Overig
alle pijlers
Aangesproken worden met jij als je al lang volwassen bent
zaterdag 10 december 2011 14:20
Om te beginnen, ik zeg tegen iedereen die ouder is dan 20 en waarmee ik een zakelijke overeenkomst heb of gewoon als ik iemand op straat aanspreek u. Als ik naar de supermarkt ga zeg ik u tegen het kassameisje, tenzij ze 15 is, maar verder altijd. Als ik aan iemand op straat bijvoorbeeld vraag hoe laat het is zeg ik u. Tegen oudere mensen sowieso, tegen ooms en tantes.
Ik merk alleen vaak dat niet iedereen dat doet. Zo heb ik vanmorgen de wekelijkse boodschappen gedaan en ben ik tot twee keer aangesproken met jij. Weliswaar door mensen die ouder zijn dan ik, maar ik ben halverwege de dertig. En ik moet zeggen dat ik dat onbeschoft vind. 'Jij'? Ik ben een klant hoor, je hebt gewoon u tegen me te zeggen, ook als ik jonger ben dan u.
Wat vinden jullie, stel ik me aan en ben ik ouderwets of zit er een kern van waarheid in mijn idee?
Ik merk alleen vaak dat niet iedereen dat doet. Zo heb ik vanmorgen de wekelijkse boodschappen gedaan en ben ik tot twee keer aangesproken met jij. Weliswaar door mensen die ouder zijn dan ik, maar ik ben halverwege de dertig. En ik moet zeggen dat ik dat onbeschoft vind. 'Jij'? Ik ben een klant hoor, je hebt gewoon u tegen me te zeggen, ook als ik jonger ben dan u.
Wat vinden jullie, stel ik me aan en ben ik ouderwets of zit er een kern van waarheid in mijn idee?
zaterdag 10 december 2011 14:55
quote:elfje26 schreef op 10 december 2011 @ 14:42:
Nou Hans ik woonde 4 jaar in Duitsland en nu in Frankrijk en in beide landen is het normaal dat je onbekenden met u aanspreekt, ook al zijn ze 5 jaar. Dus wat je zegt is niet helemaal waar.Je zegt het zelf al. In Frankrijk spreek je onbekenden met "vous" aan, ongeacht hun leeftijd. In Nederland let men op de leeftijd. Als men een 5-jarig onbekend kind in Frankrijk aanspreekt met "vous" en je wilt dat Nederlands ondertitelen, dan vertaal je "vous" met "jij" en niet met "u". In Nederland doet men dat niet.
In het Duits zeg je Sie tegen onbekenden van 16-jaar en ouder. Tegen onbekende kinderen zegt men nog steeds "du" i.t.t. in Frankrijk, bij mijn weten.
Nou Hans ik woonde 4 jaar in Duitsland en nu in Frankrijk en in beide landen is het normaal dat je onbekenden met u aanspreekt, ook al zijn ze 5 jaar. Dus wat je zegt is niet helemaal waar.Je zegt het zelf al. In Frankrijk spreek je onbekenden met "vous" aan, ongeacht hun leeftijd. In Nederland let men op de leeftijd. Als men een 5-jarig onbekend kind in Frankrijk aanspreekt met "vous" en je wilt dat Nederlands ondertitelen, dan vertaal je "vous" met "jij" en niet met "u". In Nederland doet men dat niet.
In het Duits zeg je Sie tegen onbekenden van 16-jaar en ouder. Tegen onbekende kinderen zegt men nog steeds "du" i.t.t. in Frankrijk, bij mijn weten.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 10 december 2011 14:56
quote:cheerlesscard schreef op 10 december 2011 @ 14:50:
Ik vind het ook vreselijk, zal wel ouderwets zijn maar zeker van mensen in functie verwacht ik dat ze u zeggen. Doe ik nl ook.
Het valt mij ook op hoe verbaasd mensen zijn als je een kind hebt wat zich een beetje beschaafd gedraagt.
