Hoe maakbaar is het leven?

16-06-2019 21:45 127 berichten
Alle reacties Link kopieren
Geluk, succes, gezondheid... in hoeverre heb je dat zelf in de hand? Natuurlijk, we maken allemaal onze keuzes. We werken hard, of niet... We gebruiken ons gezonde verstand of we volgen juist ons gevoel. Maar dat uiteindelijke resultaat - het leven dat we leiden - is dat onze eigen verdienste? Of zijn we voor een groot deel overgeleverd aan ons 'lot', de (sociale ) omgeving waarin we geboren worden / ons bevinden en het lijf en de hersens die Moeder Natuur ons gaf?

Ik denk een combinatie daarvan, waarbij ik me regelmatig bedenk dat de eigen regie die we hebben een kleinere rol speelt dan we zouden willen.

Als ik naar mijn eigen leven kijk...
Ik ben een tevreden mens. Ik leef samen met een fijne man, die voor een groot deel hetzelfde in het leven staat als ik. We wonen leuk, verdienen leuk, leven een comfortabel leven. Ik ben gezond. Ik heb vwo en een hbo opleiding afgerond en heb een baan, die niet altijd leuk is, maar vaak wel boeiend en uitdagend. Ik heb geen kinderen, omdat ik die niet wil en daar in de huidige tijd gewoon voor kan kiezen. Ik heb (tegenwoordig) een keurig maatje 38 en heb een gemiddeld aantrekkelijk uiterlijk.

Dan kan ik roepen: ik heb dit fijne leven, omdat ik daar hard voor heb gewerkt en de juiste keuzes heb gemaakt. Nu heb ik ook wel hard gewerkt. En ik heb ook wel keuzes gemaakt die aardig uitpakten. Maar volgens mij heb ik bovenal mazzel.
Mazzel dat ik in Nederland ben geboren. Dat ik een lijf en hersens heb, die doorgaans goed functioneren. Dat ik een opleiding heb kunnen doen. Dat ik daarmee werk kan doen, waar ik een inkomen mee verdien, waarmee ik prima voor mezelf kan zorgen. Dat ik een fijne kerel tegenkwam, die met mij zijn leven wilde delen.

Als ik om me heen kijk, of hier op het forum lees, zie ik waar mensen soms mee worstelen. Soms betrap ik mezelf op de gedachte dat 'ze ook niet zo heel slim aanpakken.' Soms lees ik ook hoe andere forummers die gedachte niet alleen uiten, maar er ook zonder problemen een oordeel aan verbinden. Moet je maar slimmere keuzes maken. Moet je maar harder je best doen. Eigen schuld, dikke bult.

Maar werkt dat echt altijd zo? Hebben we als mens echt zoveel regie op ons eigen leven?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
Doornroosje75 schreef:
16-06-2019 22:06
Ik kan me goed vinden in de reacties waarin ik lees dat houding, eigen handelen en de manier van omgaan met tegenslagen - naast datgene wat je overkomt - belangrijk zijn. Maar zelfs die factoren .... zijn die ook niet vaak ingegeven door wat je geleerd hebt 'van huis uit'?
Jawel, maar dat is aan jezelf om wellicht anders mee om te leren gaan.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Binnen het gebied waar je zelf invloed op hebt is het zeker maakbaar. En waar je geen invloed op hebt, kan je nog altijd proberen slim gebruik van te maken. En dan zijn er altijd nog zaken waar je geen invloed op hebt, en je ook niets uit kunt halen. Ik zou zeggen dat zeker 50% van het leven maakbaar is, in de zin van dat je er invloed op hebt.
Het leven is absoluut niet maakbaar. Je hebt wel keuzes, maar we zijn heel slecht in het overzien van het gevolgen van keuzes, en al die andere mensen hebben ook keuzes die dan weer dwars kunnen gaan liggen enzovoort, enzovoort.

Ook onze reacties op gebeurtenissen hebben we m.i. voor een groot deel niet zelf in de hand. Ik heb een aantal hele nare dingen meegemaakt vroeger waar ik mentaal eigenlijk weinig last van heb ondervonden, maar kreeg een burnout die me anderhalf jaar gekost heeft door een vervelend maar vrij kinderachtig conflict op de werkvloer. Ik denk evenmin dat het feit dat ik die jeugdtrauma's vrij makkelijk kon laten gaan komt omdat ik zo'n sterke en optimistische positivo ben, als dat ik denk dat mijn burnout en depressie met zwakte te maken hadden.
Alle reacties Link kopieren
Nee, voor een zorgeloos, gelukkig leven heb je te veel mazzel nodig om van totale maakbaarheid te spreken. Je hebt amper tot geen invloed op hele belangrijke zaken als je afkomst, gezondheid, ongevallen etc.

Toch heb je wel invloed op wat je met je eigen situatie doet. Dus een deel van je leven is maakbaar. Helaas is de mate waarin dat mogelijk is, weer afhankelijk van de hoeveelheid mazzel die je hebt. Bofkonten hebben doorgaans meer kansen om hun situatie beter te maken dan pechvogels.
Alle reacties Link kopieren
Coconuts12 schreef:
16-06-2019 22:06
Als het leven maakbaar was, dan had ik een beter leven gekozen.
ik ook. In dat leven zou ik alles kunnen doen wat ik zou willen doen, zonder last te hebben van mijn lichamelijke beperkingen. En zou ik er voor kunnen zorgen dat ik er financieel wat beter voor zou komen staan. En in dat leven zou ik gelukkig kunnen zijn met andere mensen om mij heen en misschien zelfs wel een relatie hebben gehad.
Maar helaas is mij dat niet gegeven en moet ik het doen met wat ik nu heb. Ik probeer mijn leven zo goed mogelijk te leven, maar daarom vind ik het niet altijd leuk om zo te leven en aldoor geconfronteerd te worden met mijn beperkingen.
Dus nee, het leven is voor mij niet maakbaar.
Ceylon schreef:
16-06-2019 22:31
Het leven is niet maakbaar. Je houding daarentegen wel.

Je kunt met pech twee dingen doen. Mopperen dat het niet eerlijk is en zwelgen in zelfmedelijden. Of kijken naar wat je wel kan en hoe dat te realiseren is, en er het beste van maken.

Maar degenen met de meeste pech zijn meestal ook degenen die het hardst janken dat het allemaal niet eerlijk is. En het is niet hun schuld.
Dat Is nou precies niet mijn ervaring.
Coconuts12 schreef:
16-06-2019 22:21
Onzin. Je kunt niet altijd bepalen hoe je met gebeurtenissen omgaat.
Dat zei ik ook niet, ik vroeg het me alleen af.
Overigens kun je dat i.m.o voor een deel wel bepalen want het is ook afhankelijk van je gedachten erover, en die kun je weldegelijk beïnvloeden en sturen als je dat wil.
Phoebemeaculpa schreef:
16-06-2019 22:54
Dat zei ik ook niet, ik vroeg het me alleen af.
Overigens kun je dat i.m.o voor een deel wel bepalen want het is ook afhankelijk van je gedachten erover, en die kun je weldegelijk beïnvloeden en sturen als je dat wil.
Je kunt sturen en beïnvloeden hoe je met iets omgaat, maar vaak niet voorkomen dat iets gebeurt of juist laten gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
Orișa schreef:
16-06-2019 22:56
Je kunt sturen en beïnvloeden hoe je met iets omgaat, maar vaak niet voorkomen dat iets gebeurt of juist laten gebeuren.
Ik denk dat je ook dat maar tot op zekere hoogte kunt sturen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Orișa schreef:
16-06-2019 22:56
Je kunt sturen en beïnvloeden hoe je met iets omgaat, maar vaak niet voorkomen dat iets gebeurt of juist laten gebeuren.
Eens
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Phoebemeaculpa schreef:
16-06-2019 22:54
Dat zei ik ook niet, ik vroeg het me alleen af.
Overigens kun je dat i.m.o voor een deel wel bepalen want het is ook afhankelijk van je gedachten erover, en die kun je weldegelijk beïnvloeden en sturen als je dat wil.
Heeft niet alleen met willen te maken, ook met kunnen. Je moet daar namelijk wel toe in staat zijn, qua intelligentie bijvoorbeeld, maar ook qua 'creatief' kunnen denken bijvoorbeeld.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
yette schreef:
16-06-2019 22:49
Nee, voor een zorgeloos, gelukkig leven heb je te veel mazzel nodig om van totale maakbaarheid te spreken. Je hebt amper tot geen invloed op hele belangrijke zaken als je afkomst, gezondheid, ongevallen etc.

