Psyche
alle pijlers
Anti depressiva ja of nee?
maandag 28 oktober 2019 14:05
Eigenlijk ben ik al sinds mijn puberteit depressief. Soms gaat het beter, soms minder, maar weg is het nooit geweest.
Mede door mijn vervelende jeugd en het zal deels ook aanleg kunnen zijn. Ik kom zelf uit een gezin waar een groot taboe ligt op psychische aandoeningen en werd dus als aandachtstrekker of aansteller weggezet. Maar dat het niet goed ging met me is voornamelijk genegeerd en verzwegen.
Ik heb het dus geleerd te verbloemen. Maar ik hou dat niet meer vol.
Maar inmiddels loop ik al bij de 4e psycholoog (in 20 jaar). En zij wil eigenlijk dat ik toch eens antidepressiva ga slikken.
ik heb dat jaren weten af te houden (ben ook bij een psychiater gestopt daarom).
Ik ben namelijk heel bang voor dat soort middelen. Ik heb van dichtbij meegemaakt dat het ook averechts werkt (psychoses bij een vriendin). Ze slikt ze nog, maar voelt niks meer.
En als ik ervaringen lees/hoor word ik ook niet vrolijk.
Komt bij dat ik een chronische ziekte heb die ook depressieve klachten kan veroorzaken.
Ik heb dat (natuurlijk) ook met die specialist besproken, maar ik krijg geen duidelijkheid of ad dan nog iets kan betekenen. Op het patiëntenforum van mijn aandoening waren er evenveel voor als tegenstanders, dus voor sommigen doet het wel iets.
Bijwerkingen nemen zij voor lief (of vallen mee bij hen).
Wat mij ook weerhoud is dat je dit niet even probeert. Als het na een aantal maanden niet of averechts blijkt te werken, blijkt het voor soms ook lastig om weer af te bouwen.
Bovendien hebben bijna alle ad darmklachten als bij werkingen. En daar heb ik al zoveel last van (ben erg vaak aan de diarree want zou ook een prikkelbare darm hebben. Krijg niet duidelijk hoe dat komt). Nog meer klachten en ik kan de deur niet meer uit.
Ook hoor ik van veel mensen dat ze erg aankomen, en ik ben nu al te zwaar (ondanks alle diarree...). Lijkt futiel, maar als je even nadenkt hoe wij in deze maatschappij dikke mensen benaderen, is dat wel iets waar ik heel bang voor ben. Ik voel me nu al een buitenstaander.
Ik kan maar niet beslissen (en ik moest het eigenlijk deze week laten weten!)
Mede door mijn vervelende jeugd en het zal deels ook aanleg kunnen zijn. Ik kom zelf uit een gezin waar een groot taboe ligt op psychische aandoeningen en werd dus als aandachtstrekker of aansteller weggezet. Maar dat het niet goed ging met me is voornamelijk genegeerd en verzwegen.
Ik heb het dus geleerd te verbloemen. Maar ik hou dat niet meer vol.
Maar inmiddels loop ik al bij de 4e psycholoog (in 20 jaar). En zij wil eigenlijk dat ik toch eens antidepressiva ga slikken.
ik heb dat jaren weten af te houden (ben ook bij een psychiater gestopt daarom).
Ik ben namelijk heel bang voor dat soort middelen. Ik heb van dichtbij meegemaakt dat het ook averechts werkt (psychoses bij een vriendin). Ze slikt ze nog, maar voelt niks meer.
En als ik ervaringen lees/hoor word ik ook niet vrolijk.
Komt bij dat ik een chronische ziekte heb die ook depressieve klachten kan veroorzaken.
Ik heb dat (natuurlijk) ook met die specialist besproken, maar ik krijg geen duidelijkheid of ad dan nog iets kan betekenen. Op het patiëntenforum van mijn aandoening waren er evenveel voor als tegenstanders, dus voor sommigen doet het wel iets.
Bijwerkingen nemen zij voor lief (of vallen mee bij hen).
Wat mij ook weerhoud is dat je dit niet even probeert. Als het na een aantal maanden niet of averechts blijkt te werken, blijkt het voor soms ook lastig om weer af te bouwen.
