Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
donderdag 20 juni 2019 07:43
Yess, wat fijn dat de date goed is gegaan! Oke, dat je ziek was van de spanning is wat anders maar je bent toch mooi geweest ipv dat je dacht 'ik zie het niet meer zitten, ik kap het af.' Het scheelt hopelijk ook wel wat dat hij heel begripvol is.
Ik moet er zelf niet eens aan denken dat ik weer zou moeten daten, de spanning alleen al. Vroeger kon ik dat nog wel aan maar nu... Ik ben er van overtuigd dat ik de rest van m'n leven alleen blijf als ik m'n man niet zou hebben.
LiVictor, m'n werk zorgt in mijn geval juist voor afleiding. Ook al voel ik me vaak beroerd (door o. a slaapgebrek), vind ik m'n werk vaak niet meer leuk, ik denk toch dat het slechter met me zou gaan als ik niet zou werken.
Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Als het op den duur echt niet meer gaat houdt het op natuurlijk.
Knap van jou dat je zo positief mogelijk met je angsten en fobieen om probeert te gaan! Zeker ook omdat je geen AD slikt. Ik zou er graag een voorbeeld aan willen nemen maar soms is het zo moeilijk om niet in zak en as te gaan zitten en om sterker te zijn dan je angstgevoelens.
Ik ga van het weekend ook Bach bloesem halen. Baat het niet dan schaadt het niet.
Hopelijk zijn je darm en maagklachten en hoofdpijn vandaag weg of in ieder geval minder. Ik heb de laatste tijd (maanden?) ook vaak maag/darmklachten. Misschien van de stress / angst? Vroeger had ik dit nooit. Maar ben dan ook weer bang dat ik iets ernstigs mankeer.
Ik moet er zelf niet eens aan denken dat ik weer zou moeten daten, de spanning alleen al. Vroeger kon ik dat nog wel aan maar nu... Ik ben er van overtuigd dat ik de rest van m'n leven alleen blijf als ik m'n man niet zou hebben.
LiVictor, m'n werk zorgt in mijn geval juist voor afleiding. Ook al voel ik me vaak beroerd (door o. a slaapgebrek), vind ik m'n werk vaak niet meer leuk, ik denk toch dat het slechter met me zou gaan als ik niet zou werken.
Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Als het op den duur echt niet meer gaat houdt het op natuurlijk.
Knap van jou dat je zo positief mogelijk met je angsten en fobieen om probeert te gaan! Zeker ook omdat je geen AD slikt. Ik zou er graag een voorbeeld aan willen nemen maar soms is het zo moeilijk om niet in zak en as te gaan zitten en om sterker te zijn dan je angstgevoelens.
Ik ga van het weekend ook Bach bloesem halen. Baat het niet dan schaadt het niet.
Hopelijk zijn je darm en maagklachten en hoofdpijn vandaag weg of in ieder geval minder. Ik heb de laatste tijd (maanden?) ook vaak maag/darmklachten. Misschien van de stress / angst? Vroeger had ik dit nooit. Maar ben dan ook weer bang dat ik iets ernstigs mankeer.
donderdag 20 juni 2019 07:50
Heel herkenbaar dit...kaatje71 schreef: ↑19-06-2019 12:47
Vanmorgen ging ik naar een vriendin. Ze wilde graag koffie drinken bij een restaurant. Vond t op zich prima. Maar zitten we daar, staat de muziek vrij hard, zitten er achter ons 2 mensen heel hard te praten en was t er warm. Ik kan me dan niet meer concentreren op t gesprek, voel vanbinnen de adrenaline stromen. Ik heb gevraagd om ergens anders te zitten waar t rustiger was en dat hielp wel.
We hebben koffie gedronken en ik denk niet dat mijn vriendin iets gemerkt heeft verder. Ik wil het er ook niet steeds over hebben of t steeds benoemen en er de aandacht op vestigen.
Maar dan denk ik. ..Waarom kan ik hier niet gewoon van genieten? Waarom is t zo druk in mijn hoofd? En de grote vraag is. .het is niet goed om dingen te vermijden zeggen ze. .Dus ik doe t gewoon.
Maar wat krijg ik hier dan voor terug? Wat levert t me op? Het lijkt niet makkelijker te worden, ook niet als ik dit soort dingen blijf doen. Ik ben nu moe en heel onrustig, maar hé ik heb niets vermeden. Maar is t me dat waard? Snappen jullie wat ik bedoel of zit ik te raaskallen?
Ik ben ook heel snel overprikkeld, nergens van kunnen genieten, constant in mijn hoofd.
Maar van dingen vermijden ben ik de laatste jaren ook niet gelukkiger geworden. Dus ik probeer dingen wel aan te gaan, maar het lijkt me zo fijn om eens dat punt te bereiken dat je denkt, hehe ik ben ergens doorheen.
donderdag 20 juni 2019 08:00
Ik vind het ook pittig hoor Doubletree, iemand weer leren kennen, me openstellen. Dat gaat veel tijd nodig hebben. Als je op jonge leeftijd iemand leert kennen groei je als het ware met elkaar mee, maar nu hebben we allebei een rugzak, ben het ook gewend om alleen te zijn dus veel stappen om te doorlopen en elkaar te leren kennen.
Qua werk ook heel herkenbaar, ik werk maar een paar uur in de week en zie er elke keer weer tegenop, het kost me ook veel energie maar ik denk dat als ik helemaal niet zou werken het ook slechter zou gaan en helemaal disconnected zou raken .
Wat zou het toch heerlijk zijn om gewoon te leven hè? Zonder die angst gedachten, vermoeidheid en klachten, ik kan echt jaloers zijn op mensen die het niet herkennen.
Qua werk ook heel herkenbaar, ik werk maar een paar uur in de week en zie er elke keer weer tegenop, het kost me ook veel energie maar ik denk dat als ik helemaal niet zou werken het ook slechter zou gaan en helemaal disconnected zou raken .
Wat zou het toch heerlijk zijn om gewoon te leven hè? Zonder die angst gedachten, vermoeidheid en klachten, ik kan echt jaloers zijn op mensen die het niet herkennen.
donderdag 20 juni 2019 08:22
Klopt Yess, eigenlijk niet eens bij stil gestaan dat je met elkaar mee groeit. Ik ken m'n man sinds m'n 18e. Vraag me nog altijd af waarom hij op mij is gevallen. Hij is slim, sociaal, succesvol, nuchter. En ik dat alles niet. Ik ben moeilijk (heel introvert, hou niet van sociale activiteiten (op uitzonderingen na, ben ook weer geen complete einzelganger 
), ik werk maar heb verder geen ambitie, ben altijd gestresst, angstig en moe. Toen ik hem leerde kennen was ik dat allemaal niet.
Het lijkt mij ook heerlijk om relaxter in het leven te staan zonder angst en stress. Gewoon niet te veel overal bij na denken en het komt zoals het komt. Het klinkt zo simpel he...
), ik werk maar heb verder geen ambitie, ben altijd gestresst, angstig en moe. Toen ik hem leerde kennen was ik dat allemaal niet. Het lijkt mij ook heerlijk om relaxter in het leven te staan zonder angst en stress. Gewoon niet te veel overal bij na denken en het komt zoals het komt. Het klinkt zo simpel he...
donderdag 20 juni 2019 21:49
Ja echt hè, was het maar zo simpel leven zonder angst en niet alles overdenken..
Wel fijn hoor dat je al zo lang samen bent. En uiteindelijk gaat het om hoe je bent en niet wat je doet, maar ik ken het onzekere gevoel hoor.
Ik moet echt wel voor mezelf waken, heb nu al mijn onzekere momentjes en moet echt proberen bij mezelf te blijven.
Ben snel geneigd om mezelf te verliezen en er teveel mee bezig te zijn in mijn hoofd. Ook omdat ik nou niet bepaald een druk sociaal leven heb...
Maar ik wil niet dat ik ineens in zo'n onzekere bui de stekker eruit ga trekken...
Heb mezelf de laatste jaren al teveel laten leiden door angst en onzekerheid en dat heeft me niet zoveel opgeleverd.
Dus nu liever wél het aangaan en het risico lopen dat ik fouten maak/me onzeker ga voelen, maar dat is wel een grote uitdaging.
Wel fijn hoor dat je al zo lang samen bent. En uiteindelijk gaat het om hoe je bent en niet wat je doet, maar ik ken het onzekere gevoel hoor.
Ik moet echt wel voor mezelf waken, heb nu al mijn onzekere momentjes en moet echt proberen bij mezelf te blijven.
Ben snel geneigd om mezelf te verliezen en er teveel mee bezig te zijn in mijn hoofd. Ook omdat ik nou niet bepaald een druk sociaal leven heb...
Maar ik wil niet dat ik ineens in zo'n onzekere bui de stekker eruit ga trekken...
Heb mezelf de laatste jaren al teveel laten leiden door angst en onzekerheid en dat heeft me niet zoveel opgeleverd.
Dus nu liever wél het aangaan en het risico lopen dat ik fouten maak/me onzeker ga voelen, maar dat is wel een grote uitdaging.
vrijdag 21 juni 2019 23:11
Kaatje, wat jij beschrijft in het restaurant komt mij heel bekend voor. Ik ben zeer hoogsensitief en vermijd dat soort afspraken altijd, want je krijgt er weinig plezier voor terug en het gaat niet over door vaker te doen. Ik spreek dan liever af bij een vriendin thuis, waar het wel rustig is.
Op mijn werk kan ik helaas niet alle prikkels vermijden en dat valt me zwaar. Heb me deze week niet ziek gemeld, maar het scheelde niet veel. Ik voel me in de ochtend constant nerveus, misselijk, moe, raar in mijn hoofd, duizelig, en heb last van mijn darmen. Dan ben ik soms erg bang dat ik onwel word...Na de lunch gaat het gek genoeg weer wat beter. Geen idee waar dat aan ligt! Ik heb niet eens een drukke baan, maar de omgevingsgeluiden storen mij enorm. Vooral de radio, maar als ik die uit of zachter zet, worden mijn collega's boos. Ik overweeg maandag serieus met oordoppen naar het werk te gaan. En ik ben weer gestart met magnesium slikken. Geen idee of het helpt, maar ik heb iets beter geslapen deze week.![🙂]()
Op mijn werk kan ik helaas niet alle prikkels vermijden en dat valt me zwaar. Heb me deze week niet ziek gemeld, maar het scheelde niet veel. Ik voel me in de ochtend constant nerveus, misselijk, moe, raar in mijn hoofd, duizelig, en heb last van mijn darmen. Dan ben ik soms erg bang dat ik onwel word...Na de lunch gaat het gek genoeg weer wat beter. Geen idee waar dat aan ligt! Ik heb niet eens een drukke baan, maar de omgevingsgeluiden storen mij enorm. Vooral de radio, maar als ik die uit of zachter zet, worden mijn collega's boos. Ik overweeg maandag serieus met oordoppen naar het werk te gaan. En ik ben weer gestart met magnesium slikken. Geen idee of het helpt, maar ik heb iets beter geslapen deze week.
Do you want to be right?
Or happy?
vrijdag 21 juni 2019 23:23
Bedankt voor je tips! Wat is YT? Merk zelf ook dat mindset er zeer toe doet. Probeer daar ook wel op te letten om mezelf sterk te houden.LiVictor schreef: ↑16-06-2019 21:52
Libe: Wat ik doe als ik angst/hyperventilatie krijg in de nacht is. Lampje op doen, asmr panic attack luisteren (uiteraard oortjes in) of lezen, schrijven, tekenen, ontspannings oefeningen, je zelf gerust stellen vooral dat laatste. Je mindset is zo belangrijk gehele dag. Er zijn genoeg ontspannings oefeningen. Fysio hyperventilatie therapeut heeft mij veel geleerdOok kun je veel op YT leren.
Waarom geef je je zelf niet rust? Dit kun je niet volhouden combi met je klachten en werk. Jij gebruikte ook geen medicatie toch? Werk zelf al een jaar niet en heb nu meer ups dan downs.
Niet werken zou aan de ene kant denk ik wel goed zijn voor mijn rust. Aan de andere kant heb ik dan geen inkomen en geen dagbesteding meer. Dus dan moet ik mezelf gaan vermaken. Ik verwacht dat mijn contract binnenkort stopt, dus dan ga ik eens kijken hoe het gaat.
Minder gaan werken zou ook nog een idee zijn. Maar dan moet ik wel een andere baan zoeken, want bij ons op kantoor is dat helaas geen optie.
Do you want to be right?
Or happy?
zaterdag 22 juni 2019 20:36
Hoi meiden,
Ik heb ook een gegeneraliseerde angsstoornis sinds 2013 vastgesteld, het gaat met ups en down.
Afgelopen weken erge paniek gehad om onweer...eergisteren uit t niets electriciteit uitgevallen..had 1000en enge gedachten..paniekaanval erbij. En vandaag raar moedervlekje ontdekt en durf niet eens te benoemen wat ik heb ..
Maandag maar gelijk een afspraak maken, maar kan nu al niet meer genieten vh weekend enz.
Ik zie overal spoken lijkt t wel, zo vermoeiend dit en door dit alles vaak duizelig en erge hyperventilatie. Heb hulp gehad v 2 verschillende psychologen,maar die vonden dat ik het goed deed en klaar was..
Ben soms zo bang dat ik ernstig ziek word en vroeg doodga,zonder dat ik mn kinderen zie opgroeien, maar ook dat mijn man vroeg doodgaat.En nu die rare moedervlek...
Fijn dat ik hier lotgenoten tref.
Weet niet zo goed waarom ik dit alles zo heb getypt.
Groetjes
Ik heb ook een gegeneraliseerde angsstoornis sinds 2013 vastgesteld, het gaat met ups en down.
Afgelopen weken erge paniek gehad om onweer...eergisteren uit t niets electriciteit uitgevallen..had 1000en enge gedachten..paniekaanval erbij. En vandaag raar moedervlekje ontdekt en durf niet eens te benoemen wat ik heb ..
Maandag maar gelijk een afspraak maken, maar kan nu al niet meer genieten vh weekend enz.
Ik zie overal spoken lijkt t wel, zo vermoeiend dit en door dit alles vaak duizelig en erge hyperventilatie. Heb hulp gehad v 2 verschillende psychologen,maar die vonden dat ik het goed deed en klaar was..
Ben soms zo bang dat ik ernstig ziek word en vroeg doodga,zonder dat ik mn kinderen zie opgroeien, maar ook dat mijn man vroeg doodgaat.En nu die rare moedervlek...
Fijn dat ik hier lotgenoten tref.
Weet niet zo goed waarom ik dit alles zo heb getypt.
Groetjes
rammie wijzigde dit bericht op 22-06-2019 20:43
Reden: Spelfouten en aangevuld
Reden: Spelfouten en aangevuld
4.53% gewijzigd
zaterdag 22 juni 2019 20:46
Ik had ook best lang last v mn maah..darmen..hup zakjes poeder mee om naar de wc te kunnen, maar wist zeker dat dat t niet was. Daarna zeiden ze komt door stress. Heb zowat gesmeekt om ajb ontlasting in te leveren, want kon ook parasieten zijn en ja hoor...de helico bacter! Dus lever ajb ontlasting inDoubletree20 schreef: ↑20-06-2019 07:43Yess, wat fijn dat de date goed is gegaan! Oke, dat je ziek was van de spanning is wat anders maar je bent toch mooi geweest ipv dat je dacht 'ik zie het niet meer zitten, ik kap het af.' Het scheelt hopelijk ook wel wat dat hij heel begripvol is.
Ik moet er zelf niet eens aan denken dat ik weer zou moeten daten, de spanning alleen al. Vroeger kon ik dat nog wel aan maar nu... Ik ben er van overtuigd dat ik de rest van m'n leven alleen blijf als ik m'n man niet zou hebben.
LiVictor, m'n werk zorgt in mijn geval juist voor afleiding. Ook al voel ik me vaak beroerd (door o. a slaapgebrek), vind ik m'n werk vaak niet meer leuk, ik denk toch dat het slechter met me zou gaan als ik niet zou werken.
Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Als het op den duur echt niet meer gaat houdt het op natuurlijk.
Knap van jou dat je zo positief mogelijk met je angsten en fobieen om probeert te gaan! Zeker ook omdat je geen AD slikt. Ik zou er graag een voorbeeld aan willen nemen maar soms is het zo moeilijk om niet in zak en as te gaan zitten en om sterker te zijn dan je angstgevoelens.
Ik ga van het weekend ook Bach bloesem halen. Baat het niet dan schaadt het niet.
Hopelijk zijn je darm en maagklachten en hoofdpijn vandaag weg of in ieder geval minder. Ik heb de laatste tijd (maanden?) ook vaak maag/darmklachten. Misschien van de stress / angst? Vroeger had ik dit nooit. Maar ben dan ook weer bang dat ik iets ernstigs mankeer.
zaterdag 22 juni 2019 21:01
Hoe gaat het nu met je?welsie schreef: ↑19-08-2017 11:44Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
zondag 23 juni 2019 11:56
Hoi allen!
