Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 4
woensdag 1 augustus 2018 08:14
Deel 3
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-3/list_messages/396434
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 4. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
World of Warcraft: Legion
donderdag 7 februari 2019 11:02
Dat mag hier niet in je eentje achter bureau, dus moet je min of meer verplicht gezellig mee lunchen om er vervolgens ongemakkelijk tussen te zitten.redbulletje schreef: ↑07-02-2019 10:54Ik heb het grootste deel van mijn arbeidstijd in mijn eigen kantoor achter m'n computerscherm gegeten en ik ging wandelen.
donderdag 7 februari 2019 11:17
Aangezien de lunchpauze onbetaald is kun je doen en laten wat je wil. Als ze je verbieden achter je bureau te eten, kun je nog wel naar buiten gaan en in je eentje wandelen.
donderdag 7 februari 2019 12:15
Waar ik eet (op het werk) is afhankelijk van het moment. Soms ga ik mee wandelen, soms ga ik in m'n eentje naar het grote restaurant, soms gaan we buiten zitten, soms zit ik bij collega's, soms eet ik aan m'n bureau..... Maar net waar ik zin in heb.
Omgaan met verandering en onzekerheden: niet mijn sterkste punt...
Omgaan met verandering en onzekerheden: niet mijn sterkste punt...
zaterdag 9 februari 2019 11:51
http://www.standaard.be/cnt/dmf20190209_04163960
Vandaag weer dit duur nieuws sociaal tarief elektriciteit word om de 6 maanden herberekent. Stijgt opnieuw 22 procent in belgie door hogere marktprijzen. Als ik in google het bedrag 3500 euro +22 precent intik krijg ik 4270 Euro. Gewoon 770 er bij voor het zelfde als die berekening juist is. En het ergste van al is grey day de de dag dat groene stroom opgebruikt is en waarom de stroom zo opslaat is is al 4 februari gevallen. Die groene stroom is totaal ontoereikend in hoeveelheid en de prijs swingt de pan uit. Groene willen zijn is 1 ding maar bereken maar eens hoeveel het kost om die ene groene maand die we nu hebben te vermeerderen met 11 maanden. Dan kan enkel een oliesjeik nog groene stroom betalen ( uiteraard met geld verdiend uit olie). Ik vraag mij af waar dit gaat eindigen.
https://www.hln.be/wetenschap-planeet/v ... ~a4d90c30/
Vandaag weer dit duur nieuws sociaal tarief elektriciteit word om de 6 maanden herberekent. Stijgt opnieuw 22 procent in belgie door hogere marktprijzen. Als ik in google het bedrag 3500 euro +22 precent intik krijg ik 4270 Euro. Gewoon 770 er bij voor het zelfde als die berekening juist is. En het ergste van al is grey day de de dag dat groene stroom opgebruikt is en waarom de stroom zo opslaat is is al 4 februari gevallen. Die groene stroom is totaal ontoereikend in hoeveelheid en de prijs swingt de pan uit. Groene willen zijn is 1 ding maar bereken maar eens hoeveel het kost om die ene groene maand die we nu hebben te vermeerderen met 11 maanden. Dan kan enkel een oliesjeik nog groene stroom betalen ( uiteraard met geld verdiend uit olie). Ik vraag mij af waar dit gaat eindigen.
https://www.hln.be/wetenschap-planeet/v ... ~a4d90c30/
dinsdag 12 februari 2019 13:13
Volgens mij is het op de werkvloer essentieel dat je als autist goed beseft waar je sterktes en zwakheden liggen. Ik ga niet lunchen met collega's, noch ga ik mij inlaten in hun sociale leven, maar ik verzet wel bergen werk en los snel problemen op. Ik ben daar niet om vriendjes te maken, maar wel om te werken. Enfin, denk dat een autist en zeker zijn omgeving steeds gebaat is bij een goed ziekte inzicht.
dinsdag 12 februari 2019 14:13
Volgens mij is het voor iedereen belangrijk om een goed zelfinzicht te hebben, dat is niet voorbehouden aan autisten.Valdemar_II schreef: ↑12-02-2019 13:13Volgens mij is het op de werkvloer essentieel dat je als autist goed beseft waar je sterktes en zwakheden liggen. Ik ga niet lunchen met collega's, noch ga ik mij inlaten in hun sociale leven, maar ik verzet wel bergen werk en los snel problemen op. Ik ben daar niet om vriendjes te maken, maar wel om te werken. Enfin, denk dat een autist en zeker zijn omgeving steeds gebaat is bij een goed ziekte inzicht.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 12 februari 2019 14:57
Tegenwoordig wordt dat onderscheid niet meer gemaakt.
