Psyche
alle pijlers
Burn-out / overspannen; wie praat er mee?
vrijdag 2 augustus 2019 14:09
Hoi allemaal,
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Twee weken geleden ben ik flink ingestort. Een stempel 'burn-out' vind ik een beetje lastig, omdat er zoveel verschillende verhalen over bestaan. Vandaar ook dat ik in de titel 'burn-out / overspannen' heb gezet. Want dat ik flink overspannen ben, dat is wel duidelijk.
Ik zou het fijn vinden om met wat mensen in contact te komen die ook in dit proces zitten. Ben jij op dit moment ook overspannen of heb je een burn-out, dan hoop ik dat dit een plek is waarop we met elkaar kunnen communiceren.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 13 augustus 2019 11:29
Rammie welkom! En lekker schrijven wanneer je wilt en anders fijn blijven meelezen, ik heb ook op andere forums alleen meegelezen en niet actief deelgenomen. Dit topic sprak mij aan en ik vind het een fijn clubje mensen. Fijne sfeer en niet oordelen. Het doet mij goed om hier te zijn.
Twinklerainbowstar: Ik heb het boek besteld! Heb je vannacht beter geslapen?
FudgeBrownie: Daar heb ik vaker over gelezen een piekeragenda. Ik doe hetzelfde als twinklerainbowstar, bij negatieve gedachten zeg ik in mezelf "stop, dit ben ik niet, het zijn slechts gedachten". het helpt soms wel een beetje.
Echt misselijk ben ik ook niet, wel soms wat een weeïg gevoel maar dat is niet echt na het eten.
Mippert: Super naar de Kringloopwinkel! Geeft ook vast wat vertrouwen. Was je man mee. Deze tijd nu lekker benutten om vertrouwen te kweken. Dat heb ik ook gedaan in onze vakantie Wel gedoseerd natuurlijk
Gun89: Je mag niet van jezelf denken dat nutteloos bent! Jij zal ook vast en zeker in deze situatie beland zijn doordat je een toegewijd persoon bent, misschien wel perfectionistisch en altijd maar doorgaat. dat weet je omgeving ook. En vrienden die dat niet begrijpen kun je je van afvragen of ze de juiste vrienden zijn? natuurlijk is het wel eens lastig voor je partner dat is bij mij ook zo, mijn gezin heeft hier ook niet om gevraagd en de vakantie is niet doorgegaan maar begrip is er en ze zien mij absoluut niet als nutteloos.
Ywtje: Dat ongeduldige herken ik wel, weer meer willen en kunnen doen dan dat je nog kan. Ik ben zo dankbaar met wat ik nu wel alweer kan dat ! Maar goed alles gaat nog niet zo als het moet. En bij veel wat ik doe observeer ik mezelf gigantisch, hoe voel ik me en gaat het goed etc etc. Iets wat je normaal doet zonder erbij stil te staan. Maar dat zal ook alles met vertrouwen te maken hebben dat moet weer groeien.
Vanmiddag naar de GGZ ondersteuner, ik kwam hem net tegen in de winkel, hij zal vast gedacht hebben die is vooruit gegaan. Want de laatste keer voor zijn vakantie kon ik niet eens alleen naar hem toe en nu liep ik alleen in de supermarkt.
Ik heb gelukkig weer goed geslapen en niet zo heel veel klachten. Soms onrust en wat spanningen in mijn gezicht. Zo heb ik ook heel erg mijn kaken geklemd, dat is nu wel beter geworden. Het komt ook vanuit mijn nek/schouders. Misschien eens de fysio bellen. Zijn er meer van jullie die naar de fysio gaan?
Twinklerainbowstar: Ik heb het boek besteld! Heb je vannacht beter geslapen?
FudgeBrownie: Daar heb ik vaker over gelezen een piekeragenda. Ik doe hetzelfde als twinklerainbowstar, bij negatieve gedachten zeg ik in mezelf "stop, dit ben ik niet, het zijn slechts gedachten". het helpt soms wel een beetje.
Echt misselijk ben ik ook niet, wel soms wat een weeïg gevoel maar dat is niet echt na het eten.
Mippert: Super naar de Kringloopwinkel! Geeft ook vast wat vertrouwen. Was je man mee. Deze tijd nu lekker benutten om vertrouwen te kweken. Dat heb ik ook gedaan in onze vakantie Wel gedoseerd natuurlijk
Gun89: Je mag niet van jezelf denken dat nutteloos bent! Jij zal ook vast en zeker in deze situatie beland zijn doordat je een toegewijd persoon bent, misschien wel perfectionistisch en altijd maar doorgaat. dat weet je omgeving ook. En vrienden die dat niet begrijpen kun je je van afvragen of ze de juiste vrienden zijn? natuurlijk is het wel eens lastig voor je partner dat is bij mij ook zo, mijn gezin heeft hier ook niet om gevraagd en de vakantie is niet doorgegaan maar begrip is er en ze zien mij absoluut niet als nutteloos.