Hier ook iemand met een gegeneraliseerde angststoornis, al een aantal jaren. Eerder gediagnosticeerd met ptss en trekken van borderline, waar ik therapie voor heb gehad en redelijk mee om kan gaan. Alleen die angsten blijven een rode draad in mijn leven. De ene periode iets minder, andere periodes erg overheersend. Zo ook nu, vandaar dat ik hier mijn verhaal even wil doen. Ik pieker. Veel. Heel erg veel. Over alles en ik word er soms horendol van. En het naarste is dat ik heb gevoel heb dat niemand me begrijpt. Het is een heel eenzaam gevoel. Ik ben bang voor onweer, voor harde wind, onverwachte geluiden of bewegingen schrik ik van, ik heb moeite met onzekere situaties, ik ben panisch voor een bepaald soort dier, ga zo maar door. Ik heb met vlagen extreme verlatingsangst. Hiervoor heb ik handvaten maar al met al blijft die GAS sluimeren in mijn leven.
Vooral rond mijn menstruatie is het op zn top. Bespreekbaar maken vind ik lastig en ik weet dat mijn angsten irreëel zijn, dat speelt ook mee. Ik wil niet tot last zijn.
Ik zou zo graag een knopje hebben waar ik mijn hoofd mee uit zou kunnen zetten want ik ben zo intens moe van mezelf.
Hier ook iemand met een gegeneraliseerde angststoornis, al een aantal jaren. Eerder gediagnosticeerd met ptss en trekken van borderline, waar ik therapie voor heb gehad en redelijk mee om kan gaan. Alleen die angsten blijven een rode draad in mijn leven. De ene periode iets minder, andere periodes erg overheersend. Zo ook nu, vandaar dat ik hier mijn verhaal even wil doen. Ik pieker. Veel. Heel erg veel. Over alles en ik word er soms horendol van. En het naarste is dat ik heb gevoel heb dat niemand me begrijpt. Het is een heel eenzaam gevoel. Ik ben bang voor onweer, voor harde wind, onverwachte geluiden of bewegingen schrik ik van, ik heb moeite met onzekere situaties, ik ben panisch voor een bepaald soort dier, ga zo maar door. Ik heb met vlagen extreme verlatingsangst. Hiervoor heb ik handvaten maar al met al blijft die GAS sluimeren in mijn leven.
Vooral rond mijn menstruatie is het op zn top. Bespreekbaar maken vind ik lastig en ik weet dat mijn angsten irreëel zijn, dat speelt ook mee. Ik wil niet tot last zijn.
Ik zou zo graag een knopje hebben waar ik mijn hoofd mee uit zou kunnen zetten want ik ben zo intens moe van mezelf.
zondag 23 juni 2019 14:22
Libe wat jij schrijft over t vermijden van bv restaurants en liever thuis afspreekt met iemand, dat heb ik ook. Maar tegelijk wil ik niet altijd degene zo'n die zegt "nee ik wil niet ergens ' gezellig' koffie drinken" . Want de meeste mensen vinden dat gezellig.
Ik probeer er mijn weg maar in te vinden. YT staat denk ik voor youtube.
Wat rot dat je op je werk zoveel prikkels krijgt. Ik kan me voorstellen dat je oordoppen in wil doen. Waarom niet?
Rammie en cloudwalker welkom! Hopelijk kunnen jullie hier steun vinden en van je af schrijven.
Wat vinden jullie trouwens van het komende weer aankomende week? Ik ben serieus in paniek. Vannacht heel slecht geslapen want ik had een sport toernooi van mijn dochter waar ik moest helpen. Verder zie ik enorm op tegen werken (geen airco op kantoor) en geen airco in mijn auto. Ik denk er serieus over om dinsdag vrij te nemen. Of heel vroeg te beginnen.
Ik ben nu thuis van t sport toernooi en blijf binnen! Hoe gaan jullie om met de hitte van komende week?
Ik probeer er mijn weg maar in te vinden. YT staat denk ik voor youtube.
Wat rot dat je op je werk zoveel prikkels krijgt. Ik kan me voorstellen dat je oordoppen in wil doen. Waarom niet?
Rammie en cloudwalker welkom! Hopelijk kunnen jullie hier steun vinden en van je af schrijven.
Wat vinden jullie trouwens van het komende weer aankomende week? Ik ben serieus in paniek. Vannacht heel slecht geslapen want ik had een sport toernooi van mijn dochter waar ik moest helpen. Verder zie ik enorm op tegen werken (geen airco op kantoor) en geen airco in mijn auto. Ik denk er serieus over om dinsdag vrij te nemen. Of heel vroeg te beginnen.
Ik ben nu thuis van t sport toernooi en blijf binnen! Hoe gaan jullie om met de hitte van komende week?
zondag 23 juni 2019 15:35
Ik heb gemengde gevoelens over het weer. Opzich kan ik er prima tegen (hoewel 35 graden niet meer fijn is natuurlijk, je kan buiten niks doen) maar ik voel me angstig omdat m’n smetvrees (niet echt smetvrees maar mijn huis moet schoon en aan kant zijn tot het obsessieve aan toe) meer opspeelt. Want ‘s avonds moeten de ramen open van man en ik raak in paniek van zand en beesten die binnen komen. Ik heb m’n konijnen binnen gehaald vanmorgen maar ben nu in paniek of ik wel het juiste heb gedaan en ik ze juist nu niet van slag maak. Ze zijn allebei gestresst en durven hun kooi niet uit. Ik sla dan gelijk door en maak mezelf gek in m’n hoofd. Ik voel me gewoon zo onrustig en steeds een bonzend hart. Zou gewoon zo graag willen genieten van een boek in de tuin maar het lukt me niet. Soms weet ik niet eens precies waar ik allemaal bang voor ben maar wel voel ik constant die onrust.
Wat vervelend Kaatje dat je geen airco hebt op je werk. Kun je misschien iets van een waaier meenemen? Je kan dinsdag vrijnemen maar dat is misschien ook weer zonde van je vrije dagen?
