.
Het is jammer dat het zo is gegaan maar als ik opnieuw zou moeten kiezen zou ik het niet anders doen, vanwege het kind.
Zullen we proberen het een beetje gezellig te houden?!
woensdag 20 juni 2018 om 21:47
Vraag dat eens al die fulltime werkende vaders!willem1959 schreef: ↑20-06-2018 21:28Is het leuk, een kind dat je zelf niet opvoedt maar ophaalt en thuis in bed legt?
woensdag 20 juni 2018 om 21:54
Ja, heel leuk. Kan het zeker aanraden.willem1959 schreef: ↑20-06-2018 21:28Is het leuk, een kind dat je zelf niet opvoedt maar ophaalt en thuis in bed legt?
woensdag 20 juni 2018 om 22:02
Mijn man en ik werken allebei fulltime en we hebben op dit moment niet eens 5 dagen opvang nodig. In het verleden wel gehad overigens. Dat was ook prima. Maar we hebben allebei door overuren en 36 urige werkweek wel eens vrij doordeweeks en oma vindt het ook leuk om op te passen. Mijn oudste kinderen gingen dit jaar 2 middagen naar de BSO en na de zomer beginnen ze op de middelbare school dus geen opvang meer. Ons zoontje gaat 3,5 tot 4 dagen naar het KDV. Hij is 2 jaar en gaat er graag heen.
Toen mijn oudste kinderen klein waren woonde oma niet in de buurt en was ik alleenstaand. In die periode gingen ze wel 5 dagen naar de opvang. Ik heb ze daar nooit over horen klagen in die tijd. We woonden toen ook niet in Nederland en bijna alle kinderen op de opvang gingen 5 dagen dus dat was ook gewoon voor ze.
Toen mijn oudste kinderen klein waren woonde oma niet in de buurt en was ik alleenstaand. In die periode gingen ze wel 5 dagen naar de opvang. Ik heb ze daar nooit over horen klagen in die tijd. We woonden toen ook niet in Nederland en bijna alle kinderen op de opvang gingen 5 dagen dus dat was ook gewoon voor ze.
woensdag 20 juni 2018 om 22:06
Maar is dit niet heel afhankelijk van het kdv en leidsters? Geen idee hoe het er in NL aan toegaat, maar ik neem aan dat contact leidster/kind niet heel anders is als hier in italie. En ik herken dit dus helemaal niet. Beide kinderen hebben hier in grote groepen gezeten. 25 kindjes en 5 leidsters. En er is dus juist een heel persoonlijk contact tussen de leidsters en de kinderen. Slapen doen ze in een grote slaapzaal op matrassen en daar blijft altijd 1 leidster bij. Dochter is pad als dreumes begonnen, maar zoon destijds wel op de babygroep met 8 maanden. En daar ging het op dezelfde manier.Yella78 schreef: ↑18-06-2018 12:24Ik heb weleens gezien hoe een jonge baby werd verschoond door een leidster op het dagverblijf, waar mijn kinderen toen ze al wat ouder waren twee keer per week een aantal uren naartoe gingen. Ik vond dat die leidster dat heel onpersoonlijk deed, ze had totaal geen contact met de baby, het had net zo goed een pop kunnen zijn.
Mijn kinderen hadden het volgens de leidsters prima naar hun zin op het dagverblijf en scoorden ook maximaal op alle lijstjes die daar werden bijgehouden, maar ze hadden zelf nooit zin om er naartoe te gaan. Ze vroegen 's morgens of ze er die dag heen moesten en als het antwoord nee was, waren ze daar heel blij om. Het was maar goed dat ik bedongen had dat ik twee volle dagen af nam, maar de kinderen later in de ochtend kon brengen en vroeger op de middag ophalen. Ik merkte aan ze dat het gewoon niet trokken als ze langer moesten blijven. Je moet gewoon heel goed kijken naar wat bij je kind past. Toen de oudste naar school ging, is de jongste nog kortdurend in zijn eentje naar het dagverblijf gegaan, maar ik heb toen toch weer een oppas aan huis gezocht, net als toen de kinderen nog onder de 2 jaar waren, en liet de jongste twee ochtenden naar de peuterspeelzaal gaan.