Toch heb je wel invloed op wat je met je eigen situatie doet. Dus een deel van je leven is maakbaar. Helaas is de mate waarin dat mogelijk is, weer afhankelijk van de hoeveelheid mazzel die je hebt. Bofkonten hebben doorgaans meer kansen om hun situatie beter te maken dan pechvogels.

Ik zou dat misschien meer de invulling van je leven willen noemen.

Mijn man en ik werken bijvoorbeeld beiden niet fulltime, we wonen royaal maar niet overdreven. Schoonzusje moppert dat zij en haar man ook wel zo weinig zouden willen werken, maar kan niet, vanwege de hypotheek. En dan denk ik dat dat dus wel eigen keus was. Vóór dit huis, hadden ze ook een huis, en qua prijsverschil waren er nog heel veel tussenstappen geweest, die met twee parttime banen te betalen waren geweest. Als zij hadden gewild hadden ze hun werkzame leven anders kunnen invullen. Je kunt niet én én hebben.
Solomio schreef:
16-06-2019 22:57
Ik denk dat je ook dat maar tot op zekere hoogte kunt sturen.
Dat weet ik niet precies. Ik weet hoe het bij mij werkt, maar dat is vaak weer niet hoe het bij anderen werkt. Soms is het ook een soort lawine van gebeurtenissen en kan je pas als de lawine stil ligt er wat mee.
Solomio schreef:
16-06-2019 22:58
Heeft niet alleen met willen te maken, ook met kunnen. Je moet daar namelijk wel toe in staat zijn, qua intelligentie bijvoorbeeld, maar ook qua 'creatief' kunnen denken bijvoorbeeld.
En draagkracht. Misschien nog wel de belangrijkste van alles.
Alle reacties Link kopieren
Lievejetje schreef:
16-06-2019 22:34
Heeft Maya nog niet gereageerd?
Geen zorgen, die komt zo vast nog wel even langs!
Alle reacties Link kopieren
Orișa schreef:
16-06-2019 23:01
En draagkracht. Misschien nog wel de belangrijkste van alles.
Zeker. Ik zocht naar meer woorden, maar ze kwamen niet. :roll:
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Solomio schreef:
16-06-2019 23:03
Zeker. Ik zocht naar meer woorden, maar ze kwamen niet. :roll:
Ik denk trouwens wel dat draagkracht opgebouwd wordt uit creativiteit, humor, mogelijkheid tot zelfreflectie, etc.
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof dat het lot wel het grootste deel bepaalt. In bepaalde zin heb ik mazzel gehad. Ben geadopteerd door Nederlandse ouders. In mijn geboorteland had ik het waarschijnlijk niet overleefd, ik was ondervoed. En als ik het wel had overleefd zou ik veel armoede opgegroeid zijn. Onder erbarmelijke omstandigheden moeten werken. Daar ben ik uit gered. Ik had een fijne jeugd bij mijn ouders. Wel heb ik me altijd minderwaardig gevoeld. Dat is nooit over gegaan. Gevoel tussen 2 werelden in te zitten. Nederlands opvoed, maar buitenlands uiterlijk. Mijn geringe lengte zit me dwars. Door mijn Autisme werd en word ik nog regelmatig niet begrepen. Regulier werken is nooit gelukt, werk bij de SW. Heb het gevoel buiten deze maatschappij te staan. Vroeger verschillende therapieën gehad om mijn zelfvertrouwen op te krikken. Wat weinig hielp. Het zit te diep. Ik denk oprecht dat ik beter af was geweest in een ander lijf en geest.
Andersom schreef:
16-06-2019 22:58
Ik zou dat misschien meer de invulling van je leven willen noemen.

Mijn man en ik werken bijvoorbeeld beiden niet fulltime, we wonen royaal maar niet overdreven. Schoonzusje moppert dat zij en haar man ook wel zo weinig zouden willen werken, maar kan niet, vanwege de hypotheek. En dan denk ik dat dat dus wel eigen keus was. Vóór dit huis, hadden ze ook een huis, en qua prijsverschil waren er nog heel veel tussenstappen geweest, die met twee parttime banen te betalen waren geweest. Als zij hadden gewild hadden ze hun werkzame leven anders kunnen invullen. Je kunt niet én én hebben.

Ik moet altijd een beetje lachen bij dit soort voorbeelden. Je hebt gelijk hoor... Maar ik denk bij zo'n vraag als de OP aan echte problemen en jeugd en kennis en inderdaad draagkracht van mensen.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 16-06-2019 23:06
1.76% gewijzigd
Ik geloof helemaal niet in lot.
Orișa schreef:
16-06-2019 23:06
Ik geloof helemaal niet in lot.
Nou, dat.

Lekker dat lot voor al die andere mensen die niet zo mazzel hadden.
Alle reacties Link kopieren
Orișa schreef:
16-06-2019 23:06
Ik geloof helemaal niet in lot.
Wel als je het vergelijkt met een staatslot: er zijn maar heel weinig mensen die de hoofdprijs winnen, de rest krijgt meestal niks, soms iets kleins.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
..
anoniem_387108 wijzigde dit bericht op 16-06-2019 23:41
99.21% gewijzigd
pito schreef:
16-06-2019 23:09
hebben jullie ooit geprobeerd ergens anders in het zonnestelsel te kamperen?

lijkt extreem, maar na je conceptie zijn/worden keuzes grotendeels voor je gemaakt op steeds kleinere schaal. omdat het resultaat steeds binnen een bepaalde referentiewaarde valt lijkt het alsof je er controle over hebt. zeker aangezien de scores van voorgaande x-tal situaties je komende beproeving gaan beinvloeden.

dit gaat zo door totdat je op een dag beseft dat je zwanger bent en begint het van voor af aan voor je kind.
Ja op Mars. Niet gelukt.
Alle reacties Link kopieren
Ik leef in een land waar bijna alles redelijk goed geregeld is. Ik heb een dak boven mijn hoofd, eten in de koelkast, geld op de bank, een lieve man, een prima baan. Ik deed de basisschool in 8 jaar. Vwo in zes jaar.
Ik heb een best prima leven, nu. Miljoenen, zelfs miljarden zouden graag mijn leven nu leiden.


Ik ben als kind thuis verwaarloosd, mishandeld en misbruikt. Als basisschoolkind werd ik 8 jaar lang gepest. Was als tiener meestal overspannen, deed het huishouden naast het vwo. Ben gestopt met een vervolgopleiding vanwege een burnout. Dat was het echt, die burnout kwam door ccptss. Die heel goed mogelijk nooit helemaal verdwijnt.
Mijn man is onvruchtbaar. Twee IVF behandelingen hebben mij op het randje van de dood laten balanceren.. twee miskramen. Uitbehandeld.
Ik heb ernstige (astmatische) overgevoeligheid voor sommige stoffen, parfum, drijfgassen, sommige zoetstoffen, smaakversterkers, nikkel en nicotine. Deze zijn pas na de ivf behandelingen steeds erger geworden en de behandeling/vermijden van deze stoffen is nogal lastig. Met name nicotine is een hel. De stad in? Naar mijn werk? Huis luchten? Buiten zitten? Reizen met het OV? Boodschappen doen? Elke keer dat je een sigaret ruikt kan voor mij een dodelijke afloop hebben, de sigaretten bij de kassa betekent voor mij een mogelijk dodelijke val. Medicatie ten spijt.

Sommige dingen komen omdat dingen niet slim worden aangepakt. Andere dingen worden je aangedaan. Veel heb je niet in de hand, veel meer dan je denkt. Het leven is precies zo maakbaar als uitkiezen waar je geboren wordt.

En ik heb een man gehad die me steunde, thuis met alles doen wat nodig was, financieel de therapie betalen, mij opvangen en me erdoorheen praten, zorgen dat ik de hulp kreeg die ik nodig had.
Als ik hem nou niet had gehad.. dan was ik misschien wel voor die trein gestapt of van de brug gesprongen of had ik alle medicatie van weken ineens ingenomen.. of ik had jaren in de GGZ kunnen worden rondgestuurd zonder vooruitgang. Niet in staat om te werken, overlevend van een uitkering, in een prachtwijk, met buren die ook dan wel veel pech hebben gehad, dan wel het wel prima vinden, dan wel de boel bedonderen en profiteren en zwart werken of gewoon crimineel zijn.

Zonder ernstige schade uit je jeugd en kindertijd komen, je karakter, gezondheid.. dat is compleet de wind mee hebben zonder het door te hebben.
En ook met de wind tegen kun je op hetzelfde punt komen, het is alleen wel veel moeilijker om dat 'normale' te halen.
De één doet de 200 meter sprint en de ander de dubbele marathon met gebroken enkel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven