Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
woensdag 26 september 2018 12:49
Ik kreeg dat te horen van de diëtiste.christinayang schreef: ↑26-09-2018 12:14hoe weet je hoeveel eiwit je nodig hebt dan? Ik weet niet meer hoe ik aan het getal kwam, maar ik had 60 in m'n hoofd.
Ik moest geloof ik 75 gram per dag.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 26 september 2018 14:14
oke. 73 gram dan dus.. ik moet morgen naar het nok dus zal het nog even vragen daar ook.
even een heel andere vraag.. wat eten jullie nu zoal op een dag. Ik zoek wat variatie.
Ik eet nu (ben natuurlijk nog aan het opbouwen):
kwark met wat muesli (dit moment lukt wel)
cracker met ei
geroosterde boterham rosbief
cracker met kipfilet
vlees/vis aardappels/pasta groente (dit moment lukt wel)
en dan nog een keer kwark ofzo of wat ik over heb van het avondeten omdat ik het niet op kon
En eigenlijk al die tussenmaaltijden vind ik wat lastig. Een cracker kan ik natuurlijk wel in beleg variëren, maar ik merk dat ik me afvraag of dit het is? Waar een ander een keer een koekje of iets neemt, neem ik voortaan een cracker. Zit mijn man in het weekend s avonds een keer te snacken, neem ik een bakje kwark. Doen jullie dit ook zo of hebben jullie nog een spannende variatie voor af en toe? En waar moet ik dan op letten?
even een heel andere vraag.. wat eten jullie nu zoal op een dag. Ik zoek wat variatie.
Ik eet nu (ben natuurlijk nog aan het opbouwen):
kwark met wat muesli (dit moment lukt wel)
cracker met ei
geroosterde boterham rosbief
cracker met kipfilet
vlees/vis aardappels/pasta groente (dit moment lukt wel)
en dan nog een keer kwark ofzo of wat ik over heb van het avondeten omdat ik het niet op kon
En eigenlijk al die tussenmaaltijden vind ik wat lastig. Een cracker kan ik natuurlijk wel in beleg variëren, maar ik merk dat ik me afvraag of dit het is? Waar een ander een keer een koekje of iets neemt, neem ik voortaan een cracker. Zit mijn man in het weekend s avonds een keer te snacken, neem ik een bakje kwark. Doen jullie dit ook zo of hebben jullie nog een spannende variatie voor af en toe? En waar moet ik dan op letten?
woensdag 26 september 2018 17:11
Oja dat zijn goede ideeenKrulliebollie73 schreef: ↑26-09-2018 14:16Misschien groente met humus dippen? handje noten? huttenkase? bifiworstje? blokje kaas?
woensdag 26 september 2018 19:53
Ik eet & drink:
- roggebrood met kaas
- een eitje
- kipfilet met avocado
- zoutsticks
- Vifit Sportdrink perzik
- salade kip-avocado- ei- pijnboompitjes
- pompoenpitjes
- proteïne pannekoeken van de Kruitvat
- geroosterde boterham met bruschetta
- salade van kikkererwtenpasta - tonijn (of kip uit blik van de Jumbo) - edamaneboontjes, tzazikikruiden, likje mayo en peper/zout
- pit¬enreep (vanille pecan) van zonnatura
(handig meenemen, 4 gram honing per reep !!!!)
- beschuitje met jam-light
- wraps met daartussen gesmolten kaas en ui
- druiven
- Optimel drink
- rijstewafel met pindakaas
- Barebells repen (onder de 5 gram suiker)
Ik heb wel pindakaas van krekel uit de natuurwinkel, met minder suiker.
- roggebrood met kaas
- een eitje
- kipfilet met avocado
- zoutsticks
- Vifit Sportdrink perzik
- salade kip-avocado- ei- pijnboompitjes
- pompoenpitjes
- proteïne pannekoeken van de Kruitvat
- geroosterde boterham met bruschetta
- salade van kikkererwtenpasta - tonijn (of kip uit blik van de Jumbo) - edamaneboontjes, tzazikikruiden, likje mayo en peper/zout
- pit¬enreep (vanille pecan) van zonnatura
(handig meenemen, 4 gram honing per reep !!!!)
- beschuitje met jam-light
- wraps met daartussen gesmolten kaas en ui
- druiven
- Optimel drink
- rijstewafel met pindakaas
- Barebells repen (onder de 5 gram suiker)
Ik heb wel pindakaas van krekel uit de natuurwinkel, met minder suiker.
donderdag 27 september 2018 20:06
Ik heb tot nu toe gegeten/gedronken:
* matze cracker
* geroosterde boterham
* beschuit
* qua beleg; kaas, gelderse gekookte worst, smeerworst/kaas, kipfilet
* gekookt eitje
* melk/thee/water/crystal clear
* aardbeien kwark
* magere yoghurt
* groenten/vlees/aardappel avondeten
Omdat ik nog erg moe ben soms kom ik niet geheel aan mijn 6 eetmomenten maar dat komt vanzelf wel denk ik.
Genoeg drinken vind ik moeilijk.
Gisteren een slechte dag, eten viel gewoon niet lekker, veel last van mijn buik en erg moe.
De diëtiste zou nog bellen 1 dezer dagen.....ben nu sinds zondag uit het ziekenhuis maar nog niks gehoord.
Qua eten lukt het op zich wel, heb moeite met het vol gevoel te herkennen.
Voel me een beetje zweven om het maar zo te noemen, geen traject natuurlijk zoals je bij het NOK hebt.
Wel aangegeven bij Terneuzen dat dat toch wel een verstandig iets zou zijn om ook daar te doen, ik hoop dat ze er gehoor aangeven.
Pas 1 november terug voor controle, volgende week woensdag mag de huisarts de nietjes eruit halen.
Iemand toevallig die ook erg last had van slechte adem zo vlak na de operatie? Kan geloof ik komen van de narcose.
Sorry als ik wat somber overkom, af en toe een beetje het gevoel van waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen....daarintegen staat de teller op -5 kilo dus dat maakt het wel weer goed :-p
* matze cracker
* geroosterde boterham
* beschuit
* qua beleg; kaas, gelderse gekookte worst, smeerworst/kaas, kipfilet
* gekookt eitje
* melk/thee/water/crystal clear
* aardbeien kwark
* magere yoghurt
* groenten/vlees/aardappel avondeten
Omdat ik nog erg moe ben soms kom ik niet geheel aan mijn 6 eetmomenten maar dat komt vanzelf wel denk ik.
Genoeg drinken vind ik moeilijk.
Gisteren een slechte dag, eten viel gewoon niet lekker, veel last van mijn buik en erg moe.
De diëtiste zou nog bellen 1 dezer dagen.....ben nu sinds zondag uit het ziekenhuis maar nog niks gehoord.
Qua eten lukt het op zich wel, heb moeite met het vol gevoel te herkennen.
Voel me een beetje zweven om het maar zo te noemen, geen traject natuurlijk zoals je bij het NOK hebt.
Wel aangegeven bij Terneuzen dat dat toch wel een verstandig iets zou zijn om ook daar te doen, ik hoop dat ze er gehoor aangeven.
Pas 1 november terug voor controle, volgende week woensdag mag de huisarts de nietjes eruit halen.
Iemand toevallig die ook erg last had van slechte adem zo vlak na de operatie? Kan geloof ik komen van de narcose.
Sorry als ik wat somber overkom, af en toe een beetje het gevoel van waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen....daarintegen staat de teller op -5 kilo dus dat maakt het wel weer goed :-p
donderdag 27 september 2018 22:42
Ik herken die gevoelens hoor Duma, ik heb dat in de eerste weken regelmatig gezegd. Ik was er echt down van af en toe. Laat die gevoelens gewoon toe en vind dan ook duidelijk een grens, zodat je je schouders er weer onder kan zetten om door te gaan. Ik merkte vooral aan het begin dat ik super streng was voor mezelf. Ik mocht niks verkeerds eten. Nu doe ik dat wel af en toe, de boog kan namelijk niet altijd gespannen zijn. En soms zitten er nou eenmaal dagen tussen dat eten en drinken niet goed lukt, dan begin je de volgende dag gewoon weer opnieuw!
Probeer lichtpuntjes te vinden, drinken wel goed gegaan? schouderklopje! Nietjes eruit? jeeeej feest! Dat soort momenten lijken onbenullig, maar zijn voor nu gewoon grote stappen! En maak regelmatig een foto of selfie, dan zie je soms ineens wat je in de spiegel (nog) niet ziet! Succes hoor!
Probeer lichtpuntjes te vinden, drinken wel goed gegaan? schouderklopje! Nietjes eruit? jeeeej feest! Dat soort momenten lijken onbenullig, maar zijn voor nu gewoon grote stappen! En maak regelmatig een foto of selfie, dan zie je soms ineens wat je in de spiegel (nog) niet ziet! Succes hoor!
Ik leg de lat lekker hoog. Dan kan ik er makkelijker onderdoor.
maandag 1 oktober 2018 22:00
Waar je blij van wordt....na anderhalve week een bakje koffie met genoeg melk :-p geprobeerd en dit ging prima!! Ben een echte koffieleut man man wat heb ik mijn bakje koffie gemist 
Verder nog een omelet en een gewone boterham geprobeerd, de gewone boterham viel wat zwaarder dus dat moet ik wel even in de gaten houden of dat goed blijft vallen.
Moet zeggen dat ik wel ontzettend van mijn eten geniet op dit moment, blij als ik weer wat anders kan eten en het niet zomaar meer gedachteloos iets naar binnen proppen.
Teller staat op -6 kg en woensdag mogen de nietjes eruit jippie!
Hoe is het met iedereen anders?
BTW bedankt voor je reactie Smoesdepoes, toch altijd fijn om te weten dat je niet alleen bent in sommige dingen
Verder nog een omelet en een gewone boterham geprobeerd, de gewone boterham viel wat zwaarder dus dat moet ik wel even in de gaten houden of dat goed blijft vallen.
Moet zeggen dat ik wel ontzettend van mijn eten geniet op dit moment, blij als ik weer wat anders kan eten en het niet zomaar meer gedachteloos iets naar binnen proppen.
Teller staat op -6 kg en woensdag mogen de nietjes eruit jippie!
Hoe is het met iedereen anders?
BTW bedankt voor je reactie Smoesdepoes, toch altijd fijn om te weten dat je niet alleen bent in sommige dingen
maandag 1 oktober 2018 22:58
Oooh Duma ik durfde mijn eerste bak koffie pas na een week of 3. Heerlijk! En het valt nu als 1 van de beste drankjes dus drink meer koffie dan ervoor.
Brood kan schelen als je het roostert of een dagje oud is. Fijn dat je nu al kan genieten van eten.
Ow en die 6 eetmomenten en de hoeveelheden bij ons zeggen ze dat je dat opbouwt in een half jaar. Alleen ik zit daar nu nog niet op (7 maanden PO) tja niks aan te doen ik doe mijn best meer kan ik niet doen.
Ik had de eerste periode echt spijt. Ik had pijn, moet tegen mijn zin eten, was somber, steeds die dumpings. Maar ik ben erdoorheen gekomen en dat zal jij ook doen!
Brood kan schelen als je het roostert of een dagje oud is. Fijn dat je nu al kan genieten van eten.
Ow en die 6 eetmomenten en de hoeveelheden bij ons zeggen ze dat je dat opbouwt in een half jaar. Alleen ik zit daar nu nog niet op (7 maanden PO) tja niks aan te doen ik doe mijn best meer kan ik niet doen.
Ik had de eerste periode echt spijt. Ik had pijn, moet tegen mijn zin eten, was somber, steeds die dumpings. Maar ik ben erdoorheen gekomen en dat zal jij ook doen!
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 4 oktober 2018 09:31
hier gaat het opzicht heel goed. Ik let goed op mijn eiwitten en probeer weer mijn dagelijkse ritme erin te krijgen. Ik vind het alleen heel frustrerend dat ik in de eerste week 7 kg kwijt was, daarna weer 2.5 aangekomen??? en nu sinds vorige week maandag stil sta 
Ik begrijp het gewoon niet.. Iemand dit ook gehad? Ik moet morgen naar het Nok dus ik hoop dat ze het dan kunnen uitleggen ook
Ik begrijp het gewoon niet.. Iemand dit ook gehad? Ik moet morgen naar het Nok dus ik hoop dat ze het dan kunnen uitleggen ook
donderdag 4 oktober 2018 10:11
Vocht misschien? Maar vragen bij het NOK lijkt mij het beste... Kan mij voorstellen dat het frustrerend is.christinayang schreef: ↑04-10-2018 09:31hier gaat het opzicht heel goed. Ik let goed op mijn eiwitten en probeer weer mijn dagelijkse ritme erin te krijgen. Ik vind het alleen heel frustrerend dat ik in de eerste week 7 kg kwijt was, daarna weer 2.5 aangekomen??? en nu sinds vorige week maandag stil sta
Ik begrijp het gewoon niet.. Iemand dit ook gehad? Ik moet morgen naar het Nok dus ik hoop dat ze het dan kunnen uitleggen ook
Hoe gaat het verder lichamelijk met je, buiten het wel/niet afvallen?
ach.. ik doe ook maar wat..
donderdag 4 oktober 2018 10:11
Wow -6! Heerlijk voor je.. fijn dat het goed gaat.Duma83 schreef: ↑01-10-2018 22:00Waar je blij van wordt....na anderhalve week een bakje koffie met genoeg melk :-p geprobeerd en dit ging prima!! Ben een echte koffieleut man man wat heb ik mijn bakje koffie gemist
Verder nog een omelet en een gewone boterham geprobeerd, de gewone boterham viel wat zwaarder dus dat moet ik wel even in de gaten houden of dat goed blijft vallen.
Moet zeggen dat ik wel ontzettend van mijn eten geniet op dit moment, blij als ik weer wat anders kan eten en het niet zomaar meer gedachteloos iets naar binnen proppen.
Teller staat op -6 kg en woensdag mogen de nietjes eruit jippie!
Hoe is het met iedereen anders?
BTW bedankt voor je reactie Smoesdepoes, toch altijd fijn om te weten dat je niet alleen bent in sommige dingen
ach.. ik doe ook maar wat..
donderdag 4 oktober 2018 11:58
ja goed. Ik ben nog niet heel actief, maar ik probeer wel weer het gewone ritme op te pakken. Ik ben wel strikt geweest met niet tillen enzo, maar vanaf volgende week (dan zijn we 3 weken verder) hoop ik dat wel weer gewoon te kunnen doen enzoKrulliebollie73 schreef: ↑04-10-2018 10:11Vocht misschien? Maar vragen bij het NOK lijkt mij het beste... Kan mij voorstellen dat het frustrerend is.
Hoe gaat het verder lichamelijk met je, buiten het wel/niet afvallen?
donderdag 4 oktober 2018 15:01
zaterdag 6 oktober 2018 12:59
Gisteren mijn medische controle gehad bij de Nederlandse obesitas kliniek.
Dat betreft meten en wegen, een fietstest, een gesprek met een arts en bloeduitslagen.
Eigenlijk is het heel positief.
Uit de fietstest bleek dat ik goed vooruit ben gegaan wat conditie betreft.
Suiker is perfect, huidige bloeddruk prima, b12 goed net als calcium, eiwitten.
Alleen mijn vitamine D is veel te hoog. Momenteel gebruik ik op recept 3 maal per dag calcium tabletten met extra toegevoegd vitamine D. Daar moet ik per direct mee stoppen en ik heb een recept gekregen voor andere calcium tabletten zonder vitamine D. Over een half jaar kijken of de vitamine D weer normaal is.
En tja dan wellicht het meest belangrijkste het gewicht.
Ik ben inmiddels 34% van mijn gehele startgewicht kwijt. Gemiddeld genomen ben je in anderhalf jaar 35% afgevallen.
Dit betekend dat ik boven gemiddeld ben afgevallen. Ik ben in 7 maanden tijd hetgeen afgevallen wat je gemiddeld na anderhalf jaar kwijt bent.
Tja dat klinkt natuurlijk fantastisch maar niet voor mij. Het enige wat ik hoorde was: "dit is het". Verstandelijk weet ik dat dit niet gezegd is. Hij mag er geen uitspraken over doen maar het leek hem waarschijnlijk dat er nog meer af ging maar zelfs als dat niet zo is dat de operatie een succes is. Ik kan het zo echt niet zien.
Ik weeg nu precies wat ik 5 jaar geleden ook woog. Hier heb ik geen operatie voor gedaan. Dit is mijn enige kans om ooit een gezond gewicht te bereiken.
Voor mijn gevoel gaat de strijd nu pas beginnen en dan zegt de arts dat het prima zou zijn als dit niet het begin is maar het einde.
Natuurlijk wist ik wel wat de gemiddelde waren toen ik eraan begon toen kon ik met mijn verstand bedenken dat ik iig weer een stuk gezonder ben met mijn huidige gewicht. Maar nu het zo ver is kan en wil ik dit niet accepteren.
Dus ik blijf gewoon door gaan. Met sporten, met fietsen, met zwemmen, met alle juiste keuzes maken wat eten betreft en ik blijf doorgaan met afvallen.
Want he gemiddelden wat zeggen die nou helemaal. Mensen die veel minder afvallen wegen op tegen de mensen die..... veel meer afvallen dan gemiddeld.
En ik ga alles op alles zetten om tot de tweede groep te behoren.
Wel heb ik wat extra gesprekken met de psycholoog want het is bekend dat mensen na een GBP soms gewoon stil blijven staan wat ze ook doen en niet doen. En stel dat ik daar vanaf nu bij behoor... dan heb ik echt ondersteuning nodig om dit te accepteren.
Ik moet echt ophouden om te kijken naar mijn eerdere gewichtsverlies en mijzelf volhouden dat de operatie niet alleen helpt bij afvallen maar vooral ook ondersteund bij niet weer aankomen. Dat zou een enorme winst zijn voor de toekomst.
Merk echt dat ik van slag ben door het geheel. Zojuist ging ik sporten kom er aan..... ben ik gewoon mijn sportkleding vergeten. Dus toen maar meten en wegen gedaan en dat viel ook tegen. Was relatief veel spierweefsel kwijt, weinig cm verloren enz.
Dat betreft meten en wegen, een fietstest, een gesprek met een arts en bloeduitslagen.
Eigenlijk is het heel positief.
Uit de fietstest bleek dat ik goed vooruit ben gegaan wat conditie betreft.
Suiker is perfect, huidige bloeddruk prima, b12 goed net als calcium, eiwitten.
Alleen mijn vitamine D is veel te hoog. Momenteel gebruik ik op recept 3 maal per dag calcium tabletten met extra toegevoegd vitamine D. Daar moet ik per direct mee stoppen en ik heb een recept gekregen voor andere calcium tabletten zonder vitamine D. Over een half jaar kijken of de vitamine D weer normaal is.
En tja dan wellicht het meest belangrijkste het gewicht.
Ik ben inmiddels 34% van mijn gehele startgewicht kwijt. Gemiddeld genomen ben je in anderhalf jaar 35% afgevallen.
Dit betekend dat ik boven gemiddeld ben afgevallen. Ik ben in 7 maanden tijd hetgeen afgevallen wat je gemiddeld na anderhalf jaar kwijt bent.
Tja dat klinkt natuurlijk fantastisch maar niet voor mij. Het enige wat ik hoorde was: "dit is het". Verstandelijk weet ik dat dit niet gezegd is. Hij mag er geen uitspraken over doen maar het leek hem waarschijnlijk dat er nog meer af ging maar zelfs als dat niet zo is dat de operatie een succes is. Ik kan het zo echt niet zien.
Ik weeg nu precies wat ik 5 jaar geleden ook woog. Hier heb ik geen operatie voor gedaan. Dit is mijn enige kans om ooit een gezond gewicht te bereiken.
Voor mijn gevoel gaat de strijd nu pas beginnen en dan zegt de arts dat het prima zou zijn als dit niet het begin is maar het einde.
Natuurlijk wist ik wel wat de gemiddelde waren toen ik eraan begon toen kon ik met mijn verstand bedenken dat ik iig weer een stuk gezonder ben met mijn huidige gewicht. Maar nu het zo ver is kan en wil ik dit niet accepteren.
Dus ik blijf gewoon door gaan. Met sporten, met fietsen, met zwemmen, met alle juiste keuzes maken wat eten betreft en ik blijf doorgaan met afvallen.
Want he gemiddelden wat zeggen die nou helemaal. Mensen die veel minder afvallen wegen op tegen de mensen die..... veel meer afvallen dan gemiddeld.
En ik ga alles op alles zetten om tot de tweede groep te behoren.
Wel heb ik wat extra gesprekken met de psycholoog want het is bekend dat mensen na een GBP soms gewoon stil blijven staan wat ze ook doen en niet doen. En stel dat ik daar vanaf nu bij behoor... dan heb ik echt ondersteuning nodig om dit te accepteren.
Ik moet echt ophouden om te kijken naar mijn eerdere gewichtsverlies en mijzelf volhouden dat de operatie niet alleen helpt bij afvallen maar vooral ook ondersteund bij niet weer aankomen. Dat zou een enorme winst zijn voor de toekomst.
Merk echt dat ik van slag ben door het geheel. Zojuist ging ik sporten kom er aan..... ben ik gewoon mijn sportkleding vergeten. Dus toen maar meten en wegen gedaan en dat viel ook tegen. Was relatief veel spierweefsel kwijt, weinig cm verloren enz.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 6 oktober 2018 22:31
Ibi, eerlijk gezegd vind ik dat helemaal niet gezond klinken, wat je schrijft. 34% gewichtsverlies is fantastisch.
Ik zit nu, na bijna 2 jaar, op ongeveer 33%. Daar zit ik al een jaar ofzo.
En ja, er mag van mij ook nog 20 kilo af, maar ik ga daar geen moeite voor doen, omdat ik weet dat dit super goed is en als ik dit gewicht kan houden is het de operatie dubbel en dwars waard geweest.
Ik zou daar zeker met de psycholoog over praten, want je maakt het jezelf zo veel moeilijker hierdoor.
Ik zit nu, na bijna 2 jaar, op ongeveer 33%. Daar zit ik al een jaar ofzo.
En ja, er mag van mij ook nog 20 kilo af, maar ik ga daar geen moeite voor doen, omdat ik weet dat dit super goed is en als ik dit gewicht kan houden is het de operatie dubbel en dwars waard geweest.
Ik zou daar zeker met de psycholoog over praten, want je maakt het jezelf zo veel moeilijker hierdoor.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 7 oktober 2018 04:59
Dat je door blijft gaan met bewegen en de juiste keuzes maken is alleen maar goed. Maar dat je wellicht nooit een gezond gewicht bereikt weet je van tevoren. De artsen richten zich op het verliezen van 70% van je overgewicht (dus niet 100%) en vinden de operatie geslaagd als je de rest van je leven een bmi van minder dan 35 hebt. Ik snap dat dat zuur is en dat je het liefst weer een gezond gewicht wilt bereiken.
De kans dat je dit gewichtsverlies kan vasthouden is echter groter dan ooit, dát is waarvoor je die operatie hebt gedaan. Want je woog vijf jaar geleden misschien wel net zo zwaar als nu, maar daarna zijn er ook weer tientallen kilo's bijgekomen.
zondag 7 oktober 2018 08:47
IBIopviva ik zou die gemiddelden ook echt proberen los te laten want het verschilt per persoon. En omdat je zo snel, na 7 maand al zoveel bent afgevallen wil natuurlijk niet zeggen dat dit het dan ook is.
Hoeveel ik precies kwijt was met 7 maanden weet ik niet precies maar met 9 maanden, toen raakte ik zwanger, zat ik nog ongeveer 2 kilo van mijn streefgewicht af en dus 2 kilo van 100% overgewicht kwijt.
75 kilo was mijn streefgewicht omdat ik dan een BMI onder de 25 heb.
Ik kom van de ruim 130 en zit nu, 8 weken na de bevalling rond de 70.
Het verschilt echt per persoon en als jij gewoon doorgaat met goede keuzes maken (en daar hoort ook heus wat lekkers bij met mate) komt het helemaal goed.
Aanvulling: ik moet er wel bijzeggen dat als ik nog een BMI van rond de 30 zou hebben (waar het grootste gedeelte van mijn natraject groep op uit kwam) ik ook absoluut niet tevreden zou zijn geweest.
Dus ik snap je gevoel heel goed
Hoeveel ik precies kwijt was met 7 maanden weet ik niet precies maar met 9 maanden, toen raakte ik zwanger, zat ik nog ongeveer 2 kilo van mijn streefgewicht af en dus 2 kilo van 100% overgewicht kwijt.
75 kilo was mijn streefgewicht omdat ik dan een BMI onder de 25 heb.
Ik kom van de ruim 130 en zit nu, 8 weken na de bevalling rond de 70.
Het verschilt echt per persoon en als jij gewoon doorgaat met goede keuzes maken (en daar hoort ook heus wat lekkers bij met mate) komt het helemaal goed.
Aanvulling: ik moet er wel bijzeggen dat als ik nog een BMI van rond de 30 zou hebben (waar het grootste gedeelte van mijn natraject groep op uit kwam) ik ook absoluut niet tevreden zou zijn geweest.
Dus ik snap je gevoel heel goed
donderdag 11 oktober 2018 05:56
Hi hier gaat het op alle punten eigenlijk heel goed, behalve het afvallen. Ik sta nog steeds stil. Al dik 2,5 week en ik merk dat ik er heel gefrustreerd door raak. Bij het nok zeggen ze dat ze pas na 3 maanden naar het gewicht gaan kijken, maar bij mij speelt telkens door mijn hoofd dat je de eerste maanden het meest zal afvallen.
![😕]()
zaterdag 13 oktober 2018 18:59
Snap dat je dit frustrerend vind. Ik hoor het wel van heel veel mensen dat het lichaam aan het begint zo schrikt dat het een tijdje stil staat.christinayang schreef: ↑11-10-2018 05:56Hi hier gaat het op alle punten eigenlijk heel goed, behalve het afvallen. Ik sta nog steeds stil. Al dik 2,5 week en ik merk dat ik er heel gefrustreerd door raak. Bij het nok zeggen ze dat ze pas na 3 maanden naar het gewicht gaan kijken, maar bij mij speelt telkens door mijn hoofd dat je de eerste maanden het meest zal afvallen.
![😕]()
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 13 oktober 2018 19:03
Dank jullie wel voor de reacties.
Ik weet dat mijn gedachtes niet helemaal gezond zijn. Ik heb een fijn gesprek met de psycholoog gehad en samen ook gekeken wat nou "normaal" is wat betreft eten, wegen, drinken en bewegen na een GBP en wat "buitensporig" is. Mijn visie hierop was duidelijk heel anders dan die van haar en anderen om mij heen.
Op haar advies heb ik ook een afspraak gemaakt met de huisarts om te kijken naar mijn medicatie voor psychische klachten.