Bso hebben we later ook nog een tijdje gedaan, een middag in de week. Ging op zich ook goed, maar ook daarvoor gold dat ze liever thuis waren dan daar. Ligt ook gewoon heel erg aan de kinderen. Mijn jongens hebben diagnoses (oudste ASS en ADD, jongste ook kenmerken van ASS en ADD), eigenlijk valt het nog mee dat ze toch vrij goed gedijd hebben op dagverblijf, peuterspeelzaal en bso. Als je kinderen hebt die heel snel overprikkeld raken, is dat echter gewoon niet te doen. Dan zit je vaak muurvast, want gespecialiseerde opvang is er nauwelijks en goede gastouders zijn dan, zeker als het maar om een paar uurtjes gaat, ook met een lichtje te zoeken.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat iemand die bij een dagverblijf werkt, dat zelf voor de eigen kinderen niet wil. Een vriendin van mij werkte lang in het onderwijs en had daardoor ook heel duidelijk voor ogen welke scholen ze per se niet voor haar eigen kinderen wilde. Juist omdat je zo precies weet hoe het er werkt, natuurlijk. Ik denk dat TO haar eigen kinderen misschien wel naar een heel kleinschalige opvang zou laten gaan, waar wel echte en gemeende aandacht voor de kinderen is. Daarmee wil ik niet zeggen dat die er nooit is in grotere groepen, maar zeker voor heel jonge kindjes... ik zou het niet doen. Zie het voorbeeld van de verschoonde baby dat ik gaf. Toen ik zwanger was van de oudste en wij bij dagverblijven gingen kijken, zag ik ook een kamertje waar twee baby's waren, een in zo'n elektrisch schommelstoeltje, dat zag er ook zo sneu uit op een of andere manier. Toen mijn oudste geboren was, was voor mij ook meteen duidelijk dat hij tot hij groter was, niet naar een dagverblijf zou gaan.
woensdag 20 juni 2018 om 22:43
Een stuk leuker dan in de bijstand zitten met kinderen.willem1959 schreef: ↑20-06-2018 21:28Is het leuk, een kind dat je zelf niet opvoedt maar ophaalt en thuis in bed legt?
woensdag 20 juni 2018 om 22:45
Onderling zullen er vast (grote) verschillen zijn tussen kinderopvangcentra en personeel, desondanks vind ik een kinderdagverblijf geen gezonde omgeving voor jonge kwetsbare kinderen, zeg <1 jaar oud. Hoe lief de leidsters ook zijn, het vervangt geenszins het contact met primaire verzorgers. Bovendien is het op kinderdagverblijven doorgaans druk, onrustig en een bron van ziekteverwekkers. Er kan wat mij betreft nog veel verbeterd worden op het gebied van kinderopvang maar het moet tegenwoordig allemaal zo efficient en kosteneffectief mogelijk. Ik denk dat ouders en pedagogisch medewerkers het ook graag anders zouden zien.italiagirl schreef: ↑20-06-2018 22:06Maar is dit niet heel afhankelijk van het kdv en leidsters? Geen idee hoe het er in NL aan toegaat, maar ik neem aan dat contact leidster/kind niet heel anders is als hier in italie. En ik herken dit dus helemaal niet. Beide kinderen hebben hier in grote groepen gezeten. 25 kindjes en 5 leidsters. En er is dus juist een heel persoonlijk contact tussen de leidsters en de kinderen. Slapen doen ze in een grote slaapzaal op matrassen en daar blijft altijd 1 leidster bij. Dochter is pad als dreumes begonnen, maar zoon destijds wel op de babygroep met 8 maanden. En daar ging het op dezelfde manier.
