Overig
alle pijlers
Napraattopic 136 - Met geklets
zaterdag 12 september 2020 14:47
Beste forummers,
Welkom in napraat 136!
Op verzoek een link naar de OP (openingspost) vanwege een te lange OP. Lees hier de OP van het Napraattopic: overig/napraattopic-op/list_messages/249598 .
Als blijkt dat er teveel onduidelijkheid bestaat en de OP niet gelezen wordt, dan zal de OP weer terug gezet worden.
Even ter herinnering: Hinten en hengelen naar eerdere nicks is niet toegestaan.
Let op: Ook de huisregels zijn in het Napraattopic gewoon van toepassing.
Ook in 'napraat 2.0' kan er worden nagepraat, maar dan zonder off-topic berichten.
overig/napraat-2-0/list_messages/465266#
Veel napraatplezier!
Met vriendelijke groet,
Community Manager Viva en Viva Mod. team
Welkom in napraat 136!
Op verzoek een link naar de OP (openingspost) vanwege een te lange OP. Lees hier de OP van het Napraattopic: overig/napraattopic-op/list_messages/249598 .
Als blijkt dat er teveel onduidelijkheid bestaat en de OP niet gelezen wordt, dan zal de OP weer terug gezet worden.
Even ter herinnering: Hinten en hengelen naar eerdere nicks is niet toegestaan.
Let op: Ook de huisregels zijn in het Napraattopic gewoon van toepassing.
Ook in 'napraat 2.0' kan er worden nagepraat, maar dan zonder off-topic berichten.
overig/napraat-2-0/list_messages/465266#
Veel napraatplezier!
Met vriendelijke groet,
Community Manager Viva en Viva Mod. team
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen. (Mr. Visser) (Blijfgewoonbianca)
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
woensdag 16 september 2020 21:06
woensdag 16 september 2020 21:07
Goedenavond altesaam. 
Ik wil er even een persoonlijke vraag tussendoor gooien, die ik later weg wil halen (dus aub niet quoten), gewoon even omdat het mij zou helpen in het nadenken ergens over om even out of the blue van wat ouders te horen hoe ze hier nou over denken.
En volgens mij zie ik hier op de laatste pagina's een aantal moeders posten dus dat komt goed uit.
Iemand die ik ken stond ooit als jong-volwassene op de wachtlijst bij het Riagg. En omdat het een kamerbewoner was die dus niet zo'n heel erg betrouwbaar adres had, stuurde het Riagg een oproep voor het eerste gesprek naar het adres van een van zijn/haar ouders. Die opende die brief per ongeluk en vroeg aan hem/haar waarom die een afspraak had bij het Riagg. Die zei iets van: oh ja, ik voelde me een paar maand geleden niet zo goed, maar dat is eigenlijk allang weer voorbij. Daarop was de reactie van die ouder iets in de trant van: oh, dan zou ik maar weer afzeggen, ze zijn daar allang blij als er weer een plekje vrijkomt voor een ander.
Aan de ene kant snap ik dat wel: lang geleden, een generatie die weinig fiducie had in alles wat riekte naar hulpverlening etc. Maar toch houdt het me op het moment ook bezig of het eigenlijk niet een beetje raar is dat je er als ouder later nooit meer op terugkomt. Ik zou denk ik als ik kinderen had wel nieuwsgierig zijn wat er nou aan de hand was geweest. Maar ik kan me ook voorstellen dat je de privacy van je kinderen wilt respecteren. Wat denken de nu aanwezige moeders hiervan? Mag ook per pb. Nogmaals: ik wil dit straks weer weghalen - en ik ga jullie dan waarschijnlijk ook vragen om je (openbare) reactie hier weg te halen. Dus wie daar niet tegen kan, jammerdebammer maar doe dan vooral niet de moeite om mijn vraag te beantwoorden.
Ik wil er even een persoonlijke vraag tussendoor gooien, die ik later weg wil halen (dus aub niet quoten), gewoon even omdat het mij zou helpen in het nadenken ergens over om even out of the blue van wat ouders te horen hoe ze hier nou over denken.
