Kinderen
alle pijlers
Zorgen om erg gevoelige zoon.
donderdag 25 juni 2020 10:58
Hm, de topictitel is niet heel helder maar hoop duidelijk genoeg.
Mijn ex en ik maken ons zorgen om onze zoon van 7 jaar.
Sinds zijn peutertijd merken we dat hij een gevoelig kind is. Gevoelig in die zin dat hij enorm vatbaar is voor andermans emoties, hij bekijkt dingen op een haast volwassen manier.
Afgelopen jaar was een heftige, zijn vader en ik zijn onlangs gescheiden, er is geen contact meer met mijn ouders, zeer spaarzaam contact met de familie van mijn ex en we hebben te maken gehad met Veilig Thuis (door toedoen van mijn ouders).
De contactpersoon die we daar hadden was een geweldig lieve vrouw waar onze zoon enorm veel aan verteld heeft.
Hij gaf aan dat hij kleuren om mensen heen ziet, bijv dat hij het weet als zijn vader en ik ruzie hadden terwijl hij niet thuis was ('Ze maken geen ruzie waar ik bij ben, als ik er ben doen ze heel normaal maar ik zie dan donkere kleuren om hen heen, ze doen dan alsof ze aardig doen tegen elkaar maar dat is allemaal nep').
Hij gaf ook aan dat hij school maar saai vind, hij pakt dingen heel snel op en vind het dan maar lastig om mee te doen met de rest terwijl hij dingen al goed weet.
Dankzij VT is dit door school enorm goed opgepakt en is er gelijk ingesprongen op zijn probleem, door hem stof aan te bieden op zijn niveau.
De reden dat hij daar nooit eerder over begon is omdat hij niet anders wilde zijn.
'De andere kinderen begrijpen toch niet dat ik al wat ouder ben in mijn hoofd en ze zien die kleuren ook niet'.
Hij wil niet opvallen in de massa.
Zijn juffen omschrijven hem als zacht, op de achtergrond en heel slim.
Maar hij is niet iemand die steeds zijn vinger opsteekt als hij antwoorden al weet. Want dan val je op..
Het ging goed, ook tussen zijn vader en mij.
Een hele prettige scheiding en verhuizing (van mij) gehad waarin we veel gesprekken met hem hadden en hem lieten praten over zijn gevoel.
We zien elkaar elke dag.
Toen kwam helaas de hele Corona toestand waardoor school natuurlijk plat lag en het thuisonderwijs algemeen werd.
Respect voor school hoe ze alsnog enorm hun best hebben gedaan onze zoon zo goed mogelijk te prikkelen.
Maar het is toch anders.
Hij geeft nu ook aan dat hij het allemaal enorm saai vind, we moedigen hem aan door te zeggen dat hij na de vakantie naar groep 4 gaat en dat de juf dan gaat kijken wat hij nodig heeft om voldoende geprikkeld te worden.
Ik heb het gevoel dat dat ook wel goed gaat komen. De school is enorm actief en behulpzaam.
Met andere kinderen omgaan is nu helaas een beetje een ding geworden.
Helaas zitten er maar een paar jongens in zijn klas waarvan 1 jongen zijn beste vriend was.
Ze speelden veel samen, op school en ook bij ons thuis.
We zagen wel dat beide jongens anders zijn.
De laatste maanden is er elke keer gedonder. Zijn vriendje is enorm competitief, als mijn zoon iets heeft of doet springt zijn vriend op om te zeggen dat hij daar zelf beter in is.
Hij begint mijn zoon af te kraken met dingen die voor hem heel belangrijk zijn, op het kleinerende af.
Mijn zoon vind dat maar niks want die zegt heel simpel 'Het is niet erg dat jij dat beter kan, ik kan andere dingen weer beter'.
Maar steeds dat gekat en gevit is niet leuk.
We hebben al met zoon besproken dat hij ook met andere kinderen kan spelen, een beetje afstand gehouden door speelafspraakjes wat af te houden (ook vanwege Corona).
Mijn zoon gaf eerder deze week aan dat hij geen vrienden meer is met dat andere jongetje. 'We kunnen nog wel spelen maar hij is geen vriend meer, hij doet alleen maar pesterig en jaloers'.
Hetzelfde heeft hij op school gezegd en gelijk de zware woorden 'Ik heb geen vrienden'. gebruikt.