Die van mij is 5 en kan echt een draak zijn maar als hij langs iemand wil in de winkel zegt hij pardon mevrouw, mag ik er even langs en hij houd netjes de deur voor mensen open.
Praten met twee woorden vind ik ook normaal. Ik heet geen hey.
Dan maar een zeikerd maar ik vind dat normaal.
Eens, maar met 2 woorden spreken en beleefdheid staan voor mij los van het je/jij gebruik. Ik vind iemand die mij met je/jij aanspreekt niet onbeleefd, tenzij zijn/haar overige gedrag meer weg heeft van dat van een tokkie.
Maar zoals eerder gezegd vind ik ook dat kinderen opgevoed horen te worden, met onbekende volwassenen met u aanspreken.
Ik vind het ook vreselijk, zal wel ouderwets zijn maar zeker van mensen in functie verwacht ik dat ze u zeggen. Doe ik nl ook.
Het valt mij ook op hoe verbaasd mensen zijn als je een kind hebt wat zich een beetje beschaafd gedraagt.
Die van mij is 5 en kan echt een draak zijn maar als hij langs iemand wil in de winkel zegt hij pardon mevrouw, mag ik er even langs en hij houd netjes de deur voor mensen open.
Praten met twee woorden vind ik ook normaal. Ik heet geen hey.
Dan maar een zeikerd maar ik vind dat normaal.
Eens, maar met 2 woorden spreken en beleefdheid staan voor mij los van het je/jij gebruik. Ik vind iemand die mij met je/jij aanspreekt niet onbeleefd, tenzij zijn/haar overige gedrag meer weg heeft van dat van een tokkie.
Maar zoals eerder gezegd vind ik ook dat kinderen opgevoed horen te worden, met onbekende volwassenen met u aanspreken.
zaterdag 10 december 2011 14:57
mijn zoon zegt u tegen onbekenden en oudere mensen en ik zeg het de hele dag op mijn werk tegen de bezoekers ( verkoop kaartjes in een museum ) maar als er mensen onder de 25 komen, spreek ik ze wel met je aan, kwestie van gevoel idd.
maar ik denk dat we in de toekomst ''je'' gaan gebruiken zoals ''you'' in het engels, met u voor uitzonderlijke situaties.
ook prima, respectvol taalgebruik zit in meer als in 1 woordje in een zin toch ?
maar ik denk dat we in de toekomst ''je'' gaan gebruiken zoals ''you'' in het engels, met u voor uitzonderlijke situaties.
ook prima, respectvol taalgebruik zit in meer als in 1 woordje in een zin toch ?
zaterdag 10 december 2011 14:59
quote:hans66 schreef op 10 december 2011 @ 14:55:
[...]
Je zegt het zelf al. In Frankrijk spreek je onbekenden met "vous" aan, ongeacht hun leeftijd. In Nederland let men op de leeftijd. Als men een 5-jarig onbekend kind in Frankrijk aanspreekt met "vous" en je wilt dat Nederlands ondertitelen, dan vertaal je "vous" met "jij" en niet met "u". In Nederland doet men dat niet.
In het Duits zeg je Sie tegen onbekenden van 16-jaar en ouder. Tegen onbekende kinderen zegt men nog steeds "du" i.t.t. in Frankrijk, bij mijn weten.Oke ik dacht dat je bedoelde als vanuit het nederlandse u/je naar het frans of duits vertaald. Maar andersom vertaald klopt het inderdaad wel.
[...]
Je zegt het zelf al. In Frankrijk spreek je onbekenden met "vous" aan, ongeacht hun leeftijd. In Nederland let men op de leeftijd. Als men een 5-jarig onbekend kind in Frankrijk aanspreekt met "vous" en je wilt dat Nederlands ondertitelen, dan vertaal je "vous" met "jij" en niet met "u". In Nederland doet men dat niet.
In het Duits zeg je Sie tegen onbekenden van 16-jaar en ouder. Tegen onbekende kinderen zegt men nog steeds "du" i.t.t. in Frankrijk, bij mijn weten.Oke ik dacht dat je bedoelde als vanuit het nederlandse u/je naar het frans of duits vertaald. Maar andersom vertaald klopt het inderdaad wel.
zaterdag 10 december 2011 15:00
Ik word ook graag aangesproken met "u". Ik ben een mevrouw van in de dertig en geen schoolmeisje meer.
Ik spreek zelf ook iedereen met 'u' aan, ook al zijn ze jonger. En uiteraard, meneer/mevrouw.
Ik hou wel van die formele stijl, ik vind het beleefd en beschaafd.
Een tijdje terug in een restaurant uit eten geweest met vrienden en onze kinderen, werd we ook allemaal met 'jij' aangesproken. Ik vind dat toch echt onfatsoenlijk. Mijn vriendin, die in de 40 is, heeft er dan weer totaal geen moeite mee. Het is dus echt afhankelijk van het type dat je bent.
Ik spreek zelf ook iedereen met 'u' aan, ook al zijn ze jonger. En uiteraard, meneer/mevrouw.
Ik hou wel van die formele stijl, ik vind het beleefd en beschaafd.
Een tijdje terug in een restaurant uit eten geweest met vrienden en onze kinderen, werd we ook allemaal met 'jij' aangesproken. Ik vind dat toch echt onfatsoenlijk. Mijn vriendin, die in de 40 is, heeft er dan weer totaal geen moeite mee. Het is dus echt afhankelijk van het type dat je bent.
zaterdag 10 december 2011 15:00
Mensen die ouder zijn dan ik worden standaard door mij aangesproken met u. Mensen zeggen veel makkelijker dat je je/jij mag zeggen tegen ze dan dat ze liever hebben dat je u zegt.
Ik ben nu zelf 40 jaar en vind het nog steeds raar als ik wordt aangesproken met u en mevrouw.
Aan de andere kant, als een persoon van een jaar of 18 meteen begint te jij-en en jou-en denk ik wel vaak, hallo, ik heb niet met je geknikkerd!
Ik ben nu zelf 40 jaar en vind het nog steeds raar als ik wordt aangesproken met u en mevrouw.
Aan de andere kant, als een persoon van een jaar of 18 meteen begint te jij-en en jou-en denk ik wel vaak, hallo, ik heb niet met je geknikkerd!
zaterdag 10 december 2011 15:01
zaterdag 10 december 2011 15:01
zaterdag 10 december 2011 15:02
quote:Aubrey schreef op 10 december 2011 @ 14:59:
Ik vind Nederlanders over het algemeen niet beleefd. Aan de kassa's wordt de kassajuffrouw niet begroet, er wordt geen 'dank je wel' of 'fijne avond gezegd. Dát zijn zaken die ik normaal vind en op prijs stel.Ligt er aan waar je woont denk ik. Bij mij op het platteland wordt de kassajuffrouw zeker wel begroet en een fijn weekend etc gewenst. Ook zie je een groot verschil tussen Rotterdam en Breda. In R`dam zeggen ze vaak niet eens "hallo" terwijl het in Breda ook een stuk vriendelijker is.
Ik vind Nederlanders over het algemeen niet beleefd. Aan de kassa's wordt de kassajuffrouw niet begroet, er wordt geen 'dank je wel' of 'fijne avond gezegd. Dát zijn zaken die ik normaal vind en op prijs stel.Ligt er aan waar je woont denk ik. Bij mij op het platteland wordt de kassajuffrouw zeker wel begroet en een fijn weekend etc gewenst. Ook zie je een groot verschil tussen Rotterdam en Breda. In R`dam zeggen ze vaak niet eens "hallo" terwijl het in Breda ook een stuk vriendelijker is.
zaterdag 10 december 2011 15:03
zaterdag 10 december 2011 15:07
Grappig is het dat in het Engels (you) en Esperanto (vi) helemaal geen verschil wordt gemaakt in beleefdheid en getal (enkel- of meervoud).
