Kinderen
alle pijlers
zoon 'gepest' maar ik zit er meest mee
donderdag 21 januari 2021 14:26
hoi, wij hebben een super zoon van 15. Hij is lief, timide, intelligent.
Ik merk de laatste maanden op, dat hij niet goed in de klasgroep ligt.
Hij heeft twee vrienden in de klas en een beste vriend van een andere klas.
Maar ik merk dat de andere leerlingen hem mijden.
BV ze moesten per twee aan een opdracht werken. Zijn twee klasvrienden hadden al samen afgesproken, dus moest hij iemand anders vinden.
Maar niemand wou een groepje vormen met hem.
Er waren zelfs al groepjes van drie gevormd om niet met hem te moeten werken.
UIteindelijk is de leraar tussengekomen. Dit is 1 voorbeeld maar dit is heel vaak, ook bv in turnen word hij als laatste gekozen . Anderen vinden hem , ja, geen idee, raar of anders, of niet leuk, of niet populair genoeg om mee om te gaan.
Zijn reactie was : ik merkte onmiddellijk dat niemand met mij wou werken. Maar dat is logisch als ze mij haten.
Mijn hart brak. Maar ik heb niet het gevoel dat hij zelf er mee zit. HIj is vrolijk en denkt er niet aan.
Mijn man en ik vinden het vreselijk. Ook omdat we zelf niet zo populair zijn, nogal teruggetrokken en zelf moeilijk vrienden maken.
Laten we dit los en gewoon zijn gang gaan? Of op het komende klasgeprek toch even aankaarten? Wat denken jullie ?
Ik merk de laatste maanden op, dat hij niet goed in de klasgroep ligt.
Hij heeft twee vrienden in de klas en een beste vriend van een andere klas.
Maar ik merk dat de andere leerlingen hem mijden.
BV ze moesten per twee aan een opdracht werken. Zijn twee klasvrienden hadden al samen afgesproken, dus moest hij iemand anders vinden.
Maar niemand wou een groepje vormen met hem.
Er waren zelfs al groepjes van drie gevormd om niet met hem te moeten werken.
UIteindelijk is de leraar tussengekomen. Dit is 1 voorbeeld maar dit is heel vaak, ook bv in turnen word hij als laatste gekozen . Anderen vinden hem , ja, geen idee, raar of anders, of niet leuk, of niet populair genoeg om mee om te gaan.
Zijn reactie was : ik merkte onmiddellijk dat niemand met mij wou werken. Maar dat is logisch als ze mij haten.
Mijn hart brak. Maar ik heb niet het gevoel dat hij zelf er mee zit. HIj is vrolijk en denkt er niet aan.
Mijn man en ik vinden het vreselijk. Ook omdat we zelf niet zo populair zijn, nogal teruggetrokken en zelf moeilijk vrienden maken.
Laten we dit los en gewoon zijn gang gaan? Of op het komende klasgeprek toch even aankaarten? Wat denken jullie ?
anoniem_6444ec8a6e573 wijzigde dit bericht op 21-01-2021 14:27
Reden: fout
Reden: fout
0.48% gewijzigd
donderdag 21 januari 2021 15:23
Paar maanden terug schreef je nog wat anders. Even stoppen met projecteren op je kind.pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 14:53even ter verduidelijking : wij hebben geenproblemen op sociaal vlak.
We zijn gewoon niet de mensen die zomaar met iemand een praatje slaan of het hoogste woord voeren in groep. Eerder ook timide en afwachtend.
Wij hebben heus wel vrienden.
donderdag 21 januari 2021 15:24
Misschien wel, maar teveel ouders die het toch niet goed genoeg doorhebben.pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 14:37Wat een reactie, ik ken mijn zoon en heb er genoeg over gesproken, hij vind het niet leuk maar hij zit er niet mee, blijft vrolijk en niet anders dan anders.
Je kan je kind door en door kennen maar sommige mensen en ook pubers zijn heel goed in zoiets verbergen. Zeker als het om pesten gaat.
donderdag 21 januari 2021 15:24
Juist.TheeMetChocolade schreef: ↑21-01-2021 15:01Dan lijkt het inderdaad jouw probleem. Dan zou daarmee aan de slag handig zijn.
donderdag 21 januari 2021 15:29
Hoi Pluisje.
Je hebt helemaal gelijk dat je er mee zit hoor!
Want iemand systematisch negeren buitensluiten etc. is wel degelijk pesten.
Ik zou als ik jou was ene keer met de mentor praten. War het aan zou liggen.
Meestal krijg je dan de standaard victim-blaming antwoorden als: hij moet weerbaarder worden.
Mijn zoon werd op zijn vorige school ook gepest. En hij heeft het heel lang voor mij verborgen gehouden om mij niet ongerust te maken. Kinderen kunnen echt goed de schijn ophouden hoor!
Pas toen de situatie escaleerde kreeg ik het in de gaten en na twee jaar aanmodderen heb ik hem op een andere school gedaan. Beste keus ooit! En hij bedankt me nog steeds iedere dag daarvoor.
In de klas groepjes van drie vormen om maar niet met je zoon te hoeven werken gaat wel echt ver. En die twee ‘vrienden’ van je zoon hadden dus ook een groepje van drie kunnen vormen.
Dus ik vind jou absoluut geen overbezorgde curling ouder. Je bent echt terecht bezorgd.
Je hebt helemaal gelijk dat je er mee zit hoor!
Want iemand systematisch negeren buitensluiten etc. is wel degelijk pesten.
Ik zou als ik jou was ene keer met de mentor praten. War het aan zou liggen.
Meestal krijg je dan de standaard victim-blaming antwoorden als: hij moet weerbaarder worden.
Mijn zoon werd op zijn vorige school ook gepest. En hij heeft het heel lang voor mij verborgen gehouden om mij niet ongerust te maken. Kinderen kunnen echt goed de schijn ophouden hoor!
Pas toen de situatie escaleerde kreeg ik het in de gaten en na twee jaar aanmodderen heb ik hem op een andere school gedaan. Beste keus ooit! En hij bedankt me nog steeds iedere dag daarvoor.
In de klas groepjes van drie vormen om maar niet met je zoon te hoeven werken gaat wel echt ver. En die twee ‘vrienden’ van je zoon hadden dus ook een groepje van drie kunnen vormen.
Dus ik vind jou absoluut geen overbezorgde curling ouder. Je bent echt terecht bezorgd.
donderdag 21 januari 2021 15:37
Als mentor zijnde vind ik het heel fijn als ouders me even bellen om dit soort dingen te bespreken. Vaak zie je op school niet wat er allemaal precies onderling gebeurt, maar het helpt als je weet waar je op moet letten en dan kan je ook enigszins sturen of ergens over in gesprek gaan op het moment dat het voorvalt.
Ik ben het eens met het feit dat niet iedereen super sociaal is en dat sommige dingen er ook bij horen, zeker bij pubers. Maar soms kan het ook fijn zijn als er, zonder er nadruk op te leggen, gestuurd kan worden in bijvoorbeeld het maken van groepjes.
Ook een gesprekje met zijn mentor, fijne leraar of vertrouwenspersoon op school kan fijn zijn omdat dat niet meteen een therapeut is maar wel net even iemand dan je eigen ouders. Een volwassene die misschien tips kan geven?
Ik ben het eens met het feit dat niet iedereen super sociaal is en dat sommige dingen er ook bij horen, zeker bij pubers. Maar soms kan het ook fijn zijn als er, zonder er nadruk op te leggen, gestuurd kan worden in bijvoorbeeld het maken van groepjes.
Ook een gesprekje met zijn mentor, fijne leraar of vertrouwenspersoon op school kan fijn zijn omdat dat niet meteen een therapeut is maar wel net even iemand dan je eigen ouders. Een volwassene die misschien tips kan geven?
donderdag 21 januari 2021 15:40
Haten wordt door kinderen en jongeren heel vaak gebruikt. Niet zoals wij dat vroeger gebruikten, haten was toen een zwaar beladen woord. Onder scholieren wordt het meer gebruikt als "niet leuk vinden", maar dan nog...prettig is het niet.
Als je zoon een blije indruk maakt kan het allemaal best meevallen. Sommige kinderen lijden er niet onder wanneer ze maar weinig vrienden hebben en niet zo populair in de klas zijn. Die hebben andere prioriteiten.
Maar ik vind het wel heel naar om te lezen dat zijn klasgenoten er alles aan deden om niet met hem te hoeven samenwerken.
Als moeder zou ik daar ook heel erg mee zitten.
Kinderen laten zich ook niet in hun hoofd kijken he, je ziet niet altijd hoe ze zich werkelijk voelen.
Als ik je zo lees denk ik dat je zoon lichamelijk en emotioneel nog wat kinderlijker is dan zijn klasgenoten. Misschien zien ze hem als een klein kind en is hij daarom niet zo populair. Dan laat ie ze als hij ze ingehaald heeft nog wel een poepie ruiken.
Was hij op de basisschool ook al een einzelganger, of is dat op het vo ontstaan?
Als je zoon een blije indruk maakt kan het allemaal best meevallen. Sommige kinderen lijden er niet onder wanneer ze maar weinig vrienden hebben en niet zo populair in de klas zijn. Die hebben andere prioriteiten.
Maar ik vind het wel heel naar om te lezen dat zijn klasgenoten er alles aan deden om niet met hem te hoeven samenwerken.
Als moeder zou ik daar ook heel erg mee zitten.
Kinderen laten zich ook niet in hun hoofd kijken he, je ziet niet altijd hoe ze zich werkelijk voelen.
Als ik je zo lees denk ik dat je zoon lichamelijk en emotioneel nog wat kinderlijker is dan zijn klasgenoten. Misschien zien ze hem als een klein kind en is hij daarom niet zo populair. Dan laat ie ze als hij ze ingehaald heeft nog wel een poepie ruiken.
Was hij op de basisschool ook al een einzelganger, of is dat op het vo ontstaan?
donderdag 21 januari 2021 15:46
Weet je zeker dat je je/jullie eigen gedrag niet hebt doorgeven? Je benadering en behandeling van vrienden en je onvermogen van het houden van vriendschappen en ook je houding daarover, het is niet erg en je weet niet waar het fout gaat. Ik krijg een beetje een beeld van zonderlinge ouders die nu een beetje een zonderling kind hebben omdat hij niet beter weet en er niet eerlijk over durft te zijn, juist naar z’n ouders niet.
donderdag 21 januari 2021 15:55
Jeetje, ik heb je even geloept.
Je hebt jarenlang een minnaar gehad waar je zelfs seks mee had in hetzelfde huis terwijl de rest van je gezin en die van je minnaar op 1 oor lagen. Dat is over schrijf je en je vriendengroep daardoor ook minder.
Paar maand later schrijf je over het niet kunnen onderhouden van vriendschappen.
En dan vind je het vreemd dat je zoon misschien een buitenbeentje is? Wie weet wat hij allemaal van je escapades heeft meegekregen en mee rondloopt. Waardoor hij zich anders gedraagt en klasgenoten dat merken.
Je hebt jarenlang een minnaar gehad waar je zelfs seks mee had in hetzelfde huis terwijl de rest van je gezin en die van je minnaar op 1 oor lagen. Dat is over schrijf je en je vriendengroep daardoor ook minder.
Paar maand later schrijf je over het niet kunnen onderhouden van vriendschappen.
En dan vind je het vreemd dat je zoon misschien een buitenbeentje is? Wie weet wat hij allemaal van je escapades heeft meegekregen en mee rondloopt. Waardoor hij zich anders gedraagt en klasgenoten dat merken.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
donderdag 21 januari 2021 15:59
Volgens mij zijn er 2 dingen belangrijk nav de situatie die je schetst:
1) Geef zelf het goede voorbeeld. Kinderen die niet zo sociaal zijn of niet zo lekker in de groep liggen, hebben vaak ouders die niet zo sociaal zijn of niet zo lekker in de groep liggen. Dus werk aan jezelf, geef het goede voorbeeld en wellicht steekt hij daar iets van op.
2) Mensen die nu een beetje raar gevonden worden, kunnen zomaar mensen worden die later in het leven om hele positieve redenen een beetje raar gevonden worden. Als je de standaard volgt, ontstijg je de standaard niet. Wellicht geeft het hem wat perspectief als hij meer te weten komt over enorm succesvolle ondernemers, motivational speakers, e.d. Zij hebben vaak een wat bleue jeugd gehad en pieken later. Dat had mij wel geholpen, had ik dat vroeger geweten.
1) Geef zelf het goede voorbeeld. Kinderen die niet zo sociaal zijn of niet zo lekker in de groep liggen, hebben vaak ouders die niet zo sociaal zijn of niet zo lekker in de groep liggen. Dus werk aan jezelf, geef het goede voorbeeld en wellicht steekt hij daar iets van op.