En volgens mij zie ik hier op de laatste pagina's een aantal moeders posten dus dat komt goed uit.
Iemand die ik ken stond ooit als jong-volwassene op de wachtlijst bij het Riagg. En omdat het een kamerbewoner was die dus niet zo'n heel erg betrouwbaar adres had, stuurde het Riagg een oproep voor het eerste gesprek naar het adres van een van zijn/haar ouders. Die opende die brief per ongeluk en vroeg aan hem/haar waarom die een afspraak had bij het Riagg. Die zei iets van: oh ja, ik voelde me een paar maand geleden niet zo goed, maar dat is eigenlijk allang weer voorbij. Daarop was de reactie van die ouder iets in de trant van: oh, dan zou ik maar weer afzeggen, ze zijn daar allang blij als er weer een plekje vrijkomt voor een ander.
Aan de ene kant snap ik dat wel: lang geleden, een generatie die weinig fiducie had in alles wat riekte naar hulpverlening etc. Maar toch houdt het me op het moment ook bezig of het eigenlijk niet een beetje raar is dat je er als ouder later nooit meer op terugkomt. Ik zou denk ik als ik kinderen had wel nieuwsgierig zijn wat er nou aan de hand was geweest. Maar ik kan me ook voorstellen dat je de privacy van je kinderen wilt respecteren. Wat denken de nu aanwezige moeders hiervan? Mag ook per pb. Nogmaals: ik wil dit straks weer weghalen - en ik ga jullie dan waarschijnlijk ook vragen om je (openbare) reactie hier weg te halen. Dus wie daar niet tegen kan, jammerdebammer maar doe dan vooral niet de moeite om mijn vraag te beantwoorden.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
woensdag 16 september 2020 21:10
Hi nieuweling, volgens mij ben jij niet nieuw.
Wil je vertellen wat je vorige nick was?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 16 september 2020 21:11
Ik zou altijd, al kost het me al mijn nagels én mijn vingertoppen én mijn nachtrust én mijn eigen geestelijke gezondheid, wachten tot mijn kind er op terugkomt. En niet uit mezelf erover beginnen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 16 september 2020 21:13
Ik had dat niet zo voorbij laten gaan als het mijn kind betreft. Ik zou er later dus wel op terug komen.
Zou er zeker een keer over willen praten met kind of ernaar vragen op zijn minst. Hulp/steun bieden of een luisterend oor.
Als kind dat niet wil of kan hoor ik dat dan wel en zou ik het laten gaan.
Zou er zeker een keer over willen praten met kind of ernaar vragen op zijn minst. Hulp/steun bieden of een luisterend oor.
Als kind dat niet wil of kan hoor ik dat dan wel en zou ik het laten gaan.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 16-09-2020 21:18
28.75% gewijzigd
woensdag 16 september 2020 21:14
Ik denk idd dat ik dat ook zou doen.
Maar mss zou ik na een poos (maanden) toch voorzichtig informeren, om mijn kind mee te geven dat ik beschikbaar ben om erover te praten, dat ik het niet vergeten ben.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 16 september 2020 21:15
Waarom dat vrezen?doornroosje9 schreef: ↑16-09-2020 21:15Ik zou er absoluut naar vragen, vrees ik. Ik zou willen weten wat er aan de hand is.
woensdag 16 september 2020 21:15
Ik haat dat.
Nou ja, ik ga wel ff mijn achterkamertjes afstruinen, meestal word ik daar wel wijzer van.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
)
woensdag 16 september 2020 21:16
of het eigenlijk niet een beetje raar is dat je er als ouder later nooit meer op terugkomt
Ik dacht ook dat dat de vraag was, over het later erop terug komen.
woensdag 16 september 2020 21:18
Dana, ik hoor de laatste tijd heel vaak dat moeders terug moeten komen op het idee dat ze hun kinderen zo goed kennen.
Misschien zit het I die hoek. Zien je ouders je op een bepaalde manier die niet strookt met je vraag om hulp.