Ik heb hier een gesprek met juf over gehad die heel fijn naar me toe kwam omdat het haar zo geraakt had.
Mijn zoon ziet vriendschap absoluut niet op een luchtige kinder manier, vandaag is Piet je vriend en morgen Truus.
Terwijl zijn leeftijdsgenoten dat (natuurlijk) wel zo zien en heel los en makkelijk omgaan met omgang met elkaar.
Het kwetst hem, hij heeft al het gevoel dat hij anders is, gelukkig weet hij dat wij hem begrijpen en voor hem open staan, maar natuurlijk wil je als je 7 bent ook gewoon vriendjes hebben en leuk met leeftijdsgenootjes spelen.
Hij ziet een vriend als iemand waar je dingen aan kan vertellen, iemand die je begrijpt en je niet kleineert, iemand die je kan vertrouwen.
Dat je niet met iedereen vrienden kan en hoeft te zijn snapt hij, maar dat degene die hij zo hoog had zitten toch 'geen echte vriend is' raakt hem.
Ik wil zo graag dat hij zich niet zo onbegrepen voelt, zich losser kan opstellen ook al snap ik precies hoe hij zich voelt (zo zijn zijn vader en ik namelijk ook, vooral als het om vriendschappen gaat).
Hij is pas 7 en dat onbezorgde gun ik hem zo.
Ik wil niet dat hij zich nu al 'anders' voelt, dat hij teleurgesteld raakt in mensen (leeftijdsgenootjes), want hij is nog zo jong.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden.
Ik vroeg me af of er ouders zijn die dit herkennen bij hun kind of anderzijds advies hebben hoe hier mee om te gaan. Hij hoeft niet te veranderen, ik bewonder zijn lieve karakter maar leren omgaan dat andere mensen niet zo zijn is niet zo simpel..
Mijn ex en ik maken ons zorgen om onze zoon van 7 jaar.
Sinds zijn peutertijd merken we dat hij een gevoelig kind is. Gevoelig in die zin dat hij enorm vatbaar is voor andermans emoties, hij bekijkt dingen op een haast volwassen manier.
Afgelopen jaar was een heftige, zijn vader en ik zijn onlangs gescheiden, er is geen contact meer met mijn ouders, zeer spaarzaam contact met de familie van mijn ex en we hebben te maken gehad met Veilig Thuis (door toedoen van mijn ouders).
De contactpersoon die we daar hadden was een geweldig lieve vrouw waar onze zoon enorm veel aan verteld heeft.
Hij gaf aan dat hij kleuren om mensen heen ziet, bijv dat hij het weet als zijn vader en ik ruzie hadden terwijl hij niet thuis was ('Ze maken geen ruzie waar ik bij ben, als ik er ben doen ze heel normaal maar ik zie dan donkere kleuren om hen heen, ze doen dan alsof ze aardig doen tegen elkaar maar dat is allemaal nep').
Hij gaf ook aan dat hij school maar saai vind, hij pakt dingen heel snel op en vind het dan maar lastig om mee te doen met de rest terwijl hij dingen al goed weet.
Dankzij VT is dit door school enorm goed opgepakt en is er gelijk ingesprongen op zijn probleem, door hem stof aan te bieden op zijn niveau.
De reden dat hij daar nooit eerder over begon is omdat hij niet anders wilde zijn.
'De andere kinderen begrijpen toch niet dat ik al wat ouder ben in mijn hoofd en ze zien die kleuren ook niet'.
Hij wil niet opvallen in de massa.
Zijn juffen omschrijven hem als zacht, op de achtergrond en heel slim.
Maar hij is niet iemand die steeds zijn vinger opsteekt als hij antwoorden al weet. Want dan val je op..
Het ging goed, ook tussen zijn vader en mij.
Een hele prettige scheiding en verhuizing (van mij) gehad waarin we veel gesprekken met hem hadden en hem lieten praten over zijn gevoel.
We zien elkaar elke dag.
Toen kwam helaas de hele Corona toestand waardoor school natuurlijk plat lag en het thuisonderwijs algemeen werd.
Respect voor school hoe ze alsnog enorm hun best hebben gedaan onze zoon zo goed mogelijk te prikkelen.
Maar het is toch anders.
Hij geeft nu ook aan dat hij het allemaal enorm saai vind, we moedigen hem aan door te zeggen dat hij na de vakantie naar groep 4 gaat en dat de juf dan gaat kijken wat hij nodig heeft om voldoende geprikkeld te worden.
Ik heb het gevoel dat dat ook wel goed gaat komen. De school is enorm actief en behulpzaam.
Met andere kinderen omgaan is nu helaas een beetje een ding geworden.
Helaas zitten er maar een paar jongens in zijn klas waarvan 1 jongen zijn beste vriend was.
Ze speelden veel samen, op school en ook bij ons thuis.
We zagen wel dat beide jongens anders zijn.
De laatste maanden is er elke keer gedonder. Zijn vriendje is enorm competitief, als mijn zoon iets heeft of doet springt zijn vriend op om te zeggen dat hij daar zelf beter in is.
Hij begint mijn zoon af te kraken met dingen die voor hem heel belangrijk zijn, op het kleinerende af.
Mijn zoon vind dat maar niks want die zegt heel simpel 'Het is niet erg dat jij dat beter kan, ik kan andere dingen weer beter'.
Maar steeds dat gekat en gevit is niet leuk.
We hebben al met zoon besproken dat hij ook met andere kinderen kan spelen, een beetje afstand gehouden door speelafspraakjes wat af te houden (ook vanwege Corona).
Mijn zoon gaf eerder deze week aan dat hij geen vrienden meer is met dat andere jongetje. 'We kunnen nog wel spelen maar hij is geen vriend meer, hij doet alleen maar pesterig en jaloers'.
Hetzelfde heeft hij op school gezegd en gelijk de zware woorden 'Ik heb geen vrienden'. gebruikt.
Ik heb hier een gesprek met juf over gehad die heel fijn naar me toe kwam omdat het haar zo geraakt had.
Mijn zoon ziet vriendschap absoluut niet op een luchtige kinder manier, vandaag is Piet je vriend en morgen Truus.
Terwijl zijn leeftijdsgenoten dat (natuurlijk) wel zo zien en heel los en makkelijk omgaan met omgang met elkaar.
Het kwetst hem, hij heeft al het gevoel dat hij anders is, gelukkig weet hij dat wij hem begrijpen en voor hem open staan, maar natuurlijk wil je als je 7 bent ook gewoon vriendjes hebben en leuk met leeftijdsgenootjes spelen.
Hij ziet een vriend als iemand waar je dingen aan kan vertellen, iemand die je begrijpt en je niet kleineert, iemand die je kan vertrouwen.
Dat je niet met iedereen vrienden kan en hoeft te zijn snapt hij, maar dat degene die hij zo hoog had zitten toch 'geen echte vriend is' raakt hem.
Ik wil zo graag dat hij zich niet zo onbegrepen voelt, zich losser kan opstellen ook al snap ik precies hoe hij zich voelt (zo zijn zijn vader en ik namelijk ook, vooral als het om vriendschappen gaat).
Hij is pas 7 en dat onbezorgde gun ik hem zo.
Ik wil niet dat hij zich nu al 'anders' voelt, dat hij teleurgesteld raakt in mensen (leeftijdsgenootjes), want hij is nog zo jong.
Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden.
Ik vroeg me af of er ouders zijn die dit herkennen bij hun kind of anderzijds advies hebben hoe hier mee om te gaan. Hij hoeft niet te veranderen, ik bewonder zijn lieve karakter maar leren omgaan dat andere mensen niet zo zijn is niet zo simpel..
donderdag 2 juli 2020 16:31
Ik geloof dat ik vrij samenhangend ben geweest, tot het moment waarop je exact formuleerde wat ik stel in dit topic, namelijk dat niet-leren problematisch is, en waarop ik de reactie kreeg dat ik daarmee alle hoogbegaafden over één kam scheer en 'dat het geen stoornis is'. Als je niet begrijpt wat ik schrijf stel ik voor dat je het topic nog eens grondig doorleest, dan kun je wellicht ook nog die tranendalquote opsnorren en de stukken lezen die je blijkbaar over het hoofd gezien had. Overigens vind ik de manier van discussiëren die je hier tentoonspreidt uitermate vuil. Treurig als je het daarvan moet hebben.
donderdag 2 juli 2020 16:32
Dit. En ik stel letterlijk dat die beslissing misschien ook niet door ouders/ leerkracht maar door bestuur of samenwerkingsverband moet worden genomen. Nu schiet letterlijk niemand iets op met een hb onderwijs initiatief wat zeker wel zinvol zou kunnen zijn.
Zoon past zich inmiddels al vier jaar aan dus het is niet dat het al niet even geprobeerd is.
if we all light up, we can scare away the dark...
donderdag 2 juli 2020 16:51
Hier in de buurt zit een school die van start ging als school voor begaafde kinderen. De leerlingen die daardoor werden aangetrokken, waren vooral slimme kinderen met een stevige gebruiksaanwijzing. Ze hebben nu op hun website staan dat ze een school zijn voor begaafde, (in iets andere woorden) sociaal vaardige kinderen. Kennelijk was de populatie toch té ingewikkeld.tatlitatli schreef: ↑02-07-2020 16:32Dit. En ik stel letterlijk dat die beslissing misschien ook niet door ouders/ leerkracht maar door bestuur of samenwerkingsverband moet worden genomen. Nu schiet letterlijk niemand iets op met een hb onderwijs initiatief wat zeker wel zinvol zou kunnen zijn.
Zoon past zich inmiddels al vier jaar aan dus het is niet dat het al niet even geprobeerd is.
Rot voor (ouders van) kinderen die én slimmer dan gemiddeld zijn én moeizaam gedrag vertonen, maar ook wel te begrijpen.
donderdag 2 juli 2020 17:09
tatlitatli schreef: ↑02-07-2020 16:32Dit. En ik stel letterlijk dat die beslissing misschien ook niet door ouders/ leerkracht maar door bestuur of samenwerkingsverband moet worden genomen. Nu schiet letterlijk niemand iets op met een hb onderwijs initiatief wat zeker wel zinvol zou kunnen zijn.
Zoon past zich inmiddels al vier jaar aan dus het is niet dat het al niet even geprobeerd is.
Maar doen leerkrachten dan niets aan dat probleemgedrag? Kunnen die geen orde houden in de klas?
Het SBO is ook geen alternatief voor deze kinderen. Als je de doelgroep ziet die daar komt, ze zijn niet ingespeeld op deze problematiek. Volgens mij kun je die kinderen nog beter thuis houden dan dat je ze naar het SBO doet.
donderdag 2 juli 2020 17:50
De klas heeft al wat leerkrachten versleten. Twee nieuwe (ervaren) leerkrachten zijn binnen het jaar met gierende banden vertrokken. Vaste hb juf die vanaf nul bij hb onderwijs was betrokken zit “ziek” thuis. Nu tijdelijke krachten en zoveel mogelijk verdeeld over twee groepen (klas van 19!). Dus nee ze kunnen het niet aan.
if we all light up, we can scare away the dark...
donderdag 2 juli 2020 17:57
tatlitatli schreef: ↑02-07-2020 17:50De klas heeft al wat leerkrachten versleten. Twee nieuwe (ervaren) leerkrachten zijn binnen het jaar met gierende banden vertrokken. Vaste hb juf die vanaf nul bij hb onderwijs was betrokken zit “ziek” thuis. Nu tijdelijke krachten en zoveel mogelijk verdeeld over twee groepen (klas van 19!). Dus nee ze kunnen het niet aan.
Ernstig, zou dat bij elke hb school zo gaan? Wel raar dat niemand ingrijpt idd.
Zit hier geen hb school in de buurt, dus sowieso geen optie
donderdag 2 juli 2020 17:59
Als school zijn je middelen natuurlijk ook beperkt. Het probleem zit hem in kinderen, die snel fysiek worden als ze in het nauw komen (en dus hun emoties niet goed kunnen reguleren). Dan kun je het proberen voor te zijn, er een onderwijsassistent voor in te schakelen (we hadden een hele goede), met kinderen en ouders om de tafel te gaan en uiteindelijk het kind bij excessen een paar dagen te schorsen. De situatie in de klas mag natuurlijk niet onveilig worden voor de andere kinderen.Poeszie schreef: ↑02-07-2020 17:09Maar doen leerkrachten dan niets aan dat probleemgedrag? Kunnen die geen orde houden in de klas?
Het SBO is ook geen alternatief voor deze kinderen. Als je de doelgroep ziet die daar komt, ze zijn niet ingespeeld op deze problematiek. Volgens mij kun je die kinderen nog beter thuis houden dan dat je ze naar het SBO doet.
donderdag 2 juli 2020 18:05
Hier in de regio zelfde verhaal een aantal jaar geleden. Geen HBschool, maar wel school met een onorthodox onderwijsconcept. Men had zich er op verkeken dat voor deze school kinderen werden aangemeld, die op geen enkele reguliere school meer welkom waren. Werd ook geen succes helaas.Eze schreef: ↑02-07-2020 16:51Hier in de buurt zit een school die van start ging als school voor begaafde kinderen. De leerlingen die daardoor werden aangetrokken, waren vooral slimme kinderen met een stevige gebruiksaanwijzing. Ze hebben nu op hun website staan dat ze een school zijn voor begaafde, (in iets andere woorden) sociaal vaardige kinderen. Kennelijk was de populatie toch té ingewikkeld.
Rot voor (ouders van) kinderen die én slimmer dan gemiddeld zijn én moeizaam gedrag vertonen, maar ook wel te begrijpen.
donderdag 2 juli 2020 18:41
Alecta schreef: ↑02-07-2020 17:59Als school zijn je middelen natuurlijk ook beperkt. Het probleem zit hem in kinderen, die snel fysiek worden als ze in het nauw komen (en dus hun emoties niet goed kunnen reguleren). Dan kun je het proberen voor te zijn, er een onderwijsassistent voor in te schakelen (we hadden een hele goede), met kinderen en ouders om de tafel te gaan en uiteindelijk het kind bij excessen een paar dagen te schorsen. De situatie in de klas mag natuurlijk niet onveilig worden voor de andere kinderen.
Ja dat lijken me adequate acties idd, om de tafel met ouders en schorsen. Jullie hb school had dus naast een leerkracht nog een onderwijsassistent? Wel goede zaak
In het Sbo kampen ze uiteraard ook met een gebrek aan middelen. Ik denk dat een hb kind daar juist extra aan tijd en energie opslokt, gezien de rest vd doelgroep
vrijdag 3 juli 2020 10:16
Volgens mij is pandax ook heel samenhangend.Pandax schreef: ↑02-07-2020 16:31Ik geloof dat ik vrij samenhangend ben geweest, tot het moment waarop je exact formuleerde wat ik stel in dit topic, namelijk dat niet-leren problematisch is, en waarop ik de reactie kreeg dat ik daarmee alle hoogbegaafden over één kam scheer en 'dat het geen stoornis is'. Als je niet begrijpt wat ik schrijf stel ik voor dat je het topic nog eens grondig doorleest, dan kun je wellicht ook nog die tranendalquote opsnorren en de stukken lezen die je blijkbaar over het hoofd gezien had. Overigens vind ik de manier van discussiëren die je hier tentoonspreidt uitermate vuil. Treurig als je het daarvan moet hebben.
De discussie wordt wel moeilijker te volgen, want er zijn mensen die zeggen dat pandax andere dingen geschreven heeft, en daar reageert ze weer op.
We kunnen verder nog discussiëren of van een probleem sprake is als het kind van Poppy_del_rio niet tot leren komt (Poppy_del_rio vindt van niet, maar heeft wel maatregelen genomen) en zo loopt de discussie vast.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 3 juli 2020 10:17
Oef. Dat had ik niet verwacht (maar ik ben al zo'n 25 jaar van school, en ik heb altijd op het reguliere onderwijs gezeten).tatlitatli schreef: ↑02-07-2020 17:50De klas heeft al wat leerkrachten versleten. Twee nieuwe (ervaren) leerkrachten zijn binnen het jaar met gierende banden vertrokken. Vaste hb juf die vanaf nul bij hb onderwijs was betrokken zit “ziek” thuis. Nu tijdelijke krachten en zoveel mogelijk verdeeld over twee groepen (klas van 19!). Dus nee ze kunnen het niet aan.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 3 juli 2020 10:32
Het is voor mij wel reden om te kiezen voor regulier onderwijs (wat geen garanties biedt, want ook op onze school zijn er echt wel de nodige problemen geweest en de klas van oudste dochter).docotrandus schreef: ↑03-07-2020 10:17Oef. Dat had ik niet verwacht (maar ik ben al zo'n 25 jaar van school, en ik heb altijd op het reguliere onderwijs gezeten).
zondag 5 juli 2020 10:16
docotrandus schreef: ↑03-07-2020 10:16
We kunnen verder nog discussiëren of van een probleem sprake is als het kind van Poppy_del_rio niet tot leren komt (Poppy_del_rio vindt van niet, maar heeft wel maatregelen genomen) en zo loopt de discussie vast.
Waarom haal je mijn kind erbij als ik vragen mag? Wat precies in mijn posts triggert jou dusdanig dat je mijn kind erbij moet halen? En welk punt wil je maken door mijn kind erbij te halen? De discussie liep al twee dagen verder zonder mij, dus vastlopen valt wel mee.
De punten die ikzelf wilde maken, zijn a. dat hb geen stoornis is en b. dat je als ouder niet kunt verwachten dat school alles oplost, maar dat je zelf buiten school daar een cruciale taak in hebt.
Als ik iemand daarmee tegen het verkeerde been schop, dan spijt dat mij maar ik ga mijn mening hier niet onder stoelen of banken steken.
woensdag 8 juli 2020 12:44
De harde realiteit is nou eenmaal dus dat er geen plaats voor is in het onderwijs. De school of leraar krijgt geen beloning voor het begeleiden van zo een probleemkindje. Want dat zijn nou eenmaal speciale kinderen, een probleem en dat kost geld en tijd.
In plaats van zoeken naar een speciale omgeving kun je zo een kind het best op bijvoorbeeld een assertiviteit cursus doen zodat hij weerbaar word. Zeker als een jongen dat een man word is het belangrijk om te leren je gevoelens onder controle te krijgen.
In plaats van zoeken naar een speciale omgeving kun je zo een kind het best op bijvoorbeeld een assertiviteit cursus doen zodat hij weerbaar word. Zeker als een jongen dat een man word is het belangrijk om te leren je gevoelens onder controle te krijgen.
woensdag 8 juli 2020 13:05
Volgens mij is er geen probleem met (gebrek aan) assertiviteit.aktasam schreef: ↑08-07-2020 12:44De harde realiteit is nou eenmaal dus dat er geen plaats voor is in het onderwijs. De school of leraar krijgt geen beloning voor het begeleiden van zo een probleemkindje. Want dat zijn nou eenmaal speciale kinderen, een probleem en dat kost geld en tijd.
In plaats van zoeken naar een speciale omgeving kun je zo een kind het best op bijvoorbeeld een assertiviteit cursus doen zodat hij weerbaar word. Zeker als een jongen dat een man word is het belangrijk om te leren je gevoelens onder controle te krijgen.
Het probleem is dat leeftijdsgenootjes geen leuke interesses hebben.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
woensdag 8 juli 2020 13:09
De beschrijving van zacht, op achtergrond en gevoelig klinkt voor mij niet bepaald assertief. Als dat kind wat assertiever zou worden zou hij zichzelf leren vermaken in contact met iedereen, ook al verschillen de interessegebieden.haarklover schreef: ↑08-07-2020 13:05Volgens mij is er geen probleem met (gebrek aan) assertiviteit.
Het probleem is dat leeftijdsgenootjes geen leuke interesses hebben.
woensdag 8 juli 2020 13:18
Inderdaad. Kwetsbaarheid en gevoelens tonen, dat is meer voor meisjes. Dat hoort niet bij een echte man. Dus wegstoppen die handel. Niemand hoeft dat te zien.
Echte mannen vinden wel een andere manier om stoom af te blazen. Alcohol en drugs schijnen al eeuwenlang een beproefd recept te zijn. Bijvoorbeeld.
(sorry, meer dan een beetje sarcastisch, maar krijg altijd jeuk als kinderen op basis van hun geslacht in een mal worden geduwd)
woensdag 8 juli 2020 13:29
Kijk eens jij begrijpt mij.steampunk11111111 schreef: ↑08-07-2020 13:18Inderdaad. Kwetsbaarheid en gevoelens tonen, dat is meer voor meisjes. Dat hoort niet bij een echte man. Dus wegstoppen die handel. Niemand hoeft dat te zien.
Echte mannen vinden wel een andere manier om stoom af te blazen. Alcohol en drugs schijnen al eeuwenlang een beproefd recept te zijn. Bijvoorbeeld.
(sorry, meer dan een beetje sarcastisch, maar krijg altijd jeuk als kinderen op basis van hun geslacht in een mal worden geduwd)
