Lijf & Lijn
alle pijlers
Ervaringen hernia operatie ivm zittend beroep.
vrijdag 15 mei 2020 15:01
let op, oud topic. Had m weer omhoog geschopt omdat ik na de operatie alsnog weer klachten heb vandaar.
UPDATE 29 OKT 2020
. Ben nu ruim 2 maanden geleden geopereerd. In eerste instantie ging het super goed en was ik van de tramadol af. Sinds 3 weken heb ik echter constant pijn in mijn onderrug. Daarnaast word ik snachts vaak wakker van pijnscheuten als ik in mijn slaap draai.
De zenuwpijn in been/bil is weg. Operatiewond goed genezen. Ik heb 1x per week fysio en zit 3x per dag op de hometrainer plus oefeningen.
Zwaar huishoudelijk werk zoals stofzuigen en kattenbak scheppen besteed ik nog zo veel mogelijk uit. Maar met name zitten ervaar ik echt als een ramp. 3 kwartier autoritje is de max daarna teveel pijn. En bijvoorbeeld (ik woon in het centrum) een half gericht de stad in lopen om iets te kopen en weer terug, moet ik ook bekopen met dusdanige pijn dat ik weer even moet gaan liggen.
Iemand ervaring met de nasleep van een operatie? Ik ben al voor eind controle bij de neuroloog geweest en alles zag er gewoon goed uit. De pijn die ik nu heb is anders dan de hernia pijn. Soort blauwe plekken gevoel in mijn onderrug. De hele godganse dag. Alsof ik een trap heb gehad in mijn onderrug. De pijn in mijn slaap dat is stekend.
Wil ik te snel? Heb ik geen geduld? Grr ik word er nogal moe van. Wil weer aan het werk. Gister even een tramadol ingenomen die ik nog had liggen. Dan is de pijn vrijwel weg en kan ik me uitstekend bewegen. Helaas word ik van tramadol enorm slaperig en suf. Dus ook dat is geen permanente oplossing.
Mijn dag ziet er nu globaal zo uit dat ik in mijn eentje voor mijn dochter zorg. Ik breng haar met de fiets naar school (5 min fietsen enkele reis) en ze klimt via een keukentrapje op hoogte dat ik haar makkelijk in het zitje kan zetten (heb zo'n lekkere brede standaard dat de fiets blijft staan) verder 3x 15 min hometrainer. Ik doe mijn dingen in huis gewoon dagelijkse bezigheden zoals koken en de was. Maar als ik niet bezig ben, moet ik dus echt gaan liggen. Zitten hou ik amper vol. Ik schuif echt het avond eten erin en ga weer liggen. Ik was begonnen met baantjes zwemmen dat wil ik binnenkort weer oppakken (tussendoor ook geopereerd aan mijn voet dus mocht 4 weken niet in het water ermee).
Deze terugval frustreert me enorm! Er zit ook sindsdien 0 progressie in. Werk wil dat ik ga beginnen met re integreren. Dit ga ik ook echt proberen want het laatste wat ik wil is dat ze denken dat ik het wel best vind thuis. Integendeel na een jaar binnen zitten wil ik weer aan de slag. Ik mis mijn werk, contact met mensen en ik wil me gewoon goed voelen en niet dag in dag uit chagrijnig van de pijn achter de feiten aan hobbelen.
---------------------------------------
Godverdekut. Zo die is er uit. In November vorig jaar door mijn rug gegaan. Bij de fysio en bedrijfsarts gelopen en de bedrijfsarts vond dat ik een verrekte spier had en heeft me toen ik maar niet herstelde naar de bedrijfspsycholoog gestuurd omdat ik een roerige tijd achter de rug had. De fysio snapte het ook al niet want ik had geen uitstraling tot in mijn voet maar tot mijn knie. Na een in eerste instantie verbetering (ik kon niet meer overeid komen van de wc voor het verbeterde) bleef het gewoon daarna hetzelfde. Pijn in mijn bil tot aan mijn knie, geen lange wandelingen meer kunnen maken en niet kunnen tillen. Ik heb paar keer geopperd hernia maar dat kon niet.
Haha wat een grap. Uiteindelijk toch doorverwezen (2 maanden vertraging ertussen door corona) en wel degelijk een hernia. Omdat ik alles bij elkaar al een half jaar last heb en een half jaar me zo rustig mogelijk hou, wel nog wandel, fysio oefeningen doe etc heeft het ziekenhuis geen hoop dat het alsnog spontaan overgaat. Volgende week krijg ik als het goed is een oproep voor de neurochirurg en gaan we de mogelijkheden bespreken.
Wie heeft ook een operatie gehad aan hernia en wat zijn de ervaringen met herstel? Ik doe een zittend beroep wat ik helemaal het tofste van de wereld vind maar waarbij ik zeker aan de kant waar ik last heb niet zomaar vaak kan afwisselen qua houding. Gewoon niet eigenlijk. Soms een stukje lopen kan wel maar voor de rest is het vrij belangrijk dat ik vooral toch wel op mijn kont blijf zitten.
Graag hoor ik toch wat positieve verhalen als die er zijn over klachtenvrij zijn na een hernia operatie. Want ik word er een beetje sip van als ik er aan denk dat ik mijn baan niet meer zou kunnen doen. Laat ik me niet opereren dan kan ik die sowieso wel vergeten want ik kan echt niet langer dan een uur (autoritje) in dezelfde houding.
UPDATE 29 OKT 2020
. Ben nu ruim 2 maanden geleden geopereerd. In eerste instantie ging het super goed en was ik van de tramadol af. Sinds 3 weken heb ik echter constant pijn in mijn onderrug. Daarnaast word ik snachts vaak wakker van pijnscheuten als ik in mijn slaap draai.
De zenuwpijn in been/bil is weg. Operatiewond goed genezen. Ik heb 1x per week fysio en zit 3x per dag op de hometrainer plus oefeningen.
Zwaar huishoudelijk werk zoals stofzuigen en kattenbak scheppen besteed ik nog zo veel mogelijk uit. Maar met name zitten ervaar ik echt als een ramp. 3 kwartier autoritje is de max daarna teveel pijn. En bijvoorbeeld (ik woon in het centrum) een half gericht de stad in lopen om iets te kopen en weer terug, moet ik ook bekopen met dusdanige pijn dat ik weer even moet gaan liggen.
Iemand ervaring met de nasleep van een operatie? Ik ben al voor eind controle bij de neuroloog geweest en alles zag er gewoon goed uit. De pijn die ik nu heb is anders dan de hernia pijn. Soort blauwe plekken gevoel in mijn onderrug. De hele godganse dag. Alsof ik een trap heb gehad in mijn onderrug. De pijn in mijn slaap dat is stekend.
Wil ik te snel? Heb ik geen geduld? Grr ik word er nogal moe van. Wil weer aan het werk. Gister even een tramadol ingenomen die ik nog had liggen. Dan is de pijn vrijwel weg en kan ik me uitstekend bewegen. Helaas word ik van tramadol enorm slaperig en suf. Dus ook dat is geen permanente oplossing.
Mijn dag ziet er nu globaal zo uit dat ik in mijn eentje voor mijn dochter zorg. Ik breng haar met de fiets naar school (5 min fietsen enkele reis) en ze klimt via een keukentrapje op hoogte dat ik haar makkelijk in het zitje kan zetten (heb zo'n lekkere brede standaard dat de fiets blijft staan) verder 3x 15 min hometrainer. Ik doe mijn dingen in huis gewoon dagelijkse bezigheden zoals koken en de was. Maar als ik niet bezig ben, moet ik dus echt gaan liggen. Zitten hou ik amper vol. Ik schuif echt het avond eten erin en ga weer liggen. Ik was begonnen met baantjes zwemmen dat wil ik binnenkort weer oppakken (tussendoor ook geopereerd aan mijn voet dus mocht 4 weken niet in het water ermee).
Deze terugval frustreert me enorm! Er zit ook sindsdien 0 progressie in. Werk wil dat ik ga beginnen met re integreren. Dit ga ik ook echt proberen want het laatste wat ik wil is dat ze denken dat ik het wel best vind thuis. Integendeel na een jaar binnen zitten wil ik weer aan de slag. Ik mis mijn werk, contact met mensen en ik wil me gewoon goed voelen en niet dag in dag uit chagrijnig van de pijn achter de feiten aan hobbelen.
---------------------------------------
Godverdekut. Zo die is er uit. In November vorig jaar door mijn rug gegaan. Bij de fysio en bedrijfsarts gelopen en de bedrijfsarts vond dat ik een verrekte spier had en heeft me toen ik maar niet herstelde naar de bedrijfspsycholoog gestuurd omdat ik een roerige tijd achter de rug had. De fysio snapte het ook al niet want ik had geen uitstraling tot in mijn voet maar tot mijn knie. Na een in eerste instantie verbetering (ik kon niet meer overeid komen van de wc voor het verbeterde) bleef het gewoon daarna hetzelfde. Pijn in mijn bil tot aan mijn knie, geen lange wandelingen meer kunnen maken en niet kunnen tillen. Ik heb paar keer geopperd hernia maar dat kon niet.
Haha wat een grap. Uiteindelijk toch doorverwezen (2 maanden vertraging ertussen door corona) en wel degelijk een hernia. Omdat ik alles bij elkaar al een half jaar last heb en een half jaar me zo rustig mogelijk hou, wel nog wandel, fysio oefeningen doe etc heeft het ziekenhuis geen hoop dat het alsnog spontaan overgaat. Volgende week krijg ik als het goed is een oproep voor de neurochirurg en gaan we de mogelijkheden bespreken.
Wie heeft ook een operatie gehad aan hernia en wat zijn de ervaringen met herstel? Ik doe een zittend beroep wat ik helemaal het tofste van de wereld vind maar waarbij ik zeker aan de kant waar ik last heb niet zomaar vaak kan afwisselen qua houding. Gewoon niet eigenlijk. Soms een stukje lopen kan wel maar voor de rest is het vrij belangrijk dat ik vooral toch wel op mijn kont blijf zitten.
Graag hoor ik toch wat positieve verhalen als die er zijn over klachtenvrij zijn na een hernia operatie. Want ik word er een beetje sip van als ik er aan denk dat ik mijn baan niet meer zou kunnen doen. Laat ik me niet opereren dan kan ik die sowieso wel vergeten want ik kan echt niet langer dan een uur (autoritje) in dezelfde houding.
anoniem_6375277a5f3fe wijzigde dit bericht op 29-10-2020 17:58
42.47% gewijzigd
zaterdag 16 mei 2020 22:42
Dank je wel voor je reactie!-Puck schreef: ↑16-05-2020 21:17hannaa45
zaterdag 16 mei 2020 om 17:27
lise1985 schreef: ↑15-05-2020 20:21
Ik had een zittend beroep en ben eind 2019 geopereerd aan een hernia, ruim twee jaar na het ontstaan ervan. Helaas geen succesverhaal hier, volledig ziektewet en onzeker of ik überhaupt ooit nog weer aan het werk kan.
Sterkte!
Jij was er al voor de operatie van overtuigd, dat de operatie geen verlichting van je pijnklachten zou gaan geven.
Zowaar een self fulfilling prophecy.
Wat een achterlijke reactie!
Ik ben vorig jaar juni aan een dubbele hernia geopereerd en heb bijna dezelfde klachten als Lise. Was tot nu toe alleen een meelezer maar moest hier wel even op reageren. Je weet echt niet wat je zegt en mag voor jou hopen datbje niet hoeft te ervaren wat wij doen.
TO, een operatie gaat gelukkig in bijna alle gevallen wel goed, ken zat mensen die na een operatie nergens meer last van hebben.
Op deze manier kan je ook je werk niet uitvoeren, zou het zeer zeker overwegen om, indien mogelijk, wel voor de operatie te gaan.
Wat vervelend dat jij ook niet van je klachten af bent!
zondag 17 mei 2020 15:09
En wie heeft er uiteindelijk( helaas) gelijk gekregen?
Lise? Of haar man?
Bovendien zegt dat je ergens minder vertrouwen in heb qua genezing niet meteen dat het allemaal maar psychisch en aanstellerij is hè.
Wat Lise schrijft, je weet écht niet waar je over schrijft.
Gelukkig voor jou dan maar.
Dat is het enige positieve wat ik over je berichten kan zeggen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 17 mei 2020 15:14
Ter aanvulling; de arts heeft gelijk gekregen. Die zei immers dat de kans op herstel klein was.lientje69 schreef: ↑17-05-2020 15:09En wie heeft er uiteindelijk( helaas) gelijk gekregen?
Lise? Of haar man?
Bovendien zegt dat je ergens minder vertrouwen in heb qua genezing niet meteen dat het allemaal maar psychisch en aanstellerij is hè.
Wat Lise schrijft, je weet écht niet waar je over schrijft.
Gelukkig voor jou dan maar.
Dat is het enige positieve wat ik over je berichten kan zeggen.
Maar DAT detail past niet bij de verzinsels van dit kind.
zondag 17 mei 2020 15:15
Een pessimistischere inschatting van kansen maken dan een ander is iets anders dan “er van overtuigd zijn dat het niets oplevert” zoals jij suggereerde. En met “self-fullfilling prophecy” suggereer je dat ze nu lichamelijk ziek is omdat zij zichzelf ziek heeft gedacht. Dat lijkt me toch niet echt een normale opmerking.
En bovendien, wat voegt het toe om iemand zo persoonlijk aan te vallen op lichamelijk leed? Help je TO daarmee met haar vraag? Of doe je dat puur en alleen omdat je daar zelf een vreemd soort genoegen in schept?
zondag 17 mei 2020 15:29
Eerst TO:
Mijn vader heeft twee keer een hernia-operatie gehad (beide andere plekken) en is er beide keren prima van hersteld.
Hij is alleen zo’n oelewapper die dan vervolgens weer allerlei klussen gaat doen waarbij je zware dingen moet tillen.
Wat een leuk beroep heb je, als vrouw zijnde, hoor je niet vaak. Vond het als kind zo magisch dat ik met de vader van een vriendinnetje mee mocht helemaal voor in een intercity.
Hopelijk herstel je snel.
Voor mensen die denken dat een hernia of andere duidelijk lichamelijk aantoonbare ziekte tussen je oren zit heb ik maar één opmerking: Ga zelf psychische hulp zoeken. Elke keer weer op bepaalde mensen hakken maakt je een ziek persoon.
Mijn vader heeft twee keer een hernia-operatie gehad (beide andere plekken) en is er beide keren prima van hersteld.
Hij is alleen zo’n oelewapper die dan vervolgens weer allerlei klussen gaat doen waarbij je zware dingen moet tillen.
Wat een leuk beroep heb je, als vrouw zijnde, hoor je niet vaak. Vond het als kind zo magisch dat ik met de vader van een vriendinnetje mee mocht helemaal voor in een intercity.
Hopelijk herstel je snel.
Voor mensen die denken dat een hernia of andere duidelijk lichamelijk aantoonbare ziekte tussen je oren zit heb ik maar één opmerking: Ga zelf psychische hulp zoeken. Elke keer weer op bepaalde mensen hakken maakt je een ziek persoon.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 17 mei 2020 15:50
Gezellige discussie is hier ontstaan zeg! Maar ik zag dat de mod al heeft ingegrepen. Dus lekker negeren verders.
@suzyqfive het is echt in mijn ogen het tofste beroep ooit en ik hoop knetter hard dat ze me van mijn hernia af kunnen helpen. Want ik vind niks leuker dan met de sleutel van een 10 bakken lange intercity over het perron te lopen en "Ha gezellig rijden jullie allemaal met mij mee?" te brullen naar alle in hun mobieltje verzonken wachtende mensen. Ik krijg ook super vaak leuke reacties van mensen. Plus het is enorm leuk om lekker door het land te zoeven.
@suzyqfive het is echt in mijn ogen het tofste beroep ooit en ik hoop knetter hard dat ze me van mijn hernia af kunnen helpen. Want ik vind niks leuker dan met de sleutel van een 10 bakken lange intercity over het perron te lopen en "Ha gezellig rijden jullie allemaal met mij mee?" te brullen naar alle in hun mobieltje verzonken wachtende mensen. Ik krijg ook super vaak leuke reacties van mensen. Plus het is enorm leuk om lekker door het land te zoeven.
zondag 17 mei 2020 15:52
Gaaf!Eggo schreef: ↑17-05-2020 15:50Gezellige discussie is hier ontstaan zeg! Maar ik zag dat de mod al heeft ingegrepen. Dus lekker negeren verders.
@suzyqfive het is echt in mijn ogen het tofste beroep ooit en ik hoop knetter hard dat ze me van mijn hernia af kunnen helpen. Want ik vind niks leuker dan met de sleutel van een 10 bakken lange intercity over het perron te lopen en "Ha gezellig rijden jullie allemaal met mij mee?" te brullen naar alle in hun mobieltje verzonken wachtende mensen. Ik krijg ook super vaak leuke reacties van mensen. Plus het is enorm leuk om lekker door het land te zoeven.
Ik hoop dat je snel geholpen kunt worden en goed hersteld!
zondag 17 mei 2020 19:19
Ik heb altijd begrepen (en daarom kon mijn broertje geen machinist worden) dat je ook heel veel technische dingen moet doen zoals kleine reparaties ed.Eggo schreef: ↑17-05-2020 15:50Gezellige discussie is hier ontstaan zeg! Maar ik zag dat de mod al heeft ingegrepen. Dus lekker negeren verders.
@suzyqfive het is echt in mijn ogen het tofste beroep ooit en ik hoop knetter hard dat ze me van mijn hernia af kunnen helpen. Want ik vind niks leuker dan met de sleutel van een 10 bakken lange intercity over het perron te lopen en "Ha gezellig rijden jullie allemaal met mij mee?" te brullen naar alle in hun mobieltje verzonken wachtende mensen. Ik krijg ook super vaak leuke reacties van mensen. Plus het is enorm leuk om lekker door het land te zoeven.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 17 mei 2020 20:00
Klopt dat vind ik er ook het gave aan. Al is het wel zo dat we tegenwoordig steeds minder zelf mogen hoor en we hebben een app waarin precies per materieel stap voor stap staat hoe je bijvoorbeeld een defect draaistel afsluit of een kapotte deur buiten dienst stelt. En anders hebben we een telefonische helpdesk die je erdooreen kletst. Per materieelsoort krijg je wel een 2 of 3 daagse instructie vooraf hoor waarin de meest veelvoorkomende problemen die je kan hebben worden voorgedaan door een ervaren iemand hoe je dat oplost. Dan heb je het zeg maar al een keer gezien. Maar dan nog kan het rustig 4 jaar later zijn wanneer je zelf een keer een defect moet verhelpen en dan is het handig om het ergens te kunnen opzoeken wat je ook alweer moet doen. Kun je je voorstellen dat ik altijd erg mijn wenkbrauw optrek als ik bijvoorbeeld nieuwsgierig als ik ben mee wil kijken als er wat mis is met mijn auto en de monteur begint te mevrouwen en dat een werkplaats gevaarlijk is? Dan denk ik in de stromende regen/sneeuw whatever een vastzittende koppeling van een intercity dubbeldekker handmatig los proberen te krijgen terwijl je in de ballast staat daar draai ik mijn hand niet voor om dus waarom zou ik te stupide zijn om in een garage mee te kijken hoe de staat van mijn auto is als ie op de brug staat. Maar dat hou ik dan maar even voor me.... (sorry voor de offtopic in mijn eigen topic ...ben gewoon erg enthousiast over mijn werk vandaar dat ik ook echt hoop dat de evt operatie wat gaat uithalen)
woensdag 19 augustus 2020 15:23
Zo inmiddels geopereerd. Het goede nieuws is dat de zenuwpijn acuut weg was. Het minder goede nieuws is dat die hele operatie toch echt geen kattenpis is om van te herstellen. Ik doe het dus ook extreem kalm aan. Vooral s ochtends mijn bed uit komen is even @€_@###@ zullen we maar zeggen. Maar heb een opbouw schema en bij de thuiszorg een hometrainer gehuurd dus elke dag 3 maal daags rustig even fietsen. Vrienden en familie en buren die de zware dingen voor me doen zoals de kattenbak en stofzuigen en ik had nog een corona voorraadje eten in huis dus ik red me wel. Ik heb er goeie hoop op dat ik volledig herstel. Dus nu even de grote uitdaging om me koest genoeg te houden en niet teveel willen in 1 keer. Ik wil als vanaf sept kind naar school is voorzichtig baantjes gaan zwemmen en stukje bij beetje mijn lichaam sterker maken. Zodat ik straks A weer fit de trein op kan en B door hernia en corona en bijbehorende inactiviteit ben ik een rolmops geworden.
woensdag 19 augustus 2020 16:05
Ja ik heb allemaal tips met plaatjes gekregen en de fysio is aan huis geweest. Maar het is wel lastig want ik ben lichamelijk door die hernia niks meer gewend dus nu kom ik vaak amper overeind door de giga spierpijn in o.a. mijn armen en buikspieren. En nog tig andere spieren waarvan ik het bestaan blijkbaar altijd heb ontkend haha.
In de ochtend is het ergste dan ben ik zo stijf als een plank en ik heb ook flinke last van de aanhechtingen van mijn pezen in mijn onderrug en dat trekt soms door tot aan mijn schouders. Maar geen zenuwpijn in bil en been meer dus ik hoop echt dat als ik me koest hou en rustig aan doen dat ik dan niet voor niets ben geopereerd. 3/4 jaar klinkt echt lang. Kon jij daarna alles weer ?
woensdag 19 augustus 2020 16:13
O wow dat klinkt lang. Mijn bedrijfsarts had het over 3 maanden lichte dienst en dan hoppa de trein op. Ben benieuwd. Als het kan graag maar ik wil het wel goed aanpakken zodat ik niet straks helemaal niks meer kan. We gaan het zien. Ik ga niks forceren in ieder geval en goed naar mijn lijf luisteren.
woensdag 19 augustus 2020 16:32
Ja, dat wil niet per se zeggen dat je een jaar uit de running bent. Maar het duurt wel echt een jaar voordat je weer helemaal de oude bent. En hoe beter je naar je lichaam luistert en hoe minder je het belast in de eerste maanden, hoe beter het de rest van je leven zal gaan. Je fysiotherapeut kan je heel goed adviseren over wat je aankunt qua belasting.Eggo schreef: ↑19-08-2020 16:13O wow dat klinkt lang. Mijn bedrijfsarts had het over 3 maanden lichte dienst en dan hoppa de trein op. Ben benieuwd. Als het kan graag maar ik wil het wel goed aanpakken zodat ik niet straks helemaal niks meer kan. We gaan het zien. Ik ga niks forceren in ieder geval en goed naar mijn lijf luisteren.
Ik heb een jaar lang fysiotherapie met medical fitness na de operatie om mijn lijf sterker te maken.
woensdag 19 augustus 2020 17:35
Ja ik ga echt goed bij de fysio na wat kan en wat niet. De trein schokt en slingert en het is daarnaast urenlang zitten dus ik wil lichamelijk sterk genoeg zijn daarvoor. Ben ook van plan zodra dat weer met zekerheid kan echt spierversterkende oefeningen te gaan doen en meer te sporten zodat ik minder snel last krijg van rug. Hopelijk gaat het lukken. Ik mis mijn werk.
donderdag 29 oktober 2020 16:28
Even een update. Ben nu ruim 2 maanden geleden geopereerd. In eerste instantie ging het super goed en was ik van de tramadol af. Sinds 3 weken heb ik echter constant pijn in mijn onderrug. Daarnaast word ik snachts vaak wakker van pijnscheuten als ik in mijn slaap draai.
De zenuwpijn in been/bil is weg. Operatiewond goed genezen. Ik heb 1x per week fysio en zit 3x per dag op de hometrainer plus oefeningen.
Zwaar huishoudelijk werk zoals stofzuigen en kattenbak scheppen besteed ik nog zo veel mogelijk uit. Maar met name zitten ervaar ik echt als een ramp. 3 kwartier autoritje is de max daarna teveel pijn. En bijvoorbeeld (ik woon in het centrum) een half gericht de stad in lopen om iets te kopen en weer terug, moet ik ook bekopen met dusdanige pijn dat ik weer even moet gaan liggen.
Iemand ervaring met de nasleep van een operatie? Ik ben al voor eind controle bij de neuroloog geweest en alles zag er gewoon goed uit. De pijn die ik nu heb is anders dan de hernia pijn. Soort blauwe plekken gevoel in mijn onderrug. De hele godganse dag. Alsof ik een trap heb gehad in mijn onderrug. De pijn in mijn slaap dat is stekend.
Wil ik te snel? Heb ik geen geduld? Grr ik word er nogal moe van. Wil weer aan het werk. Gister even een tramadol ingenomen die ik nog had liggen. Dan is de pijn vrijwel weg en kan ik me uitstekend bewegen. Helaas word ik van tramadol enorm slaperig en suf. Dus ook dat is geen permanente oplossing.
Mijn dag ziet er nu globaal zo uit dat ik in mijn eentje voor mijn dochter zorg. Ik breng haar met de fiets naar school (5 min fietsen enkele reis) en ze klimt via een keukentrapje op hoogte dat ik haar makkelijk in het zitje kan zetten (heb zo'n lekkere brede standaard dat de fiets blijft staan) verder 3x 15 min hometrainer. Ik doe mijn dingen in huis gewoon dagelijkse bezigheden zoals koken en de was. Maar als ik niet bezig ben, moet ik dus echt gaan liggen. Zitten hou ik amper vol. Ik schuif echt het avond eten erin en ga weer liggen. Ik was begonnen met baantjes zwemmen dat wil ik binnenkort weer oppakken (tussendoor ook geopereerd aan mijn voet dus mocht 4 weken niet in het water ermee).
Deze terugval frustreert me enorm! Er zit ook sindsdien 0 progressie in. Werk wil dat ik ga beginnen met re integreren. Dit ga ik ook echt proberen want het laatste wat ik wil is dat ze denken dat ik het wel best vind thuis. Integendeel na een jaar binnen zitten wil ik weer aan de slag. Ik mis mijn werk, contact met mensen en ik wil me gewoon goed voelen en niet dag in dag uit chagrijnig van de pijn achter de feiten aan hobbelen.
De zenuwpijn in been/bil is weg. Operatiewond goed genezen. Ik heb 1x per week fysio en zit 3x per dag op de hometrainer plus oefeningen.
Zwaar huishoudelijk werk zoals stofzuigen en kattenbak scheppen besteed ik nog zo veel mogelijk uit. Maar met name zitten ervaar ik echt als een ramp. 3 kwartier autoritje is de max daarna teveel pijn. En bijvoorbeeld (ik woon in het centrum) een half gericht de stad in lopen om iets te kopen en weer terug, moet ik ook bekopen met dusdanige pijn dat ik weer even moet gaan liggen.
Iemand ervaring met de nasleep van een operatie? Ik ben al voor eind controle bij de neuroloog geweest en alles zag er gewoon goed uit. De pijn die ik nu heb is anders dan de hernia pijn. Soort blauwe plekken gevoel in mijn onderrug. De hele godganse dag. Alsof ik een trap heb gehad in mijn onderrug. De pijn in mijn slaap dat is stekend.
Wil ik te snel? Heb ik geen geduld? Grr ik word er nogal moe van. Wil weer aan het werk. Gister even een tramadol ingenomen die ik nog had liggen. Dan is de pijn vrijwel weg en kan ik me uitstekend bewegen. Helaas word ik van tramadol enorm slaperig en suf. Dus ook dat is geen permanente oplossing.
Mijn dag ziet er nu globaal zo uit dat ik in mijn eentje voor mijn dochter zorg. Ik breng haar met de fiets naar school (5 min fietsen enkele reis) en ze klimt via een keukentrapje op hoogte dat ik haar makkelijk in het zitje kan zetten (heb zo'n lekkere brede standaard dat de fiets blijft staan) verder 3x 15 min hometrainer. Ik doe mijn dingen in huis gewoon dagelijkse bezigheden zoals koken en de was. Maar als ik niet bezig ben, moet ik dus echt gaan liggen. Zitten hou ik amper vol. Ik schuif echt het avond eten erin en ga weer liggen. Ik was begonnen met baantjes zwemmen dat wil ik binnenkort weer oppakken (tussendoor ook geopereerd aan mijn voet dus mocht 4 weken niet in het water ermee).
Deze terugval frustreert me enorm! Er zit ook sindsdien 0 progressie in. Werk wil dat ik ga beginnen met re integreren. Dit ga ik ook echt proberen want het laatste wat ik wil is dat ze denken dat ik het wel best vind thuis. Integendeel na een jaar binnen zitten wil ik weer aan de slag. Ik mis mijn werk, contact met mensen en ik wil me gewoon goed voelen en niet dag in dag uit chagrijnig van de pijn achter de feiten aan hobbelen.
donderdag 29 oktober 2020 17:00
Doe je niet veel te veel? 3 kwartier per dag sporten en dan ook nog 20 minuten fietsen, dat is echt best veel. Zeker als je daarnaast ook nog alle huishoudelijke werkzaamheden doet.
Het kan zijn dat je te snel teveel hebt gedaan en daardoor nu last hebt van littekenweefsel dat op de zenuwen drukt. Dat is te verhelpen, maar doen ze vaak niet meteen.
Mijn ervaring is helaas dat de pijn gebleven is, dus dat is niet echt bemoedigend, maar houd er rekening mee dat dit dus helaas ook kan gebeuren.
Voor nu zou ik toch proberen om nog even je belasting goed in de gaten te houden en dingen op geleide van pijn te doen en vooral ook te laten. Zwemmen kun je beter uitstellen totdat je rug stabiel voelt (of anders alleen op je rug zwemmen, dat is minder belastend voor je rug). En eventueel toch weer terug naar de arts als het niet beter wordt.
Het kan zijn dat je te snel teveel hebt gedaan en daardoor nu last hebt van littekenweefsel dat op de zenuwen drukt. Dat is te verhelpen, maar doen ze vaak niet meteen.
Mijn ervaring is helaas dat de pijn gebleven is, dus dat is niet echt bemoedigend, maar houd er rekening mee dat dit dus helaas ook kan gebeuren.
Voor nu zou ik toch proberen om nog even je belasting goed in de gaten te houden en dingen op geleide van pijn te doen en vooral ook te laten. Zwemmen kun je beter uitstellen totdat je rug stabiel voelt (of anders alleen op je rug zwemmen, dat is minder belastend voor je rug). En eventueel toch weer terug naar de arts als het niet beter wordt.
donderdag 29 oktober 2020 17:03
Ik beweeg/sport 40 min want het is 5 min fietsen naar school. Hometrainer is lage intensiteit gewoon beetje rondtrappen.
Mag ik vragen hoe je dat doet met werk NummerZoveel?
Ik heb een zittend beroep gecombineerd met rangeerdiensten (veel lopen en korte stukjes rijden maar wel in/uit treinen klimmen vanuit de ballast) en ik wil dat rangeren wel gaan proberen want veel wandelen is ook wel weer goed voor het opbouwen conditie.
Ik heb namelijk het idee dat ik juist te weinig doe want het merendeel van de dag moet ik dus liggen.
Qua huishouden doe ik echt het hoognodige. Dus wassen en was opvouwen en even de bezem door de woonkamer om het stofzuigen zo min mogelijk te hoeven. En koken en soms boodschappen doen.
Voel me lui en nutteloos.
Wat houdt het in dat ze wat aan littekenweefsel doen? Moet je dan weer onder het mes? En heb jij pijnbestrijding zo ja wat?
Mag ik vragen hoe je dat doet met werk NummerZoveel?
Ik heb een zittend beroep gecombineerd met rangeerdiensten (veel lopen en korte stukjes rijden maar wel in/uit treinen klimmen vanuit de ballast) en ik wil dat rangeren wel gaan proberen want veel wandelen is ook wel weer goed voor het opbouwen conditie.
Ik heb namelijk het idee dat ik juist te weinig doe want het merendeel van de dag moet ik dus liggen.
Qua huishouden doe ik echt het hoognodige. Dus wassen en was opvouwen en even de bezem door de woonkamer om het stofzuigen zo min mogelijk te hoeven. En koken en soms boodschappen doen.
Voel me lui en nutteloos.
Wat houdt het in dat ze wat aan littekenweefsel doen? Moet je dan weer onder het mes? En heb jij pijnbestrijding zo ja wat?
donderdag 29 oktober 2020 17:09
