Overig
alle pijlers
Goede bedoelingen die niet goed vielen.
zaterdag 8 februari 2020 12:18
Soms doe of zeg je dingen die vanuit jezelf goed bedoeld zijn maar die volledig verkeerd vallen bij de ontvanger, eindstand een boze ontvanger en een verbaasde gever.
Voorbeeldje:
Zo hebben wij iemand een keer een bloemetje gestuurd als geste voor het ongemak. Belde de meneer boos op dat hij niet gediend was van de bloemen want hij had geen vaas en hij wist niet wat hij met die bloemen moest doen. Het was ook heel onbeschoft dat we dat zomaar deden. We dachten echt van “huh”.....
We hebben er wel hard om gelachen, dat dan weer wel.
Nu jullie!
Voorbeeldje:
Zo hebben wij iemand een keer een bloemetje gestuurd als geste voor het ongemak. Belde de meneer boos op dat hij niet gediend was van de bloemen want hij had geen vaas en hij wist niet wat hij met die bloemen moest doen. Het was ook heel onbeschoft dat we dat zomaar deden. We dachten echt van “huh”.....
We hebben er wel hard om gelachen, dat dan weer wel.
Nu jullie!
zaterdag 8 februari 2020 15:34
Wat een rare reactie! We snappen best dat overgewicht gevoelig ligt, maar deze dame vond het heel naar dat ze haar baan door haar klachten vaarwel moest zeggen en Elfje probeerde gewoon mee te denken.strings-attached schreef: ↑08-02-2020 15:25Sohee, die vind ik wel grof, van jou dan.
Weer zo een die denkt dat dik zijn een keuze is en dat je er natuurlijk zelf nooit wat aan doet.
Hulp van het bedrijf.. waarmee dan.
Nee echt, fout van jou niet van haar.
Wat had ze dan moeten doen? Het niet noemen terwijl deze vrouw er wellicht baat bij zou hebben?
zaterdag 8 februari 2020 15:43
zaterdag 8 februari 2020 15:45
Mijn schoonmoeder bedoelt alles altijd goed als ze zich ongevraagd met dingen bemoeit. Maakt het een stukje moeilijker om grenzen aan te geven want ze is behoorlijk gevoelig. En een goed mens.
Een ding was wel iets te veel voor me. Man en ik zijn heel klein getrouwd. Schoonmoeder was helemaal happy en wilde dat we de complete familie en al HAAR vrienden zouden uitnodigen. Mensen die ik nog nooit had gezien, mijn man ook al jaren niet meer.
Anyway, toegegeven dat haar zussen mochten komen, maar verder heel klein en basic. Geen trouwjurk, geen feest, echt basic.
Na de bruiloft stroooooomden ineens kaartjes binnen. Al de vrienden van schoonmoeder, familie etc, om ons te feliciteren met het huwelijk. Blijkbaar had mijn schoonmoeder aan iedereen ons adres doorgegeven.
Hartstikke leuk, al ben ik totaal niet van de kaartjes (onnodig, niet milieuvriendelijk, en ik ben gewoon niet zo sociaal ingesteld).
En toen begon het. Appjes. Belletjes. Want wr moesten naar iedereen een kaartje sturen om te bedanken voor het kaartje.
Lichtelijk overdreven vonden wij, vooral omdat we vaak moesten vragen wie pietje en mariette in godsnaam waren.
Schoonmoeder mailde ongevraagd alle adressen door.
Man was heel handig aan het ontwijken. Ging zo een maand of twee door, ik vond dat mijn man het aan mocht geven bij zijn moeder: hoh op, we gaan niet al die mensen een kaartje sturen.
Toen had ik mijn schoonmoeder bijna huilend aan de lijn. Want ze durfde niet meer bij haar vrienden langs omdat wij geen bedankkaartje terug hadden gestuurd.
Toen hebben we wel even woorden gehad.
Allemaal omdat mijn schoonmoeder zo blij en trots was dat ik bij de familie kwam...
Een ding was wel iets te veel voor me. Man en ik zijn heel klein getrouwd. Schoonmoeder was helemaal happy en wilde dat we de complete familie en al HAAR vrienden zouden uitnodigen. Mensen die ik nog nooit had gezien, mijn man ook al jaren niet meer.
Anyway, toegegeven dat haar zussen mochten komen, maar verder heel klein en basic. Geen trouwjurk, geen feest, echt basic.
Na de bruiloft stroooooomden ineens kaartjes binnen. Al de vrienden van schoonmoeder, familie etc, om ons te feliciteren met het huwelijk. Blijkbaar had mijn schoonmoeder aan iedereen ons adres doorgegeven.
Hartstikke leuk, al ben ik totaal niet van de kaartjes (onnodig, niet milieuvriendelijk, en ik ben gewoon niet zo sociaal ingesteld).
En toen begon het. Appjes. Belletjes. Want wr moesten naar iedereen een kaartje sturen om te bedanken voor het kaartje.
Lichtelijk overdreven vonden wij, vooral omdat we vaak moesten vragen wie pietje en mariette in godsnaam waren.
Schoonmoeder mailde ongevraagd alle adressen door.
Man was heel handig aan het ontwijken. Ging zo een maand of twee door, ik vond dat mijn man het aan mocht geven bij zijn moeder: hoh op, we gaan niet al die mensen een kaartje sturen.
Toen had ik mijn schoonmoeder bijna huilend aan de lijn. Want ze durfde niet meer bij haar vrienden langs omdat wij geen bedankkaartje terug hadden gestuurd.
Toen hebben we wel even woorden gehad.
Allemaal omdat mijn schoonmoeder zo blij en trots was dat ik bij de familie kwam...
zaterdag 8 februari 2020 15:47
Welke oorzaak die knieklachten ook hebben, het is nooit goed voor je knieën om extra gewicht te moeten dragen.strings-attached schreef: ↑08-02-2020 15:25Sohee, die vind ik wel grof, van jou dan.
Weer zo een die denkt dat dik zijn een keuze is en dat je er natuurlijk zelf nooit wat aan doet.
Hulp van het bedrijf.. waarmee dan.
Nee echt, fout van jou niet van haar.
Volgens mij word hier nergens gezegd dat dik zijn een keus is. Juist door hulp aan te bieden wordt gezegd dat afvallen heel moeilijk kan zijn.
zaterdag 8 februari 2020 16:14
Een variant op deze:yette schreef: ↑08-02-2020 13:52Ik ben mijn hele leven gek geweest op boeken. Mijn verlanglijstje bestond altijd uit boektitels en bonbons. Perfecte combinatie, meer had ik niet nodig. Tot ik door hersenletsel niet meer kon lezen.
