Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Goed bezig fadetoblack! Onderweg naar een leuke afspraak?
Alle reacties Link kopieren
freya25 schreef:
25-02-2019 10:44
Raspberry, is het rondkijken in overleg met je psycholoog? Het leest alsof het nog teveel gevraagd zou zijn op dit moment?

Is het niet een optie om sociale ontspanning te zoeken? Hier in de buurt is vrij veel, van bingo en kaarten maken tot vrijblijvende wandelclubs. Of eventueel een maatje zoeken via een maatjes project om wat mee te gaan doen. Gewoon gaan sporten kan natuurlijk ook.

En dan eerst maar eens onderzoeken/ therapieën/ medicatie afwachten voor je je verplichtingen aanhaalt. Ik kan niet door het scherm heenkijken maar wat ik uit je berichten haal is dat je even niet teveel moet willen. Als het op advies van je psycholoog is heb ik niets gezegd, hij heeft natuurlijk een veel beter beeld van jouw situatie. Maar je wereld groter maken kan op verschillende manieren.
Nee ik ben op eigen houtje aan het rondkijken. Misschien is het inderdaad teveel gevraagd op het moment.

Over een paar dagen heb ik weer een afspraak met de psycholoog dus dan zal ik het er over hebben of het wel zo'n goed idee is.

Over sociale ontspanning, goede tip! Ik zal eens rondkijken of er iets in de buurt is wat bij mij past. Ik heb er altijd automatisch een beeld bij dat het alleen voor ouderen is, maar misschien is er ook iets in de buurt voor mijn doelgroep (20-30 jaar).

Sporten doe ik al in de sportschool, maar daar is het moeilijk om contacten te leggen omdat iedereen zelfstandig bezig is.
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
Alle reacties Link kopieren
FadeToBlack schreef:
25-02-2019 12:47
O ja, ik heb gedoucht vandaag. En ik zit in de trein, heb zo een afspraak. En ik heb afgewassen en gestofzuigd. Het lijkt wel of ik een goede dag heb! Het moet niet gekker worden. :-D
Klinkt goed!

Ik vind het ook lastig om met het huishouden bezig te zijn als ik me zo voel. Maar als het eenmaal gedaan is lucht het toch erg op, weer 1 zorg minder.
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
Douchen doe ik eigenlijk elke morgen, heb dat nodig om moed te verzamelen voor de dag. Mis het echt als ik een keer moet overslaan.

Kinderen hebben vakantie, dat is nooit zo'n succes voor mij. Structuur en ritme foetsie en veel drukte. Al moet zoon nu zijn medicatie (concerta) doorslikken, en dat geeft al wat rust in huis.

Planning gemaakt voor de hele week, en dan maar duimen dat ik volgende week niet inzak. Maar ben er bang voor, vrijdag feestje waar ik niet onderuit kan en za- zo carnavalsoptochten. Gelukkig dan dinsdag ook weer naar de psychiater, dat helpt vaak wel weer wat.
Moed verzamelen is erg moeilijk..
Verplichte afspraken lukken beter.
Op goede dagen doe ik huishoudelijk zoveel mogelijk dat ik minder hoef op andere dagen. Hoe korter ik alles hou, hoe beter het gaat omdat het dan kleine en korte dingen zijn. Maar is erg lastig. Heb nu elke dag veel eigen tijd nodig, dat is er niet altijd.
De wandelclubs hier verzamelen op een vast tijdstip op een vast punt, en die groepen zijn heel gemêleerd. De creatieve groepen ken ik zelf niet, maar ken wel leeftijdsgenoten die erheen gaat (ben wel iets ouder 30-40). Maar wie weet iets van een bloemschik cursus, of met de hond van iemand een training volgen. Maar net wat bij je past.

Ik haat het huishouden, heb er geen talent voor en het is hier ook nooit af. Vandaar dat ik nu teveel op het forum rondhang, moet eigenlijk hoognodig verder O_o
Alle reacties Link kopieren
freya25 schreef:
25-02-2019 13:16
Douchen doe ik eigenlijk elke morgen, heb dat nodig om moed te verzamelen voor de dag. Mis het echt als ik een keer moet overslaan.

Kinderen hebben vakantie, dat is nooit zo'n succes voor mij. Structuur en ritme foetsie en veel drukte. Al moet zoon nu zijn medicatie (concerta) doorslikken, en dat geeft al wat rust in huis.

Planning gemaakt voor de hele week, en dan maar duimen dat ik volgende week niet inzak. Maar ben er bang voor, vrijdag feestje waar ik niet onderuit kan en za- zo carnavalsoptochten. Gelukkig dan dinsdag ook weer naar de psychiater, dat helpt vaak wel weer wat.
Kun je niet zeggen dat je niet fit bent vrijdag? Als je zo tegen dat feestje op kijkt.. Of anders zaterdag of zondag thuisblijven? Dat je toch nog een beetje je rust pakt?
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
Alle reacties Link kopieren
Voor iedereen die aan depressie en angst lijdt. Neem een natuurlijke vitamine B complex! Dat is heel goedkoop bij verschillende online zaken te halen. Het beste wat je kan nemen is edelgistvlokken. Alleen b12 zit daar niet in, maar wel B1 die vooral tegen stress en angst erg goed werkt. Dat wou ik jullie even mee geven!

Liefs,

Daisy
Feestje is voor die ander wel belangrijk dat ik er ben. Vriend gaat regelmatig alleen maar ik kan het niet altijd laten afweten.

Als ik de optochten laat zitten is dat voor de kinderen een enorme domper. Op zich gaan die ook wel ( met oordoppen en een beetje achteraf staan). Het is meer de combi van alles die teveel is en geheid een dreun gaat geven.

Maar zoals mijn psychiater dan zegt, als je de klap aan ziet komen kan je je iig schrap zetten.
Alle reacties Link kopieren
freya25 schreef:
25-02-2019 13:52
Feestje is voor die ander wel belangrijk dat ik er ben. Vriend gaat regelmatig alleen maar ik kan het niet altijd laten afweten.

Als ik de optochten laat zitten is dat voor de kinderen een enorme domper. Op zich gaan die ook wel ( met oordoppen en een beetje achteraf staan). Het is meer de combi van alles die teveel is en geheid een dreun gaat geven.

Maar zoals mijn psychiater dan zegt, als je de klap aan ziet komen kan je je iig schrap zetten.
Snap ik! Ik hoop voor je dat het meevalt en je de andere dagen je rust kunt pakken.
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
freya25 schreef:
25-02-2019 13:16
Douchen doe ik eigenlijk elke morgen, heb dat nodig om moed te verzamelen voor de dag. Mis het echt als ik een keer moet overslaan.
Grappig. Ik douche mij juist altijd later op de dag. Als ik ga wandelen of iets anders actiefs dan zweet ik en wil daarna lekker wat schoons aan kunnen trekken.
Alle reacties Link kopieren
Douchen vind ik vaak te vermoeiend en doe dat alleen als ik het nodig vind. Op zich niet erg, want mijn huid is heel gevoelig en ik zou bij een dagelijkse douche mijn huid teveel belasten.
Feestjes zijn soms een hel, maar ik wil mensen niet teleurstellen. Wel maak ik dan mee dat men stelt dat het wel meevalt met mij, want ik kan heel goed een knop omzetten en dan kom ik zelfs erg vrolijk over. Hoe vrolijker ik doe, hoe rottiger ik me vaak voel. En dan heb ik ook weer een rotgevoel omdat ik me zo overdreven heb gedragen...

Herkent iemand dit?

Als ik zelf een feestje geef (al een paar jaar niet meer gedaan) komt er vaak bijna niemand en dat vind ik heel erg. Blijkbaar ben ik echt geen leuk iemand. Ik ben ook onhandig jarig (vlak bij sint). Ik heb het een keer een maand verplaatst maar dat snapte ook niemand, dus kwam er ook weinig. Ook met andere dingen die ik vier/organiseer kan ik eigenlijk op niemand rekenen. Op een tentoonstelling van mijn werk (schilderijen en tekeningen) kwamen van de genodigden maar een kwart. Gelukkig kwamen er wel gewone kunstliefhebbers op af. Het lijkt wel of niemand op me zit te wachten.
Ik twijfel echt aan mijzelf. Wellicht dat ik het dan ook over mezelf afroep...

Gelukkig komen er wel mensen op de feestjes van mijn kinderen.
Gelukspopje schreef:
25-02-2019 16:23
Douchen vind ik vaak te vermoeiend en doe dat alleen als ik het nodig vind. Op zich niet erg, want mijn huid is heel gevoelig en ik zou bij een dagelijkse douche mijn huid teveel belasten.
Feestjes zijn soms een hel, maar ik wil mensen niet teleurstellen. Wel maak ik dan mee dat men stelt dat het wel meevalt met mij, want ik kan heel goed een knop omzetten en dan kom ik zelfs erg vrolijk over. Hoe vrolijker ik doe, hoe rottiger ik me vaak voel. En dan heb ik ook weer een rotgevoel omdat ik me zo overdreven heb gedragen...

Herkent iemand dit?

Als ik zelf een feestje geef (al een paar jaar niet meer gedaan) komt er vaak bijna niemand en dat vind ik heel erg. Blijkbaar ben ik echt geen leuk iemand. Ik ben ook onhandig jarig (vlak bij sint). Ik heb het een keer een maand verplaatst maar dat snapte ook niemand, dus kwam er ook weinig. Ook met andere dingen die ik vier/organiseer kan ik eigenlijk op niemand rekenen. Op een tentoonstelling van mijn werk (schilderijen en tekeningen) kwamen van de genodigden maar een kwart. Gelukkig kwamen er wel gewone kunstliefhebbers op af. Het lijkt wel of niemand op me zit te wachten.
Ik twijfel echt aan mijzelf. Wellicht dat ik het dan ook over mezelf afroep...

Gelukkig komen er wel mensen op de feestjes van mijn kinderen.
Waarom voel jij je dan nog verplicht om naar feestjes van anderen te gaan? Ik doe beiden niet: ik bezoek vrijwel geen feestjes en ik organiseer er al helemaal geen.
Ik ga op een feestje/ verjaardag/ werk, eigenlijk elke sociale bijeenkomst niet depressief zitten zijn. De meeste mensen weten er wel van, maar het gros ziet het niet aan me.
Ik overcompenseer wel, vrolijk of uitbundig doen is makkelijker dan normaal doen. Geloof niet dat ik me daar vaak tot onder voel, raak er wel uitgeput van.

Ik geef ook geen feestjes, de verjaardagen van de kinderen wel en voor hun vind ik het fijn dat mensen komen.
redbulletje schreef:
25-02-2019 14:36
Grappig. Ik douche mij juist altijd later op de dag. Als ik ga wandelen of iets anders actiefs dan zweet ik en wil daarna lekker wat schoons aan kunnen trekken.
Ik zweet s nachts harder dan overdag. Bovendien is aankleden en dan weer uitkleden-douchen- nog een keer aankleden me te vermoeiend. Na het werk douche ik meestal wel nog een keer, maar dan gaat meteen de pyjama aan.
Ik douche in de avond. Als beloning dat ik de dag doorgekomen ben. Plus, ik word er sloom van en dat moet ik in de ochtend juist niet hebben.

Vinden andere verjaardagen van familie ook zo lastig? Het gaat hier vaak over"ik heb dit en dat bereikt" terwijl ik een beetje blijf staan in het verleden.
freya25 schreef:
25-02-2019 13:04
Goed bezig fadetoblack! Onderweg naar een leuke afspraak?
Ja, iets met vrijwilligerswerk (ik hou het ff vaag ivm herkenning).
Ben moe en somber nu, ik heb teveel gedaan vandaag. En man (ook depressief) is net z'n bed uit. Ik hou van hem, maar ik kan zo verlangen naar iemand die mij een beetje op kan beuren.
Ik voel me ook zo'n stomme koe omdat ik denk dat ik dat vrijwilligerswerk aankan. Niemand zit op mij te wachten. En dan moet ik ook nog gaan re-integreren op mijn gewone werk. Geen idee hoe.
Morgen gaat het wellicht weer beter allemaal.
Alle reacties Link kopieren
whitewolves schreef:
25-02-2019 18:22
Ik douche in de avond. Als beloning dat ik de dag doorgekomen ben. Plus, ik word er sloom van en dat moet ik in de ochtend juist niet hebben.

Vinden andere verjaardagen van familie ook zo lastig? Het gaat hier vaak over"ik heb dit en dat bereikt" terwijl ik een beetje blijf staan in het verleden.
Ja ik vind verjaardagen van familie ook lastig. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er niet vaak naartoe ga.

Ik vind het te vermoeiend en ik voel de verwachting van iedereen dat alles prima moet gaan en je alles op orde moet hebben. Wat dus niet het geval is.

Moet ook wel zeggen dat de band met mijn familie sowieso niet optimaal is. Dat speelt dus ook wel een rol.
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
Feestjes..... vorig jaar kwam er bijna niemand op mijn verjaardag. Ik kan ook 's-avonds niets organiseren of mee de kroeg in, veel te vermoeiend. En daar is geen begrip voor (maar dat boeit me niet zo). Mensen snappen het gewoon niet.
En je wereld wordt idd heel klein, ik heb niet echt iets interessants meer te melden.
Maar.... deze of volgende week ga ik naar het buurtcentrum om aan wat activiteiten deel te nemen en onder de mensen te zijn (op aanraden van de psych). Spannend!
Alle reacties Link kopieren
FadeToBlack schreef:
25-02-2019 18:42
Maar.... deze of volgende week ga ik naar het buurtcentrum om aan wat activiteiten deel te nemen en onder de mensen te zijn (op aanraden van de psych). Spannend!
Wat goed! Ik hoop dat je er wat aan hebt!
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook meerdere depressies, en een persoonlijkheidsstoornis. Gebruik Wellbutrin en Haldol tegen depressie en stemmingswisselingen. De Wellbutrin heeft mijn leven gered. Ik ga het best op regelmaat, ik werk de ochtenden en de rest vd dag huishouden enzo. Twee kinderen waaronder 1 met een ziekte die veel van me vergt. Ik zit nu in een goede tijd dus probeer zoveel mogelijk te genieten.
Ik zou ook graag willen mee lezen en schrijven. Bij mij is er sprake van Dysthymie en een persoonlijkheidstoornis. Ik gerbuik sinds kort geen medicatie meer omdat het effect nihil was.
Ik ben op dit moment in therapie, 2 x in de week, waarvan 1 x groepstherapie en 1 x individueel.
Sinds een maand ben ik aan het re- integreren op het werk, na 14 maanden ziektewet.
Raspberrysmoothie schreef:
25-02-2019 18:38
Ja ik vind verjaardagen van familie ook lastig. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er niet vaak naartoe ga.

Ik vind het te vermoeiend en ik voel de verwachting van iedereen dat alles prima moet gaan en je alles op orde moet hebben. Wat dus niet het geval is.

Moet ook wel zeggen dat de band met mijn familie sowieso niet optimaal is. Dat speelt dus ook wel een rol.
Maar door jouw situatie word de band ook moeilijk beter? Hoe jij het omschrijft, voel ik het ook.
Ik merk dat ik vaak niks heb om over te praten.
Gelukspopje schreef:
25-02-2019 11:43
Freya, dat mijn man fulltime werkt, wil niet zeggen dat ik niet werk. Ik heb een eigen bedrijf, maar dat ligt momenteel deels stil en dat vind ik heel erg. Ik doe nog de lopende dingen, maar durf geen nieuwe projecten meer aan te nemen. Ik baal er zo van. Dat is wel het enige waar ik op dit moment nog plezier aan beleef en iedereen vindt maar dat ik dat niet moet doen.

Mensen in mijn omgeving vinden dat ik dat maar moet accepteren, want mijn kind heeft me immers nodig. Maar waarom moet ik dan alles doen? Maar ja ik ben nu eenmaal moeder en die moeten zorgen he. Want papa's kunnen dat niet of zo.
En dat mijn man ruimte voor zijn vader maakt, maar niet voor zijn kind, of voor mij, dat vind ik eigenlijk onacceptabel. Hij heeft niet echt een goede band met hem namelijk.
Onze relatie loopt ook niet echt lekker.
Ben nog aan het bijlezen maar ik wil hier toch even op reageren Gelukspopje. Ik zit met mijn bakkes wijdopen, hoe hou je dit allemaal vol??
En sorry dat ik het zeg maar je man zou een dreun met een deegroller moeten krijgen: wel voor zijn vader zorgen maar niet voor zijn eigen vrouw en kind???
De tranen springen in mijn ogen als ik dit lees, al krijg ik kippenvel van alle ellende die ik tot nog toe gelezen hebt. Dit is niet teveel op je bordje, dit zijn 5 volle borden die je allemaal tegelijk in de lucht moet houden. Hoe hou je het vol :hug:
Ik ga nog even rustig verder lezen, ben echt bekaf maar dit klinkt op de één of andere manier herkenbaar voor me, al was de situatie heel anders. Je man die je niet steunt.

Het grijpt me erg aan, ik woon alleen en heb mijn ex vijftien jaar geleden verlaten. Ik merk dat ik echt tegen mezelf moet zeggen: geen raad gaan geven v.w.b. je huwelijk want wat weet ik ervan tenslotte... maar het doet me echt pijn om je zo te zien ploeteren.
Wilde je even heel veel sterkte wensen alvast, weet niet of het nog lukt om op de postst van de anderen in te gaan. (3 uurtjes geslapen, slecht geslapen met waargebeurde nachtmerries blegh..)

FadeToBlack, voor jou is het ook niet echt zo dat je man je tot steun KAN zijn, ik schrik eigenlijk van de eenzaamheid die er van mijn scherm afspat. En ik maar denken bij sommige mensen: ja, maar jij hoeft niet alles alleen te doen... Wat ben ik blij dat ik alles alleen mag doen is meer to the point.
Hier, ook voor jou: een dikke :hug: en voor iedereen die er één nodig heeft: neem maar :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: (flauw.. ik weet het, maar meen het uit de grond van mijn hart!)

Zit even zonder woorden, even wat thee zetten en verder lezen.
Sad, het klopt wat je zegt hoor, man heeft het zwaar op het ogenblik en hij doet wat hij kan, al is het niet veel. Het is gewoon frustrerend allemaal. Weet je, dat als je een redelijke dag hebt gehad, dat je dan weer een terugval hebt.

@Gelukspopje, wat een nare situatie. Snapt je man waar jij doorheen gaat?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven