Kinderen
alle pijlers
Zoontje net 4 en moeilijke start school
zaterdag 15 juni 2019 22:19
Moeilijk om een titel te vinden die de lading helemaal dekt.
Maar goed mijn zoontje zit sinds 2 weken in groep 1 en het gaat niet heel goed.
Inmiddels al 2 gesprekken gehad, ib'er er ook al bij betrokken.
Het komt er op neer dat het veel te veel prikkels zijn, concentreren niet gaat, keuzes maken niet lukt. En als het dus teveel wordt dan rent hij weg of raakt helemaal overstuur.
Ik was hier al bang voor, op het kdv ging het ook niet denderend. Daar ook al hulp in geroepen, maar dat duurde allemaal zo lang voordat het op gang was en 1 observatiemoment waarin het best ok ging en daarbij was het heel moeilijk om de vinger te leggen op wat niet goed ging.
Maar goed nu op school wederom problemen, en eigenlijk is het niet te doen voor de juf met hem erbij. Nu alleen ochtenden naar school (ben alleenstaand, dus zie dat maar te regelen, los van dat ik begrijp dat het beter is) en de ochtend klassenassistent er bij. Observatie al geweest...En ook al uitgesproken dat ze zich afvragen of hij op school kan blijven.
Ik heb nu eigenlijk niet een specifieke vraag, wil vooral van me afpraten en ervaringen horen.
Maar goed mijn zoontje zit sinds 2 weken in groep 1 en het gaat niet heel goed.
Inmiddels al 2 gesprekken gehad, ib'er er ook al bij betrokken.
Het komt er op neer dat het veel te veel prikkels zijn, concentreren niet gaat, keuzes maken niet lukt. En als het dus teveel wordt dan rent hij weg of raakt helemaal overstuur.
Ik was hier al bang voor, op het kdv ging het ook niet denderend. Daar ook al hulp in geroepen, maar dat duurde allemaal zo lang voordat het op gang was en 1 observatiemoment waarin het best ok ging en daarbij was het heel moeilijk om de vinger te leggen op wat niet goed ging.
Maar goed nu op school wederom problemen, en eigenlijk is het niet te doen voor de juf met hem erbij. Nu alleen ochtenden naar school (ben alleenstaand, dus zie dat maar te regelen, los van dat ik begrijp dat het beter is) en de ochtend klassenassistent er bij. Observatie al geweest...En ook al uitgesproken dat ze zich afvragen of hij op school kan blijven.
Ik heb nu eigenlijk niet een specifieke vraag, wil vooral van me afpraten en ervaringen horen.
zondag 16 juni 2019 13:25
Het is waar dat sommige kinderen beter op hun plek zijn op het speciaal onderwijs, maar zoals Andersom ook al aangaf kun je dat niet zomaar beslissen als ouder. Daarvoor heb je een indicatie nodig en daar gaat een heel traject aan vooraf waarbij bewezen moet worden dat het kind niet in het regulier onderwijs past. En dan moet er een plek gevonden worden.Cazandra schreef: ↑16-06-2019 09:38Cazandra schreef: ↑15-06-2019 22:40
Misschien is hij meer op zijn plek op speciaal onderwijs, in een rustiger omgeving waar meer een-op-een-aandacht kan worden geboden. In dat geval zou je wel snel procedures in gang moeten zetten om ervoor te zorgen dat hij na de zomervakantie daar kan beginnen. Daarvoor moet de basisschool waar je zoon nu op zit ook rapportages maken.
Mijn advies is goed in contact blijven met de school en snel de knoop doorhakken.