Welkom Cloudwalker en Rammie! Hopelijk voelen jullie je hier wat minder eenzaam. Het voelt ook eenzaam aan want in het dagelijkse leven lijkt het of je de enigste bent met angsten. Iedereen lijkt een leuk en makkelijk leven te hebben omdat de meeste mensen niet over zulke dingen praten en de schone schijn ophouden. Wat ook logisch is als je mensen niet heel goed kent.
Wat vervelend Kaatje dat je geen airco hebt op je werk. Kun je misschien iets van een waaier meenemen? Je kan dinsdag vrijnemen maar dat is misschien ook weer zonde van je vrije dagen?
Welkom Cloudwalker en Rammie! Hopelijk voelen jullie je hier wat minder eenzaam. Het voelt ook eenzaam aan want in het dagelijkse leven lijkt het of je de enigste bent met angsten. Iedereen lijkt een leuk en makkelijk leven te hebben omdat de meeste mensen niet over zulke dingen praten en de schone schijn ophouden. Wat ook logisch is als je mensen niet heel goed kent.
zondag 23 juni 2019 16:42
Bedankt voor jullie welkom lieve dames! Ik heb op zich geen problemen met dit weer,maar woensdag heb ik me opgegeven voor schoolreisje![🥵]()
.
Waar ik dus wel al sinds mijn kindertijd bang voor ben is met de auto naar het buitenland..bijv.Kroatie, Turkije, Italie enz.Mijn man kan nl. bijna in slaap vallen als hij moe is ,in de auto. Heb toen ik 8 was een ongeluk gezien op de snelweg,toen we met de auto gingen..sindsdien durf ik niet. Op zich rijdt mijn kan wel goed..maar ben doemdenker. Heb er nu al erge stress van. Heb zo echt geen zin in de vakantie. Constant de gedachte dat er iets ergs met ons gaat gebeuren, of met 1 v ons..
Cloudwalker, ik herken echt al je klachten. Soms lijkt het echt alsof ik de enige ben..angst overheerst mn leven..zuchttt
.Waar ik dus wel al sinds mijn kindertijd bang voor ben is met de auto naar het buitenland..bijv.Kroatie, Turkije, Italie enz.Mijn man kan nl. bijna in slaap vallen als hij moe is ,in de auto. Heb toen ik 8 was een ongeluk gezien op de snelweg,toen we met de auto gingen..sindsdien durf ik niet. Op zich rijdt mijn kan wel goed..maar ben doemdenker. Heb er nu al erge stress van. Heb zo echt geen zin in de vakantie. Constant de gedachte dat er iets ergs met ons gaat gebeuren, of met 1 v ons..
Cloudwalker, ik herken echt al je klachten. Soms lijkt het echt alsof ik de enige ben..angst overheerst mn leven..zuchttt
zondag 23 juni 2019 21:47
Dank voor jullie welkom
Het weer vind ik op zich niet zo erg, maar het niet of slecht slapen is wel een dingetje. Want slecht slapen is minder in mn velletje zitten. Maar ik kan beter tegen hitte dan tegen koude.
Ha. Met de auto op vakantie...ik ga over 3 weken dus met de auto op vekaansie. Vanaf t hoge noorden naar ergens in België. Schijt m nu al hoor. Zie de auto al vlammend naast de snelweg, alle lampjes die branden, extreme files. Dat.
Doemdenker tot in den treure :’)
Ik heb geen vertrouwen in elektronica, auto’s, dat soort geneuzel. Alles wat stuk kan, gaat ooit stuk.
Ik weet niet hoe t bij jullie zit, maar gaan jullie episodes met angst ook op en neer qua intensiteit?
Het weer vind ik op zich niet zo erg, maar het niet of slecht slapen is wel een dingetje. Want slecht slapen is minder in mn velletje zitten. Maar ik kan beter tegen hitte dan tegen koude.
Ha. Met de auto op vakantie...ik ga over 3 weken dus met de auto op vekaansie. Vanaf t hoge noorden naar ergens in België. Schijt m nu al hoor. Zie de auto al vlammend naast de snelweg, alle lampjes die branden, extreme files. Dat.
Doemdenker tot in den treure :’)
Ik heb geen vertrouwen in elektronica, auto’s, dat soort geneuzel. Alles wat stuk kan, gaat ooit stuk.
Ik weet niet hoe t bij jullie zit, maar gaan jullie episodes met angst ook op en neer qua intensiteit?
maandag 24 juni 2019 20:34
Hier nog een vakantie schijtert.
Vliegen: durf ik niet, want turbulentie.
Met de boot: durf ik niet, want zeeziek.
Met de auto: constant bang voor ongeluk. Bang voor tunnels. Bang voor files. Bang voor vrachtauto's.
Met het openbaar vervoer: angst voor enge types die mogelijk terrorist zijn. Angst om stil te komen staan in de trein en er niet meer uit te kunnen.
In een tent slapen durf ik niet, want bang voor onweer.
In een hotel ben ik altijd bang dat er 's nachts iemand mijn kamer binnen komt.
In grote steden ben ik bang om de weg kwijt te raken, bang om mijn man kwijt te raken, bang om 's avonds over straat te gaan en bang voor (terroristische) aanslagen dus daar ga ik ook niet heen.
Daarnaast ben ik bang om ziek te worden op vakantie van het (vreemde) eten. Dat overkomt me helaas te vaak.
En ziek zijn op vakantie is echt ellende.
Eigenlijk heb ik ook gewoon last van heimwee. Ben altijd opgelucht als ik weer veilig in mijn eigen bedje kan slapen!
Vliegen: durf ik niet, want turbulentie.
Met de boot: durf ik niet, want zeeziek.
Met de auto: constant bang voor ongeluk. Bang voor tunnels. Bang voor files. Bang voor vrachtauto's.
Met het openbaar vervoer: angst voor enge types die mogelijk terrorist zijn. Angst om stil te komen staan in de trein en er niet meer uit te kunnen.
In een tent slapen durf ik niet, want bang voor onweer.
In een hotel ben ik altijd bang dat er 's nachts iemand mijn kamer binnen komt.
In grote steden ben ik bang om de weg kwijt te raken, bang om mijn man kwijt te raken, bang om 's avonds over straat te gaan en bang voor (terroristische) aanslagen dus daar ga ik ook niet heen.
Daarnaast ben ik bang om ziek te worden op vakantie van het (vreemde) eten. Dat overkomt me helaas te vaak.
En ziek zijn op vakantie is echt ellende.
Eigenlijk heb ik ook gewoon last van heimwee. Ben altijd opgelucht als ik weer veilig in mijn eigen bedje kan slapen!
Do you want to be right?
Or happy?
dinsdag 25 juni 2019 07:16
Hoi allemaal,
Al jullie berichtje gelezen..reageer er later even op hoor..
Kaatje; vind dit weer ook niet fijn...gelukkig wordt t weer koeler vanaf morgen geloof ik.
Moet even van me afschrijven..pffff..ik heb ook een angststoornis en op zich gaat t goed alleen heb ik sinds een paar jaar last van pms en dan heb af en toe veel last van angsten/gedachten. Rond mijn menstruatie...
Het is net of ik geen filter heb..alles komt zo 'binnen' zeg maar. Mijn vader belde met rotnieuws van een vriend van hem zn dochter..ik ken haar niet maar grijpt me dan wel aan. Vervolgens voel ik iets wat ineens mijn hypochondrie triggert en BAM daar is de angst..
... t verlamt zo...en bang dat ik t niet kan relativeren en er niet uit kom. Kan even niet relativeren...
Ik wacht dus maar tot mn hormonen zich weer wat stabiliseren en ik me weer wat sterker voel.
Het lucht vaak even op om t hier op te schrijven. Jullie weten wat t is...
Ik zal gauw even op jullie berichtjes reageren...
Al jullie berichtje gelezen..reageer er later even op hoor..
Kaatje; vind dit weer ook niet fijn...gelukkig wordt t weer koeler vanaf morgen geloof ik.
Moet even van me afschrijven..pffff..ik heb ook een angststoornis en op zich gaat t goed alleen heb ik sinds een paar jaar last van pms en dan heb af en toe veel last van angsten/gedachten. Rond mijn menstruatie...
Het is net of ik geen filter heb..alles komt zo 'binnen' zeg maar. Mijn vader belde met rotnieuws van een vriend van hem zn dochter..ik ken haar niet maar grijpt me dan wel aan. Vervolgens voel ik iets wat ineens mijn hypochondrie triggert en BAM daar is de angst..
... t verlamt zo...en bang dat ik t niet kan relativeren en er niet uit kom. Kan even niet relativeren...Ik wacht dus maar tot mn hormonen zich weer wat stabiliseren en ik me weer wat sterker voel.
Het lucht vaak even op om t hier op te schrijven. Jullie weten wat t is...
Ik zal gauw even op jullie berichtjes reageren...
dinsdag 25 juni 2019 09:04
Matz. ...ik begrijp je volkomen. Die filter die er niet is. De hardheid waarmee berichten maar ook geluid en licht etc binnen komen. ..bah
Zit nu op mijn werk en ik ben bang voor dit weer. De hoge temperatuur. .ik zit duizelig te zijn en erg nerveus....
Ik moet aan de slag. .reageer later op vakantie angst!
Zit nu op mijn werk en ik ben bang voor dit weer. De hoge temperatuur. .ik zit duizelig te zijn en erg nerveus....
Ik moet aan de slag. .reageer later op vakantie angst!
dinsdag 25 juni 2019 10:27
Ik word ook zooo moe v deze angsten. Ik begrijp jullie heel goed. En deze hitte...ook geen airco op werk.Haal me v alles in mn hoofd en vannacht kreeg ik geen lucht..dacht gelijk aan hartaanval en vervolgens vd angst wakker gebleven; in woonkamer tv gekeken. En nu dus op werk.
Ook nog eens gezeur met een vriendin, die zelf raar reageert op app en zegt dat mijn reactie fel was. Terwijl zij begon met raar berichtje..vervolgens bel ik haar..neemt niet op, geappt geen reactie, terwijl t andersom moet he, zij reageerde raar, maar klaar nu. Ik ga niet meer appen of bellen..ben te lief en dat weten mensen. Blijft wel im mn hoofd malen, terwijl ik weet dat t energie kost. Omgekeerde wereld..
Fijne dag dames. Reageer later wel .
Hete groet
Ook nog eens gezeur met een vriendin, die zelf raar reageert op app en zegt dat mijn reactie fel was. Terwijl zij begon met raar berichtje..vervolgens bel ik haar..neemt niet op, geappt geen reactie, terwijl t andersom moet he, zij reageerde raar, maar klaar nu. Ik ga niet meer appen of bellen..ben te lief en dat weten mensen. Blijft wel im mn hoofd malen, terwijl ik weet dat t energie kost. Omgekeerde wereld..
Fijne dag dames. Reageer later wel .
Hete groet
dinsdag 25 juni 2019 13:01
Poe vakantiestress is erg herkenbaar voor mij. Hoe dat eigenlijk is ontstaan weet ik niet. Ik vond het als kind al niet leuk om op vakantie te gaan. Had wel een week nodig om te acclimatiseren en als er eenmaal vrienden/vriendinnen waren gemaakt wou ik weer niet naar huis. Later werd dat een tijd wat minder en ben ik zelfs naar Amerika geweest om 3 weken daar rond te toeren zonder ook maar 1 dag te denken aan paniek/angst.
Eigenlijk sinds mijn laatste relatie is vakantie een probleem geworden. We zijn nog een week na Parijs geweest in het begin van de relatie zonder problemen. Daarna ben ik overspannen geraakt, omdat hij meer interesse had in vrouwen online dan in mij. Ik heb mij dat zo aangetrokken en zo mijn best gedaan om hem tevreden te houden dat ik mijzelf ben kwijt geraakt. Dit ging zo door in de zomervakantie die daarop volgde. Daar is het zaadje gepland denk ik. Ik moest er niet aan denken om op vakantie te gaan met hem. In mijn hoofd is dat omgezet naar ik kan nooit meer op vakantie.
De relatie is inmiddels al lang over, maar die overtuiging over vakanties zijn gebleven. Ik ga sindsdien wel elk jaar een paar dagen weg met mijn zus maar nooit heel ver van huis. Wel begon ik er over te denken om eens een paar dagen verder weg te gaan met het vliegtuig. Het ging al heel wat jaren prima. De vakantie van vorig jaar zou een mooie oefening zijn. Toen ben ik met een vriendin 3 dagen naar Zuid-Duitsland geweest. Ik had in april al een dip gehad (door overlijden van mijn kat) maar was hier goed van opgeknapt dus ging vol vertrouwen op weg. Door een aanrijding aldaar ben ik volledig in de paniek geschoten. Dat was voor mij een bevestiging dat ik niet ver van huis kan, hoewel ik het goed heb opgelost en wel ben gebleven. De spanning blijft maar zeuren in mijn lijf met ook goede dagen/weken tussendoor. De warmte helpt er op dit moment ook niet mee. Het doet me denken aan die dagen daar, toen was het 37 graden (!), het is nu ook bijna een jaar geleden dat ik daar was. Ondanks dat ik het niet wil denk ik er wel weer aan terug. Verder denk ik de afgelopen dagen aan wat ik nu heb bereikt en geleerd het afgelopen jaar. Kan niet zeggen dat ik nu beter kan omgaan met die spanning op slechte dagen. Het is met name gericht op weer de draad en activiteiten weer oppakken. De angst voor een terugval blijft aanwezig. Vakanties of weg zijn van huis zijn echt een trigger voor mij nu, ik hoop dat hier ooit nog eens verandering in komt.
Eigenlijk sinds mijn laatste relatie is vakantie een probleem geworden. We zijn nog een week na Parijs geweest in het begin van de relatie zonder problemen. Daarna ben ik overspannen geraakt, omdat hij meer interesse had in vrouwen online dan in mij. Ik heb mij dat zo aangetrokken en zo mijn best gedaan om hem tevreden te houden dat ik mijzelf ben kwijt geraakt. Dit ging zo door in de zomervakantie die daarop volgde. Daar is het zaadje gepland denk ik. Ik moest er niet aan denken om op vakantie te gaan met hem. In mijn hoofd is dat omgezet naar ik kan nooit meer op vakantie.
De relatie is inmiddels al lang over, maar die overtuiging over vakanties zijn gebleven. Ik ga sindsdien wel elk jaar een paar dagen weg met mijn zus maar nooit heel ver van huis. Wel begon ik er over te denken om eens een paar dagen verder weg te gaan met het vliegtuig. Het ging al heel wat jaren prima. De vakantie van vorig jaar zou een mooie oefening zijn. Toen ben ik met een vriendin 3 dagen naar Zuid-Duitsland geweest. Ik had in april al een dip gehad (door overlijden van mijn kat) maar was hier goed van opgeknapt dus ging vol vertrouwen op weg. Door een aanrijding aldaar ben ik volledig in de paniek geschoten. Dat was voor mij een bevestiging dat ik niet ver van huis kan, hoewel ik het goed heb opgelost en wel ben gebleven. De spanning blijft maar zeuren in mijn lijf met ook goede dagen/weken tussendoor. De warmte helpt er op dit moment ook niet mee. Het doet me denken aan die dagen daar, toen was het 37 graden (!), het is nu ook bijna een jaar geleden dat ik daar was. Ondanks dat ik het niet wil denk ik er wel weer aan terug. Verder denk ik de afgelopen dagen aan wat ik nu heb bereikt en geleerd het afgelopen jaar. Kan niet zeggen dat ik nu beter kan omgaan met die spanning op slechte dagen. Het is met name gericht op weer de draad en activiteiten weer oppakken. De angst voor een terugval blijft aanwezig. Vakanties of weg zijn van huis zijn echt een trigger voor mij nu, ik hoop dat hier ooit nog eens verandering in komt.
dinsdag 25 juni 2019 14:14
Wat een vakantie stress hier. Ik had er vroeger nooit last van. Heb 2x in t buitenland gewoond, in mijn eentje, ben meerdere keren op vakantie in Amerika en canada geweest (waar ik ook woonde)..niks geen last. Tot mijn eerste crisis 12 jaar geleden. Wij gaan wel op vakantie, zowel met t vliegtuig als auto. Maar mijn angst is dat t te heet is ..kinderen vinden hitte heerlijk dus jaren gedaan. Ik heb ook moeite om uit mijn ritme te zijn.
Sinds een paar jaar heb ik t idee los proberen te laten dat t op vakantie altijd gezellig en leuk MOET zijn. Ben ik begonnen met accepteren dat ik op vakantie nog steeds mezelf ben. En dat kleine geniet momenten ook tellen. Ik heb de druk wat afgehaald voor mezelf. En dat helpt wel. Ik heb minder hoge verwachtingen. Kinderen zijn wat ouder dus kunnen ook hun eigen gang meer gaan.
Ook heb ik geëist dat er airco is en dat we geen 2 weken meer gaan, dat vind ik niet te overzien. ...
Sinds een paar jaar heb ik t idee los proberen te laten dat t op vakantie altijd gezellig en leuk MOET zijn. Ben ik begonnen met accepteren dat ik op vakantie nog steeds mezelf ben. En dat kleine geniet momenten ook tellen. Ik heb de druk wat afgehaald voor mezelf. En dat helpt wel. Ik heb minder hoge verwachtingen. Kinderen zijn wat ouder dus kunnen ook hun eigen gang meer gaan.
Ook heb ik geëist dat er airco is en dat we geen 2 weken meer gaan, dat vind ik niet te overzien. ...
dinsdag 25 juni 2019 22:05
Ah niet fijn om te horen dat sommige van ons niet tegen de hitte kunnen.
Ben vandaag de gehele middag na het strand geweest met een vriendin. Vorig jaar kwam ik niet eens buiten door me angst stoornis en had enorm last van de hitte met de aanvallen en nu lukt me dit. Ik vind het weer juist heerlijk! Terwijl ik er best tegen op keek. Eergisteren ook een leuke baby shower gehad van een andere vriendin. Ik begin me angst en de vage klachten te ontarmen. Het hoort bij me.
Heb morgen ochtend wel een echo en bloedtesten voor mijn buikpijnaanvallen. Ik hoop dat ik vrijdag de uitslagen krijg! Weet niet wie het zei, maar dankjewel dat je me hebt gemotiveerd om na de dokter te gaan!
@ matz
Sinds wanneer heb jij psm? Sinds vorige jaar toen ik gediagnosticeerd werd kreeg ik er enorm last van - tot heden en andere vage klachten erbij. Denk hoe beter jij je gaat voelen dat de psm afneemt of zelfs weggaat.
Vervelend dat het zo heftig is.
Ik reageer van de week op de anderen. Dit is een drukke week![🤗]()
Ik lees wel elke dag!
Slaap lekker iedereen! Morgen is het weer iets milder dan vandaag.
Ben vandaag de gehele middag na het strand geweest met een vriendin. Vorig jaar kwam ik niet eens buiten door me angst stoornis en had enorm last van de hitte met de aanvallen en nu lukt me dit. Ik vind het weer juist heerlijk! Terwijl ik er best tegen op keek. Eergisteren ook een leuke baby shower gehad van een andere vriendin. Ik begin me angst en de vage klachten te ontarmen. Het hoort bij me.
Heb morgen ochtend wel een echo en bloedtesten voor mijn buikpijnaanvallen. Ik hoop dat ik vrijdag de uitslagen krijg! Weet niet wie het zei, maar dankjewel dat je me hebt gemotiveerd om na de dokter te gaan!
@ matz
Sinds wanneer heb jij psm? Sinds vorige jaar toen ik gediagnosticeerd werd kreeg ik er enorm last van - tot heden en andere vage klachten erbij. Denk hoe beter jij je gaat voelen dat de psm afneemt of zelfs weggaat.
Vervelend dat het zo heftig is.
Ik reageer van de week op de anderen. Dit is een drukke week
Ik lees wel elke dag! Slaap lekker iedereen! Morgen is het weer iets milder dan vandaag.
woensdag 26 juni 2019 02:46
Volgens mij ben ik de enige die wakker is..tis heet en ik haal me v alles in mn hoofd. We wonen ivm renovatie thuis voor een paar weken in een andere woning..vandaar..ik hoor ook de raarste geluiden(durf mn angsten/gedachtes) niet eens te typen en gevolg; met hoge hartslag op de bank, terwijl man en kids slapen
Voel me net een zombie, slaap al maanden slecht, hier al helemaal en hitte
En over paar uurtjes fris&fruitig voor de klas![😫]()
Voel me net een zombie, slaap al maanden slecht, hier al helemaal en hitte
En over paar uurtjes fris&fruitig voor de klas
woensdag 26 juni 2019 07:22
Gizmo74; dat herken ik..vakanties of vrij zijn langere tijd is niet altijd fijn. Ik vind ritme ook fijn. De psycholoog waar ik kom zegt dat veel mensen met angstklachten dat hebben. Andere omgeving etc..Ik heb er op zich wel zin in..we gaan een week kamperen in Luxemburg en een week aansluitend in een huisje. Ik zou bijv echt niet graag helemaal naar Italie rijden..pfffff.
woensdag 26 juni 2019 07:26
Rammie; zooo herkenbaar wat je schrijft!! Ik heb al jaren hypochondrie, ging op zich best goed (gebruik.ook antidepressiva) maar heb gemiddeld 1 week per maand ivm pms heel erg last. Kan dan gewoon niet normaal nadenken.rammie schreef: ↑22-06-2019 20:36Hoi meiden,
Ik heb ook een gegeneraliseerde angsstoornis sinds 2013 vastgesteld, het gaat met ups en down.
Afgelopen weken erge paniek gehad om onweer...eergisteren uit t niets electriciteit uitgevallen..had 1000en enge gedachten..paniekaanval erbij. En vandaag raar moedervlekje ontdekt en durf niet eens te benoemen wat ik heb ..
Maandag maar gelijk een afspraak maken, maar kan nu al niet meer genieten vh weekend enz.
Ik zie overal spoken lijkt t wel, zo vermoeiend dit en door dit alles vaak duizelig en erge hyperventilatie. Heb hulp gehad v 2 verschillende psychologen,maar die vonden dat ik het goed deed en klaar was..
Ben soms zo bang dat ik ernstig ziek word en vroeg doodga,zonder dat ik mn kinderen zie opgroeien, maar ook dat mijn man vroeg doodgaat.En nu die rare moedervlek...
Fijn dat ik hier lotgenoten tref.
Weet niet zo goed waarom ik dit alles zo heb getypt.
Groetjes
Ik heb ook 2 kinderen en moeder zijn vind ik prachtig maar t maakt je ook enorm kwetsbaar. Gaat t bij jou ook op en neer zeg maar?
Ik heb zelf schematherapie gedaan in een groep..heb ik zeker wat aan gehad!