Wij hebben zelf voor een oppas aan huis gekozen, mede omdat wij regelmatig werken buiten kantoortijden. Maar dat is duur. Het zou fijn zijn als het in inhuren van zorg aan huis laagdrempeliger zou worden.
woensdag 20 juni 2018 om 22:56
It takes a village to raise a child.
Maar de dorpen en buurten zijn verandert, en het is niet meer vanzelfsprekend dat je een rits buurvrouwen hebt die ook thuis zijn met een stapel kinderen waar je de last mee deelt en waar de kinderen mee spelen.
2 verdieners zijn (vaak uit noodzaak, maar ook uit wens) de norm en dan moeten kindjes naar de opvang. Ik beschouw het kinderdagverblijf van mijn dochter als mijn village. De andere kindjes zeggen 'mama rozetje!' als ik binnenkom en aaien over dr bol om te wijzen waar ze is, er werken vaste leidsters waar dochter blij naar toe gaat (de verlatingsangst nu is wat jammer bij het weggaan, dat wel) en dochter komt blij naar me toe gekropen als ik haar ophaal.
Ik heb thuis nog niet half de diversiteit aan speelgoed en uitdagend materiaal dat ze daar hebben, en ze vind het super leuk om contact te maken met de andere kindjes.
Hoewel ze 4 dagen per week gaat ben ik nog steeds de hoofdopvoeder van mijn kind en dat weet ze zelf ook, I'm her person <3 geen ander waar ze lief naar lacht en die ze zo lekker knuffelt als mama <3
Maar de dorpen en buurten zijn verandert, en het is niet meer vanzelfsprekend dat je een rits buurvrouwen hebt die ook thuis zijn met een stapel kinderen waar je de last mee deelt en waar de kinderen mee spelen.
2 verdieners zijn (vaak uit noodzaak, maar ook uit wens) de norm en dan moeten kindjes naar de opvang. Ik beschouw het kinderdagverblijf van mijn dochter als mijn village. De andere kindjes zeggen 'mama rozetje!' als ik binnenkom en aaien over dr bol om te wijzen waar ze is, er werken vaste leidsters waar dochter blij naar toe gaat (de verlatingsangst nu is wat jammer bij het weggaan, dat wel) en dochter komt blij naar me toe gekropen als ik haar ophaal.
Ik heb thuis nog niet half de diversiteit aan speelgoed en uitdagend materiaal dat ze daar hebben, en ze vind het super leuk om contact te maken met de andere kindjes.
Hoewel ze 4 dagen per week gaat ben ik nog steeds de hoofdopvoeder van mijn kind en dat weet ze zelf ook, I'm her person <3 geen ander waar ze lief naar lacht en die ze zo lekker knuffelt als mama <3
donderdag 21 juni 2018 om 00:52
samosa schreef: ↑20-06-2018 22:45Onderling zullen er vast (grote) verschillen zijn tussen kinderopvangcentra en personeel, desondanks vind ik een kinderdagverblijf geen gezonde omgeving voor jonge kwetsbare kinderen, zeg <1 jaar oud. Hoe lief de leidsters ook zijn, het vervangt geenszins het contact met primaire verzorgers. Bovendien is het op kinderdagverblijven doorgaans druk, onrustig en een bron van ziekteverwekkers. Er kan wat mij betreft nog veel verbeterd worden op het gebied van kinderopvang maar het moet tegenwoordig allemaal zo efficient en kosteneffectief mogelijk. Ik denk dat ouders en pedagogisch medewerkers het ook graag anders zouden zien.
Wij hebben zelf voor een oppas aan huis gekozen, mede omdat wij regelmatig werken buiten kantoortijden. Maar dat is duur. Het zou fijn zijn als het in inhuren van zorg aan huis laagdrempeliger zou worden.
Tja, dit soort ideeen komen vooral van mensen wiens kinderen helemaal niet naar een kinderopvang gaan...,
Ik herken niets van het beeld dat je schetst. Ja, er zijn vast slechte opvangen maar met wat zoeken kan je best goede vinden. Wij betalen wat meer dan de max uurprijs die de belatingdienst hanteert. Ik durf te beweren dat de 2 vaste leidsters op onze babygroep wel degelijk het contact met de primaire verzorger verving. De insteek van deze opvang is dan ook dat juist de jonge baby’s zich veilig moeten hechten aan 1 max 2 primaire verzorgers op de opvang. Druk is het nu pas bij de peuters maar daar kan een peuter over het algemeen best tegen.
donderdag 21 juni 2018 om 02:22
Serieus? DAT haal je uit mijn hele verhaal? Zucht..nicole123 schreef: ↑20-06-2018 14:00En je man dan (ik neem aan dat hij wel werkt)? Die wil in jouw ogen zijn eigen kind dus niet opvoeden? Die wil zijn zoon geen dingen bijbrengen? Wat treurig.
Verder herken ik helemaal niets van die eerste dingen: eerste stapjes, zindelijk worden en leren fietsen daar was ik toch echt wel bij. Het enige wat ik niet gezien heb was het allereerste lachje van mijn dochter. Die deed ze toen ze 4 weken was en ik gewoon nog verlof had tegen oma, toen ik net even aan de andere kant van de kamer was. En weet je, het boeit me echt totaal niet dat ik het gemist heb. Want daarna heeft ze nog duizenden lachjes aan me laten zien, dus wat maakt het nou uit als je die eerste mist? Als je echt alles voor de eerste keer mee wilt maken dan zul je 24/7 geen meter van je kind moeten wijken (want wie weet roepen ze hun eerste woordje anders precies als ze in bed liggen of als je op de wc zit) en dat lijkt me voor een kind dat steeds meer zijn eigen wereld wil gaan ontdekken niet echt positief.
Moet je even goed lezen wellicht. Ik werk 2 dagen, man werk 3-4 dagen. Hij is thuis als ik werk en andersom. Dus ja, het kan zo zijn dat de eerste stapjes gebeuren als ik niet thuis ben. Maar dan is mijn man er. Ik had misschien ONS en WIJ moeten gebruiken ipv ik, want dan is het voor nitpikkers zoals jij wel duidelijk.
Dat jij zo heftig reageert, bijna verdedigend, doet mij natuurlijk niks, het maakt mijn ervaring met hoe ik het tijdens het werken in het KDV ervaren heb niet opeens minder of mijn gevoel dat ik deze keuze heb gemaakt anders. Ik denk dat je zelf ook wel weet dat als je kind vanaf jongs af aan 5 dagen per week de hele dag naar een opvang gaat en je alleen je kind naar bed brengt en in het weekend ziet, dat dan een kind zich in de hechtingsperiode gaat hechten aan de andere verzorger. Wat helemaal prima is, als jij daar ok mee bent. Ik ben daar te egoistisch voor; ik wil dat zelf doen.
Ik heb ongeveer 7 jaar in de opvang gewerkt in totaal en het gros kwam daar echt meteen na verlof van ouders, dus jong, en meteen ook 5 dagen per week. Kinderen die af en toe gaan (waarmee ik bedoel: meer dagen thuis dan op KDV) is meer uitzondering dan regel. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik hier op het forum gelukkig wel veel parttimers zie. En nogmaals: helemaal prima, ik vond die kinderen hartstikke leuk, heb geweldig met ze gespeeld en dingen geleerd en de kinderen vonden het, afgezien van het laatste KDV, vaak fijn.
Maar toch kies ik ervoor om de mijne er niet heen te sturen vanwege de redenen die ik al benoemd heb. Ieder zijn eigen toch? Oh, en even voor de duidelijkheid nog: mijn man staat er dus hetzelfde in. Ik heb zo'n vent die gewoon vader is en doet wat hij moet doen zonder dat ik erom hoef te bedelen. 50/50.
donderdag 21 juni 2018 om 08:01
Bedoel je met 'niet zelf opvoeden' die pakweg 16 uur van de 168 uur per week dat beide ouders tegelijk werken en een oppas hebben?willem1959 schreef: ↑20-06-2018 21:28Is het leuk, een kind dat je zelf niet opvoedt maar ophaalt en thuis in bed legt?
Wat een domme conclusie.
Vaker last van, dat je het lastig vind om even wat langer na te denken en er maar gauw wat uitkraamt? Gelukkig voor jou zijn er fora
donderdag 21 juni 2018 om 08:14
Wat dacht je van 5 dagen oppas, dus 30-40 uur.permis schreef: ↑21-06-2018 08:01Bedoel je met 'niet zelf opvoeden' die pakweg 16 uur van de 168 uur per week dat beide ouders tegelijk werken en een oppas hebben?
Wat een domme conclusie.
Vaker last van, dat je het lastig vind om even wat langer na te denken en er maar gauw wat uitkraamt? Gelukkig voor jou zijn er fora
En van die 168 uur slaapt een kleintje er ook nog eens 70.
Dan blijft er maar verdomd weinig tijd over.
Je kunt natuurlijk wel boos reageren en e frustraties op mij botvieren, maar een kind laten opvoeden door het kdv is toch een beetje vreemd, vind je niet?
donderdag 21 juni 2018 om 08:20
nee hoorwillem1959 schreef: ↑21-06-2018 08:14, maar een kind laten opvoeden door het kdv is toch een beetje vreemd, vind je niet?
donderdag 21 juni 2018 om 10:39
Hier ook oppas aan huis, plus 1/2 dagen kdv. De combi gaat prima. Het is niet allemaal zo zwart/wit he? Overigens kost de oppas niet meer (voor 2 kinderen), en ze vouwt ook nog eens de was op.
donderdag 21 juni 2018 om 11:09
Dus wat stel je voor: kind wakker houden zodat je meer tijd met je kind kunt doorbrengen en je die 70 uur volop kunt besteden aan hem/haar?willem1959 schreef: ↑21-06-2018 08:14Wat dacht je van 5 dagen oppas, dus 30-40 uur.
En van die 168 uur slaapt een kleintje er ook nog eens 70.
Dan blijft er maar verdomd weinig tijd over.
Je kunt natuurlijk wel boos reageren en e frustraties op mij botvieren, maar een kind laten opvoeden door het kdv is toch een beetje vreemd, vind je niet?
donderdag 21 juni 2018 om 11:57
Misschien dan volgende keer wat duidelijker zijn. Als je bedoelt 'wij vinden persoonlijk voor ons kind het prettiger als hij steeds bij een van ons thuis is ipv op een kdv' of 'ik ben door mijn ervaringen afgeknapt op kdv's', zeg dat dan ipv met uitspraken te komen als 'ik wil zelf mijn kind opvoeden' en 'ik wil zelf zijn eerste stapjes/etc meemaken'. Want op dat soort vreemde uitspraken sla ik inderdaad aan, ze zijn namelijk in mijn ogen nogal veroordelend naar mensen die hun kind minder zien dan jij, inclusief je eigen man. Alsof je als je 1 of 2 dagen meer zou werken en dus minder bij je kind zou zijn je kind niet zelf zou opvoeden en niet die eerste dingen mee zou maken of hem zelf kunt leren fietsen. Uit je tweede post blijkt dat jouw man blijkbaar ook genoeg tijd en aandacht heeft voor zijn kind. Dan geldt dat dus ook voor ouders die samen bijv. 4+3 of 4+4 dagen werken en in de tijd dat ze beiden op hun werk zijn hun kind op het kdv hebben.Kangoeroe33 schreef: ↑21-06-2018 02:22Serieus? DAT haal je uit mijn hele verhaal? Zucht..
Moet je even goed lezen wellicht. Ik werk 2 dagen, man werk 3-4 dagen. Hij is thuis als ik werk en andersom. Dus ja, het kan zo zijn dat de eerste stapjes gebeuren als ik niet thuis ben. Maar dan is mijn man er. Ik had misschien ONS en WIJ moeten gebruiken ipv ik, want dan is het voor nitpikkers zoals jij wel duidelijk.