Nou ja, je raadt het al: ik heb nog járenlang bij elke gelegenheid, fantastische boeken cadeau gekregen. Van mijn moeder notabene
Ik kreeg een herseninfarct en mijn gezicht hing dus scheef. Dat is een beetje bijgetrokken maar nog wel zichtbaar als ik praat of probeer te eten. Kreeg ik van mijn moeder als cadeau: rondje fillers en botox om het te ‘fixen’. Vooral mijn zus ging uit haar plaat (“Dat doe je toch niet!”). Mijn moeder vindt het nog steeds raar dat ik niet ‘even’ stop met bloedverdunners om tig spuiten in mijn gezicht te kunnen laten zetten. Bij het opnieuw leren lopen liet ze ‘nette pantalons’ op maat voor mij maken zodat niemand de brace kon zien. Alsof mensen dan ineens zouden denken dat ik die rollator toevallig net rol naar een oudere dame ofzo.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 8 februari 2020 16:50
Dit is gewoonweg triest net als het geen wat jij quote trouwens. Tactloos dekt de lading niet.lemoos2 schreef: ↑08-02-2020 16:14Een variant op deze:
Ik kreeg een herseninfarct en mijn gezicht hing dus scheef. Dat is een beetje bijgetrokken maar nog wel zichtbaar als ik praat of probeer te eten. Kreeg ik van mijn moeder als cadeau: rondje fillers en botox om het te ‘fixen’. Vooral mijn zus ging uit haar plaat (“Dat doe je toch niet!”). Mijn moeder vindt het nog steeds raar dat ik niet ‘even’ stop met bloedverdunners om tig spuiten in mijn gezicht te kunnen laten zetten. Bij het opnieuw leren lopen liet ze ‘nette pantalons’ op maat voor mij maken zodat niemand de brace kon zien. Alsof mensen dan ineens zouden denken dat ik die rollator toevallig net rol naar een oudere dame ofzo.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 8 februari 2020 16:53
Vorig jaar een prachtige dure grote bos bloemen gekregen van mijn partner. Helaas begon ik er spontaan van te niezen en traanogen. Ik ben er zelf mee terug gegaan en ze hebben ze stuifmeelbloemen (o.a lelies ) weggehaald. Voortaan gaat partner alleen rozen of een kamerplant halen 
Voor iedereen een groene tuin
zaterdag 8 februari 2020 17:31
Ik fiets met kinderen en ben ook zelf nogal sloom, dus als wij geen voorrang hebben en af moeten stappen dan kan dat om de een of andere reden niet snel, of soms fietst een kind nog wat achter of juist voor en dan wachten we even op elkaar.
Komt een auto aan, die dan ineens op een heel onhandige plek gaat stoppen.
Wij klauteren onze fietsen op, hele opstopping met auto's.
Ik word daar bloednerveus van en heb liever dat men gewoon doorrijdt zodat we dan rustig kunnen oversteken.
Je hebt er ook bij die dan vanwege e slomigheid dan geïrriteerd heel snel gaat optrekken, ik vind het een lief gebaar maar doe maar niet.
Komt een auto aan, die dan ineens op een heel onhandige plek gaat stoppen.
Wij klauteren onze fietsen op, hele opstopping met auto's.
Ik word daar bloednerveus van en heb liever dat men gewoon doorrijdt zodat we dan rustig kunnen oversteken.
Je hebt er ook bij die dan vanwege e slomigheid dan geïrriteerd heel snel gaat optrekken, ik vind het een lief gebaar maar doe maar niet.
zaterdag 8 februari 2020 17:33
zaterdag 8 februari 2020 18:35
Wat mij eigen moeder betreft, denk ik dat ze gewoon moeite had om te erkennen dat ik veel dingen niet meer kan omdat mijn geheugen nog maar weinig opslaat. Ik begreep het ook wel een beetje, voor mij was het ook lastig te accepteren, maar je moet er toch mee verder. Ik had haar al tig keer uitgelegd dat lezen helaas niet meer ging, maar ze bleef onterecht hopen of zo? Ik vond het trouwens ook moeilijk om haar te vertellen hoe frustrerend het voor me was om steeds maar boeken te krijgen. Hoe doe je dat op een vriendelijke manier als je je boos/teleurgesteld/onbegrepen voelt? Uiteindelijk heb ik het toch verteld en haar een boek direct terug gegeven.
Ze heeft me daarna nog één keer een boek gegeven, mèt uitleg, waaruit bleek dat ze het toen wel begreep. Het zijn korte verhalen en dat werkt wel. Aan het eind van zo'n verhaal weet ik het begin nog! En na een dag of wat ben ik het weer vergeten, dus kan ik de rest van mijn leven met dat boek doen. Prima cadeau dus
zaterdag 8 februari 2020 18:44
Verzekeringstrings-attached schreef: ↑08-02-2020 15:30Goed bedoelt maar wat had ik graag gehad dat het niet gedaan was.
Thuiszorg is nogal een crime dus daarom probeer ik het zelf, wat niet altijd even goed lukt. Probeer af en toe een werkster uit maar tot nu toe nog geen succes.
Nu dacht mijn stiefvader mij te verrassen toen ik er eens niet was. Heeft het hele huis gesopt. Ik had last van muizen en het rook niet meer zo fris.
(was een paar weken weg)
Mooie nieuwe theedoeken met bleekvlekken die gaten werden, laminaat veel te nat zodat er een naad nu stuk is, theepot stuk en zo nog wat dingetjes.
Lief bedoelt maar de tranen stonden in mijn ogen toen ik weer thuis was.
Laminaat was net als de keuken net een paar maandjes oud.
zaterdag 8 februari 2020 22:37
Ik woonde ooit langs mensen met een hond, wij stonden niet op heel goede voet. Maar oma, die veel oppastte wel. Op enig moment viel me op dat hun hond echt non stop jankte en blafte zodra zij wegreden met de auto. Dus in het passeren op de stoep vertelde ik dat aan oma (zijzelf zeiden niet eens gedag en oma maakte graag een babbeltje). Zo...ging de dag daarna buurvrouw uit haar stekker aan de deur! Want als ik last had moest ik bij haar klagen en niet bij oma. Fair point, alleen had ik er geen last van maar vond ik wel dat ik het moest melden omdat ik me zorgen maakte om hun hond. Niet veel later bleek de hond ingeslapen, had iets aan het hoofd, waardoor ze ontheemd raakte in huis. Dus waarschijnlijk was ze allesn gewoon bang. Oma was blij dat ik het gezegd had, want hond was wel naar de dierenarts gegaan maar zij heeft nooit meer wat gezegd. Ben daarna verhuist maar ik vond haar reactie zo raar.
zaterdag 8 februari 2020 23:16
ik kwam een vrouw tegen die mijn man bleek te kennen. Na maximaal een kwartier gesproken te hebben zei zij dat ze zich bij mijn man een heel ander type vrouw voorgesteld had. Ik vraag me nog steeds af was voor type vrouw ik dan ben. Ben ik een sneuneus en mijn man een heel hippe kerel of andersom? Ik geloof dat haar uitspraak altijd negatief uit te leggen is voor een van ons.
zaterdag 8 februari 2020 23:28
Mijn schoonmoeder gaf me voor mijn verjaardag een boekje om bijbelteksten voor christenvrouwen uit het hoofd te leren. Twee weken daarvoor hadden we een gesprek gehad over waarom ik niet in God geloof.
Ik nodigde al jaren een vriendin uit voor feestjes en dergelijke. Het viel me wel op dat ze nooit kwam. Een paar jaar geleden kwam het hoge woord eruit. Ze vindt feestjes vreselijk en wil gewoon helemaal niet komen en nu voelde ze zich ook nog eens schuldig dat ze elke keer afzegde. Ze kreeg liever geen uitnodiging of kwam een keertje in haar eentje op de thee. Dus dat doen we nu.
Ik nodigde al jaren een vriendin uit voor feestjes en dergelijke. Het viel me wel op dat ze nooit kwam. Een paar jaar geleden kwam het hoge woord eruit. Ze vindt feestjes vreselijk en wil gewoon helemaal niet komen en nu voelde ze zich ook nog eens schuldig dat ze elke keer afzegde. Ze kreeg liever geen uitnodiging of kwam een keertje in haar eentje op de thee. Dus dat doen we nu.
zaterdag 8 februari 2020 23:47
Ow ik heb ook nog een pijnlijke. Familie van mij heeft een zwaarwegende reden waarom ze besloten om het te houden bij 1 kind.
Toen dat kind een jaar of 3 was ontvingen ze per post een boekje over hoe slecht het voor een kind is om op te groeien zonder broertje en/of zusje.
Toen dat kind een jaar of 3 was ontvingen ze per post een boekje over hoe slecht het voor een kind is om op te groeien zonder broertje en/of zusje.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 8 februari 2020 23:51
Hoeft niet hoor. Ik ben heel anders dan mijn vriend. Gewoon twee hele andere werelden.wolkewitje schreef: ↑08-02-2020 23:16ik kwam een vrouw tegen die mijn man bleek te kennen. Na maximaal een kwartier gesproken te hebben zei zij dat ze zich bij mijn man een heel ander type vrouw voorgesteld had. Ik vraag me nog steeds af was voor type vrouw ik dan ben. Ben ik een sneuneus en mijn man een heel hippe kerel of andersom? Ik geloof dat haar uitspraak altijd negatief uit te leggen is voor een van ons.
Hij van de metal, gitaar spelend (geen tattoos ) Ik kom uit een nest waar je met een gewoon beroep niet mee telt(de) en waar op een bruiloft een hoed wel een must is
Ondertussen zijn we enigszins naar elkaar toe gegroeid. Ik wat meer rock kleding, als ik met hem ergens naartoe ga. En hij een nette zwarte spijkerbroek als hij met mij ergens naartoe gaat.
Mijn beste vriendin vroeg jarenlang met een grapje is hij er nog. Eh ja
Ze had niet gedacht dat het zo lang zou duren. Zo op het eerste gezicht passen we totaal niet bij elkaar. En toch zijn we als twee puzzelstukjes.
zondag 9 februari 2020 00:05
Ik zat in een organisatiecomité voor de afdelingsborrel vorig jaar.
Op zoek naar een geschikte datum.
Speciaal nagevraagd bij collega Fatma welke avonden ze wel/niet beschikbaar was. Een datum vinden waarop zij kon, was moeilijk, moeilijk. Op die dag was ze verhinderd, op die dag ook, op die dag ook. Ik had al aan het organisatiecomité doorgegeven dat de ramadan-periode sowieso afviel. Nou, eindelijk een datum gevonden.
De datum van de borrel brak aan.
Iedereen was er, behalve Fatma.
Zij had via de brandtrap het gebouw verlaten.
Huh?
Veel later hoorde ik Fatma tegen een andere collega zeggen dat ze uit principe nooit naar borrels gaat, omdat er alcohol wordt geschonken. Al is er ruim voldoende fris en vruchtensap, zij komt niet in een 'alcohol-omgeving'.
Had ze dat nu eerder gezegd.
Ik had met mijn beste bedoelingen een datum gezocht waarop iedereen kon.
Op zoek naar een geschikte datum.
Speciaal nagevraagd bij collega Fatma welke avonden ze wel/niet beschikbaar was. Een datum vinden waarop zij kon, was moeilijk, moeilijk. Op die dag was ze verhinderd, op die dag ook, op die dag ook. Ik had al aan het organisatiecomité doorgegeven dat de ramadan-periode sowieso afviel. Nou, eindelijk een datum gevonden.
De datum van de borrel brak aan.
Iedereen was er, behalve Fatma.
Zij had via de brandtrap het gebouw verlaten.
Huh?
Veel later hoorde ik Fatma tegen een andere collega zeggen dat ze uit principe nooit naar borrels gaat, omdat er alcohol wordt geschonken. Al is er ruim voldoende fris en vruchtensap, zij komt niet in een 'alcohol-omgeving'.
Had ze dat nu eerder gezegd.
Ik had met mijn beste bedoelingen een datum gezocht waarop iedereen kon.
zondag 9 februari 2020 05:52
Je hoeft geen arts te zijn om vast te stellen dat ernstig overgewicht niet goed is voor je knieën.
Love is the meaning of life
zondag 9 februari 2020 12:44
Onlangs uitgenodigd op het eten bij een familielid.
Uit ervaring weet ik dat deze gastheer graag 'een glaasje' drinkt. Naarmate de avond vordert gaat hij iedereen 'goede raad' geven over hoe zij moeten leven. Later wordt hij een beetje lodderig en dreigen zijn ogen zo af en toe dicht te vallen.