Ywtje: Dat ongeduldige herken ik wel, weer meer willen en kunnen doen dan dat je nog kan. Ik ben zo dankbaar met wat ik nu wel alweer kan dat ! Maar goed alles gaat nog niet zo als het moet. En bij veel wat ik doe observeer ik mezelf gigantisch, hoe voel ik me en gaat het goed etc etc. Iets wat je normaal doet zonder erbij stil te staan. Maar dat zal ook alles met vertrouwen te maken hebben dat moet weer groeien.
Vanmiddag naar de GGZ ondersteuner, ik kwam hem net tegen in de winkel, hij zal vast gedacht hebben die is vooruit gegaan. Want de laatste keer voor zijn vakantie kon ik niet eens alleen naar hem toe en nu liep ik alleen in de supermarkt.
Ik heb gelukkig weer goed geslapen en niet zo heel veel klachten. Soms onrust en wat spanningen in mijn gezicht. Zo heb ik ook heel erg mijn kaken geklemd, dat is nu wel beter geworden. Het komt ook vanuit mijn nek/schouders. Misschien eens de fysio bellen. Zijn er meer van jullie die naar de fysio gaan?
dinsdag 13 augustus 2019 11:42
Take a break: Ikzelf ben naar een psycho somatisch therapeut geweest. Valt voor de zorgverzekering onder fysio. Aanrader! Fysio gaat minder diep, een psycho somatisch therapeut neemt ook een stukje psyche mee en legt verbanden tussen de stress/pijn in je lijf en de psyche. Zeer nuttig geweest voor me. Mijn lijf is nog nooit zo ontspannen geweest als nu. En ik heb denk ik iets van 12sessies gehad.
Fysio zou mij persoonlijk niet op dit punt hebben gebracht verwacht ik.
Fysio zou mij persoonlijk niet op dit punt hebben gebracht verwacht ik.
dinsdag 13 augustus 2019 12:31
Oh wauw, zo'n psycho somatisch therapeut klinkt goed, zeg. Twee kennissen van mij (die elkaar niet kennen) gaan regelmatig naar een masseur die werkt met drukpunten.
Ik heb zelf twee keer een massage gehad van een prof, maar ik vond dat eigenlijk niet zo... ik vind het 1000 keer fijner als mijn man gewoon 'amateuristisch' een beetje m'n rug masseert. Maar zoiets met drukpunten of een psycho somatisch therapeut wil ik wel onthouden. Kan er nu even geen nieuwe dingen bij hebben, maar misschien als de verhuizing achter de rug is...
Ik heb zelf twee keer een massage gehad van een prof, maar ik vond dat eigenlijk niet zo... ik vind het 1000 keer fijner als mijn man gewoon 'amateuristisch' een beetje m'n rug masseert. Maar zoiets met drukpunten of een psycho somatisch therapeut wil ik wel onthouden. Kan er nu even geen nieuwe dingen bij hebben, maar misschien als de verhuizing achter de rug is...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 13 augustus 2019 13:12
De psycho somatisch therapeut masseert ook! Ook op drukpunten, meer de punten waar knopen zitten e.d. Weet niet of dat hetzelfde is als drukpunten.
Bij mij zaten ze gewoon in het gebouw van de huisarts, naast de fysio.
Zet letten op je houding, echt op alles en ze past zich volledig aan op je energie. Ik kwam daar soms compleet uitgeput en dan ging ze niet verder als mij op de tafel leggen met warme compressen en m'n lijf soepel maken met massage en aandacht van m'n hoofd naar m'n lijf brengen. Zo fijn!
Bij mij zaten ze gewoon in het gebouw van de huisarts, naast de fysio.
Zet letten op je houding, echt op alles en ze past zich volledig aan op je energie. Ik kwam daar soms compleet uitgeput en dan ging ze niet verder als mij op de tafel leggen met warme compressen en m'n lijf soepel maken met massage en aandacht van m'n hoofd naar m'n lijf brengen. Zo fijn!
dinsdag 13 augustus 2019 13:27
Oh, dat klinkt echt geweldig @Ywtje, ik ga dat ook even opzoeken! 
@Take-a-break: wat leuk dat je het boek beteld hebt! Ben benieuwd wat je ervan vindt!
Heb de eerste helft van de nacht goed geslapen, daarna wel weer steeds wakker, maar voel me redelijk oké vandaag.
Heb vanmorgen 3 verhuisdozen ingepakt met spullen van mijn eigen bureau. Het huis wordt zo kaal en ongezellig...
Ik probeer vandaag ook erg consequent pauzes in te lassen. Ik moet daar enorm op letten en het heel bewust inzetten. Na het douchen een kwartiertje mediteren; dat hielp me enorm!
En na het inpakken weer even gaan zitten, o.a. naar het forum gaan.
En heb net de afwas gedaan. Ik voel dan wel dat ik weer moe begin te worden, dus ik neem nu weer een pauze. En zo moet dat dus na elke activiteit.. lastig hoor..
Doen jullie dat ook?
@Take-a-break: wat leuk dat je het boek beteld hebt! Ben benieuwd wat je ervan vindt!
Heb de eerste helft van de nacht goed geslapen, daarna wel weer steeds wakker, maar voel me redelijk oké vandaag.
Heb vanmorgen 3 verhuisdozen ingepakt met spullen van mijn eigen bureau. Het huis wordt zo kaal en ongezellig...
Ik probeer vandaag ook erg consequent pauzes in te lassen. Ik moet daar enorm op letten en het heel bewust inzetten. Na het douchen een kwartiertje mediteren; dat hielp me enorm!
En na het inpakken weer even gaan zitten, o.a. naar het forum gaan.
En heb net de afwas gedaan. Ik voel dan wel dat ik weer moe begin te worden, dus ik neem nu weer een pauze. En zo moet dat dus na elke activiteit.. lastig hoor..
Doen jullie dat ook?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 13 augustus 2019 14:07
@ywtje: dat lijkt me inderdaad erg lastig, tv is inderdaad makkelijk maar op den duur erg saai.. ik ben vanaf januari dit jaar uitgevallen en jij?
@take-a-break: wat fijn dat je weer gewoon naar de supermarkt kan! Dan ben je alweer een heel stuk op weg naar de goede richting. Ik ben ook onder behandeling van de fysiotherapeut, voor mij werkt dit ook heel goed.
@twinkel: wat jij noemt doe ik ook inderdaad, na iedere activiteit zoals de was ophangen neem ik pauze. Doe dit ook als ik niet moe ben om toch de energie te bewaren, als ik doorga tot ik moe wordt is het vaak al te laat en ben ik de rest van de dag niets meer waard..
Ik ga me zometeen naar de sportschool verplaatsen, voor de 1e keer. Ben erg benieuwd maar heb er wel zin in
@take-a-break: wat fijn dat je weer gewoon naar de supermarkt kan! Dan ben je alweer een heel stuk op weg naar de goede richting. Ik ben ook onder behandeling van de fysiotherapeut, voor mij werkt dit ook heel goed.
@twinkel: wat jij noemt doe ik ook inderdaad, na iedere activiteit zoals de was ophangen neem ik pauze. Doe dit ook als ik niet moe ben om toch de energie te bewaren, als ik doorga tot ik moe wordt is het vaak al te laat en ben ik de rest van de dag niets meer waard..
Ik ga me zometeen naar de sportschool verplaatsen, voor de 1e keer. Ben erg benieuwd maar heb er wel zin in
anoniem_387823 wijzigde dit bericht op 21-08-2019 10:34
19.35% gewijzigd
dinsdag 13 augustus 2019 14:22
Spannend! Veel succes!
En klopt, als je doorgaat tot je moe bent, ben je net te ver gegaan, ja. Het bevalt me wel, zo steeds die pauzes nemen. Als ik dit even wat meer ga toepassen, wordt het langzaam misschien een ritme of automatisme. Het voelt goed in elk geval
Ik hoor van alle kanten dat wandelen zo goed is. Maar ik had dat dus mijn eerste week geprobeerd. Ging heel enthousiast elke dag een uur of 1,5 uur naar buiten. Maar dat maakte het alleen maar erger. Dus ik durf dat niet meer.
Mijn coach zei dat een uur wandelen momenteel pure topsport is, en dat moet dus niet. Elke dag 10 minuutjes is veel beter. Ik wil nog even wachten met beginnen tot mijn eerste echte gesprek volgende week. Dan gaan we volgens mij ook kijken naar een dagritme/weekritme.
Maar het is wel erg opvallend hoe vaak ik het inmiddels gehoord en gelezen heb...
En klopt, als je doorgaat tot je moe bent, ben je net te ver gegaan, ja. Het bevalt me wel, zo steeds die pauzes nemen. Als ik dit even wat meer ga toepassen, wordt het langzaam misschien een ritme of automatisme. Het voelt goed in elk geval
Ik hoor van alle kanten dat wandelen zo goed is. Maar ik had dat dus mijn eerste week geprobeerd. Ging heel enthousiast elke dag een uur of 1,5 uur naar buiten. Maar dat maakte het alleen maar erger. Dus ik durf dat niet meer.
Mijn coach zei dat een uur wandelen momenteel pure topsport is, en dat moet dus niet. Elke dag 10 minuutjes is veel beter. Ik wil nog even wachten met beginnen tot mijn eerste echte gesprek volgende week. Dan gaan we volgens mij ook kijken naar een dagritme/weekritme.
Maar het is wel erg opvallend hoe vaak ik het inmiddels gehoord en gelezen heb...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 13 augustus 2019 17:53
Ja klopt, mijn psychologen moedigen wandelen en beweging ook heel erg aan, mede omdat je dan zowel fysiek bezig bent en vaak ook minder met je eigen gedachten. Daarom wandel ik ook iedere avond ongeveer een half uurtje. Echter zeggen zij ook dat je niet te enthousiast moet zijn en over je grenzen heen moet gaan, langzaam opbouwen is het beste. Misschien dat het daar bij jou mis is gegaan? Anderhalf uur is ook meteen wel een flinke stap.. Wel fijn dat je daar ook de juiste begeleiding voor gaat krijgen! Als het dan niet goed zou gaan kan zij misschien ook samen met je kijken waar het dan misgaat.
Lijkt me ook zwaar nu met de verhuizing die eraan gaat komen, dozen inpakken enzo.. Ben je toch ook veel fysiek bezig. Vind het knap dat je dat kunt!
Lijkt me ook zwaar nu met de verhuizing die eraan gaat komen, dozen inpakken enzo.. Ben je toch ook veel fysiek bezig. Vind het knap dat je dat kunt!
dinsdag 13 augustus 2019 19:58
dinsdag 13 augustus 2019 20:03
Verder is een probleem bijgekomen. Het ziet er naar uit dat mijn opa op korte termijn kan gaan overlijden. Hij is erg dement en woont niet meer thuis, maar wil sinds kort niet meer eten. Dit is dus een eindfase, maar geen idee hoe lang dat duurt.
Ik raak al in paniek als ik dénk aan moeten reizen. Over 5 weken moet ik naar Nederland (en daar maken we nu een soort vakantietje van). Maar ik zie al erg op tegen die reis (we logeren in een hotel, dus dat is heel fijn). Maar de verhuizing kort daarvoor is al een aanslag op zich.
Een extra reis ergens rondom die verhuizing, of kort na ons tripje... ik overleef dat niet
Ik heb ook geen goed contact/fijne band met mijn familie, en met mijn moeder al helemaal niet. De laatste die ik op dit moment aankan, is zij. Maar ook de hele sfeer van een begrafenis, en de ongemakkelijkheid die ik voel bij mijn familie.. (en de onderliggende verwijten die er altijd zijn naar mij).
Het is nog niet zo ver... mja, het zit eraan te komen. En wat ik ook kies, het zal niet goed zijn. Als ik wel ga, ben ik wekenlang gevloerd waarschijnlijk. Als ik niet ga, dan word me dat niet in dank afgenomen waarschijnlijk...
Voor mezelf hoeft het denk ik niet, op zo'n manier afscheid nemen. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik kan op mijn manier afscheid van hem nemen. (dat doe je tijdens zo'n proces sowieso al continu).
Ik raak al in paniek als ik dénk aan moeten reizen. Over 5 weken moet ik naar Nederland (en daar maken we nu een soort vakantietje van). Maar ik zie al erg op tegen die reis (we logeren in een hotel, dus dat is heel fijn). Maar de verhuizing kort daarvoor is al een aanslag op zich.
Een extra reis ergens rondom die verhuizing, of kort na ons tripje... ik overleef dat niet
Ik heb ook geen goed contact/fijne band met mijn familie, en met mijn moeder al helemaal niet. De laatste die ik op dit moment aankan, is zij. Maar ook de hele sfeer van een begrafenis, en de ongemakkelijkheid die ik voel bij mijn familie.. (en de onderliggende verwijten die er altijd zijn naar mij).
Het is nog niet zo ver... mja, het zit eraan te komen. En wat ik ook kies, het zal niet goed zijn. Als ik wel ga, ben ik wekenlang gevloerd waarschijnlijk. Als ik niet ga, dan word me dat niet in dank afgenomen waarschijnlijk...
Voor mezelf hoeft het denk ik niet, op zo'n manier afscheid nemen. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik kan op mijn manier afscheid van hem nemen. (dat doe je tijdens zo'n proces sowieso al continu).
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
dinsdag 13 augustus 2019 21:00
@Rainbow snap dat je je zorgen maakt over een begrafenis. Maar je moet hierin ook echt voor jezelf kiezen hoor! Jij ben degene die met de gevolgen zit. Probeer een beslissing te nemen en ga daar achter staan, misschien geeft dat wat rust.
Ik had op zich best een goede dag. In huis gerommeld met manlief en boodschappen gedaan. Alleen het weinige beetje energie is toch echt wel heel lastig.
Morgen voor het eerst sinds weken een bakkie bij mijn ouders doen. Hopelijk lukt dat een beetje.
X mip
Ik had op zich best een goede dag. In huis gerommeld met manlief en boodschappen gedaan. Alleen het weinige beetje energie is toch echt wel heel lastig.
Morgen voor het eerst sinds weken een bakkie bij mijn ouders doen. Hopelijk lukt dat een beetje.
X mip
woensdag 14 augustus 2019 08:19
@twinkel: hé wat een ontzettend vervelende situatie! Snap heel goed dat je daarmee in je maag zit. Het enige advies dat ik je kan geven is dat je goed moet luisteren en naar wat jij wilt en op welke manier je dit wilt, trek je niks aan van andere mensen en volg je eigen gevoel. Even een virtuele knuffel voor jou 
@mip: heel veel succes en plezier bij je ouders vandaag!