Dat jij zo heftig reageert, bijna verdedigend, doet mij natuurlijk niks, het maakt mijn ervaring met hoe ik het tijdens het werken in het KDV ervaren heb niet opeens minder of mijn gevoel dat ik deze keuze heb gemaakt anders. Ik denk dat je zelf ook wel weet dat als je kind vanaf jongs af aan 5 dagen per week de hele dag naar een opvang gaat en je alleen je kind naar bed brengt en in het weekend ziet, dat dan een kind zich in de hechtingsperiode gaat hechten aan de andere verzorger. Wat helemaal prima is, als jij daar ok mee bent. Ik ben daar te egoistisch voor; ik wil dat zelf doen.
Ik heb ongeveer 7 jaar in de opvang gewerkt in totaal en het gros kwam daar echt meteen na verlof van ouders, dus jong, en meteen ook 5 dagen per week. Kinderen die af en toe gaan (waarmee ik bedoel: meer dagen thuis dan op KDV) is meer uitzondering dan regel. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik hier op het forum gelukkig wel veel parttimers zie. En nogmaals: helemaal prima, ik vond die kinderen hartstikke leuk, heb geweldig met ze gespeeld en dingen geleerd en de kinderen vonden het, afgezien van het laatste KDV, vaak fijn.
Maar toch kies ik ervoor om de mijne er niet heen te sturen vanwege de redenen die ik al benoemd heb. Ieder zijn eigen toch? Oh, en even voor de duidelijkheid nog: mijn man staat er dus hetzelfde in. Ik heb zo'n vent die gewoon vader is en doet wat hij moet doen zonder dat ik erom hoef te bedelen. 50/50.
Verder snap ik niet goed waarom jij het nu meteen in het extreme gaat trekken met je kind van jongsafaan 5 dagen naar het kdv brengen. Daar gaat het hier helemaal niet over. Ik ken persoonlijk geen enkel kind dat 5 dagen naar een kdv gaat, alle kinderen die ik ken gaan 1, 2 of 3 dagen per week. En dan bevind ik me in een omgeving waarin veel mensen een heel veeleisende baan hebben (als bijv. arts in opleiding kun je echt niet aankomen met dat je 3 dagen wilt werken, voor jou 10 anderen), maar zelfs die weten het prima zo te regelen dat ze toch nog hun kinderen regelmatig zien en dat die niet 5 dagen per week op het kdv zitten. Dus wie je hiermee aanspreekt of bang probeert te maken met je verhaal over kinderen die 5 dagen naar de opvang gaan en zich dan volgens jou niet goed aan de ouders hechten? Als argument voor je eigen keuze snap ik het in ieder geval niet, want als 5 dagen in jouw ogen teveel is dan betekent dat niet dat je dus automatisch naar 0 zou moeten. Kom dan met argumenten waarom je 1 dag kdv al teveel vindt, dan is je verhaal logisch.
donderdag 21 juni 2018 om 12:02
Hoeveel mensen zijn er die hun kinderen 5 dagen per week naar de oppas brengen, m.a.w. wie probeer je eigenlijk aan te spreken hier in dit topic?willem1959 schreef: ↑21-06-2018 08:14Wat dacht je van 5 dagen oppas, dus 30-40 uur.
En van die 168 uur slaapt een kleintje er ook nog eens 70.
Dan blijft er maar verdomd weinig tijd over.
Je kunt natuurlijk wel boos reageren en e frustraties op mij botvieren, maar een kind laten opvoeden door het kdv is toch een beetje vreemd, vind je niet?
Hoeveel vaders zijn er die hun kinderen 5 dagen per week door alleen hun partner laten opvoeden en wat vind je daarvan?
En vind je het ook een beetje vreemd als kinderen vanaf 4 jaar 30 uur per week naar school gaan en dus in jouw ogen door school opgevoed worden, of gelden er dan ineens andere regels?
