Literatuur

03-06-2022 15:53 64 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Aan alle boekenwurmen hier: lezen jullie wel eens boeken die in de categorie 'Literatuur' vallen ?
Ik lees veel, en de laatste maand toevallig wat meer boeken die in de categorie 'literatuur' vallen. Zo probeerde ik aantal boeken die op de shortlist van de libris literatuurprijs staan. Auke Hulst, Wormmaan, en nog wat andere boeken. Nu was ik begonnen aan de nieuwe roman van Splinter Chabot.

Nu vind ik deze boeken qua schrijfstijl wel goed en een teken van talent van de schrijvers. Maar verder merk ik dat er geen doorkomen aan is. Iedere situatie wordt tot in detail beschreven inclusief metaforen. En dan na 200 bladzijden is er nog niets noemenswaardigs gebeurd.

Ben ik de enige die dat zo ervaart ? Eigenlijk wil ik ze wel uitlezen want ja Nederlands literair werk hoort toch beetje bij de algemene ontwikkeling. Maar toch krijg ik ook het 'kleren van de keizer' idee.

Hoe ervaren jullie het genre ? Hebben jullie nog boekentips qua literatuur?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb recentelijk eens wat boeken van mijn boekenlijst middelbare school herlezen. Super interessant om te doen vond ik, een heel ander beeld en andere interpretatie.

Ik las bijvoorbeeld Hersenschimmen van Bernlef en De donkere kamer van Damocles.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb de brommer op zee app waar bij je elke maand een boek uit de Nederlandse literatuur kunt lezen. En dat zijn zoveel soorten boeken het ene leest in een ruk uit. Bijv. Hoe duur was de suiker en confetti of zoiets van Splinter chatbot maar er zijn er ook waar geen doorkomen aan is. Die stop ik gewoon lezen hoort leuk te zijn. Phileine zegt sorry kwam ik bijv. Niet doorheen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lalala- schreef:
03-06-2022 15:55
Ik heb recentelijk eens wat boeken van mijn boekenlijst middelbare school herlezen. Super interessant om te doen vond ik, een heel ander beeld en andere interpretatie.

Ik las bijvoorbeeld Hersenschimmen van Bernlef en De donkere kamer van Damocles.
Dat had ik met Zout op mijn huid (ik las het ooit in het Frans voor mijn lijst) en vond het een stom boek. Maar het is eceht prachtig. Alleen op je 18e nog niet te snappen.
Lalala- schreef:
03-06-2022 15:55
Ik heb recentelijk eens wat boeken van mijn boekenlijst middelbare school herlezen. Super interessant om te doen vond ik, een heel ander beeld en andere interpretatie.

Ik las bijvoorbeeld Hersenschimmen van Bernlef en De donkere kamer van Damocles.
Als jongere vond ik het soms spannend, soms saai. 20 jaar later vond ik het echt een overweldigend boek, haast als een lange nachtmerrie met een pijnlijk open einde.
Alle reacties Link kopieren Quote
De boeken uit de OP heb ik niet gelezen, en ik heb er ook niet per se interesse in. Ik lees wel heel graag en met enige regelmaat literatuur. Maar dat zijn dan vaak al wat oudere boeken (of zelfs véél ouder), en lang niet altijd van Nederlandse schrijvers. Ik lees bijvoorbeeld graag Russische en Engelse klassiekers. (Momenteel lees ik bijvoorbeeld Terugkeer naar Brideshead van Evelyn Waugh.)
Van Nederlandse bodem vind ik Rascha Peper erg mooi schrijven. Een schrijfster die inmiddels is overleden en van wie haar werk sindsdien ook volledig uit de picture is verdwenen.
Ik merk dat ik gemiddeld genomen vaker een boek oppak dat geschreven is door een vrouw. De onderwerpen spreken me meer aan.

Mijn ervaring met literatuur is wisselend. Ik heb een tijdje terug een roman gelezen van de IJslandse auteur Jon Kalman Stefansson. Dat vond ik wel leuk voor een keer door zijn associatieve manier van schrijven (best een pittig boek met allerlei sprongen door de tijd), maar ergens vond ik het ook allemaal wat episch opgezet en daardoor een beetje aanmatigend. Dat vind ik wel vaker bij moderne boeken geschreven door mannen.
Nadat we op de havo verplicht Bezonken Rood moesten lezen was ik genezen van enige behoefte ooit nog Nederlandse literatuur te lezen. Heb daarna nog wel eens een boek van Grunberg geprobeerd, maar dat vond ik helemaal niets. Las voorheen wel redelijk wat Engelstalige literatuur en soms Duitse. Heb ook niet het idee dat er iets mist in mijn algemene ontwikkeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nederlandse literatuur is gewoon heel slecht, met uitzondering van een enkel boek van Japin en het werk van Couperus.
Ik vind literatuur niet zo ontoegankelijk als in OP wordt geschetst.

Libris literatuurprijswinnaars als Wees onzichtbaar (Ekis) en Jij zegt het zijn (Palmen) lezen heel makkelijk. Of boeken van Marieke Lucas Rijneveld bijvoorbeeld.
https://www.tzum.info/2022/05/recensie- ... mte-heeft/

:proud:

Je bent niet de enige.
Stacey86 schreef:
03-06-2022 15:57
Ik heb de brommer op zee app waar bij je elke maand een boek uit de Nederlandse literatuur kunt lezen. En dat zijn zoveel soorten boeken het ene leest in een ruk uit. Bijv. Hoe duur was de suiker en confetti of zoiets van Splinter chatbot maar er zijn er ook waar geen doorkomen aan is. Die stop ik gewoon lezen hoort leuk te zijn. Phileine zegt sorry kwam ik bijv. Niet doorheen.
Phileine zegt sorry heb ik zo hard om gelachen. Zo zie je maar hoe smaken kunnen verschillen.
Woll*Stone schreef:
03-06-2022 16:38
Nadat we op de havo verplicht Bezonken Rood moesten lezen was ik genezen van enige behoefte ooit nog Nederlandse literatuur te lezen. Heb daarna nog wel eens een boek van Grunberg geprobeerd, maar dat vond ik helemaal niets. Las voorheen wel redelijk wat Engelstalige literatuur en soms Duitse. Heb ook niet het idee dat er iets mist in mijn algemene ontwikkeling.
Grappig, ik las Bezonken Rood pas rond mijn 40e en vond (en vind) het een van de mooiste boeken die ik ooit las. Op de middelbare school had ik er vast ook niets aan gevonden, dit is een boek dat je heel aandachtig moet lezen, en dan grijpt de schoonheid en de tragiek je ook bij de keel.

Ik herken me niet in de OP, voor mij geldt juist het tegenovergestelde: thrillers en ‘Zeven zuster’-achtige boeken kan ik niet meer lezen omdat de taal zo lelijk is en alles uit clichés en platgetreden paden bestaat. Ik word er letterlijk somber van.

Een recente favoriete roman is ‘Mothering Sunday’ van Graham Swift (de verfilming draait nu in de bioscoop en is ook prachtig), omdat het een heel klein verhaal is, maar zó schitterend opgeschreven en uiteindelijk ook heel tragisch.

Maar goed, ik heb dat boek wel vijf keer cadeau gegeven aan vrienden, en ze vonden het allemaal vreselijk :mrgreen: Er gebeurt niks, zeggen ze allemaal. Maar dit soort boeken lees je ook minder om de plot dan om het verhaal dat je zélf bedenkt, want die ruimte is er. En in thrillers etc is die ruimte er niet, dan lezen miljoenen lezers exact hetzelfde verhaal, wat prima is, maar ik houd meer van suggestie en een eigen interpretatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
De nieuwe Splinter Chabot is ook volgens kenners niet om door te komen.

NRC-criticus Thomas van Veen schreef
Je hoofd knettert kapot door merkwaardigheden als: „Een rustige onrust hing over hem heen.” Een van de vele wijsheden: „Soms blijven zaken in de verte voor altijd in de verte, hoe dichtbij je ook komt.” En hoe zit dat met dat kasteel, dat „ondanks het verval iets magisch [heeft]. Al moest je de magie er, zoals zuurstof in een ballon, zelf in blazen”?

De stijl was in Confettiregen overkomelijk, het nieuwe boek is er nagenoeg onleesbaar door.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
03-06-2022 17:07
Ik vind literatuur niet zo ontoegankelijk als in OP wordt geschetst.

Libris literatuurprijswinnaars als Wees onzichtbaar (Ekis) Murat Isik en Jij zegt het zijn (Palmen) lezen heel makkelijk. Of boeken van Marieke Lucas Rijneveld bijvoorbeeld.
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Alle reacties Link kopieren Quote
Noia schreef:
03-06-2022 17:14
https://www.tzum.info/2022/05/recensie- ... mte-heeft/

:proud:

Je bent niet de enige.
Als ik dat zo lees (m.n. de citaten), dan is dat geen literatuur maar een drakerig flutboek dat als literatuur in de markt is gezet vanwege de naam Chabot. Ook weer zo'n episch opgezet verhaal vol platitudes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds de middelbare een grondige hekel aan Nederlandse literatuur. Wolkers,
Reve, ‘t Hart, verschrikkelijk! Sindsdien zijn er best leuke auteurs opgestaan, bijvoorbeeld Murat Isik en Hanna Bervoets. Maar ik lees vooral graag Britse literatuur, niet vertaald. Daarmee gaat zoveel moois verloren.

Laatst bij een lezing geweest van Chabot. Zijn boeken zijn tenenkrommend met al die metaforen, maar wat een fijn mens! En na een lezing van Adriaan van Dis ben ik zijn boeken eens gaan beluisteren. Nog altijd geen fan, maar wel van van Dis.
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Philip schreef:
03-06-2022 17:31
De nieuwe Splinter Chabot is ook volgens kenners niet om door te komen.

NRC-criticus Thomas van Veen schreef
Eerlijk gezegd zou ik niet snel een boek kopen van een ongevestigde schrijver die dan ook nog slechte recensies krijgt. Ik lees sowieso altijd eerst de recensies, meestal kan ik dan heel goed inschatten of het een boek voor mij is. (van Splinter Chabot heb ik trouwens überhaupt nog nooit gehoord. Zoon van?)
Alle reacties Link kopieren Quote
MockTurtle schreef:
03-06-2022 17:36
Sinds de middelbare een grondige hekel aan Nederlandse literatuur. Wolkers,
Reve, ‘t Hart, verschrikkelijk! Sindsdien zijn er best leuke auteurs opgestaan, bijvoorbeeld Murat Isik en Hanna Bervoets.
Eens. Heb jaren niet gelezen daardoor.

Ik lees iets omdat ik dat leuk vindt en niet omdat het dan wel of geen literatuur is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan ook niet goed tegen moeilijkdoenerij. Twee boeken die ik recent heb gelezen (geluisterd eigenlijk) en prachtig vond, juist vanwege de heldere schrijfstijl:

Wij zijn licht - Gerda Blees
Het moois dat we delen - Ish Aït Hanou

En een Murat Isik inderdaad, ook mooi. Als je die vergelijkt met Lale Gül, dan lees ik 100x liever “simpel” dan “literatuur”
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
03-06-2022 17:30
Ik herken me niet in de OP, voor mij geldt juist het tegenovergestelde: thrillers en ‘Zeven zuster’-achtige boeken kan ik niet meer lezen omdat de taal zo lelijk is en alles uit clichés en platgetreden paden bestaat. Ik word er letterlijk somber van.
Dan heb je het ook wel direct over de andere kant van het spectrum. Ik heb hetzelfde als jij met de Zeven Zussen (overigens wel allemaal -zij het met gekromde tenen- gelezen, bij wijze van guilty pleasure en omdat ik ergens halverwege deel 1 toch de vraag in mijn hoofd gepland kreeg hoe het nou toch zou zitten met die zussen en die vreemde vader en nu ben ik zeven delen en vele uren verder en is de schrijfster overleden en weet ik het nog niet) en detectives, maar gelukkig is er nog veel tùssen tenenkrommend simpel en wenkbrauwoptrekwekkende moeilijkdoenerij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het raar om uit een handvol boeken te concluderen dat de hele Nederlandse literatuur je niet aanspreekt. Of zelfs alle literatuur, want kom er niet achter of je het nu specifiek over Nederlandse hebt.

Ik lees bijvoorbeeld heel graag thrillers en detectives, maar kan zo een stuk of 10 thrillerschrijvers noemen die ik tenenkrommend slecht vind. Of mislukte boeken van schrijvers die ik verder goed vind.

Nederlandse literatuur lees ik niet vaak. Laatste wat ik gelezen heb was Gisterland van Imme Dros en daarvoor Willem die Madoc maakte van Nico Dros. Allebei heel fijn leesbaar. Maar als je er toch geen klap aan vindt, heb je dan niet liever tips voor een paar ijzersterke science fictions? Dat hoort ook bij je algemene ontwikkeling namelijk.
xynix wijzigde dit bericht op 03-06-2022 18:44
0.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
03-06-2022 17:30
Ik herken me niet in de OP, voor mij geldt juist het tegenovergestelde: thrillers en ‘Zeven zuster’-achtige boeken kan ik niet meer lezen omdat de taal zo lelijk is en alles uit clichés en platgetreden paden bestaat. Ik word er letterlijk somber van.
Dit.
Ik lees vrijwel alleen maar literatuur en ja, sommige boeken lezen in het begin wat moeizaam, maar over het algemeen lees ik alles met veel plezier. Ik lees ook regelmatig boeken terug, soms jaren later, en haal er dan echt weer andere dingen uit.

Ik moet zeggen dat ik op de middelbare school (rond de eeuwwisseling) veel geluk heb gehad met een docent die lezen juist écht wilde stimuleren onder pubers en de verplichte leeslijst direct de deur uit deed. We mochten lezen wat we wilden, er mocht één graphic novel tussen staan, één eenvoudige thriller (Baantjer bijvoorbeeld), etc. Als het maar Nederlandse of Vlaamse auteurs waren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké ik ben dus niet de enige die Splinter Chabot zijn boek niet heel goed vindt. Bij dezen ook besloten om er mee te stoppen. Zijn eerste roman schijnt beter te zijn.

Ik vind overigens ook veel literair werk wel heel goed. Zoals Murat Isik bijvoorbeeld. Naar mijn idee 1 van de beste Nederlandse boeken van de afgelopen jaren. Joe Speedboot van Tommy Wieringa vond ik ook goed. Net als een hoop boeken van Griet op de Beeck. En op de middelbare school een boek gelezen 'De kroongetuige' vond ook goed.

De zeven zussen vond ik dan weer het andere uiterste inderdaad. Te voorspelbaar en weinig diepgang. Hoewel ik dan de geschiedenis die erin verwerkt werd wel goed vond.

Ik lees ook het liefst van vrouwelijke schrijvers als ik zo mijn leeslijstje eens doorneem. Al ben ik ook fan van Anthony Doerr.
Alle reacties Link kopieren Quote
O ja, Joe Speedboot heb ik ook van genoten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je van vrouwelijke schrijvers houdt: Hanna Bervoets, Annelies Verbeecke, Nina Polak vind ik aanraders.

Klifi van Adriaan van Dis vond ik ook leuk.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven