Ik loop vast in mijn leven en kan/durf niet verder

Hallo allemaal,

Ik zit de laatste tijd voor mijn gevoel nogal vast in mijn leven en weet niet goed hoe ik dingen kan veranderen en in welke volgorde.. ik hoop dat ik uit jullie adviezen iets kan halen waardoor ik weet waar ik moet beginnen.

Ik ben 33 jaar, heb een vriend, geen kinderen. Ik heb een baan die best aardig betaald en voor een deel leuk en voor een deel erg stressvol is en een leuk koophuis sinds een paar maanden. Ik ben sportief, open en gevoelig. Ik hou van mooie dingen, van dieren en natuur. Ik heb een paar goede vrienden en een uitgebreide kennissenkring via mijn sport.
Er is, kortom, veel om blij en dankbaar te zijn.

En zijn echter ook veel zaken veranderd afgelopen jaar met als gevolg:... ik slaap slecht, ben apathisch, continu moe, pieker veel,onzeker, twijfel overal aan, heb geen doel of richting.

Sinds een half jaar zijn we verhuist zodat mijn vriend dat dichter bij zijn werk woont (we wonen nu ongeveer in het midden tussen zijn werk en mijn werk). Mijn reistijd is daardoor enorm toegenomen tot ongeveer een 45 minuten heen en een uur terug. Ik heb een erge hekel aan autorijden en aan de tijd die ik dagelijks kwijt ben aan het rijden.

Sinds een maand of 4 heb ik een aantal nieuwe verantwoordelijkheden gekregen op mijn werk, ik heb deze extra taken een aantal jaar met succes voor me uitgeschoven (achteraf dus terecht) Deze taken bezorgen me door de hele week stress. Soms slaap ik er slecht van en hoewel niet alle uren naar deze taken gaan vóel ik ze wel de hele tijd. De reden dat ik deze taken toch heb aangenomen heb is omdat we met een klein team zijn en het echt asociaal was om niet mee te werken aan deze vervelende klus. Het was oncollegiaal en onprofessioneel om nog langer voor deze taken te “duiken”.
De rest van mijn baan is prima. Het is misschien wel tijd om weer wat nieuws te gaan doen maar eerlijk gezegd weet ik niet goed wat dat dan zou moeten zijn.Mijn baan ligt trouwens niet voor het oprapen.. dus inwisselen voor een locatie in de buurt is tot nu toe niet gelukt. Ik heb afgelopen half jaar nog geen fatsoenlijke vacature gezien. op een termijn van een paar jaar is het denk ik goed om wat anders te gaan doen zodat ik enthousiast kan blijven.

Het nieuwe huis is leuk maar al mijn geld gaat naar het huis. Ik ben blut en als ik geld heb dan zijn er belangrijke (constructieve) dingen die moeten gebeuren met het geld. Bovendien moet ik sparen voor een auto want deze is op. Ik heb te weinig geld voor iets leuks en ben continu bezig met het volgende “financiele moetje”.

Doordat ik ver van mijn werk en oude adres woon is rijden naar mijn oude sportgroep niet meer haalbaar.
Ik ben lid geworden van een nieuw groepje waar ik nog geen vrienden heb gemaakt. Dit heeft echt meer tijd nodig,
Ik kan hier geen groepje vinden van mijn (nogal specifieke)sport die regelmatig traint. Het blijft daardoor bij 1x in de week. Voor mij te weinig en het duurt bovendien nog veel langer om de mensen daar te leren kennen.

Mijn vriend en ik zijn lief voor elkaar en zorgen goed voor elkaar, ons seksleven ligt echter op zn gat. Zowel van mijn kant als zijn kant gebeurd er eigenlijk niks. Ik vraag me af hoe erg ik dit vind. Het maakt wel dat ik soms twijfel aan de relatie, ook al gaat de relatie verder op alle vlakken wel goed.
Ik ben wel open over alle zaken die ik hier opsom tegen hem, en doe niet de hele tijd sip in zijn bijzijn.
Ik weet niet goed wat mijn doel in het leven is en ik vraag me af of ik een kind wil. Ik weet dat niet zeker en als ik het al zeker wist dan zou het natuurlijk niet bijster goed combineren met ons dode seksleven.