In geval van beleefdheid wordt er in het Duits (Sie), Frans (vous), Nederlands (u) en Russisch (вы) geen verschil gemaakt in getal, d.w.z. dat het niet uitmaakt of je praat met één onbekende of met meerdere onbekenden. Het Franse vous en het Russische вы wordt ook gebruikt in het meervoud, waarbij de beleefdheid niet meer bepalend is. Men zegt dus "vous" tegen 1 volwassene of 1 onbekend kind, maar ook tegen meerdere volwassenen en kinderen, ongeacht de beleefdheidsvorm (vous = u (beleefdheid) of vous = jullie (informeel)).
In geval van beleefdheid wordt er in het Duits (Sie), Frans (vous), Nederlands (u) en Russisch (вы) geen verschil gemaakt in getal, d.w.z. dat het niet uitmaakt of je praat met één onbekende of met meerdere onbekenden. Het Franse vous en het Russische вы wordt ook gebruikt in het meervoud, waarbij de beleefdheid niet meer bepalend is. Men zegt dus "vous" tegen 1 volwassene of 1 onbekend kind, maar ook tegen meerdere volwassenen en kinderen, ongeacht de beleefdheidsvorm (vous = u (beleefdheid) of vous = jullie (informeel)).
World of Warcraft: Legion
zaterdag 10 december 2011 15:08
Oh, ik heb daar ook zo een hekel aan!!
Ik spreek ook iedereen met u aan, misschieen erg overdreven want zelf op de werkvloer doe ik dat terwijl er een informeele sfeer heerst.
Leeftijdsgenoten spreek ik weliswaar met jij aan, maar daar heb ik prive ook contact mee...voor de rest alle 50+ met u.
In het begin werd mij dat je wel aangeboden, maar ben toch bij u gebleven.
Zeker bij een konflikt is dat dan weer handig om diegene met u aan te spreken...Blijft dan toch zakelijk.
Ik spreek ook iedereen met u aan, misschieen erg overdreven want zelf op de werkvloer doe ik dat terwijl er een informeele sfeer heerst.
Leeftijdsgenoten spreek ik weliswaar met jij aan, maar daar heb ik prive ook contact mee...voor de rest alle 50+ met u.
In het begin werd mij dat je wel aangeboden, maar ben toch bij u gebleven.
Zeker bij een konflikt is dat dan weer handig om diegene met u aan te spreken...Blijft dan toch zakelijk.
zaterdag 10 december 2011 15:12
Ik gebruik automatisch en zonder erbij na te denken áltijd de beleefdheidsvorm als ik spreek met iemand die ik niet ken. Pas als in een gesprek blijkt dat er getutoyeerd kan/mag worden, doe ik dat. Als ik zelf met 'je' word aangesproken, vind ik dat geen probleem. Ik heb wel belangrijkere zaken om me mee bezig te houden...
(Waarmee ik geen oordeel wil vellen over anderen die dat wel belangrijk vinden!)
(Waarmee ik geen oordeel wil vellen over anderen die dat wel belangrijk vinden!)
zaterdag 10 december 2011 15:14
zaterdag 10 december 2011 15:15
Ik ben 20 en tijdens mijn stage op bij een touroperator vond ik het wel wat ongemakkelijk toen sommige klanten "u" zeiden tegen me. Het hoort wel zo, en het is beleefd, maar ik voelde me opeens heel oud. Ik had zoiets van zeg maar gewoon je hoor!
Over het algemeen zeg ik ook "u" tegen vreemden, ook docenten op school. Ook al geven een aantal docenten aan dat we best "je" mogen zeggen. Binnen de familie, dus ooms, tantes en oma's zijn allemaal "je" nooit anders geweest.
Over het algemeen zeg ik ook "u" tegen vreemden, ook docenten op school. Ook al geven een aantal docenten aan dat we best "je" mogen zeggen. Binnen de familie, dus ooms, tantes en oma's zijn allemaal "je" nooit anders geweest.