Al met al wordt het er niet gezelliger op....
Dus, nu stuurde ik op de dag van de afspraak, een mailtje met de slogan 'Geniet, maar drink met mate' en tot vanavond!
Dat is niet goed gevallen. Ik werd tamelijk genegeerd in het gezelschap. Maar, er is wel véél minder gedronken door de gastheer.
De relatie is wel enigszins bekoeld sindsdien. Ik heb later nog verklaard dat ik het goed bedoelde, maar dat werd niet gewaardeerd.
Vinden jullie dat ik dat mailtje niet had moeten sturen?
Uit ervaring weet ik dat deze gastheer graag 'een glaasje' drinkt. Naarmate de avond vordert gaat hij iedereen 'goede raad' geven over hoe zij moeten leven. Later wordt hij een beetje lodderig en dreigen zijn ogen zo af en toe dicht te vallen.
Al met al wordt het er niet gezelliger op....
Dus, nu stuurde ik op de dag van de afspraak, een mailtje met de slogan 'Geniet, maar drink met mate' en tot vanavond!
Dat is niet goed gevallen. Ik werd tamelijk genegeerd in het gezelschap. Maar, er is wel véél minder gedronken door de gastheer.
De relatie is wel enigszins bekoeld sindsdien. Ik heb later nog verklaard dat ik het goed bedoelde, maar dat werd niet gewaardeerd.
Vinden jullie dat ik dat mailtje niet had moeten sturen?
zondag 9 februari 2020 12:52
Ik persoonlijk vind dat het de gastheer vrij staat zich in z'n eigen huis te gedragen as he damn well pleases. Het staat jou vrij om het op het moment zelf af te kappen of naar huis te gaan op het moment dat hij stom gaat doen. Het staat je ook vrij om de volgende keer niet te komen. Maar zo'n mailtje vind ik een beetje passief agressief.Beter.Laat schreef: ↑09-02-2020 12:44Onlangs uitgenodigd op het eten bij een familielid.
Vinden jullie dat ik dat mailtje niet had moeten sturen?
zondag 9 februari 2020 12:58
Waarom heb je dat mailtje gestuurd? Een soort 'hartelijk gefeliciteerd en tot vanavond'?Beter.Laat schreef: ↑09-02-2020 12:44Onlangs uitgenodigd op het eten bij een familielid.
Uit ervaring weet ik dat deze gastheer graag 'een glaasje' drinkt. Naarmate de avond vordert gaat hij iedereen 'goede raad' geven over hoe zij moeten leven. Later wordt hij een beetje lodderig en dreigen zijn ogen zo af en toe dicht te vallen.
Al met al wordt het er niet gezelliger op....
Dus, nu stuurde ik op de dag van de afspraak, een mailtje met de slogan 'Geniet, maar drink met mate' en tot vanavond!
Dat is niet goed gevallen. Ik werd tamelijk genegeerd in het gezelschap. Maar, er is wel véél minder gedronken door de gastheer.
De relatie is wel enigszins bekoeld sindsdien. Ik heb later nog verklaard dat ik het goed bedoelde, maar dat werd niet gewaardeerd.
Vinden jullie dat ik dat mailtje niet had moeten sturen?
zondag 9 februari 2020 13:01
Zo’n mailtje had ik nooit gestuurd. Als ik mensen strontvervelend vind door alcohol, oersaaie hobby of afschuwelijk gezin, dan kan ik gewoon ‘helaas’ niet komen.
Als iemand mij zo’n belerend mailtje ‘met een knipoog’ (wat het niet is) zou sturen, zou ik dat dusdanig onbeschoft vinden dat het de laatste uitnodiging zou zijn geweest.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 9 februari 2020 13:04
Ik denk niet dat je nog een keer wordt uitgenodigd.Beter.Laat schreef: ↑09-02-2020 13:02Om aan te geven dat IK het niet fijn vind als hij teveel drinkt.
Wat eten we vanavond?