Mijn vrienden spreek ik veel minder nu ik me vaak moe voel en ver weg woon. Na een werkweek heen en weer rijden heb ik bovendien in het weekend weinig zin om weer te verplaatsen.

Omdat ik me vaak niet fijn voel ben ik veel meer gaan drinken. Het maakt me blij en ontspannen.
Ik wil mezelf het liefst verdoven of slapen.

Ik ben bang om te verliezen wat ik heb, ik realiseer me wel dat ik veel heb. Maar voor mij is de huidige situatie echt onprettig. Ik heb geen geld, geen vrije tijd, geen energie, ik raak langzaam mijn vrienden kwijt, ik heb geen tijd voor mijn hobby en ik vraag me af hoe ik verder moet in mijn relatie.

Heeft iemand een vergelijkbare situatie meegemaakt en tips?
Wat kan ik het beste doen? Voor mijn gevoel zit ik vast!

lilalinda schreef: ↑

15-11-2019 09:01

Heeft je vriend wel geld over? (= financiele verdeling niet oke) of wonen jullie gewoon te duur?

We hebben een huis gezocht dat op zich prima haalbaar is wat betreft maandelijkse kosten, alleen het dak lekt (en gekocht met niet bewoningsclausule en niet opgemerkt bij bouwtechnische keuring..) en dat gaat duizenden euro’s kosten op korte termijn.
Daarnaast heb ik dus een fatsoenlijke auto nodig, en dat kost ook geld. Door de kosten koper (een slordige 10 000 euro die je tegenwoordig niet mag meefinancieren) en alle klussen in de eerste maand is de buffer die we hadden weg.

Als de auto en het dak betaald zijn verwacht ik dat we financieel een stuk gezonder kunnen worden. Er is meer wat moet gebeuren, maar dat is minder urgent.

Mijn vriend en ik hebben een reëele verdeling financieel gezien denk ik. Hij heeft nog wel spaargeld terwijl dat van mij wel op is nu maar na overleg leggen we in naar verhouding van ons inkomen.

Taralina schreef: ↑

15-11-2019 09:45

Wow, ik sta er altijd van te kijken hoeveel dingen mensen -en dan meestal vrouwen- bereid zijn op te geven in hun comfortabele leven voor een relatie en samenwonen.
Als ik dit allemaal lees was ik lekker blijven latten of gewoon helemaal niet aan deze relatie begonnen.

Ik had niet verwacht dat het zo zou lopen.. we wonen al jaren samen. Ik wilde juist tussen onze banen in gaan wonen zodat ik dat niet hoefde op te geven en financieel onafhankelijk zou blijven. De praktijk is anders dan mijn inschatting.

Achteraf vraag ik me af of ik uberhaupt een huis had moeten kopen met hem ,hier, maar ik heb echt wel kritisch nagedacht voordat ik wilde verhuizen etc.

moonlight schreef: ↑

15-11-2019 09:20

Vind je het nou erg dat je niet veel sex hebt omdat het niet zo hoort of omdat je het mist? Is de sex wel ooit goed geweest?

Geniet je nog wel echt van dingen?

Een tijdje weinig seks maakt me niet veel uit.
maar als dit zo blijft... dan vraag ik me af of we wel een toekomst hebben samen.
Het maakt me onzeker, ik vraag me af of er iets mis is met mij of iets mis is met onze relatie.
De seks was in het begin top. Sterker nog: deze relatie ontstond in eerste instantie juist doordat we ontzettend tot elkaar aangetrokken waren en niet van elkaar af konden blijven.

De laatste tijd voel ik me dus vaak verdrietig, depri moe. Ik dacht: het is ook herfst en ik moet ook wennen.
Gisteravond ben ik terug gegaan naar mijn oude sportgroep om daar eens mee te doen. Ik was zó vrolijk! Dat triggerde nogal wat omdat ik me realiseerde dat ik best vrolijk kan zijn maar dat het niet lukt in de huidige situatie.

Hoeveel tijd kost het normaal gesproken om te aarden na zoiets als een verhuizing?

lilalinda schreef: ↑

15-11-2019 12:23

toch eens naar de huisarts

Terechte opmerking. Ik heb mijn (compleet nieuwe) huisarts gesproken. Ze heeft me doorverwezen naar haar praktijkondersteuner.
De praktijkondersteuner sprak ik afgelopen maandag. Kern wat ik uit het gesprek heb gehaald is dat ik moet toelaten dat ik me zo voel (in plaats van wegdrukken) en er op een zorgzame manier mee moet omgaan.
Nou dat toelaten van gevoel lukt momenteel goed!
Tranen met tuiten vannacht en vandaag. Ziek gemeld voor vandaag, volgende week wel weer gewoon aan het werk.
Over 2 weken heb ik opnieuw een afspraak

Op mijn werk heb ik aangegeven dat het momenteel niet zo goed met me gaat en dat ik er mee bezig ga prive. Zij zijn ook van plan me op het werk een soort ondersteuner te geven (weet eigenlijk nog niet concreet wat die persoon doet en wie het is. (Extern iemand) . Hiervoor is nog geen afspraak gepland.

Geronimo2 schreef: ↑

15-11-2019 09:32

Soms kom je in een situatie terecht die op papier helemaal klopt en in de praktijk je diep ongelukkig maakt. Dat is niet klagen maar opmerken dat je iets totaal verkeert hebt ingeschat. Alles lijkt te maken te hebben met de verhuizing en dan met name de locatie en de hoge kosten. Zou het kunnen dat je vriend hier ook last van heeft, als mannen niet goed in hun vel zitten is de libido het eerste wat er aan gaat. Jij bent ongelukkig, moe en gestrest en misschien klaag je vaak hard op dat de verhuizing, je werk enz. niet leuk is,dat heeft gewoon echt effect op je relatie.

Een goed, eerlijk en open gesprek met je vriend zou zomaar voor een oplossing kunnen zorgen. Eerlijk op je werk aangeven precies bespreken wat die verantwoordelijkheid met je doet en van daaruit zoeken naar een oplossing en desnoods buiten je comfortzone en waar die ligt, daar kom je alleen achter door deze impasse te doorbreken en eens echt te praten met vriend en werkgever. Succes.

Bedankt voor dit mogelijke perspectief vanuit de kant van mijn vriend.
Ik neem je tips mee.

stokbootje schreef: ↑

15-11-2019 12:48

Het klinkt eigenlijk alsof je al heel erg goed met je problemen aan de slag bent gegaan Naya. Ik kan me voorstellen dat je NU oplossingen wil, dat het NU beter gaat, maar ik denk dat als je doorzet wat je nu gestart bent, dat je echt verbetering zult gaan merken.

Het wordt afgeraden grote beslissingen te nemen als je in een mentale dip zit. Dat je nu dus geen antwoorden hebt over of je liever terug zou verhuizen etc. is dus helemaal niet erg. Je realiseert wat er aan de hand is, je hebt stappen gezet om je beter te voelen, ik denk dat je het nu even de tijd moet geven om te kijken welke kant het opgaat. Met andere woorden: ik denk dat je zelf keihard aan het werk bent om niet vast te zitten, en daar mag je best trots op zijn. Blijft heel vervelend dat je je zo voelt natuurlijk, kun je er met je vriend goed over praten?

Overigens, je zei wat over herfst; je zou lichttherapie als ondersteuning kunnen overwegen, mocht je bekend zijn met een winterdip.

Dankjewel voor deze reactie.

Ik kan er wel met mijn vriend over praten, hij reageert echt wel helpend maar vind het natuurlijk ook een lastige situatie. Het is wel fijn om het hier ook te bespreken omdat jullie afstand hebben van de hele situatie en mijn vriend en ik niet.

justagirly schreef: ↑

15-11-2019 12:56

Gewoon even een voor TO!

Thanks!