Het heel allemaal ASS: Autisme Spectrum Stoornis.
En of je dat hebt kan alleen een deskundige vaststellen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 12 februari 2019 19:56
Wat Solo zegt.
En mijn eerste reactie was 'volgens mij niet, het waren gewoon twee vormen van wat nu ASS is'. Maar ik vraag me toch af hoe ze het onderscheid maakten voor die verandering nu. Want wat als iemand én taalkundig sterk is (ben moe en weet zo gauw de exacte bewoording niet meer) én de kenmerken hebben die typerend zijn voor mcdd? Want het is niet altijd of-of natuurlijk. Heh, stom hoofd, maakt meteen weer overuren
Maar goed, als je denkt dat het door ASS zou kunnen komen, laat je dan doorverwijzen naar een deskundig iemand. En wat ze bij mijn diagnosetraject zeiden: nog belangrijker dan het precieze labeltje (is het nou het een of het ander of allebei) is dat er gekeken wordt hoe jij geholpen kan worden.
En mijn eerste reactie was 'volgens mij niet, het waren gewoon twee vormen van wat nu ASS is'. Maar ik vraag me toch af hoe ze het onderscheid maakten voor die verandering nu. Want wat als iemand én taalkundig sterk is (ben moe en weet zo gauw de exacte bewoording niet meer) én de kenmerken hebben die typerend zijn voor mcdd? Want het is niet altijd of-of natuurlijk. Heh, stom hoofd, maakt meteen weer overuren
Maar goed, als je denkt dat het door ASS zou kunnen komen, laat je dan doorverwijzen naar een deskundig iemand. En wat ze bij mijn diagnosetraject zeiden: nog belangrijker dan het precieze labeltje (is het nou het een of het ander of allebei) is dat er gekeken wordt hoe jij geholpen kan worden.
vrijdag 15 februari 2019 12:16
pplakke schreef: ↑09-02-2019 11:51http://www.standaard.be/cnt/dmf20190209_04163960
Vandaag weer dit duur nieuws sociaal tarief elektriciteit word om de 6 maanden herberekent. Stijgt opnieuw 22 procent in belgie door hogere marktprijzen. Als ik in google het bedrag 3500 euro +22 precent intik krijg ik 4270 Euro. Gewoon 770 er bij voor het zelfde als die berekening juist is. En het ergste van al is grey day de de dag dat groene stroom opgebruikt is en waarom de stroom zo opslaat is is al 4 februari gevallen. Die groene stroom is totaal ontoereikend in hoeveelheid en de prijs swingt de pan uit. Groene willen zijn is 1 ding maar bereken maar eens hoeveel het kost om die ene groene maand die we nu hebben te vermeerderen met 11 maanden. Dan kan enkel een oliesjeik nog groene stroom betalen ( uiteraard met geld verdiend uit olie). Ik vraag mij af waar dit gaat eindigen.
https://www.hln.be/wetenschap-planeet/v ... ~a4d90c30/
Goed nieuws de verhoging van 22 procent op sociaal stroom tarief zou niet doorgaan. Zou wel 13 miljoen extra gaan kosten.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/02/15 ... ar-om-ver/
vrijdag 15 februari 2019 13:02
zondag 17 februari 2019 12:22
Hallo 
ik ben nieuw hier en dacht ik val gewoon even met de deur in huis...vrouw, 34, en nog geen jaar ASS diagnose. Ben op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Voel je vrij om me te dm-en als je je hierin herkent.
Zo. En dan nu even wat pagina’s lezen van dit topic. Zie dat deel 4 alleen al 48 pagina’s telt![😅]()
ik ben nieuw hier en dacht ik val gewoon even met de deur in huis...vrouw, 34, en nog geen jaar ASS diagnose. Ben op zoek naar mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Voel je vrij om me te dm-en als je je hierin herkent. Zo. En dan nu even wat pagina’s lezen van dit topic. Zie dat deel 4 alleen al 48 pagina’s telt
zondag 17 februari 2019 12:51
Ik werk ook in de zorg en ben heel open geweest over mn dx maar het heeft averechts gewerkt. Zo frustrerend! Wel erg fijn om te horen dat het dus ook anders kanKwebbeltje91 schreef: ↑06-02-2019 10:23Nee, ik wilde daar ook absoluut niet meer werken.
Ik werk nu in de zorg en ik merk dat daar toch wat meer begrip voor is. (Al blijft het natuurlijk verschillend per organisatie)
maandag 18 februari 2019 20:51
Om even terug te komen op een eerder onderwerp ... Ik heb best veel nood aan sociaal contact (in tegenstelling tot mijn man). Ik kan daar ook helemaal van opleven en energie van krijgen Voor mij blijft de grote uitdaging om daar evenwicht in te vinden en dus geen tijd te steken in energieverslinders, maar ook om te zorgen dat ik af en toe gewoon thuis ben etc ...
Op het werk neem ik een halve lunchpauze mét collega's, eten in de refter en daarna ga ik nog even wandelen (en dan heb ik dus alles ineens, wat vitamine D, een frisse neus, hoofd leeggewaaid en rust aan mijne kop), ideale combi tot nu toe !
Voor mij blijft de grote uitdaging om daar evenwicht in te vinden en dus geen tijd te steken in energieverslinders, maar ook om te zorgen dat ik af en toe gewoon thuis ben etc ...Op het werk neem ik een halve lunchpauze mét collega's, eten in de refter en daarna ga ik nog even wandelen (en dan heb ik dus alles ineens, wat vitamine D, een frisse neus, hoofd leeggewaaid en rust aan mijne kop), ideale combi tot nu toe !
donderdag 28 februari 2019 10:19
Hoe gaan jullie om met verveling? Is het iets waar jullie snel last van hebben?
We zijn net terug van drie dagen Lissabon en als ik me afvraag wat deze trip de moeite maakte dan is dit vooral omdat het mijn vrouw gelukkig maakt en daarnaast omdat ik me even niet moest bekommeren over het huishouden en werk. De omgeving, de monumenten, de mensen, ... het was aangenaam, maar al snel had ik het gevoel dat ik dit allemaal reeds gezien had.
Of ik nu kijk naar de zonsondergang over de Taag of naar de ontluikende narcissen in mijn tuin, emotioneel maakt het weinig verschil. Ben ik dan onverschillig of komt dit door het ontbreken van groepsgevoel, waardoor ik niet aangestoken word door ervaringen van anderen?
Idioot genoeg merk ik op dit vlak dat mijn geest weinig onderscheid maakt tussen fictie en realiteit. Sommige zaken die mij het best bijgebleven zijn gedurende mijn leven spelen zich af in een fictieve wereld. Meest memorabele moment afgelopen half jaar was een vr simulatie van de maanlanding, tot tranen toe bewogen. Moeten ervaringen misschien gewoon intenser zijn om emoties los te weken? Enfin, geen idee of en hoe dit in relatie staat met autisme; maar nu het hier zo stilletjes was.
We zijn net terug van drie dagen Lissabon en als ik me afvraag wat deze trip de moeite maakte dan is dit vooral omdat het mijn vrouw gelukkig maakt en daarnaast omdat ik me even niet moest bekommeren over het huishouden en werk. De omgeving, de monumenten, de mensen, ... het was aangenaam, maar al snel had ik het gevoel dat ik dit allemaal reeds gezien had.
Of ik nu kijk naar de zonsondergang over de Taag of naar de ontluikende narcissen in mijn tuin, emotioneel maakt het weinig verschil. Ben ik dan onverschillig of komt dit door het ontbreken van groepsgevoel, waardoor ik niet aangestoken word door ervaringen van anderen?
Idioot genoeg merk ik op dit vlak dat mijn geest weinig onderscheid maakt tussen fictie en realiteit. Sommige zaken die mij het best bijgebleven zijn gedurende mijn leven spelen zich af in een fictieve wereld. Meest memorabele moment afgelopen half jaar was een vr simulatie van de maanlanding, tot tranen toe bewogen. Moeten ervaringen misschien gewoon intenser zijn om emoties los te weken? Enfin, geen idee of en hoe dit in relatie staat met autisme; maar nu het hier zo stilletjes was.
donderdag 28 februari 2019 10:35
Ik ben niet zo snel verveeld, kan me prima in m'n eentje bezig houden terwijl ik niets aan 't doen ben bijv.
Omdat ik dysthymie heb heb ik wel meer nodig om even echt 'n geluksgevoeletje te kunnen krijgen en kan ook snel uitgekeken zijn op die dingen. Super blij met het vroege goede weer, maar nu al weer zat van die drukte die dan overal buiten is.
Omdat ik dysthymie heb heb ik wel meer nodig om even echt 'n geluksgevoeletje te kunnen krijgen en kan ook snel uitgekeken zijn op die dingen. Super blij met het vroege goede weer, maar nu al weer zat van die drukte die dan overal buiten is.
donderdag 28 februari 2019 10:44
Ik moet wel echt wat te doen hebben anders doe ik dus echt niks en dan heb je letterlijk de hele dag niks gedaan... Maar ik ben ook vrijwel altijd alleen dus dan heb je al snel het gevoel jezelf te moeten vermaken. Ik kan niet de hele dag netflixen ofzo, dat voelt niet goed aan.
En ja van vakanties herken ik ook. Deels door eigen verwachtingen maar ook omdat je tegenwoordig alles online kan opzoeken dus de verrassing in het echt is dan minder groot. En puntje bij paaltje zijn veel steden hetzelfde, veel gebouwen met winkels en restaurants. Ik hecht meer waarde aan een apart e omgeving of natuurgebied dan de zoveelste zonnige stad.
En ja van vakanties herken ik ook. Deels door eigen verwachtingen maar ook omdat je tegenwoordig alles online kan opzoeken dus de verrassing in het echt is dan minder groot. En puntje bij paaltje zijn veel steden hetzelfde, veel gebouwen met winkels en restaurants. Ik hecht meer waarde aan een apart e omgeving of natuurgebied dan de zoveelste zonnige stad.
donderdag 28 februari 2019 11:24
@ Redbulletje: had me beter moeten uitdrukken. Gewone dagelijkse verveling is mij ook onbekend, zelfs in een wachtzaal kan ik me eigenlijk best vermaken met de zaken die ik zie. Ik doelde meer op het gevoel bij het eerste contact, die opwinding van iets nieuws te zien dat heel snel wegebt omdat het dadelijk vertrouwd wordt. Misschien ben ik gewoon wat te rationeel om lang onder de indruk te blijven van iets.
@Lola712: vakanties moet ik nog wat ontdekken, maar op dit moment heb ik ook de indruk dat ervaringen en natuurgebieden mij beter bijblijven dan het culturele aanbod.
@Lola712: vakanties moet ik nog wat ontdekken, maar op dit moment heb ik ook de indruk dat ervaringen en natuurgebieden mij beter bijblijven dan het culturele aanbod.
donderdag 28 februari 2019 11:27
Ja, snel op iets uitgekeken zijn herken ik ook wel. Had laatst een site met allemaal toffe eekhoornfoto's toegevoegd op facebook omdat ik die altijd zo schattig vind maar nu raak ik er al niet meer van onder de indruk.
Bij reizen heb ik 't meest plezier van natuur maar ook van uitgestrekte lege gebieden. De rust en ruimte doen me sowieso goed. Een stad trek ik niet zo goed wegens de drukte.
Bij reizen heb ik 't meest plezier van natuur maar ook van uitgestrekte lege gebieden. De rust en ruimte doen me sowieso goed. Een stad trek ik niet zo goed wegens de drukte.
donderdag 28 februari 2019 15:03
Thuis en op vakantie verveel ik me niet. Ik weet altijd wel iets leuks om te doen.
Verveling op mijn werk is wel een probleem. Ik heb daar met mijn leidinggevende over gehad, en een oplossing ligt niet voorhanden. Werk van anderen overnemen kan niet.
Ik kijk anders tegen mijn belastbaarheid aan dan mijn vorige bazen. Door autisme zit een hogere werkbelasting er niet in. Hoe dat te rijmen is met verveling...?
Verveling op mijn werk is wel een probleem. Ik heb daar met mijn leidinggevende over gehad, en een oplossing ligt niet voorhanden. Werk van anderen overnemen kan niet.
Ik kijk anders tegen mijn belastbaarheid aan dan mijn vorige bazen. Door autisme zit een hogere werkbelasting er niet in. Hoe dat te rijmen is met verveling...?
World of Warcraft: Legion
vrijdag 1 maart 2019 19:21
Ik heb thuis en op vakantie ook niet zo snel last van verveling. Op mijn werk dan weer wel. Eigenlijk hetzelfde verhaal als Hans, en ik vind het zelf knap vervelend. Het ligt denk ik ook aan het soort belasting; lekker mijn ding kunnen doen voelt veel minder als belasting als al die andere 'bijzaken' die er nou eenmaal ook bij horen, maar bij meer werkbelasting komen die dingen er ook meer bij.
zaterdag 2 maart 2019 18:42
Ik ben nieuw hier en nog erg onwennig rondom het onderwerp autisme. Onlangs had ik een intake voor een integraal hulptraject om aan de slag te gaan met trauma’s uit het verleden en de ontstane verslavingen die ik heb ontwikkeld. Die stap is een hele grote geweest na een jarenlange zoektocht waarbij ik steeds een laagje van de ui heb afgepeld. De kern die overbleef, liet mij zien dat ik slachtoffer ben van sociale mishandeling door mijn beide ouders. Door dat inzicht werd ik me ineens ook heel bewust van alle trauma’s die ik daardoor heb ontwikkeld. Een mooie opbrengst van een jarenlange zoektocht. Dit was concreet en hier kon ik mee verder.
De intake was heftig en emotioneel, vier uur lang praten met twee ervaren professionals. Uiteindelijk heb ik een negatief behandeladvies gekregen. Ze waren unaniem in hun vermoeden dat ik het in het autistisch spectrum moest zoeken. Theoretisch gezien snap ik hun conclusie wel. Mijn hele leven lang vind ik nergens aansluiting, voel ik me anders en word ik ook anders gevonden. Meer dan ooit voel ik me een soort figurant op deze aardbol en ik snap simpelweg niet hoe het leven werkt. Ik schreef het toe aan de ongelukkige opvoeding die ik heb gehad. Dat was mijn verhaal, dat klopte.
En nu dus dit vermoeden. Ik kijk in een duistere tunnel waar ik hoopte een behandelplan te hebben om de laatste stappen te zetten om weer “normaal” te worden. Maar wat is "normaal"? Waar kan ik aan werken en wat moet ik accepteren? Een volstrekt onbekende wereld die ik betreed en waarin ik op zoek moet naar de juiste hulp op dit vlak maar ook nog altijd worstel met de trauma’s uit mijn jeugd die ook hun sporen in mijn dagelijkse leven hebben nagelaten.
Adviezen zijn meer dan welkom. De chaos in mijn hoofd te groot om concrete vragen te stellen.
De intake was heftig en emotioneel, vier uur lang praten met twee ervaren professionals. Uiteindelijk heb ik een negatief behandeladvies gekregen. Ze waren unaniem in hun vermoeden dat ik het in het autistisch spectrum moest zoeken. Theoretisch gezien snap ik hun conclusie wel. Mijn hele leven lang vind ik nergens aansluiting, voel ik me anders en word ik ook anders gevonden. Meer dan ooit voel ik me een soort figurant op deze aardbol en ik snap simpelweg niet hoe het leven werkt. Ik schreef het toe aan de ongelukkige opvoeding die ik heb gehad. Dat was mijn verhaal, dat klopte.
En nu dus dit vermoeden. Ik kijk in een duistere tunnel waar ik hoopte een behandelplan te hebben om de laatste stappen te zetten om weer “normaal” te worden. Maar wat is "normaal"? Waar kan ik aan werken en wat moet ik accepteren? Een volstrekt onbekende wereld die ik betreed en waarin ik op zoek moet naar de juiste hulp op dit vlak maar ook nog altijd worstel met de trauma’s uit mijn jeugd die ook hun sporen in mijn dagelijkse leven hebben nagelaten.
Adviezen zijn meer dan welkom. De chaos in mijn hoofd te groot om concrete vragen te stellen.
