Lijf & Lijn alle pijlers

Is dik zijn je eigen schuld?

16-10-2020 16:27 1787 berichten
Alle reacties Link kopieren
Met het risico op een verhitte discussie (gevoelig onderwerp) vraag ik toch naar jullie mening, omdat ik er benieuwd naar ben.

Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.

Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).

Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.

Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
Alle reacties Link kopieren
Voor mij persoonlijk geldt dat wel. Als ik niet zoveel vreet aan ongezonde meuk, heb ik een keurig gewicht.

Het verhaal zit natuurlijk wel heel anders in elkaar voor mensen die andere gezondheidsproblemen hebben etc. Dus overgewicht kán je eigen schuld zijn, maar het kan ook heel goed zijn dat je er niets aan kunt doen.
Als er een pont door je mond gaat, heb je een veel groter probleem.
Alle reacties Link kopieren
Deze video zegt alles wel denk ik. Geeft een goede uitleg hoe complex overgewicht is en niet zo simpel is als "elke pondje etc".

https://youtu.be/jGH7n2eC2F4
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
Alle reacties Link kopieren
Als ik een hele pont op zou eten, ja dan wel.
Anders niet. Onzinnige generalisatie.
Op papier heeft je familielid gelijk, uitgezonderd mensen die echt door een medische aandoening dik worden. Maar in de praktijk is het natuurlijk wat genuanceerder. Je hebt véél mensen die oprecht niet weten wat gezond eten is, die daar niet mee opgegroeid zijn of niet beter weten dan altijd de auto te pakken i.p.v. de fiets, etc. En je hebt verschillende gradaties van te dik zijn. Iemand die er meer aanleg voor heeft en een nét iets te hoog bmi heeft kan er in mijn ogen minder aan doen dan iemand die genadeloos ongezond en veel eet en vervolgens te dik wordt.
Alle reacties Link kopieren
Lillybit schreef:
16-10-2020 16:32
Als er een pont door je mond gaat, heb je een veel groter probleem.
Haha sorry te snel getypt. Dan heb je zeker een probleem.
Alle reacties Link kopieren
Ja en nee.
Ik heb een verstoring in mijn hormoonaanmaak. In de praktijk houdt dit in dat ik heel makkelijk aankom.
Ik leef heel gezond; eet voornamelijk groenten en mager vlees, wandel elke dag 5km met de honden en heb een actieve baan, en fitness daarnaast 3x wekelijks.
Echter blijf ik hiermee op een gezond gewicht, maar ben ik niet zo afgetraind als een ander zou zijn met mijn regime. Dus ja en nee.
-
Alle reacties Link kopieren
Deels ben ik het met hem eens, maar ik heb ook obesitas en het lukt me al 30 jaar niet om het kwijt te raken.
Terwijl ik het heel graag zou willen. Je psyche werkt ook mee, dat is toch wel een dingetje.
En ik geloof er heilig in dat veel mensen te grote porties eten en te veel suiker tot zich nemen, mijzelf incluis
Alle reacties Link kopieren
Ik ken meerdere mensen met.flunk overgewicht die van de diëtiste te horen hebben gekregen dat ze veel te weinig aten.
Daardoor slaat het lichaam alles op wat binnen komt omdat het niet weet wanneer er weer nieuwe energie binnen komt.
Soort overlevingsstand
Alle reacties Link kopieren
De enige persoon die ik ken die overgewicht heeft dat aan zichzelf te danken; te veel, te vet eten, ongezond eten, roken, elke avond aan de drank.

Maar dat betekent niet dat elk persson met overgewicht dit natuurlijk aan zichzelf te danken heeft. Wanneer je door ziekte/medicijngebruik/niet of slecht in staat zijn om te bewegen is dat buiten de schuld van de persoon om.

Het ligt dus een stuk genuanceerder dan wordt beweert. Het eigen schuld, dikke bult principe vind ik ook erg vervelend worden.

De regering heeft er voor gezorgd dat er een tekort is aan ziekenhuisbedden op ic-afdelingen en daarom is er nu paniek.
Ik denk dat we in onze maatschappij een veel te optimistisch beeld hebben van de invloedssfeer van mensen en daarmee wat ‘eigen verantwoordelijkheid’ is. Ik denk dat die invloedssfeer niet zo groot is: intelligentie, gewoontes, gebrek aan kennis, angst, depressie, ziektes, verdriet, doen mensen allemaal keuzes maken die niet zo bevordelijk zijn voor hun gezondheid. Dik worden is daarmee eerder een gevolg van externe omstandigheden dan een bewuste keuze. Als je daar iets aan zou willen doen, kun je beter de omstandigheden aanpakken dan besluiten dat het iemand eigen schuld is, want daarmee verandert er helemaal niets.
Alle reacties Link kopieren
Achter overgewicht en obesitas zit een hele psychologie. Het boek "Eet mij" vond ik interessant.

Supermarkten, marketeers en reclamebureaus spelen hier ook een grote rol in.
In de meeste gevallen wel. Overgewicht door ziekte of medicijngebruik komt soms voor, maar ik denk in de meerderheid van de gevallen niet.

Toch moeten we ook weer niet té streng zijn. Ik las weleens dat het eigenlijk nog verbazingwekkend is dat er niet méér overgewicht is gezien de beschikbaarheid en verleidingen van voedsel en de manier waarop ons menselijk oerbrein hier mee omgaat. Vond ik ook wel een verfrissende invalshoek.
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk gezegd vind ik van wel, maar natuurlijk uit ik dat natuurlijk niet zo omdat het veel ingewikkelder ligt.
Deze mening heb ik sinds ik door hard werken aan een goede leefstijl een gezond gewicht en een gezond lijf heb.
Ik weet wat dat betreft waar ik zelf vandaan kom en hoe gemakkelijk je weer terug kan vallen.
Alle reacties Link kopieren
In mijn geval is het mijn eigen schuld

Voor andere mensen kan ik niet oordelen want ik ben cooler dan de daila lama
Alle reacties Link kopieren
Ja en nee. De een vreet het er zelf aan en de ander heeft gewoon pech met het genenpakket of aandoening.
Ja. Bij het grotendeels van de mensen met overgewicht wel (muv medische aandoeningen of effecten medicatiegebruik).

Ik heb een vriendin die extreme obesitas heeft (en nog super jong is). Zelfs zo erg dat lopen amper gaat. Zij denkt dat het aanleg is. Prima, de een zal sneller een buik ontwikkelen dan een ander, maar als ik vervolgens zie en hoor wat zij eet per dag dan is het gewicht helemaal te verklaren. Thuisbezorgd, ongezond koken, altijd snoepen, meerdere malen per week buiten de deur eten. Tja, dan vind ik het niet heel gek dat je dik wordt. Vooral de denkfouten zijn in overvloed aanwezig. Belonen met eten, eten is gezellig, 'ja maar ik heb gezond ontbeten' etc.

Het is jammer want zij ondervindt er wel echt de gevolgen van. Ik kan amper met haar een rondje lopen omdat zij als een hijgend hert naast mij loopt op standje 0. Iedereen kijkt haar ook aan op straat. Erg triest maar het is wel zo.
Alle reacties Link kopieren
Lafae schreef:
16-10-2020 16:38
Ik denk dat we in onze maatschappij een veel te optimistisch beeld hebben van de invloedssfeer van mensen en daarmee wat ‘eigen verantwoordelijkheid’ is. Ik denk dat die invloedssfeer niet zo groot is: intelligentie, gewoontes, gebrek aan kennis, angst, depressie, ziektes, verdriet, doen mensen allemaal keuzes maken die niet zo bevordelijk zijn voor hun gezondheid. Dik worden is daarmee eerder een gevolg van externe omstandigheden dan een bewuste keuze. Als je daar iets aan zou willen doen, kun je beter de omstandigheden aanpakken dan besluiten dat het iemand eigen schuld is, want daarmee verandert er helemaal niets.
Mee eens. Ook altijd dat ‘vroeger zag je geen dikke mensen’. Nee, vroeger kon je niet 24/7 eten kopen. En was eten bereiden flink wat werk en niet altijd voldoende voorhanden. Het waren vroeger echt niet allemaal gedisciplineerde mensen, toendertijd was alcohol nog het grootste maatschappelijke probleem in de categorie ‘eigen schuld’.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
In mijn geval ben ik wat ik eet (en drink)
Te veel en te vet eten (+ te vaak alcohol) is mij uiteindelijk goed aan te zien.
Onrustige huid en de nodige kilo's erbij.
Als ik gewoon gevarieerd en gezond eet, ben en blijf ik gewoon slank.
En slank zit ik toch echt een heel stuk beter in mijn vel dus ik laat er graag wat voor staan.
Mijn leidinggevende heeft flink overgewicht, maar ik zie haar bijna de hele dag door eten. Dus doet zij het zichzelf aan? Ik denk het wel.
Maar verder kan ik er niet over oordelen.
We weten eigenlijk nog maar heel weinig van hoe ons metabolisme werkt en wat daar allemaal wel en niet van invloed op is. Ik heb bij mezelf gemerkt dat hormonen een heel grote invloed hebben.
Toen ik met anticonceptiepil begon kwam ik in een jaar 10 kilo aan zonder dat de rest van mijn eet en beweegpattoon erg veranderde. Toen ik stopte viel ik weer af. Zwangerschap: 30 kilo erbi, ondanks dat ik op een koolhydraatbeperkt dieet zat vanwege zwangerschapsdiabetes.
Van mijn adhdmedicatie viel ik weer 20 kilo af, maar kreeg ik ook een dusdanig hoge bloeddruk dat ik er beter mee stopte.
Nu ben ik officieel obees, maar mijn bloeddruk en cholesterol gehalte zwijn “ gezonder” dan toen ik nog een gezond gewicht had.

Maar ja, de overgang klopt aan de deur, dus ben bang dat dat weer een verandering gaat opleveren in hoe mijn lichaam omgaat met calorieën.
En ik eet relatief gezond, met veel vers fruit en groenten, maar van die ubergezonde avocado’s en dat handje noten word je net zo goed dik als van chocola .

De collega die naast me zit eet de hele dag door koek en snoep en luncht met witte broodjes met hagelslag terwijl ik aan mijn salade zit, en die heeft n bmi van 20, dus zeg het maar..
anoniem_64cd0dc304e83 wijzigde dit bericht op 16-10-2020 16:53
8.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Eten kan een verslaving zin, net als roken. Van een eetverslaving afkomen is heel lastig, je kunt immers niet gewoon stoppen met eten. Daarnaast worden wij de gehele dag geconfronteerd met eten. Marketeers en reclamebureaus spelen daar een grote rol in.
Lafae schreef:
16-10-2020 16:38
Ik denk dat we in onze maatschappij een veel te optimistisch beeld hebben van de invloedssfeer van mensen en daarmee wat ‘eigen verantwoordelijkheid’ is. Ik denk dat die invloedssfeer niet zo groot is: intelligentie, gewoontes, gebrek aan kennis, angst, depressie, ziektes, verdriet, doen mensen allemaal keuzes maken die niet zo bevordelijk zijn voor hun gezondheid. Dik worden is daarmee eerder een gevolg van externe omstandigheden dan een bewuste keuze. Als je daar iets aan zou willen doen, kun je beter de omstandigheden aanpakken dan besluiten dat het iemand eigen schuld is, want daarmee verandert er helemaal niets.
Eens. Het komt erg goed uit om de eigen verantwoordelijkheid voor van alles uit te vergroten.
En vrijbrief voor asociaal gedrag onder het mom van 'tough love', je wijst iemand netjes erop hoe hij of zij er zelf voor gezorgd heeft in die situatie te komen. En ziet het als een enorm goede eigenschap dat jij dit niet hebt.
En zo hoef je je nergens druk om te maken.
Je ziet het met schulden, een laag inkomen, overgewicht, ouderdomsklachten, corona.
Een complex verhaal door een deskundige is veel te ingewikkeld.
anoniem_636a100800946 wijzigde dit bericht op 16-10-2020 16:54
0.21% gewijzigd
In mijn geval ben ik net uit therapie voor een eetstoornis. Door een zeer traumatische jeugd heb ik geleerd dat eten mijn emoties kan onderdrukken.

Ook al ben ik uit therapie. Gewoontes verleer je niet zo snel. Jaren lang heb je een bepaald patroon gehad, en het is lastig dat om te gooien. Zeker omdat ik niet wil dieten. Ik wil mijn levensstijl permanent aanpassen, maar alles in een keer omgooien heeft een averechts effect.

Het grappige is ook dat ik heel weinig eet eigenlijk. Ik loop gemiddeld 7000 stappen op een dag, en eet misschien een kom cornflakes als ontbijt en twee broodjes als lunch. Als avondeten eet ik de helft van wat mijn vriend naar binnen schuift (die overigens gewoon gezond gewicht heeft). En toch kom ik aan of blijf ik op gewicht.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb overgewicht en ik vind dat mijn eigen schuld (nou ok ben net bevallen maar ik begon al met wat overgewicht) nou ben ik niet morbide, wel geweest vroeger.

Tja ik had geen goed eetpatroon aangeleerd gekregen maar vanaf een bepaalde leeftijd was ik het toch echt zelf die niets ondernam totdat ik het wel ondernam.

Hierdoor weet ik ook hoe moeilijk het is om het beter te gaan doen...dat vind ik nu nog steeds... ik kan heel goed niet aankomen maar afvallen vind ik moeilijk. Ik weet dat ik het kan dus ik ga er nu weer voor.

Over andere mensen heb ik geen mening, ik zie het gevecht bij vriendinnen en ik zie hoe nog veel moeilijker zij het hebben. Ik ben vooral blij dat ik er zelf iets aan kan doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven