Lijf & Lijn
alle pijlers
Kan ik een haartransplantatie verantwoorden?
donderdag 17 oktober 2019 00:48
Hallo allemaal,
Ik heb al erg lang last van haarverlies. Het liefst had ik daar jaren geleden al wat aan willen laten doen. Ik had er een aantal jaar terug in principe wel het geld voor maar voor mijn gevoel kon ik het niet verantwoorden omdat ik toen nog met een enorme studieschuld zat (en nog steeds). Ik heb het er wel eens met wat mensen over gehad. Iemand zei toen dat het misschien beter was het niet te doen. Dat was niet zozeer vanwege de schuld maar omdat ik me er waarschijnlijk niet beter door van zou gaan voelen. Mijn overige problemen zouden er nl. niet mee worden opgelost. Het blije gevoel zou slechts tijdelijk zijn, dacht ze. Daar zat ergens wel wat in maar door de jaren heen ben ik alleen maar ongelukkiger geworden door mijn haarverlies. Ik vind dat echt het allerergste wat me is overkomen. Ik was vroeger altijd zo ijdel, alles moest goed zitten. Ik had me nooit kunnen bedenken dat ik ooit zo over straat zou gaan (wat ik liever ook niet doe). Ik heb uiteindelijk besloten het nog maar niet te doen en het geld te gebruiken als aflossing. Het was een flinke afweging tussen aflossen of iets voor mezelf doen maar vond het aflossen toen belangrijker, had immers toen meer haar dan nu en dacht nog wel wat tijd te hebben.
Nu een aantal jaar later is mijn haar flink slechter geworden. Ik vrees dat ik volgend jaar echt kaal ben en dat wil ik absoluut niet. Alles afscheren wil ik niet maar zo laten ziet er ook niet uit. Het is echt niet leuk meer nu
Ik heb er nu helaas het geld niet voor maar wil er echt iets aan laten doen. Stel dat ik het bij elkaar krijg, dan blijft die schuld maar wat langer staan, heb er inmiddels toch een afbetaalregeling voor en heb in de afgelopen jaren ook het nodige afgelost. Ergens denk nu ook dat ik maar eens verder moet met mijn leven want anders doe ik echt bijna niks van wat ik zou willen doen en blijft die schuld maar een obstakel wat dingen tegenhoudt. Aan de andere kant wil ik ook zsm aflossen wat betekent dat ik zo'n bedrag (als ik het had) beter kan investeren ipv uitgeven. Het is altijd zo'n dilemma waar ik continu over pieker.
Wat denken jullie? Stel dat ik het geld bij elkaar krijg, kan ik dan een haartransplantatie verantwoorden? Het is toch een behoorlijk bedrag. Als ik geen schuld had, had ik er niet eens over nagedacht en was ik al lang klaar geweest. Maar uitstellen betekent weer dat ik op nog latere leeftijd pas weer kan genieten van het leven (het duurt ongeveer een jaar tot je het eindresultaat ziet).
Ik heb al erg lang last van haarverlies. Het liefst had ik daar jaren geleden al wat aan willen laten doen. Ik had er een aantal jaar terug in principe wel het geld voor maar voor mijn gevoel kon ik het niet verantwoorden omdat ik toen nog met een enorme studieschuld zat (en nog steeds). Ik heb het er wel eens met wat mensen over gehad. Iemand zei toen dat het misschien beter was het niet te doen. Dat was niet zozeer vanwege de schuld maar omdat ik me er waarschijnlijk niet beter door van zou gaan voelen. Mijn overige problemen zouden er nl. niet mee worden opgelost. Het blije gevoel zou slechts tijdelijk zijn, dacht ze. Daar zat ergens wel wat in maar door de jaren heen ben ik alleen maar ongelukkiger geworden door mijn haarverlies. Ik vind dat echt het allerergste wat me is overkomen. Ik was vroeger altijd zo ijdel, alles moest goed zitten. Ik had me nooit kunnen bedenken dat ik ooit zo over straat zou gaan (wat ik liever ook niet doe). Ik heb uiteindelijk besloten het nog maar niet te doen en het geld te gebruiken als aflossing. Het was een flinke afweging tussen aflossen of iets voor mezelf doen maar vond het aflossen toen belangrijker, had immers toen meer haar dan nu en dacht nog wel wat tijd te hebben.
Nu een aantal jaar later is mijn haar flink slechter geworden. Ik vrees dat ik volgend jaar echt kaal ben en dat wil ik absoluut niet. Alles afscheren wil ik niet maar zo laten ziet er ook niet uit. Het is echt niet leuk meer nu
Ik heb er nu helaas het geld niet voor maar wil er echt iets aan laten doen. Stel dat ik het bij elkaar krijg, dan blijft die schuld maar wat langer staan, heb er inmiddels toch een afbetaalregeling voor en heb in de afgelopen jaren ook het nodige afgelost. Ergens denk nu ook dat ik maar eens verder moet met mijn leven want anders doe ik echt bijna niks van wat ik zou willen doen en blijft die schuld maar een obstakel wat dingen tegenhoudt. Aan de andere kant wil ik ook zsm aflossen wat betekent dat ik zo'n bedrag (als ik het had) beter kan investeren ipv uitgeven. Het is altijd zo'n dilemma waar ik continu over pieker.Wat denken jullie? Stel dat ik het geld bij elkaar krijg, kan ik dan een haartransplantatie verantwoorden? Het is toch een behoorlijk bedrag. Als ik geen schuld had, had ik er niet eens over nagedacht en was ik al lang klaar geweest. Maar uitstellen betekent weer dat ik op nog latere leeftijd pas weer kan genieten van het leven (het duurt ongeveer een jaar tot je het eindresultaat ziet).
woensdag 23 oktober 2019 13:15
Hoe kan het dat je opeens nog 20 jaar moet aflossen? Vier jaar terug schreef je dat je schuld binnen ca. 5 jaar afgelost kon zijn als je bij je ouders bleef wonen. Ik snap - gezien je leeftijd - dat je er voor gekozen hebt om op jezelf te gaan wonen, maar hoe kan het dan dat de aflosperiode van 5 naar 24 jaar is gegaan? Dat is wel een extreem groot verschil. Ik vind dat heel bijzonder, vooral omdat je aangeeft dat je het regelen van je financiën hebt uitbesteed (aan een onafhankelijk financieel adviseur neem ik aan). Ben je wel goed voorgelicht en heb je wel goed advies gekregen?
Een haartransplantatie betekent een nog hogere schuld en nog minder financiële ruimte om leuke dingen te ondernemen. Ik vraag me ook af of in jouw geval dit je echt gelukkig gaat maken. Loepen leert mij dat je depressieve klachten hebt (gehad) en je extreem onzeker bent m.b.t. vrouwen/daten/relaties. Ik zou eerst gaan werken aan je gebrek aan zelfvertrouwen en je wat negatieve zelfbeeld, vanuit de binnenkant en niet de buitenkant.
Ik wil je probleem met je haar niet bagatelliseren, want ik snap dat het heel vervelend is als je uiterlijk veranderd op een manier die je niet wilt (Mijn oma had nog weinig haar, je keek zo op haar schedel. Zie het nu ook bij mijn moeder gebeuren. En gezien ik hetzelfde soort haar heb, weet ik vrij zeker wat de toekomst mij gaat bieden qua haar en dat vind ik niet echt leuk.).
Maar je manier van schrijven doet me denken aan een oud-studiegenoot. Hij zag er niet verkeerd uit, hij was aardig, slim, sportief, grappig. Maar hij keek bijvoorbeeld enorm op naar een andere studiegenoot, die een enorme flirt was, zelfvertrouwen en plezier uitstraalde en geen gebrek had aan vrouwelijke aandacht. Hij had last van zeurderig Calimero-gedrag: waarom hij wel en ik niet, weh. Hij haalde zichzelf naar beneden, klaagde regelmatig over gebrek aan aandacht van vrouwen, was heel onzeker en had een negatief zelfbeeld. Maar wat hij dus niet door had was dat juist het gedrag dat voort kwam uit dit negatieve zelfbeeld en zijn gebrek aan zelfvertrouwen hetgeen was wat hem onaantrekkelijk maakte. Want dat was wat hij uitstraalde en je meteen merkte als je met hem in gesprek ging. Heel erg jammer, want ik weet zeker dat genoeg vrouwen interesse in hem gehad zouden hebben als hij zich niet zo 'zeurderig' gedragen had.
Wat je uitstraalt en hoe je overkomt is best bepalend voor hoe anderen jou (in eerste instantie) zien. Ik denk dat meer zelfvertrouwen en een positiever zelfbeeld een grotere impact gaan hebben op je leven dan meer haar.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
