-20 in 2020 (met tabel)

Anijsblokje, wat een goed idee van die schilderstape (heb ik in overvloed) in de keuken! Stom dat ik dat niet eerder bedacht Maar dat ga ik voortaan ook doen. Ik ben overal redelijk georganiseerd in mijn huishouden, maar juist weer niet qua vriezer... hahaha!

Alvast veel plezier gewenst met je weekend! Kleding aanschaffen vind ik ook lastig, want inderdaad is het best lastig om niet vooral sombere kleuren tegen te komen. Zeker in de herfst en winter. Terwijl juist in de herfst en de winter het fijn is om meer kleur te zien.
Ik hoop dat je desondanks toch wat leuke dingen tegenkomt!

Hallo allemaal,

ik heb besloten dat de knop nu eindelijk om moet en wil heel wat kilo's kwijt. Het lijkt me een goed plan om op deze manier een stok achter de deur te hebben en wat frustraties kwijt te kunnen .
Ik ben 48 jaar en het laatste jaar heb ik nauwelijks gesport. Dat heeft verschillende redenen; een versleten knie, baarmoederoperatie en uiteraard corona. Mijn gewicht was vorige week (11-9) 109,4 kg en vanaf maandag ben ik weer strak op mijn voeding aan het letten, calorieën aan het tellen, geen koekjes/snoepjes/snacks meer én gaan sporten. Mijn bedoeling is om zoveel mogelijk op de fiets naar het werk te gaan (5 dagen in de week 30 min. in totaal). Daarnaast 1x per week pilates en 1x per week zwemmen.
Pittig hoor. Na de eerste pilatesles was ik gesloopt en voelde ik spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had. Ook het zwemmen was een uitputtingsslag. Na 26 baantjes (25 meter) vond ik het dan ook weer even goed. In het weekend moet ik van mezelf een stuk lopen, een kilometer of 5 lijkt me een mooi begin.
Vanmorgen gaf de weegschaal 108 kg aan. De eerste 1,4 kg zijn er dus af.
Mijn streefgewicht? Ik zou heel graag onder de 90 wegen, laat ik het maar zetten op 85 kg.
Ik zag op het lijstje al hele mooie resultaten bij jullie dus alle tips zijn natuurlijk welkom.

Welkom MissM!
Goed bezig, zo te lezen. Het belangrijkste is dat je je er goed bij voelt. En wat fijn dat je al resultaat ziet van de pijnlijke spieren Dan weet je waar je het voor doet!

Wil je ook in de tabel? Dan stuur ik je de gegevens.

@Case-je: De vangst viel wat tegen, maar toch wel redelijk wat aangeschaft. Kan tevreden zijn.
De schilderstape kreeg ik zelf ook ooit als tip en ik kon niet begrijpen waarom ik dat zelf niet had bedacht! Dus hetzelfde als jij.

@MissM5: Welkom. Laat maar weten als je ook in de tabel wil, inderdaad.
Wat fijn dat de eerste kg eraf is. Tips...tja. Vind iets wat bij jou past en wat je de rest van je leven kunt volhouden... Ik wil vooral duidelijk maken dat er niet een pasklare oplossing is. Zo ben ik alles blijven eten, maar schrijven er hier ook mensen mer die bijvoorbeeld koolhydraatarm eten en zich daar goed bij voelen. Verder is "puur en onbewerkt" een toverbegrip.
Vind je het leuk om te koken?
Het klinkt in ieder geval alsof je rigoureus bent begonnen. En -1,4 kg is wel echt veel! Rustig aan hoor. Het kan ook dat het in het begin nog sneller gaat en daarna langzamer.
Heb je voor jezelf goed helder hoe het komt dat je zo zwaar bent geworden? Want dan weet je hoe je kunt zorgen dat het niet meer zo ver gaat komen.
Verdere tips...ik vond het boek Eet als een expert behulpzaam. Realistische, duidelijke informatie.
En ik ga naar een diëtist. Ik heb het als erg prettig ervaren dat er iemand is die met je meekijkt en aan wie je alle vragen kan stellen die je hebt.


Gisteren had ik mijn dietistenafspraak. Deze keer moest ik erg mijn best doen om haar ervan te overtuigen dat ik niet aan het doorslaan ben. Ik snap het wel, want dat is natuurlijk lastig om in te schatten van een afstandje, ik ben veel afgevallen en ze zal vaak hebben gezien dat juist zulke mensen doorslaan, maar ik merk heel erg aan mezelf dat ik absoluut niet de neiging heb om "de andere kant" op te schieten. Alleen kan ik haar daar niet helemaal van overtuigen en ik merkte dat ik dat lastig vond. Het gaf me best wel een rottig gevoel.
En het past ook niet bij mijn lichaam en mijn bouw om nog heel veel verder af te vallen. Bovendien weet ik dat ik 10 jaar geleden wel 65 kg woog, (en dat het lastig was geweest om daar te komen) maar dat het vrijwel onmogelijk was daar onder te komen/blijven. Dus ik ben daar zelf niet bang voor.
Ik zie haar over een paar maanden weer en mag dan niet onder de 65 kg zijn.

Alleen al dit opschrijven voelt zo onwerkelijk. Bij vlagen kan ik echt niet geloven dat het is gelukt, dat ik het vrijwel helemaal zelf heb gedaan. Maar ik had geloof ik gehoopt op meer complimenten van mijn diëtist, in plaats van haar bezorgdheid. Tegelijk snap ik het ook heel goed. Ze zei ook: "als later toch blijkt dat je bent doorgeschoten, dan ben ik te laat." En dat is natuurlijk ook zo. Hopelijk is ze er meer gerust op als ik aantoon dat ik over een paar maanden nog steeds stabiel ben.

Vanavond maar even iets lekkers halen, denk ik, al weet ik nog niet wat het wordt.

Poeh @anijsblokje, ik snap je teleurstelling wel. Heb je zo'n fantastische prestatie geleverd en dan ligt de nadruk op of je niet overdrijft. In plaats van eerst gewoon eens even stil te staan bij wat je bereikt hebt. Ik snap het ook wel een beetje van die diëtist, maar ze mag ook wel wat vertrouwen in je hebben. Wellicht benadrukt ze je geweldige resultaat nu bewust minder uit angst dat je daar fanatiek van zou gaan worden. Ik ken je natuurlijk alleen maar van hier, maar je komt op mij heel nuchter en realistisch over. Helemaal niet als iemand die naar freaken of doorslaan neigt.

@MissM5, welkom hier! Klinkt alsof je het roer echt wilt omgooien. Well done, de eerste stap is gezet!

Schilderstape, natuurlijk...
Nou heb ik wel doorzichtige vriezerbakjes en over het algemeen alleen soepen in de vriezer liggen. Daarbij kan ik aan de kleur wel zo ongeveer inschatten wat erin zit. En anders laat ik me verrassen.

Dankjewel, Avena! Het is precies wat je schrijft.
Ik merk dat ik echt een beetje ontdaan ben door wat de diëtist heeft gezegd. Ik twijfel of ik dat haar moet laten weten, maar ben bang dat ik het dan alleen maar erger (als in: "verdachter" dus) maak. Ik heb mezelf ook afgevraagd of het me zo raakt omdat het misschien waar zou kunnen zijn, maar dat is het echt niet. Meer dat ik het hele proces van gezonder gaan leven/afvallen soms als best eenzaam heb ervaren en dat wordt nu weer eens bevestigd. Misschien ben ik echt de enige die echt weet hoe het zit, dat het goed zit. Ik begrijp ook dat dat een hele dunne lijn is, tussen in balans blijven en doorslaan. En dan nog: ik moet het nog maar volhouden komende jaren, om niet weer zoveel aan te komen. Want dat blijft een grote angst. Die ook reëel is, als je kijkt naar wat daar voor onderzoek naar is gedaan.

Direct na mijn afspraak heb ik een van mijn beste vrienden gebeld en mijn hart bij haar uitgestort. We zijn deze zomer samen op vakantie geweest en ze zei dat ze direct op de eerste dag van onze vakantie doorhad dat het goed zat met mij en eten. "Je eet gewoon wat je wil en wanneer je dat wil." Maar voor die tijd had zij blijkbaar ook lichte twijfels. (dat kan ik me ook wel voorstellen)

Gisteren heb ik even wat opgezocht over orthorexia, want hoewel dat geen officiële eetstoornis is, is dat volgens mij wel waar de diëtist aan denkt. En toen dacht ik bij elk criterium direct: nee. Het begint al bij dat ik geen enkele voedingsgroep uitsluit. Ze was er ook meer gerust op toen ze de lijst had bekeken van wat ik een paar dagen had gegeten, zo leek het.


En dan @Avena: Jij had dus een afspraak die helemaal geen duidelijkheid heeft gebracht. Dat lijkt me echt lastig... Heb je al besloten wat je gaat doen? Wanneer ga je starten met de hormoontherapie? Hoe ga je op zoek naar antwoorden voor de vragen die je hebt? Second opinion? Andere arts? Sterkte met bedenken hoe en wat!

anijsblokje schreef: ↑

19-09-2020 08:03

Gisteren heb ik even wat opgezocht over orthorexia, want hoewel dat geen officiële eetstoornis is, is dat volgens mij wel waar de diëtist aan denkt. En toen dacht ik bij elk criterium direct: nee. Het begint al bij dat ik geen enkele voedingsgroep uitsluit. Ze was er ook meer gerust op toen ze de lijst had bekeken van wat ik een paar dagen had gegeten, zo leek het.

Ik moest ook aan orthorexia denken en ik vind ook dat jij daar helemaal geen verschijnselen van vertoont. Mensen met orthorexia hebben echt een soort angst voor bepaalde voedingsmiddelen en doen heel panisch over wat ze wel en niet zouden moeten eten.

Goed van je dat je nog even bij jezelf hebt gecheckt waarom het je zo raakt. Maar volgens mij heb je alle reden om die opmerkingen maar lekker bij die diëtist te laten. Het klinkt alsof ze je niet goed kent en als een soort protocol dit verhaal heeft afgestoken. Er zullen zat mensen zijn die na zo'n enorm gewichtsverlies doorslaan. Ik denk sowieso dat het voor mensen die overgewicht hebben (gehad) extra moeilijk is om een gezonde relatie met eten te ontwikkelen. Maar jij hebt toch geen levenslange overgewichtsgeschiedenis? Als ik het me goed herinner ben jij in korte tijd veel aangekomen, toch?

Fijn dat je het ook even hebt kunnen ventileren bij een vriendin!

anijsblokje schreef: ↑

19-09-2020 08:03

En dan @Avena: Jij had dus een afspraak die helemaal geen duidelijkheid heeft gebracht. Dat lijkt me echt lastig... Heb je al besloten wat je gaat doen? Wanneer ga je starten met de hormoontherapie? Hoe ga je op zoek naar antwoorden voor de vragen die je hebt? Second opinion? Andere arts? Sterkte met bedenken hoe en wat!

Ja, die afspraak bij de oncoloog was een beetje een deceptie. Je moet echt een beetje geluk hebben met wie je treft. Ik ga sowieso gewoon starten met die hormoontherapie. Voor hetzelfde geld heb ik er weinig last van. Stoppen kan altijd nog. Ik heb de pillen ook al in huis. Wilde ermee beginnen, maar ik slik op dit moment ook cranberrycapsules om een beginnende blaasontsteking te onderdrukken (ook al zo'n fijn overgangsverschijnsel). En ik zag dat in die capsules toevallig geconcentreerde salie zit. En in salie zit fyto-oestrogeen. Dat remt de werking van hormoontherapie af. Ik heb andere cranberrytabletten besteld, maar die ontvang ik maandag pas. Dan kan ik dus overstappen en meteen met die hormoontherapie starten.

Je ziet, het is een hele studie. En dat is dus ook wat ik steeds doe als ik antwoorden van artsen onbevredigend vind. Dan ga ik zelf op onderzoek uit en maak uiteindelijk mijn eigen afweging. Het is niet ideaal, maar ik ben bij dat die optie er dankzij internet is. Sowieso zijn veel adviezen qua borstkanker gewoon niet eenduidig. Ik heb ook besloten dat ik niet helemaal ga stoppen met sojaproducten. Mijn dieet is al vrij beperkt. Ik blijf met mate gewoon tofu eten en volgens mij is gefermenteerde soja sowieso geen probleem.

Avena, wat een gedoe allemaal. Is het bij alle medische mensen zo dat vragen stellen gewoon lastig is? Heb je niet een fijne huisarts aan wie je nog dingen kunt vragen? Of word je voor alles doorverwezen naar de oncoloog die je pas over een jaar (sorry, dat vind ik écht schandalig ) weer ziet? Hoe doen anderen dat daar? Zijn Spanjaarden gewoon zo'n schaapachtig volk dat zich met een kluitje het riet in laat sturen?
Hoe dan ook, ik hoop echt dat die tabletten niet teveel bijwerkingen gaan geven!

Anijsblokje, ook ik begrijp goed dat het toch wel teleurstellend was dat je eigenlijk een soort kruisverhoor had bij de diëtiste, in plaats van dat je complimenten krijgt over hoe je het doet. Want volgens mij doe je het hartstikke goed. Orthorexia had ik echt nog nooit van gehoord, maar dat is dus de term voor als je doorslaat nadat je veel bent afgevallen? Ik kan me ergens wel voorstellen dat diëtisten hiervoor altijd op hun hoede zijn, maar daar zijn die eetlijstjes toch voor? En zoals je hier kunt uitleggen hoe je het aanpakt, zo wel bespraakt zul je ook heus wel zijn bij de diëtiste verwacht ik. Ik zou ook verwachten dat dat genoeg zou moeten zijn om haar gerust te stellen. Maar ik begrijp ook dat het voor een hulpverlener soms moeilijk is om in een half uurtje alles goed in te schatten.
Goed dat je je hart hebt kunnen luchten bij een vriendin en dat die jouw gevoel kon beamen. Je bent gewoon goed (en bewust!) bezig, en het enige dat je nu kunt doen is gewoon doorgaan en bij de volgende afspraak laten zien dat het waar is wat je zegt.

MissM Welkom hier! Het klinkt alsof je goed bezig bent. Onder andere ik ben degene die koolhydraatbeperkt eet. Dat werkt voor mij heel goed, maar dat heeft ook te maken met mijn prikkelbare darm. Veel producten waar ik op reageer zijn producten met een koolhydraatbasis. Daarnaast heb ik een verhoogd risico op diabetes (ik heb ooit zwangerschapsdiabetes gehad). Maar het is een lastige leefstijl en zeker niet voor iedereen vol te houden. Het lastigste is vaak de lunch, omdat de meeste mensen gewend zijn een boterham mee te nemen naar werk of school, en die mogelijkheid valt dan weg. Ik eet tussen de middag een salade op het werk, als ik thuis ben maak ik regelmatig een omelet voor de lunch.

Zo onbewerkt en puur mogelijk: check! Ik kook niet meer met pakjes en zakjes, maar alles 'from scratch'. Ook omdat ik dan het beste in de hand heb welke ingrediënten er in gaan. Ik mag geen ui-poeder, en als je ziet waar dat allemaal in zit... Niet te doen.

Verder zijn er leefstijlen die adviseren 6 eetmomenten op een dag te hebben om honger te voorkomen, die van mij adviseert maximaal 3 momenten. Ik heb eigenlijk nooit honger tussendoor omdat ik vrij vet en eiwitrijk eet.

Grappig hoe verschillend lichamen toch zijn, RandomWriter! Ik eet 's ochtends om een uur of negen een bak met havermout, kefir, fruit en noten en kan daar tot twee uur 's middags op door (de lunchtijd hier). Terwijl dat niet enorm eiwit- of vetrijk is.

Ik heb bij mij ook het idee dat het gewenning is. Ik heb ooit een tijdje 5:2 gedaan. Een vastendieet. Daarbij eet je twee dagen per week maar 500 kcal per dag. Die stopte ik in één maaltijd. Dan at ik dus de hele dag niks en 's avonds een enorm bord groenten met nog wat erbij. Ik heb in die tijd geleerd (en ook wel getraind) dat je honger prima kunt negeren en dat er dan niks gebeurt. Je functioneert nog prima. En ik heb dus nog steeds dat drie substantiële maaltijden eten op een dag mij beter bevalt dan zes kleine.

Het is allemaal echt heel persoonlijk. Dus dat blijft de beste tip: ontdek wat voor jou werkt.

RandomWriter schreef: ↑

19-09-2020 11:38

Avena, wat een gedoe allemaal. Is het bij alle medische mensen zo dat vragen stellen gewoon lastig is? Heb je niet een fijne huisarts aan wie je nog dingen kunt vragen? Of word je voor alles doorverwezen naar de oncoloog die je pas over een jaar (sorry, dat vind ik écht schandalig ) weer ziet? Hoe doen anderen dat daar? Zijn Spanjaarden gewoon zo'n schaapachtig volk dat zich met een kluitje het riet in laat sturen?
Hoe dan ook, ik hoop echt dat die tabletten niet teveel bijwerkingen gaan geven!

Het begint aardig te wennen. Mijn huisarts is ook zo'n traditionele man. Op leeftijd en een echte plattelandshuisarts. Gewend aan patiënten voor wie de dokter nog een autoriteit is, die gewoon doen wat de dokter opdraagt en verder niet al teveel vragen stellen. Ik red me dus vooral met een hoop eigen research. Het is vooral heel vervelend als je echt afhankelijk bent van artsen. Bijvoorbeeld als je iets nodig hebt, zoals een bepaald medicijn of een doorverwijzing. En dat je lang moet wachten op behandelingen. Het zal in de steden vast wat moderner zijn, maar het is hier soms nog een beetje zoals het in Nederland in de jaren 70 of zo geweest moet zijn. En ik merk dat jonge artsen (die heb ik gelukkig ook) veel makkelijker schakelen. Als ik dan met een waslijst aan vragen aan kom zetten, dan beantwoorden ze die gewoon serieus.

Jullie zijn lief!! Dat wilde ik zeggen!

@Avena: Ik heb er veel bewondering voor hoe je steeds zelf weer op zoek gaat naar antwoorden, als het antwoord dat je krijgt voor jou niet voldoende is. Dapper dat je dat kunt opbrengen - en verstandig en wijs.
Ik wil geen medisch advies geven en ik weet meer van triple negatieve borstkanker dan van de hormoongevoelige varianten, maar oa Oncoline is een betrouwbare bron. Daar staat ook praktisch soja-advies. Maar ik neem aan dat jouw Google ook niet stuk is. En er zijn nu gelukkig steeds meer betrouwbare sites die de adviezen uit betrouwbare evidence vertalen naar begrijpelijke adviezen. (Oncoline kan best nog erg medisch zijn, denk ik, als je dat niet gewend bent)
Salie is een rottig kruid (nou ja, ik heb hem ook in de tuin en ik vind het erg lekker in sommige gerechten!) met allerlei potentiele wisselwerkingen die je niet wil hebben. Dus verstandig dat je de salievrije cranberrycapsules laat komen.
Verder...misschien kom je in aanmerking om evt osteoporose vast te stellen. En wandelen en zonlicht zijn al heel goed, ook om de kans op het ontwikkelen van osteoporose tegen te gaan, dus in die zin ben je al goed bezig. Ik zou die opmerking over dat je niet zwaarder moet worden ook in die geest uitleggen: over(maar ook onder)gewicht is niet goed als je osteoporose hebt. Verder is er op zich goede medicatie voor als je het inderdaad blijkt te hebben.
Je wilt niet op zoek naar een andere oncoloog?

@RandomWriter: Orthorexia = obsessief gezond eten, dus oa het niet aankunnen iets niet-gezonds te eten, uiteindelijke hele voedingsgroepen uitsluiten, oordelen over mensen die 'minder gezond' eten, ... Dat wordt dan dus dwangmatig enzo. Iets waar ik me niet in herken. Het is nog geen officiële stoornis, en misschien wordt het dat ook wel niet, want het heeft allerlei raakvlakken met reeds bestaande eetstoornissen.
Ik ben nu weer wat rustiger over die afspraak. Het helpt wel om mijn frustratie daarover te delen! Ook met jullie hier!
En wie weet heb ik haar inderdaad voldoende kunnen overtuigen, tenslotte heeft ze niet gezegd dat ze me volgende week weer wil zien omdat ze zich enorm veel zorgen maakt. Dus wie weet heeft ze wel ingezien dat er niets aan de hand is maar wil ze toch waarschuwen. Of ik til er toch te zwaar aan en had ik de onterechte verwachting dat we een feestje zouden vieren omdat ik diabetesvrij ben. Maar dat feestje zal ik zelf moeten vieren...!

Overigens...over de lunchmogelijkheden op je werk, is er een magnetron? Omelet is opgewarmd ook lekker - koud vind ik het niet zo. Een gekookt ei is dan wel weer best oké als het koud is. Maar salade blijft ook heerlijk natuurlijk, als lunch. Restje avondeten doe je vast ook wel.

Qua aantal eetmomenten, wat is het idee achter maximaal 3 bij KH-arm? Of heeft het iets te maken met vertering/fodmaps? Volgens mij moet je eten als je honger hebt, en als je met 3 maaltijden verder geen honger hebt, prima. Zelf zit ik meestal op 4 of 5 momenten, de 6 haal ik maar zelden. Meer dan 7 wordt dan weer afgeraden door tandartsen, voor het behoud van je glazuur.

@Avena: Ik vind die vastendieten altijd toch wat ongezond klinken. Met 500 kcal per dag kun je niet volwaardig eten, denk ik. Gelukkig heb je nu een gezond-klinkendere methode gevonden waar je mee uit de voeten kunt.
Het idee dat je honger kunt negeren, maar vooral dat je jezelf kunt trainen dat niet alle zinineten ook betekent dat je moet gaan eten, dat herken ik wel. Ik heb ervaren dat ik nauwelijks honger heb met wat ik nu eet.

Verder, inderdaad: tot ongeveer 10 jaar geleden was ik nooit te zwaar, dus ik heb geen historie van levenslang overgewicht. Ik heb eten als troost verzonnen na een jarenlange reeks van diverse ingrijpende gebeurtenissen...(oa zelf ziek worden en daarna met beperkingen/een ander leven moeten dealen en het ernstig ziek worden en vervolgens overlijden van een dierbare) totdat ik vorig jaar een wake-upcall kreeg. En ik hoop dat het me lukt om de rest van mijn leven een gezond BMI te behouden.

Poeh, wat een hoop geschrijf hier vandaag!
Even het rijtje af.

- Ik heb mezelf wel verrast qua veerkracht en aanpassingsvermogen sinds ik de diagnose borstkanker kreeg. Maar ik denk dat je van tevoren nooit precies weet hoe je op zoiets reageert. En af en toe vind ik de medische zorg hier (vooral de cultuur) erg frustrerend, maar het is vrij simpel: ik heb ermee te dealen. En gelukkig kom je qua kennis met internet heel ver.

Edit: een andere oncoloog zoeken is er dus ook niet bij. Je kiest hier niet, maar valt gewoon onder een bepaald gebied. Second opinion schijnt te kunnen, maar is een bureaucratisch gedrocht. Mijn probleem is ook nog dat de zorg in mijn geval over verschillende ziekenhuizen is uitgesmeerd omdat mijn eigen ziekenhuis oncologie niet als specialisme heeft en ook niet over alle apparaten beschikt (geen MRI-scanner en geen bestralingsapparaat bijvoorbeeld).

- Dank voor de tip over oncoline! Die site kende ik nog niet. Ik vind zelf de site voeding en kanker heel fijn (en zeer toegankelijk). Ik volg nu ook maar gewoon hun richtlijnen qua soja en fyto-oestrogeen: https://www.voedingenkankerinfo.nl/mag- ... anker-heb/

- Ik heb denk ik zo'n 10 jaar geleden eens een DEXA-scan gehad en toen was mijn botdichtheid helemaal prima. En ik wandel inderdaad genoeg en kom veel buiten. Mijn twijfel zit vooral in mijn calciuminname. Ik eet bijna geen zuivel meer doordat ik lactose steeds slechter verdraag. Krijg nu ongeveer een portie per dag binnen (de kefir in het ontbijt) en dat is het wel. En dus dat osteoporose in de familie zit.

- Ik kan me voorstellen dat orthorexia ooit wel een officiële aandoening wordt. Het is inderdaad ook een eetstoornis, maar toch ook wel duidelijk anders dan anorexia of boulimia. Ik heb een tijdje iemand gekend die hier duidelijk sterke trekken van had en ik werd daar aardig gestoord van. Tijdens het eten werd er altijd maar gepraat over wat gezond was en wat niet. En elke keer was er weer wat anders. Dan was peper slecht, dan mocht olie niet meer verhit worden, dan moesten overal ladingen kurkuma door en dan had ze weer bedacht dat ze geen gluten verdroeg. Het was echt ziekelijk.

- Ik weet niet of vasten ongezond is. Er is nog wat weinig wetenschappelijk bewijs, maar het lijkt erop dat caloriebeperking en intermittent fasting gezondheidsvoordelen kan bieden. Dan heb ik het dus niet over crashdiëten of sapvasten of zo, maar over veel kortere periodes van niet eten. Ik voelde me er in die tijd behoorlijk fit en scherp bij, maar ben na een halfjaar of zo toch weer gestopt. Ik ging teveel compenseren op de dagen dat ik normaal at, dus voor mij werkte het uiteindelijk toch niet. Wat ik eraan heb overgehouden is dat ik een stuk relaxter ben als ik een keertje niet (op tijd) kan lunchen of zo. Bijvoorbeeld omdat je onderweg bent of ergens bent waar alleen ongezond eten is (of in mijn geval niks vegetarisch). Dan kan ik het eten zonder problemen een paar uur uitstellen.

- Klinkt heftig wat je hebt meegemaakt. En bij jou had je overgewicht dus een duidelijk herleidbare emotionele oorzaak. Ik hoop dat je dat ook vertrouwen geeft dat het je gaat lukken om nu op gewicht te blijven. En ik ben blij dat we je hier een hart onder de riem hebben kunnen steken.

Anijsblokje ik moest het weer even nazoeken wat de reden ook weer precies was van de drie maaltijden per dag. Maar dat heeft een beetje dezelfde reden als het intermittent fasten. Het idee bij kha eten is dat je je lichaam weer meer 'leert' niet vooral van de aangeboden koolhydraten te 'leven', maar vooral weer van de vetverbranding. Je schakelt over door de kh lager te maken per dag waardoor je lichaam wel móét omschakelen naar vet. Maar geen enkel eten is volledig zonder koolhydraten, en dat hoeft ook niet. Omdat koolhydraten verbranden nog altijd het makkelijkst is voor je lichaam, zal het dat als eerste gaan doen na een maaltijd. Zodra de koolhydraten op zijn, gaat simpel gezegd je lichaam over op vetverbranding. Daar zit officieel nog een stap tussen van het optrommelen van opgeslagen glucose in (ik geloof) je lever, maar dat roep ik even zonder exact weer te weten hoe dat zat. Ooit wel geleerd maar dan zou ik daar weer even in moeten duiken.
Hoe dan ook, hoe langer er dus tussen twee maaltijden zit, hoe langer je in die vetverbrandingsfase blijft. Ga je dus 5-6 x eten op een dag, dan blijft er veel langer kh beschikbaar en zal je minder snel richting vetverbranding gaan.
Dat is hoe het in het boek 'Lichter' van William Cortvriendt uitgelegd staat (even in mijn eigen bewoordingen) en waar ik zelf heilig in geloof.

Ik heb het zelf op die manier ervaren, toen ik nog niet kha at kon ik niet lang zonder ontbijt, ik werd misselijk, draaierig en voelde me echt slecht als ik niet meteen na het wakker worden ging ontbijten. Ook tussendoor te weinig eten gaf echt een lamlendig gevoel, het negeren van mijn 'honger'-gevoel was ook echt niet te doen. Ik kreeg dan echt een soort hypo-achtige klachten zonder een officiële hypo te hebben. Rillerig, trillen, idee dat je flauw valt, heel slap voelen, niet meer kunnen concentreren/nadenken en poepie-chagrijnig worden. Dat is echt helemaal weg sinds ik kha eet. Ik zou nu (dat doe ik niet hoor) bij wijze van spreken een dag niet kunnen eten zonder me hier direct naar bij te gaan voelen. Ik ontbijt ook pas rond 10-11 uur 's ochtends.

We hebben wel een magnetron op het werk, en ik neem ook wel eens een omelet mee. Maar die moet ik dan de avond van te voren klaarmaken ('s ochtends echt geen tijd voor in combinatie met het achter de broek aanzitten van twee bijna-tieners) en daar heb ik lang niet altijd zin in. Eten van de dag ervoor neem ik inderdaad wel regelmatig mee.

Avena ik probeer zelf ook niet teveel over voeding te praten met anderen. Tenzij mensen echt vragen stellen en geïnteresseerd zijn. Maar ik probeer mensen niet ongevraagd ineens van advies te gaan voorzien. Kan me voorstellen dat dat erg irritant is. Ik denk wel dat het normaal is als je echt begint met een andere leefstijl en je merkt dat het werkt, je hier best enthousiast van kan worden en hier wellicht wat in kunt doorslaan. Ik hoop dan maar dat mensen in mijn omgeving mij in zo'n situatie zullen terugfluiten. Ik weet zelf in ieder geval dat ik geen orthorexia heb, daarvoor heb ik nog veel te graag 'slechte' voeding

Wat dat betreft waren de afgelopen dagen toch weer wat slechter. Ik merk toch dat ik verslap als ik niet meer de boel bijhoud in mijn app. Ik weet dat ik het zonder bijhouden ook moet kunnen, dus ik ga mijn teugels weer eens wat strakker trekken! Privé is het nog steeds behoorlijk pittig zonder direct zicht op verbetering en dat begint me nu toch wel echt wat op te breken, ook op het gebied van eten. Ik moet wel echt even doorzetten nu. Wel wandel ik nog steeds iedere week met mijn buurvrouw, en probeer ik ook tussendoor meer te bewegen. Maar vind het even weer lastig. Moet wel even opletten dat ik niet van de wagen val de komende weken. Kom op Random, je kunt het!

Avena, wat lastig dat het er allemaal zo ouderwets aan toe gaat in Spanje. Ingewikkeld om daar een weg in te vinden, wanneer je weet hoe anders het in Nederland is en je graag het beste wilt doen voor je gezondheid. Wat dat betreft is het maar wat fijn dat er internet is en dat er heel veel informatie online te vinden en delen valt. Maar het maakt het niet minder ongemakkelijk.

Anijsblokje, ik kan me je teleurstelling in de diëtiste ook goed voorstellen. Je komt daar met een geweldig resultaat en hoopt dan toch logischerwijs erop dat zij net zo blij is als jij! Maar mogelijk maakt ze zo'n succesverhaal niet vaak mee? En in haar vak komt ze veel mensen tegen met problematisch eetgedrag, dus misschien is het beroepsdeformatie van haar om achter je succes meteen een mogelijk probleem te zoeken. Hoe dan ook: het is een prachtig resultaat! En stabiel blijven gaat je vast dus ook blijvend lukken.

Random, sterkte met het doorzetten.

Wat een lekker actieve groep is dit! Ik had gelijk heel wat leeswerk
Even wat reacties:

@Case-je, ik wil ook graag in het schema. Heb je nog meer info van me nodig?

@Anijsblokje, ik wil inderdaad geen raar dieet maar "normaal" blijven eten. Ik hou sinds een paar dagen weer eens mijn voeding bij in de eetmeter-app van het voedingscentrum en daar zie ik dat het niet echt aan mijn eten ligt. Eigenlijk eet ik al best gezond. Ik ben wel een liefhebber van koekjes en chips... dat is uiteraard geschrapt van het menu. In het weekend vind ik dat best lastig. Sinds een klein jaar eten we hier in huis een stuk minder vlees. Onze oudste wilde graag vegetarisch eten en vroeg ons mee te doen. Dat bevalt niet voor 100% maar we eten regelmatig maaltijden zonder vlees of met een vleesvervanger. Ik ga hierdoor wel meer recepten uitproberen en we zijn ook meer groenten gaan eten.
Hoe ik zo zwaar geworden ben? Ik sport gewoon te weinig en snoep teveel. Voorheen zat ik graag op de racefiets maar daar heb ik de afgelopen twee jaar nauwelijks op gereden. Verder heb ik een gescheurde meniscus en ben daardoor gestopt met fitness omdat ik daar teveel klachten bij had. In het begin van het jaar ben ik geopereerd (baarmoederverwijdering) en daarna rolden we de corona in, toen werd het bewegen nog minder dan het al was. Nu dus zowel mijn voeding als mijn beweging beetgepakt. Ik vind 1,4 kg in een week ook erg veel en verwacht niet dat dat zo blijft (lijkt met ook niet goed) maar als start is het wel lekker .
Jij bent trouwens wel al heel veel kilo's kwijt, knap gedaan.

@Avena, begrijp ik het goed dat je borstkanker hebt (gehad?)? Dat geeft je lichaam ook een flinke opdonder, dan is afvallen vast ook niet erg makkelijk.

@RandomWriter, is het niet lastig om koolhydraatarm te eten? Als ik geen aardappels, pasta en brood meer mag heb ik het idee dat ik alleen nog maar groenten mag eten. Wat betreft lunch ben ik gewend om op mijn werk te lunchen. Wij krijgen een gratis lunch. Ik werk bij een bedrijf dat gezondheid en groente enorm promoot. We krijgen dan ook te eten volgens het 80/20 principe (80% groente en 20% vlees/vis). De laatste weken neem ik wel weer zelf mijn lunch mee omdat ik zo min mogelijk contacten op wil zoeken ivm corona. Ik ga dan niet naar de locatie waar we normaal lunchen maar blijf op mijn eigen locatie. Daar heb ik wel een koelkast dus misschien moet ik ook eens wat creatiever nadenken dan een boterhammetje en eens een salade maken ofzo.

Dan mijn ervaringen van de afgelopen, eerste week. De hele week door ging het qua eten best goed. 's Morgens ontbijt ik met kwark, fruit en cruesli (ik weet het, da's dan weer niet zo goed...). Met de lunch meestal drie boterhammen met mager beleg en 's avonds een maaltijd met flink wat groente. Tussendoor wat fruit, water en thee. Gisteren uit eten geweest en buiten de deur geluncht, dat vind ik wel lastig. Bij het etentje ben ik toch gezwicht voor een toetje. Gelukkig was het niet zo groot. Verder een hele karaf water leeg gelurkt en 1 glas wijn bij het hoofdgerecht genomen.
Wat betreft beweging ben ik elke dag naar mijn werk gefietst (2x15 min), dinsdagavond Pilates en woensdagavond gezwommen. Gisteren zijn we naar de utrechtse heuvelrug gereden en hebben we een wandeling door de bossen gemaakt van 5 a 6 km. Daarna in de zon genoten van een lunch. (een lekkere salade) Kortom, dat was een heerlijke dag!
Nu weer vol goede moed de nieuwe week in. Ik moet mezelf er wel toe dwingen om niet elke dag op de weegschaal te gaan staan maar mag 1x per week wegen van mezelf. Hoe doen jullie dat?

@Avena: Ik had inderdaad begrepen dat je voor het oncologisch zorgdeel in een ander ziekenhuis zat. Daarom leek het me misschien juist makkelijker om van arts te switchen, maar nu ik dat zo schrijf, klinkt dat super onlogisch.
Die twijfel over je calciuminname is misschien wel iets wat je met je (een van de - ik weet niet welke!) behandelend arts kunt bespreken? Je kunt dat natuurlijk suppleren.

Over dat vasten: ik weet ook niet of het ongezond is, maar ik denk dat het voor iedereen lastig is om niet in de valkuil te stappen die jij beschrijft: op de wel-eten-dagen toch extra gaan eten. Gevoelsmatig kan dat volgens mij komen juist door die minimalistische dagen van 500 kcal. Maar historisch/biologisch gezien zouden wij als mensen makkelijk moeten kunnen dealen met dagen waarop je minder eet. Alleen is juist dat compenseren in dat licht dan ook weer logisch.

Verder, doordat ik dus in principe "nooit" te zwaar was, denk ik dat ik een goede kans heb een gezond BMI te behouden. Aan de andere kant vind ik het heftig, dat ik blijkbaar door die ingrijpende gebeurtenissen er 30-40 kg "aan" heb gegeten. Juist omdat het zo veel is. Hoe kan het dat ik het zó ver heb laten komen? Op een gegeven moment zat ik verstrikt in de overtuiging dat ik nu eenmaal te zwaar was - en dat ik dat moest accepteren. Maar dat is dus niet waar!
Overigens heb ik me dat sowieso wel afgevraagd...waarom zegt een lijf dat duidelijk veel te zwaar is niet uit zichzelf "en nu is het genoeg"? Op een bepaalde manier zegt een lijf dat natuurlijk ook wel, (bijv door diabetes te ontwikkelen, of door gewrichtsklachten te krijgen ofzo) maar er is geen fysieke stop. Je kunt zelfs door tot formaat sumoworstelaar.

@RandomWriter: Wat fijn dat je je ook fysiek zoveel beter voelt bij koolhydraatarm eten. Al die "klachten" die je beschrijft, herken ik helemaal niet. Blijft bijzonder hoe het ene of het andere lichaam op voeding reageert.
Toen ik eenmaal wist dat ik diabetes had, kon ik wel opeens verklaren waarom ik me vaak na de tweede Caffè mocha van Starbucks (een vroegere guilty pleasure, die ik al zeker een jaar niet meer gedronken heb) misselijk en echt niet lekker voelde. Dat is namelijk nogal zoet; ik had dus gewoon een "hyper", die ik niet als dusdanig had herkend. Mijn oplossing was wel dat ik het meestal maar bij 1 caffe mocha hield.

Ik zeg het ook nog maar even: Kom op RandomWriter, je kunt het! In ieder geval herken je dat je verslapt, dus je kunt er iets aan doen.
Grappig dat je schrijft dat het lastiger is als je je voeding niet bijhoudt. Kan het iets te maken hebben met dat je dan onbewuster eet? Dat er in de hele situatie in je leven geen zicht is op verbetering, is natuurlijk ook niet behulpzaam. In ieder geval is dat een reden voor jou om terug te grijpen op eten - maar je bent je er wel bewust van! Dat helpt al, denk ik.
Goed dat het nog lekker gaat met het lopen met de buurvrouw! Het is alweer vroeg donker, ik denk dat mijn avondwandelingetje ook weer verplaatst moet worden naar de straat met ingang van deze week.

@Case-je: Dankje. Het is waarschijnlijk een wisselwerking: wie weet heeft ze een aantal cliënten die recent zijn doorgeslagen, of was ze er juist recent "te laat bij", waardoor ze dat nu uit alle macht wil voorkomen, ik weet het niet. Ik ben er nu weer rustiger over; misschien waren mijn verwachtingen onrealistisch. En ik ga zeker aantonen dat ik stabiel kan blijven, in ieder geval voor de komende maanden zie ik dat wel met vertrouwen tegemoet.
Hoe is het met jou na je drukke week? Heb je een fijn weekend gehad? Klaar voor de nieuwe werkweek?

@MissM5: Over het algemeen wordt er aardig wat geschreven. En meestal zijn het berichten van een behoorlijke lengte... Dat moet je een beetje liggen! Maar het is ook geen probleem als je zelf wat korter van stof bent.
Ik heb je een PB gestuurd met de inloggegevevens van het gemeenschappelijke account. Je kunt jezelf dan in de tabel erbij zetten en updaten wanneer je je gewicht wil aanpassen.

Fijn dat je in ieder geval al een gezonde manier van eten hebt, in de basis. Ik denk dat dat veel scheelt. Je hoeft dan maar kleine dingen te veranderen - niet alles in 1x. Volgens mij promoot het Voedingscentrum ook de zogenaamde "eetwissels": je zou de chips in het weekend bijvoorbeeld kunnen vervangen door ongezoute noten (let op de hoeveelheid...) en de koekjes door fruit... Maar stel dat je nu 3x/week chips eet en 5x koekjes, dan is het ook al winst om 1x/week chips te eten en 3x koekjes. Mocht dat je helpen om het beter vol te houden! Voor mij persoonlijk werkte het beter om voor een langere periode alle extra's te verbannen, overigens. Ik heb ontdekt dat ik het makkelijker vind om niets ergens van te eten, dan om een afgepaste portie te nemen. Al is dat laatste inmiddels ook al makkelijker geworden.

Je hebt dus een periodes achter de rug van nogal wat fysieke obstakels. Ben je inmiddels overal goed van hersteld?
Klinkt heel goed, een gratis lunch. En ook een mooie 80/20-regel. Salades als lunch zijn heerlijk. Het vergt alleen een klein beetje voorbereiding, maar kost uiteindelijk niet meer tijd dan een boterham klaarmaken. De avond van tevoren wat groentes etc snijden, dressing maken (in een apart potje) en in een geschikt bakje in de koelkast zetten totdat je het de volgende dag mee kunt nemen. Dan kun je dus 5 minuten later opstaan, want je hoeft geen brood te smeren om mee te nemen!

Klinkt als een prima eerste week. Die cruesli...ach. Je weet in ieder geval al dat het niet de meest gezonde keuze is. Wie weet is de volgende stap af en toe de cruesli vervangen door muesli, of havermout, weetabix, zoiets... Ik ben niet heel erg thuis in dat type ontbijt, want ik gruwel van alles dat lijkt op pap.
Wat lekker dat je hebt gewandeld- het was ook echt prachtig weer dit weekend.
Moet kunnen, af en toe buiten de deur eten! En daarin kun je ook steeds keuzes maken. Mij helpt het om me van tevoren te bedenken of ik wel of niet een toetje ga nemen. Als mijn tafelgenoten wel een toetje willen en ik heb besloten dat niet te doen, bestel ik gewoon een kop thee.
In het begin van mijn afvalproces, vond ik het ook fijn om van tevoren de kaart te bekijken. Maar dan moet je wel weten waar je belandt, natuurlijk.

Wat betreft wegen: ik heb heel lang dagelijks op de weegschaal gestaan. Voor mij werkte dat goed: juist om alle schommelingen te zien. Maar ik had met mezelf afgesproken dat het niet zo mocht zijn dat het getal op de weegschaal mijn kleur van de dag bepaalde. Dus ik keek met een zekere nieuwsgierigheid naar dat getal. 1x per week op een vaste dag, voor het ontbijt, maar nadat ik naar de wc ben geweest, ga ik zonder kleren op de weegschaal staan. Dat gewicht schrijf ik in een boekje. En daar ga ik ook nog wel even mee door op die manier. Af en toe vergeet ik het op te schrijven en dat is ook prima. Ik denk dat er niets mis is met dagelijks wegen, maar dat je je wel moet realiseren dat een paar honderd gram + of - niets zegt. (hoogstens over vocht vasthouden)

Hallo allemaal,

na de post van Anijsblokje ben ik eens anders naar mijn lunch gaan kijken. Ik zit nu dus aan een heerlijk salade met ei, tonijn, tomaat en nog veel meer lekkere gezonde dingen. Als ik dit in de voedingsmeterapp wordt ik ook blij van het aantal calorieën. Dat ga ik mezelf dus maar vaker voorzetten. Het vergt even wat tijd 's morgens maar het is wel erg lekker.

Gisteren wéér uit eten geweest. De kinderen hadden trek in pizza en manlief stelde voor om dan lekker samen te gaan eten. We hadden nog een kadobon liggen dus we hebben de laatste zonnestralen op een terras gepakt.
Ik heb natuurlijk weer meer gegeten dan eigenlijk goed voor me is. Thuis eet ik alleen een hoofdgerecht maar wanneer ik uit eten ga is het al snel 3 gangen. Wel redelijk gezond dit keer, dat viel mee. Ik kan het ook niet ontlopen, we gaan best regelmatig ergens eten. Ik ben me nu wel steeds bewuster van mijn keuzes die ik maak. Dat scheelt alvast iets.

Dit weekend gaan we naar Limburg. Ook daar wordt het weer buiten de deur eten. Voor de lunch ga ik dan gewoon zorgen dat ik zelf gezond eten bij me heb. Dan krijg ik in ieder geval niet de neiging om te zwichten voor een snelle vette hap.

Proberen jullie vaak nieuwe recepten uit? Afgelopen weekend had ik een hutspot gemaakt met zoete aardappel. Ik vond het heerlijk, de rest van mijn gezin moest er nog even aan wennen .

Wat betreft impulsaankopen van eten heeft de Corona ons wel wat opgeleverd. Sinds Maart bestel ik al mijn boodschappen online. Op het laatste nog wat lekker in mijn karretje gooien lukt dus niet meer.

anijsblokje schreef: ↑

21-09-2020 04:17

[...]
@Case-je: Dankje. Het is waarschijnlijk een wisselwerking: wie weet heeft ze een aantal cliënten die recent zijn doorgeslagen, of was ze er juist recent "te laat bij", waardoor ze dat nu uit alle macht wil voorkomen, ik weet het niet. Ik ben er nu weer rustiger over; misschien waren mijn verwachtingen onrealistisch. En ik ga zeker aantonen dat ik stabiel kan blijven, in ieder geval voor de komende maanden zie ik dat wel met vertrouwen tegemoet.
Hoe is het met jou na je drukke week? Heb je een fijn weekend gehad? Klaar voor de nieuwe werkweek? [...]

Hier was het weekend leuk met logees. Daarmee ook wel druk, maar dat is dan leúk druk
Inmiddels alweer volop in de werkweek. Zo onvoorspelbaar hoe die verlopen. Zo heb ik een relatief lege agenda en een dag later heb ik de ene afspraak na de andere ingepland, los van alles wat ik in ieder geval iedere week of maand moet doen.

Het is hier prachtig weer; warm en zonnig, al was het vroeg in de ochtend heel eng rijden met enorm dichte mist. Een vrachtauto voor mij moest een zijweg in en deed daar erg lang over... Ik was als de dood dat er iemand achterop me zou rijden omdat ik stilstond op de provinciale weg. Het ging goed natuurlijk, maar ik zag het al helemaal voor me

MissM5 schreef: ↑

20-09-2020 21:26

@RandomWriter, is het niet lastig om koolhydraatarm te eten? Als ik geen aardappels, pasta en brood meer mag heb ik het idee dat ik alleen nog maar groenten mag eten. Wat betreft lunch ben ik gewend om op mijn werk te lunchen. Wij krijgen een gratis lunch. Ik werk bij een bedrijf dat gezondheid en groente enorm promoot. We krijgen dan ook te eten volgens het 80/20 principe (80% groente en 20% vlees/vis). De laatste weken neem ik wel weer zelf mijn lunch mee omdat ik zo min mogelijk contacten op wil zoeken ivm corona. Ik ga dan niet naar de locatie waar we normaal lunchen maar blijf op mijn eigen locatie. Daar heb ik wel een koelkast dus misschien moet ik ook eens wat creatiever nadenken dan een boterhammetje en eens een salade maken ofzo.

Nu weer vol goede moed de nieuwe week in. Ik moet mezelf er wel toe dwingen om niet elke dag op de weegschaal te gaan staan maar mag 1x per week wegen van mezelf. Hoe doen jullie dat?

Ik vond het in het begin wel lastig om kha te eten. Maar ik ben me er zo snel beter door gaan voelen, dat ik het nu niet moeilijk meer vind. Ik heb wel ook een diëtiste. Ik volg ook het FODMAP-dieet en dat heb ik zelfstandig gedaan, maar nu in combinatie met het kha was dit eigenlijk te lastig om het helemaal alleen te blijven doen. Ondanks dat ik van de diëtiste vooral te horen krijg dat ik gewoon goed bezig ben en ze niet heel veel aanvullingen heeft op wat ik al doe en weet, vind ik het fijn dat er iemand meekijkt.

De aardappels, rijst en pasta mis ik eigenlijk niet. Het enige waarmee ik af en toe 'meedoe', zijn de gebakken aardappeltjes. Ook eten we ongeveer 1x per week ongezond, meestal patat. Ik probeer hierin wel te matigen, want ik merk dat ik toch weer wat meer stilsta qua gewicht nu. Brood mis ik ook echt niet, het enige wat ik altijd wel heel lekker vond waren van die witte pistoletjes... Maar dat heb ik echt helemaal afgezworen.

Het grappige is dat ik al heel vaak heb gehoord: ooo dat lijkt me zo saai, koolhydraatarm! Kun je alleen nog maar groente eten... Maar niks is minder waar. Ik eet veel gevarieerder dan ik eerder deed. Ik eet meer kaas, verschillende vleeswaren, noten, eieren op allerlei manieren en met veel verschillende ingrediënten en alleen al in mijn dagelijkse salade zitten 5 tot 6 ingrediënten. En dan houd ik het eigenlijk nog heel simpel. Toen ik nog brood at, at ik twee keer twee of drie sneeën brood met afwisselend vleesbeleg, pindakaas en soms iets zoets. Dat was heel wat minder afwisseling en in mijn ogen ook minder voedzaam.

Wat goed dat ze op jouw werk zo gezond zijn met lunch! Dat zou ik echt heerlijk vinden, lunch van de zaak en dan ook nog in dat 80-20 principe. Zoeken jullie nog schrijvers toevallig?

Qua wegen ben ik nu een beetje chaotisch. Wat Anijsblokje zei heb ik ook een tijdje gedaan, gewoon iedere dag wegen. Ook juist om die schommelingen te zien en te begrijpen dat het iedere dag maar een momentopname is. Zolang de trend maar omlaag gaat, vind ik het best. Maar ik ben nu een beetje afgestapt van het dagelijks wegen. Ik zit wat minder lekker in mijn vel de laatste tijd door een heftige tijd privé en ik merk dat ik het me weer meer aantrek als het getal op de weegschaal tegenvalt. Maar aan de andere kant vind ik het ook lastig om bij de les te blijven, als ik me niet weeg tussendoor. Of als ik een weegmoment eens per maand ga doen of zo. Dan denk ik al snel: ach, ik heb nog even. Kan ik nu wel een keertje wat minder gezond doen. Maar ja, zo werkt dat natuurlijk niet. Dus ik ben nu misschien niet het beste voorbeeld wat dat betreft, ik ben teveel zoekende naar mijn nieuwe 'flow'.

Anijsblokje het heeft er bij mij vooral mee te maken dat ik nu in mijn hoofd met zoveel andere dingen bezig ben, dat ik totaal niet met voeding bezig ben eigenlijk. Alles wat al 'ingesleten' is als automatisme (en dat is gelukkig al best wat) dat gaat goed, maar alles waar ik nog wel wat bewuster bij stil moest staan, dat versloft wat. Ik heb er weinig ruimte voor in mijn hoofd. Ik baal er wel van. Het is goed te begrijpen hoor, maar ik vind het echt rot dat het me momenteel even door de vingers glipt. Zo voelt het echt. Twee weken terug voelde ik me lichamelijk echt heel goed, en zag ik echt in de spiegel dat ik strakker werd. Maar nu lijkt dat echt weer even terug te vallen en daar baal ik echt van. Dat is dan ook weer niet bevorderlijk. Misschien was het niet goed om ineens 'cold turkey' te stoppen met bijhouden, misschien had ik het iets meer moeten afbouwen. Misschien kan ik wel even beginnen weer met het puur bijhouden van de extraatjes. Want ik denk dat het daar nu echt aan ligt. Ik ben gevoelig voor de zogenaamd 'gezondere' extraatjes, en weet daar dan moeilijk maat mee te houden. Beetje wat jij hebt met kaas zeg maar . Ik heb dat met van die mini-cervelaatworstjes. En met de pure chocolade. Ook al eet ik daar echt maximaal twee blokjes van per keer, het is wel steeds vaker elke dag een keertje. Op zich is het niet echt dat ik teruggrijp op eten, het is geen troosteten. Ik 'vergeet' gewoon een beetje dat ik het niet moet doen. Het zijn ook geen hele grote hoeveelheden, maar gewoon te vaak op een dag iets kleins.

Case-je klinkt als een gezellige drukte in het weekend! Volgens mij ben jij echt een gezelschapsmens. Ik ben stiekem wel een beetje nieuwsgierig wat voor werk je doet, maar snap ook als je het niet wilt zeggen. Volgens mij heb ik ergens gelezen dat het iets in de zorg was, maar dat kan ik mis hebben.
Wat een mist he? Hier was het ook behoorlijk dicht op sommige plekken. Dan sta je daar inderdaad niet lekker stil. Ik heb het ooit eens meegemaakt dat ik vlak na een onoverzichtelijke bocht op een 80km-weg moest stilstaan omdat er een ongeluk was gebeurd op het wegvak voor mij. Ik hield mijn binnenspiegel in de gaten en zag al vlot iemand aan komen rijden waarvan ik wist dat ie mij niet op tijd had gezien. Ik kon geen kant op, en dat voertuig achter mij is op het allerlaatste moment om mij heen gestuurd en kwam naast mij tot stilstand. Man wat een adrenaline. Was niet zo fijn. Gelukkig dus goed afgelopen. Maar zo kun je inderdaad echt even ergens staan dat je denkt... ik wil hier echt zo snel mogelijk weer weg!

MissM heerlijk naar Limburg! Ik kom er vandaan (woon er nu niet meer), dus ben nieuwsgierig waar je heen gaat . Lijkt mij persoonlijk wel lastig, als je zo vaak buiten de deur eet. Ik doe het eerlijk gezegd bijna niet, maar wij zwichten nog wel iets te vaak voor thuisbezorgd. Al moet ik zeggen dat dat al een heel stuk minder is dan eerder. Als ik uit eten ga, ga ik toch meestal ook wel voor een toetje. Ik eet dat thuis nooit, en voor mij is uit eten gaan zo'n zeldzaamheid dat ik het dan wel echt ervan wil nemen. Maar wel alleen als ze echt mijn favorieten op de kaart hebben staan. Een heerlijke cheesecake bijvoorbeeld, of tiramisu. Ook iets met chocolade of caramel doet het goed bij mij, of een tarte tatin. Maar dat zijn dus echt uitzonderingen, ik denk nog niet eens één keer per 2-3 maanden. En hebben ze niks van mijn gading, dan wordt het gewoon een koffie .

Nou, ik kruip mijn bed maar weer in. Ik werk momenteel extra om uren op te sparen voor de vrije dagen van de kinderen (studiedagen enzo), aangezien ik nu eigenlijk de volledige zorg heb wil ik niet dat ze al die dagen volledig in de opvang zitten. Maar dat betekent wel dat ik ieder uurtje dat ik kan, ook op kantoor zit. Morgen gaan ze (eindelijk) weer eens een middagje naar hun vader, die is na weken af en aan in het ZH te hebben gelegen weer thuis. Dus dan kan ik mooi nog wat extra uurtjes pakken. Maar ik was flink moe vandaag. Dus ik ga maar eens snel slapen.

@MissM5: Je schrijft: ik heb natuurlijk weer meer gegeten dan goed voor me is.
Maar dat hoeft natuurlijk niet. Het is prima...als je ervan hebt genoten! Want af en toe minder gezond, geen punt. Toch denk ik, als je vaak uit eten gaat, wat je schrijft, dat je dan beter wel bewust keuzes kunt gaan maken daarin. Wanneer wel en niet, wat wel en niet. Klopt het dat het voor jou min of meer normaal is om elke week meerdere keren buiten de deur te eten, of komt het nu toevallig zo uit? Ik denk dat dat ook uitmaakt wat aanpak betreft.
Verder, toen ik je post las, dacht ik ook: in hoeverre steunt je man je? Zelf ben ik alleen en ik denk ook dat het per persoon verschilt in hoeverre je steun wil van je partner, maar hoe is dat voor jou?

Wat heerlijk dat je salade hebt gemaakt als lunch! Je kunt eindeloos varieren en heel wat kcal winnen als je salade eet als lunch. Plotseling is die 250 gram groente per dag dan ook een peulenschil. Kortom: allerlei voordelen!

Ik ben een redelijk avontuurlijke koker- ik vind het ook leuk om nieuwe recepten uit te proberen. Ik blader ook vaak door kookboeken ter inspiratie en kook met de seizoenen mee, waardoor afwisseling dus al vanzelf gaat. Maar hutspot... dat is nu net een van de weinige dingen die ik niet lust. Zoete aardappel vind ik dan wel weer prima, oa in soep of curry. En soms vind ik het ook heel fijn om terug te vallen op een succesrecept en even niet te hoeven nadenken hoe je iets klaarmaakt enzo.

@Casey: Gezellig, logees over de vloer. Maar vast ook wel fijn dat ze weer weg zijn, stel ik me zo voor!
Herkenbaar dat werkweken soms plotseling vollopen met afspraken!

@RandomWriter: Ik lees dat je tot inzicht komt als je schrijft over hoe het werkt in je hoofd nu. Mooi om te zien!
Dat hier en daar steeds extra eten, noemen ze volgens mij grazen. Ik vind dat een leuke term, die eigenlijk ook al aangeeft dat dat niet super zinvol is. (tenzij we als mensen koeien zouden zijn!) Misschien helpt het je om een graas-limiet te stellen?
Mini cervelaatworstjes...die at ik vaak als puber! Kabanossi volgens mij zelfs. Grappig, nooit meer aan gedacht. En pure chocolade, ook lekker. Dat eet ik weer vaker nu ik minder drop eet. Maar dan liefst wel die écht hele pure.
Klinkt heftig, je ex wekenlang opgenomen geweest. Gelukkig is hij nu weer voldoende opgeknapt zodat hij jullie kinderen even kan opvangen. Hopelijk verloopt dat allemaal goed. Heftig dag extra werken voor je steeds. Dapper dat je het zo oplost!

Hier is het allemaal in orde. Veel etentjes, lunchen buiten de deur, vanavond ook een etentje. Maar dat is prima. Morgen weer hardlopen. (vandaag was ik pas laat thuis en zo de deur weer uit)
RandomWriter noemde het woord kaas... Laatst heb ik bij een aanbieding President brie met 42% minder vet gekocht. Ik was nieuwsgierig. Weer eens een reclame-impulsaankoop van anijsblokje.
Tot mijn verbazing is het erg lekker! Prima brie. (terwijl ik 30+ kaas niet lekker vind, laat staan 20 of 15+) Het zou betekenen dat er nog maar 18% vet in die brie zit. En hij is niet eens heel zout ofzo ter compensatie. Wonderlijk hoe ze sommige dingen kunnen maken! Of is er een ander addertje onder het gras, dat ik over het hoofd zie?

anijsblokje schreef: ↑

23-09-2020 17:33

RandomWriter noemde het woord kaas... Laatst heb ik bij een aanbieding President brie met 42% minder vet gekocht. Ik was nieuwsgierig. Weer eens een reclame-impulsaankoop van anijsblokje.
Tot mijn verbazing is het erg lekker! Prima brie. (terwijl ik 30+ kaas niet lekker vind, laat staan 20 of 15+) Het zou betekenen dat er nog maar 18% vet in die brie zit. En hij is niet eens heel zout ofzo ter compensatie. Wonderlijk hoe ze sommige dingen kunnen maken! Of is er een ander addertje onder het gras, dat ik over het hoofd zie?

Haha, het eerste wat ik dan denk is: Hoeveel koolhydraten zitten erin? Mijn diëtist is 'tegen' lightproducten, meestal worden de vette bestanddelen vervangen door koolhydraten. Ik zie dat overigens niet altijd zo zwart-wit terug op verpakkingen hoor, maar vaak klopt het wel. Ik koop dus juist de volvette varianten van alles. Vind ik één van de grote voordelen van kha, ik vind volvette producten namelijk veel lekkerder. En het vult meer .

Edit: voor Brie geldt dit (in ieder geval bij president) niet zie ik! Beiden hebben nagenoeg geen kh. Heb ik weer een vraagje voor mijn diëtist

anijsblokje schreef: ↑

23-09-2020 17:33

@RandomWriter: Ik lees dat je tot inzicht komt als je schrijft over hoe het werkt in je hoofd nu. Mooi om te zien!
Dat hier en daar steeds extra eten, noemen ze volgens mij grazen. Ik vind dat een leuke term, die eigenlijk ook al aangeeft dat dat niet super zinvol is. (tenzij we als mensen koeien zouden zijn!) Misschien helpt het je om een graas-limiet te stellen?
Mini cervelaatworstjes...die at ik vaak als puber! Kabanossi volgens mij zelfs. Grappig, nooit meer aan gedacht. En pure chocolade, ook lekker. Dat eet ik weer vaker nu ik minder drop eet. Maar dan liefst wel die écht hele pure.
Klinkt heftig, je ex wekenlang opgenomen geweest. Gelukkig is hij nu weer voldoende opgeknapt zodat hij jullie kinderen even kan opvangen. Hopelijk verloopt dat allemaal goed. Heftig dag extra werken voor je steeds. Dapper dat je het zo oplost!

Hier had ik verder nog helemaal niet op gereageerd. Ik was te druk net. Nu nog even snel voor het slapen gaan .
Grazen, dat is inderdaad wel een goede term. Klinkt iets vriendelijker dan snaaien, haha! Maar komt natuurlijk op hetzelfde neer. Kabanossi had ik laatst ook eens, maar die vind ik toch iets minder. Die zijn zo zout! De cervelaat is wel erg lekker. De bierworstjes van de Aldi ook trouwens . Vandaag heb ik niet gegraasd . Ik dacht, misschien moet ik met mezelf afspreken dat als ik iets extra's eet, ik het hier moet komen melden . Dat is wel een stok achter de deur denk ik. Vandaag heb ik het netjes bij mijn Skyr-ontbijt, salade-lunch en avondeten (hele berg wortels, 1,5 hamburger en 4 minikrieltjes voor de smaak) gehouden. Zoals ik al eerder zei heb ik dus ook echt geen honger tussendoor, dus daar komt het grazen niet vandaan. Het is gewoon lekker, en dan ligt het te dichtbij.

Ik was weer echt kapot vandaag. Eigenlijk had ik de hele middag extra willen werken, maar heb halverwege de middag toen mijn ogen zo ongeveer dicht vielen besloten toch weg te gaan. Gelukkig ben ik daar vrij in, het zijn extra uren en dan kan ik zo lang (of kort) blijven als ik wil. Ik moest nog wat hebben bij de Ikea dus daar ben ik heen geweest. Naar huis kan ik dan eigenlijk niet, dat ligt teveel uit de route (werk, school van de kinderen en het huis van ex liggen in dezelfde plaats, ik woon ergens anders). Maar de Ikea was wel even een lekker 'uitje'.

Ik merk wel dat het me echt opbreekt allemaal. Ex is inderdaad weer uit het ziekenhuis, maar de vooruitzichten zijn gewoon bagger. Het is maar de vraag hoe lang hij uit het ziekenhuis blijft en het verdere verloop is ronduit onzeker. Veel langer dan een paar uur op bezoek kunnen de kinderen dus ook niet echt, en de zorg op zich nemen of simpelweg opvoeden is er al helemaal niet meer bij. Zoon bleek tussen de middag alleen maar een bak vanillevla te hebben gehad (Want: blijkbaar geen zin in brood) en was dus eind van de middag onderweg naar huis in de auto ineens misselijk en duizelig. Hij bedenkt zelf dan ook niet dat hij gewoon te weinig eet, maar ex ziet dat blijkbaar ook niet. Dus ook als ze daar zijn, ben ik er nog steeds in mijn hoofd mee bezig.
Dochter neemt in de tussentijd soms de moederrol over en begint zoon terecht te wijzen, of dingen voor hem op te lossen. Ook dat moet ik echt even in de gaten gaan houden. Ik merk dat ik daar zelf soms ook onbewust 'gebruik' van maak, omdat zij veel dingen van hem gewoon weet (waar hij zijn spullen laat, wat hij heeft gegeten en of hij op tijd was voor iets), maar dat triggert haar natuurlijk ook om die taak op zich te nemen.

Pffff... het is chaos in mijn hoofd. Blègh.

@RandomWriter: Klinkt heel rot, wat je allemaal beschrijft. Inderdaad veel op je bordje... Ik snap dat je het qua zorgen niet helemaal los kunt laten als je kinderen bij je ex zijn. Wel goed denk ik dat je ex weer de intentie heeft in ieder geval deels voor jullie zoon en dochter te zorgen, hoe lastig ook nu. Moeilijk ook dat je signaleert dat je dochter deels een zorg-rol op zich neemt en het dilemma dat daar vervolgens ontstaat voor jou, want soms ook wel handig. Denk dat het al belangrijk is dat je dat inziet zodat je je dochter wat kunt beschermen. Ik wens je wijsheid hierin en hoop dat jullie gauw weer richting rustiger vaarwater dobberen... En ik hoop dat het je lukt op goed voor jezelf te blijven zorgen. Ik lees dat je goed oog hebt voor wat je zelf nodig hebt en dat je jezelf daar ook ruimte voor geeft. Mooi zo...
Ineens schiet met te binnen: hoe bevalt het sporten in nieuwe woonplaats de kinderen, nu dat een paar weken aan de gang is? Zijn ze nog steeds blij daarmee?

Fijn dat je even de zinnen kon verzetten in ikea. En wat erg, dat ik dan meteen aan het ikea restaurant denk. (terwijl ik daar bijna nooit kom) Of misschien logisch gezien dit topic. Er zijn in ieder geval weinig KH-arme opties. Hoewel die Daimtaart glutenvrij is... (waarom weet ik dit?)

De President -42%-brie blijft een mysterie. Meestal bij dat soort producten vergelijk ik het "light" product met het normale. En dan kies ik - meestal dan alsnog voor het normale (dus: volvette) product. Maar bij de brie won mijn nieuwsgierigheid en dus met goede uitkomst. (want: lekker, maar ook: duur, dus bij geen aanbieding en zin in brie, zal ik altijd de gewone kopen) Je hebt gelijk dat er bij Light producten vaak minder vet in zit, maar
meer suiker. En soms ook zout. Alleen bij dit weet ik het niet.

Het andere dilemma is dat ik altijd roomboter op brood eet. Mijn hele leven al. Margarine of halvarine vind ik maar niks, want niet lekker. Dat is op zich helemaal oké, als ik er maar voor zorg dat ik op een andere manier voldoende vitamine D binnen krijg. Dat zit wel snor, volgens mijn diëtist, dus prima.
Maar toen ik deze zomer met een vriendin op vakantie was, hadden we "Becel met roomboter". Tot mijn verbazing was dat lekker. En dan denk ik dus: zal ik toch daarnaar overstappen, zodat ik op een makkelijkere manier toch extra vitamine A en D en ook minder verzadigd vet binnen krijg? (Ivm mijn hoge bloeddruk, waar ik ook medicatie voor gebruik)
Dit dilemma heb ik niet durven bespreken met mijn diëtist, gezien haar otthorexia-verdenkingen...dus dub ik zelf nog even verder! Maar wie weet heeft iemand hier nog wijze overdenkingen over voor mij.

Hier verder weer een gekke eetweek, met veel buiten de deur eten en minder goed geplande maaltijden 's avonds. Dus gisteren teveel gegeten en dat voelt nu niet fijn. Niet dat ik ergens last van heb - en ik weet dat ik morgen zonder problemen automatisch minder zal eten want weinig trek de dag na zo'n eet-uitspatting. Maar het doet me wel denken aan de nachten met 34 kg meer anijsblokje, waarin ik wakker lag met maagklachten. En ik heus wel wist wat ik daaraan moest doen (namelijk: afvallen!) alleen niet wist hoe, of beter gezegd: niet overtuigd was dat ik dat zou kunnen. Ik vertelde niemand dat ik wel eens (/best vaak) wakker lag met maagklachten...best bizar.

Ik ben deze week 2x 's avonds uit eten geweest en heb 1x in een restaurants geluncht. Wel steeds redelijk gezonde keuzes gemaakt en ook erg lekker gegeten. Maar de vriendin die vroeg om komende week uit eten te gaan want het is restaurantweek, moet iemand anders zoeken. Mij komt het helemaal niet uit (volle werkweek voor de boeg oa) en ik zag er al bij voorbaat tegenop. Ben blij dat ik direct heb gezegd dat ik niet wilde gaan. Kan dat mijn hoofd weer uit.

Ben ik ook weer eens Voor mijn gevoel ben ik hier al lang niet geweest, maar dat valt eigenlijk wel mee. Het is zo belachelijk druk op mijn werk en ik ben zo moe... Op vrijdag ben ik vrij, maar omdat ik logees krijg is het druk met bedden opmaken en boodschappen doen en dergelijke. Ik weet even helemaal niets te verzinnen aan maaltijden die én voldoen aan gastvrij zijn, maar ook tegemoet komen aan mijn eigen wens om het gezond en passend in mijn leefstijl te houden. (Ik kom er uiteindelijk wel uit, dat weet ik wel.)

Qua gewicht sta ik even stil. Ik zie dat vaker wanneer ik het druk heb en ik vermoed dat stress er mede oorzaak van is. Omdat ik moe ben, kan ik het moeizamer relativeren. Gaat ook goed komen, maar het is wel fijn om het hier even neer te schrijven

Random, ik een gezelligheidsmens? Eigenlijk niet zo Ik hou heel erg veel van mijn gezin, inclusief mijn ex met wie ik bevriend ben geraakt. Ik vind het fijn om met hen samen te zijn, een dag of twee. Maar dan zucht ik van opluchting wanneer iedereen weer weg is en ik weer lekker mijn eigen gang kan gaan.
Ik ben eigenlijk juist nogal op mezelf. Ik woon alleen met mijn honden, werk vrij veel en daarbuiten zie ik niet veel mensen. Ik doe vrijwilligerswerk en ben lid van een politieke partij en ga naar vergaderingen en scholingsbijeenkomsten. Ik doe regelmatig verdiepingsdagen van een bepaalde opleiding (iets met filosofie) die ik heb gedaan voor mijn plezier. Maar ik hou dus vooral van bijeenkomen met anderen wanneer dat functioneel is.

Ik heb met je te doen omdat je zo moe bent en alles rondom de kinderen op jouw schouders is beland. Dat kan behoorlijk zwaar zijn, weet ik uit ervaring. Chaos in je hoofd is sowieso vervelend en moet niet te lang aanhouden. Hou je taai hoor!

Anijsblokje, ik kan je niet helpen met het boterdilemma Ik eet eigenlijk nooit boter (want eet geen brood), maar áls ik toch zoiets koop, dan is het roomboter. Zoals ik ook hou van alles puur en niets uit pakjes, zo kies ik ook voor gewoon roomboter waar verder niets mee gedaan is. Dat lijkt me dan een veilige keuze.

Ik moet eens aan de slag met het huishouden! Allen een heel goed en ontspannen weekend gewenst!

Anijsblokje de sportverenigingen bevallen erg goed! Beiden hebben elke keer veel zin om erheen te gaan. Ook lijken ze al nieuwe vriend(innet)jes te maken. Dat is erg fijn. Bij zoon sta ik op zaterdag ook langs de lijn bij de wedstrijd, en de sfeer is erg fijn. Heel opbouwend en positief. Dus ik heb geen spijt! Achteraf bekeken had het ook gewoon niet anders gekund. Maar ben blij dat het dus ook zo goed uitpakt!

Roomboter is binnen mijn leefstijl zeker de beste keus. Minst bewerkt en volvet. En het lekkerst . Maar dat had je vanuit mijn kant natuurlijk kunnen verwachten. Daarnaast heb ik nooit gehoord dat je ook daadwerkelijk een tekort aan A en D kunt krijgen puur door het ontbreken van boter. Dat zit toch ook in veel andere etenswaren? Ik eet uiteindelijk ook geen boter meer, maar daar heb ik mijn diëtiste nooit over gehoord. Alleen over het risico op een tekort aan jodium omdat ik geen brood eet en dus ook geen bakkerszout binnenkrijg. Dat risico schijnt ook te ontstaan bij mensen die vooral biologisch brood eten of brood dat ze zelf maken, als daarbij geen jozo (of bakkerszout) gebruikt wordt. Daarom slik ik standaard een multivitamine met 100% van de dagelijkse advieshoeveelheid jodium.

Mijn angst voor (verzadigd) vet is wel weg, mijn moeder heeft ook hoge bloeddruk (al haar hele leven zo ongeveer) en dat is nadat ze overstapte naar kha inclusief dus volvette producten, een stuk verbeterd juist. Terwijl zij eerder ook die boters had van Becel en enzo. Die deden weinig voor haar cholesterol en bloeddruk.
Maar ook dat zijn dingen die je natuurlijk beter met je diëtist kunt bespreken. De vraag 'wat kan ik beter doen, Becel of roomboter?' is toch een normale vraag? Ik kan me niet voorstellen dat ze daardoor meer verdenkingen krijgt op orthorexia gebied.

Case-je geen gezelschapsmens, maar wel weer allemaal logees dit weekend, haha! Ik vind die drukte die daarbij hoort altijd zo vervelend. Poetsen van te voren, bedenken wat je moet eten inderdaad, dat soort. Ik krijg daar echt stress van.
Ik moest wel lachen om je stukje dat je buiten werk eigenlijk niet zoveel mensen zag. En vervolgens komt me daar toch een opsomming van nog andere bijeenkomsten, vrijwilligerswerk, politieke partijen en vergaderingen ... Je klinkt wel echt als een bezige bij. Die toch behoorlijk wat onder de mensen komt. Maar zoals je zelf zegt dus vooral functioneel .

Hier waren de afgelopen dagen nog net weer iets hectischer dan gepland... Vriend belandde ineens afgelopen vrijdag nog in het ziekenhuis met een ontsteking en moest daar nog even aan geholpen worden op de OK. Was al de tweede keer in hetzelfde gebied dus hij had de bui al zien hangen toen hij weer last kreeg. Dus ik was weer taxi en verzorger, dit keer voor hem. 's Ochtends kinderen naar school en wij naar werk, 's middags terug naar huis, vervolgens door naar het ziekenhuis, ik weer naar huis. Daarna de kinderen weer opgehaald bij ex, weer naar huis, en daarna weer naar het ziekenhuis om vriend weer op te halen. En al die plekken liggen gemiddeld zo'n 20 km van mijn huis af, dus ik had er weer 160 km op zitten. Nu vind ik autorijden niet zo erg, maar wel als ik zo moe ben... Heb 's middags tussendoor dus even twee uur op bed gelegen. Ik had een stressnek (dikke knopen in mijn nek) en de bijbehorende hoofdpijn. Die wilde niet eens weg met paracetamol, dus heb uiteindelijk nog ibu erbij genomen anders had ik het echt niet kunnen bolwerken allemaal.
Vriend zei 's ochtends al: je hebt je handen maar weer vol aan mij... Maar ja. Dat valt eigenlijk wel mee. Het probleem is meer dat mijn handen al zo vol waren met andere dingen...

En vandaag hadden we de verjaardag van mijn kinderen gevierd, alleen met mijn ouders gelukkig. Meer past ook niet binnen de huidige coronaregels. Maar ik was blij toe. 's Ochtends op tijd opgestaan, huis gepoetst (had ik vrijdag willen doen, maar ja...) en boodschappen gedaan toen mijn ouders bij zoon langs het veld stonden. Daarna vooral lekker aan de koffie/thee en hapjes gezeten. Ik heb wel lekker meegedaan, maar me toch redelijk netjes gedragen. Avondeten werd Chinees (hadden vriend en mijn vader al lang niet meer gehad want mijn moeder en ik eten dat echt niet meer), maar dat is echt een nono qua kha , dus mijn moeder en ik hadden nog wat groente uit de kast getrokken en ons eigen avondeten in elkaar gedraaid.

En nu ben ik weer volledig afgedraaid. Heb met vriend afgesproken dat we morgen echt niks meer doen. Alleen nog even de boodschappen. Inclusief tig keer trakteren komende week... Maandag bij sport dochter, dinsdag dochter op school en beiden op de opvang, woensdag bij sport zoon, donderdag zoon op school en vrijdag hebben ze kinderfeestje. Manmanman... Het is wat. Het is dat zij er zo van genieten.

In de tussentijd heeft het 'niet grazen' overdag wel geholpen, ik kan zelfs mijn gewicht in de tabel weer naar beneden aanpassen! Niet schrikbarend hoor, maar wel eindelijk weer onder de 85. Dus ik ben tevreden. Ik verwacht in deze periode echt niet dat het sneller gaat en als dat wel zo is, moet ik echt gaan kijken of ik niet te weinig eet door de stress. Maar voor nu gaat het zoals ik zou verwachten naar aanleiding van hoe ik eet.

Zo. Nu verder relaxen en zo maar naar bed...