@mip: heel veel succes en plezier bij je ouders vandaag!
woensdag 14 augustus 2019 10:32
Rainbow: Dat is inderdaad een vervelende situatie. Ik kan alleen maar hetzelfde zeggen dan Mippert en FudgeBrownie. Doe wat goed voor jou voelt en waar je ook later mee verder kan. Het is zo moeilijk om in deze situatie keuzes te maken, je bent zo kwetsbaar en niet jezelf. Kan je man je ook een goed advies geven hij kent je familie en hoe jij bent in je goede doen.
Mip: Hoop dat je even lekker een bakkie kunt doen bij je ouders. En dat je vandaag weer een goede dag mag hebben!
Ywtje: Ik ga vandaag achter een psychosomatiesch fysiotherapeut aan. De GGZ ondersteuner vond het ook een heel goed idee.
Ik heb het boek van Jong Burn-out binnen gekregen. Paar bladzijden gelezen, het lijkt wel wat voor me te zijn.
De GGZ ondersteuner was heel tevreden hoe het met me ging. Gisteren vooral een evaluatie gehad hoe het de afgelopen weken is gegaan, en nu gaan we verder . De Citalopram slaat goed aan lijkt het, angst en paniek is enorm vermindert.
Volgende week moet ik naar de Arbo arts en zowel de GGz ondersteuner als huisarts willen nog geen hervatting. Daar ben ik ook nog niet aan toe, ben nog heel kwetsbaar. Ben nu vanaf mei thuis, in Mei en Juni ben ik alleen maar verder achteruit gegaan want de rem ging er nog niet af, vanaf juli ben ik gaan herstellen.
De GGZ ondersteuner zei ook het laatste half jaar kregen we geen grip op je , je denderde maar door, ik ben al vanaf januari bij de GGZ ondersteuner vanwege de angst en paniekaanvallen. Die waren al sinds de zomer van 2017 aanwezig en als je dan ziet dat ik nu weer zulke mooie stappen zet dan ben ik zo dankbaar.
Maar het blijft doseren en naar mijn lichaam luisteren. Gelukkig doe en kan ik dat nu wel, de afgelopen 2 jaar niet gedaan en ook toen waren de klachten al volop aanwezig. Maar als je doordendert verneem je het minder, het was mijn overlevingsstrategie die volkomen verkeerd heeft uitgepakt maar dat zie ik nu pas.
Mip: Hoop dat je even lekker een bakkie kunt doen bij je ouders. En dat je vandaag weer een goede dag mag hebben!
Ywtje: Ik ga vandaag achter een psychosomatiesch fysiotherapeut aan. De GGZ ondersteuner vond het ook een heel goed idee.
Ik heb het boek van Jong Burn-out binnen gekregen. Paar bladzijden gelezen, het lijkt wel wat voor me te zijn.
De GGZ ondersteuner was heel tevreden hoe het met me ging. Gisteren vooral een evaluatie gehad hoe het de afgelopen weken is gegaan, en nu gaan we verder . De Citalopram slaat goed aan lijkt het, angst en paniek is enorm vermindert.
Volgende week moet ik naar de Arbo arts en zowel de GGz ondersteuner als huisarts willen nog geen hervatting. Daar ben ik ook nog niet aan toe, ben nog heel kwetsbaar. Ben nu vanaf mei thuis, in Mei en Juni ben ik alleen maar verder achteruit gegaan want de rem ging er nog niet af, vanaf juli ben ik gaan herstellen.
De GGZ ondersteuner zei ook het laatste half jaar kregen we geen grip op je , je denderde maar door, ik ben al vanaf januari bij de GGZ ondersteuner vanwege de angst en paniekaanvallen. Die waren al sinds de zomer van 2017 aanwezig en als je dan ziet dat ik nu weer zulke mooie stappen zet dan ben ik zo dankbaar.
Maar het blijft doseren en naar mijn lichaam luisteren. Gelukkig doe en kan ik dat nu wel, de afgelopen 2 jaar niet gedaan en ook toen waren de klachten al volop aanwezig. Maar als je doordendert verneem je het minder, het was mijn overlevingsstrategie die volkomen verkeerd heeft uitgepakt maar dat zie ik nu pas.
woensdag 14 augustus 2019 10:52
@Take-a-break:
Wat fijn dat je vorderingen merkt en dat die medicijnen zo goed helpen!
Ik merk dat het me nu ook nog niet goed lukt om die rem te vinden. Ik kan niet veel door beperkte energie, maar mijn hoofd wil nog van alles. En er moet ook gewoon van alles wat ik niet kan veranderen. Ik hoop na de verhuizing meer rust te krijgen, en tot die tijd al wat kleine stapjes te zetten in het aanvoelen van mijn grenzen en mijn lijf.
Door een toevallige fout van de onderwijsinstantie, stond ik ingedeeld in een verkeerde cursus. Er was nog wel plek in de cursus waar ik naartoe had gemoeten, maar ik heb gevraagd of ik in oktober mag starten. En dat was geen probleem. Ik ben ergens zó opgelucht!
Ik had (en heb) zin in die cursus, maar is het allemaal teveel nu. Dus als het even kan, schuif ik het twee maanden op. Dan kan ik er meer van genieten, meer van leren en ik heb nu iets concreet om naar uit te kijken en naartoe te werken.