Vanaf januari ga ik begeleiding krijgen vanuit de WMO en tot die tijd kan ik terecht bij de psycholoog van het NOK gelukkig.
Ik weet dat mijn gedachtes niet helemaal gezond zijn. Ik heb een fijn gesprek met de psycholoog gehad en samen ook gekeken wat nou "normaal" is wat betreft eten, wegen, drinken en bewegen na een GBP en wat "buitensporig" is. Mijn visie hierop was duidelijk heel anders dan die van haar en anderen om mij heen.
Op haar advies heb ik ook een afspraak gemaakt met de huisarts om te kijken naar mijn medicatie voor psychische klachten.
Vanaf januari ga ik begeleiding krijgen vanuit de WMO en tot die tijd kan ik terecht bij de psycholoog van het NOK gelukkig.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 14 oktober 2018 17:08
IBI wat ontzettend knap zeg, dat je jezelf zo kwetsbaar durft op te stellen. Heel goed dat je er hulp bij hebt gevraagd. Ik denk dat ik het ook nodig heb, vooral omdat ik merk dat nog steeds alles op gaat. Qua gedrag is er nog niks veranderd, misschien ook wel wat vroeg pas 2 maanden na de operatie. Maar morgen heb ik een sessie bij de NOK en dan ga ik dat wel aangeven. Ik merk dat ik daardoor dus nog steeds teveel eet. Ik voel ook niet wanneer het genoeg is, in het begin was ik daar heel erg naar op zoek en nu niet meer. Ik negeer het dus, en dan heb ik daarna buikpijn omdat het teveel was. Recept voor problemen voor de toekomst dus.IBIopviva schreef: ↑13-10-2018 19:03Dank jullie wel voor de reacties.
Ik weet dat mijn gedachtes niet helemaal gezond zijn. Ik heb een fijn gesprek met de psycholoog gehad en samen ook gekeken wat nou "normaal" is wat betreft eten, wegen, drinken en bewegen na een GBP en wat "buitensporig" is. Mijn visie hierop was duidelijk heel anders dan die van haar en anderen om mij heen.
Op haar advies heb ik ook een afspraak gemaakt met de huisarts om te kijken naar mijn medicatie voor psychische klachten.
Vanaf januari ga ik begeleiding krijgen vanuit de WMO en tot die tijd kan ik terecht bij de psycholoog van het NOK gelukkig.
Ik leg de lat lekker hoog. Dan kan ik er makkelijker onderdoor.
maandag 15 oktober 2018 09:19
Dit herken ik heel erg.SmoesDePoes schreef: ↑14-10-2018 17:08IBI wat ontzettend knap zeg, dat je jezelf zo kwetsbaar durft op te stellen. Heel goed dat je er hulp bij hebt gevraagd. Ik denk dat ik het ook nodig heb, vooral omdat ik merk dat nog steeds alles op gaat. Qua gedrag is er nog niks veranderd, misschien ook wel wat vroeg pas 2 maanden na de operatie. Maar morgen heb ik een sessie bij de NOK en dan ga ik dat wel aangeven. Ik merk dat ik daardoor dus nog steeds teveel eet. Ik voel ook niet wanneer het genoeg is, in het begin was ik daar heel erg naar op zoek en nu niet meer. Ik negeer het dus, en dan heb ik daarna buikpijn omdat het teveel was. Recept voor problemen voor de toekomst dus.
Ik ben nu bijna twee jaar na de operatie en regelmatig eet ik te veel. Alleen is dat dan nog steeds veel minder dan vroeger, dus voor mijn gewicht is het geen probleem.
Ik voel nog steeds niet op tijd dat ik genoeg gegeten heb, dus als ik niet een afgepaste hoeveelheid opschep gaat het makkelijk mis.
Ik ga er eigenlijk vanuit dat dat gewoon bij mij hoort en dat ik door de operatie nu iig eerder buikpijn krijg. En dat dat de winst is.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