2) Mensen die nu een beetje raar gevonden worden, kunnen zomaar mensen worden die later in het leven om hele positieve redenen een beetje raar gevonden worden. Als je de standaard volgt, ontstijg je de standaard niet. Wellicht geeft het hem wat perspectief als hij meer te weten komt over enorm succesvolle ondernemers, motivational speakers, e.d. Zij hebben vaak een wat bleue jeugd gehad en pieken later. Dat had mij wel geholpen, had ik dat vroeger geweten.
donderdag 21 januari 2021 16:02
Ik denk terecht dat je bezorgd bent to. Buitensluiten is echt heel naar. Ik krijg zeer sterk de indruk dat jij en je man sociaal onhandige en een beetje "vreemde" mensen zijn met mogelijk een dito kind. Dat op basis van wat ik van je lees. Dat is op zich geen probleem, iedereen mag er zijn. Echter, je geeft zoiets gewoon een op een door als voorbeeld. Dus als jij het anders wilt voor je kind dan kun je twee dingen doen, jezelf aanpakken dmv coaching oid, zodat je een ander voorbeeld geeft, of zorgen dat je zoon sociaal vaardiger en weerbaarder wordt, daar heeft hij profijt van in de maatschappij. Daarin wordt sociale vaardigheid zeer gewaardeerd/verwacht en kun je daarin niet meekomen, dan lig je er al snel uit. Ook later in werk. En dat is geen "Victim Blaming" want dit is echt sowieso niet zijn schuld. Maar anderen veranderen kun je niet, wel jezelf. Dus het is een vorm van persoonlijke ontwikkeling die je dan aangaat, waardoor het leven ietsje makkelijker wordt.
donderdag 21 januari 2021 16:19
wat een boel aannames. dus mensen die vreemdgaan krijgen kinderen die buiten de groep vallen. heb je een bron?louti schreef: ↑21-01-2021 15:55Jeetje, ik heb je even geloept.
Je hebt jarenlang een minnaar gehad waar je zelfs seks mee had in hetzelfde huis terwijl de rest van je gezin en die van je minnaar op 1 oor lagen. Dat is over schrijf je en je vriendengroep daardoor ook minder.
Paar maand later schrijf je over het niet kunnen onderhouden van vriendschappen.
En dan vind je het vreemd dat je zoon misschien een buitenbeentje is? Wie weet wat hij allemaal van je escapades heeft meegekregen en mee rondloopt. Waardoor hij zich anders gedraagt en klasgenoten dat merken.
donderdag 21 januari 2021 16:19
De leeftijd doet er niet toe. "Niet echt een puber, nog wel jong."pluisje1978 schreef: ↑21-01-2021 15:22Hij is eigenlijk nog wel 'jong' en niet echt een 'echte' puber.
Zo komt hij nog vaak knuffelen met mij of dicht tegen mij aanzitten, of I love you mama zeggen...
Ik zou er meer werk van maken dan dat je nu doet.
Gelezen dat ik had moeten loepen..
donderdag 21 januari 2021 16:24
Naar? Doe niet zo sneeuwvlokkerig zeg. Als er iemand nou nooit naar reageert is het Pergamon wel.
Heb je on topic nog advies voor TO?
anoniem_397748 wijzigde dit bericht op 21-01-2021 16:25
6.00% gewijzigd
donderdag 21 januari 2021 16:26
Ik had vroeger 3 vriendinnen en de rest van de klas negeerden ons. Vonden we niks van. We vonden het niet leuk maar we vonden het ook niet erg. We hadden het gewoon leuk met zn drieën. En soms kwamen we dan in een situatie zoals jij omschrijft, dat je moet samenwerken met een andere klasgenoot, en dan voelde ik me wel even kwetsbaar ja. Maar dat was ik al gauw weer vergeten als ik weer gewoon bij mn vriendinnen was.
Ik denk dat zolang hij die goede vrienden heeft, er niet zoveel aan de hand zal zijn. Zij hebben elkaar, dikke kans dat het vriendschap voor het leven is.
Ze zullen misschien ook wel 'klitten' waardoor de rest van de klas hen misschien niet goed kent en daarom negeert en niet met ze samen wil werken?
Ik denk dat zolang hij die goede vrienden heeft, er niet zoveel aan de hand zal zijn. Zij hebben elkaar, dikke kans dat het vriendschap voor het leven is.
Ze zullen misschien ook wel 'klitten' waardoor de rest van de klas hen misschien niet goed kent en daarom negeert en niet met ze samen wil werken?
donderdag 21 januari 2021 16:52
Als je goed leest, lees je dat ik dat niet zeg. Maar dat zoon mogelijk hiervan wat heeft meegekregen en zodoende daardoor invloed op hem heeft.noorderlicht76 schreef: ↑21-01-2021 16:19wat een boel aannames. dus mensen die vreemdgaan krijgen kinderen die buiten de groep vallen. heb je een bron?
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
donderdag 21 januari 2021 17:06
Kennis van verschillende partners bij de moeder zullen zeker een invloed hebben op de zoon; maar beweer je nu echt dat zijn klasomgeving hierdoor op deze manier reageert, of dat hij dit uitlokt bij klasgenoten?
