Kinderen
alle pijlers
Zoon (bijna 10) aan medicatie voor AD(H)D
zondag 10 september 2017 17:41
Ik riep altijd keihard nee. Begreep ook niet dat andere ouders direct na de diagnose - zonder andere dingen te hebben geprobeerd - meteen aan de medicatie gaan. Toch wordt dit nu ook voor ons/hem realiteit.
Nu 2 jaar geleden kregen wij de diagnose ADD bij onze toen zevenjarige zoon. Hij is begaafd getest (hoog IQ), maar disharmonisch. Zijn verwerkingssnelheid is ondergemiddeld. Daar ligt ook de link met de ADD. Zijn schoolwerk lijdt er nu behoorlijk onder en de juffrouw weet het ook niet meer. Hij had nu een paar onvoldoendes op zijn rapport in groep 5 en zakt onder mavo-niveau qua indicatie uitstroom op diverse vlakken. Zonde, want er zit veel in dat mannetje en hij wil heel graag biologie of archeologie studeren. Dat roept hij al zolang hij kan praten
We hebben van alles geprobeerd, supplementen, structureren, minder aanbod van stof (wel verdieping), studybuddy (soort opklaptafeltje op zijn schooltafel zodat hij in een hokje zit), koptelefoon, wekkertjes, zandlopertjes en alles. Maar het laatste schooljaar was toch lastig voor hem om in ieder geval het basisprogramma te doorlopen.
Dus nu komt toch de vraag medicatie - onlangs ook aangekaart door de juffrouw - op tafel. We hebben dat vrij lang afgehouden, omdat we niet zo pro-medicatie zijn. Maar goed, als je ziet dat je kind zijn werk nooit afkrijgt, sociaal wat achterloopt omdat grapjes 'laat' binnenkomen, hij niet kan slapen door een druk hoofd, je zijn rapporten ziet afglijden terwijl hij de stof wel beheerst maar het niet snel kan omzetten door de duizenden afleidingen in zijn hoofd en daarbuiten, dan moeten we ook realistisch zijn.
Ik heb alle vertrouwen in het goede team van specialistische mensen van de jeugd ggz (orthopedagoog, adhd-verpleegkundige en arts), de juffrouw en zijn vader en ik. Dat wij goed kunnen zien/monitoren wat het met hem doet; fysiek, emotioneel en of het effect heeft op zijn schoolprestaties en de druk in zijn hoofd. Eigenlijk ben ik ook wel opgelucht dat we na het 'aanmodderen' nu een nieuwe stap nemen erin en ik best positief gestemd over de toekomst.
Maar wat is dan mijn vraag? Niet echt een vraag, maar ik vind het zo verdrietig te constateren dat dit kennelijk nodig is. Ik moet ook nog in het reine komen dat ik (uit het voormalige anti-kamp) nu overga op een synthetische oplossing. Ik hoop op ervaringsverhalen (bij voorkeur positief ) of de welbekende hart onder de riem.
(ik twijfelde of ik dit bij gezondheid moest zetten of kinderen, dus excuses mocht ik hier toch verkeerd zitten)
Nu 2 jaar geleden kregen wij de diagnose ADD bij onze toen zevenjarige zoon. Hij is begaafd getest (hoog IQ), maar disharmonisch. Zijn verwerkingssnelheid is ondergemiddeld. Daar ligt ook de link met de ADD. Zijn schoolwerk lijdt er nu behoorlijk onder en de juffrouw weet het ook niet meer. Hij had nu een paar onvoldoendes op zijn rapport in groep 5 en zakt onder mavo-niveau qua indicatie uitstroom op diverse vlakken. Zonde, want er zit veel in dat mannetje en hij wil heel graag biologie of archeologie studeren. Dat roept hij al zolang hij kan praten
We hebben van alles geprobeerd, supplementen, structureren, minder aanbod van stof (wel verdieping), studybuddy (soort opklaptafeltje op zijn schooltafel zodat hij in een hokje zit), koptelefoon, wekkertjes, zandlopertjes en alles. Maar het laatste schooljaar was toch lastig voor hem om in ieder geval het basisprogramma te doorlopen.
Dus nu komt toch de vraag medicatie - onlangs ook aangekaart door de juffrouw - op tafel. We hebben dat vrij lang afgehouden, omdat we niet zo pro-medicatie zijn. Maar goed, als je ziet dat je kind zijn werk nooit afkrijgt, sociaal wat achterloopt omdat grapjes 'laat' binnenkomen, hij niet kan slapen door een druk hoofd, je zijn rapporten ziet afglijden terwijl hij de stof wel beheerst maar het niet snel kan omzetten door de duizenden afleidingen in zijn hoofd en daarbuiten, dan moeten we ook realistisch zijn.
Ik heb alle vertrouwen in het goede team van specialistische mensen van de jeugd ggz (orthopedagoog, adhd-verpleegkundige en arts), de juffrouw en zijn vader en ik. Dat wij goed kunnen zien/monitoren wat het met hem doet; fysiek, emotioneel en of het effect heeft op zijn schoolprestaties en de druk in zijn hoofd. Eigenlijk ben ik ook wel opgelucht dat we na het 'aanmodderen' nu een nieuwe stap nemen erin en ik best positief gestemd over de toekomst.
Maar wat is dan mijn vraag? Niet echt een vraag, maar ik vind het zo verdrietig te constateren dat dit kennelijk nodig is. Ik moet ook nog in het reine komen dat ik (uit het voormalige anti-kamp) nu overga op een synthetische oplossing. Ik hoop op ervaringsverhalen (bij voorkeur positief
) of de welbekende hart onder de riem.(ik twijfelde of ik dit bij gezondheid moest zetten of kinderen, dus excuses mocht ik hier toch verkeerd zitten)
zondag 10 september 2017 18:14
zondag 10 september 2017 18:24
Herkenbaar. Hier ook zoon (add) met 10 jaar met medicatie begonnen. Niet omdat hij niet mee kwam maar meer het feit dat hij totaal niet oplette in de klas. Dit vonden zijn juffen zeer storend. Na de medicatie kwam er een soort rust in zijn hoofd waardoor hij zich kon concentreren en alles af kreeg.
Wij wilden ook geen medicatie en ik heb huilend bij de apotheek gestaan. Dit wilde ik echt niet! Maar het is kiezen uit 2kwaden. Zonder was geen optie meer. En wij hebben ook alles geprobeerd, time timer, apart zetten, in de pauze zijn werk af laten maken. Later omgezet naar thuis eraan werken, extra werk (iq van 145).
Nu zit inmiddels 13 jarige zoon op 2 vwo en voelt zich goed. Het is een boom van een kerel van 1.76m (ik ben 1.59m) dus met die groei zit het ook wel goed. Alleen met inslapen heeft hij moeite maar daar mag hij melotanine voor. Voordeel van de medicatie is dat hij alleen op schooldagen krijgt en anders niet. Wij kunnen goed met hem omgaan.
Wij wilden ook geen medicatie en ik heb huilend bij de apotheek gestaan. Dit wilde ik echt niet! Maar het is kiezen uit 2kwaden. Zonder was geen optie meer. En wij hebben ook alles geprobeerd, time timer, apart zetten, in de pauze zijn werk af laten maken. Later omgezet naar thuis eraan werken, extra werk (iq van 145).
Nu zit inmiddels 13 jarige zoon op 2 vwo en voelt zich goed. Het is een boom van een kerel van 1.76m (ik ben 1.59m) dus met die groei zit het ook wel goed. Alleen met inslapen heeft hij moeite maar daar mag hij melotanine voor. Voordeel van de medicatie is dat hij alleen op schooldagen krijgt en anders niet. Wij kunnen goed met hem omgaan.
zondag 10 september 2017 18:28
Wij zijn anderhalf jaar geleden overstag gegaan en inmiddels alweer gestopt. De baten wogen absoluut niet op tegen de kosten. Enige nadeel is dat school nu begint te emmeren: die denken nog steeds dat zoon door die pillen zal veranderen in een brave braverik. Terwijl ze het afgelopen jaar toch zelf ook hebben gezien dat dat niet het geval is.
zondag 10 september 2017 18:34
Dat hebben we gedaan en doen we natuurlijk. Meer tijd geeft geen betere resultaten. Het automatiseren staat zwaar onder druk door de ADD en daardoor is het rekenen (tafels) en grammatica een ramp. Hij raakt - zoals hij zelf zegt - verdwaald in zijn gedachten en extra tijd helpt hem daar niet bij.
zondag 10 september 2017 18:37
Sjonge, dus met medicatie accepteer je je kind niet?
Soms is medicatie een uitkomst. In de OP lees ik dat TO haar kind vooral wil helpen. Verder wil helpen.
Ik denk dat het goed is om het te proberen. Bij sommige kinderen kan het zó'n verschil maken.
Je weet niet wat voor effect het gaat hebben, totdat je het probeert.
Ik werk in het SO en zie veel kinderen met medicatie. Soms werkt het waanzinnig, maar ik zie ook wel eens kinderen bij wie het niet goed werkt/veel meer nadelen geeft/niet goed afgestemd is.
Blijf, zoals LV, goed kijken of de baten opwegen tegen de lasten...
zondag 10 september 2017 18:41
@zazamaenade
We zijn al ruim een jaar geleden naar een andere school geswitcht. Van een megaschool naar een kleine buurtschool met 6 klassen en ca 22 kinderen in een klas. Nog een keer switchen zie ik niet zitten en hij ook niet. Overigens is ADD echt wel overduidelijk. Al is het maar dat ik het uit duizenden herken, omdat ik ook ADD met verhoogde intelligentie heb. Beetje een kopie van mijn verhaal, alles bij hem factor 10
@Tornacense
Zoon wil graag hulp met school, want hij wil en kan wel maar ‘alles danst in mijn hoofd’ zegt hij dan.
@Lady Voldemort
Wat woog niet op tegen de baten? Hebben jullie meerdere type medicatie geprobeerd?
Misbee en zzonnetje, bedankt voor jullie bemoedigende ervaringen
We zijn al ruim een jaar geleden naar een andere school geswitcht. Van een megaschool naar een kleine buurtschool met 6 klassen en ca 22 kinderen in een klas. Nog een keer switchen zie ik niet zitten en hij ook niet. Overigens is ADD echt wel overduidelijk. Al is het maar dat ik het uit duizenden herken, omdat ik ook ADD met verhoogde intelligentie heb. Beetje een kopie van mijn verhaal, alles bij hem factor 10
@Tornacense
Zoon wil graag hulp met school, want hij wil en kan wel maar ‘alles danst in mijn hoofd’ zegt hij dan.
@Lady Voldemort
Wat woog niet op tegen de baten? Hebben jullie meerdere type medicatie geprobeerd?
Misbee en zzonnetje, bedankt voor jullie bemoedigende ervaringen
zondag 10 september 2017 18:44
Hier ook.
Vooral kind geeft aan dat het rust in haar hoofd geeft, niet meer overal gedachtes over maar ook eens rustig een boek kunnen lezen. Dat kon ze voorheen niet, dan stroomde haar hoofd (en haar mond) over van associaties.
zondag 10 september 2017 18:49
De bijwerkingen. Na verloop van tijd verdween zoons eetlust ongeveer helemaal en hij kreeg echt enorme inslaapproblemen, waar geen melatonine meer tegen opgewassen was. En ophogen van de dosis werd hem ook niet, daar werd hij een soort van zombie van.appeltje78 schreef: ↑10-09-2017 18:41
@Lady Voldemort
Wat woog niet op tegen de baten? Hebben jullie meerdere type medicatie geprobeerd?
Andere medicatie is nu stap twee: we willen clonidine gaan proberen. Dat heeft hij al eerder gehad (om een andere reden dan die ADHD trouwens) en daar hebben we op zich goede ervaringen mee. Het is alleen de vraag of het vergoed gaat worden door de verzekering.
zondag 10 september 2017 18:55
Ik ben heel benieuwd naar de veranderingen. Hier hetzelfde met onze dochter van bijna 10. Wij zijn nog (net) niet op dit punt. Maar ook hier een slimme dame met vakken op vwo, maar spelling en rekenen/ automatiseren zeer laag. Wij willen het nog even aankijken, maar denken ook steeds vaker aan de mogelijkheden van medicatie.
Las laatst iets over lto03, ben nieuwsgierig of je die ook hebt geprobeerd.
Las laatst iets over lto03, ben nieuwsgierig of je die ook hebt geprobeerd.
zondag 10 september 2017 18:56
Hier ook een kind aan de medicatie voor ADHD. We hebben eindeloos getwijfeld maar ik vind het echt een zegen. Vooral mijn zoon zelf. Hij heeft tijden gehad met sombere buien en boosheid en vond het vreselijk dat hij anders was dan de anderen (zijn eigen woorden). Schoolwerk werd inderdaad ook steeds minder, wat voor ons bevestiging was dat hij niet lekker in zijn vel zat. Wij hebben vooraf ook veel andere dingen geprobeerd maar was uiteindelijk niet houdbaar.
Eerlijk gezegd vond ik de inregelperiode heftig: veel lichamelijke klachten in begin en ook wel mentaal (hij werd eerst depressiever). Toen heb ik ook echt getwijfeld of we moesten doorgaan. Wij zijn er nu echt heel blij mee en dan vooral omdat zoon weer gelukkig is. Sterkte met alles, het is niet niks...
Eerlijk gezegd vond ik de inregelperiode heftig: veel lichamelijke klachten in begin en ook wel mentaal (hij werd eerst depressiever). Toen heb ik ook echt getwijfeld of we moesten doorgaan. Wij zijn er nu echt heel blij mee en dan vooral omdat zoon weer gelukkig is. Sterkte met alles, het is niet niks...
zondag 10 september 2017 19:05
lto03 geprobeerd maar geen noemenswaardige effecten.
Juffrouw wilde graag in groep 6 (zit hij nu in) kijken of we hem kunnen inregelen zodat hij maximale effect heeft in groep 7 en 8. Dat zijn de belangrijke groepen voor uitstroomniveau. Misschien iets om in je achterhoofd te houden Lala1979
Thanks KalindaSharma en Vitamined voor jullie positieve ervaringen.
Vervelend LV dat hij zulke bijwerkingen had bij je zoon. Daar ben ik ook 'bang' voor. Ook omdat kinderen somberder kúnnen worden van medicatie of een deel van hun spontaniteit verliezen (impulsonderdrukking). Dan gaan we wel verder zoeken. Hopelijk is dat hier niet het geval. In ieder geval was de ervaring van de verpleegkundige dat voor ADD vaak lagere dosissen voldoende zijn dan voor ADHD.
Ik ga wel voor de langere werking (met bijbetaling), want elke 4 uur met de rebounds lijkt me voor hem ook niets. Gelukkig is het financieel geen probleem. En ik ga in november kijken - bij de grote switchgekte van de zorgverzekeringen - kijken welke maatschappij ook de langdurige werking vergoed.
(ook lto03 is niet goedkoop, net als de essentiële oliën, ontstoren van vaccinaties en de andere alternatieven die ik heb geprobeerd)
Juffrouw wilde graag in groep 6 (zit hij nu in) kijken of we hem kunnen inregelen zodat hij maximale effect heeft in groep 7 en 8. Dat zijn de belangrijke groepen voor uitstroomniveau. Misschien iets om in je achterhoofd te houden Lala1979
Thanks KalindaSharma en Vitamined voor jullie positieve ervaringen.
Vervelend LV dat hij zulke bijwerkingen had bij je zoon. Daar ben ik ook 'bang' voor. Ook omdat kinderen somberder kúnnen worden van medicatie of een deel van hun spontaniteit verliezen (impulsonderdrukking). Dan gaan we wel verder zoeken. Hopelijk is dat hier niet het geval. In ieder geval was de ervaring van de verpleegkundige dat voor ADD vaak lagere dosissen voldoende zijn dan voor ADHD.
Ik ga wel voor de langere werking (met bijbetaling), want elke 4 uur met de rebounds lijkt me voor hem ook niets. Gelukkig is het financieel geen probleem. En ik ga in november kijken - bij de grote switchgekte van de zorgverzekeringen - kijken welke maatschappij ook de langdurige werking vergoed.
(ook lto03 is niet goedkoop, net als de essentiële oliën, ontstoren van vaccinaties en de andere alternatieven die ik heb geprobeerd)
zondag 10 september 2017 19:06
Ja, open deur inderdaad
no offence.Automatiseren wordt niet beter door natuur, paardrijden ed.
zondag 10 september 2017 20:04
Automatiseren is meestal iets dat een intelligente geest niet zo ligt en is sowieso voor slimme mensen denk ik niet zo noodzakelijk, behalve in het onderwijssysteem. Natuur, sport, muziek, etc, appelleren juist aan een andere kant. Roep dit overigens niet zomaar, maar uit ervaring. En je eigenlijke vraag, medicatie, ken alleen maar korte termijn succesverhalen, op langere termijn niet.appeltje78 schreef: ↑10-09-2017 19:06Ja, open deur inderdaad
Automatiseren wordt niet beter door natuur, paardrijden ed.
zondag 10 september 2017 20:22
Ja maar helaas is mijn zoon toch min of meer veroordeeld tot dit onderwijssysteem.
Ik zou het heel jammer vinden als mijn zoon straks niet de kansen krijgt om te studeren wat hij zou willen.
Ik heb zelf aan 3 hbo-studies begonnen (wel eentje afgemaakt gelukkig), maar helaas onder mijn niveau gestudeerd vanwege concentratiestoornissen. Dat wens ik mijn zoon ook niet toe.
Overigens stimuleer ik hem ook met muziek en dans. Ook helpt met slapen rust in zijn hoofd te krijgen door een soort van geleide meditatie vlak voor het naar bed gaan. Zo kan hij de dag goed loslaten. Het is geen sportkind, maar houdt erg van zwemmen. Maar wedstrijdzwemmen en waterpolo geprobeerd, maar het is geen kind voor een wedstrijdelement. Hij ligt in het water hele avonturen te beleven in zijn eentje (bij voorkeur op de bodem), dus we gaan zo veel mogelijk vrij zwemmen.
Ik zou het heel jammer vinden als mijn zoon straks niet de kansen krijgt om te studeren wat hij zou willen.
Ik heb zelf aan 3 hbo-studies begonnen (wel eentje afgemaakt gelukkig), maar helaas onder mijn niveau gestudeerd vanwege concentratiestoornissen. Dat wens ik mijn zoon ook niet toe.
Overigens stimuleer ik hem ook met muziek en dans. Ook helpt met slapen rust in zijn hoofd te krijgen door een soort van geleide meditatie vlak voor het naar bed gaan. Zo kan hij de dag goed loslaten. Het is geen sportkind, maar houdt erg van zwemmen. Maar wedstrijdzwemmen en waterpolo geprobeerd, maar het is geen kind voor een wedstrijdelement. Hij ligt in het water hele avonturen te beleven in zijn eentje (bij voorkeur op de bodem), dus we gaan zo veel mogelijk vrij zwemmen.
zondag 10 september 2017 20:27
Hier twee kinderen met medicatie. Beide met een zeer hoog iq en adhd/add. Nu ben ik niet tegen medicatie. Ik beschouw het heel nuchter, als mijn kind een lichamelijke ziekte zou hebbben zou ik het ook medicijnen geven. Nu is adhd wel geen ziekte uiteraard maar wel iets wat. Met medicijnen vaak gedeeltelijk opte lossen is. Mijn oudste krijgt sinds dat ze negen is medicijnen de jongste sinds zes of zeven geloof ik. Bij de oudste hebben we het heel lang in ander dingen gezocht, ze is hb, ze zal wel niet kunnen automatiseren doordat ze hb is, ze zal dit wel niet kunnen daardoor...., als we dat proberen helpt dat misschien. Totdat ze in groep zes uitgeblust depressief thuis kwam te zitten. Ik wil wel maar ik kan niet zei ze toen. Toen zijn we verder gaan kijken. Haar punten waren slecht, haar cito scores magertjes, ze was ongelukkig. Ze is geobserveerd door een orthopedagoog, getest door een psycholoog etc en er kwam add Uit. Veel tijd om alternatieven uit te proberen was er niet, we zijn meteen aan de medicatie gegaan. Eerst ritalin maar dat werkte niet echt. Na een half jaar overgestapt op concerta. Ondertussen een paar jaar verder en ze wil zelf niet meer zonder. Het moeilijke bij haar was dat het bijna ten koste van haar vo was gegaan. Het heeft ons echt bloed zweet en tranen gekost om haar op een passend vo te krijgen. Puur omdat we de cito scores niet op tijd onder controle hadden.