Bovendien hebben bijna alle ad darmklachten als bij werkingen. En daar heb ik al zoveel last van (ben erg vaak aan de diarree want zou ook een prikkelbare darm hebben. Krijg niet duidelijk hoe dat komt). Nog meer klachten en ik kan de deur niet meer uit.
Ook hoor ik van veel mensen dat ze erg aankomen, en ik ben nu al te zwaar (ondanks alle diarree...). Lijkt futiel, maar als je even nadenkt hoe wij in deze maatschappij dikke mensen benaderen, is dat wel iets waar ik heel bang voor ben. Ik voel me nu al een buitenstaander.
Ik kan maar niet beslissen (en ik moest het eigenlijk deze week laten weten!)
maandag 28 oktober 2019 16:26
AD afbouwen en dan dood willen, ja, komt voor.
Omdat soms de depressie dan terugkomt.
Maar is dat een reden om nu die depressie dan maar niet te behandelen?
Mijn ervaring is dat de meeste mensen niet vies zijn van een beetje dramatiseren, niet te serieus nemen.
Omdat soms de depressie dan terugkomt.
Maar is dat een reden om nu die depressie dan maar niet te behandelen?
Mijn ervaring is dat de meeste mensen niet vies zijn van een beetje dramatiseren, niet te serieus nemen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dat krijg je ervan als je ook tijdens het zingen in de kerk blijft
maandag 28 oktober 2019 17:37
Waarom zou je het niet gewoon een kans geven? Laat je niet afschrikken door andermans horrorverhalen. Iedereen reageert anders op een AD en er zijn zoveel verschillende soorten. Misschien heb je zelf amper bijwerkingen en helpt het je juist om jezelf wat beter te voelen.
1 tip, ga niet vooraf alle bijwerkingen lezen die je wel niet zou kunnen krijgen. Want dat is altijd een hele lijst en ze zijn vaak niet eens (allemaal) van toepassing. Ik zou zeggen geef het gewoon een kans en wie weet helpt het je.
1 tip, ga niet vooraf alle bijwerkingen lezen die je wel niet zou kunnen krijgen. Want dat is altijd een hele lijst en ze zijn vaak niet eens (allemaal) van toepassing. Ik zou zeggen geef het gewoon een kans en wie weet helpt het je.
maandag 28 oktober 2019 17:53
maandag 28 oktober 2019 18:07
Ik werd eerder meer mezelf dan minder eigenlijk.Gelukspopje schreef: ↑28-10-2019 16:20
Waar ik gewoon heel bang voor ben is dat ik de controle over mezelf kwijtraak, en daar heb ik wel wat over gelezen, zeker in de beginperiode met wennen.
maandag 28 oktober 2019 18:56
Welnee, ik heb misschien 1 week wat bijwerkingen gehad, en van het afbouwen heb ik helemaal niks gemerkt. En inderdaad mijn huisarts raadde mij ook aan het voor een jaar te slikken, maar daar had ik helemaal geen trek in. Ik ben blij dat ik het zo heb gedaan. Voor die periode heeft het me er wel doorheen gesleept (al weet je natuurlijk nooit zeker of dat te danken is aan AD), langer had ik het niet nodig. Dus waarom dan langer slikken.
maandag 28 oktober 2019 21:39
Ik ook, maar dan 3 keer na mijn bevallingen. Na de ergste hormoonschommelingen was ik ook mezelf zonder AD en kon ik 3 keer zonder problemen afbouwen. Het verhaal dat je heel vlak wordt wat gevoelens betreft herken ik ook totaal niet. Ik was juist mezelf.Oh-happy-day schreef: ↑28-10-2019 17:53Probeer het. Mij heeft het mijn leven terug gegeven, ik ben in balans. Ook ik heb heel lang getwijfeld, maar ben elke dag blij dat ik er aan begonnen ben. Ik zal er ook nooit meer mee stoppen, het bleek net te zijn wat ik nodig had. Geef het een kans.
maandag 28 oktober 2019 22:19
Dat hangt toch af van waarvoor je het precies gebruikt? Als het puur voor depressies is moet je voor zover ik weet inderdaad een spiegel opbouwen. Maar de werkzame stof in sommige AD's kunnen ook voor andere klachten worden gebruikt.
woensdag 6 november 2019 09:23
Vandaag heb ik een afspraak met de huisarts om te bespreken of ik anti-depressiva ga gebruiken. In ieder geval bedankt voor jullie inzichten.
Inmiddels ook een paar succes verhalen in het echt gehoord.
Ik hoop dat huisarts me goed kan inlichten en ook kan inschatten wat het met de rest van mijn lichamelijke klachten doet.
Inmiddels ook een paar succes verhalen in het echt gehoord.
Ik hoop dat huisarts me goed kan inlichten en ook kan inschatten wat het met de rest van mijn lichamelijke klachten doet.
woensdag 6 november 2019 09:46
Ik slik sinds bijna 3 weken sertraline (Zoloft). Ik heb dit een jaar of 15 eerder gebruikt en dat hielp toen goed. Ik heb een chronische depressie en het zit in mijn genen.
De eerste 4 dagen ben ik heel erg misselijk geweest, dat wist ik nog van de vorige keer. Daarna was ik vooral 's morgens heel erg suf en duizelig. Ik slikte de pil (50 mg) 's avonds bij het eten en heb dat veranderd in 's morgens bij het ontbijt. Daardoor was ik 's morgens niet meer duizelig. Nog wel behoorlijk suf, maar dat wordt gelukkig steeds minder.
Maandag was ik bij de bedrijfsarts en hij vroeg of ik al wat merkte. Ik merkte al wel wat, maar dacht dat dat veel te vroeg was. Maar het kon wel volgens hem, dat je na 2 weken al wat merkt. En het lijkt er echt op dat ik al wat merk. Gisteren te horen gekregen dat ik hoogstwaarschijnlijk per 1 november 2020 mijn baan kwijt ben (na 31 jaar dan) en eigenlijk ben ik er best rustig onder. Ik zie nieuwe uitdagingen en mogelijkheden. Terwijl ik normaal mijn bed in zou duiken met een zak chips.
Ik ben ook niet zo van die pillen slikken, maar als het ervoor zorgt dat je je beter voelt, waarom niet? Ik zou je alleen afraden om paroxetine te slikken. Mijn moeder heeft dat jaren geslikt en zij werd er nou niet echt vrolijker mee. Nu weet ik wel dat het per persoon verschillend is, maar dat spul is echt tuig. Zelfs mijn huisarts raadde dat middel af.
De eerste 4 dagen ben ik heel erg misselijk geweest, dat wist ik nog van de vorige keer. Daarna was ik vooral 's morgens heel erg suf en duizelig. Ik slikte de pil (50 mg) 's avonds bij het eten en heb dat veranderd in 's morgens bij het ontbijt. Daardoor was ik 's morgens niet meer duizelig. Nog wel behoorlijk suf, maar dat wordt gelukkig steeds minder.
Maandag was ik bij de bedrijfsarts en hij vroeg of ik al wat merkte. Ik merkte al wel wat, maar dacht dat dat veel te vroeg was. Maar het kon wel volgens hem, dat je na 2 weken al wat merkt. En het lijkt er echt op dat ik al wat merk. Gisteren te horen gekregen dat ik hoogstwaarschijnlijk per 1 november 2020 mijn baan kwijt ben (na 31 jaar dan) en eigenlijk ben ik er best rustig onder. Ik zie nieuwe uitdagingen en mogelijkheden. Terwijl ik normaal mijn bed in zou duiken met een zak chips.
Ik ben ook niet zo van die pillen slikken, maar als het ervoor zorgt dat je je beter voelt, waarom niet? Ik zou je alleen afraden om paroxetine te slikken. Mijn moeder heeft dat jaren geslikt en zij werd er nou niet echt vrolijker mee. Nu weet ik wel dat het per persoon verschillend is, maar dat spul is echt tuig. Zelfs mijn huisarts raadde dat middel af.
woensdag 6 november 2019 09:52
Want dat is minder 'eng' dan AD, waarbij de dosis en de werking nauwkeurig in onderzocht en in kaart gebracht zijn?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 6 november 2019 10:52
Dat beweer ik niet. Alleen de bijwerkingen zijn minder. Als je gaat microdoseren, dus precies de juiste hoeveelheid om niet stoned te worden, dan kan het zo maar zijn dat je je er een stuk beter door gaat voelen, zonder bijwerkingen en inwerktijd.
Het is maar een idee he?
woensdag 6 november 2019 14:55
cloudwalker, nee ik ga niet aan de joints. Ik heb als puber wel eens wiet gegeten (in de vorm van spacecake) maar ik vond de uitwerking niet erg fijn te noemen.
Roken doe ik sowieso niet en ook niet met wiet erin. Ik heb aanleg voor astma (als kind gehad en reageer nu nog vrij gevoelig op rook). Ik weet wel dat dat ook verslavend kan werken.
CBD olie heb ik wel geprobeerd, best lang ook, maar deed niks, behalve mijn portemonnee platter maken.
Ik heb inmiddels medicatie gekregen en ga dit vanavond nemen. Ik ben best bang eigenlijk.
Roken doe ik sowieso niet en ook niet met wiet erin. Ik heb aanleg voor astma (als kind gehad en reageer nu nog vrij gevoelig op rook). Ik weet wel dat dat ook verslavend kan werken.
CBD olie heb ik wel geprobeerd, best lang ook, maar deed niks, behalve mijn portemonnee platter maken.
Ik heb inmiddels medicatie gekregen en ga dit vanavond nemen. Ik ben best bang eigenlijk.
woensdag 6 november 2019 16:45
Welke heb je gekregen?Gelukspopje schreef: ↑06-11-2019 14:55cloudwalker, nee ik ga niet aan de joints. Ik heb als puber wel eens wiet gegeten (in de vorm van spacecake) maar ik vond de uitwerking niet erg fijn te noemen.
Roken doe ik sowieso niet en ook niet met wiet erin. Ik heb aanleg voor astma (als kind gehad en reageer nu nog vrij gevoelig op rook). Ik weet wel dat dat ook verslavend kan werken.
CBD olie heb ik wel geprobeerd, best lang ook, maar deed niks, behalve mijn portemonnee platter maken.
Ik heb inmiddels medicatie gekregen en ga dit vanavond nemen. Ik ben best bang eigenlijk.
woensdag 6 november 2019 18:42
Ik ben ook wel benieuwd welke je hebt gekregen.
Ik ben zelf sinds 2 weken voor de 4e keer aan de ad. Ik heb er ook wel tegenop gezien omdat de tweede keer ad niet zo lekker ging, maar dat bleek achteraf te komen door verkeerd afbouwen.
Probeer voor jezelf goed te onderscheiden wat van jou is en wat de bijwerkingen zijn. Ja je kunt je in het begin slechter voelen, maar probeer het onderscheid te houden. Ik ben de afgelopen weken heel erg moe geweest, en daar kan ik van gaan huilen, maar ik accepteer dat dat er even bij hoort en dat het de bijwerkingen zijn. Ik heb me ook wel een suicidaal gevoeld door de medicatie, maar daarbij kon ik ook goed aanvoelen dat dit bij de medicatie hoort en dat die gedachte en gevoelens niet van mij zijn. Dat is misschien heftig om te vertellen, maar ik bedoel er juist mee te zeggen dat je er zelf goed de controle over kunt houden. Als je het niet vertrouwd, overleg dit dan meteen met je huisarts(assistent). Jij hebt de controle, ook over jouw gedachtes
Hoe moeilijk dat ook klinkt. En als het niet goed voelt, dan overleg je dat en kun je iets anders gebruiken.
Deze medicatie Mirtazapine had bij mij direct de uitwerking dat ik er rustig van werd dus dat was superfijn, alleen ja dus wel heel duf en woozy in het begin. Maar dat accepteer ik. Inmiddels gaat het wat beter, maar acceptatie en lief zijn voor je zelf is hierbij het sleutelwoord.
Ik ben zelf sinds 2 weken voor de 4e keer aan de ad. Ik heb er ook wel tegenop gezien omdat de tweede keer ad niet zo lekker ging, maar dat bleek achteraf te komen door verkeerd afbouwen.
Probeer voor jezelf goed te onderscheiden wat van jou is en wat de bijwerkingen zijn. Ja je kunt je in het begin slechter voelen, maar probeer het onderscheid te houden. Ik ben de afgelopen weken heel erg moe geweest, en daar kan ik van gaan huilen, maar ik accepteer dat dat er even bij hoort en dat het de bijwerkingen zijn. Ik heb me ook wel een suicidaal gevoeld door de medicatie, maar daarbij kon ik ook goed aanvoelen dat dit bij de medicatie hoort en dat die gedachte en gevoelens niet van mij zijn. Dat is misschien heftig om te vertellen, maar ik bedoel er juist mee te zeggen dat je er zelf goed de controle over kunt houden. Als je het niet vertrouwd, overleg dit dan meteen met je huisarts(assistent). Jij hebt de controle, ook over jouw gedachtes
Hoe moeilijk dat ook klinkt. En als het niet goed voelt, dan overleg je dat en kun je iets anders gebruiken.Deze medicatie Mirtazapine had bij mij direct de uitwerking dat ik er rustig van werd dus dat was superfijn, alleen ja dus wel heel duf en woozy in het begin. Maar dat accepteer ik. Inmiddels gaat het wat beter, maar acceptatie en lief zijn voor je zelf is hierbij het sleutelwoord.
'Happiness is only real when shared'.
woensdag 6 november 2019 19:48
+1
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
donderdag 7 november 2019 08:29
Citalopram heb ik gekregen.
Ik heb gisteren de eerste genomen, en binnen een uur voelde ik me heel raar.
Niet handig dat ik deze in de avond nam want ook bijna niet geslapen. Er stond bij dat je er suf van kon worden, maar helaas kun je er ook onrustig van worden (en mijn lijf koos het laatste)
Ook hoofdpijn en buikkrampen nu (dat laatste is niet ongewoon). En het gevoel of ik zweef.
Ik mag gelukkig aan de bel trekken bij de huisarts.
Over waarom de weerstand (en niet bij paracetamol) snap ik nu ook meteen. Dit is behoorlijk heftig.
En (wat de huisarts ook zei) bij antidepressiva moet je meestal eerst door de bijwerkingen heen voordat het werkt. Bovendien weet de wetenschap niet eens precies waarom het werkt.
en Sudrì Je help niet zo, ik vind je opmerking echt zwaar ongepast. [...]
Ik heb gisteren de eerste genomen, en binnen een uur voelde ik me heel raar.
Niet handig dat ik deze in de avond nam want ook bijna niet geslapen. Er stond bij dat je er suf van kon worden, maar helaas kun je er ook onrustig van worden (en mijn lijf koos het laatste)
Ook hoofdpijn en buikkrampen nu (dat laatste is niet ongewoon). En het gevoel of ik zweef.
Ik mag gelukkig aan de bel trekken bij de huisarts.
Over waarom de weerstand (en niet bij paracetamol) snap ik nu ook meteen. Dit is behoorlijk heftig.
En (wat de huisarts ook zei) bij antidepressiva moet je meestal eerst door de bijwerkingen heen voordat het werkt. Bovendien weet de wetenschap niet eens precies waarom het werkt.
en Sudrì Je help niet zo, ik vind je opmerking echt zwaar ongepast. [...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 07-11-2019 09:30
Reden: privacy
Reden: privacy
8.08% gewijzigd
donderdag 7 november 2019 08:31
Ik hoop dat je toch doorzet, omdat het mij zoveel goeds heeft gebracht. Het is zeker zwaar nu, maar geef het de tijd, en... je doet nu in ieder geval iets! Misschien is het ook even kijken welke mediciijnen het beste voor je zijn, dat je straks nog moet switchen. Maar geef het een kans, en ben lief voor jezelf. Zin om niks te doen? Doe niks. Zin om iets te ondernemen; doen! Kop op, en blijf lekker van je afschrijven.