Het weekend met mijn vader is nu het enige kleine wat ik kan gaan leren doseren/balanceren. Dat lukt wel, denk ik. En voor de verhuizing hebben we besloten dat ik op die dag in de ochtend al daar gebracht ga worden met de poes, zodat we rustig in een leeg huis zijn. De anderen gaan het sjouwwerk doen en komen eind van de middag aan.
De situatie met mijn opa heb ik niet in de hand. Dat vind ik heel moeilijk. Ik zou willen dat ik het los kon laten en kon denken; ik heb het niet in de hand, ik laat het maar op me afkomen. Maar dat voelt echt totaal niet zo.
Iemand een tip hoe je die knop om zou kunnen zetten?
Wat fijn dat je vorderingen merkt en dat die medicijnen zo goed helpen!
Ik merk dat het me nu ook nog niet goed lukt om die rem te vinden. Ik kan niet veel door beperkte energie, maar mijn hoofd wil nog van alles. En er moet ook gewoon van alles wat ik niet kan veranderen. Ik hoop na de verhuizing meer rust te krijgen, en tot die tijd al wat kleine stapjes te zetten in het aanvoelen van mijn grenzen en mijn lijf.
Door een toevallige fout van de onderwijsinstantie, stond ik ingedeeld in een verkeerde cursus. Er was nog wel plek in de cursus waar ik naartoe had gemoeten, maar ik heb gevraagd of ik in oktober mag starten. En dat was geen probleem. Ik ben ergens zó opgelucht!
Ik had (en heb) zin in die cursus, maar is het allemaal teveel nu. Dus als het even kan, schuif ik het twee maanden op. Dan kan ik er meer van genieten, meer van leren en ik heb nu iets concreet om naar uit te kijken en naartoe te werken.
Het weekend met mijn vader is nu het enige kleine wat ik kan gaan leren doseren/balanceren. Dat lukt wel, denk ik. En voor de verhuizing hebben we besloten dat ik op die dag in de ochtend al daar gebracht ga worden met de poes, zodat we rustig in een leeg huis zijn. De anderen gaan het sjouwwerk doen en komen eind van de middag aan.
De situatie met mijn opa heb ik niet in de hand. Dat vind ik heel moeilijk. Ik zou willen dat ik het los kon laten en kon denken; ik heb het niet in de hand, ik laat het maar op me afkomen. Maar dat voelt echt totaal niet zo.
Iemand een tip hoe je die knop om zou kunnen zetten?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 14 augustus 2019 10:56
Ps. dank voor de lieve reacties, hoor!
Iedereen zegt dat ik naar mijn gevoel moet luisteren. Mijn man probeert me ervoor te behoeden dat ik achteraf spijt krijg als ik niet ga.
We kunnen nu nog niks bedenken. Misschien gaat hij opeens weer eten, misschien is hij heel snel overleden, misschien is zijn lijf nog zo sterk dat het nog een tijdje duurt... geen idee. Mijn man zegt dat ik, als het moment daar is, heel erg op dat moment moet voelen wat me het beste lijkt.
Ik ga voor nu maar hard m'n best doen in het nu te zijn, en te ontspannen. (super easy....
)
Iedereen zegt dat ik naar mijn gevoel moet luisteren. Mijn man probeert me ervoor te behoeden dat ik achteraf spijt krijg als ik niet ga.
We kunnen nu nog niks bedenken. Misschien gaat hij opeens weer eten, misschien is hij heel snel overleden, misschien is zijn lijf nog zo sterk dat het nog een tijdje duurt... geen idee. Mijn man zegt dat ik, als het moment daar is, heel erg op dat moment moet voelen wat me het beste lijkt.
Ik ga voor nu maar hard m'n best doen in het nu te zijn, en te ontspannen. (super easy....
)
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 14 augustus 2019 12:02
Twinkle: Denk dat je man heel erg gelijk heeft, beslissen op het moment dat het zover is. Je kunt er nu niet zoveel en misschien is het gezegde "een mens lijd het meest door het lijden dat hij vreest" en "tob niet het komt toch anders" nu wel heel erg op jou van toepassing, want je kunt er nu nog niets mee. Dus laat het los, laat het gaan (zegt iemand die er ook de grootste moeite mee heeft 
)
Wij moeten eind dit jaar begin volgend jaar verhuizen, dan zal ons huis ongeveer klaar zijn. Ik heb daar ook al vreselijke zorgen over gemaakt. Maar ga er vanuit dat ik dan me nog iets beterde zal voelen. Ik ben nu al aan het opruimen. Lekker de zolder op en alles door mijn handen laten gaan. Weg doen wat weg kan, en alles mooi in curverbakken zodat het in het nieuwe huis zo weer de zolder op kan.
Het voordeel is dat ik het nu heel rustig kan doen en werkt ook nog wel eens ontspannend en ook wel eens emotioneel. Kwam alle condelancekaartjes tegen die we hebben gekregen bij mijn moeders overlijden. Heb ze allemaal weer eens doorgelezen.
Morgen kan ik al terecht bij de fysio. De psychosomatische therapeute is met zwangerschapsverlof maar is er per 1 oktober weer en tot die tijd neemt een andere fysiotherapeut het even over. Dat vind ik ook prima. Er zaten nog wel meer redelijk in de buurt maar deze is met de auto het makkelijkst te rijden, geen echte drukke weg er naar toe. En dat is me op moment ook wel wat waard.
(zegt iemand die er ook de grootste moeite mee heeft )Wij moeten eind dit jaar begin volgend jaar verhuizen, dan zal ons huis ongeveer klaar zijn. Ik heb daar ook al vreselijke zorgen over gemaakt. Maar ga er vanuit dat ik dan me nog iets beterde zal voelen. Ik ben nu al aan het opruimen. Lekker de zolder op en alles door mijn handen laten gaan. Weg doen wat weg kan, en alles mooi in curverbakken zodat het in het nieuwe huis zo weer de zolder op kan.
Het voordeel is dat ik het nu heel rustig kan doen en werkt ook nog wel eens ontspannend en ook wel eens emotioneel. Kwam alle condelancekaartjes tegen die we hebben gekregen bij mijn moeders overlijden. Heb ze allemaal weer eens doorgelezen.
Morgen kan ik al terecht bij de fysio. De psychosomatische therapeute is met zwangerschapsverlof maar is er per 1 oktober weer en tot die tijd neemt een andere fysiotherapeut het even over. Dat vind ik ook prima. Er zaten nog wel meer redelijk in de buurt maar deze is met de auto het makkelijkst te rijden, geen echte drukke weg er naar toe. En dat is me op moment ook wel wat waard.
woensdag 14 augustus 2019 13:16
Haha, ja clichés zijn er niet voor niets hé... zucht
Ben net ondanks een lichte angst toch in m'n eentje naar buiten gegaan. Het is prachtig weer, en er zit een klein overzichtelijk parkje op 5 minuten lopen. Ik ben in totaal 1,5 uur weggeweest, waarvan 3x een kleine 10 minuten gelopen en verder in het zonnetje op een bankje gezeten.
Ik zag wolken, bloemen, een héél blije foxterriër met een tennisbal spelen (te schattig... die beestjes huppelen ipv rennen...
) en er ontstond wat onweer boven mijn hoofd, letterlijk, maar zonder echte regen. Heerlijk
En behalve het stukje fietsen naar het centrum dit weekend, was ik al een week niet meer buiten geweest. Die eerste paar stappen hebben nog nooit zo heerlijk gevoel. Ik voelde de zon, de wind, ik rook van alles.. heel fijn
Nu ben ik wel moe, maar een beetje zoals wanneer je van een strandwandeling terugkomt...
Ben net ondanks een lichte angst toch in m'n eentje naar buiten gegaan. Het is prachtig weer, en er zit een klein overzichtelijk parkje op 5 minuten lopen. Ik ben in totaal 1,5 uur weggeweest, waarvan 3x een kleine 10 minuten gelopen en verder in het zonnetje op een bankje gezeten.
Ik zag wolken, bloemen, een héél blije foxterriër met een tennisbal spelen (te schattig... die beestjes huppelen ipv rennen...
) en er ontstond wat onweer boven mijn hoofd, letterlijk, maar zonder echte regen. Heerlijk En behalve het stukje fietsen naar het centrum dit weekend, was ik al een week niet meer buiten geweest. Die eerste paar stappen hebben nog nooit zo heerlijk gevoel. Ik voelde de zon, de wind, ik rook van alles.. heel fijn
Nu ben ik wel moe, maar een beetje zoals wanneer je van een strandwandeling terugkomt...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 14 augustus 2019 14:07
Twinkle is dat niet een heel mooi doel, elke dag even naar buiten? Ook al is het de straat op en neer bij wijze van. Ik ga ook iedere dag naar buiten, wandel elje dag ongeveer een half uur met de hond, soms iets langer. Weer of geen weer. Ik woon direct aan het bos en weilanden. Bij een paardenweide aai ik altijd de paarden tot grote jaloezie van onze hond haha. Het geeft me rust iedere dag weer. In het begin vond ik het ook spannend maar vond dat ik er echt doorheen moest. De buitenlucht is zo goed en helemaal in onze
situatie.
situatie.
woensdag 14 augustus 2019 15:57
Ja, klopt. Het is ook een van de doelen die we komende week gaan bespreken. Maar omdat ik in het begin te hard van stapel liep, pakte het niet zo goed uit.
Maar het eerste doel wordt elke dag ongeveer 10 minuten wandelen. Wel meteen een goede manier om de nieuwe buurt te verkennen, haha!
Aan het bos wonen is onze grootste wens. Zodra we weer gesetteld zijn en er ruimte is voor nieuwe plannen, gaan we daar concreter naar kijken. Het is hier best goed te doen om een (tweede) huis te hebben, in het bos bijvoorbeeld. Maar de komende tijd wil ik niet meer verhuizen...
Maar het eerste doel wordt elke dag ongeveer 10 minuten wandelen. Wel meteen een goede manier om de nieuwe buurt te verkennen, haha!
Aan het bos wonen is onze grootste wens. Zodra we weer gesetteld zijn en er ruimte is voor nieuwe plannen, gaan we daar concreter naar kijken. Het is hier best goed te doen om een (tweede) huis te hebben, in het bos bijvoorbeeld. Maar de komende tijd wil ik niet meer verhuizen...
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 14 augustus 2019 20:51
Take-a-break fijn dat de angst en spanning minder worden! Ik begin dat bij mij ook te merken.
Heb op het moment wel veel hoofdpijn.
Vanmiddag bij mijn ouders geweest dat ging goed. Vanavond nog eten bij de Mac gehaald daar eten was nog een stap te ver.
Morgen afspraak bij de psycholoog ben benieuwd of me dat gaat helpen.
Liefs mip
Heb op het moment wel veel hoofdpijn.
Vanmiddag bij mijn ouders geweest dat ging goed. Vanavond nog eten bij de Mac gehaald daar eten was nog een stap te ver.
Morgen afspraak bij de psycholoog ben benieuwd of me dat gaat helpen.
Liefs mip
donderdag 15 augustus 2019 06:52
Fijn om te lezen dat sommigen kleine stapjes voorwaarts maken!
Ik wordt s morgens standaard wakker met een gespannen gevoel en dat zit voornamelijk in mn onderbuik en rug. Niet fijn om zo de dag te beginnen. Weet ook niet goed waarom het zo is. Iemand nog tips? (Ik weet nog maar 2 weken dat ik overspannen ben).
Fijne dag allemaal!
Ik wordt s morgens standaard wakker met een gespannen gevoel en dat zit voornamelijk in mn onderbuik en rug. Niet fijn om zo de dag te beginnen. Weet ook niet goed waarom het zo is. Iemand nog tips? (Ik weet nog maar 2 weken dat ik overspannen ben).
Fijne dag allemaal!
donderdag 15 augustus 2019 10:24
Mippert, super dat jij ook wat vooruitgang merkt! De Mac is ook erg druk en krijg je veel prikkels, ik begrijp dat dat een stap te ver is.
ditbenik88, In de ochtend moeilijk opstarten hebben de meeste mensen volgens mij. Tenminste ik lees het bijna overal. Ook ik had daar veel moeite mee maar nu steeds minder. Dus het zal vast beter worden!
Vanmiddag naar de fysio, best spannend want ik ga ook voor het eerst alleen in de auto er naar toe.
ditbenik88, In de ochtend moeilijk opstarten hebben de meeste mensen volgens mij. Tenminste ik lees het bijna overal. Ook ik had daar veel moeite mee maar nu steeds minder. Dus het zal vast beter worden!
Vanmiddag naar de fysio, best spannend want ik ga ook voor het eerst alleen in de auto er naar toe.
donderdag 15 augustus 2019 10:32
De Mac is voor mij altijd een stap te ver wat betreft prikkels, hoor! 
Mijn god, overal ballonnen, schreeuwende posters, kinderen, felle kleuren, muziek, en dan die piepjes van ovens... hell no... dus groot gelijk dat je 't heb opgehaald en thuis hebt gegeten!
Succes bij de fysio/psycholoog jullie!
@Ditbenik: ik heb zelf nooit moeite gehad om uit bed te komen 's ochtends, ook nu niet, gelukkig. Die spanning... ik weet het ook niet zo goed. Veel mensen die overspannen zijn voelen dat ook ergens in hun lijf. Iedereen heeft zijn eigen zwakke plekken.
Bij gewoon teveel aan mijn hoofd, krijg ik last van mijn schouderbladen en nek. Bij extreme spanning (zoals toen we opeens te horen kregen dat we ons huis uit moesten en mega snel iets anders moesten zoeken), voel ik dat heel erg in mijn maag/bovenkant van mijn buik. Echt alsof er een enorme steen in ligt.
Misschien dat de spanning bij jou juist naar je onderbuik en rug trekt?
Mijn god, overal ballonnen, schreeuwende posters, kinderen, felle kleuren, muziek, en dan die piepjes van ovens... hell no... dus groot gelijk dat je 't heb opgehaald en thuis hebt gegeten!
Succes bij de fysio/psycholoog jullie!
@Ditbenik: ik heb zelf nooit moeite gehad om uit bed te komen 's ochtends, ook nu niet, gelukkig. Die spanning... ik weet het ook niet zo goed. Veel mensen die overspannen zijn voelen dat ook ergens in hun lijf. Iedereen heeft zijn eigen zwakke plekken.
Bij gewoon teveel aan mijn hoofd, krijg ik last van mijn schouderbladen en nek. Bij extreme spanning (zoals toen we opeens te horen kregen dat we ons huis uit moesten en mega snel iets anders moesten zoeken), voel ik dat heel erg in mijn maag/bovenkant van mijn buik. Echt alsof er een enorme steen in ligt.
Misschien dat de spanning bij jou juist naar je onderbuik en rug trekt?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