Ja, ik meen dit wel serieus. Sommige kinderen zijn nu eenmaal beter op hun plek op speciaal onderwijs. Als de zoon van TO zo'n jongen is, is het voor niemand goed om hem tegen wil en dank op regulier onderwijs te laten, zeker niet de jongen zelf. Dus die optie verdient zeker serieuze aandacht. Uiteraard kan ik dit niet beoordelen, maar uit TO's posts zijn er wel aanwijzingen dat dit misschien het geval kan zijn. Vooral omdat de school zelf dit zo duidelijk aangeeft. Het kan tegelijkertijd ook voor een moeder best even slikken zijn om je te realiseren dat regulier onderwijs (voorlopig) geen goede match is. Maar uiteindelijk is het in het belang van het kind om hem de beste omgeving te bieden voor zijn ontwikkeling. Daar zijn wel allerlei procedures voor nodig, die tijd kosten, dus je moet snel de knoop doorhakken, anders zit ze straks tot ver in het najaar met een lastige situatie.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 16 juni 2019 13:26
Ik kan, mag en wil daar verder niets over zeggen. Is tegen de regels van dit forum en zou ook te sturend kunnen zijn. Daarnaast is jouw kind een unieke persoonlijkheid die ik niet ken. Het gedrag wat je kind vertoont is wat mij betreft niet geheel te verklaren door de nieuwe situatie. Immers toonde hij hetzelfde gedrag ook op het KDV, waar ze hem uiteindelijk maar wat hebben laten aanmodderen.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid.
zondag 16 juni 2019 13:50
Het is gebruikelijk dat er een overdracht vindt vanuit het kdv naar de basisschool. Zou het zo kunnen zijn dat het beeld van jouw kind al gekleurd was op school door de overdracht? Tel daarbij op dat je zelf al zorgen hebt geuit tijdens het introgesprek en dat je kind dan idd wat afwijkend gedrag laat zien en hoppa dan heb je de poppen aan het dansen.
zondag 16 juni 2019 15:30
Schijnbaar is zijn gedrag zo extreem dat het nodig is. En niet vergeten dat het op het KDV ook al niet ging.poldervrouw schreef: ↑16-06-2019 12:54Jeetje. Mag een kind tegenwoordig niet meer wennen ? Net blauwe maandag op school en moet hij al van alleen kunnen. Stilzitten. Keuzes maken. Voor de meeste kinderen is het een enorme overgang hoor.
Ik snap die ib-er niet.
Ik zou kijken hoe het na de vakantie gaat.
Als ik alleen al kijk naar de groep 1 van mijn zoontje zitten daar ook kinderen die moeite hebben met wennen. Kindjes die alleen maar huilen, kindjes die helemaal niet praten, kindjes die zich gaan uitsloven uit onzekerheid etc etc. Juffen zijn dat allemaal wel gewend maar bij het zoontje van TO is het wel erg extreem.
En TO ik krijg het idee dat je het probleem kleiner probeert te maken dan het eigenlijk is. Je hebt van het KDV al verschillende signalen gehad, de school geeft signalen af en je zegt zelf dat je ook moeite hebt met zijn gedrag. Waarom dan niet zsm hulp zoeken? Want laten we eerlijk zijn, hij is 4 en er zijn nu eenmaal eisen waaraan een 4 jarige moet voldoen als hij naar school gaat en als hij daar niet aan voldoet kan je hem wel een koptelefoon opzetten en een time out plek geven en ga zo maar door maar wil je niet liever weten wat er met hem aan de hand is en hem op speciaal onderwijs hebben waar ze wel al die uitzonderingen voor kinderen maken?
En daarbij wordt de rest van de groep ( wat hier uit 35 kindjes bestaat) benadeeld doordat de juf constant alleen maar met je zoon bezig moet zijn. Daar zou ik als ouder zijnde van een klasgenootje ook niet blij mee zijn.
zondag 16 juni 2019 17:34
o.a dit stukSoumis schreef: ↑16-06-2019 00:08Ik vind het heel moeilijk om te bepalen wat hem triggert, ik denk de overvloed aan mogelijkheden, alles vindt hij leuk en interessant. Onverwachte bewegingen en geluiden leiden hem af.
Structuur heeft hij wel behoefte aan lijkt me.
En iets anders moeten, terwijl hij net iets doet wat hij leuk vindt is ook lastig, dus verandering.
Maar thuis moet ik ook zeggen dat ik heel vaak niet snap waarom hij boos wordt en helemaal uit zijn dak gaat.
Wel is hij vrij laat gaan praten en sinds een jaar kan hij zich echt pas goed verstaanbaar maken (loopt qua uitspraak nog wel achter). Soms denk ik dat vanuit daar ook een soort frustratie is gekomen. In gedrag uitdrukken omdat met taal nog niet lukte.
Bso gaat hij nu 3 weken heen, andere lokatie dan opvang, wel zelfde organisatie.
Kan daar nog niet goed een oordeel over geven, zij kijken ook al met een gekleurde bril door de verhalen van de opvang.
zondag 16 juni 2019 17:42
Sorry whatsinaname, maar waar lees jij dat ik het probleem kleiner maak?
Ik ben meegegaan in de zorgen van het kdv, heb alle aanvragen aan hulp gedaan om hem te observeren, ik kan er niks aan doen dat dat zo lang duurt.
Ook met school ga ik in gesprek, ik heb zelfs bij de intake gelijk al aangegeven dat ik het spannend vind. Ik ben meegegaan om hem ook gelijk te laten observeren op school, ik ga volgende week naar schoolarts.
Ik spreek uit dat ik snap dat zijn gedrag moeilijk is en op momenten ook niet te doen is in een klas van 30.
Ik bagatalliseer helemaal niks volgens mij. Maar meer dan dit kan ik niet doen.
Ja misschien naar de huisarts had ik eerder kunnen gaan, maar kdv en ik konden beiden onze vingers er niet op leggen wat het nu was. 2x een pedagoog geweest die ook beiden niet konden benoemen wat nu precies het probleem was. Dus eerder bij de huisarts had ik denk ook geen duidelijke hulpvraag neer kunnen leggen.
Ik heb volgens mij alles gedaan wat in mijn macht lag en ik werk aan alles mee.
Ik zeg hier zelfs dat ik er geen problemen mee zou hebben als hij naar het speciaal onderwijs zou gaan, omdat er dan hopelijk meer duidelijk wordt. En als dat anders ingevuld wordt, door hulp naast regulier onderwijs wil ik dat ook. Ik sta overal voor open en wijs niks af, dus waar jij leest dat ik het allemaal kleiner maak dan het is snap ik niet.
Ik ben meegegaan in de zorgen van het kdv, heb alle aanvragen aan hulp gedaan om hem te observeren, ik kan er niks aan doen dat dat zo lang duurt.
Ook met school ga ik in gesprek, ik heb zelfs bij de intake gelijk al aangegeven dat ik het spannend vind. Ik ben meegegaan om hem ook gelijk te laten observeren op school, ik ga volgende week naar schoolarts.
Ik spreek uit dat ik snap dat zijn gedrag moeilijk is en op momenten ook niet te doen is in een klas van 30.
Ik bagatalliseer helemaal niks volgens mij. Maar meer dan dit kan ik niet doen.
Ja misschien naar de huisarts had ik eerder kunnen gaan, maar kdv en ik konden beiden onze vingers er niet op leggen wat het nu was. 2x een pedagoog geweest die ook beiden niet konden benoemen wat nu precies het probleem was. Dus eerder bij de huisarts had ik denk ook geen duidelijke hulpvraag neer kunnen leggen.
Ik heb volgens mij alles gedaan wat in mijn macht lag en ik werk aan alles mee.
Ik zeg hier zelfs dat ik er geen problemen mee zou hebben als hij naar het speciaal onderwijs zou gaan, omdat er dan hopelijk meer duidelijk wordt. En als dat anders ingevuld wordt, door hulp naast regulier onderwijs wil ik dat ook. Ik sta overal voor open en wijs niks af, dus waar jij leest dat ik het allemaal kleiner maak dan het is snap ik niet.
zondag 16 juni 2019 17:46
Ik denk dat je heel goed reageert op het hele gebeuren. Lijkt me erg lastig om dit te hebben.
Kan me idd voorstellen dat juf niet elke keer de klas uit kan rennen.
Vind ook wel dat binnen 2 weken dit al snel is. Zou zonde zijn als hij t wel aankan en straks op speciaal onderwijs zit.
Mischien met de kinderpsycholoog kijken waarom hij zo reageert? Mischien dat met bepaalde handvaten kind wel enorm opbloeit.. hij is nu nog niet leerplichtig.
Kan me idd voorstellen dat juf niet elke keer de klas uit kan rennen.
Vind ook wel dat binnen 2 weken dit al snel is. Zou zonde zijn als hij t wel aankan en straks op speciaal onderwijs zit.
Mischien met de kinderpsycholoog kijken waarom hij zo reageert? Mischien dat met bepaalde handvaten kind wel enorm opbloeit.. hij is nu nog niet leerplichtig.
zondag 16 juni 2019 20:19
Dan kan hij altijd weer terugstromen naar regulier onderwijs. Dat gebeurt best vaak, vooral bij cluster 2 onderwijs, dat kinderen na een of twee jaar weer instromen op regulier onderwijs. Maar vlak ook niet uit wat voor knauw het zelfvertrouwen van een kind kan krijgen als hij het niet redt op regulier onderwijs. Heel eerlijk gezegd zal het verstoren van de klas hem niet bepaald populair maken bij de andere leerlingen.staafmixer schreef: ↑16-06-2019 17:46
Vind ook wel dat binnen 2 weken dit al snel is. Zou zonde zijn als hij t wel aankan en straks op speciaal onderwijs zit.
zondag 16 juni 2019 22:57
Dit idd. Het verhaal van TO komt me erg bekend voor, heb in mijn omgeving ook zo'n jongetje die dit gedrag vertoont, en zichzelf erg in de weg zit. Wegrennen uit de klas, alle aandacht opeisen, andere kinderen irriteren, woedeaanvallen.... en tegelijk ook aanhankelijk en gevoelig. Ouders zitten er bovenop maar overal was de boodschap dat kind nog te jong was voor echte diagnoses. Ondertussen kregen ouders, juf en kind zelf wel handvaten/begeleiding om met het gedrag om te gaan. Inmiddels is hij 6 en zitten ze in een uitgebreid traject, en wordt er toch gesproken over een stoornis in t autistisch spectrum. Niet gezegd dat dit bij to ook is, maar als je je als moeder zorgen maakt, is dat meestal terecht. Dit klinkt niet als gewoon wengedrag, omdat t ook eigenlijk al langer speelt. Ik vind t goed dat je aan de bel trekt, en zou proberen toch hulp van buitenaf te krijgen om het voor iedereen draaglijk te maken. Sterktestaafmixer schreef: ↑16-06-2019 17:46Ik denk dat je heel goed reageert op het hele gebeuren. Lijkt me erg lastig om dit te hebben.
Kan me idd voorstellen dat juf niet elke keer de klas uit kan rennen.
Vind ook wel dat binnen 2 weken dit al snel is. Zou zonde zijn als hij t wel aankan en straks op speciaal onderwijs zit.
Mischien met de kinderpsycholoog kijken waarom hij zo reageert? Mischien dat met bepaalde handvaten kind wel enorm opbloeit.. hij is nu nog niet leerplichtig.
maandag 17 juni 2019 07:48
maandag 17 juni 2019 07:55
Anderen ook bedankt voor het meedenken.
Het klopt dat het niet allemaal uit de lucht komt vallen de afgelopen 2 weken. Tuurlijk had ik goede hoop dat hij school zo leuk zou vinden en zoveel uitdaging dat er meer rust zou komen. Ja leuk vindt hij het zeker en ook uitdagend, maar dus ook teveel en het geeft juist onrust. Ook wel weer logisch, maar als moeder heb je toch hoop dat hij gelijk zijn plekje vindt en zo ging het wel met de oudste.
Nieuwe week weer voor de boeg met 4 ochtenden, 1 ochtend sportdag dus die hou ik hem sowieso thuis en 1 ochtend ook afspraak bij schoolarts, dus die is korter.
Ondertussen ook proberen te werken, wat lastig gaat merk ik. Lastige is ook dat ik hier pas een half jaar werk. Ben een beetje zoekende of ik alles moet uitspreken daar of het nog even op zijn beloop moet laten.
Het klopt dat het niet allemaal uit de lucht komt vallen de afgelopen 2 weken. Tuurlijk had ik goede hoop dat hij school zo leuk zou vinden en zoveel uitdaging dat er meer rust zou komen. Ja leuk vindt hij het zeker en ook uitdagend, maar dus ook teveel en het geeft juist onrust. Ook wel weer logisch, maar als moeder heb je toch hoop dat hij gelijk zijn plekje vindt en zo ging het wel met de oudste.
Nieuwe week weer voor de boeg met 4 ochtenden, 1 ochtend sportdag dus die hou ik hem sowieso thuis en 1 ochtend ook afspraak bij schoolarts, dus die is korter.
Ondertussen ook proberen te werken, wat lastig gaat merk ik. Lastige is ook dat ik hier pas een half jaar werk. Ben een beetje zoekende of ik alles moet uitspreken daar of het nog even op zijn beloop moet laten.
maandag 17 juni 2019 09:32
[quote=Soumis post_id=30057156 time=1560750951 user_id=3242
Ondertussen ook proberen te werken, wat lastig gaat merk ik. Lastige is ook dat ik hier pas een half jaar werk. Ben een beetje zoekende of ik alles moet uitspreken daar of het nog even op zijn beloop moet laten.
[/quote]
ik zou het vertellen. Mijn ervaring is dat mensen het begrijpen of soms herkennen. Iedereen heeft privé wel eens wat.
Ook weet je omgeving dan waarom je wat afwezig kunt zijn
stekte
Ondertussen ook proberen te werken, wat lastig gaat merk ik. Lastige is ook dat ik hier pas een half jaar werk. Ben een beetje zoekende of ik alles moet uitspreken daar of het nog even op zijn beloop moet laten.
[/quote]
ik zou het vertellen. Mijn ervaring is dat mensen het begrijpen of soms herkennen. Iedereen heeft privé wel eens wat.
Ook weet je omgeving dan waarom je wat afwezig kunt zijn
stekte
maandag 17 juni 2019 09:47
Ik zou er over praten. Pratende mensen zijn te helpen. Je baas weet dan ook wat er speelt en kan je wellicht helpen met andere werktijden, bijzonder of zorgverlof, ander werk wat thuis te doen is of minder van je vraagt. Ook kennen mensen in jouw omgeving jou en je situatie beter dan wij op een forum. Dus praat met collega's, vriendinnen of andere moeders in je omgeving maar vooral met de huisarts. De schoolarts is leuk, maar de huisarts kan ook jou helpen dat het jou niet boven de kop groeit en jou en je kind doorverwijzen naar instanties voor onderzoek, advies en begeleiding. Er wordt nu op dit forum gesproken van tos en cluster 2. Maar dat is een aanname op basis van wat je schrijft, het kan ook iets totaal anders zijn waar een andere aanpak voor nodig is. Hoe goedbedoeld ook, we weten het hier geen van allen. Als je je echt zorgen maakt en inschat dat het niet een kwestie van wennen is dan moet je daar mee aan de gang en dat kan via de huisarts. Hou zelf de regie, ook richting school, schoolarts en andere instanties.
maandag 17 juni 2019 12:11
Jawel hoor, dat kan best.
je kunt je kind niet aanmelden, maar je kunt zeker een verkennend gesprek en rondleiding regelen. Dat wil voor ouders nog wel eens verheldering brengen.
maandag 17 juni 2019 13:47
Van wat je schrijft herken ik wel wat bij hooggevoelig en strong wiled. https://gevoeligheidgrootbrengen.nl/
Wij hebben bij de jongste ook veel moeilijkheden gehad, veel driftbuien, tot schoppen en slaan aan toe. Hij liet het gedrag alleen niet op school zien, maar nu ik hier meer over gelezen heb gaat het wel een stuk makkelijker.
Zelf heb ik het boek van Janneke van Olphen, het hooggevoelige kind met een sterke wil, gelezen en ik ben nu bezig in temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld. Ik heb ze beiden van de bieb geleend.
Hier hebben we ook veel baat bij speltherapie. Bij ons wordt dat vergoed via de gemeente, maar kan ook via de aanvullende zorgverzekering.
Wij hebben bij de jongste ook veel moeilijkheden gehad, veel driftbuien, tot schoppen en slaan aan toe. Hij liet het gedrag alleen niet op school zien, maar nu ik hier meer over gelezen heb gaat het wel een stuk makkelijker.
Zelf heb ik het boek van Janneke van Olphen, het hooggevoelige kind met een sterke wil, gelezen en ik ben nu bezig in temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld. Ik heb ze beiden van de bieb geleend.
Hier hebben we ook veel baat bij speltherapie. Bij ons wordt dat vergoed via de gemeente, maar kan ook via de aanvullende zorgverzekering.
maandag 17 juni 2019 15:06
Ik herken deels dingen die je zegt van onze dochter destijds, maar haar gedrag kwam er voornamelijk thuis uit, ná school.
Eind groep 1 trok de juf aan de bel. Onze dochter vroeg wel erg veel aandacht: niet negatief, maar door continue maar gehoord en gezien te willen worden door de juf. Meisje had een aandachtsspanne van niets, was heel alert en niets ontging haar.
Van kleins af aan hadden wij zelf ook al op meerdere vlakken moeite met haar.
Uiteindelijk zijn we via de huisarts bij een instantie terecht gekomen en is zij uitgebreid onderzocht door een kinderarts en -psycholoog. Vooraf waarschuwden zij dat ze ivm haar leeftijd waarschijnlijk nog geen sluitende diagnose konden geven omdat het brein nog volop in ontwikkeling is in die leeftijd, maar na vele onderzoeken bleek dus toch dat ze onomstotelijk ADHD heeft. Voor ons geen enkel probleem, maar het gaf ons wel de mogelijkheid om er beter mee om te leren gaan en dingen aan te passen.
Zo bleek het dat zij een enorme behoefte had aan structuur en ik lees ook dat jouw zoontje dat heeft.
Wij zijn een soort van programma gaan bedenken over hoe de dagen bij ons verliepen: de ochtenden en avonden volgens een vaste planning. We kochten een planbord met magneten, waardoor het voor haar gevisualiseerd werd. 's avonds voor het slapengaan kleding voor de volgende dag uitzoeken zodat je die discussie s morgens niet hebt. Wakker worden, wassen/aankleden, ontbijten, tandenpoetsen haren kammen, jas aan en naar school (en dan minder gejaagd dan hier beschreven uiteraard) en ook de avonden goed gepland. Dat werkt tot op de dag van vandaag zeer goed; zij is nu ruim 8.
Verrassingen waren voor haar ook de hel op aarde. Dacht je er goed aan te doen om ze mee te nemen naar een speelparadijs, trapte zij de auto kort en klein.
Ik heb uiteraard geen flauw idee van hoe jouw dagen zijn ingedeeld en of je een duidelijke structuur hebt, maar ik zou je aanraden om het eens te proberen. Structuur kan sowieso nooit kwaad.
Onze ervaringen met het CB en alles wat daar aan vast hangt waren ook niet heel positief. Zij had volgens hen gewoon een pittig karakter en het zou wel goedkomen. Toen ik hen belde met de mededelingen dat de juf aan de bel getrokken had vonden ze ook dat het niet neigde naar ADHD en toen hebben ze ons laten zwemmen.
Ik weet niet in welke regio je woont, maar ik kan je wel de naam van de instantie geven waar wij met ons meisje gelopen hebben destijds. Laat maar even weten of je daar behoefte aan hebt.
Eind groep 1 trok de juf aan de bel. Onze dochter vroeg wel erg veel aandacht: niet negatief, maar door continue maar gehoord en gezien te willen worden door de juf. Meisje had een aandachtsspanne van niets, was heel alert en niets ontging haar.
Van kleins af aan hadden wij zelf ook al op meerdere vlakken moeite met haar.
Uiteindelijk zijn we via de huisarts bij een instantie terecht gekomen en is zij uitgebreid onderzocht door een kinderarts en -psycholoog. Vooraf waarschuwden zij dat ze ivm haar leeftijd waarschijnlijk nog geen sluitende diagnose konden geven omdat het brein nog volop in ontwikkeling is in die leeftijd, maar na vele onderzoeken bleek dus toch dat ze onomstotelijk ADHD heeft. Voor ons geen enkel probleem, maar het gaf ons wel de mogelijkheid om er beter mee om te leren gaan en dingen aan te passen.
Zo bleek het dat zij een enorme behoefte had aan structuur en ik lees ook dat jouw zoontje dat heeft.
Wij zijn een soort van programma gaan bedenken over hoe de dagen bij ons verliepen: de ochtenden en avonden volgens een vaste planning. We kochten een planbord met magneten, waardoor het voor haar gevisualiseerd werd. 's avonds voor het slapengaan kleding voor de volgende dag uitzoeken zodat je die discussie s morgens niet hebt. Wakker worden, wassen/aankleden, ontbijten, tandenpoetsen haren kammen, jas aan en naar school (en dan minder gejaagd dan hier beschreven uiteraard) en ook de avonden goed gepland. Dat werkt tot op de dag van vandaag zeer goed; zij is nu ruim 8.
Verrassingen waren voor haar ook de hel op aarde. Dacht je er goed aan te doen om ze mee te nemen naar een speelparadijs, trapte zij de auto kort en klein.
Ik heb uiteraard geen flauw idee van hoe jouw dagen zijn ingedeeld en of je een duidelijke structuur hebt, maar ik zou je aanraden om het eens te proberen. Structuur kan sowieso nooit kwaad.
Onze ervaringen met het CB en alles wat daar aan vast hangt waren ook niet heel positief. Zij had volgens hen gewoon een pittig karakter en het zou wel goedkomen. Toen ik hen belde met de mededelingen dat de juf aan de bel getrokken had vonden ze ook dat het niet neigde naar ADHD en toen hebben ze ons laten zwemmen.
Ik weet niet in welke regio je woont, maar ik kan je wel de naam van de instantie geven waar wij met ons meisje gelopen hebben destijds. Laat maar even weten of je daar behoefte aan hebt.
maandag 17 juni 2019 17:27
maandag 17 juni 2019 17:38
Helaas laat mijn kind het dus wel op school zien en nog meer dan thuis. 
Als het nodig is ga ik zeker langs de huisarts, zie daar nu verschillende positieve ervaring mee. Maar wil toch eerst de afspraken van deze week afwachten (schoolarts en weer gesprek met ib'er), anders gaat er echt teveel langs elkaar heen lopen.
Ga het morgen ook op mijn werk bespreken, want het wordt echt teveel. Ben ook een beetje bang dat school gaat zeggen dat het helemaal niet meer gaat, onderbuikgevoel, dus niet op iets specifieks gebaseerd.
Ohja frikandel speciaal ik woon in de randstad (centraal).
Als het nodig is ga ik zeker langs de huisarts, zie daar nu verschillende positieve ervaring mee. Maar wil toch eerst de afspraken van deze week afwachten (schoolarts en weer gesprek met ib'er), anders gaat er echt teveel langs elkaar heen lopen.
Ga het morgen ook op mijn werk bespreken, want het wordt echt teveel. Ben ook een beetje bang dat school gaat zeggen dat het helemaal niet meer gaat, onderbuikgevoel, dus niet op iets specifieks gebaseerd.
Ohja frikandel speciaal ik woon in de randstad (centraal).
maandag 17 juni 2019 18:31
Dat zou je ook positief kunnen opvatten: dan kunnen ook psychologen het gedrag zien en duiden. Misschien is er wel helemaal niet zoveel aan de hand, maar als er wel ‘iets’ is dan kan er ook gemakkelijker gediagnostiseerd worden.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
maandag 17 juni 2019 22:59
Soumis schreef: ↑17-06-2019 07:55Anderen ook bedankt voor het meedenken.
Het klopt dat het niet allemaal uit de lucht komt vallen de afgelopen 2 weken. Tuurlijk had ik goede hoop dat hij school zo leuk zou vinden en zoveel uitdaging dat er meer rust zou komen. Ja leuk vindt hij het zeker en ook uitdagend, maar dus ook teveel en het geeft juist onrust. Ook wel weer logisch, maar als moeder heb je toch hoop dat hij gelijk zijn plekje vindt en zo ging het wel met de oudste.
Nieuwe week weer voor de boeg met 4 ochtenden, 1 ochtend sportdag dus die hou ik hem sowieso thuis en 1 ochtend ook afspraak bij schoolarts, dus die is korter.
Ondertussen ook proberen te werken, wat lastig gaat merk ik. Lastige is ook dat ik hier pas een half jaar werk. Ben een beetje zoekende of ik alles moet uitspreken daar of het nog even op zijn beloop moet laten.
lastig zeker ook bij een nieuwe baan waar doe je goed aan, je baan is ook belangrijk en tuurlijk hoop je dat je kind gewoon lekker mee kan draaien in de klas..Mijn oudste ging wel goed door de lagere school heen, maar liep vast in het middelbaar onderwijs. Kreeg geen medewerking van school, en heb oudste uiteindelijk zelf laten testen. Herken dus je machteloos heid en het "zoeken" naar hulp en handvaten.
En als je er zoals jij in de praktijk er alleen voorstaat met net een scheiding achter je kiezen valt het niet mee..
christiana wijzigde dit bericht op 18-06-2019 19:03
0.28% gewijzigd