Jongste is met ruim zes getest, hij is meer de klassieke adhd er, onrustig druk. Hij zat zichzelf echt in de weg.
Mijn kinderen krijgen geen medicatie om hun omgeving gelukkig te maken, of om het hun omgeving makkelijker te maken. Maar om zelf gelukkig te worden. Het is zo moeilijk om te weten dat je slim bent, dat je dingen kunt, dat je dingen wilt maar het lukt maar niet. Je hebt idealen, je hebt dingen die je wilt bereiken maar je hoofd werkt niet mee. Als mijn kinderen geen medicatie kregen zouden ze niet naar het vwo kunnen, ik denk dat mijn oudste nog niet eens het vmbo had kunnen afmaken.
Jongste is met ruim zes getest, hij is meer de klassieke adhd er, onrustig druk. Hij zat zichzelf echt in de weg.
Mijn kinderen krijgen geen medicatie om hun omgeving gelukkig te maken, of om het hun omgeving makkelijker te maken. Maar om zelf gelukkig te worden. Het is zo moeilijk om te weten dat je slim bent, dat je dingen kunt, dat je dingen wilt maar het lukt maar niet. Je hebt idealen, je hebt dingen die je wilt bereiken maar je hoofd werkt niet mee. Als mijn kinderen geen medicatie kregen zouden ze niet naar het vwo kunnen, ik denk dat mijn oudste nog niet eens het vmbo had kunnen afmaken.
zondag 10 september 2017 20:46
Appeltje, ik snap je bezwaren. Echt.
Maar zoals jij nu je kind beschrijft en waar hij allemaal last van heeft, vind ik echt dat je hem zwaar tekort doet als je het niet uit gaat proberen. En natuurlijk is het afwachten wat het doet, zowel positief als negatief.
Maar je hebt al heel veel geprobeerd zo te lezen en je zoon presteert zwaar onder niveau op school, het danst in zijn hoofd en hij verdwaalt erin, hij heeft, sociale problemen, slaapproblemen.
ik zie heel veel kinderen met AD(H)D en ik zie er ook ontzettend vele opknappen.
Want wat je nu niet beschrijft, maar wat zeker een risico is, is dat zijn zelfbeeld steeds verder achteruit gaat en hij stemmingsklachten krijgt. Niet van de medicatie, maar juist omdat hij die niet krijgt. Of straks aan de zelfmedicatie gaat (weed ofzo).
Echt, ik vind het heel goed dat jullie het gaan proberen. Al zal het wel slikken zijn, dat snap ik...
Maar zoals jij nu je kind beschrijft en waar hij allemaal last van heeft, vind ik echt dat je hem zwaar tekort doet als je het niet uit gaat proberen. En natuurlijk is het afwachten wat het doet, zowel positief als negatief.
Maar je hebt al heel veel geprobeerd zo te lezen en je zoon presteert zwaar onder niveau op school, het danst in zijn hoofd en hij verdwaalt erin, hij heeft, sociale problemen, slaapproblemen.
ik zie heel veel kinderen met AD(H)D en ik zie er ook ontzettend vele opknappen.
Want wat je nu niet beschrijft, maar wat zeker een risico is, is dat zijn zelfbeeld steeds verder achteruit gaat en hij stemmingsklachten krijgt. Niet van de medicatie, maar juist omdat hij die niet krijgt. Of straks aan de zelfmedicatie gaat (weed ofzo).
Echt, ik vind het heel goed dat jullie het gaan proberen. Al zal het wel slikken zijn, dat snap ik...
zondag 10 september 2017 20:54
Bedankt voor je verhaal lisbeth, ik herken het verhaal. Gelukkig zit mijn zoon nog in die fase dat hij er niet echt last van heeft in de zin van uitputting. En ik wil inderdaad dat het niet ten koste van zijn vo gaat, dus ik heb met 2 jaar 'aankijken' voor mijn gevoel nu op tijd de stap gemaakt. Ik overweeg inderdaad ook de medicatie om hem op weg te helpen. Niet omdat hij niet in het stramien van school past. Overigens heeft hij een schat van een juf die heel erg meedenkt en in het proces mee gaat. Zij gunt hem gewoon zijn volle potentieel en ik heb geenzins het idee dat ze andere intenties heeft (dat ze hem/het lastig vindt ofzo).
zondag 10 september 2017 20:58
Je hebt gelijk. Het is extra lastig omdat ik co-ouder ben en zijn vader absoluut niet aan de medicatie wilde. Anders had ik het een jaar geleden al willen doen. In ons geval (en dat geldt ook voor ouders die samen zijn) moet je het er beiden mee eens zijn. Hij heeft zich niet verdiept in de materie, maar zat wel bepaalde dingen dwars. Ik ben nu al lang blij dat hij 'overstag' is.helena2 schreef: ↑10-09-2017 20:46Appeltje, ik snap je bezwaren. Echt.
Maar zoals jij nu je kind beschrijft en waar hij allemaal last van heeft, vind ik echt dat je hem zwaar tekort doet als je het niet uit gaat proberen. En natuurlijk is het afwachten wat het doet, zowel positief als negatief.
Maar je hebt al heel veel geprobeerd zo te lezen en je zoon presteert zwaar onder niveau op school, het danst in zijn hoofd en hij verdwaalt erin, hij heeft, sociale problemen, slaapproblemen.
ik zie heel veel kinderen met AD(H)D en ik zie er ook ontzettend vele opknappen.
Want wat je nu niet beschrijft, maar wat zeker een risico is, is dat zijn zelfbeeld steeds verder achteruit gaat en hij stemmingsklachten krijgt. Niet van de medicatie, maar juist omdat hij die niet krijgt. Of straks aan de zelfmedicatie gaat (weed ofzo).
Echt, ik vind het heel goed dat jullie het gaan proberen. Al zal het wel slikken zijn, dat snap ik...
Stom, maar ik ben ook zo bang dat bij uitblijven resultaten of de eerder eerst genoemde dip (bij het inregelen) dat hij er alsnog de stekker uit wilt trekken. Maar goed, ik ga maar even geen beren op de weg zien.
zondag 10 september 2017 21:00
Als ik (ADD en hoogbegaafd) ga wandelen/muziek luisteren/iets anders wat rust in mijn hoofd kan brengen, dan duurt die rust voor de duur van de activiteit. Als ik mazzel heb.Ariellle schreef: ↑10-09-2017 20:04Automatiseren is meestal iets dat een intelligente geest niet zo ligt en is sowieso voor slimme mensen denk ik niet zo noodzakelijk, behalve in het onderwijssysteem. Natuur, sport, muziek, etc, appelleren juist aan een andere kant. Roep dit overigens niet zomaar, maar uit ervaring. En je eigenlijke vraag, medicatie, ken alleen maar korte termijn succesverhalen, op langere termijn niet.
Voor ik medicatie kreeg kon ik alleen maar slapen met gedachtenoverstemmend harde muziek op, Rammstein of zo.
zondag 10 september 2017 21:06
Ik heb na mijn diagnose ADD ook pillen willen uitproberen. Niet omdat ik het echt nodig heb voor mijn werk, maar alleen al om even te willen voelen wat zoiets mogelijk deed. Voor hém.
Ik durfde het alleen niet. Na een halve pil voelde ik me alsof ik met mijn kop in het zwembad hing. Die ervaring vond ik zo negatief, dat ik ook niet verder wilde onderzoeken. (ik moet er wel bij zeggen dat ik net was geopereerd en ook nog wat post-narcoseklachten had)
Ik durfde het alleen niet. Na een halve pil voelde ik me alsof ik met mijn kop in het zwembad hing. Die ervaring vond ik zo negatief, dat ik ook niet verder wilde onderzoeken. (ik moet er wel bij zeggen dat ik net was geopereerd en ook nog wat post-narcoseklachten had)