Mijn vriendin heeft een kind dat wij altijd zien als zonnig, enorm zelfverzekerd, nogal op zichzelf gericht. Kind blijkt nu een fase te hebben waarin ze zichzelf beschrijft als verlegen, faalangstig, veel te veel met anderen bezig, en somber.
Vriendin deed daar eerst naar mij wat lacherig over, zo van haha emo fase.
Maar heeft dat niet aan kind laten merken en naar wens van kind geluisterd om er eens met iemand over te praten. Die professional herkende wat kind vertelt en niet wat vriendin nog voor beeld heeft.
Maar ik kan me voorstellen dat je als moeder denkt je kind goed te kennen en alles wegduwt wat niet in het plaatje valt.
'zeker een fase'
'vast hier en hier teleurgesteld over, dat is nu voorbij'
Daarnaast wil je ook gewoon dat het goed gaat met je kinderen en wil je sommige dingen niet zien.
Misschien kun je het zelf eens ter sprake brengen.
Misschien zit het I die hoek. Zien je ouders je op een bepaalde manier die niet strookt met je vraag om hulp.
Mijn vriendin heeft een kind dat wij altijd zien als zonnig, enorm zelfverzekerd, nogal op zichzelf gericht. Kind blijkt nu een fase te hebben waarin ze zichzelf beschrijft als verlegen, faalangstig, veel te veel met anderen bezig, en somber.
Vriendin deed daar eerst naar mij wat lacherig over, zo van haha emo fase.
Maar heeft dat niet aan kind laten merken en naar wens van kind geluisterd om er eens met iemand over te praten. Die professional herkende wat kind vertelt en niet wat vriendin nog voor beeld heeft.
Maar ik kan me voorstellen dat je als moeder denkt je kind goed te kennen en alles wegduwt wat niet in het plaatje valt.
'zeker een fase'
'vast hier en hier teleurgesteld over, dat is nu voorbij'
Daarnaast wil je ook gewoon dat het goed gaat met je kinderen en wil je sommige dingen niet zien.
Misschien kun je het zelf eens ter sprake brengen.
woensdag 16 september 2020 21:18
Dat zou ik ook doen als ik een kind had. Niet opdringen, maar ook niet zwijgen.Luci_Morgenster schreef: ↑16-09-2020 21:13Ik had dat niet zo voorbij laten gaan als het mijn kind betreft. Zou er zeker een keer over willen praten met kind/ernaar vragen op zijn minst. Hulp/steun bieden of een luisterend oor.
Als kind dat niet wil of kan hoor ik dat dan wel en zou ik het laten gaan.
woensdag 16 september 2020 21:21
Lijkt me ook afhankelijk van de toon waarop jong volwassen kind het zegt. Was het heel luchtig en zonder twijfel dan zou ik er niet aan gaan trekken. Ik ga er dan vanuit dat de ouder zijn/haar kind kan lezen en aanvoelen. Als de ouder iets aanvoelt, kan de ouder altijd zeggen dat als hij/zij erover wil praten dat kan en mag. Zeker niet gaan doorvragen. Zo houdt jongvolwassen kind zelf de regie over wat het kwijt wil.
woensdag 16 september 2020 21:21
Omdat het blijkbaar zo hoort dat je de privacy van je kind respecteert. Daar zou ik niet heel goed in zijn dus.
Jouw reactie is er tussengekomen trouwens! Die stond er net niet.
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 16 september 2020 21:22
Dit.
Maar ik heb dan ook een oester waar je vooral geen druk op moet zetten.
anoniem_399691 wijzigde dit bericht op 16-09-2020 21:22
0.84% gewijzigd
woensdag 16 september 2020 21:23
Nog eens vragen na een tijdje of het ( nog) goed gaat?doornroosje9 schreef: ↑16-09-2020 21:21Omdat het blijkbaar zo hoort dat je de privacy van je kind respecteert. Daar zou ik niet heel goed in zijn dus.
Jouw reactie is er tussengekomen trouwens! Die stond er net niet.
woensdag 16 september 2020 21:23
Ja! Zoals elke teamsportvereniging hard behoefte aan leden. Dus of het nou om mijn kwaliteiten is...
