Kinderen
alle pijlers
Zorg alleen voor kinderen, waar ligt de grens
woensdag 26 december 2018 23:11
Hallo,
Ik ben een 36 jarige alleenstaande vader van twee kinderen van 6 en 7 die op is. Ik vind het moeilijk om te blijven doen dat het goed gaat maar het gaat niet goed?
Ik ben bang, alleen en weet ook niet alles. Enige optie is wegbrengen naar mijn ex, omdat ik ze verder nergens kan brengen, maar dan ben ik ze kwijt en ik hou mega van ze, maar ben op.... iemand tips?
Ik ben een 36 jarige alleenstaande vader van twee kinderen van 6 en 7 die op is. Ik vind het moeilijk om te blijven doen dat het goed gaat maar het gaat niet goed?
Ik ben bang, alleen en weet ook niet alles. Enige optie is wegbrengen naar mijn ex, omdat ik ze verder nergens kan brengen, maar dan ben ik ze kwijt en ik hou mega van ze, maar ben op.... iemand tips?
anoniem_380599 wijzigde dit bericht op 27-12-2018 12:54
7.14% gewijzigd
donderdag 27 december 2018 20:12
Ik heb al hulp in de zin van therapieLucifer2018 schreef: ↑27-12-2018 15:00Blijkbaar lukt het je niet, schakel je ex in en doe wat goed is voor de kinderen. Ze hebben niks aan een vader die elk moment kan instorten.
En ga zelf asap hulp vragen.
donderdag 27 december 2018 20:13
bluebirdie schreef: ↑27-12-2018 15:21Onnodige rotopmerking en moeders vinden het in hun eentje vaak ook zwaar
Ik hoor toch nooit een alleenstaande moeder opperen dat ze de kinderen dan maar tijdelijk niet moet zien....
TO klinkt onvolwassen en als iemand met wat psychische bagage. Denkt zwart-wit, alles of niets, heeft het niet zwaar maar is óp. Ziet geen nuance tussen zijn kinderen de hele week hebben of ze ‘kwijtraken’.
Ik weet niet hoor, misschien moet TO even tijdelijk de omgangsregeling iets anders inrichten met ex en wat hulp zoeken voor zichzelf.
donderdag 27 december 2018 20:14
Echt onzin. Er wordt niet voor niets gezegd:”Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.”
TO, wat zegt je therapeut?
donderdag 27 december 2018 20:14
Jij snapt het! En waarschijnlijk zal het ook een kwestie zijn van door gaan. Hoop het! ThanksTheamuts schreef: ↑27-12-2018 15:01Zo te lezen doe je het allemaal prima hoor, dus laat gaan die angst! (Maar ik snap het wel, als alleenstaande moeder heb ik een hoop commentaar gehad. Het mooiste compliment is als je kinderen eenmaal volwassen zijn en ze zelf aangeven dat je ze goed hebt opgevoed.)
donderdag 27 december 2018 20:15
Klopt, maar zal ik eerlijk moeten zijn dat het even wat minder gaat en daar heb ik mee geleerd en vind ik moeilijkLucifer2018 schreef: ↑27-12-2018 15:01En het hoeft niet meteen helemaal te zijn? Andere verdeling tijdelijk kan je toch op zijn minst proberen?
donderdag 27 december 2018 20:18
Aanstellen zit je naar mijn idee in de slachtofferrol en dat zit ik zeker niet. Ik maak er iedere dag wat van maar loop tegen veel negatieve gedachten aan. Meer nietMeerDanZat schreef: ↑27-12-2018 16:14elke ouder heeft momenten waarop hij of zij het zwaar heeft. Als jij echt niet capabel genoeg bent als vader dan zou ik inderdaad de zorg aan moeder overdragen. Je wilt niet dat de kinderen hier de dupe van worden. Stel je je niet gewoon heel erg aan ?
donderdag 27 december 2018 20:24
Je hebt het helemaal goed: angst en heb dat al langer alleen verdoofde ik toen nog. Ik heb trainingen en cursussen gedaan maar krijtg de controlle gewoon niet goed.Hertjehertje schreef: ↑27-12-2018 17:05Wat ik zo lees, dan heb je vooral last van angst om het niet goed te doen. Daar word je bijna door verlamd.
Of heb ik het mis?
Als ik het goed heb, dan adviseer ik je om daar psychische hulp bij te krijgen.
Je bent verslaafd geweest. De verslaving heeft vaak een oorzaak in het psychische. Gebruikte je om dezelfde angst die je omschrijft te dempen?
En, heel goed dat je een pas op de plaats maakt en toegeeft dat het even niet lukt. Dat is een copingmechanisme waarvan ik me kan voorstellen dat je die niet eerder had.
Ga eens praten bij de huisarts/praktijkondersteuner. Die kan met je meedenken. Waar de oorzaak zit en waar jij behoefte aan hebt om het wél te doen zonder angst. Want dat gun ik je.
De angst om de kinderen kwijt te raken is vooral groot.
Mijn coping was inderdaad verdoven, vandaar dat nu alles binnenkomt ik het soms niet weet, dat is toch niet raar Of meteen slecht voor de kinderen?
Als je bij instanties verkeerde dingen zegt ben ik bang dat ze gaan beslissen dat ik niet goed zou zijn. Heb dit al meegemaakt waar ik positief uit kwam maar vertrouw gewoon instanties veel minder goed mbt mijn kinderen. Moeders is immers gezond en ik (nog) niet...
donderdag 27 december 2018 20:33
Mocht ik kiezen tijdelijk de kinderen niet te zien is dat meer mijn verantwoordelijkheid nemen en in het belang van de kinderen.Koffiekop1 schreef: ↑27-12-2018 20:13Ik hoor toch nooit een alleenstaande moeder opperen dat ze de kinderen dan maar tijdelijk niet moet zien....
TO klinkt onvolwassen en als iemand met wat psychische bagage. Denkt zwart-wit, alles of niets, heeft het niet zwaar maar is óp. Ziet geen nuance tussen zijn kinderen de hele week hebben of ze ‘kwijtraken’.
Ik weet niet hoor, misschien moet TO even tijdelijk de omgangsregeling iets anders inrichten met ex en wat hulp zoeken voor zichzelf.
Ik heb psychische bagage ja, maar wil dat zeggen als ik daar aan werk dat ik tijdelijk de kids maar niet moet zien? Ook al heb ik dingen in het verleden niet goed gedaan en mijn verantwoordelijkheid op sommige vlakken heb laten liggen, wil niet zeggen dat ik daardoor onvolwassen ben. Ik lever nu een hoop in, maar doe dat met liefde als vader en wil daarom ook niet 'klagen' maar ik weet ook niet alles en kan me niet voorstellen dat ik de enige ben.
Je kan veel zeggen maar ik ben wel een vader die zijn kinderen niet laat zitten of er voor weg loopt.
donderdag 27 december 2018 20:44
Alfa34 schreef: ↑27-12-2018 20:33Mocht ik kiezen tijdelijk de kinderen niet te zien is dat meer mijn verantwoordelijkheid nemen en in het belang van de kinderen.
Oh ja?
Ik heb psychische bagage ja, maar wil dat zeggen als ik daar aan werk dat ik tijdelijk de kids maar niet moet zien?
Nee. Dat zeg jij alleen.
Ook al heb ik dingen in het verleden niet goed gedaan en mijn verantwoordelijkheid op sommige vlakken heb laten liggen, wil niet zeggen dat ik daardoor onvolwassen ben.
Je klinkt emotioneel onvolwassen door je zwart-wit denken. Waarom zou je de kinderen kwijtraken? Het lijkt alles of niets in jouw hoofd.
Ik lever nu een hoop in, maar doe dat met liefde als vader en wil daarom ook niet 'klagen' maar ik weet ook niet alles en kan me niet voorstellen dat ik de enige ben.
Je kan veel zeggen maar ik ben wel een vader die zijn kinderen niet laat zitten of er voor weg loopt.
Je zegt dat je ze misschien een tijd niet wil zien. Dat is weglopen. Je kan ook 1 x per week met ze naar de dierentuin en gaan eten ofzo. Middenweg.
donderdag 27 december 2018 20:45
Waarom kan je je kinderen dan niet zien? Maak je van alles zo’n drama?Alfa34 schreef: ↑27-12-2018 20:33Mocht ik kiezen tijdelijk de kinderen niet te zien is dat meer mijn verantwoordelijkheid nemen en in het belang van de kinderen.
Ik heb psychische bagage ja, maar wil dat zeggen als ik daar aan werk dat ik tijdelijk de kids maar niet moet zien? Ook al heb ik dingen in het verleden niet goed gedaan en mijn verantwoordelijkheid op sommige vlakken heb laten liggen, wil niet zeggen dat ik daardoor onvolwassen ben. Ik lever nu een hoop in, maar doe dat met liefde als vader en wil daarom ook niet 'klagen' maar ik weet ook niet alles en kan me niet voorstellen dat ik de enige ben.
Je kan veel zeggen maar ik ben wel een vader die zijn kinderen niet laat zitten of er voor weg loopt.
donderdag 27 december 2018 20:49
Laten we nou niet doen alsof dat nou zoiets bijzonders of prijzenswaardigs is om als vader te doen; het lijkt me niet meer dan normaal om niet weg te lopen van je kinderen/de verantwoordelijkheid en de zorgtaken. Het zijn immers ook voor de helft jouw kinderen en jij bent net zo goed de ouder als de moeder.
Verder hoop ik dat je dit samen met de moeder van je kinderen kan oppakken. Wellicht een tijdelijke andere verdeling van de zorgtaken?
donderdag 27 december 2018 20:50
Ik snap de link niet met je kinderen een tijdje niet zien. Je kan het ook anders verdelen als je het te zwaar vindt zoals het nu gaat.
Maar je kinderen zijn niet iets optioneels he. Die heb je, dus daar ben je verantwoordelijk voor. En ze helemaal niet zien een poosje is wel een hele bijzondere oplossing die zeker niet de eerste logische is.
Maar je kinderen zijn niet iets optioneels he. Die heb je, dus daar ben je verantwoordelijk voor. En ze helemaal niet zien een poosje is wel een hele bijzondere oplossing die zeker niet de eerste logische is.
donderdag 27 december 2018 21:42
We hebben echt wel gekeken naar andere manier van verdelen alleen, zitten beide met werk en willen niet te veel wisselmomenten.
Dus is voor mij met de structuur iedere dag van school het prettig door de weeks en kan mijn ex werken en ik het weekend en tussendoor.
En niet meer zien is wellicht zwart wit denken van mij. Dan wel dan niet is ook niet goed voor de kids dacht ik. Er zijn misschien tussenwegen die ik eerder niet zag, door het verkeerde denken.
Dus is voor mij met de structuur iedere dag van school het prettig door de weeks en kan mijn ex werken en ik het weekend en tussendoor.
En niet meer zien is wellicht zwart wit denken van mij. Dan wel dan niet is ook niet goed voor de kids dacht ik. Er zijn misschien tussenwegen die ik eerder niet zag, door het verkeerde denken.
donderdag 27 december 2018 21:50
Je bent echt een sukkel van een ouder als je denkt "goh een poosje mn kinderen niet zien is de oplossing"
donderdag 27 december 2018 22:09
COtweepuntnul schreef: ↑27-12-2018 22:07Ik ben ook nog nooit weggelopen. En mn man ook niet. Waar kan ik mn lintje krijgen?
donderdag 27 december 2018 22:21
